یکشنبه، آوریل 21، 2024
"پسرم، تو همیشه با من هستی و هر چه دارم از آن توست."۔
“Son, thou art ever with me, and all that I have is thine.”
31 پس به این چیزها چه بگوییم؟ اگر خدا با ما باشد، چه کسی می تواند علیه ما باشد؟
35 چه کسی ما را از عشق مسیح جدا خواهد کرد؟ آیا مصیبت، یا پریشانی، یا جفا، یا قحطی، یا برهنگی، یا خطر، یا شمشیر؟
37 نه، ما در همه این چیزها به واسطه او که ما را دوست داشت، فاتحان بیشتر هستیم.
38 زیرا من متقاعد شده‌ام که نه مرگ، نه زندگی، نه فرشتگان، نه حکومت‌ها، نه قدرت‌ها، نه چیزهای حاضر و نه چیزهای آینده،
39 نه ارتفاع و نه عمق و نه هیچ موجود دیگری نمی تواند ما را از محبت خدا که در خداوند ما مسیح عیسی است جدا کند.
28 زیرا در او زندگی می کنیم و حرکت می کنیم و هستی داریم.
31. What shall we then say to these things? If God be for us, who can be against us?
35. Who shall separate us from the love of Christ? shall tribulation, or distress, or persecution, or famine, or nakedness, or peril, or sword?
37. Nay, in all these things we are more than conquerors through him that loved us.
38. For I am persuaded, that neither death, nor life, nor angels, nor principalities, nor powers, nor things present, nor things to come,
39. Nor height, nor depth, nor any other creature, shall be able to separate us from the love of God, which is in Christ Jesus our Lord.
28. For in him we live, and move, and have our being.
د درس خطبه
26 و خدا گفت: بیایید انسان را به صورت خود و به شباهت خود بسازیم.
27 پس خدا انسان را به صورت خود آفرید، به صورت خدا او را آفرید. نر و ماده آنها را آفرید.
28 و خداوند آنها را برکت داد،
31 و خدا هر چه ساخته بود دید و اینک بسیار خوب بود.
26 And God said, Let us make man in our image, after our likeness:
27 So God created man in his own image, in the image of God created he him; male and female created he them.
28 And God blessed them,
31 And God saw every thing that he had made, and, behold, it was very good.
3 وقتی آسمانهای تو را می بینم ، کار انگشتانت ، ماه و ستارگانی را که تو تعیین کرده ای ،
4 انسان چیست که تو مراقب او باشی چیست؟ و پسر انسان ، که او را ملاقات می کنی؟
5 زیرا او را اندکی از فرشتگان فرومایه و با شکوه و افتخار تاج گذاری کرده ای.
6 تو او را به سلطنت بر کارهای دستهایت مجنون کردی. تو همه چیز را زیر پاهای او قرار داده ای:
3 When I consider thy heavens, the work of thy fingers, the moon and the stars, which thou hast ordained;
4 What is man, that thou art mindful of him? and the son of man, that thou visitest him?
5 For thou hast made him a little lower than the angels, and hast crowned him with glory and honour.
6 Thou madest him to have dominion over the works of thy hands; thou hast put all things under his feet:
22 و در اورشلیم عید تقدیم بود و زمستان بود.
23 و عیسی در معبد در ایوان سلیمان راه می رفت.
24 آنگاه یهودیان دور او آمدند و به او گفتند: تا کی ما را به شک و تردید واداری؟ اگر تو مسیح هستی، آشکارا به ما بگو.
25 عیسی به آنها پاسخ داد، من به شما گفتم، اما شما ایمان نیاوردید، اعمالی که به نام پدرم انجام می دهم، بر من گواهی می دهند.
26 اما شما ایمان نمی آورید، زیرا همانطور که به شما گفتم از گوسفندان من نیستید.
27 گوسفندان من صدای مرا می شنوند و من آنها را می شناسم و به دنبال من می آیند.
28 و من به آنها زندگی جاودانی می دهم. و هرگز هلاک نخواهند شد و کسی آنها را از دست من نخواهد برد.
29 پدر من که آنها را به من داد، از همه بزرگتر است. و هیچ کس نمی تواند آنها را از دست پدر من بیرون کند.
30 من و پدرم یکی هستیم.
31 سپس یهودیان دوباره سنگ برداشتند تا او را سنگسار کنند.
32 عیسی به آنها پاسخ داد: از پدرم کارهای نیک بسیاری به شما نشان دادم. به خاطر کدام یک از آن کارها مرا سنگسار می کنید؟
33 یهودیان در جواب او گفتند: ما تو را به خاطر کار نیک سنگسار نمی کنیم. اما برای کفرگویی؛ و چون تو که مرد هستی، خود را خدا می‌سازی.
34 عیسی به آنها پاسخ داد:
37 اگر کارهای پدرم را انجام نمی دهم، مرا باور نکنید.
38 اما اگر انجام دهم، هر چند به من ایمان ندارید، به اعمال ایمان بیاورید تا بدانید و ایمان آورید که پدر در من است و من در او.
39 پس دوباره در پی گرفتن او بودند، اما او از دست آنها فرار کرد.
22 And it was at Jerusalem the feast of the dedication, and it was winter.
23 And Jesus walked in the temple in Solomon’s porch.
24 Then came the Jews round about him, and said unto him, How long dost thou make us to doubt? If thou be the Christ, tell us plainly.
25 Jesus answered them, I told you, and ye believed not: the works that I do in my Father’s name, they bear witness of me.
26 But ye believe not, because ye are not of my sheep, as I said unto you.
27 My sheep hear my voice, and I know them, and they follow me:
28 And I give unto them eternal life; and they shall never perish, neither shall any man pluck them out of my hand.
29 My Father, which gave them me, is greater than all; and no man is able to pluck them out of my Father’s hand.
30 I and my Father are one.
31 Then the Jews took up stones again to stone him.
32 Jesus answered them, Many good works have I shewed you from my Father; for which of those works do ye stone me?
33 The Jews answered him, saying, For a good work we stone thee not; but for blasphemy; and because that thou, being a man, makest thyself God.
34 Jesus answered them,
37 If I do not the works of my Father, believe me not.
38 But if I do, though ye believe not me, believe the works: that ye may know, and believe, that the Father is in me, and I in him.
39 Therefore they sought again to take him: but he escaped out of their hand,
9 عیسی گفت. . .
10 آیا باور نمی کنی که من در پدر هستم و پدر در من است؟ سخنانی را که به شما می گویم از خود نمی گویم، بلکه پدری که در من ساکن است، اعمال را انجام می دهد.
12 همانا، همانا، به شما می گویم، هر که به من ایمان آورد، کارهایی را که من انجام می دهم، او نیز انجام خواهد داد. و کارهای بزرگتر از اینها انجام خواهد داد. چون نزد پدرم می روم.
13 و هر چه به نام من بخواهید، انجام خواهم داد تا پدر در پسر جلال یابد.
14 اگر چیزی به نام من بخواهید، آن را انجام خواهم داد.
27 صلح را برای شما می‌گذارم، سلامتی خود را به شما می‌دهم، نه آن‌گونه که دنیا می‌دهد، به شما می‌دهم. دلت مضطرب نشود و نترسد.
9 Jesus saith ...
10 Believest thou not that I am in the Father, and the Father in me? the words that I speak unto you I speak not of myself: but the Father that dwelleth in me, he doeth the works.
12 Verily, verily, I say unto you, He that believeth on me, the works that I do shall he do also; and greater works than these shall he do; because I go unto my Father.
13 And whatsoever ye shall ask in my name, that will I do, that the Father may be glorified in the Son.
14 If ye shall ask any thing in my name, I will do it.
27 Peace I leave with you, my peace I give unto you: not as the world giveth, give I unto you. Let not your heart be troubled, neither let it be afraid.
1 من تاک واقعی هستم و پدرم دامدار است.
2 هر شاخه ای در من که میوه نمی دهد ، آن را بر می دارد و هر شاخه ای که میوه می دهد ، آن را پاک می کند تا میوه بیشتری بدهد.
3 اکنون شما با کلامی که به شما گفته ام پاک هستید.
4 در من بمانید و من در شما. همانطور که شاخه نمی تواند به خودی خود میوه دهد ، مگر اینکه در تاک بماند. دیگر نمی توانید ، مگر در من بمانید.
5 من تاک هستم ، شما شاخه ها هستید: هر کس در من بماند و من در او ، میوه های زیادی به بار می آورد ، زیرا بدون من هیچ کاری نمی توانید انجام دهید.
6 اگر کسی در من نماند ، به عنوان شاخه ای بیرون رانده می شود و خشک می شود. و مردم آنها را جمع کرده ، در آتش می اندازند و می سوزند.
7 اگر شما در من بمانید و سخنان من در شما بماند ، هر چه می خواهید بپرسید ، و با شما انجام می شود.
8 در اینجا پدر من جلال داده می شود که شما میوه های زیادی به بار آورید. شما نیز شاگردان من خواهید بود.
9 همانطور که پدر مرا دوست داشت ، من نیز شما را دوست داشتم: در عشق من ادامه دهید.
10 اگر احکام مرا نگاه دارید ، در عشق من باقی خواهید ماند. حتی چنانکه من احکام پدرم را حفظ کرده ام و در محبت او اقامت دارم.
11 اینها را به شما گفتم تا شادی من در شما باقی بماند و شادی شما کامل باشد.
14 شما دوستان من هستید ، اگر هر کاری را که به شما دستور می دهم انجام دهید.
1 I am the true vine, and my Father is the husbandman.
2 Every branch in me that beareth not fruit he taketh away: and every branch that beareth fruit, he purgeth it, that it may bring forth more fruit.
3 Now ye are clean through the word which I have spoken unto you.
4 Abide in me, and I in you. As the branch cannot bear fruit of itself, except it abide in the vine; no more can ye, except ye abide in me.
5 I am the vine, ye are the branches: He that abideth in me, and I in him, the same bringeth forth much fruit: for without me ye can do nothing.
6 If a man abide not in me, he is cast forth as a branch, and is withered; and men gather them, and cast them into the fire, and they are burned.
7 If ye abide in me, and my words abide in you, ye shall ask what ye will, and it shall be done unto you.
8 Herein is my Father glorified, that ye bear much fruit; so shall ye be my disciples.
9 As the Father hath loved me, so have I loved you: continue ye in my love.
10 If ye keep my commandments, ye shall abide in my love; even as I have kept my Father’s commandments, and abide in his love.
11 These things have I spoken unto you, that my joy might remain in you, and that your joy might be full.
14 Ye are my friends, if ye do whatsoever I command you.
1 این سخنان عیسی را بر زبان آورد و چشمان خود را به آسمان بلند كرد و گفت: ای پدر ، ساعت فرا رسیده است. پسرت را ستایش کن تا پسرت نیز تو را تسبیح گوید:
4 تو را بر روی زمین تسبیح گفتم: کارهایی را که تو به من دادی به پایان رساندم.
5 و اکنون ، ای پدر ، مرا با خویشتن خود با جلال و جلالی که پیش از دنیا با تو داشتم ، جلال ده.
6 من نام تو را به مردانی كه تو از جهان به من دادی آشكار كرده ام. آنها تو بودند و تو آنها را به من دادی. و آنها به قول تو عمل کرده اند
7 اکنون آنها دانسته اند که هر آنچه تو به من داده ای از توست.
15 من دعا نمی‌کنم که آنها را از دنیا ببری، بلکه دعا می‌کنم که آنها را از شرارت حفظ کنی.
20 من فقط برای اینها دعا نمی كنم ، بلكه برای آنها كه از طریق كلامشان به من ایمان خواهند آورد، دعا می كنم.
21 تا همه آنها یکی باشند. همانطور که تو ، پدر ، در من هستی و من در تو ، تا آنها نیز در ما یکی باشند: تا دنیا باور کند که تو مرا فرستادی.
1 These words spake Jesus, and lifted up his eyes to heaven, and said,
4 I have glorified thee on the earth: I have finished the work which thou gavest me to do.
5 And now, O Father, glorify thou me with thine own self with the glory which I had with thee before the world was.
6 I have manifested thy name unto the men which thou gavest me out of the world: thine they were, and thou gavest them me; and they have kept thy word.
7 Now they have known that all things whatsoever thou hast given me are of thee.
15 I pray not that thou shouldest take them out of the world, but that thou shouldest keep them from the evil.
20 Neither pray I for these alone, but for them also which shall believe on me through their word;
21 That they all may be one; as thou, Father, art in me, and I in thee, that they also may be one in us: that the world may believe that thou hast sent me.
علم وجود، جدا از الوهیت را غیرممکن توضیح می دهد.
Existence, separate from divinity, Science explains as impossible.
همانطور که یک قطره آب با اقیانوس یکی است، یک پرتو نور با خورشید یکی است، خدا و انسان، پدر و پسر، یکی هستند. کتاب مقدس می گوید: "زیرا در او زندگی می کنیم و حرکت می کنیم و وجود داریم."
As a drop of water is one with the ocean, a ray of light one with the sun, even so God and man, Father and son, are one in being. The Scripture reads: "For in Him we live, and move, and have our being."
خداوند. بزرگ من هستم. دانا و بینا و فاعل و حکیم و دوستدار و ابدی. اصل؛ ذهن؛ روح؛ روح؛ زندگی؛ حقیقت؛ عشق؛ تمام مواد؛ هوش
God. The great I am; the all-knowing, all-seeing, all-acting, all-wise, all-loving, and eternal; Principle; Mind; Soul; Spirit; Life; Truth; Love; all substance; intelligence.
سوال - انسان چیست؟
پاسخ - انسان ماده نیست. او از مغز، خون، استخوان و سایر عناصر مادی تشکیل نشده است. کتاب مقدس به ما اطلاع می دهد که انسان به صورت و شباهت خدا آفریده شده است. ماده آن شباهت نیست. تشبیه روح نمی تواند بسیار بی شباهت به روح باشد. انسان روحانی و کامل است; و از آنجا که او روحانی و کامل است، باید در علم مسیحیت چنین درک شود. انسان ایده، تصویر عشق است. او هیکل نیست او ایده مرکب خداست، از جمله همه عقاید درست. اصطلاح عمومی برای همه چیزهایی که تصویر و تشبیه خدا را منعکس می کند. هویت آگاهانه هستی که در علم یافت می شود، که در آن انسان بازتاب خدا یا ذهن است و بنابراین جاودانه است. چیزی که ذهنی جدا از خدا ندارد; آن چیزی که هیچ صفتی از خدای متعال نادیده گرفته نشده است. چیزی که از خود نه حیات، نه هوش و نه قدرت خلاقیت دارد، بلکه از نظر روحی تمام آنچه را که به خالقش تعلق دارد منعکس می کند.
Question. — What is man?
Answer. — Man is not matter; he is not made up of brain, blood, bones, and other material elements. The Scriptures inform us that man is made in the image and likeness of God. Matter is not that likeness. The likeness of Spirit cannot be so unlike Spirit. Man is spiritual and perfect; and because he is spiritual and perfect, he must be so understood in Christian Science. Man is idea, the image, of Love; he is not physique. He is the compound idea of God, including all right ideas; the generic term for all that reflects God's image and likeness; the conscious identity of being as found in Science, in which man is the reflection of God, or Mind, and therefore is eternal; that which has no separate mind from God; that which has not a single quality underived from Deity; that which possesses no life, intelligence, nor creative power of his own, but reflects spiritually all that belongs to his Maker.
این باور که انسان وجود یا ذهنی جدا از خدا دارد یک خطای مرگبار است. این خطا عیسی با علم الهی روبرو شد و عدم آن را ثابت کرد.
The belief that man has existence or mind separate from God is a dying error. This error Jesus met with divine Science and proved its nothingness.
عیسی ناصری تعلیم داد و یگانگی انسان را با پدر نشان داد و به همین دلیل ما ادای بی پایانی را مدیون او هستیم. مأموریت او هم فردی و هم جمعی بود. او کار زندگی را به درستی انجام داد، نه تنها در حق خود، بلکه در رحمت به فانیان، - تا به آنها نشان دهد که چگونه کارهای خود را انجام دهند، اما نه برای آنها انجام دهد و نه آنها را از یک مسئولیت خلاص کند. عیسی، برخلاف شواهد معتبر حواس، بر خلاف عقاید و اعمال فریسایی، شجاعانه عمل کرد و با قدرت شفابخش خود همه مخالفان را رد کرد.
Jesus of Nazareth taught and demonstrated man's oneness with the Father, and for this we owe him endless homage. His mission was both individual and collective. He did life's work aright not only in justice to himself, but in mercy to mortals, — to show them how to do theirs, but not to do it for them nor to relieve them of a single responsibility. Jesus acted boldly, against the accredited evidence of the senses, against Pharisaical creeds and practices, and he refuted all opponents with his healing power.
عیسی این فرمان را ترغیب کرد که "به جز من خدایان دیگری نخواهی داشت"، که می‌توان چنین ترجمه کرد: به زندگی به عنوان فانی اعتقادی نخواهی داشت. بدی را نخواهی شناخت، زیرا یک زندگی وجود دارد، حتی خدا، خیر. او "آنچه را که از آن قیصر است به قیصر و آنچه از آن خداست به خدا" بازگرداند. او در نهایت هیچ ادای احترامی به اشکال آموزه یا نظریه های انسان نکرد، بلکه همانطور که تحت تأثیر ارواح بود، عمل کرد و سخن گفت، نه توسط ارواح بلکه توسط روح.
Jesus urged the commandment, "Thou shalt have no other gods before me," which may be rendered: Thou shalt have no belief of Life as mortal; thou shalt not know evil, for there is one Life, — even God, good. He rendered "unto Caesar the things which are Caesar's; and unto God the things that are God's." He at last paid no homage to forms of doctrine or to theories of man, but acted and spake as he was moved, not by spirits but by Spirit.
او به پیروان خود آموخت که دین او دارای یک اصل الهی است که خطا را از بین می برد و مریض و گناهکار را شفا می دهد. او ادعای هیچ هوش، عمل و زندگی جدا از خدا نداشت.
He taught his followers that his religion had a divine Principle, which would cast out error and heal both the sick and the sinning. He claimed no intelligence, action, nor life separate from God.
ظهور عیسی ناصری قرن اول عصر مسیحیت را رقم زد، اما مسیح بدون آغاز سال یا پایان روز است. در تمام نسل‌ها، چه قبل و چه بعد از دوران مسیحیت، مسیح، به عنوان ایده روحانی، - بازتاب خدا، - با مقداری قدرت و فیض برای همه آماده‌ها برای پذیرش مسیح، حقیقت آمده است. ابراهیم، یعقوب، موسی و انبیا نماهای باشکوهی از مسیح یا مسیح را دیدند که این بینندگان را در ذات الهی، جوهر عشق تعمید داد. تصویر الهی، ایده، یا مسیح بود، و همیشه از اصل الهی، خدا جدایی ناپذیر خواهد بود. عیسی به این وحدت هویت روحانی خود اشاره کرد: "قبل از اینکه ابراهیم باشد، من هستم." "من و پدرم یکی هستیم" "پدر من از من بزرگتر است." روح واحد شامل همه هویت ها می شود.
منظور عیسی از این سخنان، این نبود که عیسی انسانی ابدی بوده یا هست، بلکه این بود که ایده الهی یا مسیح چنین بوده و هست و بنابراین از ابراهیم گذشته است. نه اینکه عیسی جسمانی با پدر یکی بود، بلکه این ایده روحانی، مسیح، برای همیشه در آغوش پدر، خدا ساکن است، که از آن آسمان و زمین را روشن می کند. نه اینکه پدر بزرگتر از روح است که خداست، بلکه بزرگتر و بی نهایت بزرگتر از عیسی جسمانی است که زندگی زمینی او کوتاه بود.
The advent of Jesus of Nazareth marked the first century of the Christian era, but the Christ is without beginning of years or end of days. Throughout all generations both before and after the Christian era, the Christ, as the spiritual idea, — the reflection of God, — has come with some measure of power and grace to all prepared to receive Christ, Truth. Abraham, Jacob, Moses, and the prophets caught glorious glimpses of the Messiah, or Christ, which baptized these seers in the divine nature, the essence of Love. The divine image, idea, or Christ was, is, and ever will be inseparable from the divine Principle, God. Jesus referred to this unity of his spiritual identity thus: "Before Abraham was, I am;" "I and my Father are one;" "My Father is greater than I." The one Spirit includes all identities.
By these sayings Jesus meant, not that the human Jesus was or is eternal, but that the divine idea or Christ was and is so and therefore antedated Abraham; not that the corporeal Jesus was one with the Father, but that the spiritual idea, Christ, dwells forever in the bosom of the Father, God, from which it illumines heaven and earth; not that the Father is greater than Spirit, which is God, but greater, infinitely greater, than the fleshly Jesus, whose earthly career was brief.
خدا، اصل الهی انسان، و انسان به مثابه خدا، جدایی ناپذیر، هماهنگ و جاودانه هستند. علم هستی قاعده کمال را فراهم می کند و جاودانگی را آشکار می کند. خدا و انسان یکی نیستند، اما در حکم علم الهی، خدا و انسان در کنار هم هستند و جاودانه هستند. خدا ذهن پدر و مادر است و انسان فرزند روحانی خداست.
God, the divine Principle of man, and man in God's likeness are inseparable, harmonious, and eternal. The Science of being furnishes the rule of perfection, and brings immortality to light. God and man are not the same, but in the order of divine Science, God and man coexist and are eternal. God is the parent Mind, and man is God's spiritual offspring.
برای سعادت واقعی، انسان باید با اصل خود، عشق الهی هماهنگ شود. پسر باید مطابق با پدر و مطابق با مسیح باشد. بر اساس علم الهی، انسان در درجه ای کمال است که ذهنی که او را شکل می دهد.
For true happiness, man must harmonize with his Principle, divine Love; the Son must be in accord with the Father, in conformity with Christ. According to divine Science, man is in a degree as perfect as the Mind that forms him.
خداوند خالق انسان است و اصل الهی کامل ماندن انسان، ایده یا تأمل الهی، انسان، کمال می ماند. انسان مظهر وجود خداست.
روابط خدا و انسان، اصل و اندیشه الهی، در علم فنا ناپذیر است. و علم هیچ لغزشی از هماهنگی و بازگشت به هماهنگی نمی‌داند، اما نظم الهی یا قانون روحانی را که در آن خدا و هر آنچه او می‌آفریند کامل و ابدی هستند، می‌داند که در تاریخ ابدی خود بدون تغییر باقی مانده‌اند.
God is the creator of man, and, the divine Principle of man remaining perfect, the divine idea or reflection, man, remains perfect. Man is the expression of God's being.
The relations of God and man, divine Principle and idea, are indestructible in Science; and Science knows no lapse from nor return to harmony, but holds the divine order or spiritual law, in which God and all that He creates are perfect and eternal, to have remained unchanged in its eternal history.
ایگوی واحد، ذهن یا روح واحدی که خدا نامیده می‌شود، فردیت نامتناهی است که همه شکل و زیبایی را تامین می‌کند و واقعیت و الوهیت را در انسان معنوی و اشیاء منعکس می‌کند.
The one Ego, the one Mind or Spirit called God, is infinite individuality, which supplies all form and comeliness and which reflects reality and divinity in individual spiritual man and things.
خدا هرگز نمی تواند عنصری از شر را به انسان منتقل کند و انسان چیزی ندارد که از خدا نگرفته باشد.
God could never impart an element of evil, and man possesses nothing which he has not derived from God.
مکاشفه به ما از "آسمان جدید و زمین جدید" می گوید. آیا تا به حال این آسمان و زمین را به تصویر کشیده اید که در آن موجوداتی تحت کنترل حکمت عالی زندگی می کنند؟
از این باور که انسان از خدا جداست خلاص شویم و فقط از اصل الهی یعنی زندگی و عشق پیروی کنیم. اینجا نقطه عزیمت بزرگ برای همه رشد معنوی واقعی است.
The Revelator tells us of "a new heaven and a new earth." Have you ever pictured this heaven and earth, inhabited by beings under the control of supreme wisdom?
Let us rid ourselves of the belief that man is separated from God, and obey only the divine Principle, Life and Love. Here is the great point of departure for all true spiritual growth.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6