یکشنبه ، ژانویه 8، 2023
"هغه څوک چې زما حکمونه لري او هغه یې ساتي، هغه هغه دی چې ما سره مینه لري، او هغه څوک چې ما سره مینه لري هغه به زما د پلار سره مینه ولري."۔
“He that hath my commandments, and keepeth them, he it is that loveth me: and he that loveth me shall be loved of my Father.”
5 این فکر در شما باشد که در مسیح عیسی نیز بود:
6 کسی که در صورت خدا بودن، همسان بودن با خدا را دزدی نمی دانست:
7 امّا خود را بی آبرو ساخت و به صورت خادمی بر خود گرفت و به شکل انسان درآمد.
8 و چون مردی شیک بود، خود را فروتن کرد و تا سرحد مرگ، حتی مرگ صلیب، مطیع شد.
9 از این رو، خدا نیز او را به شدت بالا برده و نامی را که بالاتر از هر نامی است به او داده است:
10 تا به نام عیسی هر زانویی از چیزهای آسمانی و زمینی و زیر زمینی خم شود.
11 و هر زبانی برای جلال خدای پدر اعتراف کند که عیسی مسیح خداوند است.
12 بنابراین، محبوب من، همانطور که همیشه اطاعت کردید، نه فقط در حضور من، بلکه اکنون بسیار بیشتر در غیاب من، با ترس و لرز برای نجات خود تلاش کنید.
13 زیرا این خداست که در شما عمل می کند تا هم بخواهید و هم انجام دهید به خشنودی او.
5. Let this mind be in you, which was also in Christ Jesus:
6. Who, being in the form of God, thought it not robbery to be equal with God:
7. But made himself of no reputation, and took upon him the form of a servant, and was made in the likeness of men:
8. And being found in fashion as a man, he humbled himself, and became obedient unto death, even the death of the cross.
9. Wherefore God also hath highly exalted him, and given him a name which is above every name:
10. That at the name of Jesus every knee should bow, of things in heaven, and things in earth, and things under the earth;
11. And that every tongue should confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.
12. Wherefore, my beloved, as ye have always obeyed, not as in my presence only, but now much more in my absence, work out your own salvation with fear and trembling.
13. For it is God which worketh in you both to will and to do of his good pleasure.
د درس خطبه
6 به چه طریقی به حضور خداوند بیایم و خود را در برابر خدای متعال تعظیم کنم؟ آیا با قربانی های سوختنی و گوساله های یک ساله به حضور او بیایم؟
7 آیا خداوند از هزاران قوچ خشنود خواهد شد یا از ده هزار نهر نفت؟ آیا نخست‌زاده‌ام را برای گناهم و ثمره بدنم را برای گناه جانم بدهم؟
8 ای انسان به تو نشان داد که چه چیزی خوب است. و خداوند از تو چه می‌خواهد، جز اینکه به عدالت رفتار کنی، رحمت را دوست بداری، و با خدای خود فروتنانه رفتار کنی؟
6 Wherewith shall I come before the Lord, and bow myself before the high God? shall I come before him with burnt offerings, with calves of a year old?
7 Will the Lord be pleased with thousands of rams, or with ten thousands of rivers of oil? shall I give my firstborn for my transgression, the fruit of my body for the sin of my soul?
8 He hath shewed thee, O man, what is good; and what doth the Lord require of thee, but to do justly, and to love mercy, and to walk humbly with thy God?
23 و عیسی در سراسر جلیل می‌چرخید و در کنیسه‌های ایشان تعلیم می‌داد و انجیل ملکوت را موعظه می‌کرد و هر بیماری و هر بیماری را در میان مردم شفا می‌داد.
23 And Jesus went about all Galilee, teaching in their synagogues, and preaching the gospel of the kingdom, and healing all manner of sickness and all manner of disease among the people.
1 و چون جمعیت را دید ، به کوهی بالا رفت و هنگامی که قرار گرفت ، شاگردانش نزد او آمدند:
2 و دهان خود را باز کرد و به آنها تعلیم داد و گفت:
3 خوشا به حال فقرا از نظر روح ، زیرا ملکوت آسمان از آن آنهاست.
4 خوشا به حال آنها که عزادارند ، زیرا آنها تسلی خواهند یافت.
5 خوشا به حال فروتنان ، زیرا آنها زمین را به ارث خواهند برد.
6 خوشا به حال آنها که گرسنگی و تشنگی به عدالت می کشند ، زیرا آنها سیر خواهند شد.
7 خوشا به حال مهربانان ، زیرا آنها رحمت خواهند کرد.
8 خوشا به حال دلهای پاک ، زیرا آنها خدا را خواهند دید.
9 خوشا به حال صلحجویان ، زیرا آنها فرزندان خدا نامیده خواهند شد.
10 خوشا به حال کسانی که به خاطر عدالت مورد آزار و اذیت قرار می گیرند ، زیرا ملکوت آسمان از آن آنهاست.
11 خوشا به حال شما ، هنگامی که مردم به خاطر من به شما اهانت کرده و شما را آزار خواهند داد و هرگونه بدی را علیه شما به دروغ خواهند گفت.
12 شادی کنید و بیش از حد شاد باشید ، زیرا پاداش شما در بهشت بسیار است ، زیرا پیامبران پیش از شما را بسیار آزار دادند.
16 بگذارید نور شما در برابر مردم بدرخشد تا اعمال نیک شما را ببینند و پدر شما را که در آسمان است جلال دهند.
1 And seeing the multitudes, he went up into a mountain: and when he was set, his disciples came unto him:
2 And he opened his mouth, and taught them, saying,
3 Blessed are the poor in spirit: for theirs is the kingdom of heaven.
4 Blessed are they that mourn: for they shall be comforted.
5 Blessed are the meek: for they shall inherit the earth.
6 Blessed are they which do hunger and thirst after righteousness: for they shall be filled.
7 Blessed are the merciful: for they shall obtain mercy.
8 Blessed are the pure in heart: for they shall see God.
9 Blessed are the peacemakers: for they shall be called the children of God.
10 Blessed are they which are persecuted for righteousness’ sake: for theirs is the kingdom of heaven.
11 Blessed are ye, when men shall revile you, and persecute you, and shall say all manner of evil against you falsely, for my sake.
12 Rejoice, and be exceeding glad: for great is your reward in heaven: for so persecuted they the prophets which were before you.
16 Let your light so shine before men, that they may see your good works, and glorify your Father which is in heaven.
1 و چون دوازده شاگرد خود را نزد خود خواند، به آنها قدرت داد تا در برابر ارواح ناپاک، آنها را بیرون کنند، و هر گونه بیماری و هر گونه بیماری را شفا دهند.
5 عیسی این دوازده نفر را فرستاد و به آنها امر کرد و گفت: به راه غیریهودیان نروید و به هیچ شهری از سامریان وارد نشوید.
6 اما بهتر است به سراغ گوسفندان گمشده خاندان اسرائیل بروید.
7 و چون می روید، موعظه کنید و بگویید ملکوت آسمان نزدیک است.
8 بیماران را شفا دهید، جذامیان را پاک کنید، مردگان را زنده کنید، شیاطین را بیرون کنید: رایگان دریافت کرده اید، رایگان بدهید.
12 و چون وارد خانه ای شدی بر آن سلام کن.
13 و اگر خانه شایسته است، سلامتی شما بر آن نازل شود، اما اگر شایسته نیست، سلامتی شما به شما بازگردد.
14 و هر که شما را نپذیرد و سخنان شما را نشنود، هنگامی که از آن خانه یا شهر بیرون می روید، خاک پاهای خود را بشویید.
1 And when he had called unto him his twelve disciples, he gave them power against unclean spirits, to cast them out, and to heal all manner of sickness and all manner of disease.
5 These twelve Jesus sent forth, and commanded them, saying, Go not into the way of the Gentiles, and into any city of the Samaritans enter ye not:
6 But go rather to the lost sheep of the house of Israel.
7 And as ye go, preach, saying, The kingdom of heaven is at hand.
8 Heal the sick, cleanse the lepers, raise the dead, cast out devils: freely ye have received, freely give.
12 And when ye come into an house, salute it.
13 And if the house be worthy, let your peace come upon it: but if it be not worthy, let your peace return to you.
14 And whosoever shall not receive you, nor hear your words, when ye depart out of that house or city, shake off the dust of your feet.
17 در روز اول عید فطیر، شاگردان نزد عیسی آمده، به او گفتند: «کجا می‌خواهی برای خوردن عید فصح برای تو آماده کنیم؟
18 و گفت: نزد چنین مردی به شهر برو و به او بگو: استاد می گوید: وقت من نزدیک است. من عید فصح را در خانه تو با شاگردانم برگزار خواهم کرد.
19 و شاگردان چنان کردند که عیسی آنها را مقرر کرده بود. و عید فصح را آماده کردند.
20 و چون شب شد، با آن دوازده نشست.
26 و چون مشغول خوردن بودند، عیسی نان را گرفت و برکت داد و پاره کرد و به شاگردان داد و گفت: بگیرید، بخورید. این بدن من است
27 پس جام را گرفت و شکر کرد و به آنها داد و گفت: همه از آن بنوشید.
28 زیرا این خون عهد جدید من است که برای بسیاری برای آمرزش گناهان ریخته می شود.
29 اما من به شما می گویم که از این پس از این میوه انگور تا آن روز که آن را در ملکوت پدرم با شما نو بنوشم نخواهم نوشید.
17 Now the first day of the feast of unleavened bread the disciples came to Jesus, saying unto him, Where wilt thou that we prepare for thee to eat the passover?
18 And he said, Go into the city to such a man, and say unto him, The Master saith, My time is at hand; I will keep the passover at thy house with my disciples.
19 And the disciples did as Jesus had appointed them; and they made ready the passover.
20 Now when the even was come, he sat down with the twelve.
26 And as they were eating, Jesus took bread, and blessed it, and brake it, and gave it to the disciples, and said, Take, eat; this is my body.
27 And he took the cup, and gave thanks, and gave it to them, saying, Drink ye all of it;
28 For this is my blood of the new testament, which is shed for many for the remission of sins.
29 But I say unto you, I will not drink henceforth of this fruit of the vine, until that day when I drink it new with you in my Father’s kingdom.
1 چون صبح شد، همه سران کاهنان و مشایخ قوم علیه عیسی مشورت کردند تا او را بکشند.
33 و چون به محلی به نام جلجتا رسیدند، یعنی جای جمجمه،
35 ... او را به صلیب کشیدند.
1 When the morning was come, all the chief priests and elders of the people took counsel against Jesus to put him to death:
33 And when they were come unto a place called Golgotha, that is to say, a place of a skull,
35 …they crucified him.
9 وقتی عیسی اوایل روز اول هفته قیام کرد ، ابتدا نزد مریم مجدلیه ظاهر شد که هفت شیطان را از او بیرون انداخته بود.
14 پس از آن ، هنگام نشستن بر روی یازده ، به نزد یازده نفر ظاهر شد و با بی اعتقادی و سخت قلبی آنها را سرزنش كرد ، زیرا آنها به کسانی كه پس از قیام او را دیده اند ایمان نمی آورند.
15 و او به آنها گفت ، به همه دنیا بروید ، و انجیل را برای هر موجودی تبلیغ کنید.
17 و این نشانه ها پیرو کسانی است که ایمان آورده اند. آنها به نام من شیاطین را بیرون می کنند. آنها باید به زبانهای جدید صحبت کنند.
18 آنها مارها را به دست خواهند گرفت. و اگر آنها هر چیز کشنده ای بنوشند ، ضرری برای آنها نخواهد داشت. آنها دستهای خود را بر روی بیماران می گذارند و بهبود می یابند.
9 Now when Jesus was risen early the first day of the week, he appeared first to Mary Magdalene, out of whom he had cast seven devils.
14 Afterward he appeared unto the eleven as they sat at meat, and upbraided them with their unbelief and hardness of heart, because they believed not them which had seen him after he was risen.
15 And he said unto them, Go ye into all the world, and preach the gospel to every creature.
17 And these signs shall follow them that believe; In my name shall they cast out devils; they shall speak with new tongues;
18 They shall take up serpents; and if they drink any deadly thing, it shall not hurt them; they shall lay hands on the sick, and they shall recover.
45 سپس عقل ایشان را گشود تا کتاب مقدس را بفهمند،
50 و ایشان را تا بیت عنیا بیرون برد و دستان خود را بلند کرده، برکت داد.
51 و این واقع شد، در حالی که او آنها را برکت می داد، از آنها جدا شد و به آسمان برده شد.
52 و او را پرستش کردند و با شادی فراوان به اورشلیم بازگشتند.
53 و پیوسته در معبد بودند و خدا را ستایش و برکت می گفتند. آمین
45 Then opened he their understanding, that they might understand the scriptures,
50 And he led them out as far as to Bethany, and he lifted up his hands, and blessed them.
51 And it came to pass, while he blessed them, he was parted from them, and carried up into heaven.
52 And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:
53 And were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
حفظ فرامین استادمان و الگوبرداری از او، بدهی شایسته ما به او و تنها دلیل شایسته سپاسگزاری ما از همه کارهایی است که او انجام داده است. عبادت ظاهری به خودی خود برای ابراز سپاس وفادار و صمیمانه کافی نیست، زیرا فرمود: "اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید."
To keep the commandments of our Master and follow his example, is our proper debt to him and the only worthy evidence of our gratitude for all that he has done. Outward worship is not of itself sufficient to express loyal and heartfelt gratitude, since he has said: "If ye love me, keep my commandments."
خواهید آموخت که در علم مسیحیت اولین وظیفه این است که از خدا اطاعت کنید، یک ذهن داشته باشید، و دیگری را مانند خودتان دوست داشته باشید.
You will learn that in Christian Science the first duty is to obey God, to have one Mind, and to love another as yourself.
کیست که اطاعت ما را می طلبد؟ کسی که به زبان کتاب مقدس "در لشکر آسمان و در میان ساکنان زمین مطابق میل او عمل می کند و هیچ کس نمی تواند دست او را نگه دارد یا به او بگوید که تو چه می کنی؟"
هیچ شکل و ترکیب فیزیکی برای نشان دادن عشق بی نهایت کافی نیست. حس متناهی و مادی از خدا به صوری گرایی و تنگ نظری می انجامد. روح مسیحیت را سرد می کند.
Who is it that demands our obedience? He who, in the language of Scripture, "doeth according to His will in the army of heaven, and among the inhabitants of the earth; and none can stay His hand, or say unto Him, What doest Thou?"
No form nor physical combination is adequate to represent infinite Love. A finite and material sense of God leads to formalism and narrowness; it chills the spirit of Christianity.
عیسی راه زندگی را با نمایش تعلیم داد، تا بتوانیم بفهمیم که این اصل الهی چگونه بیماران را شفا می‌دهد، خطا را بیرون می‌سازد، و بر مرگ پیروز می‌شود. عیسی آرمان خدا را بهتر از هر انسانی که منشأ معنوی کمتری داشت ارائه کرد. او با اطاعتش از خدا، از نظر معنوی بیش از همه اصل هستی را نشان داد. از این رو قدرت پند او، "اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید."
Jesus taught the way of Life by demonstration, that we may understand how this divine Principle heals the sick, casts out error, and triumphs over death. Jesus presented the ideal of God better than could any man whose origin was less spiritual. By his obedience to God, he demonstrated more spiritually than all others the Principle of being. Hence the force of his admonition, "If ye love me, keep my commandments."
عیسی در یک زمان هفتاد دانش آموز فرستاد، اما تنها یازده دانش آموز سابقه تاریخی مطلوبی از خود به جای گذاشتند. سنت او را دو یا سیصد شاگرد دیگر می داند که نامی از خود باقی نگذاشته اند. "بسیاری فراخوانده می شوند، اما تعداد کمی انتخاب می شوند." آنها از فیض دور شدند زیرا هرگز واقعاً دستور استاد خود را درک نکردند.
Jesus sent forth seventy students at one time, but only eleven left a desirable historic record. Tradition credits him with two or three hundred other disciples who have left no name. "Many are called, but few are chosen." They fell away from grace because they never truly understood their Master's instruction.
فقط یک راه به بهشت وجود دارد، هماهنگی، و مسیح در علم الهی این راه را به ما نشان می دهد. این است که هیچ واقعیت دیگری را نشناسیم - به جز خیر، خدا و انعکاس او، هیچ آگاهی دیگری از زندگی نداشته باشیم، و برتر از به اصطلاح درد و لذت حواس باشیم.
تکه های انگشت علم الهی نشان می دهد که استاد ما چه راهی را زیر پا گذاشته است و از مسیحیان به جای حرفه صرف، دلیلی را که او ارائه کرده است، می خواهد. ما ممکن است جهل معنوی را از دنیا پنهان کنیم، اما هرگز نمی توانیم با جهل یا ریا در علم و نشان دادن خیر معنوی موفق شویم.
There is but one way to heaven, harmony, and Christ in divine Science shows us this way. It is to know no other reality — to have no other consciousness of life — than good, God and His reflection, and to rise superior to the so-called pain and pleasure of the senses.
The finger-posts of divine Science show the way our Master trod, and require of Christians the proof which he gave, instead of mere profession. We may hide spiritual ignorance from the world, but we can never succeed in the Science and demonstration of spiritual good through ignorance or hypocrisy.
او ابتدا در فهرست وظایف مسیحی، قدرت شفابخش حقیقت و عشق را به پیروان خود آموخت. او هیچ اهمیتی به مراسم مرده نمی داد. این مسیح زنده، حقیقت عملی است که عیسی را برای همه کسانی که در عمل از او پیروی می کنند، "رستاخیز و حیات"می سازد. با اطاعت از احکام گرانبهای او، - به دنبال تظاهرات او تا آنجا که ما آن را درک می کنیم، - از جام او می نوشیم، از نان او می خوریم، با پاکی او تعمید می گیریم. و سرانجام با درک کامل اصل الهی که بر مرگ پیروز می شود، با او خواهیم نشست.
First in the list of Christian duties, he taught his followers the healing power of Truth and Love. He attached no importance to dead ceremonies. It is the living Christ, the practical Truth, which makes Jesus "the resurrection and the life" to all who follow him in deed. Obeying his precious precepts, — following his demonstration so far as we apprehend it, — we drink of his cup, partake of his bread, are baptized with his purity; and at last we shall rest, sit down with him, in a full understanding of the divine Principle which triumphs over death.
در روم باستان یک سرباز باید با ژنرال خود بیعت می کرد. کلمه لاتین این سوگند ساکرامنٹ بود و کلمه انگلیسی ما ساکرامنٹ از آن گرفته شده است. در میان یهودیان رسم باستانی این بود که ارباب جشن به هر مهمان یک فنجان شراب می داد. اما مراسم عشای ربانی سوگند یک سرباز رومی را به یادگار نمی‌آورد، و همچنین شرابی که در مناسبت‌های شادی‌بخش و در آیین‌های یهودی استفاده می‌شد، جام خداوند ما نبود. فنجان تجربه تلخ او را نشان می دهد - جامی که او دعا می کرد ممکن است از او بگذرد، هر چند در تسلیم مقدس در برابر حکم الهی تعظیم کرد.
"هنگامی که غذا می‌خوردند، عیسی نان را گرفت و برکت داد و پاره کرد و به شاگردان داد و گفت: بگیرید، بخورید، این بدن من است.و پیاله را گرفت و شکر کرد و به او داد. گفتند: همه از آن بنوشید."
حس واقعی از نظر روحی از بین می رود، اگر مراسم مقدس به استفاده از نان و شراب محدود شود. شاگردان غذا خورده بودند، اما عیسی دعا کرد و به آنها نان داد. این به معنای واقعی کلمه احمقانه بود. اما در معنای معنوی خود طبیعی و زیبا بود.
In ancient Rome a soldier was required to swear allegiance to his general. The Latin word for this oath was sacramentum, and our English word sacrament is derived from it. Among the Jews it was an ancient custom for the master of a feast to pass each guest a cup of wine. But the Eucharist does not commemorate a Roman soldier's oath, nor was the wine, used on convivial occasions and in Jewish rites, the cup of our Lord. The cup shows forth his bitter experience, — the cup which he prayed might pass from him, though he bowed in holy submission to the divine decree.
"As they were eating, Jesus took bread, and blessed it and brake it, and gave it to the disciples, and said, Take, eat; this is my body. And he took the cup, and gave thanks, and gave it to them saying, Drink ye all of it."
The true sense is spiritually lost, if the sacrament is confined to the use of bread and wine. The disciples had eaten, yet Jesus prayed and gave them bread. This would have been foolish in a literal sense; but in its spiritual signification, it was natural and beautiful.
عیسی به خاطر جام تلخی که نوشید، در تظاهرات بالاتر رفت. قانون بشری او را محکوم کرده بود، اما او علم الهی را نشان می داد. او به دور از وحشی گری دشمنانش، بر اساس قانون روحانی و در سرپیچی از ماده و فانی عمل می کرد و آن قانون معنوی او را حفظ می کرد. الهی باید در هر نقطه بر انسان غلبه کند. علمی که عیسی تعلیم داد و زندگی کرد باید بر تمام باورهای مادی در مورد حیات، جوهر و هوش و خطاهای متعدد ناشی از چنین باورهایی پیروز شود.
عشق باید بر نفرت پیروز شود. حقیقت و زندگی باید مهر پیروزی بر گمراهی و مرگ باشد، قبل از اینکه خارها برای تاج کنار گذاشته شوند، سعادت "آفرین، بنده نیکو و وفادار" و برتری روح نشان داده شود.
Jesus rose higher in demonstration because of the cup of bitterness he drank. Human law had condemned him, but he was demonstrating divine Science. Out of reach of the barbarity of his enemies, he was acting under spiritual law in defiance of matter and mortality, and that spiritual law sustained him. The divine must overcome the human at every point. The Science Jesus taught and lived must triumph over all material beliefs about life, substance, and intelligence, and the multitudinous errors growing from such beliefs.
Love must triumph over hate. Truth and Life must seal the victory over error and death, before the thorns can be laid aside for a crown, the benediction follow, "Well done, good and faithful servant," and the supremacy of Spirit be demonstrated.
غسل تعمید ما پاکسازی از هرگونه خطا است. ... عشای ربانی ما ارتباط معنوی با خدای یگانه است. نان ما "که از آسمان نازل می شود"حقیقت است. جام ما صلیب است. شراب ما الهام بخش عشق است، پیش نویسی که استاد ما نوشید و به پیروانش ستایش کرد.
Our baptism is a purification from all error. … Our Eucharist is spiritual communion with the one God. Our bread, "which cometh down from heaven," is Truth. Our cup is the cross. Our wine the inspiration of Love, the draught our Master drank and commended to his followers.
برای اطمینان از پیشرفت خود، باید یاد بگیریم که محبت های ما در کجا قرار می گیرد و چه کسی را به عنوان خدا می شناسیم و از آنها اطاعت می کنیم. اگر عشق الهی به ما نزدیک‌تر، عزیزتر و واقعی‌تر می‌شود، ماده تسلیم روح می‌شود. اشیایی که دنبال می‌کنیم و روحیه‌ای که نشان می‌دهیم دیدگاه ما را آشکار می‌کند و نشان می‌دهد که چه چیزی برنده می‌شویم.
To ascertain our progress, we must learn where our affections are placed and whom we acknowledge and obey as God. If divine Love is becoming nearer, dearer, and more real to us, matter is then submitting to Spirit. The objects we pursue and the spirit we manifest reveal our standpoint, and show what we are winning.
ممکن است، - آری، این وظیفه و امتیاز هر کودک، مرد و زن است، - تا حدی با نشان دادن حقیقت و زندگی، سلامتی و قدوسیت از استاد الگوبرداری کند. مسیحیان ادعا می کنند که پیروان او هستند، اما آیا از او پیروی می کنند که او دستور داده است؟ این دستورات ضروری را بشنوید: "پس کامل باشید همانطور که پدر شما که در آسمان است کامل است!" "به تمام دنیا بروید و انجیل را به همه موجودات موعظه کنید!" "بیماران را شفا بده!"
It is possible, — yea, it is the duty and privilege of every child, man, and woman, — to follow in some degree the example of the Master by the demonstration of Truth and Life, of health and holiness. Christians claim to be his followers, but do they follow him in the way that he commanded? Hear these imperative commands: "Be ye therefore perfect, even as your Father which is in heaven is perfect!" "Go ye into all the world, and preach the gospel to every creature!" "Heal the sick!"
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████