یکشنبه ، آوریل 16، 2023
"رحمت خواهم داشت نه قربانی، زیرا نیامده‌ام تا نیکان را بخوانم، بلکه گناهکاران را به توبه دعوت کنم." — مسیح عیسی۔
“I will have mercy, and not sacrifice: for I am not come to call the righteous, but sinners to repentance.”— Christ Jesus
9 و این مَثَل را برای عده ای که به خود اطمینان داشتند که عادل هستند و دیگران را تحقیر می کردند گفت.
10 دو مرد برای دعا به معبد رفتند. یکی فریسی و دیگری باجگیر.
11 فریسی ایستاده بود و با خود دعا می‌کرد، خدایا، تو را شکر می‌کنم که مانند دیگران نیستم، باجگیر، ظالم، زناکار، یا حتی مانند این باجگیر.
12 من دو بار در هفته روزه می‌گیرم، دهک از آنچه دارم می‌دهم.
13 باجگیر که دور ایستاده بود، نمی خواست چشمان خود را به آسمان بلند کند، بلکه بر سینه خود می زد و می گفت: خدایا به من گناهکار رحم کن.
14 من به شما می گویم که این مرد عادل به خانه خود رفت تا دیگری. و هر که خود را فروتن کند، سربلند خواهد شد.
24 پسر انسان بر روی زمین قدرت دارد تا گناهان را ببخشد.
10 به همین ترتیب، من به شما می گویم، در حضور فرشتگان خدا برای یک گناهکار که توبه می کند، شادی است.
9. And he spake this parable unto certain which trusted in themselves that they were righteous, and despised others:
10. Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.
11. The Pharisee stood and prayed thus with himself, God, I thank thee, that I am not as other men are, extortioners, unjust, adulterers, or even as this publican.
12. I fast twice in the week, I give tithes of all that I possess.
13. And the publican, standing afar off, would not lift up so much as his eyes unto heaven, but smote upon his breast, saying, God be merciful to me a sinner.
14. I tell you, this man went down to his house justified rather than the other: for every one that exalteth himself shall be abased; and he that humbleth himself shall be exalted.
24. The Son of man hath power upon earth to forgive sins.
10. Likewise, I say unto you, there is joy in the presence of the angels of God over one sinner that repenteth.
د درس خطبه
7 شریر راه خود را ترک کند و انسان ناراست افکار خود را و به سوی خداوند بازگردد، و او بر او رحم خواهد کرد. و به خدای ما، زیرا او بسیار خواهد بخشید.
7 Let the wicked forsake his way, and the unrighteous man his thoughts: and let him return unto the Lord, and he will have mercy upon him; and to our God, for he will abundantly pardon.
10 خدایا در من دلی پاک بیافرین. و روحی درست را در من تجدید کن.
13 آنگاه راه تو را به متخلفان خواهم آموخت. و گناهکاران به سوی تو روی خواهند آورد.
16 زیرا نمی خواهی قربانی کنی. در غیر این صورت آن را می دهم: تو از قربانی سوختنی راضی نیستی.
17 قربانی های خدا روح شکسته است: ای خدا دل شکسته و پشیمان را حقیر نخواهی کرد.
19 آنگاه از قربانی های عدالت خشنود خواهی شد،
10 Create in me a clean heart, O God; and renew a right spirit within me.
13 Then will I teach transgressors thy ways; and sinners shall be converted unto thee.
16 For thou desirest not sacrifice; else would I give it: thou delightest not in burnt offering.
17 The sacrifices of God are a broken spirit: a broken and a contrite heart, O God, thou wilt not despise.
19 Then shalt thou be pleased with the sacrifices of righteousness,
1 پسرم، شریعت مرا فراموش مکن. اما بگذار قلبت احکام مرا نگاه دارد:
3 رحمت و راستی تو را رها نکند. آنها را به گردن خود ببند. آنها را بر سفره دلت بنویس:
11 ... تنبیه خداوند را تحقیر مکن. از اصلاح او خسته نباشید:
12 خداوند هر که را دوست دارد اصلاح می کند. حتی مانند پدر، پسری که از او لذت می برد.
1 My son, forget not my law; but let thine heart keep my commandments:
3 Let not mercy and truth forsake thee: bind them about thy neck; write them upon the table of thine heart:
11 …despise not the chastening of the Lord; neither be weary of his correction:
12 For whom the Lord loveth he correcteth; even as a father the son in whom he delighteth.
1 و اگر کسی گناه کند، نزد پدر وکیل داریم، عیسی مسیح عادل:
2 و او کفاره گناهان ما است و نه تنها گناهان ما، بلکه برای گناهان تمام جهان.
3 و از این طریق می دانیم که او را می شناسیم، اگر احکام او را نگاه داریم.
1 And if any man sin, we have an advocate with the Father, Jesus Christ the righteous:
2 And he is the propitiation for our sins: and not for ours only, but also for the sins of the whole world.
3 And hereby we do know that we know him, if we keep his commandments.
37 عیسی گفت ... یهوه خدای خود را با تمام قلب خود و با تمام جان و با تمام ذهن خود دوست بدارید.
38 این حکم اول و اعظم است.
39 و دومی مانند آن است، همسایه خود را مانند خود دوست بدار.
40 تمام شریعت و انبیا بر این دو فرمان آویزان است.
37 Jesus said … Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.
38 This is the first and great commandment.
39 And the second is like unto it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
40 On these two commandments hang all the law and the prophets.
13 اما وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار! زیرا که پادشاهی آسمان را بر مردم می‌بندید، زیرا نه خود می‌روید و نه اجازه می‌دهید که وارد شوند.
23 ... شما عشر نعناع و بادیان و زیره را می پردازید و امور مهم شریعت، قضاوت، رحمت و ایمان را حذف کرده اید: اینها را باید انجام می دادید و دیگری را رها نکنید.
28 به همین ترتیب شما نیز در ظاهر برای مردم عادل جلوه می کنید، اما از درون پر از ریا و گناه هستید.
37 ... تو که پیامبران را می کشی و آنها را که برای تو فرستاده شده اند سنگسار می کنی، چقدر می خواهم فرزندانت را جمع کنم، چنانکه مرغی جوجه های خود را زیر بال های خود جمع می کند، اما شما نخواستید!
39 زیرا من به شما می گویم که از این پس مرا نخواهید دید تا زمانی که گویید: مبارک است کسی که به نام خداوند می آید.
13 But woe unto you, scribes and Pharisees, hypocrites! for ye shut up the kingdom of heaven against men: for ye neither go in yourselves, neither suffer ye them that are entering to go in.
23 …ye pay tithe of mint and anise and cummin, and have omitted the weightier matters of the law, judgment, mercy, and faith: these ought ye to have done, and not to leave the other undone.
28 Even so ye also outwardly appear righteous unto men, but within ye are full of hypocrisy and iniquity.
37 …thou that killest the prophets, and stonest them which are sent unto thee, how often would I have gathered thy children together, even as a hen gathereth her chickens under her wings, and ye would not!
39 For I say unto you, Ye shall not see me henceforth, till ye shall say, Blessed is he that cometh in the name of the Lord.
37 و اینک زنی در شهر که گناهکار بود، چون دانست که عیسی در خانه فریسی بر سر غذا نشسته است، جعبه ای از مرهم آورد.
38 و پشت پاهایش ایستاد و گریه کرد و شروع به شستن پاهایش با اشک کرد و با موهای سرش پاک کرد و پاهایش را بوسید و با مرهم مسح کرد.
39 فریسی که او را دعوت کرده بود، وقتی آن را دید، در خود گفت: اگر این مرد نبی بود، می‌دانست که این زن کیست و چه زنی است که او را لمس می‌کند، زیرا او گناهکار است.
40 عیسی در جواب او گفت: «شمعون، من چیزی برای گفتن به تو دارم.
44 این زن را می بینی؟ من به خانه تو وارد شدم، تو برای پاهایم به من آب ندادی، اما او پاهای مرا با اشک شست و با موهای سرش پاک کرد.
45 تو مرا نبوسیدی، اما این زن از زمانی که من وارد شده ام دست از بوسیدن پاهایم بر نداشته است.
46 سر من را با روغن مسح نکردی، اما این زن پاهای من را با مرهم مسح کرد.
47 از این رو به تو می گویم، گناهان او که بسیار است بخشیده شده است. زیرا او بسیار محبت می کرد، اما هر که اندک بخشیده می شود، همان کم محبت می کند.
48 و به او گفت: گناهان تو آمرزیده شد.
37 And, behold, a woman in the city, which was a sinner, when she knew that Jesus sat at meat in the Pharisee’s house, brought an alabaster box of ointment,
38 And stood at his feet behind him weeping, and began to wash his feet with tears, and did wipe them with the hairs of her head, and kissed his feet, and anointed them with the ointment.
39 Now when the Pharisee which had bidden him saw it, he spake within himself, saying, This man, if he were a prophet, would have known who and what manner of woman this is that toucheth him: for she is a sinner.
40 And Jesus answering said unto him, Simon, I have somewhat to say unto thee.
44 Seest thou this woman? I entered into thine house, thou gavest me no water for my feet: but she hath washed my feet with tears, and wiped them with the hairs of her head.
45 Thou gavest me no kiss: but this woman since the time I came in hath not ceased to kiss my feet.
46 My head with oil thou didst not anoint: but this woman hath anointed my feet with ointment.
47 Wherefore I say unto thee, Her sins, which are many, are forgiven; for she loved much: but to whom little is forgiven, the same loveth little.
48 And he said unto her, Thy sins are forgiven.
11 زیرا فیض خدا که نجات دهنده است بر همه مردم ظاهر شده است،
12 به ما بیاموزد که با انکار بی دینی و شهوات دنیوی، باید در این دنیای کنونی متانت، درستکار و خداپسندانه زندگی کنیم.
13 به دنبال آن امید مبارک و ظهور با شکوه خدای بزرگ و نجات دهنده ما عیسی مسیح.
14 او که خود را برای ما داد تا ما را از هر گناهی فدیه دهد و قوم عجیب و غریبی را که به کارهای نیک غیورند خالص کند.
11 For the grace of God that bringeth salvation hath appeared to all men,
12 Teaching us that, denying ungodliness and worldly lusts, we should live soberly, righteously, and godly, in this present world;
13 Looking for that blessed hope, and the glorious appearing of the great God and our Saviour Jesus Christ;
14 Who gave himself for us, that he might redeem us from all iniquity, and purify unto himself a peculiar people, zealous of good works.
5 پس این پیامی است که از او شنیدیم و به شما اعلام می کنیم که خدا نور است و در او اصلا تاریکی نیست.
6 اگر بگوییم که با او شراکت داریم و در تاریکی راه برویم، دروغ می گوییم و راست نمی گوییم.
7 اما اگر در نور راه برویم، همانطور که او در نور است، با یکدیگر شراکت داریم و خون پسر او عیسی مسیح ما را از هر گناهی پاک می کند.
8 اگر بگوییم گناه نداریم، خود را فریب می دهیم و حقیقت در ما نیست.
9 اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او امین و عادل است تا گناهان ما را ببخشد و ما را از هر گونه ناحقی پاک کند.
5 This then is the message which we have heard of him, and declare unto you, that God is light, and in him is no darkness at all.
6 If we say that we have fellowship with him, and walk in darkness, we lie, and do not the truth:
7 But if we walk in the light, as he is in the light, we have fellowship one with another, and the blood of Jesus Christ his Son cleanseth us from all sin.
8 If we say that we have no sin, we deceive ourselves, and the truth is not in us.
9 If we confess our sins, he is faithful and just to forgive us our sins, and to cleanse us from all unrighteousness.
7 پس خود را به خدا بسپارید.
8 به خدا نزدیک شوید، او نیز به شما نزدیک خواهد شد. ای گناهکاران دستهای خود را پاک کنید. و ای دو دلها دلهای خود را پاک سازید.
10 در نظر خداوند فروتن باشید و او شما را بلند خواهد کرد.
7 Submit yourselves therefore to God.
8 Draw nigh to God, and he will draw nigh to you. Cleanse your hands, ye sinners; and purify your hearts, ye double minded.
10 Humble yourselves in the sight of the Lord, and he shall lift you up.
8 خوشا به حال پاک دلان، زیرا آنها خدا را خواهند دید.
8 Blessed are the pure in heart: for they shall see God.
کفاره مصداق وحدت انسان با خداست که به موجب آن انسان حقیقت، زندگی و عشق الهی را منعکس می کند. عیسی ناصری تعلیم داد و یگانگی انسان را با پدر نشان داد و به همین دلیل ما ادای بی پایانی را مدیون او هستیم.
Atonement is the exemplification of man's unity with God, whereby man reflects divine Truth, Life, and Love. Jesus of Nazareth taught and demonstrated man's oneness with the Father, and for this we owe him endless homage.
عیسی با دادن حس واقعی عشق به انسان، یعنی اصل الهی تعالیم عیسی، به آشتی انسان با خدا کمک کرد، و این حس واقعی عشق، انسان را از قانون ماده، گناه و مرگ با قانون روح نجات می‌دهد. قانون عشق الهی
هر درد توبه و رنج، هر تلاش برای اصلاح، هر فکر و عمل نیک، به ما کمک می کند تا کفاره گناه عیسی را درک کنیم و به کارآمدی آن کمک کند. اما اگر گناهکار همچنان به دعا و توبه ادامه دهد، گناه کند و پشیمان شود، سهم کمی در کفاره - در یگانگی با خدا - ندارد، زیرا او فاقد توبه عملی است که قلب را اصلاح می کند و انسان را قادر می سازد. اراده حکمت را انجام بده
Jesus aided in reconciling man to God by giving man a truer sense of Love, the divine Principle of Jesus' teachings, and this truer sense of Love redeems man from the law of matter, sin, and death by the law of Spirit, — the law of divine Love.
Every pang of repentance and suffering, every effort for reform, every good thought and deed, will help us to understand Jesus' atonement for sin and aid its efficacy; but if the sinner continues to pray and repent, sin and be sorry, he has little part in the atonement, — in the at-one-ment with God, — for he lacks the practical repentance, which reforms the heart and enables man to do the will of wisdom.
کفاره مستلزم خودسوزی دائمی از طرف گناهکار است.
The atonement requires constant self-immolation on the sinner's part.
... آرزویی که گرسنه به دنبال عدالت پیش می رود، از جانب پدر ما برکت است، و بیهوده به سوی ما باز نمی گردد.
…the desire which goes forth hungering after righteousness is blessed of our Father, and it does not return unto us void.
آنچه ما بیش از همه به آن نیاز داریم دعای میل شدید برای رشد فیض است که در صبر، نرمی، محبت و کردار نیک بیان می شود. حفظ فرامین استادمان و الگوبرداری از او، بدهی شایسته ما به او و تنها دلیل شایسته سپاسگزاری ما از همه کارهایی است که او انجام داده است.
مبارزه همیشگی برای خوب بودن، دعای بی وقفه است. انگیزه‌های آن در برکاتی که به ارمغان می‌آورند آشکار می‌شود - نعمت‌هایی که حتی اگر با کلمات شنیدنی تصدیق نشوند، شایستگی ما را برای شریک شدن در عشق نشان می‌دهند.
What we most need is the prayer of fervent desire for growth in grace, expressed in patience, meekness, love, and good deeds. To keep the commandments of our Master and follow his example, is our proper debt to him and the only worthy evidence of our gratitude for all that he has done.
The habitual struggle to be always good is unceasing prayer. Its motives are made manifest in the blessings they bring, — blessings which, even if not acknowledged in audible words, attest our worthiness to be partakers of Love.
پدر آسمانی ما، عشق الهی، ایجاب می کند که همه انسان ها از استاد ما پیروی کنند...
Our heavenly Father, divine Love, demands that all men should follow the example of our Master … .
ناصری بزرگ، به همان اندازه که فروتن بود و توانا بود، نفاق را سرزنش کرد، که خواهش های طولانی برای برکت بر روش های مادی می کرد، اما جنایت را پوشانده بود، در اندیشه نهفته، که آماده بود تا به عمل بیاید و مسح شدگان خدا را به صلیب بکشد. شهادت عیسی گناه اوج فریسی گری بود.
The great Nazarene, as meek as he was mighty, rebuked the hypocrisy, which offered long petitions for blessings upon material methods, but cloaked the crime, latent in thought, which was ready to spring into action and crucify God's anointed. The martyrdom of Jesus was the culminating sin of Pharisaism.
فریس. اعتقاد جسمانی و نفسانی؛ خودپسندی؛ غرور; دورویی.
Pharisee. Corporeal and sensuous belief; self-righteousness; vanity; hypocrisy.
در فصل هفتم انجیل لوقا نقل شده است که عیسی زمانی میهمان ارجمند یکی از فریسی ها به نام شمعون بود، اگرچه او کاملاً شبیه شمعون شاگرد بود. در حالی که آنها در حال خوردن گوشت بودند، یک حادثه غیرعادی رخ داد که گویی می خواست صحنه جشن شرقی را قطع کند. یک "زن عجیب" وارد شد.
It is related in the seventh chapter of Luke's Gospel that Jesus was once the honored guest of a certain Pharisee, by name Simon, though he was quite unlike Simon the disciple. While they were at meat, an unusual incident occurred, as if to interrupt the scene of Oriental festivity. A "strange woman" came in.
آیا عیسی زن را طرد کرد؟ آیا او ستایش او را دفع کرد؟ نه! او را دلسوزانه نگاه کرد.
... و به این ترتیب این درس را برای همه به خانه آورد، و به دنبال آن اعلامیه قابل توجه به زن، "گناهان تو بخشیده شد."
چرا او بدهی او را به عشق الهی خلاصه کرد؟ آیا او توبه کرده و اصلاح شده بود و آیا بصیرت او این قیام ناگفته اخلاقی را تشخیص داد؟
Did Jesus spurn the woman? Did he repel her adoration? No! He regarded her compassionately.
…and so brought home the lesson to all, following it with that remarkable declaration to the woman, "Thy sins are forgiven."
Why did he thus summarize her debt to divine Love? Had she repented and reformed, and did his insight detect this unspoken moral uprising?
کدام ادای احترام به چنین محبت وصف ناپذیری بود، مهمان نوازی فریسایی یا پشیمانی مجدلیه؟ عیسی این پرسش را با توبیخ حق‌پرستی و اعلام برائت از توبه‌کنندگان پاسخ داد.
در اینجا یک سؤال جدی پیشنهاد می شود، سؤالی که یکی از نیازهای این عصر را نشان می دهد. آیا دانشمندان مسیحی همانطور که سیمون به دنبال نجات دهنده بود، از طریق محافظه کاری مادی و برای ادای احترام شخصی، به دنبال حقیقت هستند؟
از سوی دیگر، آیا آنها مانند این زن، با توبه واقعی خود، با قلب های شکسته خود، که با فروتنی و محبت انسانی ابراز می شود، توجه خود را به حقیقت نشان می دهند یا مسیح؟
Which was the higher tribute to such ineffable affection, the hospitality of the Pharisee or the contrition of the Magdalen? This query Jesus answered by rebuking self-righteousness and declaring the absolution of the penitent.
Here is suggested a solemn question, a question indicated by one of the needs of this age. Do Christian Scientists seek Truth as Simon sought the Saviour, through material conservatism and for personal homage?
On the other hand, do they show their regard for Truth, or Christ, by their genuine repentance, by their broken hearts, expressed by meekness and human affection, as did this woman?
علم الهی تعادل را همانطور که عیسی تنظیم کرد تنظیم می کند. علم فقط با رفع گناهی که موجب مجازات است، مجازات را برطرف می کند. این احساس عفو الهی من است که به معنای روش خدا برای از بین بردن گناه است.
Divine Science adjusts the balance as Jesus adjusted it. Science removes the penalty only by first removing the sin which incurs the penalty. This is my sense of divine pardon, which I understand to mean God's method of destroying sin.
گناهکار از انداختن اولین سنگ می ترسد. او ممکن است به عنوان یک مزاحم بگوید که شر غیر واقعی است، اما برای دانستن آن باید گفته خود را نشان دهد. فرض اینکه هیچ ادعایی مبنی بر شر وجود ندارد و در عین حال افراط در آنها، یک جرم اخلاقی است. کوری و خودپرستی محکم به گناه می چسبد. وقتی ناله‌ی باجگیر به قلب بزرگ عشق رسید، آرزوی فروتنانه‌اش را برانگیخت. شرّی که در حواس جسمانی به دست می‌آید، اما قلب آن را محکوم می‌کند، پایه و اساس ندارد. اما اگر بدی محکوم نشود، انکار نشده و پرورش یافته است.
A sinner is afraid to cast the first stone. He may say, as a subterfuge, that evil is unreal, but to know it, he must demonstrate his statement. To assume that there are no claims of evil and yet to indulge them, is a moral offence. Blindness and self-righteousness cling fast to iniquity. When the Publican's wail went out to the great heart of Love, it won his humble desire. Evil which obtains in the bodily senses, but which the heart condemns, has no foundation; but if evil is uncondemned, it is undenied and nurtured.
در تلاش برای رفع خطاهای حسی، شخص باید به طور کامل و منصفانه بیشترین حد را بپردازد، تا زمانی که همه خطاها در نهایت تابع حقیقت شوند. روش الهی پرداخت دستمزد گناه شامل باز کردن غرغرها و آموختن از تجربه نحوه تقسیم بین حس و روح است.
"خداوند کسی را که دوست دارد تنبیه می کند." کسی که اراده خدا یا خواسته های علم الهی را بشناسد و از آنها اطاعت کند، دچار خصومت حسد می شود. و کسی که از اطاعت خدا امتناع ورزد، محبت او را مجازات می کند.
In trying to undo the errors of sense one must pay fully and fairly the utmost farthing, until all error is finally brought into subjection to Truth. The divine method of paying sin's wages involves unwinding one's snarls, and learning from experience how to divide between sense and Soul.
"Whom the Lord loveth He chasteneth." He, who knows God's will or the demands of divine Science and obeys them, incurs the hostility of envy; and he who refuses obedience to God, is chastened by Love.
از طریق تنبیهات سالم عشق، ما در راهپیمایی به سوی عدالت، صلح و پاکی، که نشانه‌های علم هستند، کمک می‌شویم.
Through the wholesome chastisements of Love, we are helped onward in the march towards righteousness, peace, and purity, which are the landmarks of Science.
تهذیب حس و نفس دلیلی بر پیشرفت است. "خوشا به حال پاک دلان، زیرا آنها خدا را خواهند دید."
The purification of sense and self is a proof of progress. "Blessed are the pure in heart: for they shall see God."
این نقش ما در یکی شدن با حقیقت و عشق است.
This is having our part in the at-one-ment with Truth and Love.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████