یکشنبه ، ژانویه 1، 2023.
"من خداوند متعال هستم. پیش من راه برو و کامل باش و من عهد خود را بین خود و تو خواهم بست."۔
“I am the Almighty God; walk before me, and be thou perfect. And I will make my covenant between me and thee.”
10 خدایا در من دلی پاک بیافرین. و روحی درست را در من تجدید کن.
12 شادی نجات خود را به من بازگردان و با روح آزادت مرا حمایت کن.
8 مرا به شنیدن شادی و خوشی ببخش.
14 ای خدا، ای خدای نجات من، و زبان من عدالت تو را بلند خواهد خواند.
19 من روح جدیدی را در درون شما قرار خواهم داد.
26 همچنین قلب تازه ای به شما خواهم داد و روح تازه ای در شما خواهم نهاد.
27 روح خود را در درون تو خواهم نهاد و تو را در فرایض خود سیر خواهم کرد.
28 و شما قوم من خواهید بود و من خدای شما خواهم بود.
10. Create in me a clean heart, O God; and renew a right spirit within me.
12. Restore unto me the joy of thy salvation; and uphold me with thy free spirit.
8. Make me to hear joy and gladness.
14. O God, thou God of my salvation: and my tongue shall sing aloud of thy righteousness.
19. I will put a new spirit within you.
26. A new heart also will I give you, and a new spirit will I put within you.
27. I will put my spirit within you, and cause you to walk in my statutes.
28. And ye shall be my people, and I will be your God.
د درس خطبه
26 ... با خدا همه چیز ممکن است.
26 …with God all things are possible.
1 موسی گله پدرشوهر خود یترو، کاهن مدیان را نگاه داشت و گله را به پشت بیابان برد و به کوه خدا، یعنی حوریب رسید.
2 و فرشته خداوند در شعله آتش از میان بوته بر او ظاهر شد و او نگریست و اینک بوته در آتش سوخت و بوته نابود نشد.
3 و موسی گفت: من اکنون بر می گردم و این منظره بزرگ را می بینم که چرا بوته نسوخته است.
4 و چون خداوند دید که برای دیدن برگشت، خدا او را از میان بوته صدا زد و گفت: موسی، موسی. و او گفت: اینجا هستم.
5 و گفت: به اینجا نزدیک نشو، کفشهایت را از پاهایت درآور، زیرا مکانی که بر آن ایستاده ای زمین مقدس است.
6 به علاوه گفت: من خدای پدرت، خدای ابراهیم، خدای اسحاق و خدای یعقوب هستم. و موسی صورت خود را پنهان کرد. زیرا می ترسید به خدا نگاه کند.
7 خداوند گفت: من مصیبت قوم خود را که در مصر هستند، دیده‌ام، و فریاد ایشان را به‌سبب صاحبان وظیفه‌شان شنیده‌ام. زیرا من غم و اندوه آنها را می دانم.
8 و من فرود آمدم تا آنها را از دست مصریان رهایی بخشم و آنها را از آن سرزمین به سرزمینی نیکو و بزرگ، به سرزمینی که شیر و عسل جاری است، بیاورم.
10 پس اکنون بیا و من تو را نزد فرعون می فرستم تا قوم من بنی اسرائیل را از مصر بیرون بیاوری.
11 و موسی به خدا گفت: من کیستم که نزد فرعون بروم و بنی اسرائیل را از مصر بیرون بیاورم؟
13 اینک وقتی نزد بنی اسرائیل بیایم و به آنها خواهم گفت: خدای پدران شما مرا نزد شما فرستاده است. و به من خواهند گفت: نام او چیست؟ به آنها چه بگویم؟
14 و خدا به موسی گفت: من همان هستم که هستم و او گفت: به بنی اسرائیل چنین بگویید من هستم مرا نزد شما فرستاده است.
1 Now Moses kept the flock of Jethro his father in law, the priest of Midian: and he led the flock to the backside of the desert, and came to the mountain of God, even to Horeb.
2 And the angel of the Lord appeared unto him in a flame of fire out of the midst of a bush: and he looked, and, behold, the bush burned with fire, and the bush was not consumed.
3 And Moses said, I will now turn aside, and see this great sight, why the bush is not burnt.
4 And when the Lord saw that he turned aside to see, God called unto him out of the midst of the bush, and said, Moses, Moses. And he said, Here am I.
5 And he said, Draw not nigh hither: put off thy shoes from off thy feet, for the place whereon thou standest is holy ground.
6 Moreover he said, I am the God of thy father, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob. And Moses hid his face; for he was afraid to look upon God.
7 And the Lord said, I have surely seen the affliction of my people which are in Egypt, and have heard their cry by reason of their taskmasters; for I know their sorrows;
8 And I am come down to deliver them out of the hand of the Egyptians, and to bring them up out of that land unto a good land and a large, unto a land flowing with milk and honey;
10 Come now therefore, and I will send thee unto Pharaoh, that thou mayest bring forth my people the children of Israel out of Egypt.
11 And Moses said unto God, Who am I, that I should go unto Pharaoh, and that I should bring forth the children of Israel out of Egypt?
13 Behold, when I come unto the children of Israel, and shall say unto them, The God of your fathers hath sent me unto you; and they shall say to me, What is his name? what shall I say unto them?
14 And God said unto Moses, I AM THAT I AM: and he said, Thus shalt thou say unto the children of Israel, I AM hath sent me unto you.
2 با تمام جماعت بنی اسرائیل سخن بگو و به ایشان بگو: مقدس خواهید بود زیرا من یهوه خدای شما قدوس هستم.
2 Speak unto all the congregation of the children of Israel, and say unto them, Ye shall be holy: for I the Lord your God am holy.
1 سخنان ارمیا...
4 ... کلام خداوند بر من نازل شد و گفت:
5 قبل از اینکه تو را در شکم شکل دهم، تو را شناختم و پیش از آن که از رحم بیرون بیایی تو را تقدیس کردم و تو را برای امت ها پیامبری قرار دادم.
6 سپس گفتم: آه، خداوندا! اینک، من نمی توانم صحبت کنم، زیرا من یک کودک هستم.
7 اما خداوند به من گفت: نگو من بچه هستم، زیرا به هر آنچه برایت می فرستم خواهی رفت و هر چه به تو امر کنم بگو.
8 از چهره ایشان نترس زیرا خداوند می گوید من با تو هستم تا تو را نجات دهم.
9 سپس خداوند دست خود را دراز کرد و دهان من را لمس کرد. و خداوند به من گفت: اینک من سخنان خود را در دهان تو گذاشتم.
10 ببین، من امروز تو را بر قوم ها و بر مملکت ها قرار دادم تا ریشه کن کنی و ویران کنی و ویران کنی و بیاندازی و بنا کنی و بکاری.
17 پس کمر خود را ببند و برخیز و هر چه به تو امر می کنم به آنها بگو: ناامید مباش…
19 …آنها بر تو چیره نخواهند شد. زیرا خداوند می گوید که من با تو هستم تا تو را نجات دهم.
1 The words of Jeremiah …
4 …the word of the Lord came unto me, saying,
5 Before I formed thee in the belly I knew thee; and before thou camest forth out of the womb I sanctified thee, and I ordained thee a prophet unto the nations.
6 Then said I, Ah, Lord God! behold, I cannot speak: for I am a child.
7 But the Lord said unto me, Say not, I am a child: for thou shalt go to all that I shall send thee, and whatsoever I command thee thou shalt speak.
8 Be not afraid of their faces: for I am with thee to deliver thee, saith the Lord.
9 Then the Lord put forth his hand, and touched my mouth. And the Lord said unto me, Behold, I have put my words in thy mouth.
10 See, I have this day set thee over the nations and over the kingdoms, to root out, and to pull down, and to destroy, and to throw down, to build, and to plant.
17 Thou therefore gird up thy loins, and arise, and speak unto them all that I command thee: be not dismayed …
19 …they shall not prevail against thee; for I am with thee, saith the Lord, to deliver thee.
16 و عیسی، چون تعمید یافت، بی‌درنگ از آب بیرون آمد و اینک، آسمان به روی او گشوده شد، و روح خدا را دید که مانند کبوتری نازل می‌شد و بر او می‌تابید.
17 و اینک صدایی از آسمان که می‌گوید: این است پسر محبوب من که از او خشنود هستم.
16 And Jesus, when he was baptized, went up straightway out of the water: and, lo, the heavens were opened unto him, and he saw the Spirit of God descending like a dove, and lighting upon him:
17 And lo a voice from heaven, saying, This is my beloved Son, in whom I am well pleased.
13 هنگامی که عیسی به سواحل قیصریه فیلیپی آمد، از شاگردان خود پرسید: «مردم می گویند که من پسر انسان کیستم؟
14 و گفتند: برخی می گویند که تو یحیی تعمید دهنده هستی. و دیگران، ارمیا، یا یکی از پیامبران.
15 او به آنها گفت، اما شما می گویید که من کیستم؟
16 و شمعون پطرس پاسخ داد و گفت: تو مسیح پسر خدای زنده هستی.
17 عیسی در جواب او گفت: «خوشا به حال تو ای شمعون باریونا، زیرا گوشت و خون آن را بر تو آشکار نکرده است، بلکه پدر من که در آسمان است.
13 When Jesus came into the coasts of Cæsarea Philippi, he asked his disciples, saying, Whom do men say that I the Son of man am?
14 And they said, Some say that thou art John the Baptist: some, Elias; and others, Jeremias, or one of the prophets.
15 He saith unto them, But whom say ye that I am?
16 And Simon Peter answered and said, Thou art the Christ, the Son of the living God.
17 And Jesus answered and said unto him, Blessed art thou, Simon Bar-jona: for flesh and blood hath not revealed it unto thee, but my Father which is in heaven.
36 شمعون پطرس به او گفت: «خداوندا، کجا می روی؟ عیسی به او پاسخ داد: هرجا که من می روم، اکنون نمی توانی از من پیروی کنی، اما پس از آن مرا تعقیب خواهی کرد.
37 پطرس به او گفت: خداوندا، چرا اکنون نمی توانم از تو پیروی کنم؟
36 Simon Peter said unto him, Lord, whither goest thou? Jesus answered him, Whither I go, thou canst not follow me now; but thou shalt follow me afterwards.
37 Peter said unto him, Lord, why cannot I follow thee now?
1 دلتان مضطرب نشود: به خدا ایمان دارید، به من نیز ایمان بیاورید.
3 من دوباره خواهم آمد و شما را نزد خود خواهم پذیرفت. تا جایی که من هستم، شما نیز آنجا باشید.
4 و به کجا می روم شما می دانید و راه را می دانید.
5 توماس به او گفت: خداوندا، ما نمی دانیم به کجا می روی. و چگونه می توانیم راه را بشناسیم؟
6 عیسی به او گفت: من راه و حقیقت و زندگی هستم هیچ کس جز به وسیله من نزد پدر نمی آید.
7 اگر مرا می شناختید، باید پدرم را نیز می شناختید و از این پس او را می شناسید و می بینید.
1 Let not your heart be troubled: ye believe in God, believe also in me.
3 I will come again, and receive you unto myself; that where I am, there ye may be also.
4 And whither I go ye know, and the way ye know.
5 Thomas saith unto him, Lord, we know not whither thou goest; and how can we know the way?
6 Jesus saith unto him, I am the way, the truth, and the life: no man cometh unto the Father, but by me.
7 If ye had known me, ye should have known my Father also: and from henceforth ye know him, and have seen him.
19 پس بروید و همه امتها را تعلیم دهید و آنها را به نام پدر و پسر و روح القدس تعمید دهید.
20 به آنها تعلیم دهید که همه آنچه را که به شما امر کرده ام رعایت کنند و اینک من همیشه تا پایان جهان با شما هستم. آمین
19 Go ye therefore, and teach all nations, baptizing them in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Ghost:
20 Teaching them to observe all things whatsoever I have commanded you: and, lo, I am with you alway, even unto the end of the world. Amen.
خداوند. من بزرگ هستم؛ دانا و بینا و فاعل و حکیم و دوستدار و ابدی. اصل؛ ذهن؛ روح؛ روح؛ زندگی؛ حقیقت؛ عشق؛ تمام مواد؛ هوش
God. The great I am; the all-knowing, all-seeing, all-acting, all-wise, all-loving, and eternal; Principle; Mind; Soul; Spirit; Life; Truth; Love; all substance; intelligence.
روح می گوید:
آدمی که حواسش روحانی است مثل من است. او درک بی نهایت را منعکس می کند، زیرا من بی نهایت هستم. زیبایی تقدس، کمال وجود، شکوه زوال ناپذیر، همه از آن من است، زیرا من خدا هستم. من جاودانگی را به انسان می دهم، زیرا من حقیقت هستم. من تمام سعادت را در بر می‌گیرم و می‌بخشم، زیرا من عشق هستم. من زندگی می دهم، بدون آغاز و بدون پایان، زیرا من زندگی هستم. من برتر هستم و همه چیز را می دهم، زیرا من ذهن هستم. من جوهر همه هستم، زیرا من همان هستم که هستم.
Spirit, saith:
Man, whose senses are spiritual, is my likeness. He reflects the infinite understanding, for I am Infinity. The beauty of holiness, the perfection of being, imperishable glory, — all are Mine, for I am God. I give immortality to man, for I am Truth. I include and impart all bliss, for I am Love. I give life, without beginning and without end, for I am Life. I am supreme and give all, for I am Mind. I am the substance of all, because I am that I am.
ذهن همان من هستم یا بی نهایت است. ذهن هرگز وارد محدود نمی شود. هوش هرگز به غیر هوش یا ماده نمی رسد. خیر هرگز وارد شر نمی شود، نامحدود به محدود، ابدی به زمان و نه فناناپذیر به فناپذیری. ایگوی الهی یا فردیت در تمام فردیت معنوی از بینهایت کوچک تا بی نهایت منعکس می شود.
انسان فناناپذیر تصویر یا ایده خداوند بوده و هست، حتی بیان نامتناهی ذهن نامتناهی، و انسان جاودانه با آن ذهن همزیستی و همزاد است. او برای همیشه در ذهن ابدی بوده است، خدا. اما ذهن نامتناهی هرگز نمی تواند در انسان باشد، بلکه توسط انسان منعکس می شود. شعور و فردیت انسان روحانی بازتاب خداوند است. آنها تراوشات او هستند که زندگی، حقیقت و عشق است. انسان جاودانه مادی نبوده و نبوده، بلکه همیشه روحانی و ابدی است.
خدا، اصل الهی انسان، و انسان به مثابه خدا، جدایی ناپذیر، هماهنگ و جاودانه هستند.
Mind is the I am, or infinity. Mind never enters the finite. Intelligence never passes into non-intelligence, or matter. Good never enters into evil, the unlimited into the limited, the eternal into the temporal, nor the immortal into mortality. The divine Ego, or individuality, is reflected in all spiritual individuality from the infinitesimal to the infinite.
Immortal man was and is God's image or idea, even the infinite expression of infinite Mind, and immortal man is coexistent and coeternal with that Mind. He has been forever in the eternal Mind, God; but infinite Mind can never be in man, but is reflected by man. The spiritual man's consciousness and individuality are reflections of God. They are the emanations of Him who is Life, Truth, and Love. Immortal man is not and never was material, but always spiritual and eternal.
God, the divine Principle of man, and man in God's likeness are inseparable, harmonious, and eternal.
استاد گفت: "هیچ کس نزد پدر [اصل الهی هستی] نمی آید مگر به وسیله من" مسیح، زندگی، حقیقت، عشق. زیرا مسیح می گوید: "من راه هستم." علیت جسمانی توسط این مرد اصلی، عیسی، از اول تا آخر کنار گذاشته شد. او می دانست که اصل الهی، عشق، هر چیزی را که واقعی است ایجاد می کند و بر آن حاکم است.
در زبان ساکسونی و بیست زبان دیگر، "خوب" برای خدا است. کتاب مقدس همه چیزهایی را که او آفریده است، مانند خودش خوب اعلام می‌کند - از نظر اصول و ایده. بنابراین جهان معنوی خوب است و خدا را آنگونه که هست منعکس می کند.
افکار خدا کامل و ابدی است، جوهر و حیات است. افكار مادى و مادى، انسانى و متضمن خطا هستند و چون خدا روح تنها علت است، فاقد علت الهى است. پس مادی و مادی مخلوقات روح نیستند. آنها فقط تقلبی از روحانی و ابدی هستند. افکار گذرا پادپای حقیقت جاودانه هستند، اگرچه (با فرض کیفیت های متضاد) خطا نیز باید بگوید: "من راستم". اما با این خطا گفتن، دروغ، خود را نابود می کند.
The Master said, "No man cometh unto the Father [the divine Principle of being] but by me," Christ, Life, Truth, Love; for Christ says, "I am the way." Physical causation was put aside from first to last by this original man, Jesus. He knew that the divine Principle, Love, creates and governs all that is real.
In the Saxon and twenty other tongues good is the term for God. The Scriptures declare all that He made to be good, like Himself, — good in Principle and in idea. Therefore the spiritual universe is good, and reflects God as He is.
God's thoughts are perfect and eternal, are substance and Life. Material and temporal thoughts are human, involving error, and since God, Spirit, is the only cause, they lack a divine cause. The temporal and material are not then creations of Spirit. They are but counterfeits of the spiritual and eternal. Transitory thoughts are the antipodes of everlasting Truth, though (by the supposition of opposite qualities) error must also say, "I am true." But by this saying error, the lie, destroys itself.
عیسی کلیسای خود را تأسیس کرد و مأموریت خود را بر مبنای معنوی شفابخش مسیح حفظ کرد. ... او ادعای هیچ هوش، عمل و زندگی جدا از خدا نداشت.
او به شاگردان خود متوسل شد: "مردم می گویند که من پسر انسان کیستم؟" یعنی: چه کسی یا چیست که به این ترتیب با دفع بدی ها و شفای بیماران شناخته می شود؟
شاگردان استاد خود را بهتر از دیگران دستگیر کردند، اما همه آنچه را که او گفت و کرد، درک نکردند، وگرنه اینقدر از او سؤال نمی کردند. عیسی صبورانه در تعلیم و نشان دادن حقیقت هستی اصرار کرد. شاگردان او این قدرت حقیقت را دیدند که بیماران را شفا می دهد، شر را بیرون می کند، مردگان را زنده می کند. اما نهایت این کار شگفت انگیز حتی توسط آنها از لحاظ معنوی تشخیص داده نشد، تا اینکه پس از مصلوب شدن، زمانی که معلم پاکشان در برابر آنها ایستاد، پیروز بیماری، گناه، بیماری، مرگ و قبر.
استاد در آرزوی درک شدن، تکرار کرد: "اما شما می گویید که من کی هستم؟" این تحقیق مجدد به این معنی بود: چه کسی یا چه کسی قادر به انجام کاری است که برای افکار عمومی مرموز است؟
Jesus established his church and maintained his mission on a spiritual foundation of Christ-healing. … He claimed no intelligence, action, nor life separate from God.
He appealed to his students: "Whom do men say that I, the Son of man, am?" That is: Who or what is it that is thus identified with casting out evils and healing the sick?
The disciples apprehended their Master better than did others; but they did not comprehend all that he said and did, or they would not have questioned him so often. Jesus patiently persisted in teaching and demonstrating the truth of being. His students saw this power of Truth heal the sick, cast out evil, raise the dead; but the ultimate of this wonderful work was not spiritually discerned, even by them, until after the crucifixion, when their immaculate Teacher stood before them, the victor over sickness, sin, disease, death, and the grave.
Yearning to be understood, the Master repeated, "But whom say ye that I am?" This renewed inquiry meant: Who or what is it that is able to do the work, so mysterious to the popular mind?
شمعون با جسارت همیشگی خود به برادرانش پاسخ داد و پاسخ او حقیقت بزرگی را بیان کرد: "تو مسیح، پسر خدای زنده هستی!" یعنی: مسیح همان چیزی است که تو اعلام کرده ای، مسیح، روح. از خدا، از حقیقت، زندگی، و عشق، که شفای ذهنی دارد.
With his usual impetuosity, Simon replied for his brethren, and his reply set forth a great fact: "Thou art the Christ, the Son of the living God! "That is: The Messiah is what thou hast declared, — Christ, the spirit of God, of Truth, Life, and Love, which heals mentally.
اکنون برای پیتر آشکار شد که زندگی الهی، حقیقت و عشق، و نه شخصیت انسانی، شفادهنده بیماران و سنگی است، پایه ای استوار در قلمرو هماهنگی. بر این اساس علمی معنوی، عیسی درمان های خود را که برای افراد خارجی معجزه آسا به نظر می رسید، توضیح داد. او نشان داد که بیماری‌ها نه به‌وسیله‌ی جسمانی بودن، نه به‌وسیله‌ی مواد دارویی و نه به‌وسیله‌ی بهداشت، بیرون رانده می‌شوند، بلکه توسط روح الاهی، که خطاهای ذهن فانی را بیرون می‌زند، دفع می‌شوند. برتری روح بنیادی بود که عیسی بر آن بنا کرد.
It was now evident to Peter that divine Life, Truth, and Love, and not a human personality, was the healer of the sick and a rock, a firm foundation in the realm of harmony. On this spiritually scientific basis Jesus explained his cures, which appeared miraculous to outsiders. He showed that diseases were cast out neither by corporeality, by materia medica, nor by hygiene, but by the divine Spirit, casting out the errors of mortal mind. The supremacy of Spirit was the foundation on which Jesus built.
در طول همه نسل‌ها، چه قبل و چه بعد از دوران مسیحیت، مسیح، به عنوان ایده روحانی، - بازتاب خدا، - با مقداری از قدرت و فیض برای همه آماده‌ها برای پذیرش مسیح، حقیقت آمده است. ابراهیم، یعقوب، موسی و انبیا نماهای باشکوهی از مسیح یا مسیح را دیدند که این بینندگان را در ذات الهی، جوهر عشق تعمید داد. تصویر الهی، ایده، یا مسیح بود، و همیشه از اصل الهی، خدا جدایی ناپذیر خواهد بود. عیسی به این وحدت هویت روحانی خود اشاره کرد: "قبل از اینکه ابراهیم باشد، من هستم." "من و پدرم یکی هستیم" "پدر من از من بزرگتر است." روح واحد شامل همه هویت ها می شود.
Throughout all generations both before and after the Christian era, the Christ, as the spiritual idea, — the reflection of God, — has come with some measure of power and grace to all prepared to receive Christ, Truth. Abraham, Jacob, Moses, and the prophets caught glorious glimpses of the Messiah, or Christ, which baptized these seers in the divine nature, the essence of Love. The divine image, idea, or Christ was, is, and ever will be inseparable from the divine Principle, God. Jesus referred to this unity of his spiritual identity thus: "Before Abraham was, I am;" "I and my Father are one;" "My Father is greater than I." The one Spirit includes all identities.
انسان هرگز خدا نیست، بلکه انسان روحانی که شبیه خدا آفریده شده، خدا را منعکس می کند. در این بازتاب علمی، ایگو و پدر جدایی ناپذیرند.
Man is never God, but spiritual man, made in God's likeness, reflects God. In this scientific reflection the Ego and the Father are inseparable.
زیرا خدا نامتناهی است، همه قدرت، همه زندگی، حقیقت، عشق، بر همه، و همه.
For God is infinite, all-power, all Life, Truth, Love, over all, and All.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████