یکشنبه ، مارس 26، 2023
"هر هدیه نیکو و هر هدیه کاملی از بالاست و از پدر نورها نازل می شود که نه تغییر پذیری و نه سایه عطف نزد اوست."۔
“Every good gift and every perfect gift is from above, and cometh down from the Father of lights, with whom is no variableness, neither shadow of turning.”
1 در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خدا بود.
2 در ابتدا با خدا همینطور بود.
3 همه چیز توسط او ساخته شد. و بدون او هیچ چیز ساخته نشد.
4 در او زندگی بود. و زندگی نور انسانها بود.
5 و نور در تاریکی می درخشد. و تاریکی آن را درک نکرد.
4 و خدا نور را خوب دید و نور را از تاریکی جدا کرد.
31 و خدا هر چه ساخته بود دید و اینک بسیار خوب بود.
1. In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.
2. The same was in the beginning with God.
3. All things were made by him; and without him was not any thing made that was made.
4. In him was life; and the life was the light of men.
5. And the light shineth in darkness; and the darkness comprehended it not.
4. And God saw the light, that it was good: and God divided the light from the darkness.
31. And God saw every thing that he had made, and, behold, it was very good.
د درس خطبه
3 خدا و پدر خداوندمان عیسی مسیح را شکر می کنیم،
13 که ما را از قدرت تاریکی رهایی بخشید و ما را به پادشاهی پسر عزیزش تبدیل کرد.
16 زیرا همه چیز، چه در آسمان و چه در زمین، مرئی و نادیدنی، اعم از تاج و تخت، یا فرمانروایی، یا حکومت، یا قدرت، به وسیله او آفریده شد.
3 We give thanks to God and the Father of our Lord Jesus Christ,
13 Who hath delivered us from the power of darkness, and hath translated us into the kingdom of his dear Son:
16 For by him were all things created, that are in heaven, and that are in earth, visible and invisible, whether they be thrones, or dominions, or principalities, or powers: all things were created by him, and for him:
1 اکنون خداوند به ابرام گفته بود: از سرزمین خود و از اقوام خود و از خاندان پدرت به سرزمینی که به تو نشان خواهم داد برو.
2 و از تو قومی بزرگ خواهم ساخت و تو را برکت خواهم داد و نام تو را بزرگ خواهم ساخت. و تو نعمتی خواهی بود:
3 و برکت دهندگان تو را برکت خواهم داد و هر که تو را لعنت کند لعنت خواهم کرد و در تو همه خانواده های زمین برکت خواهند یافت.
4 پس ابرام همانطور که خداوند به او گفته بود رفت. و لوط با او رفت و ابرام هفتاد و پنج ساله بود که از هاران خارج شد.
6 و ابرام از آن سرزمین تا محل سیخم به دشت موره گذشت. و کنعانیان در آن زمان در زمین بودند.
7 و خداوند بر ابرام ظاهر شد و گفت: این زمین را به نسل تو خواهم داد و در آنجا قربانگاهی برای خداوند که بر او ظاهر شد بنا کرد.
1 Now the Lord had said unto Abram, Get thee out of thy country, and from thy kindred, and from thy father’s house, unto a land that I will shew thee:
2 And I will make of thee a great nation, and I will bless thee, and make thy name great; and thou shalt be a blessing:
3 And I will bless them that bless thee, and curse him that curseth thee: and in thee shall all families of the earth be blessed.
4 So Abram departed, as the Lord had spoken unto him; and Lot went with him: and Abram was seventy and five years old when he departed out of Haran.
6 And Abram passed through the land unto the place of Sichem, unto the plain of Moreh. And the Canaanite was then in the land.
7 And the Lord appeared unto Abram, and said, Unto thy seed will I give this land: and there builded he an altar unto the Lord, who appeared unto him.
15 و خدا به ابراهیم گفت: در مورد همسرت سارای، نام او را سارای مکن، بلکه نام او سارا باشد.
16 و او را برکت خواهم داد و از او پسری نیز به تو خواهم داد. آری، او را برکت خواهم داد و او مادر ملتها خواهد بود. پادشاهان مردم از او خواهند بود.
17 سپس ابراهیم به روی خود افتاد و خندید و در دل گفت: آیا برای صد ساله فرزندی به دنیا می آید؟ و آیا سارا که نود ساله است باردار خواهد شد؟
19 و خدا گفت: سارا همسرت برای تو پسری به دنیا خواهد آورد. و نام او را اسحاق خواهی خواند و من عهد خود را با او برای عهد جاودانی و بعد از او با نسل او برقرار خواهم کرد.
15 And God said unto Abraham, As for Sarai thy wife, thou shalt not call her name Sarai, but Sarah shall her name be.
16 And I will bless her, and give thee a son also of her: yea, I will bless her, and she shall be a mother of nations; kings of people shall be of her.
17 Then Abraham fell upon his face, and laughed, and said in his heart, Shall a child be born unto him that is an hundred years old? and shall Sarah, that is ninety years old, bear?
19 And God said, Sarah thy wife shall bear thee a son indeed; and thou shalt call his name Isaac: and I will establish my covenant with him for an everlasting covenant, and with his seed after him.
11 اکنون ابراهیم و سارا پیر و پیر بودند. آن را با سارا به روش زنان متوقف شد.
13 و خداوند به ابراهیم گفت:
14 آیا چیزی برای خداوند خیلی سخت است؟ در زمان مقرر، مطابق زمان زندگی، نزد تو بازخواهم گشت و سارا صاحب پسری خواهد شد.
11 Now Abraham and Sarah were old and well stricken in age; and it ceased to be with Sarah after the manner of women.
13 And the Lord said unto Abraham,
14 Is any thing too hard for the Lord? At the time appointed I will return unto thee, according to the time of life, and Sarah shall have a son.
1 و خداوند سارا را همانطور که گفته بود ملاقات کرد و خداوند همانطور که گفته بود با سارا رفتار کرد.
2 زیرا سارا حامله شد و در سن پیری برای ابراهیم پسری به دنیا آورد، در زمانی که خدا به او گفته بود.
3 و ابراهیم پسری را که سارا برای او به دنیا آورد، اسحاق نامید.
5 و ابراهیم صد ساله بود که پسرش اسحاق برای او متولد شد.
1 And the Lord visited Sarah as he had said, and the Lord did unto Sarah as he had spoken.
2 For Sarah conceived, and bare Abraham a son in his old age, at the set time of which God had spoken to him.
3 And Abraham called the name of his son that was born unto him, whom Sarah bare to him, Isaac.
5 And Abraham was an hundred years old, when his son Isaac was born unto him.
3 از طریق ایمان می‌فهمیم که جهان‌ها با کلام خدا ساخته شده‌اند، به طوری که چیزهای دیدنی از چیزهایی که ظاهر می‌شوند ساخته نشده‌اند.
8 با ایمان، ابراهیم هنگامی که فراخوانده شد تا به مکانی که پس از آن به عنوان میراث می‌گرفت، برود، اطاعت کرد. و او بیرون رفت، بدون اینکه بداند کجا رفته است.
9 با ایمان در سرزمین موعود مانند سرزمینی غریب اقامت گزید و با اسحاق و یعقوب که وارثان همان وعده با او بودند در خیمه‌ها ساکن شد.
10 زیرا او به دنبال شهری می‌گشت که پایه و اساس داشته باشد و سازنده و سازنده‌اش خدا باشد.
11 سارا نیز از طریق ایمان، برای باردار شدن بذر نیرو گرفت و در سنی که از عمرش گذشته بود، فرزندی به دنیا آمد، زیرا او را که وعده داده بود وفادار می دانست.
3 Through faith we understand that the worlds were framed by the word of God, so that things which are seen were not made of things which do appear.
8 By faith Abraham, when he was called to go out into a place which he should after receive for an inheritance, obeyed; and he went out, not knowing whither he went.
9 By faith he sojourned in the land of promise, as in a strange country, dwelling in tabernacles with Isaac and Jacob, the heirs with him of the same promise:
10 For he looked for a city which hath foundations, whose builder and maker is God.
11 Through faith also Sara herself received strength to conceive seed, and was delivered of a child when she was past age, because she judged him faithful who had promised.
1 بنابراین، چون ما این خدمت را داریم، همانطور که مورد رحمت قرار گرفته ایم، غش نمی کنیم.
3 اما اگر انجیل ما پنهان باشد، برای گمشده‌ها پنهان می‌شود.
4 که خدای این جهان ذهن غیر ایمانداران را کور کرده است تا مبادا نور انجیل با شکوه مسیح که شمایل خداست بر آنها بتابد.
6 زیرا خدایی که به نور فرمان داد تا از تاریکی بدرخشد، در دلهای ما درخشیده است تا نور معرفت جلال خدا را در چهره عیسی مسیح ببخشد.
18 در حالی که ما به چیزهای دیده نمی نگریم، بلکه به چیزهایی که دیده نمی شوند، نگاه می کنیم. اما چیزهایی که دیده نمی شوند ابدی هستند.
1 Therefore seeing we have this ministry, as we have received mercy, we faint not;
3 But if our gospel be hid, it is hid to them that are lost:
4 In whom the god of this world hath blinded the minds of them which believe not, lest the light of the glorious gospel of Christ, who is the image of God, should shine unto them.
6 For God, who commanded the light to shine out of darkness, hath shined in our hearts, to give the light of the knowledge of the glory of God in the face of Jesus Christ.
18 While we look not at the things which are seen, but at the things which are not seen: for the things which are seen are temporal; but the things which are not seen are eternal.
9 ... چنانکه مکتوب است، چیزهایی را که خدا برای دوستداران او آماده کرده است، چشم ندیده و گوش نشنیده است و به قلب انسان وارد نشده است.
10 اما خدا آنها را به وسیله روح خود به ما آشکار کرده است، زیرا روح همه چیز را بررسی می کند، آری، چیزهای عمیق خدا را.
12 اکنون روح جهان را نگرفتیم، بلکه روحی را که از خداست، دریافت کردیم. تا بتوانیم چیزهایی را که به رایگان از جانب خدا به ما عطا شده است بدانیم.
13 آنچه را که ما نیز می‌گوییم، نه با کلماتی که حکمت انسان تعلیم می‌دهد، بلکه آنها را روح‌القدس تعلیم می‌دهد. مقایسه امور معنوی با معنوی
14 اما انسان طبیعی چیزهای روح خدا را نمی پذیرد، زیرا برای او حماقت است و نمی تواند آنها را بشناسد، زیرا از نظر روحی قابل تشخیص است.
15 اما آن که روحانی است همه چیز را داوری می کند، اما خودش از هیچ کس داوری نمی شود.
9 … as it is written, Eye hath not seen, nor ear heard, neither have entered into the heart of man, the things which God hath prepared for them that love him.
10 But God hath revealed them unto us by his Spirit: for the Spirit searcheth all things, yea, the deep things of God.
12 Now we have received, not the spirit of the world, but the spirit which is of God; that we might know the things that are freely given to us of God.
13 Which things also we speak, not in the words which man’s wisdom teacheth, but which the Holy Ghost teacheth; comparing spiritual things with spiritual.
14 But the natural man receiveth not the things of the Spirit of God: for they are foolishness unto him: neither can he know them, because they are spiritually discerned.
15 But he that is spiritual judgeth all things, yet he himself is judged of no man.
11 ای خداوند، عظمت و قدرت و جلال و پیروزی و عظمت از آن توست زیرا هر چه در آسمان و زمین است از آن توست. ای خداوند، پادشاهی از آن توست و تو مانند سر بر همه برتری.
13 اکنون، ای خدای ما، تو را سپاس می گوییم و نام جلال تو را می ستاییم.
11 Thine, O Lord, is the greatness, and the power, and the glory, and the victory, and the majesty: for all that is in the heaven and in the earth is thine; thine is the kingdom, O Lord, and thou art exalted as head above all.
13 Now therefore, our God, we thank thee, and praise thy glorious name.
خداوند همه اشکال واقعیت را می آفریند. افکار او واقعیت های معنوی هستند.
God creates all forms of reality. His thoughts are spiritual realities.
برای درک واقعیت و نظم وجود در علم آن، باید با حساب کردن خدا به عنوان اصل الهی هر آنچه واقعاً هست شروع کنید. روح، زندگی، حقیقت، عشق، به عنوان یکی ترکیب می شوند - و نام های کتاب مقدس برای خدا هستند. همه جوهر، هوش، حکمت، هستی، جاودانگی، علت و معلول از آن خداست. اینها صفات اوست، مظاهر ابدی اصل لایتناهی الهی، عشق. هیچ حکمتی جز حکمت او نیست. هیچ حقیقتی درست نیست، هیچ عشقی دوست داشتنی نیست، هیچ زندگی ای جز زندگی الهی نیست. هیچ خیری نیست، اما خیری که خدا عطا می کند.
To grasp the reality and order of being in its Science, you must begin by reckoning God as the divine Principle of all that really is. Spirit, Life, Truth, Love, combine as one, — and are the Scriptural names for God. All substance, intelligence, wisdom, being, immortality, cause, and effect belong to God. These are His attributes, the eternal manifestations of the infinite divine Principle, Love. No wisdom is wise but His wisdom; no truth is true, no love is lovely, no life is Life but the divine; no good is, but the good God bestows.
روح به تکثیر ایده های ناب و کامل خود برکت می دهد. از عناصر نامتناهی یک ذهن همه شکل، رنگ، کیفیت و کمیت نشأت می گیرد و اینها ذهنی هستند، چه در درجه اول و چه ثانویه. ماهیت معنوی آنها فقط از طریق حواس معنوی قابل تشخیص است.
Spirit blesses the multiplication of its own pure and perfect ideas. From the infinite elements of the one Mind emanate all form, color, quality, and quantity, and these are mental, both primarily and secondarily. Their spiritual nature is discerned only through the spiritual senses.
جهان روح منعکس کننده قدرت خلاق اصل الهی یا زندگی است که اشکال متعدد ذهن را بازتولید می کند و بر تکثیر ایده مرکب انسان حاکم است. درخت و گیاه به دلیل قدرت تکثیر خود میوه نمی دهند، بلکه به این دلیل که ذهنی را که شامل همه است، منعکس می کنند. جهان مادی دلالت بر ذهن فانی دارد و انسان خالق. آفرينش علمي الهي، ذهن جاودانه و جهان آفريده خدا را اعلام مي كند.
آفرینش همیشه در حال ظهور است و همیشه باید از سرشت منبع پایان ناپذیر خود ظاهر شود. حس فانی این ظهور را وارونه می کند و ایده ها را مادی می نامد. بنابراین، با تفسیر نادرست، به نظر می رسد ایده الهی در سطح یک باور انسانی یا مادی قرار می گیرد که انسان فانی نامیده می شود. اما بذر به خودی خود است، تنها به این دلیل که ذهن الهی همه چیز است و همه را بازتولید می کند - زیرا ذهن تکثیر کننده است و ایده نامتناهی ذهن، انسان و جهان، محصول است.
The universe of Spirit reflects the creative power of the divine Principle, or Life, which reproduces the multitudinous forms of Mind and governs the multiplication of the compound idea man. The tree and herb do not yield fruit because of any propagating power of their own, but because they reflect the Mind which includes all. A material world implies a mortal mind and man a creator. The scientific divine creation declares immortal Mind and the universe created by God.
Creation is ever appearing, and must ever continue to appear from the nature of its inexhaustible source. Mortal sense inverts this appearing and calls ideas material. Thus misinterpreted, the divine idea seems to fall to the level of a human or material belief, called mortal man. But the seed is in itself, only as the divine Mind is All and reproduces all — as Mind is the multiplier, and Mind's infinite idea, man and the universe, is the product.
روح فهمی را می بخشد که آگاهی را بالا می برد و به تمام حقیقت منتهی می شود.
این درک عقلی نیست، حاصل دستاوردهای علمی نیست. این واقعیت همه چیزهایی است که آشکار شده است.
Spirit imparts the understanding which uplifts consciousness and leads into all truth.
This understanding is not intellectual, is not the result of scholarly attainments; it is the reality of all things brought to light.
هر چیز خوب یا شایسته را خدا ساخته است. هر چیزی که بی ارزش یا مضر است، او نساخته است - از این رو غیر واقعی بودن آن است. در علم تکوین می خوانیم که او هر چیزی را که ساخته بود دید، «و اینک بسیار خوب بود». ... گناه، بیماری، و مرگ باید به همان اندازه که از خیر هستند، خالی از واقعیت تلقی شوند، خدا.
Everything good or worthy, God made. Whatever is valueless or baneful, He did not make, — hence its unreality. In the Science of Genesis we read that He saw everything which He had made, "and, behold, it was very good." … Sin, sickness, and death must be deemed as devoid of reality as they are of good, God.
قوانین به اصطلاح ماده و علم پزشکی هرگز انسان ها را کامل، هماهنگ و جاودانه نکرده است. انسان زمانی هماهنگ است که توسط روح اداره شود.
خداوند هرگز قانونی مادی برای لغو قانون معنوی مقرر نکرده است. اگر چنین قانون مادی وجود داشت، با برتری روح، خدا مخالفت می کرد و حکمت خالق را به چالش می کشید.
علم نشان می‌دهد که عقاید و عقاید مادی و متضاد فانی همیشه آثار خطا را ساطع می‌کنند، اما این فضای ذهن فانی وقتی با مخالفت سریع و مداوم علم مسیحیت مواجه شود، نمی‌تواند برای اخلاق و سلامت مخرب باشد. حقیقت و عشق پادزهر این میاسم ذهنی است و بدین ترتیب هستی را تقویت و تداوم می بخشد.
The so-called laws of matter and of medical science have never made mortals whole, harmonious, and immortal. Man is harmonious when governed by Soul.
God never ordained a material law to annul the spiritual law. If there were such a material law, it would oppose the supremacy of Spirit, God, and impugn the wisdom of the creator.
Science shows that material, conflicting mortal opinions and beliefs emit the effects of error at all times, but this atmosphere of mortal mind cannot be destructive to morals and health when it is opposed promptly and persistently by Christian Science. Truth and Love antidote this mental miasma, and thus invigorate and sustain existence.
اصطلاح علم، که به درستی درک شود، تنها به قوانین خدا و حکومت او بر جهان هستی، از جمله انسان اشاره دارد. از این‌جا نتیجه می‌شود که بازرگانان و دانشمندان فرهیخته دریافته‌اند که علم مسیحیت استقامت و قوای ذهنی آنها را افزایش می‌دهد، درک آنها را از شخصیت بزرگ می‌کند، به آنها دقت و جامعیت می‌دهد و توانایی فراتر از ظرفیت معمولی خود را به آنها می‌بخشد. ذهن انسان، آغشته به این درک معنوی، انعطاف پذیرتر می شود، می تواند استقامت بیشتری داشته باشد، تا حدودی از خود می گریزد و به آرامش کمتری نیاز دارد. شناخت علم هستی، توانایی ها و امکانات نهفته انسان را توسعه می دهد. فضای فکر را گسترش می دهد و به انسان های فانی دسترسی به قلمروهای وسیع تر و بالاتر می دهد. متفکر را در فضای بومی خود از بینش و تیزبینی بالا می برد.
The term Science, properly understood, refers only to the laws of God and to His government of the universe, inclusive of man. From this it follows that business men and cultured scholars have found that Christian Science enhances their endurance and mental powers, enlarges their perception of character, gives them acuteness and comprehensiveness and an ability to exceed their ordinary capacity. The human mind, imbued with this spiritual understanding, becomes more elastic, is capable of greater endurance, escapes somewhat from itself, and requires less repose. A knowledge of the Science of being develops the latent abilities and possibilities of man. It extends the atmosphere of thought, giving mortals access to broader and higher realms. It raises the thinker into his native air of insight and perspicacity.
فقدان قدرت معنوی در تظاهرات محدود مسیحیت محبوب، کار قرن ها را خاموش نمی کند. آگاهی معنوی و نه جسمانی لازم است. انسان رهایی یافته از گناه، بیماری و مرگ، شباهت واقعی یا ایده آل روحانی را ارائه می دهد.
نظام‌های دینی و پزشکی دردها و لذت‌های جسمی را درمان می‌کنند، اما عیسی رنج را از هر علت یا معلولی سرزنش کرد. عصری نزدیک می شود که درک حقیقت هستی اساس دین حقیقی باشد. در حال حاضر فانی ها از ترس اینکه مضحک پنداشته شوند به کندی پیشرفت می کنند. آنها برده مد، غرور و حس هستند. زمانی خواهیم آموخت که چگونه روح، معمار بزرگ، مردان و زنان را در علم خلق کرده است. ما باید از چیزهای زودگذر و نادرست خسته شویم و هیچ چیز را که مانع عالی ترین خودمان می شود، گرامی بداریم.
The lack of spiritual power in the limited demonstration of popular Christianity does not put to silence the labor of centuries. Spiritual, not corporeal, consciousness is needed. Man delivered from sin, disease, and death presents the true likeness or spiritual ideal.
Systems of religion and medicine treat of physical pains and pleasures, but Jesus rebuked the suffering from any such cause or effect. The epoch approaches when the understanding of the truth of being will be the basis of true religion. At present mortals progress slowly for fear of being thought ridiculous. They are slaves to fashion, pride, and sense. Sometime we shall learn how Spirit, the great architect, has created men and women in Science. We ought to weary of the fleeting and false and to cherish nothing which hinders our highest selfhood.
در علم، ذهن نه ماده تولید می کند و نه ماده ذهن تولید می کند. هیچ ذهن فانی قدرت یا حق یا خردی برای ایجاد یا تخریب ندارد. همه تحت کنترل یک ذهن است، حتی خدا.
In Science, Mind neither produces matter nor does matter produce mind. No mortal mind has the might or right or wisdom to create or to destroy. All is under the control of the one Mind, even God.
اگر بفهمی وجود فانی حالت خودفریبی است و نه حقیقت وجود، به موقعیت فرمان می دهی. ذهن فانی دائماً نتایج عقاید نادرست را بر بدن فانی تولید می کند. و این کار را ادامه خواهد داد، تا زمانی که خطای فانی از قدرت خیالی خود توسط حقیقت محروم شود، که شبکه غول‌پیکر توهم فانی را از بین می‌برد.
You command the situation if you understand that mortal existence is a state of self-deception and not the truth of being. Mortal mind is constantly producing on mortal body the results of false opinions; and it will continue to do so, until mortal error is deprived of its imaginary powers by Truth, which sweeps away the gossamer web of mortal illusion.
ماده از نیروی ذهنی فانی مفروض تشکیل شده است، اما تمام قدرت ذهن الهی است. اندیشه در نهایت به هر شکل و جوهر و رنگ، اما بدون همراهی مادی درک و دیده می شود.
Matter is made up of supposititious mortal mind-force; but all might is divine Mind. Thought will finally be understood and seen in all form, substance, and color, but without material accompaniments.
هنگامی که ما رابطه خود را با الوهیت کاملاً درک می کنیم، نمی توانیم ذهن دیگری جز او داشته باشیم - هیچ عشق، حکمت یا حقیقت دیگری، هیچ حس دیگری از زندگی، و هیچ آگاهی از وجود ماده یا خطا.
When we fully understand our relation to the Divine, we can have no other Mind but His, — no other Love, wisdom, or Truth, no other sense of Life, and no consciousness of the existence of matter or error.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████