یکشنبه، نوامبر 9، 2025
خوشا به حال کسی که در برابر وسوسه‌ها پایدار بماند، زیرا وقتی آزموده شود، تاج حیاتی را که خداوند به دوستداران خود وعده داده است، دریافت خواهد کرد.۔
“Blessed is the man that endureth temptation: for when he is tried, he shall receive the crown of life, which the Lord hath promised to them that love him.”
13 هیچ‌کس چون وسوسه شود، نگوید: من از جانب خدا وسوسه شده‌ام، زیرا خدا نمی‌تواند با بدی وسوسه شود و هیچ‌کس را وسوسه نمی‌کند.
14 اما هر انسانی زمانی وسوسه می‌شود که از شهوت خود منحرف و فریفته شود.
15 پس چون شهوت آبستن شود، گناه می‌زاید و گناه، چون به انجام رسد، مرگ می‌زاید.
16 برادران عزیزم، گمراه نشوید.
17 هر بخشش نیکو و هر عطای کامل از بالا است و از پدر نورها نازل می‌شود، که در او هیچ تغییر و سایه‌ی دگرگونی نیست.
18 او ما را به اراده‌ی خود با کلام حق آفرید تا ما نوعی نوبر مخلوقات او باشیم.
21 پس هر پلیدی و افزونیِ شرارت را کنار بگذارید و با فروتنی، کلامِ کاشته‌شده را بپذیرید، کلامی که قادر است جان‌های شما را نجات دهد.
25 اما هر که به شریعتِ کاملِ آزادی بنگرد و در آن ثابت قدم بماند، زیرا شنونده‌ای فراموشکار نیست، بلکه انجام‌دهنده‌ی کار است، چنین کسی در عمل خود مبارک خواهد بود.
13. Let no man say when he is tempted, I am tempted of God: for God cannot be tempted with evil, neither tempteth he any man:
14. But every man is tempted, when he is drawn away of his own lust, and enticed.
15. Then when lust hath conceived, it bringeth forth sin: and sin, when it is finished, bringeth forth death.
16. Do not err, my beloved brethren.
17. Every good gift and every perfect gift is from above, and cometh down from the Father of lights, with whom is no variableness, neither shadow of turning.
18. Of his own will begat he us with the word of truth, that we should be a kind of firstfruits of his creatures.
21. Wherefore lay apart all filthiness and superfluity of naughtiness, and receive with meekness the engrafted word, which is able to save your souls.
25. But whoso looketh into the perfect law of liberty, and continueth therein, he being not a forgetful hearer, but a doer of the work, this man shall be blessed in his deed.
د درس خطبه
1 در ابتدا خداوند آسمان و زمین را آفرید.
26 و خدا گفت: بیایید انسان را به صورت خود و به شباهت خود بسازیم و آنها بر ماهیان دریا و بر پرندگان آسمان و بر چهارپایان و بر تمامی زمین و بر همه مسلط شوند. خزنده ای که روی زمین می خزد.
27 پس خدا انسان را به صورت خود آفرید، به صورت خدا او را آفرید. نر و ماده آنها را آفرید.
28 و خدا آنها را برکت داد و خدا به آنها گفت.
31 و خدا هر چه ساخته بود دید و اینک بسیار خوب بود.
1 In the beginning God created the heaven and the earth.
26 And God said, Let us make man in our image, after our likeness: and let them have dominion over the fish of the sea, and over the fowl of the air, and over the cattle, and over all the earth, and over every creeping thing that creepeth upon the earth.
27 So God created man in his own image, in the image of God created he him; male and female created he them.
28 And God blessed them,
31 And God saw every thing that he had made, and, behold, it was very good.
1 بدین ترتیب آسمان‌ها و زمین و تمام لشکر آنها تمام شد.
6 اما مهی از زمین برخاست و تمام روی زمین را سیراب کرد.
7 و خداوند خدا انسان را از خاک زمین بسرشت و در بینی او روح حیات دمید و انسان به موجودی زنده تبدیل شد.
15 و خداوند خدا انسان را گرفت و او را در باغ عدن گذاشت تا آن را بکارد و از آن محافظت کند.
16 خداوند خدا به انسان دستور داد و گفت: از هر درخت باغ می‌توانی آزادانه بخوری.
17 اما از درخت شناخت نیک و بد، از آن نخوری، زیرا روزی که از آن بخوری، مطمئناً خواهی مرد.
1 Thus the heavens and the earth were finished, and all the host of them.
6 But there went up a mist from the earth, and watered the whole face of the ground.
7 And the Lord God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul.
15 And the Lord God took the man, and put him into the garden of Eden to dress it and to keep it.
16 And the Lord God commanded the man, saying, Of every tree of the garden thou mayest freely eat:
17 But of the tree of the knowledge of good and evil, thou shalt not eat of it: for in the day that thou eatest thereof thou shalt surely die.
1 اکنون مار از هر حیوان مزرعه ای که خداوند خدا ساخته بود لطیف تر بود. و او به زن گفت ، بله ، آیا خداوند گفته است ، شما از هر درخت باغ نخواهید خورد؟
4 و مار به زن گفت ، تو مطمئناً نخواهی مرد:
5 زیرا خداوند نمی داند که روزی که از آن بخورید ، چشمان شما باز می شود و مانند خدایان خواهید بود که خوب و بد را می شناسید.
6 و هنگامی که زن دید که درخت برای خوردن غذا خوب است و برای چشمها دلپذیر است و برای داشتن خردمندی درختی مطلوب است ، از میوه آن میوه برداشت و خورد و به شوهر خود نیز داد با او و او غذا خورد
9 و خداوند خداوند آدم را صدا كرد و به او گفت ، كجا هستی؟
10 و او گفت ، من صدای تو را در باغ شنیدم ، و ترسیدم ، زیرا برهنه بودم. و خودم را پنهان کردم
11 و او گفت ، چه کسی به تو گفت که برهنه هستی؟ آیا از درختی خورده ای که من به تو امر کرده ام که نباید غذا بخوری؟
12 و مرد گفت: زنی که به من دادی تا با من باشد ، از درخت به من داد و من غذا خوردم.
13 و خداوند خدا به زن گفت ، این چه کاری است که کرده ای؟ و زن گفت: مار مرا فریب داد و من غذا خوردم.
23 بنابراین خداوند خدا او را از باغ عدن بیرون فرستاد تا زمینی را که از آنجا گرفته شده بکارد.
1 Now the serpent was more subtil than any beast of the field which the Lord God had made. And he said unto the woman, Yea, hath God said, Ye shall not eat of every tree of the garden?
4 And the serpent said unto the woman, Ye shall not surely die:
5 For God doth know that in the day ye eat thereof, then your eyes shall be opened, and ye shall be as gods, knowing good and evil.
6 And when the woman saw that the tree was good for food, and that it was pleasant to the eyes, and a tree to be desired to make one wise, she took of the fruit thereof, and did eat, and gave also unto her husband with her; and he did eat.
9 And the Lord God called unto Adam, and said unto him, Where art thou?
10 And he said, I heard thy voice in the garden, and I was afraid, because I was naked; and I hid myself.
11 And he said, Who told thee that thou wast naked? Hast thou eaten of the tree, whereof I commanded thee that thou shouldest not eat?
12 And the man said, The woman whom thou gavest to be with me, she gave me of the tree, and I did eat.
13 And the Lord God said unto the woman, What is this that thou hast done? And the woman said, The serpent beguiled me, and I did eat.
23 Therefore the Lord God sent him forth from the garden of Eden, to till the ground from whence he was taken.
1 و عیسی پر از روح القدس از اردن بازگشت و روح او را به بیابان برد.
2 او چهل روز توسط شیطان وسوسه شد. و در آن روزها چیزی نخورد و وقتی تمام شد، گرسنه شد.
3 و شیطان به او گفت: اگر پسر خدا هستی، به این سنگ بگو تا نان شود.
4 عیسی در جواب او گفت: نوشته شده است که انسان نه تنها به نان، بلکه به هر کلمه‌ای از خدا زنده خواهد ماند.
5 و شیطان او را به کوهی بلند برد و در یک لحظه تمام ممالک جهان را به او نشان داد.
6 و ابلیس به او گفت: تمام این قدرت و جلال آنها را به تو خواهم داد، زیرا که به من سپرده شده است و به هر که بخواهم می‌دهم.
7 پس اگر مرا بپرستی، همه چیز از آن تو خواهد بود.
8 عیسی در جواب او گفت: از من دور شو ای شیطان، زیرا نوشته شده است: خداوند، خدای خود را بپرست و فقط او را خدمت کن.
9 و او را به اورشلیم آورد و بر فراز معبد قرار داد و به او گفت: اگر پسر خدایی، خود را از اینجا به پایین بینداز.
10 زیرا نوشته شده است: او فرشتگان خود را بر تو فرمان خواهد داد تا تو را حفظ کنند.
11 و تو را بر دست‌های خود خواهند گرفت، مبادا پایت به سنگی بخورد.
12 عیسی در جواب او گفت: گفته شده است: خداوند، خدای خود را وسوسه مکن.
13 و چون ابلیس تمام وسوسه‌ها را به پایان رسانید، برای مدتی از او دور شد.
14 و عیسی به قدرت روح به جلیل بازگشت و شهرت او در تمام آن ناحیه پیچید.
15 و در کنیسه‌های ایشان تعلیم می‌داد و همه او را تمجید می‌کردند.
1 And Jesus being full of the Holy Ghost returned from Jordan, and was led by the Spirit into the wilderness,
2 Being forty days tempted of the devil. And in those days he did eat nothing: and when they were ended, he afterward hungered.
3 And the devil said unto him, If thou be the Son of God, command this stone that it be made bread.
4 And Jesus answered him, saying, It is written, That man shall not live by bread alone, but by every word of God.
5 And the devil, taking him up into an high mountain, shewed unto him all the kingdoms of the world in a moment of time.
6 And the devil said unto him, All this power will I give thee, and the glory of them: for that is delivered unto me; and to whomsoever I will I give it.
7 If thou therefore wilt worship me, all shall be thine.
8 And Jesus answered and said unto him, Get thee behind me, Satan: for it is written, Thou shalt worship the Lord thy God, and him only shalt thou serve.
9 And he brought him to Jerusalem, and set him on a pinnacle of the temple, and said unto him, If thou be the Son of God, cast thyself down from hence:
10 For it is written, He shall give his angels charge over thee, to keep thee:
11 And in their hands they shall bear thee up, lest at any time thou dash thy foot against a stone.
12 And Jesus answering said unto him, It is said, Thou shalt not tempt the Lord thy God.
13 And when the devil had ended all the temptation, he departed from him for a season.
14 And Jesus returned in the power of the Spirit into Galilee: and there went out a fame of him through all the region round about.
15 And he taught in their synagogues, being glorified of all.
1 و چون جمعیت را دید، به کوهی رفت و چون غروب کرد، شاگردانش نزد او آمدند.
2 و دهان خود را گشود و به آنها تعلیم داد و گفت:
1 And seeing the multitudes, he went up into a mountain: and when he was set, his disciples came unto him:
2 And he opened his mouth, and taught them, saying,
9 پس به این ترتیب دعا کنید: پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدس باد.
10 پادشاهی تو بیاید اراده تو در زمین نیز چنانکه در آسمان است.
11 نان امروز ما را بدهید.
12 و قرض های ما را ببخش، همان گونه که ما از بدهکاران خود می گذریم.
13 و ما را به وسوسه نکش، بلکه ما را از شر نجات ده، زیرا پادشاهی و قدرت و جلال تا ابدالاباد از آن توست. آمین
9 After this manner therefore pray ye: Our Father which art in heaven, Hallowed be thy name.
10 Thy kingdom come. Thy will be done in earth, as it is in heaven.
11 Give us this day our daily bread.
12 And forgive us our debts, as we forgive our debtors.
13 And lead us not into temptation, but deliver us from evil: For thine is the kingdom, and the power, and the glory, for ever. Amen.
13 هیچ وسوسه ای شما را نگرفت مگر آنچه که برای انسان معمول است. اما خدا امین است که اجازه نمی دهد شما را بیشتر از آنچه می توانید وسوسه کنید. اما با این وسوسه راهی برای فرار نیز خواهید ساخت تا بتوانید آن را تحمل کنید.
13 There hath no temptation taken you but such as is common to man: but God is faithful, who will not suffer you to be tempted above that ye are able; but will with the temptation also make a way to escape, that ye may be able to bear it.
3 زیرا اگر کسی خود را چیزی بپندارد، در حالی که چیزی نباشد، خود را فریب می‌دهد.
3 For if a man think himself to be something, when he is nothing, he deceiveth himself.
9 خداوند می‌داند چگونه پارسایان را از وسوسه‌ها رهایی بخشد،
9 The Lord knoweth how to deliver the godly out of temptations,
انسان نام خانوادگی همه ایده‌ها است - پسران و دختران خدا. هر آنچه خدا عطا می‌کند، مطابق با او حرکت می‌کند و منعکس کننده خوبی و قدرت است.
Man is the family name for all ideas, — the sons and daughters of God. All that God imparts moves in accord with Him, reflecting goodness and power.
جوهر، حیات، هوش، حقیقت و عشق که الوهیت را تشکیل می‌دهند، توسط آفرینش او منعکس شده‌اند؛ و هنگامی که ما شهادت دروغین حواس جسمانی را تابع حقایق علم قرار دهیم، این شباهت و انعکاس واقعی را در همه جا خواهیم دید.
خداوند همه چیز را به شباهت خود می‌سازد. زندگی در هستی، حقیقت در صداقت، و خدا در نیکی منعکس می‌شود که هر یک آرامش و پایداری خود را به ارمغان می‌آورند.
مرد و زن به عنوان موجوداتی همزیست و جاودانه با خدا، برای همیشه، با شکوهی والا، خدای پدر-مادرِ بی‌کران را منعکس می‌کنند.
The substance, Life, intelligence, Truth, and Love, which constitute Deity, are reflected by His creation; and when we subordinate the false testimony of the corporeal senses to the facts of Science, we shall see this true likeness and reflection everywhere.
God fashions all things, after His own likeness. Life is reflected in existence, Truth in truthfulness, God in goodness, which impart their own peace and permanence.
Man and woman as coexistent and eternal with God forever reflect, in glorified quality, the infinite Father-Mother God.
پیدایش 2: 6. اما غباری از زمین بالا رفت و تمام سطح زمین را سیراب کرد.
فصل دوم سفر پیدایش شامل بیانی از این دیدگاه مادی نسبت به خدا و جهان است، بیانی که دقیقاً در تضاد با حقیقت علمی ثبت شده قبلی است. تاریخ خطا یا ماده، اگر واقعی باشد، قدرت مطلق روح را کنار می‌گذارد؛ اما این تاریخ، تاریخی نادرست است که در تضاد با تاریخ حقیقی قرار دارد.
علمِ روایت اول، نادرستی روایت دوم را اثبات می‌کند. اگر یکی درست باشد، دیگری نادرست است، زیرا آنها در تضاد با هم هستند. روایت اول، تمام قدرت و حکومت را به خدا نسبت می‌دهد و انسان را از کمال و قدرت خدا بهره‌مند می‌سازد. روایت دوم، انسان را به عنوان موجودی تغییرپذیر و فانی - که از الوهیت جدا شده و در مدار خود می‌چرخد - توصیف می‌کند. علم، وجود جدا از الوهیت را غیرممکن می‌داند.
Genesis ii. 6. But there went up a mist from the earth, and watered the whole face of the ground.
The second chapter of Genesis contains a statement of this material view of God and the universe, a statement which is the exact opposite of scientific truth as before recorded. The history of error or matter, if veritable, would set aside the omnipotence of Spirit; but it is the false history in contradistinction to the true.
The Science of the first record proves the falsity of the second. If one is true, the other is false, for they are antagonistic. The first record assigns all might and government to God, and endows man out of God's perfection and power. The second record chronicles man as mutable and mortal, — as having broken away from Deity and as revolving in an orbit of his own. Existence, separate from divinity, Science explains as impossible.
نکوهش‌های آتشین خداوند از انسان، هنگامی که او را در تصویر او، یعنی شباهت به روح، نیابند، عقل را متقاعد می‌کنند و با وحی در اعلام نادرستی این آفرینش مادی، همسو می‌شوند.
God's glowing denunciations of man when not found in His image, the likeness of Spirit, convince reason and coincide with revelation in declaring this material creation false.
اگرچه دروغ دقیقاً نقطه مقابل حقیقت را ارائه می‌دهد، اما ادعای حقیقت دارد. آفرینش‌های ماده از یک مه یا ادعای دروغین، یا از رازآلودگی ناشی می‌شوند، و نه از فلک یا فهمی که خداوند بین حق و باطل قرار می‌دهد. در خطا همه چیز از پایین می‌آید، نه از بالا.
Although presenting the exact opposite of Truth, the lie claims to be truth. The creations of matter arise from a mist or false claim, or from mystification, and not from the firmament, or understanding, which God erects between the true and false. In error everything comes from beneath, not from above.
انسان دنیوی، با همدردی با ماده، در معرض خطا و لغزش است و به سوی آن جذب خواهد شد. او مانند مسافری است که برای یک سفر تفریحی به سمت غرب می‌رود. همراهی با او جذاب و لذت‌ها هیجان‌انگیز هستند. پس از شش روز دنبال کردن خورشید، در روز هفتم به سمت شرق می‌چرخد و اگر بتواند تصور کند که در مسیر درست حرکت می‌کند، راضی است. به تدریج، با شرمساری از مسیر زیگزاگی خود، گذرنامه‌ی یک زائر خردمندتر را قرض می‌گیرد و با کمک آن فکر می‌کند که راه درست را پیدا و دنبال کند.
Being in sympathy with matter, the worldly man is at the beck and call of error, and will be attracted thitherward. He is like a traveller going westward for a pleasure-trip. The company is alluring and the pleasures exciting. After following the sun for six days, he turns east on the seventh, satisfied if he can only imagine himself drifting in the right direction. By-and-by, ashamed of his zigzag course, he would borrow the passport of some wiser pilgrim, thinking with the aid of this to find and follow the right road.
"نجات خود را خود به دست آور"، خواسته‌ی زندگی و عشق است، زیرا برای این منظور خداوند با شما همکاری می‌کند. "تا آمدن من مشغول باش!" منتظر پاداش خود باش و "از انجام کارهای نیک خسته نشو." اگر تلاش‌هایت با موانع ترسناکی روبرو شد و پاداشی دریافت نکردی، به خطا برنگرد و در مسابقه تنبل نشو.
وقتی دود نبرد کنار رفت، نیکی‌هایی را که انجام داده‌اید تشخیص خواهید داد و بر اساس لیاقتتان پاداش خواهید گرفت. عشق برای رهایی ما از وسوسه عجله نمی‌کند، زیرا عشق به این معنی است که ما آزمایش و پاک خواهیم شد.
رهایی نهایی از خطا، که به موجب آن از جاودانگی، آزادی بی‌حد و حصر و حس بی‌گناهی شادمان می‌شویم، نه از طریق گل‌ها و نه با پیوند دادن ایمان بدون عمل به تلاش نیابتی دیگری حاصل نمی‌شود.
"Work out your own salvation," is the demand of Life and Love, for to this end God worketh with you. "Occupy till I come!" Wait for your reward, and "be not weary in well doing." If your endeavors are beset by fearful odds, and you receive no present reward, go not back to error, nor become a sluggard in the race.
When the smoke of battle clears away, you will discern the good you have done, and receive according to your deserving. Love is not hasty to deliver us from temptation, for Love means that we shall be tried and purified.
Final deliverance from error, whereby we rejoice in immortality, boundless freedom, and sinless sense, is not reached through paths of flowers nor by pinning one's faith without works to another's vicarious effort.
اندوه برای گناه، تنها یک گام به سوی اصلاح و آسان‌ترین گام است. گام بعدی و بزرگی که خرد می‌طلبد، آزمون صداقت ماست، یعنی اصلاح. برای این منظور، ما تحت فشار شرایط قرار می‌گیریم. وسوسه ما را به تکرار گناه وامی‌دارد و در ازای آنچه انجام می‌شود، وای بر ما نازل می‌شود. اوضاع همیشه همین خواهد بود، تا زمانی که یاد بگیریم در قانون عدالت هیچ تخفیفی وجود ندارد و باید "آخرین حد" را بپردازیم. پیمانه‌ای که شما می‌سنجید "دوباره برای شما پیمانه خواهد شد" و پر خواهد شد "و لبریز".
Sorrow for wrong-doing is but one step towards reform and the very easiest step. The next and great step required by wisdom is the test of our sincerity, — namely, reformation. To this end we are placed under the stress of circumstances. Temptation bids us repeat the offence, and woe comes in return for what is done. So it will ever be, till we learn that there is no discount in the law of justice and that we must pay "the uttermost farthing." The measure ye mete "shall be measured to you again," and it will be full "and running over."
تمام دانش و حس مادی انسان باید از حواس پنجگانه جسمانی به دست آید. آیا این دانش، در حالی که خوردن اولین میوه‌های آن مرگ را به همراه دارد، ایمن است؟ پیش‌بینی داستان مورد بحث این بود: "روزی که از آن بخوری، هر آینه خواهی مرد." آدم و فرزندانش نفرین شدند، نه برکت؛ و این نشان می‌دهد که روح الهی یا پدر، انسان مادی را محکوم می‌کند و او را به خاک بازمی‌گرداند.
All human knowledge and material sense must be gained from the five corporeal senses. Is this knowledge safe, when eating its first fruits brought death? "In the day that thou eatest thereof thou shalt surely die," was the prediction in the story under consideration. Adam and his progeny were cursed, not blessed; and this indicates that the divine Spirit, or Father, condemns material man and remands him to dust.
هر کسی که بتواند ناسازگاری بین ایده خدا و بشریت بیچاره را درک کند، باید بتواند تمایز (ایجاد شده توسط علم مسیحی) بین انسان خدا، که به تصویر او آفریده شده است، و نژاد گناهکار آدم را تشخیص دهد.
رسول می‌گوید: "زیرا اگر کسی خود را چیزی بپندارد، در حالی که چیزی نیست، خود را فریب می‌دهد." این اندیشه پوچی و نیستی انسانی و مادی که علم القا می‌کند، ذهن نفسانی را خشمگین می‌کند و علت اصلی خصومت ذهن نفسانی است.
هدف علم مسیحی "آموزش ایده خدا یا درمان بیماری" نیست، همانطور که یکی از منتقدان ادعا می‌کند. من متاسفم که چنین انتقادی انسان را با آدم اشتباه می‌گیرد. وقتی از انسان به عنوان موجودی که به تصویر خدا ساخته شده صحبت می‌شود، منظور انسان گناهکار و بیمار فانی نیست، بلکه انسان ایده‌آل است که شباهت خدا را منعکس می‌کند.
Anybody, who is able to perceive the incongruity between God's idea and poor humanity, ought to be able to discern the distinction (made by Christian Science) between God's man, made in His image, and the sinning race of Adam.
The apostle says: "For if a man think himself to be something, when he is nothing, he deceiveth himself." This thought of human, material nothingness, which Science inculcates, enrages the carnal mind and is the main cause of the carnal mind's antagonism.
It is not the purpose of Christian Science to "educate the idea of God, or treat it for disease," as is alleged by one critic. I regret that such criticism confounds man with Adam. When man is spoken of as made in God's image, it is not sinful and sickly mortal man who is referred to, but the ideal man, reflecting God's likeness.
آدم انسان ایده‌آلی نبود که زمین برایش متبرک شود. انسان ایده‌آل در زمان مناسب آشکار شد و به عنوان مسیح عیسی شناخته شد.
Adam was not the ideal man for whom the earth was blessed. The ideal man was revealed in due time, and was known as Christ Jesus.
وقتی عیسی از فرزندان خدا، نه فرزندان انسان، صحبت می‌کرد، گفت: "پادشاهی خدا در درون شماست." یعنی حقیقت و عشق در انسان واقعی سلطنت می‌کنند و نشان می‌دهند که انسان به تصویر خدا، بی‌گناه و جاودانه است. عیسی در علم، انسان کامل را دید که در جایی که انسان فانی گناهکار برای فانیان ظاهر می‌شود، بر او ظاهر شد. در این انسان کامل، منجی شباهت خود خدا را دید و این دیدگاه صحیح از انسان، بیماران را شفا داد. بنابراین عیسی آموخت که پادشاهی خدا دست‌نخورده و جهانی است و انسان پاک و مقدس است.
When speaking of God's children, not the children of men, Jesus said, "The kingdom of God is within you;" that is, Truth and Love reign in the real man, showing that man in God's image is unfallen and eternal. Jesus beheld in Science the perfect man, who appeared to him where sinning mortal man appears to mortals. In this perfect man the Saviour saw God's own likeness, and this correct view of man healed the sick. Thus Jesus taught that the kingdom of God is intact, universal, and that man is pure and holy.
از طریق تشخیص نقطه مقابل مادیت، حتی راه مسیح، حقیقت، انسان با کلید علم الهی دروازه‌های بهشت را که باورهای انسانی بسته‌اند، دوباره باز خواهد کرد و خود را بی‌گناه، درستکار، پاک و آزاد خواهد یافت.
Through discernment of the spiritual opposite of materiality, even the way through Christ, Truth, man will reopen with the key of divine Science the gates of Paradise which human beliefs have closed, and will find himself unfallen, upright, pure, and free,
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6