یکشنبه، آوریل 28، 2024
"بختور دي هغه څوک چې د هغه حکمونه کوي، چې دوی د ژوند د ونې حق ولري، او ښار ته د دروازو له لارې ننوځي."۔
“Blessed are they that do his commandments, that they may have right to the tree of life, and may enter in through the gates into the city”
24 همانا، همانا به شما می گویم، هر که کلام مرا می شنود و به فرستنده مرا ایمان می آورد، حیات جاودانی دارد و محکوم نخواهد شد. اما از مرگ به زندگی منتقل می شود.
25 آمین، آمین به شما می‌گویم، ساعتی می‌آید و اکنون فرا رسیده است که مردگان صدای پسر خدا را خواهند شنید و آنان که بشنوند، زنده خواهند شد.
26 زیرا همانطور که پدر در خود حیات دارد. پس به پسر داده است تا در خود حیات داشته باشد.
28 از این تعجب نکنید زیرا ساعتی فرا می رسد که در آن همه کسانی که در قبر هستند صدای او را خواهند شنید.
29 و بیرون خواهد آمد؛ آنها که نیکی کرده اند تا رستاخیز حیات.
24. Verily, verily, I say unto you, He that heareth my word, and believeth on him that sent me, hath everlasting life, and shall not come into condemnation; but is passed from death unto life.
25. Verily, verily, I say unto you, The hour is coming, and now is, when the dead shall hear the voice of the Son of God: and they that hear shall live.
26. For as the Father hath life in himself; so hath he given to the Son to have life in himself.
28. Marvel not at this: for the hour is coming, in the which all that are in the graves shall hear his voice,
29. And shall come forth; they that have done good, unto the resurrection of life.
د درس خطبه
1 ای خداوند ، تو خدای من هستی. من تو را بزرگ خواهم کرد ، نام تو را ستایش خواهم کرد. زیرا تو کارهای خارق العاده ای انجام داده ای.
6 و در این کوه یهوه لشكرها برای همه مردم عیدی از غذاهای چرب ، ضیافت شراب در ترشحات ، چربی های پر از مغز ، و شراب در كلیه ها به خوبی تصفیه خواهد كرد.
7 و او در این کوه صورت پوششی را که بر همه مردم انداخته شده است ، و پرده ای را که بر همه قومها گسترده شده است از بین خواهد برد.
8 او مرگ را در پیروزی فرو خواهد برد ؛ و خداوند خداوند اشکهای صورت را پاک خواهد کرد. و توبیخ قوم خود را از تمام زمین بر خواهد داشت ، زیرا خداوند آن را گفته است.
1 O Lord, thou art my God; I will exalt thee, I will praise thy name; for thou hast done wonderful things; thy counsels of old are faithfulness and truth.
6 And in this mountain shall the Lord of hosts make unto all people a feast of fat things, a feast of wines on the lees, of fat things full of marrow, of wines on the lees well refined.
7 And he will destroy in this mountain the face of the covering cast over all people, and the vail that is spread over all nations.
8 He will swallow up death in victory; and the Lord God will wipe away tears from off all faces; and the rebuke of his people shall he take away from off all the earth: for the Lord hath spoken it.
1 مردی مریض به نام ایلعازر، اهل بیت عنانی، شهر مریم و خواهرش مارتا بود.
4 وقتی عیسی این را شنید، گفت: این بیماری برای مرگ نیست، بلکه برای جلال خداست تا پسر خدا به وسیله آن جلال یابد.
7 پس از آن به شاگردان خود گفت: اجازه دهید دوباره به یهودا برویم.
11 دوست ما لازاروس خوابیده است. اما من می روم تا او را از خواب بیدار کنم.
15 و من بخاطر شما خوشحالم که آنجا نبودم تا به این باور برسید. با این حال بگذارید نزد او برویم.
17 وقتی عیسی آمد، دید که چهار روز پیش در قبر خوابیده است.
21 سپس مارتا به عیسی گفت: خداوندا، اگر تو اینجا بودی، برادرم نمرده بود.
22 اما من می دانم که حتی اکنون، هر چه از خدا بخواهی، خداوند به تو خواهد داد.
23 عیسی به او گفت: برادرت دوباره برخیزد.
24 مارتا به او گفت، می دانم که او در قیامت در روز آخر دوباره برمی خیزد.
25 عیسی به او گفت: من قیامت و حیات هستم. هر که به من ایمان آورد، اگر چه مرده باشد، زنده خواهد ماند.
26 و هر که زنده است و به من ایمان دارد هرگز نخواهد مرد. اینو باور میکنی؟
27 او به او گفت: آری، خداوند، من ایمان دارم که تو مسیح، پسر خدا هستی که باید به جهان بیایی.
32 وقتی مریم به جایی که عیسی بود رسید و او را دید، به پای او افتاد و به او گفت: خداوندا، اگر تو اینجا بودی، برادرم نمی مرد.
33 پس چون عیسی او را در حال گریستن دید و یهودیانی را که با او آمده بودند گریه کرد، در روح ناله کرد و مضطرب شد.
34 و گفت: او را کجا گذاشتید؟ آنها به او گفتند: خداوندا، بیا و ببین.
38 پس عیسی دوباره با ناله در خود به قبر می‌آید. غار بود و سنگی روی آن بود.
39 عیسی گفت: سنگ را بردارید. مارتا، خواهر مرد مرده، به او گفت: خداوندا، در این زمان او بوی تعفن می دهد، زیرا او چهار روز مرده است.
40 عیسی به او گفت: به تو نگفتم که اگر ایمان بیاوری، جلال خدا را می بینی؟
41 سپس سنگ را از جایی که مرده گذاشته بودند برداشتند. و عیسی چشمان خود را بلند کرد و گفت: ای پدر، از تو سپاسگزارم که مرا شنیدی.
42 و من می دانستم که تو همیشه به من گوش می دهی، اما به خاطر مردمی که کنارشان ایستاده بودند، این را گفتم تا باور کنند که تو مرا فرستاده ای.
43 و چون این را گفت، با صدای بلند فریاد زد: ایلعازر، بیرون بیا.
44 و آن مرده بیرون آمد، دست و پایش را به جامه قبر بسته بود و صورتش را با دستمال بسته بود. عیسی به آنها گفت: او را رها کنید و بگذارید برود.
1 Now a certain man was sick, named Lazarus, of Bethany, the town of Mary and her sister Martha.
4 When Jesus heard that, he said, This sickness is not unto death, but for the glory of God,
7 Then after that saith he to his disciples, Let us go into Judæa again.
11 Our friend Lazarus sleepeth; but I go, that I may awake him out of sleep.
15 And I am glad for your sakes that I was not there, to the intent ye may believe; nevertheless let us go unto him.
17 Then when Jesus came, he found that he had lain in the grave four days already.
21 Then said Martha unto Jesus, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
22 But I know, that even now, whatsoever thou wilt ask of God, God will give it thee.
23 Jesus saith unto her, Thy brother shall rise again.
24 Martha saith unto him, I know that he shall rise again in the resurrection at the last day.
25 Jesus said unto her, I am the resurrection, and the life: he that believeth in me, though he were dead, yet shall he live:
26 And whosoever liveth and believeth in me shall never die. Believest thou this?
27 She saith unto him, Yea, Lord: I believe that thou art the Christ, the Son of God, which should come into the world.
32 Then when Mary was come where Jesus was, and saw him, she fell down at his feet, saying unto him, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
33 When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews also weeping which came with her, he groaned in the spirit, and was troubled,
34 And said, Where have ye laid him?
38 Jesus therefore again groaning in himself cometh to the grave. It was a cave, and a stone lay upon it.
39 Jesus said, Take ye away the stone. Martha, the sister of him that was dead, saith unto him, Lord, by this time he stinketh: for he hath been dead four days.
40 Jesus saith unto her, Said I not unto thee, that, if thou wouldest believe, thou shouldest see the glory of God?
41 Then they took away the stone from the place where the dead was laid. And Jesus lifted up his eyes, and said, Father, I thank thee that thou hast heard me.
42 And I knew that thou hearest me always: but because of the people which stand by I said it, that they may believe that thou hast sent me.
43 And when he thus had spoken, he cried with a loud voice, Lazarus, come forth.
44 And he that was dead came forth, bound hand and foot with graveclothes: and his face was bound about with a napkin. Jesus saith unto them, Loose him, and let him go.
35 آنگاه عیسی به آنها گفت: اندکی دیگر نور با شماست. تا نور دارید راه بروید، مبادا تاریکی بر شما بیاید، زیرا کسی که در تاریکی راه می‌رود نمی‌داند به کجا می‌رود.
46 من نوری به جهان آمده ام تا هر که به من ایمان دارد در تاریکی بماند.
35 Then Jesus said unto them, Yet a little while is the light with you. Walk while ye have the light, lest darkness come upon you: for he that walketh in darkness knoweth not whither he goeth.
46 I am come a light into the world, that whosoever believeth on me should not abide in darkness.
11 ... اکنون زمان آن فرا رسیده است که از خواب بیدار شویم: زیرا در حال حاضر نجات ما نزدیکتر از زمانی است که ما باور داشتیم.
12 شب بسیار سپری شده است ، روز نزدیک است: بنابراین ، کارهای تاریکی را کنار بگذاریم و زره نور را بپوشیم.
13 بگذارید مانند روز صادقانه قدم برداریم. نه در آشوب و مستی ، نه در مجالس و بیهوشی ، نه در نزاع و حسادت.
14 اما خداوند عیسی مسیح را بپوشید ، و برای جسد خود تأمین نکنید تا شهوات آن را برآورده سازد.
11 ...now it is high time to awake out of sleep: for now is our salvation nearer than when we believed.
12 The night is far spent, the day is at hand: let us therefore cast off the works of darkness, and let us put on the armour of light.
13 Let us walk honestly, as in the day; not in rioting and drunkenness, not in chambering and wantonness, not in strife and envying.
14 But put ye on the Lord Jesus Christ, and make not provision for the flesh, to fulfil the lusts thereof.
1 مکاشفه عیسی مسیح که خدا به او داد تا به بندگانش چیزهایی را که به زودی باید اتفاق بیفتد، نشان دهد. و او فرستاد و آن را به وسیله فرشته خود به بنده خود یوحنا اشاره کرد:
1 The Revelation of Jesus Christ, which God gave unto him, to shew unto his servants things which must shortly come to pass;
7 هر کس گوش دارد ، بگذارید آنچه روح به کلیساها می گوید ، بشنود. به او که پیروز می شود ، می خواهم از درخت زندگی که در میان بهشت خداست ، بخورد.
7 He that hath an ear, let him hear what the Spirit saith unto the churches; To him that overcometh will I give to eat of the tree of life, which is in the midst of the paradise of God.
19 هر کس را دوست دارم سرزنش و تنبیه می کنم: پس غیرت داشته باشید و توبه کنید.
20 اینک من بر در می ایستم و در می زنم، اگر کسی صدای مرا بشنود و در را بگشاید، نزد او می آیم و با او شام می خورم و او با من.
21 به هر که پیروز می شود، می دهم که با من بر تخت من بنشیند، همان گونه که من نیز پیروز شدم و با پدرم بر تخت او نشسته ام.
19 As many as I love, I rebuke and chasten: be zealous therefore, and repent.
20 Behold, I stand at the door, and knock: if any man hear my voice, and open the door, I will come in to him, and will sup with him, and he with me.
21 To him that overcometh will I grant to sit with me in my throne, even as I also overcame, and am set down with my Father in his throne.
26 آخرین دشمنی که باید نابود شود مرگ است.
55 ای مرگ ، نیش تو کجاست؟ ای قبر ، پیروزی تو کجاست؟
56 نیش مرگ گناه است؛ و قدرت گناه قانون است.
57 اما خدا را شکر می کنیم ، که از طریق خداوند ما عیسی مسیح به ما پیروزی می بخشد.
58 بنابراین ، برادران عزیز من ، ثابت قدم ، غیرقابل حرکت و همیشه در کار خداوند فراوان باشید، زیرا می دانید که زحمات شما در خداوند بیهوده نیست.
26 The last enemy that shall be destroyed is death.
55 O death, where is thy sting? O grave, where is thy victory?
56 The sting of death is sin; and the strength of sin is the law.
57 But thanks be to God, which giveth us the victory through our Lord Jesus Christ.
58 Therefore, my beloved brethren, be ye stedfast, unmoveable, always abounding in the work of the Lord, forasmuch as ye know that your labour is not in vain in the Lord.
زندگی جاودانه است. ما باید این را پیدا کنیم و نمایش آن را آغاز کنیم. زندگی و خوبی جاودانه است.
Life is eternal. We should find this out, and begin the demonstration thereof. Life and goodness are immortal.
انسان معنوی تصویر یا تصوری از خداوند است، اندیشه ای که نه از دست می رود و نه از اصل الهی آن جدا می شود.
Spiritual man is the image or idea of God, an idea which cannot be lost nor separated from its divine Principle.
خداوند، خیر الهی، انسان را نمی کشد تا به او حیات ابدی عطا کند، زیرا خداوند تنها حیات انسان است. خداوند در آن واحد مرکز و محیط هستی است. این شر است که می میرد. خوب نمی میرد
God, divine good, does not kill a man in order to give him eternal Life, for God alone is man's life. God is at once the centre and circumference of being. It is evil that dies; good dies not.
عیسی به طور اساسی گفت: "هر که به من ایمان آورد، مرگ را نخواهد دید." یعنی کسی که ایده واقعی زندگی را درک می کند، باور خود را به مرگ از دست می دهد. کسی که ایده واقعی خوب را دارد، تمام احساس شر را از دست می دهد، و به همین دلیل به واقعیت های فنا ناپذیر روح وارد می شود. چنین کسی در زندگی می ماند، - زندگی نه از بدنی که قادر به حمایت از زندگی نیست، بلکه از حقیقت حاصل شده است که ایده جاودانه خود را آشکار می کند.
Jesus said substantially, "He that believeth in me shall not see death." That is, he who perceives the true idea of Life loses his belief in death. He who has the true idea of good loses all sense of evil, and by reason of this is being ushered into the undying realities of Spirit. Such a one abideth in Life, — life obtained not of the body incapable of supporting life, but of Truth, unfolding its own immortal idea.
اعتراف به خود به اینکه انسان شبیه خداست، انسان را آزاد می‌کند تا بر ایده بی‌نهایت مسلط شود. این عقیده درهای مرگ را می بندد و به سوی جاودانگی گسترده می گشاید. درک و شناخت روح در نهایت باید فرا برسد و ما نیز می‌توانیم زمان خود را در حل اسرار هستی از طریق درک اصل الهی بهبود بخشیم. در حال حاضر ما نمی دانیم که انسان چیست، اما قطعاً زمانی که انسان خدا را منعکس کند، این را خواهیم دانست.
The admission to one's self that man is God's own likeness sets man free to master the infinite idea. This conviction shuts the door on death, and opens it wide towards immortality. The understanding and recognition of Spirit must finally come, and we may as well improve our time in solving the mysteries of being through an apprehension of divine Principle. At present we know not what man is, but we certainly shall know this when man reflects God.
عیسی درباره ایلعازر گفت: "دوست ما ایلعازر خوابیده است، اما من می روم تا او را از خواب بیدار کنم." عیسی با این درک که ایلعازار هرگز نمرده بود، ایلعازار را احیا کرد، نه با اعتراف به اینکه بدن او مرده و دوباره زنده شده است. اگر عیسی معتقد بود که ایلعازار در بدن او زندگی کرده یا مرده است، استاد در همان سطح اعتقادی که کسانی که جسد را دفن کردند می‌ایستاد و نمی‌توانست آن را احیا کند.
Jesus said of Lazarus: "Our friend Lazarus sleepeth; but I go, that I may awake him out of sleep." Jesus restored Lazarus by the understanding that Lazarus had never died, not by an admission that his body had died and then lived again. Had Jesus believed that Lazarus had lived or died in his body, the Master would have stood on the same plane of belief as those who buried the body, and he could not have resuscitated it.
جسم و ذهن مادی دنیوی است، اما انسان واقعی روحانی و ابدی است. هویت انسان واقعی گم نمی شود، بلکه از طریق این توضیح پیدا می شود. زیرا نامتناهی آگاهانه هستی و همه هویت بدین وسیله تشخیص داده می شود و بدون تغییر باقی می ماند. محال است که انسان چیزی را که واقعی است از دست بدهد، در حالی که خدا همه چیز و برای ابد اوست. این تصور که ذهن در ماده است و به اصطلاح لذت ها و دردها، تولد، گناه، بیماری و مرگ ماده واقعی است، یک باور فانی است; و این باور تمام چیزی است که همیشه از دست خواهد رفت.
علم هستی انسان را کامل نشان می دهد، حتی همانطور که پدر کامل است، زیرا روح یا ذهن انسان روحانی خداست، اصل الهی همه موجودات، و چون این انسان واقعی به جای حس، توسط روح اداره می شود. با قانون روح، نه با قوانین به اصطلاح ماده.
The material body and mind are temporal, but the real man is spiritual and eternal. The identity of the real man is not lost, but found through this explanation; for the conscious infinitude of existence and of all identity is thereby discerned and remains unchanged. It is impossible that man should lose aught that is real, when God is all and eternally his. The notion that mind is in matter, and that the so-called pleasures and pains, the birth, sin, sickness, and death of matter, are real, is a mortal belief; and this belief is all that will ever be lost.
The Science of being reveals man as perfect, even as the Father is perfect, because the Soul, or Mind, of the spiritual man is God, the divine Principle of all being, and because this real man is governed by Soul instead of sense, by the law of Spirit, not by the so-called laws of matter.
مرگ مرحله دیگری از رویا است که وجود می تواند مادی باشد. هیچ چیز نمی تواند در هماهنگی هستی دخالت کند و وجود انسان را در علم خاتمه دهد. انسان بعد از شکستن استخوان یا گیوتین شدن بدن همان است. اگر قرار است انسان هرگز بر مرگ غلبه نکند، چرا کتاب مقدس می گوید: «آخرین دشمنی که نابود می شود، مرگ است»؟ اصل کلام نشان می دهد که ما به نسبتی که بر گناه غلبه می کنیم، بر مرگ پیروز خواهیم شد.
Death is but another phase of the dream that existence can be material. Nothing can interfere with the harmony of being nor end the existence of man in Science. Man is the same after as before a bone is broken or the body guillotined. If man is never to overcome death, why do the Scriptures say, "The last enemy that shall be destroyed is death"? The tenor of the Word shows that we shall obtain the victory over death in proportion as we overcome sin.
وضعیت جسمانی بدون تغییر عیسی پس از مرگی که به نظر می رسید با تعالی او بر همه شرایط مادی همراه شد. و این تعالی، معراج او را تبیین کرد، و حالت آزمایشی و پیشرونده ای را در ورای قبر آشکار ساخت.
Jesus' unchanged physical condition after what seemed to be death was followed by his exaltation above all material conditions; and this exaltation explained his ascension, and revealed unmistakably a probationary and progressive state beyond the grave.
اگر تغییری که مرگ نامیده می شود، ایمان به گناه، بیماری و مرگ را از بین می برد، سعادت در لحظه انحلال حاصل می شد و برای همیشه ماندگار می شد. اما این طوری نیست. کمال فقط با کمال به دست می آید. آنها که ناعادل هستند همچنان ناعادل خواهند بود، تا زمانی که در علم الهی مسیح، حقیقت، تمام جهل و گناه را از بین ببرد.
گناه و خطایی که در لحظه مرگ بر ما دامن می زند در آن لحظه از بین نمی رود، بلکه تا مرگ این خطاها ادامه می یابد. برای اینکه انسان کاملاً روحانی باشد باید بی گناه باشد و تنها زمانی که به کمال برسد چنین می شود. قاتل هر چند در این عمل کشته شود، اما در نتیجه گناه را ترک نمی کند. او دیگر روحانی نیست که باور کند بدنش مرده و یاد بگیرد که ذهن بی رحمش نمرده است. افکار او تا زمانی که شر با خیر خلع سلاح نشود، پاکتر نیست. بدن او به اندازه ذهنش مادی است و بالعکس.
این تصور که گناه در حالی که نادیده گرفته شده بخشوده می شود، اینکه شادی می تواند در میان گناه واقعی باشد، به اصطلاح مرگ بدن را از گناه رها می کند، و عفو خداوند جز نابودی گناه است، اینها اشتباهات بزرگی است. . ما می دانیم که همه چیز "در یک چشم به هم زدن" تغییر خواهد کرد، زمانی که آخرین شیپور به صدا در آید. اما این آخرین ندای حکمت نمی تواند تا زمانی که فانی ها در رشد شخصیت مسیحی تسلیم هر دعوت کوچکتری شده باشند. فانی ها نیازی ندارند تصور کنند که باور به تجربه مرگ آنها را به وجود جلال بیدار می کند.
رستگاری جهانی بر پیشرفت و آزمایش استوار است و بدون آنها دست نیافتنی است. بهشت یک محل نیست، بلکه یک حالت ذهنی الهی است که در آن همه مظاهر ذهن هماهنگ و جاودانه است، زیرا گناه در آنجا نیست و انسان از خود عدالتی ندارد، بلکه دارای "ذهن پروردگا است"، همانطور که کتاب مقدس می گوید.
If the change called death destroyed the belief in sin, sickness, and death, happiness would be won at the moment of dissolution, and be forever permanent; but this is not so. Perfection is gained only by perfection. They who are unrighteous shall be unrighteous still, until in divine Science Christ, Truth, removes all ignorance and sin.
The sin and error which possess us at the instant of death do not cease at that moment, but endure until the death of these errors. To be wholly spiritual, man must be sinless, and he becomes thus only when he reaches perfection. The murderer, though slain in the act, does not thereby forsake sin. He is no more spiritual for believing that his body died and learning that his cruel mind died not. His thoughts are no purer until evil is disarmed by good. His body is as material as his mind, and vice versa.
The suppositions that sin is pardoned while unforsaken, that happiness can be genuine in the midst of sin, that the so-called death of the body frees from sin, and that God's pardon is aught but the destruction of sin, — these are grave mistakes. We know that all will be changed "in the twinkling of an eye," when the last trump shall sound; but this last call of wisdom cannot come till mortals have already yielded to each lesser call in the growth of Christian character. Mortals need not fancy that belief in the experience of death will awaken them to glorified being.
Universal salvation rests on progression and probation, and is unattainable without them. Heaven is not a locality, but a divine state of Mind in which all the manifestations of Mind are harmonious and immortal, because sin is not there and man is found having no righteousness of his own, but in possession of "the mind of the Lord," as the Scripture says.
هنگامی که ما صبورانه منتظر خدا هستیم و حقیقت را به درستی جستجو می کنیم، او مسیر ما را هدایت می کند. انسانهای ناقص کمال نهایی معنوی را به آرامی درک می کنند. اما درست شروع کردن و ادامه کشمکش برای نشان دادن مشکل بزرگ هستی، کار بسیار زیادی است.
When we wait patiently on God and seek Truth righteously, He directs our path. Imperfect mortals grasp the ultimate of spiritual perfection slowly; but to begin aright and to continue the strife of demonstrating the great problem of being, is doing much.
هنگامی که آموخته شود که بیماری نمی تواند زندگی را از بین ببرد، و انسان های فانی با مرگ از گناه یا بیماری نجات نمی یابند، این درک به زندگی جدید تبدیل می شود. یا بر میل به مردن یا ترس از قبر مسلط خواهد شد و بنابراین ترس بزرگی را که وجود فانی را فرا گرفته است از بین می برد.
When it is learned that disease cannot destroy life, and that mortals are not saved from sin or sickness by death, this understanding will quicken into newness of life. It will master either a desire to die or a dread of the grave, and thus destroy the great fear that besets mortal existence.
زندگی واقعی است و مرگ یک توهم است. ... امتیاز انسان در این لحظه عالی این است که سخنان استاد ما را ثابت کند: "اگر کسی گفته من را نگه دارد، هرگز مرگ را نخواهد دید." دور انداختن فکر از امانت های دروغین و شواهد مادی برای اینکه حقایق معنوی هستی نمایان شود، این دستاورد بزرگی است که به وسیله آن باطل را از بین خواهیم برد و جای حقیقت را خواهیم داد. بنابراین، ما می‌توانیم معبد یا بدنی را که "سازنده و سازنده‌اش خداست" در حقیقت برپا کنیم.
Life is real, and death is the illusion. ... Man's privilege at this supreme moment is to prove the words of our Master: "If a man keep my saying, he shall never see death." To divest thought of false trusts and material evidences in order that the spiritual facts of being may appear, — this is the great attainment by means of which we shall sweep away the false and give place to the true. Thus we may establish in truth the temple, or body, "whose builder and maker is God."
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6