7 ای عزیزان، بیایید یکدیگر را محبت کنیم زیرا که محبت از خداست. و هر که دوست دارد از خدا زاده شده و خدا را می شناسد.

8 کسی که دوست ندارد خدا را نمی شناسد. زیرا خدا عشق است

10 عشق در اینجاست، نه اینکه ما خدا را دوست داشتیم، بلکه او ما را دوست داشت و پسرش را فرستاد تا کفاره گناهان ما باشد.

11 عزیزان، اگر خدا ما را اینگونه محبت کرد، ما نیز باید یکدیگر را دوست داشته باشیم.

9 پس بدان که یهوه، خدای تو، او خدای وفادار است، که عهد و رحمت خود را با کسانی که او را دوست دارند و اوامر او را نگاه می دارند تا هزار نسل حفظ می کند.

13 و او تو را دوست خواهد داشت و تو را برکت خواهد داد و تو را زیاد خواهد کرد.

1 . یوحنا 3: 16

16 زیرا خدا جهان را چنان محبت کرد که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان آورد هلاک نگردد، بلکه حیات جاودانی داشته باشد.

2 . متی 4: 23

23 و عیسی در سراسر جلیل می‌چرخید و در کنیسه‌های ایشان تعلیم می‌داد و انجیل ملکوت را موعظه می‌کرد و هر بیماری و هر بیماری را در میان مردم شفا می‌داد.

3 . لوقا 17: 12-19

12 و چون به دهکده ای وارد شد، ده مرد جذامی به او برخورد کردند که دور ایستاده بودند.

13 و صدای خود را بلند کردند و گفتند: عیسی ای استاد، به ما رحم کن.

14 و چون آنها را دید، به آنها گفت: بروید خود را به کاهنان نشان دهید. و چنین شد که چون رفتند، پاک شدند.

15 و یکی از آنها چون دید که شفا یافته است برگشت و با صدای بلند خدا را تسبیح گفت.

16 و بر پاهایش به زمین افتاد و او را شکر کرد و او سامری بود.

17 عیسی در جواب گفت: آیا ده نفر پاک نشدند؟ اما 9 نفر کجا هستند؟

18 جز این غریبه یافت نشد که بازگشته باشد تا خدا را جلال دهد.

19 و به او گفت: برخیز، برو، ایمانت تو را شفا بخشیده است.

4 . یوحنا 8: 58 (به 1،)

58 عیسی به آنها گفت:

5 . متی 5: 43-48

43 شنیده اید که گفته شده است، همسایه خود را دوست بدار و از دشمن خود متنفر باش.

44 اما من به شما می گویم: دشمنان خود را دوست بدارید، آنها را که شما را نفرین می کنند برکت دهید، به کسانی که از شما نفرت دارند نیکی کنید و برای کسانی که شما را مورد آزار و اذیت قرار می دهند دعا کنید.

45 تا فرزندان پدر آسمانی خود باشید زیرا او خورشید خود را بر شرور و نیکو طلوع می‌کند و بر عادلان و ظالمان باران می‌بارد.

46 زیرا اگر کسانی را که شما را دوست دارند دوست بدارید، چه پاداشی دارید؟ آیا حتی باجگیران هم همینطور نیستند؟

47 و اگر فقط به برادران خود سلام کنید، چه کاری بیشتر از دیگران انجام می دهید؟ آیا حتی باج گزاران هم چنین نیستند؟

48 پس کامل باشید همانطور که پدر شما که در آسمان است کامل است.

6 . لوقا 7: 36-50

36 و یکی از فریسیان از او خواست که با او غذا بخورد. و به خانه فریسی رفت و به صرف غذا نشست.

37 و اینک زنی در شهر که گناهکار بود، چون دانست که عیسی در خانه فریسی بر سر غذا نشسته است، جعبه ای از مرهم آورد.

38 و پشت پاهایش ایستاد و گریه کرد و شروع به شستن پاهایش با اشک کرد و با موهای سرش پاک کرد و پاهایش را بوسید و با مرهم مسح کرد.

39 فریسی که او را دعوت کرده بود، وقتی این را دید، در خود گفت: اگر این مرد نبی بود، می‌دانست که این زن کیست و چه زنی است که او را لمس می‌کند، زیرا او گناهکار است.

40 عیسی در جواب او گفت: شمعون، من چیزی برای گفتن به تو دارم. و او گفت: استاد، بگو.

41 طلبکار خاصی بود که دو بدهکار داشت: یکی پانصد پنی بدهکار بود و دیگری پنجاه.

42 و وقتی چیزی برای پرداخت نداشتند، او رک و پوست کنده هر دو را بخشید. پس به من بگو کدام یک از آنها او را بیشتر دوست خواهند داشت؟

43 شمعون پاسخ داد و گفت: گمان می‌کنم که او را بیشتر بخشید. و او به او گفت: تو به حق قضاوت کردی.

44 پس رو به آن زن کرد و به شمعون گفت: این زن را می بینی؟ من به خانه تو وارد شدم، تو برای پاهایم به من آب ندادی، اما او پاهای مرا با اشک شست و با موهای سرش پاک کرد.

45 تو مرا نبوسی، اما این زن از زمانی که من وارد شده ام دست از بوسیدن پاهایم بر نداشته است.

46 سرم را با روغن مسح نکردی، اما این زن پاهایم را با مرهم مسح کرد.

47 از این رو به تو می گویم، گناهان او که بسیار است بخشیده شده است. زیرا او بسیار محبت می کرد، اما هر که اندک بخشیده می شود، همان کم محبت می کند.

48 و به او گفت: گناهان تو آمرزیده شد.

49 و آنهایی که با او بر سر سفره می نشستند با خود می گفتند: این کیست که گناهان را نیز می بخشد؟

50 و به زن گفت: ایمانت تو را نجات داد. در آرامش باش.

6. Luke 7 : 36-50

36     And one of the Pharisees desired him that he would eat with him. And he went into the Pharisee’s house, and sat down to meat.

37     And, behold, a woman in the city, which was a sinner, when she knew that Jesus sat at meat in the Pharisee’s house, brought an alabaster box of ointment,

38     And stood at his feet behind him weeping, and began to wash his feet with tears, and did wipe them with the hairs of her head, and kissed his feet, and anointed them with the ointment.

39     Now when the Pharisee which had bidden him saw it, he spake within himself, saying, This man, if he were a prophet, would have known who and what manner of woman this is that toucheth him: for she is a sinner.

40     And Jesus answering said unto him, Simon, I have somewhat to say unto thee. And he saith, Master, say on.

41     There was a certain creditor which had two debtors: the one owed five hundred pence, and the other fifty.

42     And when they had nothing to pay, he frankly forgave them both. Tell me therefore, which of them will love him most?

43     Simon answered and said, I suppose that he, to whom he forgave most. And he said unto him, Thou hast rightly judged.

44     And he turned to the woman, and said unto Simon, Seest thou this woman? I entered into thine house, thou gavest me no water for my feet: but she hath washed my feet with tears, and wiped them with the hairs of her head.

45     Thou gavest me no kiss: but this woman since the time I came in hath not ceased to kiss my feet.

46     My head with oil thou didst not anoint: but this woman hath anointed my feet with ointment.

47     Wherefore I say unto thee, Her sins, which are many, are forgiven; for she loved much: but to whom little is forgiven, the same loveth little.

48     And he said unto her, Thy sins are forgiven.

49     And they that sat at meat with him began to say within themselves, Who is this that forgiveth sins also?

50     And he said to the woman, Thy faith hath saved thee; go in peace.

7 . یوحنا 10: 7 (به 1،) 11، 14، 15، 17، 18، 27 -30

7 سپس عیسی دوباره به آنها گفت:

11 من شبان خوب هستم: شبان خوب جان خود را برای گوسفندان می بخشد.

14 من شبان خوب هستم و گوسفندان خود را می شناسم و از گوسفندانم شناخته شده ام.

15 همانطور که پدر مرا می شناسد، من نیز پدر را می شناسم و جان خود را برای گوسفندان می سپارم.

17 پس پدرم مرا دوست دارد، زیرا جان خود را می‌سپارم تا دوباره آن را بگیرم.

18 هیچ کس آن را از من نمی گیرد، اما من آن را از خودم می گذارم. من قدرت دارم آن را بگذارم، و قدرت دارم دوباره آن را بگیرم. این فرمان را از پدرم دریافت کردم.

27 گوسفندان من صدای مرا می شنوند و من آنها را می شناسم و به دنبال من می آیند.

28 و من به آنها زندگی جاودانی می دهم. و هرگز هلاک نخواهند شد و کسی آنها را از دست من نخواهد برد.

29 پدر من که آنها را به من داد، از همه بزرگتر است. و هیچ کس نمی تواند آنها را از دست پدر من بیرون کند.

30 من و پدرم یکی هستیم.

8 . یوحنا 15: 9، 12

9 همانطور که پدر مرا دوست داشت ، من نیز شما را دوست داشتم: در عشق من ادامه دهید.

12 این فرمان من است که یکدیگر را دوست داشته باشید ، همانطور که من شما را دوست داشتم.

9 . یوحنا 16: 27

27 زیرا خود پدر شما را دوست دارد، زیرا شما مرا دوست داشته اید و ایمان آورده اید که از خدا بیرون آمده ام.

10 . افسسیان 6: 24 (به 1،)

24 لطف داشته باشید با همه کسانی که خالصانه خداوند ما عیسی مسیح را دوست دارند.

1 . 6: 17-18

"خدا عشق است." بیشتر از این نمی‌توانیم بخواهیم، نمی‌توانیم به بالاتر نگاه کنیم، نمی‌توانیم دورتر برویم.

2 . 30: 14-18

خاخام و کاهن شریعت موزاییک را تعلیم می دادند که می گفت: "چشم در برابر چشم" و "هر که خون انسان را بریزد، خون او به دست انسان ریخته خواهد شد." عیسی، مجری جدید خدا، قانون الهی عشق را که حتی کسانی را که آن را نفرین می کنند برکت می دهد، چنین نکرد.

3 . 94: 20-23

از ده جذامی که عیسی آنها را شفا داد، اما یک نفر برگشت تا خدا را شکر کند، یعنی به اصل الهی که او را شفا داده بود تصدیق کند.

4 . 31: 12-13

او ابتدا در فهرست وظایف مسیحی، قدرت شفابخش حقیقت و عشق را به پیروان خود آموخت.

5 . 362: 1-7

در فصل هفتم انجیل لوقا نقل شده است که عیسی زمانی میهمان ارجمند یکی از فریسی ها به نام شمعون بود، اگرچه او کاملاً شبیه شمعون شاگرد بود. در حالی که آنها در حال خوردن گوشت بودند، یک حادثه غیرعادی رخ داد که گویی می خواست صحنه جشن شرقی را قطع کند. یک "زن عجیب" وارد شد.

6 . 363: 1 (به کوزه)، 3-23، 26-10

او کوزه ای از سنگ مرموز به همراه داشت... با شکستن کوزه مهر و موم شده، پاهای عیسی را با روغن معطر کرد و آنها را با موهای بلند خود پاک کرد، موهای بلندش که به طور شل به شانه هایش آویزان بود، همانطور که در بین زنان هم کلاسش مرسوم بود.

آیا عیسی زن را طرد کرد؟ آیا او ستایش او را دفع کرد؟ نه! او را دلسوزانه نگاه کرد. این همه نبود. عیسی با علم به آنچه که اطرافیانش در دلشان می‌گفتند، مخصوصاً میزبانش، تعجب می‌کردند که چرا میهمان بزرگوار، چون پیامبر بود، وضعیت بد اخلاقی آن زن را تشخیص نداد و او را ترک نکرد. با یک داستان کوتاه یا مثل. وی دو بدهکار را یکی به مبلغ کلان و دیگری بدهکار کوچکتر عنوان کرد که توسط طلبکار مشترک خود از تعهدات خود رها شدند. "کدام یک از آنها او را بیشتر دوست خواهند داشت؟" سؤال استاد از شمعون فریسى بود. و شمعون پاسخ داد: "کسی که او را بیشتر بخشید." عیسی پاسخ را تأیید کرد، و بنابراین این درس را برای همه به خانه آورد، و به دنبال آن اعلامیه قابل توجه به زن، "گناهان تو بخشیده شد."

پاهای او را با اشکهای خود غسل داد، پیش از آنکه آنها را با روغن مسح کرد. در غیاب دلایل دیگر، آیا اندوه او دلیل کافی برای توقع توبه، اصلاح و رشد در حکمت او بود؟ مطمئناً تنها در این واقعیت که او محبت خود را به مردی بی‌تردید نیکو و پاکی نشان می‌داد، تشویق می‌شد که از آن زمان به حق به عنوان بهترین مردی که تا به حال این سیاره را زیر پا گذاشته است، در نظر گرفته می‌شود. تکریم او غیرواقعی بود، و نسبت به کسی آشکار شد که به زودی، هر چند نمی دانستند، وجود فانی خود را به نفع همه گناهکاران ببخشد تا از طریق کلام و اعمال او از نفسانیات و گناه رهایی یابد.

کدام ادای احترام به چنین محبت وصف ناپذیری بود، مهمان نوازی فریسایی یا پشیمانی مجدلیه؟

7 . 367: 10-16

این همان چیزی است که در جستجوی حقیقت، مسیح، نه «برای نان و ماهیان» و نه مانند فریسی، با تکبر در مقام و نشان دادن دانش، بلکه مانند مریم مجدلیه، از قله تقدیس دینی، با روغن شادی و عطر شکرگزاری، با اشک های توبه و با موهایی که همه آنها را پدر شماره کرده است.

8 . 241: 19-22

جوهر هر عبادت، انعکاس و نمایش عشق الهی، شفای بیماری و از بین بردن گناه است. استاد ما گفت: "اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید."

9 . 94: 1-4

عیسی فقط خدای واحد، روح واحدی را تعلیم داد که انسان را به صورت و تشبیه خود می‌سازد، از روح، نه از ماده. انسان حقیقت، زندگی و عشق بی نهایت را منعکس می کند.

10 . 19: 6-11

عیسی با دادن حس واقعی عشق به انسان، یعنی اصل الهی تعالیم عیسی، به آشتی انسان با خدا کمک کرد، و این حس واقعی عشق، انسان را از قانون ماده، گناه و مرگ به وسیله قانون روح نجات می‌دهد. قانون عشق الهی

11 . 340: 23-29

یک خدای بیکران، خیر، انسان ها و ملت ها را متحد می کند. برادری انسان را تشکیل می دهد. به جنگ ها پایان می دهد؛ کتاب مقدس را برآورده می کند: "همسایه خود را مانند خود دوست بدار." بت پرستی و بت پرستی مسیحی را از بین می برد - هر آنچه در قوانین اجتماعی، مدنی، جنایی، سیاسی و مذهبی اشتباه است. جنسیت ها را برابر می کند. لعنت انسان را باطل می کند و چیزی باقی نمی گذارد که بتواند گناه کند، رنج بکشد، مجازات شود یا نابود شود.

12 . 577: 32-18

در مزمور زیر، یک کلمه، هر چند کمرنگ، نوری را که علم مسیحی با جایگزینی برای حس جسمانی، معنای غیر جسمانی یا معنوی الوهیت بر کتاب مقدس می افکند، نشان می دهد:

زبور 23

[عشق الهی] شبان من است. من نمی خواهم.

[عشق] مرا وادار می کند در مراتع سبز دراز بکشم:

[عشق] مرا در کنار آبهای ساکن هدایت می کند.

[عشق] روح مرا [احساس معنوی] باز می گرداند: [عشق] به خاطر نام او مرا در راه های عدالت هدایت می کند.

آری، هر چند در وادی سایه مرگ قدم بردارم، از هیچ بدی نخواهم ترسید، زیرا [عشق] با من است. میله [عشق] و عصای [عشق] مرا دلداری می دهند.

[عشق] در حضور دشمنانم سفره ای پیش روی من آماده می کند. فنجان من می گذرد

یقیناً خیر و رحمت در تمام روزهای عمرم در پی من خواهد بود و تا ابد در خانه [آگاهی] [عشق] ساکن خواهم بود.

13 . 113: 5-6

بخش حیاتی، قلب و روح علم مسیحی، عشق است.