یکشنبه ، مارس 13، 2022.
"ثروت و افتخار با من است. آری، ثروت پایدار و عدالت."۔
“Riches and honour are with me; yea, durable riches and righteousness.”
12 تو متبارک هستی ای خداوند، فرایض خود را به من بیاموز.
16 از فرایض تو لذت خواهم برد و کلام تو را فراموش نخواهم کرد.
17 با بنده خود فضل کن تا زنده باشم و قول تو را نگاه دارم.
18 چشمانم را باز کن تا چیزهای شگفت انگیز شریعت تو را ببینم.
8 آنها از فربهی خانه تو بسیار سیر خواهند شد. و آنها را از نهر خوشی هایت نوش خواهی کرد.
9 زیرا چشمه حیات نزد توست، در نور تو نور خواهیم دید.
12. Blessed art thou, O Lord: teach me thy statutes.
16. I will delight myself in thy statutes: I will not forget thy word.
17. Deal bountifully with thy servant, that I may live, and keep thy word.
18. Open thou mine eyes, that I may behold wondrous things out of thy law.
8. They shall be abundantly satisfied with the fatness of thy house; and thou shalt make them drink of the river of thy pleasures.
9. For with thee is the fountain of life: in thy light shall we see light.
د درس خطبه
1 و تمامی جماعت بنی‌اسرائیل برحسب فرمان خداوند پس از سفر از بیابان سین کوچ کردند و در رفیدیم اردو زدند و آبی برای نوشیدن مردم وجود نداشت.
2 پس قوم با موسی دعوا کردند و گفتند: آبی به ما بده تا بنوشیم. موسی به آنها گفت: چرا با من دعوا می کنید؟ چرا خداوند را وسوسه می کنید؟
3 و مردم آنجا تشنه آب شدند. و قوم بر موسی زمزمه کردند و گفتند: چرا ما را از مصر بیرون آوردی تا ما و فرزندان و چهارپایان ما را با تشنگی بکشی؟»
4 و موسی نزد خداوند فریاد زده، گفت: با این قوم چه کنم؟ آنها تقریباً آماده سنگسار من هستند.
5 و خداوند به موسی گفت: به حضور قوم برو و مشایخ اسرائیل را با خود ببر. و عصای خود را که با آن رودخانه را کوبیده ای، دست خود را بگیر و برو.
6 اینک، من در آنجا بر صخره در حورب در برابر تو خواهم ایستاد. و صخره را خواهی زد و از آن آب بیرون خواهد آمد تا مردم بنوشند. و موسی در نظر بزرگان اسرائیل چنین کرد.
1 And all the congregation of the children of Israel journeyed from the wilderness of Sin, after their journeys, according to the commandment of the Lord, and pitched in Rephidim: and there was no water for the people to drink.
2 Wherefore the people did chide with Moses, and said, Give us water that we may drink. And Moses said unto them, Why chide ye with me? wherefore do ye tempt the Lord?
3 And the people thirsted there for water; and the people murmured against Moses, and said, Wherefore is this that thou hast brought us up out of Egypt, to kill us and our children and our cattle with thirst?
4 And Moses cried unto the Lord, saying, What shall I do unto this people? they be almost ready to stone me.
5 And the Lord said unto Moses, Go on before the people, and take with thee of the elders of Israel; and thy rod, wherewith thou smotest the river, take in thine hand, and go.
6 Behold, I will stand before thee there upon the rock in Horeb; and thou shalt smite the rock, and there shall come water out of it, that the people may drink. And Moses did so in the sight of the elders of Israel.
14 و عیسی بیرون رفت و جمعیت زیادی را دید و بر ایشان دلسوزی کرد و بیماران ایشان را شفا داد.
15 و چون شام شد، شاگردانش نزد او آمدند و گفتند: «اینجا بیابانی است و زمان دیگر گذشته است. جماعت را بفرست تا به روستاها بروند و برای خود خوراکی بخرند.
16 اما عیسی به آنها گفت: نیازی به رفتن ندارند. به آنها بدهید تا بخورند.
17 و به او گفتند: ما در اینجا جز پنج نان و دو ماهی داریم.
18 گفت: آنها را نزد من بیاور.
19 و به مردم دستور داد تا بر علف بنشينند و پنج نان و دو ماهي را برداشت و به آسمان نگاه كرد و بركت داد و شكست و نانها را به شاگردان خود و شاگردان را به جمعيت داد.
20 و همه خوردند و سیر شدند و از تکه های باقیمانده دوازده سبد پر برداشتند.
21 و آنانی که خورده بودند، به جز زنان و کودکان، حدود پنج هزار مرد بودند.
14 And Jesus went forth, and saw a great multitude, and was moved with compassion toward them, and he healed their sick.
15 And when it was evening, his disciples came to him, saying, This is a desert place, and the time is now past; send the multitude away, that they may go into the villages, and buy themselves victuals.
16 But Jesus said unto them, They need not depart; give ye them to eat.
17 And they say unto him, We have here but five loaves, and two fishes.
18 He said, Bring them hither to me.
19 And he commanded the multitude to sit down on the grass, and took the five loaves, and the two fishes, and looking up to heaven, he blessed, and brake, and gave the loaves to his disciples, and the disciples to the multitude.
20 And they did all eat, and were filled: and they took up of the fragments that remained twelve baskets full.
21 And they that had eaten were about five thousand men, beside women and children.
22 و به شاگردان خود گفت: «بنابراین به شما می‌گویم، به جان خود فکر نکنید که چه بخورید. نه برای بدن، چه بپوشید.
24 کلاغ ها را در نظر بگیرید، زیرا نه می کارند و نه درو می کنند. که نه انبار دارند و نه انبار. و خدا به آنها غذا می دهد. شما چقدر بهتر از پرندگان هستید؟
27 نیلوفرها را در نظر بگیرید که چگونه رشد می کنند: آنها زحمت نمی کشند، نمی چرخند. و با این حال به شما می گویم که سلیمان در تمام جلال خود مانند یکی از اینها آرت نشده بود.
31 ... پادشاهی خدا را بجویید. و همه این چیزها به شما اضافه خواهد شد.
22 And he said unto his disciples, Therefore I say unto you, Take no thought for your life, what ye shall eat; neither for the body, what ye shall put on.
24 Consider the ravens: for they neither sow nor reap; which neither have storehouse nor barn; and God feedeth them: how much more are ye better than the fowls?
27 Consider the lilies how they grow: they toil not, they spin not; and yet I say unto you, that Solomon in all his glory was not arrayed like one of these.
31 …seek ye the kingdom of God; and all these things shall be added unto you.
24 و چون به کفرناحوم رسیدند، کسانی که خراج می گرفتند نزد پطرس آمدند و گفتند: آیا ارباب تو خراج نمی دهد؟
25 او می گوید: بله. و چون به خانه آمد، عیسی جلوی او را گرفت و گفت: ای شمعون، تو چه می اندیشی؟ پادشاهان زمین از چه کسانی خراج یا خراج می گیرند؟ از بچه های خودشان یا غریبه ها؟
26 پطرس به او گفت: از غریبه ها. عیسی به او گفت: پس بچه ها آزاد می شوند.
27 با وجود این، مبادا ما آنها را آزار دهیم، به دریا برو و قلابی بینداز و ماهی را که اول می آید بردارید. و هنگامی که دهان او را باز کردی، پولی خواهی یافت: آن را بگیر و برای من و تو به آنها بده.
24 And when they were come to Capernaum, they that received tribute money came to Peter, and said, Doth not your master pay tribute?
25 He saith, Yes. And when he was come into the house, Jesus prevented him, saying, What thinkest thou, Simon? of whom do the kings of the earth take custom or tribute? of their own children, or of strangers?
26 Peter saith unto him, Of strangers. Jesus saith unto him, Then are the children free.
27 Notwithstanding, lest we should offend them, go thou to the sea, and cast an hook, and take up the fish that first cometh up; and when thou hast opened his mouth, thou shalt find a piece of money: that take, and give unto them for me and thee.
41 و عیسی مقابل خزانه نشست و دید که مردم چگونه پول به خزانه می ریزند، و بسیاری از ثروتمندان مقدار زیادی ریختند.
42 و زن بیوه فقیری آمد و دو کنه که یک خرچنگ است انداخت.
43 و او شاگردان خود را نزد خود خواند و به آنها گفت: آینه به شما می‌گویم که این بیوه فقیر بیشتر از همه کسانی که در خزانه ریخته اند، ریخته است.
44 زیرا همه آنها از فراوانی خود ریختند. اما او از فقدان خود هر چه داشت، حتی تمام زندگی خود را ریخت.
41 And Jesus sat over against the treasury, and beheld how the people cast money into the treasury: and many that were rich cast in much.
42 And there came a certain poor widow, and she threw in two mites, which make a farthing.
43 And he called unto him his disciples, and saith unto them, Verily I say unto you, That this poor widow hath cast more in, than all they which have cast into the treasury:
44 For all they did cast in of their abundance; but she of her want did cast in all that she had, even all her living.
9 زیرا فیض خداوند ما عیسی مسیح را می‌دانید که اگر چه او ثروتمند بود، اما به خاطر شما فقیر شد تا به واسطه فقر او ثروتمند شوید.
13 زیرا منظورم این نیست که دیگران راحت شوند و شما بار بیاورید:
14 اما با یک برابری، که اکنون در این زمان فراوانی شما ممکن است عرضه ای برای نیاز آنها باشد، که فراوانی آنها نیز ممکن است عرضه ای برای نیاز شما باشد: که ممکن است برابری وجود داشته باشد.
15 همانطور که مکتوب است، او که بسیار جمع کرده بود، چیزی تمام نشد. و آن که اندک جمع کرده بود کم نداشت.
9 For ye know the grace of our Lord Jesus Christ, that, though he was rich, yet for your sakes he became poor, that ye through his poverty might be rich.
13 For I mean not that other men be eased, and ye burdened:
14 But by an equality, that now at this time your abundance may be a supply for their want, that their abundance also may be a supply for your want: that there may be equality:
15 As it is written, He that had gathered much had nothing over; and he that had gathered little had no lack.
1 خداوند چوپان من است. من نمی خواهم
2 او مرا وادارد تا در مراتع سرسبز دراز بکشم: او مرا در کنار آبهای ساکن هدایت می کند.
3 او روح من را احیا می کند: او به خاطر نام خود مرا در مسیرهای عدالت هدایت می کند.
4 بله ، اگرچه از دره سایه مرگ عبور می کنم ، از هیچ شر و وحشتی نمی ترسم ، زیرا تو با من هستی. میله تو و عصای تو آنها مرا تسلی می دهند.
5 تو در حضور دشمنانم سفره ای پیش من آماده کنی ، سر من را با روغن مسح می کنی. جام من فرار می کند
6 مطمئناً نیکی و رحمت در تمام روزهای زندگی من پیروی خواهد کرد و من برای همیشه در خانه خداوند ساکن خواهم شد.
1 The Lord is my shepherd; I shall not want.
2 He maketh me to lie down in green pastures: he leadeth me beside the still waters.
3 He restoreth my soul: he leadeth me in the paths of righteousness for his name’s sake.
4 Yea, though I walk through the valley of the shadow of death, I will fear no evil: for thou art with me; thy rod and thy staff they comfort me.
5 Thou preparest a table before me in the presence of mine enemies: thou anointest my head with oil; my cup runneth over.
6 Surely goodness and mercy shall follow me all the days of my life: and I will dwell in the house of the Lord for ever.
سوال - ماده چیست؟
پاسخ. - جوهر آن چیزی است که جاودانه و ناتوان از اختلاف و زوال است. حقیقت، زندگی و عشق جوهر هستند، همانطور که کتاب مقدس در عبرانیان از این کلمه استفاده می کند: "ماده چیزهایی که به آنها امید می رود، شواهد چیزهایی که دیده نمی شوند." روح، مترادف ذهن، روح یا خدا، تنها جوهر واقعی است. جهان روحانی، از جمله انسان منفرد، ایده ای مرکب است که جوهر الهی روح را منعکس می کند.
Question. — What is substance?
Answer. — Substance is that which is eternal and incapable of discord and decay. Truth, Life, and Love are substance, as the Scriptures use this word in Hebrews: "The substance of things hoped for, the evidence of things not seen." Spirit, the synonym of Mind, Soul, or God, is the only real substance. The spiritual universe, including individual man, is a compound idea, reflecting the divine substance of Spirit.
در رابطه علمی خدا با انسان، متوجه می‌شویم که هر چیزی که انسان را برکت می‌دهد، همانطور که عیسی با نانها و ماهی‌ها نشان داد، همه را برکت می‌دهد - روح منبع عرضه است، نه ماده.
In the scientific relation of God to man, we find that whatever blesses one blesses all, as Jesus showed with the loaves and the fishes, — Spirit, not matter, being the source of supply.
در علم الهی، انسان توسط خداوند، اصل الهی وجود، حمایت می شود. زمین به فرمان خدا برای انسان غذا می آورد. عیسی با دانستن این موضوع، یک بار گفت: "به جان خود فکر نکنید، چه بخورید یا چه بنوشید" - با این فرض که در اختیار خالقش نیست، بلکه خدا، پدر و مادر همه را قادر می‌داند. برای تغذیه و پوشاندن انسان همانطور که او با نیلوفرها می کند.
In divine Science, man is sustained by God, the divine Principle of being. The earth, at God's command, brings forth food for man's use. Knowing this, Jesus once said, "Take no thought for your life, what ye shall eat, or what ye shall drink," — presuming not on the prerogative of his creator, but recognizing God, the Father and Mother of all, as able to feed and clothe man as He doth the lilies.
ما که در خود مادی غرق شده ایم، جوهر زندگی یا ذهن را تشخیص داده و بازتاب می دهیم.
Absorbed in material selfhood we discern and reflect but faintly the substance of Life or Mind.
روح تنها جوهر و آگاهی است که علم الهی آن را تشخیص داده است. حواس مادی مخالف این است، اما حواس مادی وجود ندارد، زیرا ماده عقل ندارد. در روح، هیچ ماده ای وجود ندارد، حتی همانطور که در حقیقت هیچ خطایی وجود ندارد، و در خیر هیچ بدی وجود ندارد. این یک فرض نادرست است، این تصور که ماده واقعی وجود دارد، مخالف روح. روح، خدا، بی نهایت است، همه. روح نمی تواند مخالفی داشته باشد.
این که ماده ماهوی است یا حیات و احساس دارد، یکی از باورهای نادرست فانی است و فقط در آگاهی فانی مفروضی وجود دارد. از این رو، با نزدیک شدن به روح و حقیقت، آگاهی از ماده را از دست می دهیم. اعتراف به اینکه جوهر مادی می تواند وجود داشته باشد مستلزم اعتراف دیگری است، یعنی اینکه روح نامتناهی نیست و ماده خود خالق، خود موجود و ابدی است. از اینجا نتیجه می شود که دو علت ازلی وجود دارد که برای همیشه با یکدیگر جنگ می کنند. و با این حال می گوییم که روح برتر و همه جانبه است.
Spirit is the only substance and consciousness recognized by divine Science. The material senses oppose this, but there are no material senses, for matter has no mind. In Spirit there is no matter, even as in Truth there is no error, and in good no evil. It is a false supposition, the notion that there is real substance-matter, the opposite of Spirit. Spirit, God, is infinite, all. Spirit can have no opposite.
That matter is substantial or has life and sensation, is one of the false beliefs of mortals, and exists only in a supposititious mortal consciousness. Hence, as we approach Spirit and Truth, we lose the consciousness of matter. The admission that there can be material substance requires another admission, — namely, that Spirit is not infinite and that matter is self-creative, self-existent, and eternal. From this it would follow that there are two eternal causes, warring forever with each other; and yet we say that Spirit is supreme and all-presence.
عشق الهی به ایده های خود برکت می دهد و باعث تکثیر آنها می شود - قدرت خود را آشکار می کند. انسان برای کشتن خاک ساخته نشده است. حق اولاد او سلطه است نه اطاعت. او ارباب ایمان به زمین و آسمان است و خود تنها تابع خالقش است. این علم هستی است.
پیدایش 1: 29، 30. و خدا گفت: اینک، من به شما هر گیاهی که دانه‌آور است، که بر روی تمام زمین است، و هر درختی را که در آن میوه درختی است که دانه می‌دهد، داده‌ام. برای شما باید گوشت باشد. و به همه جانوران زمین، و به همه پرندگان آسمان، و به هر چیزی که بر روی زمین خزنده است، که در آن حیات است، هر گیاه سبز را برای گوشت دادم، و چنین شد.
خداوند تصور کوچکتر از خود را برای پیوند با بزرگتر می دهد و در مقابل، بالاتر همیشه از پایین تر محافظت می کند. ثروتمندان از لحاظ روحی به فقرا در یک برادر بزرگ کمک می کنند، که همه دارای یک اصل یا پدر هستند. و خوشا به حال کسی که نیاز برادر خود را ببیند و آن را برآورده کند و خیر خود را در دیگری بجوید. عشق به کمترین ایده معنوی، جاودانگی و خوبی می بخشد، که در همه می درخشد همانطور که شکوفه از طریق جوانه می درخشد. تمام عبارات متنوع خدا منعکس کننده سلامتی، قدوسیت، جاودانگی - زندگی نامحدود، حقیقت و عشق است.
Divine Love blesses its own ideas, and causes them to multiply, — to manifest His power. Man is not made to till the soil. His birthright is dominion, not subjection. He is lord of the belief in earth and heaven, — himself subordinate alone to his Maker. This is the Science of being.
Genesis i. 29, 30. And God said, Behold, I have given you every herb bearing seed, which is upon the face of all the earth, and every tree, in the which is the fruit of a tree yielding seed; to you it shall be for meat. And to every beast of the earth, and to every fowl of the air, and to everything that creepeth upon the earth, wherein there is life, I have given every green herb for meat: and it was so.
God gives the lesser idea of Himself for a link to the greater, and in return, the higher always protects the lower. The rich in spirit help the poor in one grand brotherhood, all having the same Principle, or Father; and blessed is that man who seeth his brother's need and supplieth it, seeking his own in another's good. Love giveth to the least spiritual idea might, immortality, and goodness, which shine through all as the blossom shines through the bud. All the varied expressions of God reflect health, holiness, immortality — infinite Life, Truth, and Love.
ایگوی واحد، ذهن یا روح واحدی که خدا نامیده می شود، فردیت نامتناهی است که هر شکل و زیبایی را تامین می کند و واقعیت و الوهیت را در انسان معنوی و اشیاء منعکس می کند.
The one Ego, the one Mind or Spirit called God, is infinite individuality, which supplies all form and comeliness and which reflects reality and divinity in individual spiritual man and things.
ذهن نامتناهی، از مولکول ذهنی تا بی نهایت، همه چیز را می آفریند و اداره می کند. این اصل الهی بیانگر علم و هنر در سراسر آفرینش او و جاودانگی انسان و جهان است. آفرینش همیشه در حال ظهور است و همیشه باید از سرشت سرچشمه پایان ناپذیر خود ظاهر شود.
Infinite Mind creates and governs all, from the mental molecule to infinity. This divine Principle of all expresses Science and art throughout His creation, and the immortality of man and the universe. Creation is ever appearing, and must ever continue to appear from the nature of its inexhaustible source.
روح منابع بی‌نهایتی دارد که با آن می‌توان انسان را برکت داد، و اگر در روح جستجو کنیم، خوشبختی آسان‌تر به دست می‌آید و در حفظ ما امن‌تر خواهد بود.
Soul has infinite resources with which to bless mankind, and happiness would be more readily attained and would be more secure in our keeping, if sought in Soul.
عشق الهی همیشه پاسخگوی همه نیازهای بشر بوده و خواهد بود. خوب نیست تصور کنیم که عیسی قدرت الهی را برای شفا دادن فقط برای تعداد معینی یا برای مدت زمان محدودی نشان داد، زیرا برای همه بشریت و در هر ساعت، عشق الهی همه خوبی ها را تامین می کند.
Divine Love always has met and always will meet every human need. It is not well to imagine that Jesus demonstrated the divine power to heal only for a select number or for a limited period of time, since to all mankind and in every hour, divine Love supplies all good.
نه از نظر مادی، بلکه از نظر معنوی، ما او را به عنوان ذهن الهی، به عنوان زندگی، حقیقت و عشق می شناسیم. ما به اندازه ای که ذات الهی را درک می کنیم و او را درک می کنیم، اطاعت خواهیم کرد و او را پرستش خواهیم کرد، و دیگر بر سر جسمانیت نمی جنگیم، بلکه از ثروت خدای خود شادمان می شویم. در این صورت دین از دل خواهد بود نه سر. بشر دیگر از بی مهری، ستمگر و منع کننده نخواهد بود، - پشه ها را صاف می کند و شتر را می بلعد.
Not materially but spiritually we know Him as divine Mind, as Life, Truth, and Love. We shall obey and adore in proportion as we apprehend the divine nature and love Him understandingly, warring no more over the corporeality, but rejoicing in the affluence of our God. Religion will then be of the heart and not of the head. Mankind will no longer be tyrannical and proscriptive from lack of love, — straining out gnats and swallowing camels.
در مزمور زیر، یک کلمه، هر چند کمرنگ، نوری را که علم مسیحی با جایگزینی برای حس جسمانی، معنای غیر جسمانی یا معنوی الوهیت بر کتاب مقدس می افکند، نشان می دهد:
[عشق الهی] شبان من است. من نمی خواهم.
[عشق] مرا وادار می کند در مراتع سبز دراز بکشم:
[عشق] مرا در کنار آبهای ساکن هدایت می کند.
[عشق] روح مرا [احساس معنوی] باز می گرداند: [عشق] به خاطر نام او مرا در راه های عدالت هدایت می کند.
آری، هر چند در وادی سایه مرگ قدم بردارم، از هیچ بدی نخواهم ترسید، زیرا [عشق] با من است. میله [عشق] و عصای [عشق] مرا دلداری می دهند.
[عشق] در حضور دشمنانم سفره ای پیش روی من آماده می کند. فنجان من می گذرد
یقیناً خیر و رحمت در تمام روزهای عمرم در پی من خواهد بود و تا ابد در خانه [آگاهی] [عشق] ساکن خواهم بود.
In the following Psalm one word shows, though faintly, the light which Christian Science throws on the Scriptures by substituting for the corporeal sense, the incorporeal or spiritual sense of Deity: —
[Divine love] is my shepherd; I shall not want.
[Love] maketh me to lie down in green pastures:
[love] leadeth me beside the still waters.
[Love] restoreth my soul [spiritual sense]: [love] leadeth me in the paths of righteousness for His name's sake.
Yea, though I walk through the valley of the shadow of
death, I will fear no evil: for [love] is with me; [love's]
rod and [love's] staff they comfort me.
[Love] prepareth a table before me in the presence of
mine enemies: [love] anointeth my head with oil; my cup
runneth over.
Surely goodness and mercy shall follow me all the days of
my life; and I will dwell in the house [the consciousness] of
[love] for ever.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████