یکشنبه ، ماه جولای 31، 2022.
"ای جمیع مقدسین او، خداوند را دوست بدارید، زیرا خداوند مؤمنان را حفظ می‌کند و متکبران را بسیار پاداش می‌دهد."۔
“O love the Lord, all ye his saints: for the Lord preserveth the faithful, and plentifully rewardeth the proud doer.”
14 از این جهت در برابر پدر خداوند ما عیسی مسیح زانو می‌زنم.
17 تا مسیح با ایمان در دلهای شما ساکن شود. که شما که ریشه در عشق دارید،
18 ممکن است با همه مقدسین بفهمد که عرض و طول و عمق و ارتفاع چیست.
19 و محبت مسیح را که فراتر از معرفت است بشناسید تا از تمام کاملی خدا پر شوید.
20 اکنون به او که قادر است بیش از هر چیزی را که ما بخواهیم یا فکر می کنیم، به وفور انجام دهد، مطابق با نیرویی که در ما کار می کند.
21 جلال او را در کلیسا توسط مسیح عیسی در تمام اعصار، در جهان بی پایان.
14. For this cause I bow my knees unto the Father of our Lord Jesus Christ,
17. That Christ may dwell in your hearts by faith; that ye, being rooted and grounded in love,
18. May be able to comprehend with all saints what is the breadth, and length, and depth, and height;
19. And to know the love of Christ, which passeth knowledge, that ye might be filled with all the fulness of God.
20. Now unto him that is able to do exceeding abundantly above all that we ask or think, according to the power that worketh in us,
21. Unto him be glory in the church by Christ Jesus throughout all ages, world without end.
د درس خطبه
7 ای عزیزان، بیایید یکدیگر را محبت کنیم زیرا که محبت از خداست. و هر که دوست دارد از خدا زاده شده و خدا را می شناسد.
8 کسی که دوست ندارد خدا را نمی شناسد. زیرا خدا عشق است
9 در این امر محبت خدا نسبت به ما آشکار شد، زیرا خدا پسر یگانه خود را به جهان فرستاد تا به وسیله او زندگی کنیم.
10 عشق در اینجاست، نه اینکه ما خدا را دوست داشتیم، بلکه او ما را دوست داشت و پسرش را فرستاد تا کفاره گناهان ما باشد.
11 عزیزان، اگر خدا ما را اینگونه محبت کرد، ما نیز باید یکدیگر را دوست داشته باشیم.
12 هیچ کس هرگز خدا را ندیده است. اگر یکدیگر را دوست داشته باشیم، خدا در ما ساکن است و محبت او در ما کامل می شود.
13 بدین وسیله می دانیم که در او ساکن هستیم و او در ما، زیرا از روح خود به ما داده است.
14 و ما دیدیم و شهادت می دهیم که پدر پسر را فرستاد تا نجات دهنده جهان باشد.
15 هر که اعتراف کند که عیسی پسر خداست، خدا در او ساکن است و او در خدا.
16 و ما عشقی را که خدا به ما دارد، شناخته و باور کرده ایم. خدا عشق است؛ و کسی که در عشق ساکن است در خدا ساکن است و خدا در او.
17 محبت ما در اینجا کامل شده است تا در روز داوری جسارت داشته باشیم، زیرا همانطور که او هست، ما در این دنیا نیز هستیم.
18 در عشق، ترس جایی ندارد؛ اما عشق کامل ترس را از بین می برد:
7 Beloved, let us love one another: for love is of God; and every one that loveth is born of God, and knoweth God.
8 He that loveth not knoweth not God; for God is love.
9 In this was manifested the love of God toward us, because that God sent his only begotten Son into the world, that we might live through him.
10 Herein is love, not that we loved God, but that he loved us, and sent his Son to be the propitiation for our sins.
11 Beloved, if God so loved us, we ought also to love one another.
12 No man hath seen God at any time. If we love one another, God dwelleth in us, and his love is perfected in us.
13 Hereby know we that we dwell in him, and he in us, because he hath given us of his Spirit.
14 And we have seen and do testify that the Father sent the Son to be the Saviour of the world.
15 Whosoever shall confess that Jesus is the Son of God, God dwelleth in him, and he in God.
16 And we have known and believed the love that God hath to us. God is love; and he that dwelleth in love dwelleth in God, and God in him.
17 Herein is our love made perfect, that we may have boldness in the day of judgment: because as he is, so are we in this world.
18 There is no fear in love; but perfect love casteth out fear:
23 و عیسی در سراسر جلیل می‌چرخید و در کنیسه‌های ایشان تعلیم می‌داد و انجیل ملکوت را موعظه می‌کرد و هر بیماری و هر بیماری را در میان مردم شفا می‌داد.
23 Jesus went about all Galilee, teaching in their synagogues, and preaching the gospel of the kingdom, and healing all manner of sickness and all manner of disease among the people.
1 و چون جمعیت را دید، به کوهی بالا رفت و چون غروب کرد، شاگردانش نزد او آمدند.
2 و دهان خود را گشود و به آنها تعلیم داد و گفت:
43 شنیده اید که گفته شده است، همسایه خود را دوست بدار و از دشمن خود متنفر باش.
44 اما من به شما می گویم: دشمنان خود را دوست بدارید، آنها را که شما را نفرین می کنند برکت دهید، به کسانی که از شما نفرت دارند نیکی کنید و برای کسانی که شما را مورد آزار و اذیت قرار می دهند دعا کنید.
45 تا فرزندان پدر آسمانی خود باشید زیرا او خورشید خود را بر شرور و نیکو طلوع می‌کند و بر عادلان و ظالمان باران می‌بارد.
46 زیرا اگر کسانی را که شما را دوست دارند دوست بدارید، چه پاداشی دارید؟ آیا حتی باجگیران هم همینطور نیستند؟
47 و اگر فقط به برادران خود سلام کنید، چه کاری بیشتر از دیگران انجام می دهید؟ آیا حتی باج گزاران هم چنین نیستند؟
48 پس کامل باشید همانطور که پدر شما که در آسمان است کامل است.
1 And seeing the multitudes, he went up into a mountain: and when he was set, his disciples came unto him:
2 And he opened his mouth, and taught them, saying,
43 Ye have heard that it hath been said, Thou shalt love thy neighbour, and hate thine enemy.
44 But I say unto you, Love your enemies, bless them that curse you, do good to them that hate you, and pray for them which despitefully use you, and persecute you;
45 That ye may be the children of your Father which is in heaven: for he maketh his sun to rise on the evil and on the good, and sendeth rain on the just and on the unjust.
46 For if ye love them which love you, what reward have ye? do not even the publicans the same?
47 And if ye salute your brethren only, what do ye more than others? do not even the publicans so?
48 Be ye therefore perfect, even as your Father which is in heaven is perfect.
36 ... یکی از فریسیان از او خواست که با او غذا بخورد. و به خانه فریسی رفت و به صرف غذا نشست.
37 و اینک زنی در شهر که گناهکار بود، چون دانست که عیسی در خانه فریسی بر سر غذا نشسته است، جعبه ای از مرهم آورد.
38 و پشت پاهایش ایستاد و گریه کرد و شروع به شستن پاهایش با اشک کرد و با موهای سرش پاک کرد و پاهایش را بوسید و با مرهم مسح کرد.
39 فریسی که او را دعوت کرده بود، وقتی این را دید، در خود گفت: اگر این مرد نبی بود، می‌دانست که این زن کیست و چه زنی است که او را لمس می‌کند، زیرا او گناهکار است.
40 عیسی در جواب او گفت: شمعون، من چیزی برای گفتن به تو دارم. و او گفت: استاد، بگو.
41 طلبکار خاصی بود که دو بدهکار داشت: یکی پانصد پنی بدهکار بود و دیگری پنجاه.
42 و وقتی چیزی برای پرداخت نداشتند، او رک و پوست کنده هر دو را بخشید. پس به من بگو کدام یک از آنها او را بیشتر دوست خواهند داشت؟
43 شمعون پاسخ داد و گفت: گمان می‌کنم که او را بیشتر بخشید. و او به او گفت: تو به حق قضاوت کردی.
44 پس رو به آن زن کرد و به شمعون گفت: این زن را می بینی؟ من به خانه تو وارد شدم، تو برای پاهایم به من آب ندادی، اما او پاهای مرا با اشک شست و با موهای سرش پاک کرد.
45 تو مرا نبوسی، اما این زن از زمانی که من وارد شده ام دست از بوسیدن پاهایم بر نداشته است.
46 سرم را با روغن مسح نکردی، اما این زن پاهایم را با مرهم مسح کرد.
47 از این رو به تو می گویم، گناهان او که بسیار است بخشیده شده است. زیرا او بسیار محبت می کرد، اما هر که اندک بخشیده می شود، همان کم محبت می کند.
48 و به او گفت: گناهان تو آمرزیده شد.
49 و آنهایی که با او بر سر سفره می نشستند با خود می گفتند: این کیست که گناهان را نیز می بخشد؟
50 و به زن گفت: ایمانت تو را نجات داد. در آرامش باش.
36 … one of the Pharisees desired him that he would eat with him. And he went into the Pharisee’s house, and sat down to meat.
37 And, behold, a woman in the city, which was a sinner, when she knew that Jesus sat at meat in the Pharisee’s house, brought an alabaster box of ointment,
38 And stood at his feet behind him weeping, and began to wash his feet with tears, and did wipe them with the hairs of her head, and kissed his feet, and anointed them with the ointment.
39 Now when the Pharisee which had bidden him saw it, he spake within himself, saying, This man, if he were a prophet, would have known who and what manner of woman this is that toucheth him: for she is a sinner.
40 And Jesus answering said unto him, Simon, I have somewhat to say unto thee. And he saith, Master, say on.
41 There was a certain creditor which had two debtors: the one owed five hundred pence, and the other fifty.
42 And when they had nothing to pay, he frankly forgave them both. Tell me therefore, which of them will love him most?
43 Simon answered and said, I suppose that he, to whom he forgave most. And he said unto him, Thou hast rightly judged.
44 And he turned to the woman, and said unto Simon, Seest thou this woman? I entered into thine house, thou gavest me no water for my feet: but she hath washed my feet with tears, and wiped them with the hairs of her head.
45 Thou gavest me no kiss: but this woman since the time I came in hath not ceased to kiss my feet.
46 My head with oil thou didst not anoint: but this woman hath anointed my feet with ointment.
47 Wherefore I say unto thee, Her sins, which are many, are forgiven; for she loved much: but to whom little is forgiven, the same loveth little.
48 And he said unto her, Thy sins are forgiven.
49 And they that sat at meat with him began to say within themselves, Who is this that forgiveth sins also?
50 And he said to the woman, Thy faith hath saved thee; go in peace.
35 چه کسی ما را از محبت مسیح جدا خواهد کرد؟ آیا مصیبت، یا پریشانی، یا جفا، یا قحطی، یا برهنگی، یا خطر، یا شمشیر؟
36 چنانکه مکتوب است، به خاطر تو تمام روز کشته می‌شویم. ما گوسفندی برای ذبح حساب می شویم.
37 نه، ما در همه این چیزها به واسطه او که ما را دوست داشت، فاتحان بیشتر هستیم.
38 زیرا من متقاعد شده‌ام که نه مرگ، نه زندگی، نه فرشتگان، نه حکومت‌ها، نه قدرت‌ها، نه چیزهای حاضر و نه چیزهای آینده،
39 نه ارتفاع، نه عمق، و نه هیچ موجود دیگری نمی تواند ما را از محبت خدا که در خداوند ما مسیح عیسی است جدا کند.
35 Who shall separate us from the love of Christ? shall tribulation, or distress, or persecution, or famine, or nakedness, or peril, or sword?
36 As it is written, For thy sake we are killed all the day long; we are accounted as sheep for the slaughter.
37 Nay, in all these things we are more than conquerors through him that loved us.
38 For I am persuaded, that neither death, nor life, nor angels, nor principalities, nor powers, nor things present, nor things to come,
39 Nor height, nor depth, nor any other creature, shall be able to separate us from the love of God, which is in Christ Jesus our Lord.
1 بنگر که پدر چه محبتی را به ما ارزانی داشته است، ما را پسران خدا می نامیم. پس دنیا ما را نمی شناسد، زیرا او را نمی شناسد.
2 عزیزان، اکنون ما پسران خدا هستیم و هنوز معلوم نیست که چه خواهیم بود. زیرا ما او را همانطور که هست خواهیم دید.
3 و هر کس که این امید را به او دارد، خود را پاک می‌کند، چنانکه او پاک است.
1 Behold, what manner of love the Father hath bestowed upon us, that we should be called the sons of God: therefore the world knoweth us not, because it knew him not.
2 Beloved, now are we the sons of God, and it doth not yet appear what we shall be: but we know that, when he shall appear, we shall be like him; for we shall see him as he is.
3 And every man that hath this hope in him purifieth himself, even as he is pure.
عشق الهی که افعی سمی را که انسانها را از روغن جوشان، از کوره آتشین، از آرواره شیر نجات داد، بی ضرر کرد، می تواند در هر عصری بیماران را شفا دهد و بر گناه و مرگ پیروز شود. این تظاهرات عیسی را با قدرت و عشق بی نظیر تاج گذاری کرد. اما همان "ذهن ... که در مسیح عیسی نیز بود" باید همیشه نامه علم را همراهی کند تا تظاهرات باستانی انبیا و رسولان را تأیید و تکرار کند.
The divine Love, which made harmless the poisonous viper, which delivered men from the boiling oil, from the fiery furnace, from the jaws of the lion, can heal the sick in every age and triumph over sin and death. It crowned the demonstrations of Jesus with unsurpassed power and love. But the same "Mind ... which was also in Christ Jesus" must always accompany the letter of Science in order to confirm and repeat the ancient demonstrations of prophets and apostles.
خدا اصل متافیزیک الهی است. همانطور که فقط یک خدا وجود دارد، می تواند فقط یک اصل الهی برای همه علوم وجود داشته باشد. و باید قوانین ثابتی برای نشان دادن این اصل الهی وجود داشته باشد. نامه علم امروز به وفور به بشریت می رسد، اما روح آن فقط در درجات کوچکی می آید. بخش حیاتی، قلب و روح علم مسیحی، عشق است.
God is the Principle of divine metaphysics. As there is but one God, there can be but one divine Principle of all Science; and there must be fixed rules for the demonstration of this divine Principle. The letter of Science plentifully reaches humanity to-day, but its spirit comes only in small degrees. The vital part, the heart and soul of Christian Science, is Love.
با تفسیر خدا به عنوان یک نجات دهنده جسمانی، اما نه به عنوان اصل نجات دهنده، یا عشق الهی، ما همچنان به دنبال نجات از طریق عفو و نه از طریق اصلاح خواهیم بود و برای شفای بیماران به جای روح به ماده متوسل خواهیم شد. هنگامی که فانی ها از طریق دانش علم مسیحی به یک حس برتر می رسند، نه از ماده، بلکه از اصل الهی، خدا، به دنبال آموختن چگونگی نشان دادن مسیح، حقیقت، به عنوان قدرت شفابخش و نجات خواهند بود.
By interpreting God as a corporeal Saviour but not as the saving Principle, or divine Love, we shall continue to seek salvation through pardon and not through reform, and resort to matter instead of Spirit for the cure of the sick. As mortals reach, through knowledge of Christian Science, a higher sense, they will seek to learn, not from matter, but from the divine Principle, God, how to demonstrate the Christ, Truth, as the healing and saving power.
عشق به خدا و انسان مشوق واقعی هم در شفا و هم در تعلیم است. عشق الهام می بخشد، روشن می کند، تعیین می کند و راه را هدایت می کند. انگیزه های درست به اندیشه و قدرت و آزادی بیان و عمل می بخشد. عشق کشیش در قربانگاه حقیقت است. صبورانه منتظر باشید تا عشق الهی بر آبهای ذهن فانی حرکت کند و مفهوم کامل را شکل دهد.
Love for God and man is the true incentive in both healing and teaching. Love inspires, illumines, designates, and leads the way. Right motives give pinions to thought, and strength and freedom to speech and action. Love is priestess at the altar of Truth. Wait patiently for divine Love to move upon the waters of mortal mind, and form the perfect concept.
اگر بیماری واقعی باشد، متعلق به جاودانگی است. اگر درست باشد، بخشی از حقیقت است. آیا با مواد مخدر تلاش می‌کنید، یا بدون آن، کیفیت یا شرایط حقیقت را از بین ببرید؟ اما اگر بیماری و گناه توهم هستند، بیداری از این رویای فانی یا توهم، ما را به سلامت، تقدس و جاودانگی می رساند. این بیداری آمدن ابدی مسیح است، ظهور پیشرفته حقیقت، که خطا را از بین می برد و بیماران را شفا می دهد. این نجاتی است که از طریق خدا، اصل الهی، عشق، همانطور که توسط عیسی نشان داده شده است.
If sickness is real, it belongs to immortality; if true, it is a part of Truth. Would you attempt with drugs, or without, to destroy a quality or condition of Truth? But if sickness and sin are illusions, the awakening from this mortal dream, or illusion, will bring us into health, holiness, and immortality. This awakening is the forever coming of Christ, the advanced appearing of Truth, which casts out error and heals the sick. This is the salvation which comes through God, the divine Principle, Love, as demonstrated by Jesus.
طبیبی که نسبت به همنوع خود دلسوزی ندارد، در محبت انسانی کم است، و ما حکم رسولی داریم که بپرسیم: "هر که برادر خود را که او را دیده دوست ندارد، چگونه می تواند خدایی را که ندیده است، دوست بدارد؟" پزشک بدون داشتن این عاطفه معنوی، فاقد ایمان به ذهن الهی است و آن شناخت عشق بیکران را که به تنهایی قدرت شفابخشی می دهد، ندارد.
The physician who lacks sympathy for his fellow-being is deficient in human affection, and we have the apostolic warrant for asking: "He that loveth not his brother whom he hath seen, how can he love God whom he hath not seen?" Not having this spiritual affection, the physician lacks faith in the divine Mind and has not that recognition of infinite Love which alone confers the healing power.
ما باید الگوهای کاملی را در اندیشه بسازیم و مدام به آنها بنگریم، وگرنه هرگز آنها را در زندگی های بزرگ و نجیب نخواهیم ساخت.
We must form perfect models in thought and look at them continually, or we shall never carve them out in grand and noble lives.
اگر بخواهیم از مسیح، حقیقت پیروی کنیم، باید در مسیر تعیین خدا باشد. عیسی گفت: "هر که به من ایمان بیاورد، کارهایی را که من انجام می دهم، او نیز انجام خواهد داد." او که به سرچشمه می رسد و برای هر بیماری شفای الهی می یابد، نباید از راه دیگری از تپه علم بالا برود. تمام طبیعت محبت خدا را به انسان می آموزد، اما انسان نمی تواند خدا را عالی دوست داشته باشد و تمام محبت خود را معطوف به امور معنوی کند، در حالی که مادیات را دوست داشته باشد یا به آنها اعتماد کند تا معنوی.
If we wish to follow Christ, Truth, it must be in the way of God's appointing. Jesus said, "He that believeth on me, the works that I do shall he do also." He, who would reach the source and find the divine remedy for every ill, must not try to climb the hill of Science by some other road. All nature teaches God's love to man, but man cannot love God supremely and set his whole affections on spiritual things, while loving the material or trusting in it more than in the spiritual.
این جهل و باور نادرست مبتنی بر حس مادی اشیاء است که زیبایی و خوبی معنوی را پنهان می کند. پولس با درک این موضوع گفت: "نه مرگ، نه زندگی، ... نه چیزهای موجود، نه چیزهای آینده، نه ارتفاع، نه عمق، و نه هیچ موجود دیگری نمی توانند ما را از عشق خدا جدا کنند." این آموزه علم مسیحیت است: این که عشق الهی را نمی توان از تجلی یا شیء آن محروم کرد. که شادی را نمی توان به اندوه تبدیل کرد، زیرا غم و اندوه استاد شادی نیست. که خیر هرگز نمی تواند بد تولید کند. که ماده هرگز نمی تواند ذهن را تولید کند و زندگی منجر به مرگ نمی شود. انسان کامل - تحت فرمان خدا، اصل کامل او - بی گناه و ابدی است.
It is ignorance and false belief, based on a material sense of things, which hide spiritual beauty and goodness. Understanding this, Paul said: "Neither death, nor life, ... nor things present, nor things to come, nor height, nor depth, nor any other creature, shall be able to separate us from the love of God." This is the doctrine of Christian Science: that divine Love cannot be deprived of its manifestation, or object; that joy cannot be turned into sorrow, for sorrow is not the master of joy; that good can never produce evil; that matter can never produce mind nor life result in death. The perfect man — governed by God, his perfect Principle — is sinless and eternal.
هر آزمایش ایمان ما به خدا ما را قوی تر می کند. هر چه شرایط مادی برای غلبه بر روح دشوارتر به نظر می رسد، ایمان ما باید قوی تر و عشق ما خالص تر باشد. یوحنای رسول می گوید: "در عشق ترسی نیست، اما عشق کامل ترس را از بین می برد... هر که می ترسد در عشق کامل نمی شود." در اینجا یک اعلامیه قطعی و الهام گرفته از علم مسیحی است.
Every trial of our faith in God makes us stronger. The more difficult seems the material condition to be overcome by Spirit, the stronger should be our faith and the purer our love. The Apostle John says: "There is no fear in Love, but perfect Love casteth out fear. ... He that feareth is not made perfect in Love." Here is a definite and inspired proclamation of Christian Science.
استاد گفت: "هیچ کس نزد پدر [اصل الهی هستی] نمی آید مگر به وسیله من" مسیح، زندگی، حقیقت، عشق. زیرا مسیح می گوید: "من راه هستم." علیت جسمانی توسط این مرد اصلی، عیسی، از اول تا آخر کنار گذاشته شد. او می دانست که اصل الهی، عشق، هر چیزی را که واقعی است ایجاد می کند و بر آن حاکم است.
The Master said, "No man cometh unto the Father [the divine Principle of being] but by me," Christ, Life, Truth, Love; for Christ says, "I am the way." Physical causation was put aside from first to last by this original man, Jesus. He knew that the divine Principle, Love, creates and governs all that is real.
انسان وجود معنوی را به همان نسبتی درک می کند که گنجینه های حقیقت و عشق او بزرگ می شود. فانی ها باید به سوی خدا جذب شوند، عواطف و اهداف آنها معنوی می شود، - آنها باید به تفاسیر گسترده تر از هستی نزدیک شوند، و حس مناسبی از نامتناهی به دست آورند، - تا گناه و فناپذیری به تعویق بیفتد.
این حس علمی بودن، ترک ماده برای روح، به هیچ وجه حاکی از جذب انسان در الوهیت و از دست دادن هویت او نیست، بلکه به انسان فردیت گسترده‌تر، حوزه فکر و عمل گسترده‌تر، عشق گسترده‌تر، عشقی بالاتر و بیشتر می‌بخشد. صلح دائمی
Man understands spiritual existence in proportion as his treasures of Truth and Love are enlarged. Mortals must gravitate Godward, their affections and aims grow spiritual, — they must near the broader interpretations of being, and gain some proper sense of the infinite, — in order that sin and mortality may be put off.
This scientific sense of being, forsaking matter for Spirit, by no means suggests man's absorption into Deity and the loss of his identity, but confers upon man enlarged individuality, a wider sphere of thought and action, a more expansive love, a higher and more permanent peace.
بگذار بی خودی، نیکی، رحمت، عدالت، سلامتی، قدوسیت، عشق - ملکوت آسمان - در درون ما حاکم شود و گناه، بیماری و مرگ کاهش یابد تا سرانجام ناپدید شوند.
Let unselfishness, goodness, mercy, justice, health, holiness, love — the kingdom of heaven — reign within us, and sin, disease, and death will diminish until they finally disappear.
عشق رهایی بخش است.
Love is the liberator.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████