یکشنبه ، مارس 3، 2024
"عیسی مسیح دیروز و امروز و تا ابدالاباد یکسان است."۔
“Jesus Christ the same yesterday, and to day, and for ever.”
16 زیرا خدا جهان را چنان محبت کرد که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان آورد هلاک نگردد، بلکه حیات جاودانی داشته باشد.
18 هر که به او ایمان آورد محکوم نمی شود، اما هر که ایمان نیاورد قبلاً محکوم شده است، زیرا به نام پسر یگانه خدا ایمان نیاورده است.
20 زیرا هر که بدی می‌کند از نور متنفر است و به سوی نور نمی‌آید، مبادا اعمالش سرزنش شود.
21 اما کسی که حقیقت را انجام می‌دهد به سوی نور می‌آید تا اعمالش آشکار شود، زیرا در خدا انجام شده است.
33 کسی که شهادت او را دریافت کرده است، مهر خود را زده است که خدا صادق است.
35 پدر پسر را دوست دارد و همه چیز را به دست او داده است.
36 هر که به پسر ایمان آورد، حیات جاودانی دارد.
16. For God so loved the world, that he gave his only begotten Son, that whosoever believeth in him should not perish, but have everlasting life.
18. He that believeth on him is not condemned: but he that believeth not is condemned already, because he hath not believed in the name of the only begotten Son of God.
20. For every one that doeth evil hateth the light, neither cometh to the light, lest his deeds should be reproved.
21. But he that doeth truth cometh to the light, that his deeds may be made manifest, that they are wrought in God.
33. He that hath received his testimony hath set to his seal that God is true.
35. The Father loveth the Son, and hath given all things into his hand.
36. He that believeth on the Son hath everlasting life.
د درس خطبه
14 بنابراین خداوند خود نشانه ای به شما خواهد داد. اینک باکره آبستن خواهد شد و پسری خواهد آورد و نام او را عمانوئیل خواهد گذاشت.
14 Therefore the Lord himself shall give you a sign; Behold, a virgin shall conceive, and bear a son, and shall call his name Immanuel.
26 و در ماه ششم جبرئیل فرشته از جانب خدا به شهری از جلیل به نام ناصره فرستاده شد.
27 به باکره ای که نامزد مردی یوسف از خاندان داوود بود. و نام باکره مریم بود.
28 فرشته نزد او آمد و گفت: سلام، ای که بسیار مورد لطف هستی، خداوند با توست. تو در میان زنان متبارک هستی.
30 و فرشته به او گفت: ای مریم نترس، زیرا نزد خدا فیض یافتی.
31 و اینک تو در شکم خود آبستن می شوی و پسری خواهی آورد و نام او را عیسی خواهی خواند.
32 او بزرگ خواهد شد و پسر اعلی نامیده خواهد شد.
33 ... و پادشاهی او پایانی نخواهد داشت.
34 آنگاه مریم به فرشته گفت: این چگونه خواهد بود، زیرا من مردی را نمی شناسم؟
35 و فرشته پاسخ داد و به او گفت: روح القدس بر تو خواهد آمد و قوت اعلی بر تو سایه خواهد افکند؛ بنابراین آن قدسی که از تو متولد خواهد شد، پسر خدا نامیده خواهد شد.
37 زیرا با خدا هیچ چیز غیر ممکن نخواهد بود.
80 و کودک رشد کرد و از نظر روحی قوی شد،
26 And in the sixth month the angel Gabriel was sent from God unto a city of Galilee, named Nazareth,
27 To a virgin espoused to a man whose name was Joseph, of the house of David; and the virgin’s name was Mary.
28 And the angel came in unto her, and said, Hail, thou that art highly favoured, the Lord is with thee: blessed art thou among women.
30 And the angel said unto her, Fear not, Mary: for thou hast found favour with God.
31 And, behold, thou shalt conceive in thy womb, and bring forth a son, and shalt call his name JESUS.
32 He shall be great, and shall be called the Son of the Highest:
33 ...and of his kingdom there shall be no end.
34 Then said Mary unto the angel, How shall this be, seeing I know not a man?
35 And the angel answered and said unto her, The Holy Ghost shall come upon thee, and the power of the Highest shall overshadow thee: therefore also that holy thing which shall be born of thee shall be called the Son of God.
37 For with God nothing shall be impossible.
80 And the child grew, and waxed strong in spirit,
14 و عیسی به قوت روح به جلیل بازگشت و آوازه ای از او در سراسر منطقه منتشر شد.
15 و در کنیسه‌های ایشان تعلیم می‌داد و از همه جلال می‌گرفت.
32 و از تعلیم او شگفت زده شدند، زیرا کلام او با قدرت بود.
33 و در کنیسه مردی بود که روح شیطانی ناپاک داشت و با صدای بلند فریاد زد:
34 گفتن ما را رها کن. ای عیسی ناصری، ما با تو چه کار داریم؟ آیا آمده ای که ما را نابود کنی؟ من تو را می شناسم که هستی، مقدس خدا.
35 و عیسی او را سرزنش کرد و گفت: سکوت کن و از او بیرون بیا. و چون شیطان او را در میان افکند، از او بیرون آمد و به او آسیبی نرساند.
36 و همگی متحیر شدند و به میان خود گفتند: این چه سخنی است! زیرا او با قدرت و قدرت به ارواح ناپاک فرمان می دهد و آنها بیرون می آیند.
38 و از کنیسه برخاسته، به خانه شمعون وارد شد. و مادر زن شمعون به تب شدید مبتلا شد. و او را برای او التماس کردند.
39 و او بر او ایستاد و تب را ملامت کرد. و او را ترک کرد و او بلافاصله برخاست و به آنها خدمت کرد.
40 وقتی خورشید غروب می کرد، همه کسانی که مبتلا به بیماری های مختلف بودند آنها را نزد او آوردند. و دست خود را بر هر یک از آنها گذاشت و آنها را شفا داد.
41 و شیاطین نیز از بسیاری بیرون آمدند و فریاد زدند و گفتند: تو مسیح پسر خدا هستی. و او با سرزنش به آنها اجازه داد که سخن نگویند، زیرا آنها می دانستند که او مسیح است.
14 And Jesus returned in the power of the Spirit into Galilee: and there went out a fame of him through all the region round about.
15 And he taught in their synagogues, being glorified of all.
32 And they were astonished at his doctrine: for his word was with power.
33 And in the synagogue there was a man, which had a spirit of an unclean devil, and cried out with a loud voice,
34 Saying, Let us alone; what have we to do with thee, thou Jesus of Nazareth? art thou come to destroy us? I know thee who thou art; the Holy One of God.
35 And Jesus rebuked him, saying, Hold thy peace, and come out of him. And when the devil had thrown him in the midst, he came out of him, and hurt him not.
36 And they were all amazed, and spake among themselves, saying, What a word is this! for with authority and power he commandeth the unclean spirits, and they come out.
38 And he arose out of the synagogue, and entered into Simon’s house. And Simon’s wife’s mother was taken with a great fever; and they besought him for her.
39 And he stood over her, and rebuked the fever; and it left her: and immediately she arose and ministered unto them.
40 Now when the sun was setting, all they that had any sick with divers diseases brought them unto him; and he laid his hands on every one of them, and healed them.
41 And devils also came out of many, crying out, and saying, Thou art Christ the Son of God. And he rebuking them suffered them not to speak: for they knew that he was Christ.
8 عیسی به آنها گفت: آمین، آمین به شما می گویم قبل از اینکه ابراهیم باشد، من هستم.
58 Jesus said unto them, Verily, verily, I say unto you, Before Abraham was, I am.
2 در خانه پدری من عمارت های زیادی وجود دارد:
16 و من از پدر دعا خواهم کرد و او تسلی دهنده دیگری به شما خواهد داد تا تا ابد با شما بماند.
17 حتی روح حقیقت;
19 هنوز اندکی، و جهان دیگر مرا نمی بیند.
26 اما تسلی دهنده، که روح القدس است، که پدر او را به نام من خواهد فرستاد، او همه چیز را به شما خواهد آموخت و هر چه به شما گفتم، همه چیز را به یاد شما خواهد آورد.
30 از این پس من زیاد با شما صحبت نخواهم کرد، زیرا شاهزاده این دنیا می آید و چیزی در من ندارد.
31 اما تا جهان بداند که من پدر را دوست دارم. و همانطور که پدر به من فرمان داده است، من نیز چنین می کنم. برخیز، بگذار از اینجا برویم.
2 In my Father’s house are many mansions:
16 And I will pray the Father, and he shall give you another Comforter, that he may abide with you for ever;
17 Even the Spirit of truth;
19 Yet a little while, and the world seeth me no more;
26 But the Comforter, which is the Holy Ghost, whom the Father will send in my name, he shall teach you all things, and bring all things to your remembrance, whatsoever I have said unto you.
30 Hereafter I will not talk much with you: for the prince of this world cometh, and hath nothing in me.
31 But that the world may know that I love the Father; and as the Father gave me commandment, even so I do. Arise, let us go hence.
1 چون صبح شد، همه سران کاهنان و مشایخ قوم علیه عیسی مشورت کردند تا او را بکشند.
23 و فرماندار گفت: چرا، چه بدی کرده است؟ اما آنها بیشتر فریاد زدند و گفتند: بگذارید مصلوب شود.
35 و او را مصلوب کردند و جامه‌های او را به قرعه انداختند تا آنچه از پیامبر گفته شده محقق شود که جامه‌های مرا در میان خود تقسیم کردند و بر لباس من قرعه انداختند.
1 When the morning was come, all the chief priests and elders of the people took counsel against Jesus to put him to death:
23 And the governor said, Why, what evil hath he done? But they cried out the more, saying, Let him be crucified.
35 And they crucified him, and parted his garments, casting lots: that it might be fulfilled which was spoken by the prophet, They parted my garments among them, and upon my vesture did they cast lots.
1 روز اول هفته، مریم مجدلیه در اوایل صبح، هنگامی که هوا هنوز تاریک شده بود، به مقبره آمد و سنگ را از قبر برداشت.
11 اما مریم بیرون از قبر ایستاد و گریه کرد و در حالی که گریه می کرد خم شد و به داخل قبر نگاه کرد.
12 و دو فرشته سفیدپوش را می‌بیند که نشسته‌اند، یکی بر سر و دیگری بر پاها، جایی که جسد عیسی خوابیده بود.
13 و به او گفتند: ای زن، چرا گریه می کنی؟ او به آنها گفت: زیرا آنها پروردگار من را گرفتند.
14 و چون این را گفت، برگشت و عیسی را دید که ایستاده است، و ندانست که او عیسی است.
15 عیسی به او گفت: ای زن، چرا گریه می کنی؟ دنبال کی میگردی او که تصور می‌کرد او باغبان است، به او گفت: آقا، اگر او را از این رو به دنیا آورده‌ای، به من بگو او را کجا گذاشته‌ای و من او را خواهم برد.
16 عیسی به او گفت: مریم. زن برگشت و به او گفت: ربونی. یعنی استاد
19 آنگاه در همان روز شامگاه که روز اول هفته بود، هنگامی که درهای محل تجمع شاگردان از ترس یهودیان بسته بود، عیسی آمد و در میان ایستاد و به ایشان گفت: سلام بر شما باد.
1 The first day of the week cometh Mary Magdalene early, when it was yet dark, unto the sepulchre, and seeth the stone taken away from the sepulchre.
11 But Mary stood without at the sepulchre weeping: and as she wept, she stooped down, and looked into the sepulchre,
12 And seeth two angels in white sitting, the one at the head, and the other at the feet, where the body of Jesus had lain.
13 And they say unto her, Woman, why weepest thou? She saith unto them, Because they have taken away my Lord,
14 And when she had thus said, she turned herself back, and saw Jesus standing, and knew not that it was Jesus.
15 Jesus saith unto her, Woman, why weepest thou? whom seekest thou? She, supposing him to be the gardener, saith unto him, Sir, if thou have borne him hence, tell me where thou hast laid him, and I will take him away.
16 Jesus saith unto her, Mary. She turned herself, and saith unto him, Rabboni; which is to say, Master.
19 Then the same day at evening, being the first day of the week, when the doors were shut where the disciples were assembled for fear of the Jews, came Jesus and stood in the midst, and saith unto them, Peace be unto you.
45 سپس عقل ایشان را گشود تا کتاب مقدس را بفهمند،
46 و به آنها گفت: این گونه نوشته شده است و چنین است که مسیح باید رنج بکشد و در روز سوم از مردگان برخیزد.
48 و شما شاهدان این چیزها هستید.
50 و ایشان را تا بیت عنیا بیرون برد و دستان خود را بلند کرده، برکت داد.
51 و این واقع شد، در حالی که او آنها را برکت می داد، از آنها جدا شد و به آسمان برده شد.
52 و او را پرستش کردند و با شادی فراوان به اورشلیم بازگشتند.
53 و پیوسته در معبد بودند و خدا را ستایش و برکت می گفتند. آمین
45 Then opened he their understanding, that they might understand the scriptures,
46 And said unto them, Thus it is written, and thus it behoved Christ to suffer, and to rise from the dead the third day:
48 And ye are witnesses of these things.
50 And he led them out as far as to Bethany, and he lifted up his hands, and blessed them.
51 And it came to pass, while he blessed them, he was parted from them, and carried up into heaven.
52 And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:
53 And were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
ظهور عیسی ناصری قرن اول عصر مسیحیت را رقم زد، اما مسیح بدون آغاز سال یا پایان روز است. در طول همه نسل‌ها، چه قبل و چه بعد از دوران مسیحیت، مسیح، به عنوان ایده روحانی، - بازتاب خدا، - با مقداری از قدرت و فیض برای همه آماده‌ها برای پذیرش مسیح، حقیقت آمده است. ... تصویر الهی، ایده، یا مسیح بوده، هست، و همیشه از اصل الهی، خدا، جدایی ناپذیر خواهد بود. عیسی به این وحدت هویت روحانی خود اشاره کرد: "قبل از اینکه ابراهیم باشد، من هستم." "من و پدرم یکی هستیم" "پدر من از من بزرگتر است."
The advent of Jesus of Nazareth marked the first century of the Christian era, but the Christ is without beginning of years or end of days. Throughout all generations both before and after the Christian era, the Christ, as the spiritual idea, — the reflection of God, — has come with some measure of power and grace to all prepared to receive Christ, Truth. ... The divine image, idea, or Christ was, is, and ever will be inseparable from the divine Principle, God. Jesus referred to this unity of his spiritual identity thus: "Before Abraham was, I am;" "I and my Father are one;" "My Father is greater than I."
او از اوایل کودکی در مورد "کسب و کار پدر" خود بود. فعالیت های او با آنها فاصله زیادی داشت. استاد او روح بود. ارباب آنها ماده بود. او به خدا خدمت کرد؛ آنها مامون سرو کردند. محبت او خالص بود. آنها جسمانی بودند حواس او در شواهد معنوی سلامت، تقدس و زندگی نوشید. حواس آنها برعکس شهادت دادند و شواهد مادی گناه، بیماری و مرگ را جذب کردند.
عیوب و ناپاکی آنان ملامت همیشگی کمال و پاکی او را احساس می کرد. از این رو، نفرت جهانیان از عیسی عادل و کامل، و آینده نگری پیامبر در مورد خطای پذیرش، او را به همراه خواهد داشت. کلمه ی تصویری اشعیا در مورد شاهزاده ی صلح در آینده، "محروم و طرد شده از مردم" بود.
From early boyhood he was about his "Father's business." His pursuits lay far apart from theirs. His master was Spirit; their master was matter. He served God; they served mammon. His affections were pure; theirs were carnal. His senses drank in the spiritual evidence of health, holiness, and life; their senses testified oppositely, and absorbed the material evidence of sin, sickness, and death.
Their imperfections and impurity felt the ever-present rebuke of his perfection and purity. Hence the world's hatred of the just and perfect Jesus, and the prophet's foresight of the reception error would give him. "Despised and rejected of men," was Isaiah's graphic word concerning the coming Prince of Peace.
استاد ما هیچ تئوری، آموزه یا اعتقادی را آموزش نداد. این اصل الهی تمام موجودات واقعی بود که او آموزش داد و آن را تمرین کرد. اثبات مسیحیت او هیچ شکل یا سیستم دین و عبادت نبود، بلکه علم مسیحی بود که هماهنگی زندگی و عشق را به وجود می آورد.
Our Master taught no mere theory, doctrine, or belief. It was the divine Principle of all real being which he taught and practised. His proof of Christianity was no form or system of religion and worship, but Christian Science, working out the harmony of Life and Love.
او به عنوان یک دانش آموز الهی، خدا را برای انسان آشکار کرد، و زندگی و حقیقت را در خود و با قدرتش بر بیماران و گناهکاران به تصویر کشید و نشان داد. نظریات بشری برای تفسیر اصل الهی مربوط به معجزات (عجایب) عیسی و به ویژه در خروج قدرتمند، تاج‌گذاری، بی‌نظیر و پیروزمندانه او از جسم ناکافی است.
As a divine student he unfolded God to man, illustrating and demonstrating Life and Truth in himself and by his power over the sick and sinning. Human theories are inadequate to interpret the divine Principle involved in the miracles (marvels) wrought by Jesus and especially in his mighty, crowning, unparalleled, and triumphant exit from the flesh.
شاگردان عیسی که به اندازه کافی پیشرفت نکرده بودند تا پیروزی استاد خود را درک کنند، کارهای شگفت انگیز زیادی انجام ندادند، تا اینکه پس از مصلوب شدن او را دیدند و متوجه شدند که او نمرده است. این آنها را متقاعد کرد که تمام آنچه او تعلیم داده بود درست است.
در پیاده روی به اماوس، عیسی برای دوستانش با کلماتی که قلب آنها را در درونشان می سوزاند و با شکستن نان شناخته می شد. روح الاهی که قرنها پیش عیسی را چنین معرفی کرد، از طریق کلام الهام شده سخن گفته است و از طریق آن در هر عصر و اقلیم صحبت خواهد کرد. بر قلب پذیرا آشکار می شود و دوباره در حال بیرون راندن شر و شفای بیماران دیده می شود.
Jesus' students, not sufficiently advanced fully to understand their Master's triumph, did not perform many wonderful works, until they saw him after his crucifixion and learned that he had not died. This convinced them of the truthfulness of all that he had taught.
In the walk to Emmaus, Jesus was known to his friends by the words, which made their hearts burn within them, and by the breaking of bread. The divine Spirit, which identified Jesus thus centuries ago, has spoken through the inspired Word and will speak through it in every age and clime. It is revealed to the receptive heart, and is again seen casting out evil and healing the sick.
رسالت عیسی نبوت را تأیید کرد و به اصطلاح معجزات دوران قدیم را به عنوان تظاهرات طبیعی قدرت الهی توضیح داد، تظاهراتی که درک نشد. کارهای عیسی ادعای او را مبنی بر مسیحیت ثابت کرد.
The mission of Jesus confirmed prophecy, and explained the so-called miracles of olden time as natural demonstrations of the divine power, demonstrations which were not understood. Jesus' works established his claim to the Messiahship.
عیسی می توانست خود را از دشمنانش کنار بکشد. او این قدرت را داشت که حس انسانی زندگی را برای هویت معنوی خود در تشبیه الوهیت قرار دهد. اما او به مردم اجازه داد تا بدن فانی را نابود کنند تا بتواند دلیل زندگی جاودانه را ارائه دهد. هیچ چیز نمی تواند این زندگی انسان را بکشد. عیسی می توانست زندگی دنیوی خود را به دست دشمنانش بسپارد. اما هنگامی که مأموریت زمینی او انجام شد، زندگی معنوی او، فنا ناپذیر و ابدی، برای همیشه یکسان بود. او می دانست که ماده حیات ندارد و زندگی واقعی خداست. بنابراین او را نمی توان از زندگی معنوی خود جدا کرد تا خدا خاموش شود.
Jesus could have withdrawn himself from his enemies. He had power to lay down a human sense of life for his spiritual identity in the likeness of the divine; but he allowed men to attempt the destruction of the mortal body in order that he might furnish the proof of immortal life. Nothing could kill this Life of man. Jesus could give his temporal life into his enemies' hands; but when his earth-mission was accomplished, his spiritual life, indestructible and eternal, was found forever the same. He knew that matter had no life and that real Life is God; therefore he could no more be separated from his spiritual Life than God could be extinguished.
عیسی ناصری تعلیم داد و یگانگی انسان را با پدر نشان داد و به همین دلیل ما ادای بی پایانی را مدیون او هستیم. مأموریت او هم فردی و هم جمعی بود. او کار زندگی را به درستی انجام داد، نه تنها در حق خود، بلکه در رحمت به فانیان، - تا به آنها نشان دهد که چگونه کارهای خود را انجام دهند، اما نه برای آنها انجام دهد و نه برای رهایی از یک مسئولیت. عیسی، برخلاف شواهد معتبر حواس، بر خلاف عقاید و اعمال فریسایی، شجاعانه عمل کرد و با قدرت شفابخش خود همه مخالفان را رد کرد.
Jesus of Nazareth taught and demonstrated man's oneness with the Father, and for this we owe him endless homage. His mission was both individual and collective. He did life's work aright not only in justice to himself, but in mercy to mortals, — to show them how to do theirs, but not to do it for them nor to relieve them of a single responsibility. Jesus acted boldly, against the accredited evidence of the senses, against Pharisaical creeds and practices, and he refuted all opponents with his healing power.
آموزه های ساخته دست بشر رو به زوال هستند. آنها در مواقع سختی قوی نشده اند. عاری از قدرت مسیح، چگونه می توانند آموزه های مسیح یا معجزات فیض را به تصویر بکشند؟ انکار امکان شفای مسیحیت، همان عنصری را که مسیحیت به آن نیروی الهی و موفقیت شگفت‌انگیز و بی‌نظیر آن در قرن اول بخشید، ربوده است.
لوگوس واقعی آشکارا علم مسیحی است، قانون طبیعی هماهنگی که بر اختلاف غلبه می کند - نه به این دلیل که این علم ماوراء طبیعی یا ماقبل طبیعی است، و نه به این دلیل که نقض قانون الهی است، بلکه به این دلیل که قانون تغییر ناپذیر خداست، خیر.
Man-made doctrines are waning. They have not waxed strong in times of trouble. Devoid of the Christ-power, how can they illustrate the doctrines of Christ or the miracles of grace? Denial of the possibility of Christian healing robs Christianity of the very element, which gave it divine force and its astonishing and unequalled success in the first century.
The true Logos is demonstrably Christian Science, the natural law of harmony which overcomes discord, — not because this Science is supernatural or preternatural, nor because it is an infraction of divine law, but because it is the immutable law of God, good.
این آموزه علم مسیحیت است: این که عشق الهی را نمی توان از تجلی یا شیء آن محروم کرد. که شادی را نمی توان به اندوه تبدیل کرد، زیرا غم و اندوه استاد شادی نیست. که خیر هرگز نمی تواند بد تولید کند. که ماده هرگز نمی تواند ذهن را تولید کند و زندگی منجر به مرگ نمی شود. انسان کامل - تحت فرمان خدا، اصل کامل او - بی گناه و ابدی است.
This is the doctrine of Christian Science: that divine Love cannot be deprived of its manifestation, or object; that joy cannot be turned into sorrow, for sorrow is not the master of joy; that good can never produce evil; that matter can never produce mind nor life result in death. The perfect man — governed by God, his perfect Principle — is sinless and eternal.
ایده جاودانه حقیقت قرن ها را فرا می گیرد و بیماران را زیر بال های خود جمع می کند و گناه می کند. امید خسته‌ام می‌کوشد آن روز مبارک را که انسان علم مسیح را بشناسد و همسایه‌اش را مانند خودش دوست بدارد، - زمانی که قدرت مطلق خدا و قدرت شفابخش عشق الهی را در آنچه برای بشر انجام داده و انجام می‌دهد، دریابد. وعده ها محقق خواهد شد. زمان ظهور شفای الهی در همه زمانهاست. و هر که تمام زمینی خود را بر مذبح علم الهی بگذارد، اکنون از جام مسیح می نوشد و روح و قدرت شفای مسیحی به او داده می شود.
Truth's immortal idea is sweeping down the centuries, gathering beneath its wings the sick and sinning. My weary hope tries to realize that happy day, when man shall recognize the Science of Christ and love his neighbor as himself, — when he shall realize God's omnipotence and the healing power of the divine Love in what it has done and is doing for mankind. The promises will be fulfilled. The time for the reappearing of the divine healing is throughout all time; and whosoever layeth his earthly all on the altar of divine Science, drinketh of Christ's cup now, and is endued with the spirit and power of Christian healing.
جعل و تقلید ایده معنوی سابقه مختصری در زندگی زمینی استاد ما داشت. اما "پادشاهی او پایانی نخواهد داشت"، زیرا مسیح، ایده خدا، در نهایت بر همه ملل و مردم - ضروری، مطلق، سرانجام - با علم الهی حکومت خواهد کرد.
The impersonation of the spiritual idea had a brief history in the earthly life of our Master; but "of his kingdom there shall be no end," for Christ, God's idea, will eventually rule all nations and peoples — imperatively, absolutely, finally — with divine Science.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6