یکشنبه ، ماه مه 22، 2022.
"برای خوراکی که فانی می‌شود کار نکنید، بلکه برای خوراکی که تا حیات جاودانی می‌ماند و پسر انسان به شما خواهد داد، تلاش کنید."۔
“Labour not for the meat which perisheth, but for that meat which endureth unto everlasting life, which the Son of man shall give unto you.”
8 وای که مردم خداوند را به خاطر نیکی او و کارهای شگفت انگیزش برای فرزندان انسان ستایش کنند.
9 زیرا روح مشتاق را سیر می کند و روح گرسنه را از خوبی سیر می کند.
7 شریعت خداوند کامل است و روح را متحول می‌سازد: شهادت خداوند یقین دارد و ساده‌ان را عاقل می‌سازد.
8 فرایض خداوند درست است و دل را شاد می کند: فرمان خداوند پاک است و چشمان را روشن می کند.
9 ترس خداوند پاک و تا ابدالابد است و احکام خداوند کاملاً راست و عادلانه است.
10 آنها از طلا، آری، از طلای بسیار مرغوب ترند: از عسل و لانه زنبوری نیز شیرین ترند.
11 بعلاوه به وسیله آنها بنده تو هشدار داده می شود و برای حفظ آنها پاداش بزرگی است.
8. Oh that men would praise the Lord for his goodness, and for his wonderful works to the children of men!
9. For he satisfieth the longing soul, and filleth the hungry soul with goodness.
7. The law of the Lord is perfect, converting the soul: the testimony of the Lord is sure, making wise the simple.
8. The statutes of the Lord are right, rejoicing the heart: the commandment of the Lord is pure, enlightening the eyes.
9. The fear of the Lord is clean, enduring for ever: the judgments of the Lord are true and righteous altogether.
10. More to be desired are they than gold, yea, than much fine gold: sweeter also than honey and the honeycomb.
11. Moreover by them is thy servant warned: and in keeping of them there is great reward.
د درس خطبه
1 ای هر که تشنه است، به آب بیاید و هر که پول ندارد. بیایید، بخرید و بخورید. آری، بیا، شراب و شیر را بدون پول و بدون قیمت بخر.
2 چرا برای چیزی که نان نیست پول خرج می کنید؟ و زحمت شما برای چیزی که راضی نمی کند؟ با جدیت به من گوش فرا دهید و آنچه را که خوب است بخورید و بگذارید روحتان از چاقی لذت ببرد.
3 گوش خود را متمایل کن و نزد من بیا، بشنو تا جان تو زنده شود. و من با تو عهد ابدی خواهم بست، حتی رحمتهای مطمئن داود.
1 Ho, every one that thirsteth, come ye to the waters, and he that hath no money; come ye, buy, and eat; yea, come, buy wine and milk without money and without price.
2 Wherefore do ye spend money for that which is not bread? and your labour for that which satisfieth not? hearken diligently unto me, and eat ye that which is good, and let your soul delight itself in fatness.
3 Incline your ear, and come unto me: hear, and your soul shall live; and I will make an everlasting covenant with you, even the sure mercies of David.
14 خداوند می‌گوید که روح کاهنان را با فربه سیر خواهم کرد و قوم من از خوبی من سیر خواهند شد.
14 And I will satiate the soul of the priests with fatness, and my people shall be satisfied with my goodness, saith the Lord.
1 و عیسی پر از روح القدس از اردن بازگشت،
33 و در کنیسه مردی بود که روح شیطان ناپاک داشت و با صدای بلند فریاد زد:
34 گفتن ما را رها کن. ای عیسی ناصری، ما با تو چه کار داریم؟ آیا آمده ای که ما را نابود کنی؟ من تو را می شناسم که هستی. مقدس خدا
35 و عیسی او را ملامت کرد و گفت: سکوت کن و از او بیرون بیا. و چون شیطان او را در میان افکند، از او بیرون آمد و به او آسیبی نرساند.
36 و همگی متحیر شده، میان خود می گفتند: این چه حرفی است! زیرا او با قدرت و قدرت به ارواح ناپاک فرمان می دهد و آنها بیرون می آیند.
37 و آوازه او در هر نقطه از اطراف آن کشور منتشر شد.
1 And Jesus being full of the Holy Ghost returned from Jordan,
33 And in the synagogue there was a man, which had a spirit of an unclean devil, and cried out with a loud voice,
34 Saying, Let us alone; what have we to do with thee, thou Jesus of Nazareth? art thou come to destroy us? I know thee who thou art; the Holy One of God.
35 And Jesus rebuked him, saying, Hold thy peace, and come out of him. And when the devil had thrown him in the midst, he came out of him, and hurt him not.
36 And they were all amazed, and spake among themselves, saying, What a word is this! for with authority and power he commandeth the unclean spirits, and they come out.
37 And the fame of him went out into every place of the country round about.
1 در این میان، هنگامی که تعداد بیشماری از مردم دور هم جمع شده بودند، به گونه ای که بر یکدیگر پایکوبی کردند،
13 ... یکی از اعضای گروه به او گفت: "استاد، با برادرم صحبت کن که او ارث را با من تقسیم کند."
14 و به او گفت: ای ای مرد، چه کسی مرا بر تو قاضی یا جداکننده قرار داد؟
15 و او به آنها گفت: مواظب باشید و از طمع برحذر باشید، زیرا زندگی انسان به فراوانی چیزهایی که در اختیار دارد نیست.
16 و برای ایشان مَثَلی زد و گفت: زمین مردی ثروتمند به وفور بیرون آورد.
17 و در درون خود فکر کرد و گفت: چه کنم، زیرا جایی برای دادن میوه ندارم؟
18 و او گفت: من چنین خواهم کرد: انبارهای خود را خراب خواهم کرد و بزرگتر خواهم ساخت. و همه ثمرات و اموال خود را در آنجا عطا خواهم کرد.
19 و به جان خود خواهم گفت ای جان، تو اموال زیادی برای سالیان دراز داری. آسوده باش، بخور، بیاشام و شاد باش.
20 اما خدا به او گفت: ای احمق، این شب از تو خواسته می شود. پس آن چیزهایی که تو فراهم کرده ای کیست؟
21 کسی که برای خود گنج جمع می کند و نزد خدا ثروتمند نیست نیز چنین است.
22 و او به شاگردان خود گفت: بنابراین به شما می گویم: به زندگی خود فکر نکنید که چه خواهید خورد. نه برای بدن، چه بپوشید.
23 جان بیش از گوشت است و بدن از لباس.
24 کلاغ ها را در نظر بگیرید، زیرا نه می کارند و نه درو می کنند. که نه انبار دارند و نه انبار. و خدا به آنها غذا می دهد. شما چقدر بهتر از پرندگان هستید؟
28 اگر خدا علف‌ها را که امروز در مزرعه است و فردا در تنور می‌اندازند، چنین می‌پوشاند. ای کم ایمانان چقدر بیشتر شما را می پوشاند؟
29 و نطلبید که چه بخورید، یا آنچه می نوشید، شک نکنید.
30 زیرا امتهای جهان در پی همه این چیزها هستند و پدر شما می داند که شما به این چیزها نیاز دارید.
31 بلکه بیشتر به دنبال ملکوت خدا باشید. و همه این چیزها به شما اضافه خواهد شد.
1 In the mean time, when there were gathered together an innumerable multitude of people, insomuch that they trode one upon another,
13 …one of the company said unto him, Master, speak to my brother, that he divide the inheritance with me.
14 And he said unto him, Man, who made me a judge or a divider over you?
15 And he said unto them, Take heed, and beware of covetousness: for a man’s life consisteth not in the abundance of the things which he possesseth.
16 And he spake a parable unto them, saying, The ground of a certain rich man brought forth plentifully:
17 And he thought within himself, saying, What shall I do, because I have no room where to bestow my fruits?
18 And he said, This will I do: I will pull down my barns, and build greater; and there will I bestow all my fruits and my goods.
19 And I will say to my soul, Soul, thou hast much goods laid up for many years; take thine ease, eat, drink, and be merry.
20 But God said unto him, Thou fool, this night thy soul shall be required of thee: then whose shall those things be, which thou hast provided?
21 So is he that layeth up treasure for himself, and is not rich toward God.
22 And he said unto his disciples, Therefore I say unto you, Take no thought for your life, what ye shall eat; neither for the body, what ye shall put on.
23 The life is more than meat, and the body is more than raiment.
24 Consider the ravens: for they neither sow nor reap; which neither have storehouse nor barn; and God feedeth them: how much more are ye better than the fowls?
28 If then God so clothe the grass, which is to day in the field, and to morrow is cast into the oven; how much more will he clothe you, O ye of little faith?
29 And seek not ye what ye shall eat, or what ye shall drink, neither be ye of doubtful mind.
30 For all these things do the nations of the world seek after: and your Father knoweth that ye have need of these things.
31 But rather seek ye the kingdom of God; and all these things shall be added unto you.
28 و از کسانی که بدن را می کشند، اما نمی توانند جان را بکشند، بترسید، بلکه از کسی که می تواند روح و بدن را در جهنم هلاک کند، بترسید.
28 And fear not them which kill the body, but are not able to kill the soul: but rather fear him which is able to destroy both soul and body in hell.
24 آنگاه عیسی به شاگردان خود گفت: اگر کسی می‌خواهد به دنبال من بیاید، خود را انکار کند و صلیب خود را بردارد و به دنبال من بیاید.
25 زیرا هر که جان خود را نجات دهد، آن را از دست خواهد داد و هر که جان خود را به خاطر من از دست بدهد، آن را خواهد یافت.
26 زیرا انسان چه سودی دارد که تمام دنیا را به دست آورد و جان خود را از دست بدهد؟ یا انسان در ازای جان خود چه خواهد داد؟
24 Then said Jesus unto his disciples, If any man will come after me, let him deny himself, and take up his cross, and follow me.
25 For whosoever will save his life shall lose it: and whosoever will lose his life for my sake shall find it.
26 For what is a man profited, if he shall gain the whole world, and lose his own soul? or what shall a man give in exchange for his soul?
31 پدران ما در بیابان مانا خوردند. همانطور که مکتوب است نان از آسمان به آنها داد تا بخورند.
32 آنگاه عیسی به آنها گفت: آمین، همانا به شما می‌گویم، موسی آن نان را از آسمان به شما نداد. اما پدر من نان واقعی را از آسمان به شما می دهد.
33 زیرا نان خدا اوست که از آسمان نازل می شود و به جهان حیات می بخشد.
38 زیرا من از آسمان نازل شده ام، نه برای انجام اراده خود، بلکه به خواست فرستنده.
40 و اراده فرستنده من این است که هر که پسر را ببیند و به او ایمان آورد حیات جاودانی داشته باشد و من او را در روز آخر زنده خواهم کرد.
31 Our fathers did eat manna in the desert; as it is written, He gave them bread from heaven to eat.
32 Then Jesus said unto them, Verily, verily, I say unto you, Moses gave you not that bread from heaven; but my Father giveth you the true bread from heaven.
33 For the bread of God is he which cometh down from heaven, and giveth life unto the world.
38 For I came down from heaven, not to do mine own will, but the will of him that sent me.
40 And this is the will of him that sent me, that every one which seeth the Son, and believeth on him, may have everlasting life: and I will raise him up at the last day.
1 زیرا می دانیم که اگر خانه زمینی ما در این خیمه منحل شود، ساختمانی از خدا داریم، خانه ای که دست ساخته نیست و در آسمان جاودان است.
6 بنابراین، ما همیشه مطمئن هستیم، زیرا می دانیم که در حالی که در بدن در خانه هستیم، از خداوند غایب هستیم:
7 (زیرا ما با ایمان راه می رویم، نه با دید:)
8 من می گویم، ما مطمئن هستیم و مایلیم که از بدن غیبت کنیم و با خداوند حضور داشته باشیم.
1 For we know that if our earthly house of this tabernacle were dissolved, we have a building of God, an house not made with hands, eternal in the heavens.
6 Therefore we are always confident, knowing that, whilst we are at home in the body, we are absent from the Lord:
7 (For we walk by faith, not by sight:)
8 We are confident, I say, and willing rather to be absent from the body, and to be present with the Lord.
23 ... و از خدا می خواهم که تمام روح و روح و بدن شما تا آمدن خداوند ما عیسی مسیح بی عیب و نقص حفظ شود.
23 …and I pray God your whole spirit and soul and body be preserved blameless unto the coming of our Lord Jesus Christ.
روح جوهر، حیات و هوش انسان است که فردی است، اما در ماده نیست. روح هرگز نمی تواند چیزی پایین تر از روح را منعکس کند.
انسان مظهر روح است. سرخپوستان زمانی که یک دریاچه زیبا را "لبخند روح بزرگ" نامیدند، به واقعیت زیربنایی نگاه کردند.
Soul is the substance, Life, and intelligence of man, which is individualized, but not in matter. Soul can never reflect anything inferior to Spirit.
Man is the expression of Soul. The Indians caught some glimpses of the underlying reality, when they called a certain beautiful lake "the smile of the Great Spirit."
ذهن، که بر همه‌ی شکل‌هایش برتری دارد و بر همه‌ی آنها حکومت می‌کند، خورشید مرکزی نظام‌های اندیشه‌های خودش است، حیات و نور همه آفرینش گسترده‌اش. و انسان خراجدار ذهن الهی است. جسم یا ذهن مادی و فانی انسان نیست.
Mind, supreme over all its formations and governing them all, is the central sun of its own systems of ideas, the life and light of all its own vast creation; and man is tributary to divine Mind. The material and mortal body or mind is not the man.
علم هستی نشان می دهد که وجود روح یا روح نامتناهی در بدنی متناهی و یا داشتن هوشی جدا از خالق خود برای انسان غیرممکن است. این یک اشتباه بدیهی است که فرض کنیم می تواند واقعیتی مانند حیات حیوانی یا گیاهی ارگانیک وجود داشته باشد، زمانی که چنین زندگی به اصطلاح همیشه به مرگ ختم می شود. زندگی هرگز برای یک لحظه منقرض نمی شود. بنابراین هرگز ساختاری و ارگانیک نیست، و هرگز توسط تشکیلات خود جذب یا محدود نمی شود.
The Science of being shows it to be impossible for infinite Spirit or Soul to be in a finite body or for man to have an intelligence separate from his Maker. It is a self-evident error to suppose that there can be such a reality as organic animal or vegetable life, when such so-called life always ends in death. Life is never for a moment extinct. Therefore it is never structural nor organic, and is never absorbed nor limited by its own formations.
چه مدرکی از روح یا جاودانگی در فانی دارید؟ حتی بر اساس آموزه های علوم طبیعی، انسان هرگز روح یا روح را ندیده است که از بدن خارج شده یا وارد آن می شود. چه مبنایی برای نظریه روح ساکن جز ادعای اعتقاد فانی وجود دارد؟
What evidence of Soul or of immortality have you within mortality? Even according to the teachings of natural science, man has never beheld Spirit or Soul leaving a body or entering it. What basis is there for the theory of indwelling spirit, except the claim of mortal belief?
بدن فانی فقط یک باور فانی نادرست ذهن به ماده است. آنچه شما ماده می نامید در اصل خطا در راه حل، ذهن فانی ابتدایی بود - که توسط میلتون به "آشوب و شب کهنه" تشبیه شد. یک نظریه در مورد این ذهن فانی این است که احساسات آن می تواند انسان را بازتولید کند، می تواند خون، گوشت و استخوان را تشکیل دهد. علم هستی که در آن همه ذهن الهی یا خدا و اندیشه اوست، در این عصر روشن تر است، اما برای این باور که ماده واسطه انسان است، یا اینکه انسان می تواند به فکر مجسم خودش وارد شود، خود را مقید کند. عقاید خود را، و سپس پیوندهای خود را مادی نامید و نام آن را قانون الهی گذاشت.
The mortal body is only an erroneous mortal belief of mind in matter. What you call matter was originally error in solution, elementary mortal mind, — likened by Milton to "chaos and old night." One theory about this mortal mind is, that its sensations can reproduce man, can form blood, flesh, and bones. The Science of being, in which all is divine Mind, or God and His idea, would be clearer in this age, but for the belief that matter is the medium of man, or that man can enter his own embodied thought, bind himself with his own beliefs, and then call his bonds material and name them divine law.
روح منابع بی‌نهایتی دارد که با آن می‌توان انسان را برکت داد، و اگر در روح جستجو کنیم، خوشبختی آسان‌تر به دست می‌آید و در حفظ ما امن‌تر خواهد بود. لذت های بالاتر به تنهایی می تواند هوس های انسان جاودانه را برآورده کند. ما نمی توانیم شادی را در محدوده حس شخصی محدود کنیم. حواس هیچ لذت واقعی را به شما نمی دهند.
Soul has infinite resources with which to bless mankind, and happiness would be more readily attained and would be more secure in our keeping, if sought in Soul. Higher enjoyments alone can satisfy the cravings of immortal man. We cannot circumscribe happiness within the limits of personal sense. The senses confer no real enjoyment.
عیسی هرگز تعلیم نداد که مواد مخدر، غذا، هوا، و ورزش می تواند انسان را سالم کند، یا می تواند زندگی انسان را از بین ببرد. او این اشتباهات را با تمرین خود نیز نشان نداد. او هماهنگی انسان را به ذهن ارجاع داد، نه به اهمیت، و هرگز سعی نکرد حکم خدا را که مهر محکومیت خدا از گناه، بیماری و مرگ بود، بی اثر کند.
Jesus never taught that drugs, food, air, and exercise could make a man healthy, or that they could destroy human life; nor did he illustrate these errors by his practice. He referred man's harmony to Mind, not to matter, and never tried to make of none effect the sentence of God, which sealed God's condemnation of sin, sickness, and death.
این فرضیه رایج را بپذیرید که غذا غذای زندگی است، و ضرورت پذیرش دیگری در جهت مخالف وجود دارد، - که غذا قدرت دارد زندگی، خدا را از طریق کمبود یا زیاده‌روی، کیفیت یا کمیت از بین ببرد. این نمونه ای از ماهیت مبهم تمام نظریه های سلامت مادی است. آنها با خود متناقض و خود ویرانگر هستند و "پادشاهی بر ضد خود تقسیم شده" را تشکیل می دهند که "ویران می شود". اگر عیسی غذا برای شاگردانش تهیه کرده باشد، نمی تواند زندگی را از بین ببرد.
واقعیت این است که غذا بر زندگی مطلق انسان تأثیر نمی گذارد و این امر زمانی بدیهی می شود که بدانیم خدا زندگی ماست.
Admit the common hypothesis that food is the nutriment of life, and there follows the necessity for another admission in the opposite direction, — that food has power to destroy Life, God, through a deficiency or an excess, a quality or a quantity. This is a specimen of the ambiguous nature of all material health-theories. They are self-contradictory and self-destructive, constituting a "kingdom divided against itself," which is "brought to desolation." If food was prepared by Jesus for his disciples, it cannot destroy life.
The fact is, food does not affect the absolute Life of man, and this becomes self-evident, when we learn that God is our Life.
زمانی یک روحانی برای افزایش روحیه خود رژیم غذایی نان و آب در پیش گرفت. او که سلامتی خود را ضعیف می دید، از پرهیز خود دست کشید و به دیگران توصیه کرد که هرگز رژیم غذایی را برای رشد فیض امتحان نکنند.
اعتقاد به اینکه روزه یا ضیافت باعث بهتر شدن انسان از لحاظ اخلاقی و جسمی می شود، یکی از ثمرات "درخت علم خیر و شر" است که خداوند در مورد آن فرمود: "از آن نخورید". ذهن فانی تمام شرایط بدن فانی را تشکیل می دهد و معده، استخوان ها، ریه ها، قلب، خون و غیره را مستقیماً کنترل می کند، همانطور که اراده یا اراده دست را حرکت می دهد.
A clergyman once adopted a diet of bread and water to increase his spirituality. Finding his health failing, he gave up his abstinence, and advised others never to try dietetics for growth in grace.
The belief that either fasting or feasting makes men better morally or physically is one of the fruits of "the tree of the knowledge of good and evil," concerning which God said, "Thou shalt not eat of it." Mortal mind forms all conditions of the mortal body, and controls the stomach, bones, lungs, heart, blood, etc., as directly as the volition or will moves the hand.
در علم الهی، انسان توسط خداوند، اصل الهی وجود، حمایت می شود. زمین به فرمان خدا برای انسان غذا می آورد. عیسی با دانستن این موضوع، یک بار گفت: "به جان خود فکر نکنید، چه بخورید یا چه بنوشید" - با این فرض که در اختیار خالقش نیست، بلکه خدا، پدر و مادر همه را قادر می‌داند. برای تغذیه و پوشاندن انسان همانطور که او با نیلوفرها می کند.
In divine Science, man is sustained by God, the divine Principle of being. The earth, at God's command, brings forth food for man's use. Knowing this, Jesus once said, "Take no thought for your life, what ye shall eat, or what ye shall drink," — presuming not on the prerogative of his creator, but recognizing God, the Father and Mother of all, as able to feed and clothe man as He doth the lilies.
اگر نیمی از توجهی که به بهداشت داده می شد به مطالعه علوم مسیحی و معنویت بخشیدن به اندیشه می شد، این به تنهایی آغازگر هزاره خواهد بود.
If half the attention given to hygiene were given to the study of Christian Science and to the spiritualization of thought, this alone would usher in the millennium.
ما باید این باور نادرست را که حیات و هوش در ماده است از بین ببریم و خود را بر آنچه پاک و کامل است بکاریم. پولس گفت: "در روح رفتار کنید و شهوت جسم را برآورده نخواهید کرد." دیر یا زود خواهیم آموخت که قید و بند ظرفیت محدود انسان با این توهم شکل می گیرد که او به جای روح، در ماده به جای روح زندگی می کند.
We must destroy the false belief that life and intelligence are in matter, and plant ourselves upon what is pure and perfect. Paul said, "Walk in the Spirit, and ye shall not fulfil the lust of the flesh." Sooner or later we shall learn that the fetters of man's finite capacity are forged by the illusion that he lives in body instead of in Soul, in matter instead of in Spirit.
زندگی قانون روح است، حتی قانون روح حقیقت، و روح هرگز بدون نماینده نیست. وجود فردی انسان به اندازه روح نمی تواند بمیرد یا در ناخودآگاه ناپدید شود، زیرا هر دو جاودانه هستند. اگر انسان اکنون به مرگ اعتقاد دارد، باید با علم به این که حقیقتی در مرگ وجود ندارد، به آن کافر شود، زیرا حقیقت وجود بی مرگ است. قبل از درک زندگی و به دست آوردن هماهنگی، باید علم به این باور که وجود مشروط به ماده است، بر آن مسلط شد.
Life is the law of Soul, even the law of the spirit of Truth, and Soul is never without its representative. Man's individual being can no more die nor disappear in unconsciousness than can Soul, for both are immortal. If man believes in death now, he must disbelieve in it when learning that there is no reality in death, since the truth of being is deathless. The belief that existence is contingent on matter must be met and mastered by Science, before Life can be understood and harmony obtained.
آیا "یَهُوَه خدای خود را با تمام دل و با تمام جان و با تمام عقل خود دوست می‌داری"؟ این فرمان شامل بسیاری، حتی تسلیم تمام احساسات، محبت و عبادت صرفاً مادی است. این الدورادو مسیحیت است. علم زندگی را در بر می گیرد و فقط کنترل الهی روح را به رسمیت می شناسد که در آن روح ارباب ماست و حس مادی و انسانی جایی نخواهد داشت.
__Dost thou "love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind"? This command includes much, even the surrender of all merely material sensation, affection, and worship. This is the El Dorado of Christianity. It involves the Science of Life, and recognizes only the divine control of Spirit, in which Soul is our master, and material sense and human will have no place.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████