یکشنبه ، فوریه 6 ، 2022.
"اگر در روح زندگی می کنیم، در روح نیز گام برداریم."۔
“If we live in the Spirit, let us also walk in the Spirit.”
1 ای مردم، دست های خود را بزنید. با صدای پیروزی به سوی خدا فریاد بزن.
4 او میراث ما را برای ما انتخاب خواهد کرد، جناب یعقوب که او را دوست داشت.
6 برای خدا ستایش کن، ستایش بخوان: برای پادشاه ما ستایش کن، ستایش بخوان.
24 ای خداوند، اعمال تو چقدر زیاد است! همه آنها را به حکمت آفریدی، زمین از ثروت تو پر است.
30 تو روحت را می فرستی، آنها آفریده می شوند و تو روی زمین را تازه می کنی.
31 جلال خداوند تا ابدالاباد خواهد بود و خداوند از اعمال خود شادی خواهد کرد.
1. O clap your hands, all ye people; shout unto God with the voice of triumph.
4. He shall choose our inheritance for us, the excellency of Jacob whom he loved.
6. Sing praises to God, sing praises: sing praises unto our King, sing praises.
24. O Lord, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
30. Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.
31. The glory of the Lord shall endure for ever: the Lord shall rejoice in his works.
د درس خطبه
1 مردی از فریسیان به نام نیقودیموس، از فرمانروای یهودیان بود:
2 او شبانه نزد عیسی آمد و به او گفت: «ای رب، ما می دانیم که تو معلمی از جانب خدا هستی، زیرا هیچ کس نمی تواند این معجزات را که تو انجام می دهی انجام دهد، مگر اینکه خدا با او باشد.
3 عیسی پاسخ داد و به او گفت: «آمین، آمین به تو می‌گویم، اگر کسی از نو متولد نشود، نمی‌تواند ملکوت خدا را ببیند.
4 نیقودیموس به او گفت: چگونه ممکن است انسان در پیری متولد شود؟ آیا می تواند بار دوم وارد شکم مادرش شود و متولد شود؟
5 عیسی پاسخ داد: آمین، آمین به تو می‌گویم، مگر آنکه از آب و روح متولد شود، نمی‌تواند به ملکوت خدا وارد شود.
6 آنچه از بدن متولد می شود، گوشت است. و آنچه از روح متولد می شود روح است.
7 تعجب نکن که به تو گفتم باید دوباره متولد شوی.
8 باد هر جا که بخواهد می وزد، و تو صدای آن را می شنوی، اما نمی توانی تشخیص دهی که از کجا می آید و به کجا می رود.
1 There was a man of the Pharisees, named Nicodemus, a ruler of the Jews:
2 The same came to Jesus by night, and said unto him, Rabbi, we know that thou art a teacher come from God: for no man can do these miracles that thou doest, except God be with him.
3 Jesus answered and said unto him, Verily, verily, I say unto thee, Except a man be born again, he cannot see the kingdom of God.
4 Nicodemus saith unto him, How can a man be born when he is old? can he enter the second time into his mother’s womb, and be born?
5 Jesus answered, Verily, verily, I say unto thee, Except a man be born of water and of the Spirit, he cannot enter into the kingdom of God.
6 That which is born of the flesh is flesh; and that which is born of the Spirit is spirit.
7 Marvel not that I said unto thee, Ye must be born again.
8 The wind bloweth where it listeth, and thou hearest the sound thereof, but canst not tell whence it cometh, and whither it goeth: so is every one that is born of the Spirit.
5 سپس به شهری از سامره که سیخار نام دارد، نزدیک زمینی که یعقوب به پسرش یوسف داده بود، آمد.
6 حالا چاه یعقوب آنجا بود. پس عیسی که از سفر خود خسته شده بود، بر چاه نشست و حدود ساعت ششم بود.
7 زنی از سامره آمد تا آب بکشد: عیسی به او گفت: به من بنوش.
9 آنگاه زن سامری به او گفت: چطور تو که یهودی هستی، از من که زن سامری هستم، آب می خواهی؟ زیرا یهودیان هیچ معامله ای با سامریان ندارند.
10 عیسی در جواب او گفت: اگر عطای خدا را می‌دانستی و کیست که به تو می‌گوید، به من بنوش. از او می خواستی و او به تو آب زنده می داد.
11 زن به او گفت: آقا، تو چیزی برای کشیدن نداری و چاه عمیق است. پس آن آب زنده را از کجا داری؟
12 آیا تو از پدر ما یعقوب که این چاه را به ما داد و خود و فرزندانش و چهارپایانش از آن نوشید، بزرگتر هستی؟
13 عیسی در جواب او گفت: هر که از این آب بنوشد دوباره تشنه خواهد شد.
14 اما هر که از آبی که به او می دهم بنوشد، هرگز تشنه نخواهد شد. اما آبی که به او خواهم داد، در او چاه آبی خواهد بود که برای حیات جاودانی می جوشد.
15 زن به او گفت: آقا، این آب را به من بده که تشنه نباشم و به اینجا نیایم تا آب بکشم.
16 عیسی به او گفت: برو شوهرت را صدا کن و اینجا بیا.
17 زن جواب داد و گفت: من شوهر ندارم. عیسی به او گفت: خوب گفتی من شوهر ندارم.
18 زیرا تو پنج شوهر داشتی. و کسی که اکنون داری شوهر تو نیست.
19 زن به او گفت: آقا من متوجه شدم که تو پیامبری.
20 پدران ما در این کوه عبادت می کردند. و شما می گویید که در اورشلیم جایی است که مردم باید در آن عبادت کنند.
21 عیسی به او گفت: ای ای زن، مرا باور کن، ساعتی می رسد که نه در این کوه و نه در اورشلیم، پدر را پرستش کنی.
22 شما نمی‌دانید چه چیزی را می‌پرستید.
23 اما ساعتی فرا می رسد و اکنون فرا رسیده است که پرستندگان واقعی پدر را در روح و به راستی پرستش خواهند کرد، زیرا پدر چنین می خواهد که او را بپرستند.
24 خدا یک روح است و کسانی که او را می پرستند باید او را در روح و حقیقت بپرستند.
5 Then cometh he to a city of Samaria, which is called Sychar, near to the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph.
6 Now Jacob’s well was there. Jesus therefore, being wearied with his journey, sat thus on the well: and it was about the sixth hour.
7 There cometh a woman of Samaria to draw water: Jesus saith unto her, Give me to drink.
9 Then saith the woman of Samaria unto him, How is it that thou, being a Jew, askest drink of me, which am a woman of Samaria? for the Jews have no dealings with the Samaritans.
10 Jesus answered and said unto her, If thou knewest the gift of God, and who it is that saith to thee, Give me to drink; thou wouldest have asked of him, and he would have given thee living water.
11 The woman saith unto him, Sir, thou hast nothing to draw with, and the well is deep: from whence then hast thou that living water?
12 Art thou greater than our father Jacob, which gave us the well, and drank thereof himself, and his children, and his cattle?
13 Jesus answered and said unto her, Whosoever drinketh of this water shall thirst again:
14 But whosoever drinketh of the water that I shall give him shall never thirst; but the water that I shall give him shall be in him a well of water springing up into everlasting life.
15 The woman saith unto him, Sir, give me this water, that I thirst not, neither come hither to draw.
16 Jesus saith unto her, Go, call thy husband, and come hither.
17 The woman answered and said, I have no husband. Jesus said unto her, Thou hast well said, I have no husband:
18 For thou hast had five husbands; and he whom thou now hast is not thy husband: in that saidst thou truly.
19 The woman saith unto him, Sir, I perceive that thou art a prophet.
20 Our fathers worshipped in this mountain; and ye say, that in Jerusalem is the place where men ought to worship.
21 Jesus saith unto her, Woman, believe me, the hour cometh, when ye shall neither in this mountain, nor yet at Jerusalem, worship the Father.
22 Ye worship ye know not what: we know what we worship: for salvation is of the Jews.
23 But the hour cometh, and now is, when the true worshippers shall worship the Father in spirit and in truth: for the Father seeketh such to worship him.
24 God is a Spirit: and they that worship him must worship him in spirit and in truth.
24 توماس، یکی از آن دوازده، که دیدیموس نام داشت، هنگام آمدن عیسی با آنها نبود.
25 پس شاگردان دیگر به او گفتند: ما خداوند را دیدیم. اما او به آنها گفت: جز اینکه اثر ناخن ها را در دستان او نبینم و انگشت خود را در اثر ناخن ها بگذارم و دستم را در پهلویش فرو کنم، ایمان نمی آورم.
26 و پس از هشت روز، شاگردان او و توماس با آنها دوباره در داخل بودند. سپس عیسی در حالی که درها بسته بود، آمد و در میان ایستاد و گفت: «سلام بر شما باد..
27 سپس به توماس گفت: انگشتت را به اینجا دراز کن و دستان مرا ببین. و دستت را به اینجا دراز کن و به پهلوی من بیندازی و بی ایمان مباش، بلکه مؤمن باش.
28 و توماس پاسخ داد و به او گفت: پروردگار من و خدای من.
29 عیسی به او گفت: توماس، زیرا مرا دیدی. تو ایمان آوردی، خوشا به حال آنان که ندیده اند و ایمان آورده اند.
24 Thomas, one of the twelve, called Didymus, was not with them when Jesus came.
25 The other disciples therefore said unto him, We have seen the Lord. But he said unto them, Except I shall see in his hands the print of the nails, and put my finger into the print of the nails, and thrust my hand into his side, I will not believe.
26 And after eight days again his disciples were within, and Thomas with them: then came Jesus, the doors being shut, and stood in the midst, and said, Peace be unto you.
27 Then saith he to Thomas, Reach hither thy finger, and behold my hands; and reach hither thy hand, and thrust it into my side: and be not faithless, but believing.
28 And Thomas answered and said unto him, My Lord and my God.
29 Jesus saith unto him, Thomas, because thou hast seen me, thou hast believed: blessed are they that have not seen, and yet have believed.
16 پس این را می گویم، در روح رفتار کنید و شهوت جسم را برآورده نخواهید کرد.
17 زیرا بدن بر ضد روح میل دارد، و روح در برابر جسم: و اینها بر خلاف یکدیگرند، به طوری که شما نمی توانید آنچه را که می خواهید انجام دهید.
18 اما اگر از طریق روح هدایت می شوید، تحت شریعت نیستید.
22 ... میوه روح عبارت است از عشق، شادی، صلح، بردباری، نرمی، نیکی، ایمان،
23 فروتنی، اعتدال: در برابر چنین چیزی هیچ قانونی وجود ندارد.
24 و آنهایی که مسیح هستند، جسم را با محبت ها و شهوات مصلوب کرده اند.
25 اگر در روح زندگی می کنیم، در روح نیز گام برداریم.
16 This I say then, Walk in the Spirit, and ye shall not fulfil the lust of the flesh.
17 For the flesh lusteth against the Spirit, and the Spirit against the flesh: and these are contrary the one to the other: so that ye cannot do the things that ye would.
18 But if ye be led of the Spirit, ye are not under the law.
22 …the fruit of the Spirit is love, joy, peace, longsuffering, gentleness, goodness, faith,
23 Meekness, temperance: against such there is no law.
24 And they that are Christ’s have crucified the flesh with the affections and lusts.
25 If we live in the Spirit, let us also walk in the Spirit.
2 ... قانون روح زندگی در مسیح عیسی مرا از شریعت گناه و مرگ آزاد ساخته است.
2 …the law of the Spirit of life in Christ Jesus hath made me free from the law of sin and death.
سه حقیقت بزرگ روح، قدرت مطلق، همه‌جانبه، دانایی مطلق، - روحی که تمام قدرت را دارد، همه فضا را پر می‌کند، همه علم را تشکیل می‌دهد، - برای همیشه با این باور که ماده می‌تواند بالفعل باشد، تناقض دارد. این حقایق ابدی وجود اولیه را به عنوان واقعیت تابناک خلقت خدا آشکار می‌سازند، که در آن همه آنچه او آفریده است با حکمت او به نیکی بیان می‌شود.
The three great verities of Spirit, omnipotence, omnipresence, omniscience, — Spirit possessing all power, filling all space, constituting all Science, — contradict forever the belief that matter can be actual. These eternal verities reveal primeval existence as the radiant reality of God's creation, in which all that He has made is pronounced by His wisdom good.
ما باید این باور نادرست را که حیات و هوش در ماده است از بین ببریم و خود را بر آنچه پاک و کامل است بکاریم. پولس گفت: "در روح رفتار کنید و شهوت جسم را برآورده نخواهید کرد." دیر یا زود خواهیم آموخت که قید و بند ظرفیت محدود انسان با این توهم شکل می گیرد که او به جای روح، در ماده به جای روح زندگی می کند.
ماده بیانگر روح نیست. خدا روح بی نهایت همه جا حاضر است. اگر روح همه جاست و همه جا هست، ماده چیست و کجاست؟ به یاد داشته باشید که حقیقت بزرگتر از خطا است و ما نمی توانیم بزرگتر را در کمتر قرار دهیم. روح روح است و روح بزرگتر از بدن است. اگر روح زمانی در بدن بود، روح متناهی بود و بنابراین نمی توانست روح باشد.
We must destroy the false belief that life and intelligence are in matter, and plant ourselves upon what is pure and perfect. Paul said, "Walk in the Spirit, and ye shall not fulfil the lust of the flesh." Sooner or later we shall learn that the fetters of man's finite capacity are forged by the illusion that he lives in body instead of in Soul, in matter instead of in Spirit.
Matter does not express Spirit. God is infinite omnipresent Spirit. If Spirit is all and is every-where, what and where is matter? Remember that truth is greater than error, and we cannot put the greater into the less. Soul is Spirit, and Spirit is greater than body. If Spirit were once within the body, Spirit would be finite, and therefore could not be Spirit.
اینکه خدا یک موجود جسمانی است، هیچ کس نمی تواند واقعاً تأیید کند. کتاب مقدس او را چنین بیان می‌کند: «تو نمی‌توانی صورت من را ببینی، زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند مرا ببیند و زنده بماند». نه از نظر مادی، بلکه از نظر معنوی، ما او را به عنوان ذهن الهی، زندگی، حقیقت و عشق می شناسیم. ما به اندازه ای که ذات الهی را درک می کنیم و او را درک می کنیم، اطاعت خواهیم کرد و او را پرستش خواهیم کرد، و دیگر بر سر جسمانیت نمی جنگیم، بلکه از ثروت خدای خود شادمان می شویم. در این صورت دین از دل خواهد بود نه سر. بشر دیگر از بی مهری، ستمگر و منع کننده نخواهد بود، - پشه ها را صاف می کند و شتر را می بلعد.
ما به لحاظ معنوی عبادت می کنیم، تنها زمانی که از عبادت مادی دست برداریم. عبادت معنوی روح مسیحیت است. پرستش از طریق ماده بت پرستی است. آداب یهودیت و مناسک دیگر جز انواع و سایه های پرستش واقعی نیستند. "پرستندگان واقعی، پدر را در روح و در حقیقت پرستش خواهند کرد."
That God is a corporeal being, nobody can truly affirm. The Bible represents Him as saying: "Thou canst not see My face; for there shall no man see Me, and live." Not materially but spiritually we know Him as divine Mind, as Life, Truth, and Love. We shall obey and adore in proportion as we apprehend the divine nature and love Him understandingly, warring no more over the corporeality, but rejoicing in the affluence of our God. Religion will then be of the heart and not of the head. Mankind will no longer be tyrannical and proscriptive from lack of love, — straining out gnats and swallowing camels.
We worship spiritually, only as we cease to worship materially. Spiritual devoutness is the soul of Christianity. Worshipping through the medium of matter is paganism. Judaic and other rituals are but types and shadows of true worship. "The true worshippers shall worship the Father in spirit and in truth."
فردیت انسان به دلیل معنوی بودن و به دلیل اینکه زندگی او در اختیار مادیات نیست کمتر قابل لمس نیست. درک فردیت معنوی او انسان را واقعی تر، در حقیقت مهیب تر می کند و او را قادر می سازد بر گناه، بیماری و مرگ غلبه کند. خداوند و استاد ما پس از رستاخیز از قبر، خود را به عنوان همان عیسی که قبل از فاجعه کالواری دوست داشتند، به شاگردانش معرفی کرد.
برای توماس مادی‌گرا، که به دنبال نجات‌دهنده ایده‌آل در ماده به‌جای روح و شهادت حواس مادی و بدن، بیشتر از روح، برای جاودانگی جدی می‌گردد، عیسی به او ثابت کرد که او بدون تغییر است. توسط مصلوب شدن برای این شاگرد کسل‌کننده و مشکوک، عیسی تا زمانی که استاد ساکن زمین بود، یک واقعیت جسمانی باقی ماند. هیچ چیز جز نمایش ماده نمی تواند وجود را برای توماس واقعی کند. برای او اعتقاد به ماده وظیفه ای نبود، اما برای او درک ماهیت روح - دانستن اینکه هیچ چیز نمی تواند ذهن و جاودانگی را که در آن روح سلطنت می کند محو کند - دشوارتر بود.
حواس جسمانی بیماری ها را به عنوان واقعیت تعریف می کنند. اما کتاب مقدس اعلام می کند که خدا همه چیز را آفریده است، حتی در حالی که حواس جسمانی می گویند که ماده باعث بیماری می شود و ذهن الهی نمی تواند یا نمی تواند آن را شفا دهد. حواس مادی از هر چیزی که مادی، نادرست، خودخواهانه یا تحقیرآمیز است سرچشمه می گیرد و پشتیبانی می کند. آنها روح را در خاک، زندگی را در برزخ قرار می دادند، و همه چیز را به زوال محکوم می کردند. ما باید این دروغ حس مادی را با حقیقت حس معنوی خاموش کنیم. ما باید اشتباهی را که ایمان به گناه و مرگ را به همراه داشت و حس ناب قدرت مطلق را از بین می برد، متوقف کنیم.
آیا بیمار بیش از همه گناهکار است؟ نه! اما تا آنجا که او ناسازگار است، تصویر خدا نیست. معلولان خسته از باورهای مادی خود، که از آن رنج های بسیار ناشی می شود، معنوی تر می شوند، زیرا خطا - یا اعتقاد به اینکه زندگی در ماده است - به واقعیت زندگی معنوی تسلیم می شود.
The individuality of man is no less tangible because it is spiritual and because his life is not at the mercy of matter. The understanding of his spiritual individuality makes man more real, more formidable in truth, and enables him to conquer sin, disease, and death. Our Lord and Master presented himself to his disciples after his resurrection from the grave, as the self-same Jesus whom they had loved before the tragedy on Calvary.
To the materialistic Thomas, looking for the ideal Saviour in matter instead of in Spirit and to the testimony of the material senses and the body, more than to Soul, for an earnest of immortality, — to him Jesus furnished the proof that he was unchanged by the crucifixion. To this dull and doubting disciple Jesus remained a fleshly reality, so long as the Master remained an inhabitant of the earth. Nothing but a display of matter could make existence real to Thomas. For him to believe in matter was no task, but for him to conceive of the substantiality of Spirit — to know that nothing can efface Mind and immortality, in which Spirit reigns — was more difficult.
Corporeal senses define diseases as realities; but the Scriptures declare that God made all, even while the corporeal senses are saying that matter causes disease and the divine Mind cannot or will not heal it. The material senses originate and support all that is material, untrue, selfish, or debased. They would put soul into soil, life into limbo, and doom all things to decay. We must silence this lie of material sense with the truth of spiritual sense. We must cause the error to cease that brought the belief of sin and death and would efface the pure sense of omnipotence.
Is the sick man sinful above all others? No! but so far as he is discordant, he is not the image of God. Weary of their material beliefs, from which comes so much suffering, invalids grow more spiritual, as the error — or belief that life is in matter — yields to the reality of spiritual Life.
حس مادی با تکبر واقعیت صدایش را بلند می کند و می گوید:
من کاملاً بی صداقت هستم و هیچ کس آن را نمی داند. من می‌توانم خیانت کنم، دروغ بگویم، مرتکب زنا، دزدی، قتل شوم، و از ردیابی با شرارت‌های خوش‌زبان طفره می‌روم.
روح، با شهادت مخالف، می گوید:
من روح هستم. آدمی که حواسش روحانی است مثل من است. او درک نامتناهی را منعکس می کند، زیرا من بی نهایت هستم. زیبایی تقدس، کمال وجود، شکوه زوال ناپذیر، همه از آن من است، زیرا من خدا هستم. من جاودانگی را به انسان می دهم، زیرا من حقیقت هستم. من تمام سعادت را در بر می‌گیرم و می‌بخشم، زیرا من عشق هستم. من زندگی می دهم، بدون آغاز و بدون پایان، زیرا من زندگی هستم. من برتر هستم و همه چیز را می دهم، زیرا من ذهن هستم. من جوهر همه هستم زیرا من همان هستم که هستم.
Material sense lifts its voice with the arrogance of reality and says:
I am wholly dishonest, and no man knoweth it. I can cheat, lie, commit adultery, rob, murder, and I elude detection by smooth-tongued villainy.
Spirit, bearing opposite testimony, saith:
I am Spirit. Man, whose senses are spiritual, is my likeness. He reflects the infinite understanding, for I am Infinity. The beauty of holiness, the perfection of being, imperishable glory, — all are Mine, for I am God. I give immortality to man, for I am Truth. I include and impart all bliss, for I am Love. I give life, without beginning and without end, for I am Life. I am supreme and give all, for I am Mind. I am the substance of all, because I am that I am.
برای استدلال درست، فقط یک واقعیت باید قبل از فکر وجود داشته باشد، یعنی وجود معنوی. در واقع، هیچ وجود دیگری وجود ندارد، زیرا زندگی نمی تواند به بی شباهت آن، یعنی فناپذیری متحد شود.
For right reasoning there should be but one fact before the thought, namely, spiritual existence. In reality there is no other existence, since Life cannot be united to its unlikeness, mortality.
حقایق علم الهی را باید پذیرفت - اگرچه شواهد مربوط به این حقایق توسط شر، ماده یا حس مادی تأیید نمی شود - زیرا شواهدی که خدا و انسان در کنار یکدیگر وجود دارند کاملاً توسط حس معنوی پشتیبانی می شود. انسان هست و همیشه بازتاب خدا بوده است. خدا نامتناهی است، بنابراین همیشه حاضر است، و هیچ قدرت و حضور دیگری وجود ندارد. از این رو معنویت جهان تنها واقعیت خلقت است.
The facts of divine Science should be admitted, — although the evidence as to these facts is not supported by evil, by matter, or by material sense, — because the evidence that God and man coexist is fully sustained by spiritual sense. Man is, and forever has been, God's reflection. God is infinite, therefore ever present, and there is no other power nor presence. Hence the spirituality of the universe is the only fact of creation.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████