یکشنبه، مه 11، 2025
شما فرزندان پیامبران و فرزندان عهدی هستید که خدا با پدران ما بست، وقتی که به ابراهیم گفت: و از نسل تو، همه اقوام زمین برکت خواهند یافت.۔
“Ye are the children of the prophets, and of the covenant which God made with our fathers, saying unto Abraham, And in thy seed shall all the kindreds of the earth be blessed.”
1 رحمت‌های خداوند را تا ابد خواهم سرایید:
2 وفاداری تو را در آسمان‌ها پایدار خواهم ساخت.
3 با برگزیدگانم عهد بسته‌ام.
15 خوشا به حال قومی که آواز شادمانی را می‌شناسند. ای خداوند، در نور روی تو گام خواهند زد.
16 به نام تو تمام روز شادمان خواهند بود و در عدالت تو سرافراز خواهند شد.
34 عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که از دهانم صادر شده است، تغییر نخواهم داد.
37 آن برای همیشه مانند ماه و به عنوان شاهدی امین در آسمان، پایدار خواهد ماند.
1. I will sing of the mercies of the Lord for ever:
2. Thy faithfulness shalt thou establish in the very heavens.
3. I have made a covenant with my chosen.
15. Blessed is the people that know the joyful sound: they shall walk, O Lord, in the light of thy countenance.
16. In thy name shall they rejoice all the day: and in thy righteousness shall they be exalted.
34. My covenant will I not break, nor alter the thing that is gone out of my lips.
37. It shall be established for ever as the moon, and as a faithful witness in heaven.
د درس خطبه
1 در ابتدا خدا آسمان و زمین را آفرید.
26 و خدا گفت: بیایید انسان را به صورت خود و شبیه خود بسازیم:
1 In the beginning God created the heaven and the earth.
26 And God said, Let us make man in our image, after our likeness:
1 بدین ترتیب آسمان‌ها و زمین و تمام لشکر آنها تمام شد.
6 اما مهی از زمین برخاست و تمام روی زمین را سیراب کرد.
7 و خداوند خدا انسان را از خاک زمین بسرشت و در بینی او روح حیات دمید و انسان به موجودی زنده تبدیل شد.
21 و خداوند خدا خوابی عمیق بر آدم مستولی کرد و او به خواب رفت. و یکی از دنده‌هایش را گرفت و گوشت را به جای آن پر کرد.
22 و آن دنده‌ای را که خداوند خدا از انسان گرفته بود، زنی ساخت و او را نزد آدم آورد.
25 و هر دو، آدم و همسرش، برهنه بودند و شرمسار نبودند.
1 Thus the heavens and the earth were finished, and all the host of them.
6 But there went up a mist from the earth, and watered the whole face of the ground.
7 And the Lord God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul.
21 And the Lord God caused a deep sleep to fall upon Adam, and he slept: and he took one of his ribs, and closed up the flesh instead thereof;
22 And the rib, which the Lord God had taken from man, made he a woman, and brought her unto the man.
25 And they were both naked, the man and his wife, and were not ashamed.
23 بنابراین خداوند خدا او را از باغ عدن بیرون فرستاد تا زمینی را که از آن گرفته شده بود، کشت کند.
23 Therefore the Lord God sent him forth from the garden of Eden, to till the ground from whence he was taken.
11 نگاه‌های متکبرانه‌ی انسان پست و تکبر مردان خم خواهد شد و در آن روز تنها خداوند متعال خواهد بود.
12 زیرا روز یهوه صبایوت بر هر کسی که متکبر و مغرور است و بر هر کسی که خود را بالا می‌کشد، خواهد بود و او پست خواهد شد.
22 از انسانی که نفسش در بینی‌اش است دست بردارید، زیرا او به چه چیزی حساب می‌شود؟
11 The lofty looks of man shall be humbled, and the haughtiness of men shall be bowed down, and the Lord alone shall be exalted in that day.
12 For the day of the Lord of hosts shall be upon every one that is proud and lofty, and upon every one that is lifted up; and he shall be brought low:
22 Cease ye from man, whose breath is in his nostrils: for wherein is he to be accounted of?
29 اما اگر از آنجا خداوند، خدای خود را بجویی، او را خواهی یافت، اگر او را با تمام قلب و تمام جان خود جستجو کنی.
31 (زیرا خداوند، خدای تو، خدای مهربانی است) تو را رها نخواهد کرد، تو را نابود نخواهد کرد و عهد پدرانت را که برای آنها قسم خورده است، فراموش نخواهد کرد.
29 But if from thence thou shalt seek the Lord thy God, thou shalt find him, if thou seek him with all thy heart and with all thy soul.
31 (For the Lord thy God is a merciful God;) he will not forsake thee, neither destroy thee, nor forget the covenant of thy fathers which he sware unto them.
10 امروز همگی شما در برابر خداوند، خدای خود ایستاده‌اید.
12 تا با خداوند، خدای خود، و سوگندی که خداوند، خدای شما، امروز با شما می‌خورد، پیمان ببندید:
13 تا شما را امروز برای خود قومی قرار دهد و او برای شما خدا باشد، همانطور که به شما گفته است، و همانطور که برای پدرانتان، ابراهیم، اسحاق و یعقوب، سوگند یاد کرده است.
10 Ye stand this day all of you before the Lord your God;
12 That thou shouldest enter into covenant with the Lord thy God, and into his oath, which the Lord thy God maketh with thee this day:
13 That he may establish thee to day for a people unto himself, and that he may be unto thee a God, as he hath said unto thee, and as he hath sworn unto thy fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob.
1 مردی از رامتایم-سفیم، از کوه افرایم، به نام القانه، زندگی می‌کرد.
2 او دو زن داشت؛ نام یکی حنا و نام دیگری فنینه بود. فنینه فرزندانی داشت، اما حنا فرزندی نداشت.
6 و دشمنش نیز او را به شدت تحریک می‌کرد تا او را مضطرب کند، زیرا خداوند رحم او را بسته بود.
8 آنگاه شوهرش القانه به او گفت: حنا، چرا گریه می‌کنی؟ و چرا غذا نمی‌خوری؟ و چرا دلت غمگین است؟ آیا من برای تو از ده پسر بهتر نیستم؟
9 پس حنا پس از آنکه در شیلوه غذا خوردند و نوشیدند، برخاست. و ایلی کاهن بر کرسی کنار ستونی از معبد خداوند نشست.
10 و او با تلخی جان، نزد خداوند دعا کرد و سخت گریست.
11 و نذر کرد و گفت: ای خداوند لشکرها، اگر به مصیبت کنیز خود توجه کنی و مرا به یاد آوری و کنیز خود را فراموش نکنی و به کنیز خود فرزند پسری عطا کنی، من او را در تمام ایام عمرش به خداوند خواهم سپرد.
17 پس عیلی پاسخ داد و گفت: به سلامت برو! و خدای اسرائیل دعایی را که از او خواسته‌ای به تو عطا فرماید.
18 و او گفت: کنیزت در نظرت مورد لطف قرار گیرد. پس آن زن رفت و غذا خورد و دیگر چهره‌اش غمگین نبود.
19 ... و القانه، همسرش حنا را شناخت؛ و خداوند او را به یاد آورد.
20 از این رو، چون زمان بارداری حنا فرا رسید، پسری به دنیا آورد و نام او را سموئیل گذاشت و گفت: زیرا او را از خداوند خواسته‌ام.
24 و چون او را از شیر گرفت، او را با خود برد،
25 ... و کودک را نزد الی آورد.
26 و گفت: ای آقای من، به جان تو قسم، ای آقای من، من آن زنی هستم که اینجا در کنار تو ایستاده، نزد خداوند دعا کردم.
27 برای این کودک دعا کردم؛ و خداوند دعای مرا که از او خواسته بودم، به من عطا فرمود.
28 بنابراین او را نیز به خداوند سپردم؛ تا زمانی که زنده است، به خداوند سپرده خواهد شد. و او در آنجا خداوند را پرستش کرد.
1 Now there was a certain man of Ramathaim-zophim, of mount Ephraim, and his name was Elkanah,
2 And he had two wives; the name of the one was Hannah, and the name of the other Peninnah: and Peninnah had children, but Hannah had no children.
6 And her adversary also provoked her sore, for to make her fret, because the Lord had shut up her womb.
8 Then said Elkanah her husband to her, Hannah, why weepest thou? and why eatest thou not? and why is thy heart grieved? am not I better to thee than ten sons?
9 So Hannah rose up after they had eaten in Shiloh, and after they had drunk. Now Eli the priest sat upon a seat by a post of the temple of the Lord.
10 And she was in bitterness of soul, and prayed unto the Lord, and wept sore.
11 And she vowed a vow, and said, O Lord of hosts, if thou wilt indeed look on the affliction of thine handmaid, and remember me, and not forget thine handmaid, but wilt give unto thine handmaid a man child, then I will give him unto the Lord all the days of his life,
17 Then Eli answered and said, Go in peace: and the God of Israel grant thee thy petition that thou hast asked of him.
18 And she said, Let thine handmaid find grace in thy sight. So the woman went her way, and did eat, and her countenance was no more sad.
19 ...and Elkanah knew Hannah his wife; and the Lord remembered her.
20 Wherefore it came to pass, when the time was come about after Hannah had conceived, that she bare a son, and called his name Samuel, saying, Because I have asked him of the Lord.
24 And when she had weaned him, she took him up with her,
25 …and brought the child to Eli.
26 And she said, Oh my lord, as thy soul liveth, my lord, I am the woman that stood by thee here, praying unto the Lord.
27 For this child I prayed; and the Lord hath given me my petition which I asked of him:
28 Therefore also I have lent him to the Lord; as long as he liveth he shall be lent to the Lord. And he worshipped the Lord there.
1 ای پیروان عدالت، ای جویندگان خداوند، به من گوش فرا دهید: به صخره‌ای که از آن بریده شده‌اید، بنگرید.
4 ای قوم من، به من گوش فرا دهید؛ و ای قوم من، به من گوش فرا دهید؛ زیرا شریعتی از من صادر خواهد شد و من داوری خود را برای نور قوم قرار خواهم داد.
5 عدالت من نزدیک است؛ نجات من آشکار شده است، و بازوهای من قوم را داوری خواهد کرد؛ جزیره‌ها به من منتظر خواهند بود و به بازوی من توکل خواهند کرد.
7 ای کسانی که عدالت را می‌شناسید، ای مردمی که شریعت من در قلب شماست، به من گوش فرا دهید؛ از سرزنش مردم نترسید و از دشنام‌های آنها هراسان نشوید.
8 ...بلکه عدالت من تا ابد و نجات من نسل اندر نسل خواهد بود.
1 Hearken to me, ye that follow after righteousness, ye that seek the Lord: look unto the rock whence ye are hewn,
4 Hearken unto me, my people; and give ear unto me, O my nation: for a law shall proceed from me, and I will make my judgment to rest for a light of the people.
5 My righteousness is near; my salvation is gone forth, and mine arms shall judge the people; the isles shall wait upon me, and on mine arm shall they trust.
7 Hearken unto me, ye that know righteousness, the people in whose heart is my law; fear ye not the reproach of men, neither be ye afraid of their revilings.
8 but my righteousness shall be for ever, and my salvation from generation to generation.
مادر. خدا؛ اصل الهی و ابدی؛ زندگی، حقیقت و عشق.
Mother. God; divine and eternal Principle; Life, Truth, and Love.
در علم، انسان فرزند روح است. زیبایی، خوبی و پاکی، تبار او را تشکیل می‌دهند. خاستگاه او، مانند انسان‌های فانی، غریزه‌ی حیوانی نیست و پیش از رسیدن به هوش، از شرایط مادی عبور نمی‌کند. روح، منبع اولیه و نهایی هستی اوست؛ خدا پدر اوست و زندگی، قانون هستی اوست.
In Science man is the offspring of Spirit. The beautiful, good, and pure constitute his ancestry. His origin is not, like that of mortals, in brute instinct, nor does he pass through material conditions prior to reaching intelligence. Spirit is his primitive and ultimate source of being; God is his Father, and Life is the law of his being.
کاملاً در نظر داشته باشید که انسان فرزند خداست، نه فرزند انسان؛ انسان روحانی است، نه مادی؛ روح، روح است، خارج از ماده، هرگز در آن نیست، هرگز به بدن حیات و حس نمی‌دهد.
Keep distinctly in thought that man is the offspring of God, not of man; that man is spiritual, not material; that Soul is Spirit, outside of matter, never in it, never giving the body life and sensation.
جهان روح مملو از موجودات معنوی است و حکومت آن علم الهی است. انسان فرزند نه از پایین‌ترین، بلکه از والاترین ویژگی‌های ذهن است. انسان به همان نسبت که گنجینه‌های حقیقت و عشقش گسترش می‌یابد، وجود معنوی را درک می‌کند. انسان فانی باید به سوی خدا جذب شود، عواطف و اهدافش معنوی شود - آنها باید به تفاسیر وسیع‌تر هستی نزدیک شوند و به درک درستی از بی‌نهایت دست یابند - تا گناه و مرگ و میر به تعویق بیفتد.
The universe of Spirit is peopled with spiritual beings, and its government is divine Science. Man is the offspring, not of the lowest, but of the highest qualities of Mind. Man understands spiritual existence in proportion as his treasures of Truth and Love are enlarged. Mortals must gravitate Godward, their affections and aims grow spiritual, — they must near the broader interpretations of being, and gain some proper sense of the infinite, — in order that sin and mortality may be put off.
با پیشروی به سطح بالاتری از عمل، اندیشه از حس مادی به حس معنوی، از حس مدرسی به حس الهامی و از فانی به جاودان ارتقا می‌یابد. همه چیز به صورت معنوی خلق می‌شود. ذهن، نه ماده، خالق است. عشق، اصل الهی، پدر و مادر جهان، از جمله انسان، است.
یک ذهن بی‌حد و مرز نمی‌تواند از محدودیت‌های فیزیکی ناشی شود. محدودیت نمی‌تواند ایده یا وسعت بی‌نهایت را ارائه دهد. ذهنی که از یک منبع محدود یا مادی سرچشمه می‌گیرد، باید محدود و متناهی باشد. ذهن بی‌نهایت خالق است و خلقت، تصویر یا ایده بی‌نهایتی است که از این ذهن سرچشمه می‌گیرد.
Advancing to a higher plane of action, thought rises from the material sense to the spiritual, from the scholastic to the inspirational, and from the mortal to the immortal. All things are created spiritually. Mind, not matter, is the creator. Love, the divine Principle, is the Father and Mother of the universe, including man.
A limitless Mind cannot proceed from physical limitations. Finiteness cannot present the idea or the vastness of infinity. A mind originating from a finite or material source must be limited and finite. Infinite Mind is the creator, and creation is the infinite image or idea emanating from this Mind.
زندگی در ماده نیست. بنابراین نمی‌توان گفت که از ماده خارج می‌شود. ماده و مرگ توهمات فانی هستند. روح و همه چیزهای معنوی واقعی و ابدی هستند.
انسان فرزند جسم نیست، بلکه فرزند روح است - فرزند حیات، نه فرزند ماده. از آنجا که حیات خداست، حیات باید ابدی و قائم به ذات باشد. حیات، من هستمِ جاودانه است، وجودی که بود و هست و خواهد بود، و هیچ چیز نمی‌تواند او را محو کند.
Life is not in matter. Therefore it cannot be said to pass out of matter. Matter and death are mortal illusions. Spirit and all things spiritual are the real and eternal.
Man is not the offspring of flesh, but of Spirit, — of Life, not of matter. Because Life is God, Life must be eternal, self-existent. Life is the everlasting I am, the Being who was and is and shall be, whom nothing can erase.
خوبی در عواطف انسانی باید بر بدی و معنویت بر حیوان غلبه کند، وگرنه هرگز سعادت به دست نخواهد آمد. دستیابی به این وضعیت آسمانی، نسل ما را بهبود می‌بخشد، جرم را کاهش می‌دهد و اهداف والاتری را برای جاه‌طلبی به ارمغان می‌آورد. هر دره گناه باید مرتفع شود و هر کوه خودخواهی باید پایین آورده شود تا شاهراه خدای ما در علم آماده شود. فرزندان والدین آسمانی، عقل بیشتر، ذهن متعادل‌تر و بنیه سالم‌تری به ارث می‌برند.
The good in human affections must have ascendency over the evil and the spiritual over the animal, or happiness will never be won. The attainment of this celestial condition would improve our progeny, diminish crime, and give higher aims to ambition. Every valley of sin must be exalted, and every mountain of selfishness be brought low, that the highway of our God may be prepared in Science. The offspring of heavenly-minded parents inherit more intellect, better balanced minds, and sounder constitutions.
صداقت و فضیلت، پایداری پیمان ازدواج را تضمین می‌کنند. روح در نهایت، هر آنچه که واقعاً هست، خود را مطالبه خواهد کرد و صداهای حس فیزیکی برای همیشه خاموش خواهند شد.
تجربه باید مدرسه فضیلت باشد و سعادت انسان باید از والاترین ذات انسان سرچشمه گیرد. باشد که مسیح، حقیقت، در هر محراب عروسی داشته باشد تا آب را به شراب تبدیل کند و به زندگی بشر الهامی ببخشد که به وسیله آن بتوان وجود معنوی و ابدی انسان را تشخیص داد.
Honesty and virtue ensure the stability of the marriage covenant. Spirit will ultimately claim its own, — all that really is, — and the voices of physical sense will be forever hushed.
Experience should be the school of virtue, and human happiness should proceed from man's highest nature. May Christ, Truth, be present at every bridal altar to turn the water into wine and to give to human life an inspiration by which man's spiritual and eternal existence may be discerned.
از نظر معنوی، برای درک اینکه تنها یک خالق وجود دارد، خدا، که تمام خلقت را آشکار می‌کند، کتاب مقدس را تأیید می‌کند، اطمینان شیرین عدم جدایی، عدم درد، و جاودانگی و کامل و ابدی بودن انسان را به ارمغان می‌آورد.
اگر دانشمندان مسیحی فرزندان خود را از نظر معنوی تربیت کنند، می‌توانند دیگران را نیز از نظر معنوی تربیت کنند و با حس علمی خلقت خدا در تضاد نباشند. روزی کودک از والدین خود خواهد پرسید: "آیا شما به فرمان اول عمل می‌کنید؟ آیا شما یک خدا و خالق دارید، یا انسان یک خالق است؟" اگر پدر پاسخ دهد: "خدا انسان را از طریق انسان خلق می‌کند"، کودک ممکن است بپرسد: "آیا شما می‌آموزید که روح به صورت مادی خلق می‌کند، یا اعلام می‌کنید که روح نامتناهی است، بنابراین ماده منتفی است؟"
Spiritually to understand that there is but one creator, God, unfolds all creation, confirms the Scriptures, brings the sweet assurance of no parting, no pain, and of man deathless and perfect and eternal.
If Christian Scientists educate their own offspring spiritually, they can educate others spiritually and not conflict with the scientific sense of God's creation. Some day the child will ask his parent: "Do you keep the First Commandment? Do you have one God and creator, or is man a creator?" If the father replies, "God creates man through man," the child may ask, "Do you teach that Spirit creates materially, or do you declare that Spirit is infinite, therefore matter is out of the question?"
کل آموزش کودکان باید به گونه‌ای باشد که عادات اطاعت از قانون اخلاقی و معنوی را در آنها شکل دهد، که با آن کودک بتواند با اعتقاد به قوانین به اصطلاح فیزیکی، اعتقادی که بیماری‌زا است، روبرو شود و بر آن تسلط یابد.
کودکان باید اجازه داشته باشند که در دانش کودک باقی بمانند و تنها از طریق رشد در درک طبیعت والاتر انسان، مرد و زن شوند.
طبیعت والاتر انسان توسط طبیعت پست‌تر اداره نمی‌شود؛ اگر چنین بود، ترتیب خرد معکوس می‌شد.
The entire education of children should be such as to form habits of obedience to the moral and spiritual law, with which the child can meet and master the belief in so-called physical laws, a belief which breeds disease.
Children should be allowed to remain children in knowledge, and should become men and women only through growth in the understanding of man's higher nature.
The higher nature of man is not governed by the lower; if it were, the order of wisdom would be reversed.
عشق طبیعت را غنی می‌کند، آن را گسترش می‌دهد، تصفیه می‌کند و تعالی می‌بخشد.
Love enriches the nature, enlarging, purifying, and elevating it.
روزی خواهیم آموخت که چگونه روح، معمار بزرگ، مردان و زنان را در علم آفریده است. ما باید از چیزهای زودگذر و کاذب خسته شویم و هیچ چیزی را که مانع از والاترین خودخواهی ما می‌شود، گرامی نداریم.
به تناسب پایان نسل بشر، پیوندهای ناگسستنی هستی جاودان و هماهنگ از نظر معنوی تشخیص داده خواهد شد؛ و انسان، نه از زمین خاکی، بلکه همزیست با خدا، پدیدار خواهد شد. این واقعیت علمی که انسان و جهان از روح تکامل یافته‌اند و بنابراین معنوی هستند، به همان اندازه در علم الهی ثابت است که اثبات می‌کند انسان‌های فانی تنها زمانی که احساس گناه و بیماری را از دست می‌دهند، به حس سلامتی دست می‌یابند. انسان‌های فانی هرگز نمی‌توانند خلقت خدا را درک کنند در حالی که معتقدند انسان خالق است. فرزندان خدا که از قبل آفریده شده‌اند، تنها زمانی شناخته می‌شوند که انسان حقیقت هستی را دریابد. بدین ترتیب است که انسان واقعی و ایده‌آل به تناسب ناپدید شدن چیزهای کاذب و مادی ظاهر می‌شود.
Sometime we shall learn how Spirit, the great architect, has created men and women in Science. We ought to weary of the fleeting and false and to cherish nothing which hinders our highest selfhood.
Proportionately as human generation ceases, the unbroken links of eternal, harmonious being will be spiritually discerned; and man, not of the earth earthly but coexistent with God, will appear. The scientific fact that man and the universe are evolved from Spirit, and so are spiritual, is as fixed in divine Science as is the proof that mortals gain the sense of health only as they lose the sense of sin and disease. Mortals can never understand God's creation while believing that man is a creator. God's children already created will be cognized only as man finds the truth of being. Thus it is that the real, ideal man appears in proportion as the false and material disappears.
وقتی عیسی از فرزندان خدا صحبت می‌کرد، نه فرزندان انسان، گفت: "پادشاهی خدا در درون شماست." یعنی حقیقت و عشق در انسان واقعی سلطنت می‌کنند و نشان می‌دهند که انسان در تصویر خدا، بی‌گناه و جاودانه است.
When speaking of God's children, not the children of men, Jesus said, "The kingdom of God is within you;" that is, Truth and Love reign in the real man, showing that man in God's image is unfallen and eternal.
کودکان. افکار معنوی و نمایندگان زندگی، حقیقت و عشق.
Children. The spiritual thoughts and representatives of Life, Truth, and Love.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6