یکشنبه ، ماه مه 1، 2022.
"ای خداوند قوت من و نجات دهنده من، سخنان دهان من و تفکر قلب من در نظر تو پسندیده شود."۔
“Let the words of my mouth, and the meditation of my heart, be acceptable in thy sight, O Lord, my strength, and my redeemer,”
2 فیض و سلامتی به واسطه شناخت خدا و خداوند ما عیسی بر شما زیاد شود.
3 همانطور که قدرت الهی او همه چیزهایی را که مربوط به زندگی و خداپرستی است به ما داده است، از طریق شناخت او که ما را به جلال و فضیلت فرا خوانده است:
4 به موجب آن وعده‌های بسیار بزرگ و گرانبهایی به ما داده شده است، تا بدینوسیله شما در طبیعت الهی شریک شوید و از فسادی که در جهان از طریق شهوت است رهایی داشته باشید.
5 و در کنار این، با تمام کوشش، فضیلت ایمان خود را بیفزایید. و به فضیلت دانش;
6 و به اعتدال معرفت; و به اعتدال صبر; و به شکیبایی خداپرستی;
7 و به خداپرستی مهربانی برادرانه; و به خیریه مهربانی برادرانه.
8 زیرا اگر این چیزها در شما باشد و زیاد شود، باعث می‌شود که در معرفت خداوند ما عیسی مسیح عقیم و بی‌ثمر نباشید.
2. Grace and peace be multiplied unto you through the knowledge of God, and of Jesus our Lord,
3. According as his divine power hath given unto us all things that pertain unto life and godliness, through the knowledge of him that hath called us to glory and virtue:
4. Whereby are given unto us exceeding great and precious promises: that by these ye might be partakers of the divine nature, having escaped the corruption that is in the world through lust.
5. And beside this, giving all diligence, add to your faith virtue; and to virtue knowledge;
6. And to knowledge temperance; and to temperance patience; and to patience godliness;
7. And to godliness brotherly kindness; and to brotherly kindness charity.
8. For if these things be in you, and abound, they make you that ye shall neither be barren nor unfruitful in the knowledge of our Lord Jesus Christ.
د درس خطبه
9 خداوند در وعده خود کوتاهی نمی‌کند، چنانکه برخی سستی می‌دانند. اما نسبت به ما شکیبایی می‌کند و نمی‌خواهد کسی هلاک شود، بلکه می‌خواهد همه به توبه بیایند.
9 The Lord is not slack concerning his promise, as some men count slackness; but is longsuffering to us-ward, not willing that any should perish, but that all should come to repentance.
1 ای خدایه، د خپلې مینې له مخې په ما رحم وکړه: ستا د بې شمیره مهربانۍ له مخې زما ګناهونه له مینځه وړه.
2 ما په بشپړه توګه زما د ګناه څخه پاک کړه، او زما د ګناه څخه پاک کړه.
3 ځکه چې زه په خپلو ګناهونو اعتراف کوم:
6 وګوره، ته په باطن کې حقیقت غواړې: او په پټه برخه کې ته به ما ته د حکمت پوهه راکړې.
7 ما د هایسپ سره پاک کړه، زه به پاک شم: ما ومینځئ، او زه به د واورې څخه سپین شم.
8 ما د خوښۍ او خوښۍ اوریدلو ته اړ کړه؛
10 په ما کې پاک زړه پیدا کړه، ای خدایه. او زما دننه صحیح روح تازه کړئ.
11 ما له خپل حضور څخه مه لیرې کړه. او زما څخه خپل روح القدس مه اخلئ.
12 ما ته د خپل نجات خوښۍ راوباسه؛ او ما په خپل آزاد روح سره وساته.
13 بيا به زه سرغړونکو ته ستا لار ښوونه وکړم. او ګناهکاران به تا ته بدل شي.
1 Have mercy upon me, O God, according to thy lovingkindness: according unto the multitude of thy tender mercies blot out my transgressions.
2 Wash me throughly from mine iniquity, and cleanse me from my sin.
3 For I acknowledge my transgressions:
6 Behold, thou desirest truth in the inward parts: and in the hidden part thou shalt make me to know wisdom.
7 Purge me with hyssop, and I shall be clean: wash me, and I shall be whiter than snow.
8 Make me to hear joy and gladness;
10 Create in me a clean heart, O God; and renew a right spirit within me.
11 Cast me not away from thy presence; and take not thy holy spirit from me.
12 Restore unto me the joy of thy salvation; and uphold me with thy free spirit.
13 Then will I teach transgressors thy ways; and sinners shall be converted unto thee.
1 و شائول در حالی که علیه شاگردان خداوند تهدید و قتل عام می کرد، نزد کاهن اعظم رفت.
2 و از او نامه‌هایی به دمشق به کنیسه‌ها خواست تا اگر از این راه‌ها، چه مرد و چه زن، یافت، آنها را بسته به اورشلیم بیاورد.
3 و در حال حرکت به نزدیک دمشق رسید و ناگهان نوری از آسمان بر گرد او تابید.
4 پس به زمین افتاد و صدایی شنید که به او می‌گفت: شائول، شائول، چرا به من جفا می‌کنی؟
5 و گفت: ای خداوند تو کیستی؟ و خداوند گفت: «من عیسی هستم که تو آزارش می‌دهی. لگد زدن به خارها برای تو سخت است.
6 و او لرزان و حیرت زده گفت: خداوندا، از من می خواهی چه کنم؟ و خداوند به او گفت: برخیز و به شهر برو و به تو گفته خواهد شد که چه کاری باید انجام دهی.
7 و مردانی که با او سفر می کردند، بی زبان ایستاده بودند، صدایی می شنیدند، اما کسی را نمی دیدند.
8 و شائول از زمین برخاست. و چون چشمانش باز شد، کسی را ندید، بلکه دست او را گرفتند و به دمشق آوردند.
9 و او سه روز بی بین بود و نه خورد و نه آشامید.
10 و شاگردی در دمشق بود که حنانیا نام داشت. و خداوند در رؤیا به او گفت: حنانیا. و گفت: خداوندا، من اینجا هستم.
11 و خداوند به او گفت: برخیز و به خیابانی که مستقیم نام دارد برو و در خانه یهودا در مورد شخصی به نام شائول از تارسوس تحقیق کن زیرا اینک او دعا می کند.
12 و در رؤیا مردی به نام حنانیا را دید که وارد شده و دست خود را بر او نهاده تا بینا شود.
13 پس حنانیا پاسخ داد: خداوندا، من از بسیاری از این مرد شنیده‌ام که در اورشلیم به مقدسین تو چه بدی کرده است.
14 و در اینجا او از طرف سران کاهنان اختیار دارد که همه کسانی را که نام تو را می خوانند ببندد.
15 اما خداوند به او گفت: برو، زیرا او برای من ظرفی برگزیده است تا نام من را در حضور امتها و پادشاهان و بنی اسرائیل ببرم.
17 و حنانیا رفت و وارد خانه شد. و دستان خود را بر او گذاشت و گفت: برادر شائول، خداوند، عیسی که در راه آمدنت بر تو ظاهر شد، مرا فرستاد تا بینایی خود را ببینی و از روح القدس پر شوی.
18 و فوراً مانند فلس از چشمانش افتاد و فورا بینا شد و برخاست و تعمید یافت.
22 شائول قدرت خود را بیشتر کرد و یهودیان ساکن دمشق را گیج کرد و ثابت کرد که این همان مسیح است.
1 And Saul, yet breathing out threatenings and slaughter against the disciples of the Lord, went unto the high priest,
2 And desired of him letters to Damascus to the synagogues, that if he found any of this way, whether they were men or women, he might bring them bound unto Jerusalem.
3 And as he journeyed, he came near Damascus: and suddenly there shined round about him a light from heaven:
4 And he fell to the earth, and heard a voice saying unto him, Saul, Saul, why persecutest thou me?
5 And he said, Who art thou, Lord? And the Lord said, I am Jesus whom thou persecutest: it is hard for thee to kick against the pricks.
6 And he trembling and astonished said, Lord, what wilt thou have me to do? And the Lord said unto him, Arise, and go into the city, and it shall be told thee what thou must do.
7 And the men which journeyed with him stood speechless, hearing a voice, but seeing no man.
8 And Saul arose from the earth; and when his eyes were opened, he saw no man: but they led him by the hand, and brought him into Damascus.
9 And he was three days without sight, and neither did eat nor drink.
10 And there was a certain disciple at Damascus, named Ananias; and to him said the Lord in a vision, Ananias. And he said, Behold, I am here, Lord.
11 And the Lord said unto him, Arise, and go into the street which is called Straight, and inquire in the house of Judas for one called Saul, of Tarsus: for, behold, he prayeth,
12 And hath seen in a vision a man named Ananias coming in, and putting his hand on him, that he might receive his sight.
13 Then Ananias answered, Lord, I have heard by many of this man, how much evil he hath done to thy saints at Jerusalem:
14 And here he hath authority from the chief priests to bind all that call on thy name.
15 But the Lord said unto him, Go thy way: for he is a chosen vessel unto me, to bear my name before the Gentiles, and kings, and the children of Israel:
17 And Ananias went his way, and entered into the house; and putting his hands on him said, Brother Saul, the Lord, even Jesus, that appeared unto thee in the way as thou camest, hath sent me, that thou mightest receive thy sight, and be filled with the Holy Ghost.
18 And immediately there fell from his eyes as it had been scales: and he received sight forthwith, and arose, and was baptized.
22 Saul increased the more in strength, and confounded the Jews which dwelt at Damascus, proving that this is very Christ.
1 پولس که به خواست خدا دعوت شد تا رسول عیسی مسیح باشد،
1 Paul, called to be an apostle of Jesus Christ through the will of God,
1 و من ای برادران، هنگامی که نزد شما آمدم، با فضیلت گفتار یا حکمت نیامدم تا شهادت خدا را به شما اعلام کنم.
2 زیرا تصمیم گرفتم که جز عیسی مسیح و او مصلوب شده، چیزی در میان شما ندانم.
3 و من در ضعف و ترس و لرز با شما بودم.
4 و گفتار و موعظه من با کلمات فریبنده حکمت انسان نبود، بلکه برای نمایش روح و قدرت بود:
5 تا ایمان شما به حکمت انسانها نباشد، بلکه به قدرت خدا باشد.
1 And I, brethren, when I came to you, came not with excellency of speech or of wisdom, declaring unto you the testimony of God.
2 For I determined not to know any thing among you, save Jesus Christ, and him crucified.
3 And I was with you in weakness, and in fear, and in much trembling.
4 And my speech and my preaching was not with enticing words of man’s wisdom, but in demonstration of the Spirit and of power:
5 That your faith should not stand in the wisdom of men, but in the power of God.
9 زیرا من کوچکترین رسول هستم که شایستگی رسول خوانده شدن را ندارم، زیرا کلیسای خدا را جفا کردم.
10 اما به لطف خدا من همانی هستم که هستم. اما من بیشتر از همه آنها زحمت کشیدم، اما نه من، بلکه فیض خدایی که با من بود.
9 For I am the least of the apostles, that am not meet to be called an apostle, because I persecuted the church of God.
10 But by the grace of God I am what I am: and his grace which was bestowed upon me was not in vain; but I laboured more abundantly than they all: yet not I, but the grace of God which was with me.
1 پس در آزادی که مسیح به وسیله آن ما را آزاد کرد استوار بایستید و دوباره گرفتار یوغ بندگی نشوید.
13 زیرا ای برادران، شما به آزادی فرا خوانده شده اید. فقط از آزادی برای مناسبتی برای جسم استفاده نکنید، بلکه با عشق به یکدیگر خدمت کنید.
16 پس این را می گویم، در روح رفتار کنید و شهوت جسم را برآورده نخواهید کرد.
17 زیرا بدن بر ضد روح میل می کند و روح بر خلاف جسم. و اینها بر خلاف یکدیگرند، به طوری که شما نمی توانید آنچه را که می خواهید انجام دهید.
18 اما اگر از طریق روح هدایت می شوید، تحت شریعت نیستید.
19 اکنون اعمال جسم آشکار است که اینها هستند. زنا، دوزه بازی، ناپاکی، فحشا،
20 بت پرستی، جادوگری، نفرت،
22 اما ثمره روح عشق، شادی، صلح، بردباری، نرمی، نیکی، ایمان است.
23 فروتنی، اعتدال: در برابر چنین چیزی هیچ قانونی وجود ندارد.
1 Stand fast therefore in the liberty wherewith Christ hath made us free, and be not entangled again with the yoke of bondage.
13 For, brethren, ye have been called unto liberty; only use not liberty for an occasion to the flesh, but by love serve one another.
16 This I say then, Walk in the Spirit, and ye shall not fulfil the lust of the flesh.
17 For the flesh lusteth against the Spirit, and the Spirit against the flesh: and these are contrary the one to the other: so that ye cannot do the things that ye would.
18 But if ye be led of the Spirit, ye are not under the law.
19 Now the works of the flesh are manifest, which are these; Adultery, fornication, uncleanness, lasciviousness,
20 Idolatry, witchcraft, hatred,
22 But the fruit of the Spirit is love, joy, peace, longsuffering, gentleness, goodness, faith,
23 Meekness, temperance: against such there is no law.
طرح عشق اصلاح گناهکار است.
The design of Love is to reform the sinner.
ایجاد رنج در نتیجه گناه، وسیله از بین بردن گناه است. هر لذت مفروض در گناه بیش از درد خود را به همراه خواهد داشت تا زمانی که ایمان به زندگی مادی و گناه از بین برود. برای رسیدن به بهشت، هماهنگی هستی، باید اصل الهی هستی را درک کنیم.
To cause suffering as the result of sin, is the means of destroying sin. Every supposed pleasure in sin will furnish more than its equivalent of pain, until belief in material life and sin is destroyed. To reach heaven, the harmony of being, we must understand the divine Principle of being.
چه کسی تا زمانی که به لذت های گناه ایمان داشته باشد، گناه را متوقف می کند؟ وقتی انسانها زمانی اعتراف می‌کنند که شر هیچ لذتی نمی‌دهد، از آن روی می‌گردانند. خطا را از فکر حذف کنید و در اثر ظاهر نخواهد شد. متفکر پیشرفته و مسیحی متدین با درک گستره و گرایش شفای مسیحی و علم آن، از آنها حمایت خواهد کرد. دیگری می‌گوید: "برای همین وقت برو، چون فصلی مناسب داشته باشم تو را خواهم خواند."
Who will stop the practice of sin so long as he believes in the pleasures of sin? When mortals once admit that evil confers no pleasure, they turn from it. Remove error from thought, and it will not appear in effect. The advanced thinker and devout Christian, perceiving the scope and tendency of Christian healing and its Science, will support them. Another will say: "Go thy way for this time; when I have a convenient season I will call for thee."
تا زمانی که هماهنگی و جاودانگی انسان آشکارتر نشود، به ایده واقعی خدا دست نمی‌یابیم. و بدن آنچه را که بر آن حاکم است منعکس خواهد کرد، خواه حقیقت باشد یا خطا، درک یا باور، روح یا ماده. بنابراین "اکنون خود را با او آشنا کن و در آرامش باش." مراقب، هوشیار و هوشیار باشید. راه مستقیم و باریک است که به درک این می‌رسد که خداوند تنها زندگی است. این یک جنگ با جسم است که در آن ما باید بر گناه، بیماری و مرگ، چه در اینجا یا چه پس از آن، غلبه کنیم - مطمئناً قبل از رسیدن به هدف روح، یا زندگی در خدا.
پولس در ابتدا شاگرد عیسی نبود، بلکه جفاگر پیروان عیسی بود. هنگامی که حقیقت برای اولین بار در علم برای او ظاهر شد، پولس نابینا شد و نابینایی او احساس شد. اما نور معنوی به زودی او را قادر ساخت تا از الگو و تعالیم عیسی پیروی کند، بیماران را شفا دهد و مسیحیت را در سراسر آسیای صغیر، یونان و حتی در روم امپراتوری موعظه کند.
Unless the harmony and immortality of man are becoming more apparent, we are not gaining the true idea of God; and the body will reflect what governs it, whether it be Truth or error, understanding or belief, Spirit or matter. Therefore "acquaint now thyself with Him, and be at peace." Be watchful, sober, and vigilant. The way is straight and narrow, which leads to the understanding that God is the only Life. It is a warfare with the flesh, in which we must conquer sin, sickness, and death, either here or hereafter, — certainly before we can reach the goal of Spirit, or life in God.
Paul was not at first a disciple of Jesus but a persecutor of Jesus' followers. When the truth first appeared to him in Science, Paul was made blind, and his blindness was felt; but spiritual light soon enabled him to follow the example and teachings of Jesus, healing the sick and preaching Christianity throughout Asia Minor, Greece, and even in imperial Rome.
شائول تارسوسی راه - مسیح یا حقیقت - را تنها زمانی مشاهده کرد که احساس نامطمئن او از حق تسلیم یک حس روحانی شد که همیشه درست است. سپس مرد عوض شد. اندیشه نگاهی اصیل تری به خود گرفت و زندگی او معنوی تر شد. او اشتباهی را که در آزار و اذیت مسیحیان که دین آنها را درک نکرده بود، آموخت و با فروتنی نام جدید پولس را برگزید. او برای اولین بار ایده واقعی عشق را مشاهده کرد و درسی از علم الهی آموخت.
اصلاحات با درک این امر حاصل می شود که در شر لذتی پایدار وجود ندارد، و همچنین با جلب علاقه به خیر بر اساس علم، که این حقیقت جاودانه را آشکار می کند که نه لذت، نه درد، نه اشتها و نه شور، نمی تواند در ماده یا از آن وجود داشته باشد، در حالی که ذهن الهی وجود دارد. می تواند و می تواند باورهای نادرست لذت، درد یا ترس و تمام اشتهای گناه آلود ذهن انسان را از بین ببرد.
چه منظره رقت انگیزی است کینه توزی، لذت بردن از انتقام! شر گاهی بالاترین تصور انسان از حق است، تا زمانی که درک او از خیر قوی تر شود. سپس از بدی لذت می برد و عذاب او می شود. راه رهایی از بدبختی گناه، ترک گناه است. راه دیگری وجود ندارد. گناه تصویر وحشی است که باید با عرق رنج پاک شود. این یک جنون اخلاقی است که با نیمه شب و طوفان به سر می برد.
برای حواس فیزیکی، خواسته های سخت علم مسیحی ضروری به نظر می رسد. اما انسانها عجله می‌کنند تا بیاموزند که زندگی خداست، خیر است، و شر در حقیقت نه جایگاهی دارد و نه قدرتی در اقتصاد انسانی یا الهی.
ترس از مجازات هرگز انسان را به راستی راستگو نکرد. برای مقابله با نادرست و اعلام حق، شجاعت اخلاقی لازم است. اما چگونه باید انسانی را اصلاح کنیم که از شهامت حیوانی بیشتر از اخلاق اخلاقی برخوردار است و تصور درستی از خیر ندارد؟ از طریق شعور انسان، فانی را به اشتباه خود در جستجوی وسایل مادی برای کسب سعادت متقاعد کنید. عقل فعال ترین قوه انسانی است. اجازه دهید که این احساسات را آگاه کند و احساس خفته تعهد اخلاقی را در انسان بیدار کند و او به تدریج به پوچی لذت های حس انسانی و عظمت و سعادت یک حس معنوی که مادی یا جسمانی را خاموش می کند، بیاموزد. سپس او نه تنها نجات خواهد یافت، بلکه نجات می یابد.
Saul of Tarsus beheld the way — the Christ, or Truth — only when his uncertain sense of right yielded to a spiritual sense, which is always right. Then the man was changed. Thought assumed a nobler outlook, and his life became more spiritual. He learned the wrong that he had done in persecuting Christians, whose religion he had not understood, and in humility he took the new name of Paul. He beheld for the first time the true idea of Love, and learned a lesson in divine Science.
Reform comes by understanding that there is no abiding pleasure in evil, and also by gaining an affection for good according to Science, which reveals the immortal fact that neither pleasure nor pain, appetite nor passion, can exist in or of matter, while divine Mind can and does destroy the false beliefs of pleasure, pain, or fear and all the sinful appetites of the human mind.
What a pitiful sight is malice, finding pleasure in revenge! Evil is sometimes a man's highest conception of right, until his grasp on good grows stronger. Then he loses pleasure in wickedness, and it becomes his torment. The way to escape the misery of sin is to cease sinning. There is no other way. Sin is the image of the beast to be effaced by the sweat of agony. It is a moral madness which rushes forth to clamor with midnight and tempest.
To the physical senses, the strict demands of Christian Science seem peremptory; but mortals are hastening to learn that Life is God, good, and that evil has in reality neither place nor power in the human or the divine economy.
Fear of punishment never made man truly honest. Moral courage is requisite to meet the wrong and to proclaim the right. But how shall we reform the man who has more animal than moral courage, and who has not the true idea of good? Through human consciousness, convince the mortal of his mistake in seeking material means for gaining happiness. Reason is the most active human faculty. Let that inform the sentiments and awaken the man's dormant sense of moral obligation, and by degrees he will learn the nothingness of the pleasures of human sense and the grandeur and bliss of a spiritual sense, which silences the material or corporeal. Then he not only will be saved, but is saved.
در علم ریاکاری وجود ندارد. اصل امری ضروری است. با اراده انسان نمی توانید آن را مسخره کنید. علم خواسته الهی است نه بشری. همیشه حق است، اصل الهی آن هرگز توبه نمی کند، بلکه ادعای حقیقت را با رفع خطا حفظ می کند. عفو رحمت الهی نابودی ضلالت است. اگر انسانها منبع معنوی واقعی خود را همه برکت می‌دانستند، برای توسل به امر روحانی تلاش می‌کردند و در آرامش بودند. اما هرچه ضلالتی که ذهن فانی در آن غوطه ورتر است، مخالفت با معنویت شدیدتر می شود، تا اینکه خطا به حقیقت تسلیم می شود.
مقاومت انسان در برابر علم الهی به همان نسبت ضعیف می‌شود که انسانها از خطا برای حقیقت دست می‌کشند و درک وجود جانشین باور صرف می‌شود.
There is no hypocrisy in Science. Principle is imperative. You cannot mock it by human will. Science is a divine demand, not a human. Always right, its divine Principle never repents, but maintains the claim of Truth by quenching error. The pardon of divine mercy is the destruction of error. If men understood their real spiritual source to be all blessedness, they would struggle for recourse to the spiritual and be at peace; but the deeper the error into which mortal mind is plunged, the more intense the opposition to spirituality, till error yields to Truth.
Human resistance to divine Science weakens in proportion as mortals give up error for Truth and the understanding of being supersedes mere belief.
فانیان از طریق توبه، تعمید معنوی و تجدید حیات، عقاید مادی و فردیت کاذب خود را کنار می گذارند. این فقط زمان است که "همه مرا [خدا] را از کوچکترینشان تا بزرگ‌ترینشان را بشناسند." انکار ادعای ماده گامی بزرگ به سوی شادی های روح، به سوی آزادی انسان و پیروزی نهایی بر بدن است.
فقط یک راه به بهشت وجود دارد، هماهنگی، و مسیح در علم الهی این راه را به ما نشان می دهد. این است که جز خیر، خدا و انعکاس او، هیچ واقعیت دیگری نداشته باشیم - آگاهی دیگری از زندگی نداشته باشیم، و برتر از درد و لذت حواس باشیم.
Through repentance, spiritual baptism, and regeneration, mortals put off their material beliefs and false individuality. It is only a question of time when "they shall all know Me [God], from the least of them unto the greatest." Denial of the claims of matter is a great step towards the joys of Spirit, towards human freedom and the final triumph over the body.
There is but one way to heaven, harmony, and Christ in divine Science shows us this way. It is to know no other reality — to have no other consciousness of life — than good, God and His reflection, and to rise superior to the so-called pain and pleasure of the senses.
پولس قدیس می‌گوید: "با ترس و لرز برای نجات خود تلاش کنید." عیسی گفت: "ای گله کوچک نترسید، زیرا پدر شما پسندیده است که پادشاهی را به شما بدهد."
St. Paul says, "Work out your own salvation with fear and trembling:" Jesus said, "Fear not, little flock; for it is your Father's good pleasure to give you the kingdom."
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████