یکشنبه ، ماه جولای 16، 2023
"زندگی در راه عدالت است. و در راه آن مرگ نیست."۔
“In the way of righteousness is life; and in the pathway thereof there is no death.”
1 خوشا به حال کسی که به مشورت ستمکاران راه نمی‌رود و در راه گناهکاران نمی‌ایستد و بر مسند تمسخر کنندگان نمی‌نشیند.
2 اما لذت او در شریعت خداوند است و در شریعت او شب و روز می اندیشد.
3 و او مانند درخت کاشته شده در کنار نهرهای آب خواهد بود که میوه خود را در فصل خود می دهد. برگ او نیز پژمرده نخواهد شد و هر کاری که انجام دهد رونق خواهد یافت.
8 من خداوند را همیشه پیش روی خود قرار داده ام، زیرا او در دست راست من است، من متزلزل نخواهم شد.
9 بنابراین قلب من شاد و جلال من شادی می کند و جسم من نیز در امید آرام می گیرد.
11 راه زندگی را به من نشان خواهی داد. در دست راست تو خوشی ها تا ابدالاباد است.
1. Blessed is the man that walketh not in the counsel of the ungodly, nor standeth in the way of sinners, nor sitteth in the seat of the scornful.
2. But his delight is in the law of the Lord; and in his law doth he meditate day and night.
3. And he shall be like a tree planted by the rivers of water, that bringeth forth his fruit in his season; his leaf also shall not wither; and whatsoever he doeth shall prosper.
8. I have set the Lord always before me: because he is at my right hand, I shall not be moved.
9. Therefore my heart is glad, and my glory rejoiceth: my flesh also shall rest in hope.
11. Thou wilt shew me the path of life: in thy presence is fulness of joy; at thy right hand there are pleasures for evermore.
د درس خطبه
1 پسرم، شریعت مرا فراموش مکن. اما بگذار قلبت احکام مرا نگاه دارد:
2 روزها و عمر طولانی و آرامش بر تو خواهند افزود.
3 رحمت و راستی تو را رها نکند. آنها را به گردن خود ببند. آنها را بر سفره دلت بنویس:
4 پس در نزد خدا و انسان فضل و درک خوب خواهی یافت.
5 با تمام دل به خداوند توکل کن. و به فهم خود تکیه مکن.
6 در تمام راههای خود او را بشناسید و او راههای شما را هدایت خواهد کرد.
1 My son, forget not my law; but let thine heart keep my commandments:
2 For length of days, and long life, and peace, shall they add to thee.
3 Let not mercy and truth forsake thee: bind them about thy neck; write them upon the table of thine heart:
4 So shalt thou find favour and good understanding in the sight of God and man.
5 Trust in the Lord with all thine heart; and lean not unto thine own understanding.
6 In all thy ways acknowledge him, and he shall direct thy paths.
1 اکنون در روزهایی که قضات حکم می کردند ، قحطی در این کشور اتفاق افتاد. و مردی از بیت لحم یهودا برای زندگی در کشور موآب و همسرش و دو پسرش رفت.
2 و نام آن مرد الیملیک ، و نام همسرش نائومی ، و نام دو پسرش ماهلون و شلیون بود ،
3 و شوهر الیملك نائومی درگذشت و او و دو پسرش باقی ماندند.
4 و آنها را زنان زنان موآب گرفتند. نام یکی اورپا و نام دیگری روت بود: و حدود ده سال در آنجا ساکن شدند.
5 و ماهلون و چیلیون نیز هر دو درگذشتند. و زن از دو پسرش و شوهرش مانده بود.
8 نائومی به دو عروس خود گفت: برو ، هرکدام را به خانه مادرش برگردان: خداوند با تو مهربانی می کند ، همانطور که با مردگان و با من رفتار کردی.
14 ... و اورپا مادرشوهر خود را بوسید. اما روت به او چسبید.
15 و او گفت: اینک خواهر شوهرت نزد قوم خود و خدایان خود بازگشته است.
16 و روت گفت: به من التماس کن که تو را رها نکنم و از دنبال کردنت برنگردم ، زیرا که به کجا خواهی رفت ، من خواهم رفت. و هر کجا که اقامت کنی ، من اقامت خواهم کرد: قوم تو قوم من و خدای تو خدای من خواهند بود.
22 پس نعومی و روت موآبی، عروسش، که از سرزمین موآب برگشتند، بازگشت و در آغاز برداشت جو به بیت لحم آمدند.
1 Now it came to pass in the days when the judges ruled, that there was a famine in the land. And a certain man of Beth-lehem-judah went to sojourn in the country of Moab, he, and his wife, and his two sons.
2 And the name of the man was Elimelech, and the name of his wife Naomi, and the name of his two sons Mahlon and Chilion, Ephrathites of Beth-lehem-judah. And they came into the country of Moab, and continued there.
3 And Elimelech Naomi’s husband died; and she was left, and her two sons.
4 And they took them wives of the women of Moab; the name of the one was Orpah, and the name of the other Ruth: and they dwelled there about ten years.
5 And Mahlon and Chilion died also both of them; and the woman was left of her two sons and her husband.
8 And Naomi said unto her two daughters in law, Go, return each to her mother’s house: the Lord deal kindly with you, as ye have dealt with the dead, and with me.
14 …and Orpah kissed her mother in law; but Ruth clave unto her.
15 And she said, Behold, thy sister in law is gone back unto her people, and unto her gods: return thou after thy sister in law.
16 And Ruth said, Intreat me not to leave thee, or to return from following after thee: for whither thou goest, I will go; and where thou lodgest, I will lodge: thy people shall be my people, and thy God my God:
22 So Naomi returned, and Ruth the Moabitess, her daughter in law, with her, which returned out of the country of Moab: and they came to Beth-lehem in the beginning of barley harvest.
1 و نائومی خویشاوندی از شوهرش ، مردی توانا و ثروتمند ، از خانواده الیملک داشت. و نام او بواز بود.
2 روت موآبیس به نائومی گفت: بگذارید اکنون به مزرعه بروم و در پی او که در فضل او فضل خواهم یافت ، ذرت جمع کنم.
3 و او رفت و آمد و در مزرعه پس از دروها برداشت کرد:
4 و اینک بوعز از بیت لحم آمد و به دروگران گفت: خداوند با شما باشد. و آنها به او پاسخ دادند: خداوند تو را برکت دهد.
5 سپس بوعاز به بنده خود كه مأمور درو بود ، گفت: این دختر كیست؟
6 و خادمی که مأمور کار درو بود ، جواب داد و گفت ، این دختر موآبی است که با نائومی از کشور موآب برگشت.
7 و او گفت، از شما می خواهم، اجازه دهید من جمع آوری کنم و دروها را در میان طاقچه ها جمع کنم.
8 سپس بوعاز به روت گفت ، دخترم نمی شنوی؟ در مزارع دیگری جمع نکنید ، و از اینجا نروید ، اما در اینجا با دوشیزگان من سریع بمانید:
9 بگذار چشمانت به مزرعه ای باشد كه درو می كنند ، و به دنبال آنها بروی: آیا من به جوانان دستور نداده ام كه به تو دست نزنند؟ و هنگامی که احساس خستگی کردی ، به ظروف برو و از آنچه جوانان ترسیم کرده اند بنوش.
10 سپس او روی صورت خود افتاد ، و به زمین خم شد و به او گفت ، چرا من در چشم تو لطف یافتم ، که تو مرا شناخت کنی ، زیرا من غریب هستم؟
11 و بواز جواب داد و به او گفت: "تمام آنچه را که از هنگام مرگ شوهرت با مادر شوهرت انجام داده ای ، کاملاً به من نشان داده شده است. و چگونه پدر و مادرت و سرزمین تولدت را ترک کرده ای ، و به مردمی می آیی که تاکنون نمی شناختی.
12 خداوند کار تو را جبران می کند و پاداش کامل خداوند ، خدای اسرائیل ، به تو می رسد که به بالهای او اعتماد داری.
1 And Naomi had a kinsman of her husband’s, a mighty man of wealth, of the family of Elimelech; and his name was Boaz.
2 And Ruth the Moabitess said unto Naomi, Let me now go to the field, and glean ears of corn after him in whose sight I shall find grace. And she said unto her, Go, my daughter.
3 And she went, and came, and gleaned in the field after the reapers:
4 And, behold, Boaz came from Beth-lehem, and said unto the reapers, The Lord be with you. And they answered him, The Lord bless thee.
5 Then said Boaz unto his servant that was set over the reapers, Whose damsel is this?
6 And the servant that was set over the reapers answered and said, It is the Moabitish damsel that came back with Naomi out of the country of Moab:
7 And she said, I pray you, let me glean and gather after the reapers among the sheaves: so she came, and hath continued even from the morning until now, that she tarried a little in the house.
8 Then said Boaz unto Ruth, Hearest thou not, my daughter? Go not to glean in another field, neither go from hence, but abide here fast by my maidens:
9 Let thine eyes be on the field that they do reap, and go thou after them: have I not charged the young men that they shall not touch thee? and when thou art athirst, go unto the vessels, and drink of that which the young men have drawn.
10 Then she fell on her face, and bowed herself to the ground, and said unto him, Why have I found grace in thine eyes, that thou shouldest take knowledge of me, seeing I am a stranger?
11 And Boaz answered and said unto her, It hath fully been shewed me, all that thou hast done unto thy mother in law since the death of thine husband: and how thou hast left thy father and thy mother, and the land of thy nativity, and art come unto a people which thou knewest not heretofore.
12 The Lord recompense thy work, and a full reward be given thee of the Lord God of Israel, under whose wings thou art come to trust.
36 در یافا شاگردی به نام تابیتا بود، که به تعبیر آن را دورک می گویند: این زن پر از کارهای نیک و صدقه هایی بود که انجام می داد.
37 و در آن روزها واقع شد که او مریض شد و مرد، پس از شستن او، او را در اتاق بالایی گذاشتند.
38 و چون لیدا در نزدیکی یافا بود و شاگردان شنیده بودند که پطرس در آنجاست، دو مرد نزد او فرستادند و از او خواستند که در آمدن نزد آنها معطل نکند.
39 سپس پطرس برخاست و با آنها رفت. هنگامی که او آمد، او را به حجره بالا آوردند و همه زنان بیوه نزد او ایستاده بودند و گریه می کردند و کتها و جامه هایی را که دورکا با آنها ساخته بود نشان می دادند.
40 اما پطرس همه را بیرون آورد و زانو زد و دعا کرد. و او را به سمت بدن برگرداند و گفت: طبیتا برخیز. و چشمان خود را باز کرد و چون پطرس را دید، برخاست.
41 و دستش را به او داد و او را بلند کرد و قدیسان و بیوه‌زنان را خواند و او را زنده حاضر کرد.
36 Now there was at Joppa a certain disciple named Tabitha, which by interpretation is called Dorcas: this woman was full of good works and almsdeeds which she did.
37 And it came to pass in those days, that she was sick, and died: whom when they had washed, they laid her in an upper chamber.
38 And forasmuch as Lydda was nigh to Joppa, and the disciples had heard that Peter was there, they sent unto him two men, desiring him that he would not delay to come to them.
39 Then Peter arose and went with them. When he was come, they brought him into the upper chamber: and all the widows stood by him weeping, and shewing the coats and garments which Dorcas made, while she was with them.
40 But Peter put them all forth, and kneeled down, and prayed; and turning him to the body said, Tabitha, arise. And she opened her eyes: and when she saw Peter, she sat up.
41 And he gave her his hand, and lifted her up, and when he had called the saints and widows, presented her alive.
6 یقیناً نیکی و رحمت در تمام روزهای زندگی من در پی من خواهد بود و تا ابد در خانه خداوند ساکن خواهم بود.
6 Surely goodness and mercy shall follow me all the days of my life: and I will dwell in the house of the Lord for ever.
زندگی روح است، و... در یک انگیزه و عمل نیک، حیات و جاودانگی بیشتر از خونی است که تا به حال در رگهای فانی جاری شده و حسی جسمانی از زندگی را شبیه سازی کرده است.
Life is Spirit, and … there is more life and immortality in one good motive and act than in all the blood, which ever flowed through mortal veins and simulated a corporeal sense of life.
خدا انسان را جاودانه و تنها برای روح قابل قبول آفرید.
God made Man immortal and amenable to Spirit only.
کارهای خوب جاودانه است، به جای اندوه، شادی، به جای درد، لذت، و به جای مرگ، زندگی را به ارمغان می آورد.
تماشا کردن در کنار کاناپه درد در انجام عشقی که "تحقق شریعت است" - "با دیگران آنطور که دوست دارید با شما رفتار کنند" - این نقض قانون نیست، بدون تقاضا، انسانی یا الهی، آن را فقط برای تنبیه یک مرد به خاطر رفتار عادلانه بیان می کند.
…good deeds are immortal, bringing joy instead of grief, pleasure instead of pain, and life instead of death.
Watching beside the couch of pain in the exercise of a love that "is the fulfilling of the law," — doing "unto others as ye would that they should do unto you," — this is no infringement of law, for no demand, human or divine, renders it just to punish a man for acting justly.
دادن یک فنجان آب سرد به نام مسیح، یک خدمت مسیحی است. انسان فانی که جان خود را برای یک کار خیر می گذارد، باید دوباره آن را پیدا کند. چنین اعمالی توجیه خاص خود را دارد و تحت حمایت حق تعالی است.
Giving a cup of cold water in Christ's name, is a Christian service. Laying down his life for a good deed, Mortal Man should find it again. Such acts bear their own justification, and are under the protection of the Most High.
فانی ها تصور می کنند که می توانند بدون خوبی زندگی کنند، در حالی که خدا خوب و تنها زندگی واقعی است. نتیجه چیست؟ با درک اندکی از اصل الهی که نجات و شفا می دهد، فانیان تنها با ایمان از شر گناه، بیماری و مرگ خلاص می شوند. بنابراین، این خطاها واقعاً از بین نمی‌روند، و بنابراین باید به فانیان بچسبند تا اینکه در اینجا یا پس از آن، درک واقعی خدا را در علمی به دست آورند که هذیان‌های انسان را در مورد او از بین می‌برد و واقعیت‌های بزرگ اتحاد او را آشکار می‌کند.
Mortals suppose that they can live without goodness, when God is good and the only real Life. What is the result? Understanding little about the divine Principle which saves and heals, mortals get rid of sin, sickness, and death only in belief. These errors are not thus really destroyed, and must therefore cling to mortals until, here or hereafter, they gain the true understanding of God in the Science which destroys human delusions about Him and reveals the grand realities of His allness.
انسان که توسط ذهن جاودانه اداره می شود، همیشه زیبا و بزرگ است. هر سال بعدی حکمت، زیبایی و تقدس را آشکار می کند.
زندگی جاودانه است. ما باید این را پیدا کنیم و نمایش آن را آغاز کنیم. زندگی و خوبی جاودانه است. پس بیایید دیدگاه‌های خود را از هستی به جای پیری و سوختگی به زیبایی، تازگی و تداوم شکل دهیم.
Man, governed by immortal Mind, is always beautiful and grand. Each succeeding year unfolds wisdom, beauty, and holiness.
Life is eternal. We should find this out, and begin the demonstration thereof. Life and goodness are immortal. Let us then shape our views of existence into loveliness, freshness, and continuity, rather than into age and blight.
جاودانگی، معاف از پیری یا زوال، شکوه خاص خود را دارد - درخشش روح. مردان و زنان جاودانه الگوهایی از حس معنوی هستند که توسط ذهن کامل ترسیم شده اند و منعکس کننده مفاهیم عالی دوست داشتنی هستند که فراتر از تمام حس های مادی است.
نجابت و لطف مستقل از ماده است. هستی دارای ویژگی های خود قبل از درک انسانی است. زیبایی چیزی از زندگی است که برای همیشه در ذهن ابدی ساکن است و جذابیت های نیکوی او را در بیان و شکل و طرح و رنگ منعکس می کند. این عشق است که گلبرگ را با رنگ های بی شمار رنگ می کند، نگاهی به پرتو گرم خورشید می اندازد، ابر را با کمان زیبایی کمان می کند، شب را با گوهرهای پرستاره می آراید، و زمین را با زیبایی می پوشاند.
زینت‌های فرد جایگزینی ضعیف برای جذابیت‌های وجودی است که بر پیری و زوال، درخشان و جاودانه می‌درخشد.
Immortality, exempt from age or decay, has a glory of its own, — the radiance of Soul. Immortal men and women are models of spiritual sense, drawn by perfect Mind and reflecting those higher conceptions of loveliness which transcend all material sense.
Comeliness and grace are independent of matter. Being possesses its qualities before they are perceived humanly. Beauty is a thing of life, which dwells forever in the eternal Mind and reflects the charms of His goodness in expression, form, outline, and color. It is Love which paints the petal with myriad hues, glances in the warm sunbeam, arches the cloud with the bow of beauty, blazons the night with starry gems, and covers earth with loveliness.
The embellishments of the person are poor substitutes for the charms of being, shining resplendent and eternal over age and decay.
عشق هرگز دوست داشتنی بودن را از دست نمی دهد. هاله آن بر روی جسم خود قرار دارد. آدم تعجب می کند که یک دوست می تواند کمتر از زیبایی به نظر برسد. مردان و زنان در سنین بالاتر و دروس بزرگتر باید به جای غرق شدن در تاریکی یا تاریکی، به سلامت و جاودانگی رسیده باشند. ذهن جاودانه بدن را با طراوت و انصاف فوق‌العاده تغذیه می‌کند و تصاویر زیبایی از اندیشه را به بدن می‌رساند و مصیبت‌های حسی را که هر روز به مقبره‌ای نزدیک‌تر می‌آورد، از بین می‌برد.
Love never loses sight of loveliness. Its halo rests upon its object. One marvels that a friend can ever seem less than beautiful. Men and women of riper years and larger lessons ought to ripen into health and immortality, instead of lapsing into darkness or gloom. Immortal Mind feeds the body with supernal freshness and fairness, supplying it with beautiful images of thought and destroying the woes of sense which each day brings to a nearer tomb.
آزمایش ها به انسان ها می آموزد که به عصای مادی تکیه نکنند، نی شکسته ای که قلب را سوراخ می کند. این را در آفتاب شادی و سعادت نصف به یاد نمی آوریم. غم و اندوه مفید است. از طریق مصیبت بزرگ وارد پادشاهی می شویم. آزمایش ها دلیل بر عنایت خداوند است. رشد معنوی نه از بذری که در خاک امیدهای مادی کاشته شده است، جوانه می زند، بلکه وقتی این زوال می افتند، عشق شادی های عالی روح را از نو منتشر می کند، که هیچ لکه ای از زمین ندارد. هر مرحله متوالی از تجربه دیدگاه های جدیدی از خیر و عشق الهی را آشکار می کند.
Trials teach mortals not to lean on a material staff, — a broken reed, which pierces the heart. We do not half remember this in the sunshine of joy and prosperity. Sorrow is salutary. Through great tribulation we enter the kingdom. Trials are proofs of God's care. Spiritual development germinates not from seed sown in the soil of material hopes, but when these decay, Love propagates anew the higher joys of Spirit, which have no taint of earth. Each successive stage of experience unfolds new views of divine goodness and love.
هر قدمی به سوی نیکی دوری از مادیت است و گرایش به خدا و روح است. نظریه های مادی تا حدی این کشش را به سوی خیر نامتناهی و ابدی با کشش مخالف به سوی امر متناهی، موقت و ناسازگار فلج می کنند.
Every step towards goodness is a departure from materiality, and is a tendency towards God, Spirit. Material theories partially paralyze this attraction towards infinite and eternal good by an opposite attraction towards the finite, temporary, and discordant.
خودخواهی پرتو وجود انسان را به سمت خطا می کشد نه به سمت حقیقت. انکار یگانگی ذهن، وزن ما را نه در ترازو روح، خدا، خیر، بلکه در ترازو ماده می‌اندازد.
Selfishness tips the beam of human existence towards the side of error, not towards Truth. Denial of the oneness of Mind throws our weight into the scale, not of Spirit, God, good, but of matter.
کالبد شناسی علوم مسیحی می آموزد که چه زمانی و چگونه زخم های خودخواهی، کینه توزی، حسادت و نفرت را بررسی کنیم. کنترل جاه طلبی دیوانه را آموزش می دهد. تأثیرات مقدس بی خودی، بشردوستی، عشق معنوی را آشکار می کند.
The anatomy of Christian Science teaches when and how to probe the self-inflicted wounds of selfishness, malice, envy, and hate. It teaches the control of mad ambition. It unfolds the hallowed influences of unselfishness, philanthropy, spiritual love.
خداوند تصور کوچکتر از خود را برای پیوند به بزرگتر می دهد و در مقابل، بالاتر همیشه از پایین تر محافظت می کند. ثروتمندان از لحاظ روحی به فقرا در یک برادر بزرگ کمک می کنند، که همگی دارای یک اصل یا پدر هستند. و خوشا به حال کسی که نیاز برادر خود را ببیند و آن را برآورده کند و خیر خود را در دیگری بجوید. عشق به کمترین ایده معنوی، جاودانگی و خوبی می بخشد، که در همه جا می درخشد همانطور که شکوفه از طریق جوانه می درخشد. تمام عبارات متنوع خدا منعکس کننده سلامتی، قدوسیت، جاودانگی - زندگی نامحدود، حقیقت و عشق است.
God gives the lesser idea of Himself for a link to the greater, and in return, the higher always protects the lower. The rich in spirit help the poor in one grand brotherhood, all having the same Principle, or Father; and blessed is that man who seeth his brother's need and supplieth it, seeking his own in another's good. Love giveth to the least spiritual idea might, immortality, and goodness, which shine through all as the blossom shines through the bud. All the varied expressions of God reflect health, holiness, immortality — infinite Life, Truth, and Love.
وقتی هستی درک شود، زندگی نه به عنوان مادی و نه متناهی، بلکه به عنوان نامتناهی، به عنوان خدا، خیر جهانی شناخته می شود. و این باور که زندگی، یا ذهن، همیشه در شکل محدود، یا خیر در شر بوده است، نابود خواهد شد.
شادی بی گناه، - هماهنگی کامل و جاودانگی زندگی، که دارای زیبایی و خوبی بی حد و حصر الهی است، بدون لذت یا درد جسمانی، - تنها انسان واقعی و فنا ناپذیر را تشکیل می دهد که وجودش روحانی است.
When being is understood, Life will be recognized as neither material nor finite, but as infinite, — as God, universal good; and the belief that life, or mind, was ever in a finite form, or good in evil, will be destroyed.
The sinless joy, — the perfect harmony and immortality of Life, possessing unlimited divine beauty and goodness without a single bodily pleasure or pain, — constitutes the only veritable, indestructible man, whose being is spiritual.
خارج از این علم همه چیز قابل تغییر است. اما انسان جاودانه، بر اساس اصل الهی وجودش، یعنی خدا، نه گناه می کند، نه رنج می برد و نه می میرد. روزهای زیارتی ما به جای کم شدن، زیاد می شود، وقتی ملکوت خدا روی زمین می آید.
Outside of this Science all is mutable; but immortal man, in accord with the divine Principle of his being, God, neither sins, suffers, nor dies. The days of our pilgrimage will multiply instead of diminish, when God's kingdom comes on earth;
بگذار بی خودی، نیکی، رحمت، عدالت، سلامتی، قدوسیت، عشق - ملکوت آسمان - در درون ما حاکم شود و گناه، بیماری و مرگ کاهش یابد تا سرانجام ناپدید شوند.
Let unselfishness, goodness, mercy, justice, health, holiness, love — the kingdom of heaven — reign within us, and sin, disease, and death will diminish until they finally disappear.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6