یکشنبه ، ماه اوت 13، 2023
"راه راست‌کاران دوری از شر است، هر که راه خود را حفظ کند جان خود را حفظ می‌کند."۔
“The highway of the upright is to depart from evil: he that keepeth his way preserveth his soul.”
1 آسمان ها جلال خدا را اعلام می کنند. و فلک کار دست او را نشان می دهد.
7 شریعت خداوند کامل است و روح را متحول می کند: شهادت خداوند یقین دارد و ساده لوح را عاقل می کند.
8 فرایض خداوند درست است و دل را شاد می کند: فرمان خداوند پاک است و چشم را روشن می کند.
9 ترس خداوند پاک و تا ابدالاباد است و احکام خداوند کاملاً راست و عادلانه است.
10 آنها از طلا، آری، از طلای بسیار مرغوب، مطلوب ترند: از عسل و لانه زنبوری نیز شیرین تر.
14 ای خداوند، قوت من و نجات دهنده من، سخنان دهان من و تفکر قلب من در نظر تو پسندیده باشد.
1. The heavens declare the glory of God; and the firmament sheweth his handiwork.
7. The law of the Lord is perfect, converting the soul: the testimony of the Lord is sure, making wise the simple.
8. The statutes of the Lord are right, rejoicing the heart: the commandment of the Lord is pure, enlightening the eyes.
9. The fear of the Lord is clean, enduring for ever: the judgments of the Lord are true and righteous altogether.
10. More to be desired are they than gold, yea, than much fine gold: sweeter also than honey and the honeycomb.
14. Let the words of my mouth, and the meditation of my heart, be acceptable in thy sight,
O Lord, my strength, and my redeemer.
د درس خطبه
5 ای جان من چرا افکنده شدی؟ و چرا در من مضطرب هستی؟ تو به خدا امیدواری، زیرا من هنوز او را به خاطر یاری صورتش ستایش خواهم کرد.
8 ... خداوند محبت خود را در روز امر خواهد کرد و در شب آواز او با من خواهد بود و دعای من برای خدای جانم خواهد بود.
5 Why art thou cast down, O my soul? and why art thou disquieted in me? hope thou in God: for I shall yet praise him for the help of his countenance.
8 …the Lord will command his lovingkindness in the daytime, and in the night his song shall be with me, and my prayer unto the God of my life.
1 و خداوند به سموئیل گفت: تا کی برای شائول سوگواری خواهی کرد، زیرا من او را از سلطنت بر اسرائیل طرد کرده‌ام؟ شاخ خود را از روغن پر کن و برو، تو را نزد یسی بیت لحمی خواهم فرستاد، زیرا در میان پسرانش پادشاهی برای من فراهم کرده ام.
4 و سموئیل آنچه خداوند گفته بود انجام داد و به بیت لحم آمد.
5 و یسی و پسرانش را تقدیس کرد و آنها را به قربانی فرا خواند.
6 و چون آمدند، الیاب را نگریست و گفت: همانا مسح شده خداوند پیش اوست.
7 اما خداوند به سموئیل گفت: به چهره و بلندی قامت او نگاه نکن. زیرا من او را نپذیرفتم. زیرا خداوند آنطور که انسان می بیند نمی بیند. زیرا که انسان به ظاهر می نگرد، اما خداوند به دل می نگرد.
11 و سموئیل به یسی گفت: آیا همه فرزندانت اینجا هستند؟ و او گفت: هنوز کوچکترین باقی مانده است،
12 او فرستاد و او را به داخل آورد. حال او سرخ رنگ بود و ظاهری زیبا داشت. و خداوند گفت: برخیز و او را مسح کن زیرا این است.
13 سپس سموئیل شاخ روغن را گرفت و او را در میان برادران خود مسح کرد و روح خداوند از آن روز بر داود نازل شد.
1 And the Lord said unto Samuel, How long wilt thou mourn for Saul, seeing I have re-jected him from reigning over Israel? fill thine horn with oil, and go, I will send thee to Jesse the Beth-lehemite: for I have provided me a king among his sons.
4 And Samuel did that which the Lord spake, and came to Beth-lehem.
5 And he sanctified Jesse and his sons, and called them to the sacrifice.
6 And it came to pass, when they were come, that he looked on Eliab, and said, Surely the Lord’s anointed is before him.
7 But the Lord said unto Samuel, Look not on his countenance, or on the height of his stature; because I have refused him: for the Lord seeth not as man seeth; for man looketh on the outward appearance, but the Lord looketh on the heart.
11 And Samuel said unto Jesse, Are here all thy children? And he said, There remaineth yet the youngest, and, behold, he keepeth the sheep. And Samuel said unto Jesse, Send and fetch him: for we will not sit down till he come hither.
12 And he sent, and brought him in. Now he was ruddy, and withal of a beautiful countenance, and goodly to look to. And the Lord said, Arise, anoint him: for this is he.
13 Then Samuel took the horn of oil, and anointed him in the midst of his brethren: and the Spirit of the Lord came upon David from that day forward.
55 و چون شائول دید که داوود به سوی فلسطینی می رود، به اَبنیر، فرمانده لشکر گفت: ابنر، این جوان پسر کیست؟ و اَبنیر گفت: ای پادشاه، جان تو زنده است، نمی توانم بگویم.
56 و پادشاه گفت: بپرس پسر ناز کیست.
57 و چون داود از قتلگاه فلسطینی بازگشت، اَبنیر او را گرفت و در حالی که سر فلسطینی در دست داشت به حضور شائول آورد.
58 و شائول به او گفت: ای جوان تو پسر کی هستی؟ و داوود جواب داد: من پسر غلام تو یسی بیت لحمی هستم.
55 And when Saul saw David go forth against the Philistine, he said unto Abner, the captain of the host, Abner, whose son is this youth? And Abner said, As thy soul liveth, O king, I cannot tell.
56 And the king said, Inquire thou whose son the stripling is.
57 And as David returned from the slaughter of the Philistine, Abner took him, and brought him before Saul with the head of the Philistine in his hand.
58 And Saul said to him, Whose son art thou, thou young man? And David answered, I am the son of thy servant Jesse the Beth-lehemite.
1 و هنگامی که او صحبت با شاؤل را به پایان رساند، جان یوناتان با جان داوود پیوند خورد و یوناتان او را مانند جان خود دوست داشت.
2 و شائول او را در آن روز گرفت و دیگر اجازه نداد به خانه به خانه پدرش برود.
3 سپس یوناتان و داوود عهد بستند، زیرا او را مانند جان خود دوست داشت.
12 و شائول از داود ترسید، زیرا خداوند با او بود و از شاؤل دور شد.
13 پس شائول او را از او دور کرد و او را سردار هزار نفر کرد. و بیرون رفت و در حضور مردم وارد شد.
14 و داود در تمام راههای خود عاقلانه رفتار کرد. و خداوند با او بود.
15 از این رو وقتی شائول دید که او بسیار عاقلانه رفتار می کند، از او ترسید.
1 And it came to pass, when he had made an end of speaking unto Saul, that the soul of Jonathan was knit with the soul of David, and Jonathan loved him as his own soul.
2 And Saul took him that day, and would let him go no more home to his father’s house.
3 Then Jonathan and David made a covenant, because he loved him as his own soul.
12 And Saul was afraid of David, because the Lord was with him, and was departed from Saul.
13 Therefore Saul removed him from him, and made him his captain over a thousand; and he went out and came in before the people.
14 And David behaved himself wisely in all his ways; and the Lord was with him.
15 Wherefore when Saul saw that he behaved himself very wisely, he was afraid of him.
1 و شائول به پسر خود یوناتان و همه بندگانش گفت که داوود را بکشند.
2 اما پسر یوناتان شائول از داوود بسیار خوشحال شد: و یوناتان به داوود گفت: پدرم شائول می‌خواهد تو را بکشد: پس اکنون از تو می خواهم که تا صبح مراقب خودت باش و در مخفی بمان و خودت را پنهان کن.
3 و من بیرون می‌روم و در میدانی که تو هستی در کنار پدرم می‌ایستم و با پدرم از تو گفتگو خواهم کرد. و آنچه می بینم به تو خواهم گفت.
4 و یوناتان به پدرش شائول از داوود خوشایند گفت و به او گفت: پادشاه بر غلام خود به داود گناه نکند. زیرا او در حق تو گناه نکرده است و اعمال او برای تو بسیار خوب بوده است.
5 زیرا که جان خود را به دست او سپرد و فلسطینی را کشت و خداوند نجاتی عظیم برای تمامی اسرائیل به عمل آورد. تو آن را دیدی و خوشحال شدی. پس چرا به خون بیگناه گناه می کنی تا داوود را بی دلیل بکشی؟
6 و شائول به صدای یوناتان گوش داد و شائول سوگند یاد کرد که خداوند زنده است، او کشته نخواهد شد.
1 And Saul spake to Jonathan his son, and to all his servants, that they should kill David.
2 But Jonathan Saul’s son delighted much in David: and Jonathan told David, saying, Saul my father seeketh to kill thee: now therefore, I pray thee, take heed to thyself until the morning, and abide in a secret place, and hide thyself:
3 And I will go out and stand beside my father in the field where thou art, and I will commune with my father of thee; and what I see, that I will tell thee.
4 And Jonathan spake good of David unto Saul his father, and said unto him, Let not the king sin against his servant, against David; because he hath not sinned against thee, and because his works have been to thee-ward very good:
5 For he did put his life in his hand, and slew the Philistine, and the Lord wrought a great salvation for all Israel: thou sawest it, and didst rejoice: wherefore then wilt thou sin against innocent blood, to slay David without a cause?
6 And Saul hearkened unto the voice of Jonathan: and Saul sware, As the Lord liveth, he shall not be slain.
14 عیسی به جلیل آمد و انجیل پادشاهی خدا را موعظه می کرد.
14 Jesus came into Galilee, preaching the gospel of the kingdom of God,
31 و دوباره از سواحل صور و صیدون حرکت کرد و از میان سواحل دکاپولیس به دریای جلیل رسید.
32 و كسی را نزد او آوردند كه ناشنوا بود و در گفتار او مانعی داشت. و از او التماس می کنند که دست خود را بر او بگذارد.
33 و او را از جمعیت جدا کرد و انگشتانش را در گوشهایش گذاشت و تف کرد و زبانش را لمس کرد.
34 و به آسمان نگاه کرد، آهی کشید و به او گفت: اففتا، یعنی باز شو.
35 و بی درنگ گوشهایش باز شد و رشته زبانش باز شد و به زبان ساده سخن گفت.
36 و او به آنها دستور داد که به کسی نگویند، اما هر چه بیشتر آنها را سفارش می کرد. هر چه بیشتر آن را منتشر کردند.
37 و بی اندازه متحیر شدند و گفتند: او همه چیز را به خوبی انجام داده است: او هم کر را به شنیدن و هم لال را به صحبت می کند.
31 …departing from the coasts of Tyre and Sidon, he came unto the sea of Galilee, through the midst of the coasts of Decapolis.
32 And they bring unto him one that was deaf, and had an impediment in his speech; and they beseech him to put his hand upon him.
33 And he took him aside from the multitude, and put his fingers into his ears, and he spit, and touched his tongue;
34 And looking up to heaven, he sighed, and saith unto him, Ephphatha, that is, Be opened.
35 And straightway his ears were opened, and the string of his tongue was loosed, and he spake plain.
36 And he charged them that they should tell no man: but the more he charged them, so much the more a great deal they published it;
37 And were beyond measure astonished, saying, He hath done all things well: he maketh both the deaf to hear, and the dumb to speak.
24 آنگاه عیسی به شاگردان خود گفت: اگر کسی می‌خواهد به دنبال من بیاید، خود را انکار کند و صلیب خود را بردارد و به دنبال من بیاید.
25 زیرا هر که جان خود را نجات دهد، آن را از دست خواهد داد و هر که جان خود را به خاطر من از دست بدهد، آن را خواهد یافت.
26 زیرا انسان چه سودی دارد که تمام دنیا را به دست آورد و جان خود را از دست بدهد؟ یا انسان در ازای جان خود چه خواهد داد؟
27 زیرا پسر انسان در جلال پدر خود با فرشتگان خود خواهد آمد. و سپس به هر کس بر اساس اعمالش پاداش خواهد داد.
24 Then said Jesus unto his disciples, If any man will come after me, let him deny himself, and take up his cross, and follow me.
25 For whosoever will save his life shall lose it: and whosoever will lose his life for my sake shall find it.
26 For what is a man profited, if he shall gain the whole world, and lose his own soul? or what shall a man give in exchange for his soul?
27 For the Son of man shall come in the glory of his Father with his angels; and then he shall reward every man according to his works.
عبادت معنوی روح مسیحیت است.
Spiritual devoutness is the soul of Christianity.
ذهن الهی روح انسان است و به انسان تسلط بر همه چیز می دهد. انسان از اساس مادی آفریده نشده است، و نه به اطاعت از قوانین مادی که روح هرگز آنها را نساخته است. ولایت او در قوانین معنوی، در قانون برتر ذهن است.
The divine Mind is the Soul of man, and gives man dominion over all things. Man was not created from a material basis, nor bidden to obey material laws which Spirit never made; his province is in spiritual statutes, in the higher law of Mind.
ضمیر و روح یکی هستند، خدا و روح یکی هستند، و این یکی هرگز در ذهن محدود یا بدن محدود قرار نمی گیرد. روح ابدی، الهی است. هیچ چیز جز روح، روح، نمی تواند زندگی را تکامل بخشد، زیرا روح بیش از همه چیز است. چون روح فناناپذیر است، در فناپذیری وجود ندارد. روح برای اینکه روح باشد باید غیر جسمانی باشد، زیرا روح متناهی نیست. تنها با از دست دادن حس کاذب روح، می توانیم آشکار شدن ابدی زندگی را به عنوان جاودانگی به دست آوریم.
Soul and Spirit being one, God and Soul are one, and this one never included in a limited mind or a limited body. Spirit is eternal, divine. Nothing but Spirit, Soul, can evolve Life, for Spirit is more than all else. Because Soul is immortal, it does not exist in mortality. Soul must be incorporeal to be Spirit, for Spirit is not finite. Only by losing the false sense of Soul can we gain the eternal unfolding of Life as immortality brought to light.
اندیشه بشری با این فرضیه که روح هم شرور و هم هوش خوب ساکن در ماده است، معنای کلمه روح را جعل کرده است. استفاده صحیح از کلمه روح را همیشه می توان با جایگزینی کلمه خدا در جایی که معنای خدایی لازم است به دست آورد. در موارد دیگر از کلمه حس استفاده کنید، دلالت علمی خواهید داشت. همانطور که در علوم مسیحی استفاده می شود، روح به درستی مترادف روح یا خدا است. اما در خارج از علم، روح با حس، با احساس مادی یکسان است.
Human thought has adulterated the meaning of the word soul through the hypothesis that soul is both an evil and a good intelligence, resident in matter. The proper use of the word soul can always be gained by substituting the word God, where the deific meaning is required. In other cases, use the word sense, and you will have the scientific signification. As used in Christian Science, Soul is properly the synonym of Spirit, or God; but out of Science, soul is identical with sense, with material sensation.
پادشاهی آسمان. حکومت هماهنگی در علم الهی; قلمرو ذهن خطاناپذیر، ابدی و قادر مطلق؛ جو روح، جایی که روح برتر است.
Kingdom of Heaven. The reign of harmony in divine Science; the realm of unerring, eternal, and omnipotent Mind; the atmosphere of Spirit, where Soul is supreme.
ما نمی توانیم انکار کنیم که زندگی به خودی خود ادامه می دهد، و هرگز نباید هماهنگی ابدی روح را انکار کنیم، صرفاً به این دلیل که، برای حواس فانی، به ظاهر اختلاف وجود دارد. این جهل ما از خدا، اصل الهی است که باعث اختلاف ظاهری می شود، و درک درست از او هماهنگی را دوباره حفظ می کند. حقیقت همه ما را مجبور خواهد کرد تا لذت‌ها و دردهای حسی را با شادی‌های روح مبادله کنیم.
We cannot deny that Life is self-sustained, and we should never deny the everlasting harmony of Soul, simply because, to the mortal senses, there is seeming discord. It is our ignorance of God, the divine Principle, which produces apparent discord, and the right understanding of Him restores harmony. Truth will at length compel us all to exchange the pleasures and pains of sense for the joys of Soul.
سوال - آیا حواس پنج گانه جسمانی انسان را تشکیل می دهند؟
پاسخ. - علم مسیحیت با برهان فناناپذیر عدم امکان هر حس مادی را تأیید می کند و این به اصطلاح حواس را به عنوان باورهای فانی تعریف می کند که شهادت آن نه در مورد انسان و نه در مورد خالق او نمی تواند صادق باشد. حواس جسمانی نمی توانند واقعیت معنوی و جاودانگی را درک کنند. اعصاب، جدا از آنچه باور به آنها می دهد، بیشتر از الیاف یک گیاه احساسی ندارند. ذهن به تنهایی دارای تمام قوا، ادراک و درک است. بنابراین، مواهب ذهنی در اختیار سازماندهی و تجزیه نیستند، در غیر این صورت همین کرم ها می توانند انسان را از مد بیاندازند. اگر ممکن بود حواس واقعی انسان آسیب ببیند، روح می توانست آنها را با کمال کامل بازتولید کند. اما آنها را نمی توان آشفته و نابود کرد، زیرا در ذهن جاودانه وجود دارند، نه در ماده.
Question. — Do the five corporeal senses constitute man?
Answer. — Christian Science sustains with immortal proof the impossibility of any material sense, and defines these so-called senses as mortal beliefs, the testimony of which cannot be true either of man or of his Maker. The corporeal senses can take no cognizance of spiritual reality and immortality. Nerves have no more sensation, apart from what belief bestows upon them, than the fibres of a plant. Mind alone possesses all faculties, perception, and comprehension. Therefore mental endowments are not at the mercy of organization and decomposition, — otherwise the very worms could unfashion man. If it were possible for the real senses of man to be injured, Soul could reproduce them in all their perfection; but they cannot be disturbed nor destroyed, since they exist in immortal Mind, not in matter.
حس معنوی یک ظرفیت آگاهانه و ثابت برای درک خداوند است. برتری ایمان را با اعمال بر ایمان در کلام نشان می دهد. عقاید آن تنها در "زبان‌های جدید" بیان می‌شود. و اینها با ترجمه اصل معنوی به زبانی که اندیشه بشری می تواند درک کند تفسیر می شود.
اصل و اثبات مسیحیت با حس معنوی قابل تشخیص است. آنها در تظاهرات عیسی بیان شده‌اند، که نشان می‌دهد - با شفای بیماران، بیرون راندن بدی‌ها و نابود کردن مرگ، "آخرین دشمنی که نابود خواهد شد" - بی‌توجهی او به ماده و به اصطلاح قوانین آن.
استاد با علم به اینکه روح و صفات آن برای همیشه از طریق انسان تجلی می یابد، بیماران را شفا داد، به نابینایان بینایی، ناشنوایان را شنوایی و به لنگان پاها را بخشید و بدین ترتیب عمل علمی ذهن الهی را بر ذهن و بدن انسان آشکار ساخت و درک بهتری از روح و رستگاری داد.
Spiritual sense is a conscious, constant capacity to understand God. It shows the superiority of faith by works over faith in words. Its ideas are expressed only in "new tongues;" and these are interpreted by the translation of the spiritual original into the language which human thought can comprehend.
The Principle and proof of Christianity are discerned by spiritual sense. They are set forth in Jesus' demonstrations, which show — by his healing the sick, casting out evils, and destroying death, "the last enemy that shall be destroyed," — his disregard of matter and its so-called laws.
Knowing that Soul and its attributes were forever manifested through man, the Master healed the sick, gave sight to the blind, hearing to the deaf, feet to the lame, thus bringing to light the scientific action of the divine Mind on human minds and bodies and giving a better understanding of Soul and salvation.
زندگی زندگی را نشان می دهد. جاودانگی روح انسان را جاودانه می کند. اگر خداوند که حیات است لحظه ای از انعکاس خود جدا می شد، انسان، در آن لحظه هیچ الوهیتی منعکس نمی شد. ایگو بیان نمی شود، و پدر بدون فرزند خواهد بود، نه پدر.
اگر حيات يا روح و نماينده آن، انسان، براي مدتي با هم متحد شوند و سپس به موجب قانون طلاق از هم جدا شوند تا در زماني نامعلوم در آينده و به نحوي نامعلوم گرد هم آيند - و اين عقيده عمومي ديني بشر است - بدون دليل عقلي بر جاودانگي مي‌مانيم. اما اگر انسان خدا را منعکس کند، نمی توان یک لحظه از خدا جدا شد. بنابراین علم ثابت می کند که وجود انسان دست نخورده است.
شکل‌های بی‌شمار تفکر فانی که به‌عنوان ماده آشکار شده‌اند، برای حواس مادی متمایزتر و واقعی‌تر از صورت‌های آفریده‌ی روح برای حس معنوی نیستند، که زندگی را دائمی می‌شناسد. علم، که در میان شهادت گیج کننده حواس مادی، آشفته نشده است، برای فانیان اصل تغییر ناپذیر، هماهنگ و الهی را آشکار می کند - زندگی و جهان همیشه حاضر و ابدی در حال آشکار شدن است.
Life demonstrates Life. The immortality of Soul makes man immortal. If God, who is Life, were parted for a moment from His reflection, man, during that moment there would be no divinity reflected. The Ego would be unexpressed, and the Father would be childless, — no Father.
If Life or Soul and its representative, man, unite for a period and then are separated as by a law of divorce to be brought together again at some uncertain future time and in a manner unknown, — and this is the general religious opinion of mankind, — we are left without a rational proof of immortality. But man cannot be separated for an instant from God, if man reflects God. Thus Science proves man's existence to be intact.
The myriad forms of mortal thought, made manifest as matter, are not more distinct nor real to the material senses than are the Soul-created forms to spiritual sense, which cognizes Life as permanent. Undisturbed amid the jarring testimony of the material senses, Science, still enthroned, is unfolding to mortals the immutable, harmonious, divine Principle, — is unfolding Life and the universe, ever present and eternal.
علم هستی انسان را کامل نشان می دهد، حتی همانطور که پدر کامل است، زیرا روح یا ذهن انسان روحانی خداست، اصل الهی همه موجودات، و چون این انسان واقعی به جای حس، توسط قانون روح، نه قوانین به اصطلاح ماده، توسط روح اداره می شود.
The Science of being reveals man as perfect, even as the Father is perfect, because the Soul, or Mind, of the spiritual man is God, the divine Principle of all being, and because this real man is governed by Soul instead of sense, by the law of Spirit, not by the so-called laws of matter.
آیا "یَهُوَه خدای خود را با تمام دل و با تمام جان و با تمام عقل خود دوست می‌داری"؟ این فرمان شامل بسیاری، حتی تسلیم تمام احساسات، محبت و عبادت صرفاً مادی است. این الدورادو مسیحیت است. علم زندگی را در بر می گیرد و فقط کنترل الهی روح را به رسمیت می شناسد که در آن روح ارباب ماست و حس مادی و انسانی جایی نخواهد داشت.
Dost thou "love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind"? This command includes much, even the surrender of all merely material sensation, affection, and worship. This is the El Dorado of Christianity. It involves the Science of Life, and recognizes only the divine control of Spirit, in which Soul is our master, and material sense and human will have no place.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6