یکشنبه ، ماه جولای 23، 2023
"خداوند خدای حقیقی است، او خدای زنده است."۔
“The Lord is the true God, he is the living God.”
27 انسان چیزی نمی تواند دریافت کند، مگر اینکه از آسمان به او داده شود.
31 آن که از بالا می آید بالاتر از همه است و آن که از زمین است زمینی است و از زمین سخن می گوید و آن که از آسمان می آید بالاتر از همه است.
32 و آنچه را دیده و شنیده است، شهادت می دهد. و هیچ کس شهادت او را نمی پذیرد.
33 کسی که شهادت او را دریافت کرده است، مهر خود را زده است که خدا صادق است.
34 زیرا کسی که خدا فرستاده است سخنان خدا را می گوید زیرا خدا روح را به اندازه به او نمی دهد.
35 پدر پسر را دوست دارد و همه چیز را به دست او داده است.
36 هر که به پسر ایمان آورد، حیات جاودانی دارد.
27. A man can receive nothing, except it be given him from heaven.
31. He that cometh from above is above all: he that is of the earth is earthly, and speaketh of the earth: he that cometh from heaven is above all.
32. And what he hath seen and heard, that he testifieth; and no man receiveth his testimony.
33. He that hath received his testimony hath set to his seal that God is true.
34. For he whom God hath sent speaketh the words of God: for God giveth not the Spirit by measure unto him.
35. The Father loveth the Son, and hath given all things into his hand.
36. He that believeth on the Son hath everlasting life.
د درس خطبه
1 در همان روز عیسی از خانه بیرون رفت و در کنار دریا نشست.
2 و جماعت عظیم نزد او گرد آمدند،
3 و چیزهای زیادی را در مثلها به آنها گفت و گفت:
33 ملکوت آسمان مانند خمیر مایه ای است که زنی آن را گرفت و در سه پیمانه آرد پنهان کرد تا اینکه تمام آن خمیرمایه شد.
1 The same day went Jesus out of the house, and sat by the sea side.
2 And great multitudes were gathered together unto him,
3 And he spake many things unto them in parables, saying,
33 The kingdom of heaven is like unto leaven, which a woman took, and hid in three measures of meal, till the whole was leavened.
1 فریسیان نیز با صدوقیان آمدند و او را وسوسه کردند که نشانه ای از آسمان به آنها نشان دهد.
2 او پاسخ داد و به آنها گفت:
3 ای منافقان، شما می توانید چهره آسمان را تشخیص دهید. اما آیا نمی توانید نشانه های روزگار را تشخیص دهید؟
4 و آنها را رها کرد و رفت.
5 و چون شاگردانش به آن طرف آمدند، نان را فراموش کرده بودند.
6 سپس عیسی به آنها گفت: مراقب باشید و از خمیر مایه فریسیان و صدوقیان برحذر باشید.
7 و در میان خود استدلال کردند و گفتند: چون نان نگرفته ایم.
8 هنگامی که عیسی متوجه شد، به آنها گفت: ای کم ایمانان، چرا در میان خود بحث می کنید، زیرا نان نیاورده اید؟
11 چگونه است که نمی‌فهمید که در مورد نان به شما نگفتم، تا از خمیرمایه فریسیان و صدوقیان بر حذر باشید؟
12 آنگاه فهمیدند که چگونه به آنها دستور داد که از خمیر مایه نان بر حذر نباشند، بلکه از تعلیم فریسیان و صدوقیان بر حذر باشند.
1 The Pharisees also with the Sadducees came, and tempting desired him that he would shew them a sign from heaven.
2 He answered and said unto them,
3 O ye hypocrites, ye can discern the face of the sky; but can ye not discern the signs of the times?
4 And he left them, and departed.
5 And when his disciples were come to the other side, they had forgotten to take bread.
6 Then Jesus said unto them, Take heed and beware of the leaven of the Pharisees and of the Sadducees.
7 And they reasoned among themselves, saying, It is because we have taken no bread.
8 Which when Jesus perceived, he said unto them, O ye of little faith, why reason ye among yourselves, because ye have brought no bread?
11 How is it that ye do not understand that I spake it not to you concerning bread, that ye should beware of the leaven of the Pharisees and of the Sadducees?
12 Then understood they how that he bade them not beware of the leaven of bread, but of the doctrine of the Pharisees and of the Sadducees.
15 سپس فریسیان رفتند و با هم مشورت کردند که چگونه او را در سخنانش گرفتار کنند.
16 و شاگردان خود را با هیرودیان نزد او فرستادند و گفتند: استاد، ما می دانیم که تو راست می گویی و راه خدا را به راستی تعلیم می دهی و به هیچ کس اهمیتی نمی دهی، زیرا به شخصیت انسان ها توجه نمی کنی.
17 پس به ما بگو، چه فکر می کنی؟
36 استاد، فرمان بزرگ در شریعت کدام است؟
37 عیسی به او گفت: یَهُوَه، خدای خود را با تمام دل و با تمام جان و با تمام عقلت دوست بدار.
38 این حکم اول و اعظم است.
39 و دومی مانند آن است، همسایه خود را مانند خود دوست بدار.
40 تمام شریعت و انبیا بر این دو فرمان آویزان است.
15 Then went the Pharisees, and took counsel how they might entangle him in his talk.
16 And they sent out unto him their disciples with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, neither carest thou for any man: for thou regardest not the person of men.
17 Tell us therefore, What thinkest thou?
36 Master, which is the great commandment in the law?
37 Jesus said unto him, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.
38 This is the first and great commandment.
39 And the second is like unto it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
40 On these two commandments hang all the law and the prophets.
13 اما وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار! زیرا که پادشاهی آسمان را بر مردم می‌بندید، زیرا نه خود می‌روید و نه اجازه می‌دهید که وارد شوند.
13 But woe unto you, scribes and Pharisees, hypocrites! for ye shut up the kingdom of heaven against men: for ye neither go in yourselves, neither suffer ye them that are entering to go in.
6 تجلیل شما خوب نیست آیا نمی دانید که کمی خمیرمایه کل کلوخه را خمیر می کند؟
7 پس خمیر مایه ی کهنه را پاک کنید تا کله ی جدیدی باشید.
8 پس عید را نه با خمیرمایه کهنه و نه با خمیرمایه کینه توزی و شرارت برگزار کنیم. اما با نان فطیر صداقت و راستی.
6 Your glorying is not good. Know ye not that a little leaven leaveneth the whole lump?
7 Purge out therefore the old leaven, that ye may be a new lump,
8 Therefore let us keep the feast, not with old leaven, neither with the leaven of malice and wickedness; but with the unleavened bread of sincerity and truth.
7 ... یهودیانی که از اورشلیم فرود آمدند، در اطراف ایستاده، شکایت های بسیار و دردناکی را علیه پولس مطرح کردند که نتوانستند آن را ثابت کنند.
14 و چون روزهای زیادی آنجا بودند، فستوس موضوع پولس را به پادشاه اعلام کرد.
7 …the Jews which came down from Jerusalem stood round about, and laid many and grievous complaints against Paul, which they could not prove.
14 And when they had been there many days, Festus declared Paul’s cause unto the king,
1 آنگاه آگریپا به پولس گفت: «تو اجازه داری که از جانب خودت صحبت کنی. سپس پولس دست خود را دراز کرد و به خود پاسخ داد:
4 شیوه زندگی من از دوران جوانی که در ابتدا در میان قوم خود در اورشلیم بود، همه یهودیان را می شناسند.
5 که از ابتدا مرا می دانستند، اگر شهادت دهند که پس از سرسخت ترین فرقه دین ما، فریسی می زیستم.
9 من واقعاً با خودم فکر می کردم که باید کارهای زیادی برخلاف نام عیسی ناصری انجام دهم.
10 کاری که من در اورشلیم نیز انجام دادم و بسیاری از مقدسین را که از سران کاهنان قدرت گرفته بودم، در زندان محبوس کردم. و هنگامی که آنها را به قتل رساندند، صدای خود را بر ضد آنها دادم.
12 پس چون با اختیار و مأموریت سران کاهنان به دمشق رفتم،
13 در ظهر، ای پادشاه، در راه، نوری از آسمان، بر فراز روشنایی خورشید، دیدم که به دور من و آنانی که با من سفر کردند می درخشد.
14 و چون همه به زمین افتادیم، صدایی شنیدم که با من سخن می گفت و به زبان عبری می گفت: شائول، ای شائول، چرا به من جفا می کنی؟ لگد زدن به خارها برای تو سخت است.
15 و گفتم: خداوندا تو کیستی؟ و گفت: من عیسی هستم که تو به او جفا می کنی.
16 اما برخیز و بر پاهای خود بایست، زیرا من برای این منظور بر تو ظاهر شده‌ام تا تو را وزیر و شاهد هر دو چیزهایی که دیده‌ای و چیزهایی که در آنها به تو ظاهر خواهم شد، نمایم.
18 تا چشمانشان را بگشایم و از تاریکی به نور و از قدرت شیطان بسوی خدا برگردانم تا آمرزش گناهان و میراثی در میان آنانی که با ایمانی که در من است، تقدیس شوند، دریافت کنند.
19 از این رو، ای اگریپا پادشاه، من نسبت به رؤیای آسمانی نافرمانی نکردم:
20 اما ابتدا به آنها از دمشق و اورشلیم و در تمام سواحل یهودا و سپس به غیریهودیان نشان داد که توبه کنند و به خدا روی آورند و کارهای شایسته توبه انجام دهند.
21 به همین دلیل یهودیان مرا در معبد گرفتند و قصد کشتن من را داشتند.
24 و چون برای خود چنین می گفت، فستوس با صدای بلند گفت: پولس، تو از خودت دوری. یادگیری زیاد تو را دیوانه می کند.
25 اما او گفت: فستوس بزرگوار من دیوانه نیستم. اما سخنان صداقت و هوشیاری را بیان کنید.
1 Then Agrippa said unto Paul, Thou art permitted to speak for thyself. Then Paul stretched forth the hand, and answered for himself:
4 My manner of life from my youth, which was at the first among mine own nation at Jerusalem, know all the Jews;
5 Which knew me from the beginning, if they would testify, that after the most straitest sect of our religion I lived a Pharisee.
9 I verily thought with myself, that I ought to do many things contrary to the name of Jesus of Nazareth.
10 Which thing I also did in Jerusalem: and many of the saints did I shut up in prison, having received authority from the chief priests; and when they were put to death, I gave my voice against them.
12 Whereupon as I went to Damascus with authority and commission from the chief priests,
13 At midday, O king, I saw in the way a light from heaven, above the brightness of the sun, shining round about me and them which journeyed with me.
14 And when we were all fallen to the earth, I heard a voice speaking unto me, and saying in the Hebrew tongue, Saul, Saul, why persecutest thou me? it is hard for thee to kick against the pricks.
15 And I said, Who art thou, Lord? And he said, I am Jesus whom thou persecutest.
16 But rise, and stand upon thy feet: for I have appeared unto thee for this purpose, to make thee a minister and a witness both of these things which thou hast seen, and of those things in the which I will appear unto thee;
18 To open their eyes, and to turn them from darkness to light, and from the power of Satan unto God, that they may receive forgiveness of sins, and inheritance among them which are sanctified by faith that is in me.
19 Whereupon, O king Agrippa, I was not disobedient unto the heavenly vision:
20 But shewed first unto them of Damascus, and at Jerusalem, and throughout all the coasts of Judæa, and then to the Gentiles, that they should repent and turn to God, and do works meet for repentance.
21 For these causes the Jews caught me in the temple, and went about to kill me.
24 And as he thus spake for himself, Festus said with a loud voice, Paul, thou art beside thyself; much learning doth make thee mad.
25 But he said, I am not mad, most noble Festus; but speak forth the words of truth and soberness.
8 زیرا ما نمی توانیم در برابر صداقت کاری انجام دهیم، مگر برای صداقت.
8 For we can do nothing against the truth, but for the truth.
9 (زیرا میوه روح در هر خوبی و عدالت و راستی است.)
10 اثبات آنچه مورد قبول خداوند است.
9 (For the fruit of the Spirit is in all goodness and righteousness and truth;)
10 Proving what is acceptable unto the Lord.
هدف انسان، نقطه ای فراتر از ایمان، باید یافتن ردپای صداقت، راه سلامتی و قداست باشد.
One's aim, a point beyond faith, should be to find the footsteps of Truth, the way to health and holiness.
انسان چیزی فراتر از یک شکل مادی با ذهنی درونی است که برای جاودانگی باید از محیط خود فرار کند. انسان بی نهایت را منعکس می کند و این بازتاب ایده واقعی خداست.
خداوند این ایده بی پایان را در انسان بیان می کند که برای همیشه خود را توسعه می دهد و از پایه ای بی حد و حصر بالاتر و بالاتر می رود. ذهن هر آنچه را که در لایتناهی صداقت وجود دارد آشکار می کند. ما بیش از آنچه که از خدا می شناسیم، انسان را به عنوان تصویر و تشبیه الهی واقعی نمی شناسیم.
ظرفیت‌های انسانی به نسبتی که بشریت به درک واقعی انسان و خدا دست می‌یابد، بزرگ‌تر و کامل می‌شود.
Man is more than a material form with a mind inside, which must escape from its environments in order to be immortal. Man reflects infinity, and this reflection is the true idea of God.
God expresses in man the infinite idea forever developing itself, broadening and rising higher and higher from a boundless basis. Mind manifests all that exists in the infinitude of Truth. We know no more of man as the true divine image and likeness, than we know of God.
The human capacities are enlarged and perfected in proportion as humanity gains the true conception of man and God.
روحانیون که برج های دیده بانی جهان را اشغال کرده اند، باید معیار صداقت را بالا ببرند. آنها باید شنوندگان خود را به گونه ای معنوی پرورش دهند که شنوندگان آنها دوست داشته باشند با یک ایده جدید و درست دست و پنجه نرم کنند و مفاهیم خود را گسترش دهند. عشق به مسیحیت، به جای عشق به محبوبیت، باید کار و پیشرفت روحانی را تحریک کند. صداقت باید از منبر بیرون بیاید، اما هرگز در آنجا خفه نشود. یک امتیاز ویژه به وزارت داده شده است. چگونه باید از آن استفاده کرد؟ مقدس است، به نفع بشریت، نه فرقه.
Clergymen, occupying the watchtowers of the world, should uplift the standard of Truth. They should so raise their hearers spiritually, that their listeners will love to grapple with a new, right idea and broaden their concepts. Love of Christianity, rather than love of popularity, should stimulate clerical labor and progress. Truth should emanate from the pulpit, but never be strangled there. A special privilege is vested in the ministry. How shall it be used? Sacredly, in the interests of humanity, not of sect.
ثروت، شهرت و سازمان‌های اجتماعی را که در ترازوی خداوند وزنی ندارند، بردارید و دیدگاه‌های روشن‌تری از اصل پیدا کنیم. دسته‌ها را بشکنید، ثروت را با صداقت سطح کنید، بگذارید ارزش‌ها بر اساس خرد قضاوت شود، و ما دیدگاه‌های بهتری نسبت به انسانیت پیدا می‌کنیم.
مرد شریر فرمانروای همسایه راستگو نیست. بگذارید درک شود که موفقیت در خطا، شکست در صداقت است.
Take away wealth, fame, and social organizations, which weigh not one jot in the balance of God, and we get clearer views of Principle. Break up cliques, level wealth with honesty, let worth be judged according to wisdom, and we get better views of humanity.
The wicked man is not the ruler of his upright neighbor. Let it be understood that success in error is defeat in Truth.
عیسی به شاگردان خود دستور داد که مراقب خمیرمایه فریسیان و صدوقیان باشند که او آن را تعالیم بشری تعریف کرد. مَثَل او از "خمیرمایه ای که زنی برداشت و در سه پیمانه آرد پنهان کرد، تا زمانی که کل آن خمیر شود"، این استنباط را القاء می کند که خمیرمایه روحانی بر علم مسیح و تفسیر روحانی آن دلالت دارد. صرفاً کاربردهای کلیسایی و رسمی تصویر.
Jesus bade his disciples beware of the leaven of the Pharisees and of the Sadducees, which he defined as human doctrines. His parable of the "leaven, which a woman took, and hid in three measures of meal, till the whole was leavened," impels the inference that the spiritual leaven signifies the Science of Christ and its spiritual interpretation, — an inference far above the merely ecclesiastical and formal applications of the illustration.
کمی خمیر مایه کل کلوچه را خمیر می کند. ... ما باید ایمان خود را با تظاهرات ثابت کنیم.
A little leaven leavens the whole lump. … We must prove our faith by demonstration.
علم مسیحی بالاتر از شواهد حواس جسمانی است. اما اگر خودت از گناه بالا نرفتی، به خاطر کوری نسبت به بدی یا خیری که می‌دانی و نمی‌دانی، به خودت تبریک مکن. موضع ناصادقانه به دور از علم مسیحی است.
درست صحبت کردن و نادرست زندگی کردن، فریب احمقانه است، بیشترین آسیب را به خود می رساند. در بند گناه، رهایی دیگری از بند بیماری دشوار است. با مچ دستان خود، شکستن زنجیرهای دیگری دشوار است. کمی خمیر مایه باعث تخمیر کل توده می شود. ذره‌ای از علم مسیحی برای انسان‌ها معجزه می‌کند، بنابراین صداقت مطلق است، اما باید علم مسیحی بیشتری به دست آورد تا بتوان به کار خوب ادامه داد.
Christian Science rises above the evidence of the corporeal senses; but if you have not risen above sin yourself, do not congratulate yourself upon your blindness to evil or upon the good you know and do not. A dishonest position is far from Christianly scientific.
To talk the right and live the wrong is foolish deceit, doing one's self the most harm. Fettered by sin yourself, it is difficult to free another from the fetters of disease. With your own wrists manacled, it is hard to break another's chains. A little leaven causes the whole mass to ferment. A grain of Christian Science does wonders for mortals, so omnipotent is Truth, but more of Christian Science must be gained in order to continue in well doing.
دور افتادن از صداقت در زمان آزار و اذیت، نشان می دهد که ما هرگز صداقت را درک نکرده ایم.
To fall away from Truth in times of persecution, shows that we never understood Truth.
تنها بهانه برای جلب نظر انسان و رد علم هستی، ناآگاهی فانی ما از روح است، جهل که تنها به درک علم الهی تسلیم می شود، درکی که به وسیله آن وارد ملکوت صداقت روی زمین می شویم و می آموزیم که روح است. بی نهایت و عالی
The only excuse for entertaining human opinions and rejecting the Science of being is our mortal ignorance of Spirit, — ignorance which yields only to the understanding of divine Science, the understanding by which we enter into the kingdom of Truth on earth and learn that Spirit is infinite and supreme.
صداقت ابدی آنچه را که فانی ها از خطا آموخته اند نابود می کند و وجود واقعی انسان به عنوان فرزند خدا آشکار می شود. صداقت نشان داده شده زندگی ابدی است. انسان فانی هرگز نمی تواند از آوارهای موقتی خطا، ایمان به گناه، بیماری و مرگ برخیزد، مگر اینکه یاد بگیرد که خدا تنها زندگی است.
The eternal Truth destroys what mortals seem to have learned from error, and man's real existence as a child of God comes to light. Truth demonstrated is eternal life. Mortal man can never rise from the temporal débris of error, belief in sin, sickness, and death, until he learns that God is the only Life.
فانی شریر ایده خدا نیست. او چیزی جز بیان خطا نیست. تصور این که گناه، شهوت، نفرت، حسد، ریا، انتقام، زندگی در آنها جاودانه است، اشتباه بزرگی است. ایده زندگی و زندگی، ایده صداقت و صداقت، هرگز انسان را بیمار، گناهکار یا فانی نمی کند.
این واقعیت که مسیح یا صداقت بر مرگ غلبه کرد و همچنان بر مرگ غلبه کرد، ثابت می‌کند که "پادشاه وحشت" فقط یک باور یا خطای فانی است که صداقت با شواهد معنوی زندگی آن را از بین می‌برد. و این نشان می دهد که آنچه در حواس به نظر می رسد مرگ است، فقط یک توهم فانی است، زیرا برای انسان واقعی و جهان واقعی هیچ روند مرگ وجود ندارد.
A wicked mortal is not the idea of God. He is little else than the expression of error. To suppose that sin, lust, hatred, envy, hypocrisy, revenge, have life abiding in them, is a terrible mistake. Life and Life's idea, Truth and Truth's idea, never make men sick, sinful, or mortal.
The fact that the Christ, or Truth, overcame and still overcomes death proves the "king of terrors" to be but a mortal belief, or error, which Truth destroys with the spiritual evidences of Life; and this shows that what appears to the senses to be death is but a mortal illusion, for to the real man and the real universe there is no death-process.
باورهای مادی و درک معنوی هرگز با هم ترکیب نمی شوند. دومی اولی را از بین می برد. اختلاف همان چیزی است که نامش خطا است. هارمونی چیزی است به نام صداقت.
Material beliefs and spiritual understanding never mingle. The latter destroys the former. Discord is the nothingness named error. Harmony is the somethingness named Truth.
صداقت هیچ خانه ای در خطا ندارد و خطا جای پایی در صداقت ندارد.
صداقت هوش ذهن جاودانه است. خطا به اصطلاح هوش ذهن فانی است.
صداقت نوری است که خطا را از بین می برد. هنگامی که فانی ها شروع به درک روح می کنند، از این باور که وجود حقیقی جدا از خدا وجود دارد، دست می کشند.
Truth has no home in error, and error has no foothold in Truth.
Truth is the intelligence of immortal Mind. Error is the so-called intelligence of mortal mind.
Truth is the light which dispels error. As mortals begin to understand Spirit, they give up the belief that there is any true existence apart from God.
به یاد داشته باشید که بشر دیر یا زود، چه با رنج و چه با علم، باید به اشتباهی که باید بر آن غلبه کرد متقاعد شود.
در تلاش برای رفع خطاهای حسی، شخص باید به طور کامل و منصفانه بیشترین حد را بپردازد، تا زمانی که همه خطاها در نهایت تسلیم صداقت شوند. روش الهی پرداخت دستمزد گناه شامل باز کردن غرغرها و آموختن از تجربه نحوه تقسیم بین حس و روح است.
Remember that mankind must sooner or later, either by suffering or by Science, be convinced of the error that is to be overcome.
In trying to undo the errors of sense one must pay fully and fairly the utmost farthing, until all error is finally brought into subjection to Truth. The divine method of paying sin's wages involves unwinding one's snarls, and learning from experience how to divide between sense and Soul.
اعصار می گذرد، اما این خمیرمایه صداقت همیشه در کار است. باید کل انبوه خطا را از بین ببرد و از این رو در آزادی معنوی انسان برای همیشه جلال یابد.
Ages pass, but this leaven of Truth is ever at work. It must destroy the entire mass of error, and so be eternally glorified in man's spiritual freedom.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6