یکشنبه ، اکتبر1، 2023
"اکنون زمان آن رسیده است که از خواب بیدار شویم، زیرا اکنون نجات ما از زمانی که ایمان داشتیم نزدیکتر است."۔
“Now it is high time to awake out of sleep: for now is our salvation nearer than when we believed.”
10 سرانجام ، برادران من ، در پروردگار و در قدرت قدرت او قوی باشید.
11 تمام زره پوش خدا را بپوشید تا بتوانید در برابر حیله های شیطان بایستید.
12 زیرا ما نه با گوشت و خون ، بلکه با پادشاهی ها ، با قدرت ها ، با حاکمان تاریکی این جهان ، با شرارت معنوی در مکان های بلند مبارزه می کنیم.
13 از این رو تمام زره پوشهای خدا را برای خود ببرید تا بتوانید در روز بد مقاومت کنید و همه کارها را انجام دهید تا بایستید.
14 بایستید ، در حالی که کمرتان را با حقیقت محکم کرده و روی سینه بند عدالت دارید ،
15 و پاهای شما با تهیه انجیل صلح کمرنگ می شود.
16 بیش از هر چیز سپر ایمان را به دست بگیرید ، به وسیله آن قادر خواهید بود تمام دارت های آتشین شریران را خاموش کنید.
10. My brethren, be strong in the Lord, and in the power of his might.
11. Put on the whole armour of God, that ye may be able to stand against the wiles of the devil.
12. For we wrestle not against flesh and blood, but against principalities, against powers, against the rulers of the darkness of this world, against spiritual wickedness in high places.
13. Wherefore take unto you the whole armour of God, that ye may be able to withstand in the evil day, and having done all, to stand.
14. Stand therefore, having your loins girt about with truth, and having on the breastplate of righteousness;
15. And your feet shod with the preparation of the gospel of peace;
16. Above all, taking the shield of faith, wherewith ye shall be able to quench all the fiery darts of the wicked.
د درس خطبه
1 در ابتدا خداوند آسمان و زمین را آفرید.
2 و زمین بی شکل و پوچ بود. و تاریکی بر چهره اعماق بود. و روح خدا بر روی آبها حرکت کرد.
3 و خدا گفت: بگذار نور باشد و نور شد.
4 و خدا نور را خوب دید و نور را از تاریکی جدا کرد.
5 و خداوند نور را روز و تاریکی را شب نامید. و شام و صبح روز اول بود.
6 و خدا گفت: فلکی در میان آبها باشد و آبها را از آبها جدا کند.
7 و خدا فلک را ساخت و آبهای زیر فلک را از آبهایی که بالای فلک بود جدا کرد و چنین شد.
8 و خداوند فلک را بهشت نامید. و شام و صبح روز دوم بود.
14 و خدا گفت: بگذار نورهایی در فلک آسمان باشد تا روز را از شب جدا کند. و آنها را نشانه‌ها و فصل‌ها و روزها و سال‌ها باشند.
15 و آنها نورهایی در فلک آسمان باشند تا بر زمین روشنایی دهند، و چنین شد.
1 In the beginning God created the heaven and the earth.
2 And the earth was without form, and void; and darkness was upon the face of the deep. And the Spirit of God moved upon the face of the waters.
3 And God said, Let there be light: and there was light.
4 And God saw the light, that it was good: and God divided the light from the darkness.
5 And God called the light Day, and the darkness he called Night. And the evening and the morning were the first day.
6 And God said, Let there be a firmament in the midst of the waters, and let it divide the waters from the waters.
7 And God made the firmament, and divided the waters which were under the firmament from the waters which were above the firmament: and it was so.
8 And God called the firmament Heaven. And the evening and the morning were the second day.
14 And God said, Let there be lights in the firmament of the heaven to divide the day from the night; and let them be for signs, and for seasons, and for days, and years:
15 And let them be for lights in the firmament of the heaven to give light upon the earth: and it was so.
1 و خدا همه این سخنان را گفت و گفت:
2 من یهوه خدایت هستم که تو را از سرزمین مصر و از خانه بندگی بیرون آوردم.
3 تو جز من خدای دیگری نخواهی داشت.
4 برای خود هیچ مجسمه ای نسازید، یا مانند چیزی که در بالا در آسمان است، یا در زمین پایین، یا در آب زیر زمین است.
5 در برابر آنها سجده مکن و آنها را عبادت مکن، زیرا من یهوه، خدای تو، خدای غیور هستم و تا نسل سوم و چهارم از آنها که از من متنفرند، گناهان پدران را بر فرزندان می‌بینم.
6 و به هزاران نفر از آنانی که مرا دوست دارند و احکام مرا نگاه می دارند رحمت می کنم.
1 And God spake all these words, saying,
2 I am the Lord thy God, which have brought thee out of the land of Egypt, out of the house of bondage.
3 Thou shalt have no other gods before me.
4 Thou shalt not make unto thee any graven image, or any likeness of any thing that is in heaven above, or that is in the earth beneath, or that is in the water under the earth:
5 Thou shalt not bow down thyself to them, nor serve them: for I the Lord thy God am a jealous God, visiting the iniquity of the fathers upon the children unto the third and fourth generation of them that hate me;
6 And shewing mercy unto thousands of them that love me, and keep my commandments.
1 برخیز، بدرخش؛ زیرا که نور تو آمده است و جلال خداوند بر تو طلوع کرده است.
2 زیرا اینک تاریکی زمین را خواهد پوشاند و تاریکی شدید مردم را، اما خداوند بر تو خواهد آمد و جلال او بر تو نمایان خواهد شد.
3 و امتها به نور تو خواهند آمد و پادشاهان به درخشندگی طلوع تو.
4 چشمانت را به اطراف بلند کن و ببین: همه جمع می شوند، نزد تو می آیند، پسرانت از دور خواهند آمد و دخترانت در کنار تو شیر خواهند داد.
18 دیگر صدای خشونت در سرزمین تو شنیده نخواهد شد و در مرزهای تو ضایعات و ویرانی شنیده نخواهد شد. اما تو دیوارهایت را نجات و دروازه هایت را ستایش خواهی نامید.
19 خورشید دیگر نور تو در روز نخواهد بود. ماه به تو روشنایی نخواهد داد، بلکه خداوند برای تو نوری جاودان و خدایت جلال تو خواهد بود.
20 خورشید تو دیگر غروب نخواهد کرد. ماه تو خود را عقب نشینی نخواهد کرد، زیرا خداوند نور ابدی تو خواهد بود و ایام سوگواری تو پایان خواهد یافت.
1 Arise, shine; for thy light is come, and the glory of the Lord is risen upon thee.
2 For, behold, the darkness shall cover the earth, and gross darkness the people: but the Lord shall arise upon thee, and his glory shall be seen upon thee.
3 And the Gentiles shall come to thy light, and kings to the brightness of thy rising.
4 Lift up thine eyes round about, and see: all they gather themselves together, they come to thee: thy sons shall come from far, and thy daughters shall be nursed at thy side.
18 Violence shall no more be heard in thy land, wasting nor destruction within thy borders; but thou shalt call thy walls Salvation, and thy gates Praise.
19 The sun shall be no more thy light by day; neither for brightness shall the moon give light unto thee: but the Lord shall be unto thee an everlasting light, and thy God thy glory.
20 Thy sun shall no more go down; neither shall thy moon withdraw itself: for the Lord shall be thine everlasting light, and the days of thy mourning shall be ended.
1 سپس عیسی توسط روح به بیابان هدایت شد تا از شیطان وسوسه شود.
2 و چون چهل روز و چهل شب روزه گرفت، بعد گرسنه شد.
3 و چون وسوسه کننده نزد او آمد، گفت: «اگر پسر خدا هستی، دستور بده که این سنگها نان شوند.
4 اما او پاسخ داد و گفت: نوشته شده است که انسان تنها با نان زنده نخواهد ماند، بلکه به هر کلامی که از دهان خدا بیرون می آید.
8 باز ابلیس او را به کوهی بسیار بلند می برد و تمام پادشاهی های جهان و جلال آنها را به او نشان می دهد.
9 و به او گفت: اگر به زمین بیفتی و مرا پرستش کنی، همه اینها را به تو خواهم داد.
10 آنگاه عیسی به او گفت: از اینجا برو، ای شیطان، زیرا مکتوب است خداوند، خدای خود را عبادت کن و فقط او را عبادت کن.
11 سپس شیطان او را ترک کرد و اینک فرشتگان آمدند و او را خدمت کردند.
1 Then was Jesus led up of the Spirit into the wilderness to be tempted of the devil.
2 And when he had fasted forty days and forty nights, he was afterward an hungred.
3 And when the tempter came to him, he said, If thou be the Son of God, command that these stones be made bread.
4 But he answered and said, It is written, Man shall not live by bread alone, but by every word that proceedeth out of the mouth of God.
8 Again, the devil taketh him up into an exceeding high mountain, and sheweth him all the kingdoms of the world, and the glory of them;
9 And saith unto him, All these things will I give thee, if thou wilt fall down and worship me.
10 Then saith Jesus unto him, Get thee hence, Satan: for it is written, Thou shalt worship the Lord thy God, and him only shalt thou serve.
11 Then the devil leaveth him, and, behold, angels came and ministered unto him.
14 و چون نزد جمعیت رسیدند، مردی نزد او آمد و نزد او زانو زد و گفت:
15 پروردگارا، پسرم را بیامرز، زیرا او دیوانه و بسیار مضطرب است، زیرا بارها در آتش و اغلب در آب می افتد.
16 و او را نزد شاگردان تو آوردم و نتوانستند او را درمان کنند.
17 آنگاه عیسی در جواب گفت: ای نسل بی ایمان و منحرف، تا کی با شما باشم؟ تا کی زجرت بکشم او را به اینجا نزد من بیاور
18 و عیسی شیطان را سرزنش کرد. و او از او بیرون رفت و کودک از همان ساعت شفا یافت.
19 آنگاه شاگردان جدا از هم نزد عیسی آمده، گفتند: چرا نتوانستیم او را بیرون کنیم؟
20 و عیسی به آنها گفت: به دلیل بی ایمانی شما، زیرا به راستی به شما می گویم، اگر مانند دانه خردل ایمان دارید، به این کوه بگویید: از اینجا به آنجا بروید. و آن را حذف خواهد کرد. و هیچ چیز برای شما غیر ممکن نخواهد بود.
21 امّا این گونه جز با نماز و روزه بیرون نمی‌رود.
14 And when they were come to the multitude, there came to him a certain man, kneeling down to him, and saying,
15 Lord, have mercy on my son: for he is lunatick, and sore vexed: for ofttimes he falleth into the fire, and oft into the water.
16 And I brought him to thy disciples, and they could not cure him.
17 Then Jesus answered and said, O faithless and perverse generation, how long shall I be with you? how long shall I suffer you? bring him hither to me.
18 And Jesus rebuked the devil; and he departed out of him: and the child was cured from that very hour.
19 Then came the disciples to Jesus apart, and said, Why could not we cast him out?
20 And Jesus said unto them, Because of your unbelief: for verily I say unto you, If ye have faith as a grain of mustard seed, ye shall say unto this mountain, Remove hence to yonder place; and it shall remove; and nothing shall be impossible unto you.
21 Howbeit this kind goeth not out but by prayer and fasting.
9 … همانطور که نوشته شده است ، چشم ندیده و گوش نشنیده و به قلب انسان وارد نشده است ، چیزهایی که خدا برای کسانی که او را دوست دارند آماده کرده است.
10 اما خدا آنها را با روح خود بر ما آشکار کرده است ، زیرا روح همه چیز را بررسی می کند ، بله ، چیزهای عمیق خدا.
11 زیرا چه کسی چیزهای یک انسان را می داند ، مگر روح انسان که در اوست؟ حتی خداوند چیزهای دیگری را نیز جز روح خدا نمی داند.
12 اکنون ما روح جهان را دریافت نکرده ایم ، بلکه روح خداست. تا بتوانیم چیزهایی را که آزادانه از طرف خدا به ما داده شده است بشناسیم.
9 ...as it is written, Eye hath not seen, nor ear heard, neither have entered into the heart of man, the things which God hath prepared for them that love him.
10 But God hath revealed them unto us by his Spirit: for the Spirit searcheth all things, yea, the deep things of God.
11 For what man knoweth the things of a man, save the spirit of man which is in him? even so the things of God knoweth no man, but the Spirit of God.
12 Now we have received, not the spirit of the world, but the spirit which is of God; that we might know the things that are freely given to us of God.
زندگی، حقیقت و عشق حقایق علم الهی هستند. آنها در ایمان طلوع می کنند و در درک معنوی کاملاً می درخشند. همانطور که ابری خورشید را پنهان می‌کند، نمی‌تواند خاموش شود، بنابراین باور نادرست صدای هماهنگی تغییرناپذیر را برای مدتی خاموش می‌کند، اما باور نادرست نمی‌تواند علم مجهز به ایمان، امید و ثمر را نابود کند.
آنچه حس مادی نامیده می‌شود فقط می‌تواند یک حس موقت فانی از چیزها را گزارش کند، در حالی که حس معنوی فقط می‌تواند به حقیقت شهادت دهد. از نظر مادی، امر غیرواقعی واقعی است تا زمانی که این حس توسط علم مسیحی تصحیح شود.
Life, Truth, and Love are the realities of divine Science. They dawn in faith and glow full-orbed in spiritual understanding. As a cloud hides the sun it cannot extinguish, so false belief silences for a while the voice of immutable harmony, but false belief cannot destroy Science armed with faith, hope, and fruition.
What is termed material sense can report only a mortal temporary sense of things, whereas spiritual sense can bear witness only to Truth. To material sense, the unreal is the real until this sense is corrected by Christian Science.
پیدایش 1: 7. و خدا فلک را ساخت و آبهای زیر فلک را از آبهایی که بالای فلک بود جدا کرد و چنین شد.
روح فهمی را می بخشد که آگاهی را بالا می برد و به تمام حقیقت منتهی می شود. مزمورنویس می‌گوید: "خداوند در بالا از صدای آبهای بسیار نیرومندتر است، آری، از امواج نیرومند دریا." حس معنوی، تشخیص خیر معنوی است. درک خط مرزی بین واقعی و غیر واقعی است. درک معنوی ذهن - زندگی، حقیقت و عشق - را آشکار می کند و حس الهی را نشان می دهد و اثبات معنوی جهان را در علم مسیحی ارائه می دهد.
این درک عقلی نیست، حاصل دستاوردهای علمی نیست. این واقعیت همه چیزهایی است که آشکار شده است. ایده های خدا منعکس کننده چیزهای جاودانه، خطاناپذیر و نامتناهی است. باورهای فانی، خطاکار و متناهی، باورهای بشری هستند که برای خود وظیفه ای غیرممکن، یعنی تمایز بین نادرست و راست، تقسیم می کنند. اشیاء کاملاً بر خلاف اصلی، آن اصلی را منعکس نمی کنند. بنابراین ماده که انعکاس روح نیست، موجودیت واقعی ندارد. درک یک ویژگی خداوند است، کیفیتی که علم مسیحی را از گمان جدا می کند و حقیقت را نهایی می کند.
Genesis i. 7. And God made the firmament, and divided the waters which were under the firmament from the waters which were above the firmament: and it was so.
Spirit imparts the understanding which uplifts consciousness and leads into all truth. The Psalmist saith: "The Lord on high is mightier than the noise of many waters, yea, than the mighty waves of the sea." Spiritual sense is the discernment of spiritual good. Understanding is the line of demarcation between the real and unreal. Spiritual understanding unfolds Mind, — Life, Truth, and Love, — and demonstrates the divine sense, giving the spiritual proof of the universe in Christian Science.
This understanding is not intellectual, is not the result of scholarly attainments; it is the reality of all things brought to light. God's ideas reflect the immortal, unerring, and infinite. The mortal, erring, and finite are human beliefs, which apportion to themselves a task impossible for them, that of distinguishing between the false and the true. Objects utterly unlike the original do not reflect that original. Therefore matter, not being the reflection of Spirit, has no real entity. Understanding is a quality of God, a quality which separates Christian Science from supposition and makes Truth final.
سفت. درک معنوی؛ خط علمی مرز بین حقیقت و خطا، بین روح و به اصطلاح ماده.
Firmament. Spiritual understanding; the scientific line of demarcation between Truth and error, between Spirit and so-called matter.
بر اساس علم مسیحی، تنها حواس واقعی انسان، روحی است که از ذهن الهی سرچشمه می‌گیرد. فکر از خدا به انسان منتقل می شود، اما نه حس و نه گزارش از بدن مادی به ذهن نمی رسد. ارتباط درونی همیشه از خدا به ایده او، انسان است. ماده حساس نیست و نمی تواند خیر یا شر، لذت یا درد را بشناسد. فردیت انسان مادی نیست.
According to Christian Science, the only real senses of man are spiritual, emanating from divine Mind. Thought passes from God to man, but neither sensation nor report goes from material body to Mind. The intercommunication is always from God to His idea, man. Matter is not sentient and cannot be cognizant of good or of evil, of pleasure or of pain. Man's individuality is not material.
حس معنوی یک ظرفیت آگاهانه و ثابت برای درک خداوند است. برتری ایمان را با اعمال بر ایمان در کلام نشان می دهد.
Spiritual sense is a conscious, constant capacity to understand God. It shows the superiority of faith by works over faith in words.
این باور که ماده فکر می کند، می بیند یا احساس می کند واقعی تر از این باور نیست که ماده از آن لذت می برد و رنج می برد. این باور فانی که به اشتباه انسان نامیده می شود، خطا است و می گوید: "ماده دارای هوش و احساس است. اعصاب احساس می کند. مغز فکر می کند و گناه می کند. معده می تواند انسان را متقابل کند. جراحت می تواند فلج کند و ماده می تواند انسان را بکشد." این حکم به‌اصطلاح حواس مادی، انسان‌ها را قربانی می‌کند، که از طریق فیزیولوژی و آسیب‌شناسی به آنها آموزش داده می‌شود که به شهادت دروغ احترام بگذارند، حتی خطاهایی را که حقیقت از طریق حس معنوی و علم نابود می‌کند.
خطوط مرزی بین انسان فناناپذیر، به نمایندگی از روح، و انسان فانی، نشان دهنده خطای این است که زندگی و هوش در ماده است، لذت ها و دردهای ماده را اسطوره بودن و اعتقاد بشر به آنها را به عنوان پدر اسطوره نشان می دهد. که ماده به صورت تقسیم به خدایان هوشمند نمایش داده می شود. خود بودن اصیل انسان فقط در چیزهای خوب و واقعی قابل تشخیص است. انسان نه خود ساخته است و نه ساخته ی انسان ها. خداوند انسان را آفرید.
The belief that matter thinks, sees, or feels is not more real than the belief that matter enjoys and suffers. This mortal belief, misnamed man, is error, saying: "Matter has intelligence and sensation. Nerves feel. Brain thinks and sins. The stomach can make a man cross. Injury can cripple and matter can kill man." This verdict of the so-called material senses victimizes mortals, taught, as they are by physiology and pathology, to revere false testimony, even the errors that are destroyed by Truth through spiritual sense and Science.
The lines of demarcation between immortal man, representing Spirit, and mortal man, representing the error that life and intelligence are in matter, show the pleasures and pains of matter to be myths, and human belief in them to be the father of mythology, in which matter is represented as divided into intelligent gods. Man's genuine selfhood is recognizable only in what is good and true. Man is neither self-made nor made by mortals. God created man.
هنگامی که برای اولین بار در هر عصری صحبت شد، حقیقت، مانند نور، "در تاریکی می درخشد، و تاریکی آن را درک نکرد." حس کاذب از زندگی، جوهر و ذهن، امکان های الهی را پنهان می کند و اثبات علمی را پنهان می کند.
When first spoken in any age, Truth, like the light, "shineth in darkness, and the darkness comprehended it not." A false sense of life, substance, and mind hides the divine possibilities, and conceals scientific demonstration.
درک اینکه ایگو ذهن است و فقط یک ذهن یا هوش وجود دارد، بلافاصله شروع می شود تا خطاهای حس فانی را از بین ببرد و حقیقت حس فناناپذیر را تامین کند. این درک بدن را هماهنگ می کند. اعصاب، استخوان ها، مغز و غیره را به جای ارباب، خدمتکار می کند. اگر انسان با قانون ذهن الهی اداره شود، بدن او تسلیم حیات جاودانی و حقیقت و عشق است. اشتباه بزرگ انسان‌ها این است که تصور می‌کنند انسان، تصویر و تشبیه خدا، هم ماده است و هم روح، هم خیر و هم شر.
اگر تصمیم به حواس جسمانی سپرده می‌شد، بد به نظر می‌رسید که ارباب خیر و بیماری حاکم وجود است، در حالی که سلامتی استثنا، مرگ اجتناب‌ناپذیر و زندگی یک تناقض به نظر می‌رسید.
The understanding that the Ego is Mind, and that there is but one Mind or intelligence, begins at once to destroy the errors of mortal sense and to supply the truth of immortal sense. This understanding makes the body harmonious; it makes the nerves, bones, brain, etc., servants, instead of masters. If man is governed by the law of divine Mind, his body is in submission to everlasting Life and Truth and Love. The great mistake of mortals is to suppose that man, God's image and likeness, is both matter and Spirit, both good and evil.
If the decision were left to the corporeal senses, evil would appear to be the master of good, and sickness to be the rule of existence, while health would seem the exception, death the inevitable, and life a paradox.
روح و تشکل های آن تنها واقعیت های هستی هستند. ماده در زیر میکروسکوپ روح ناپدید می شود. گناه توسط حقیقت ناپایدار است، و بیماری و مرگ توسط عیسی غلبه شد، او ثابت کرد که آنها اشکالی از خطا هستند. زندگی معنوی و برکت تنها شاهدی است که به وسیله آن می توان وجود واقعی را شناخت و آرامش وصف ناپذیری را که از یک عشق روحی همه جانبه ناشی می شود احساس کرد.
Spirit and its formations are the only realities of being. Matter disappears under the microscope of Spirit. Sin is unsustained by Truth, and sickness and death were overcome by Jesus, who proved them to be forms of error. Spiritual living and blessedness are the only evidences, by which we can recognize true existence and feel the unspeakable peace which comes from an all-absorbing spiritual love.
به اصطلاح وجود مادی هیچ مدرکی دال بر وجود معنوی و جاودانگی به دست نمی دهد. ... ماده دهلیز روح نیست.
عیسی در مورد این موضوع عملاً استدلال کرد و بیماری، گناه و مرگ را بر اساس معنویت خود کنترل کرد. او با درک پوچ بودن مادیات، از جسم و روح به عنوان دو متضاد، به عنوان خطا و حقیقت سخن گفت که به هیچ وجه به سعادت و وجود یکدیگر کمک نمی کنند. عیسی می‌دانست: "روح است که زنده می‌کند، جسم هیچ سودی ندارد."
So-called material existence affords no evidence of spiritual existence and immortality. ... Matter is not the vestibule of Spirit.
Jesus reasoned on this subject practically, and controlled sickness, sin, and death on the basis of his spirituality. Understanding the nothingness of material things, he spoke of flesh and Spirit as the two opposites, — as error and Truth, not contributing in any way to each other's happiness and existence. Jesus knew, "It is the spirit that quickeneth; the flesh profiteth nothing."
انسان خراج خدا، روح، و هیچ چیز دیگری نیست. وجود خدا بی نهایت، آزادی، هماهنگی و سعادت بی حد و حصر است. ... مانند کشیشان قدیم، انسان آزاد است "به مقدس ترین ها وارد شود" - قلمرو خدا.
Man is tributary to God, Spirit, and to nothing else. God's being is infinity, freedom, harmony, and boundless bliss. ... Like the archpriests of yore, man is free "to enter into the holiest," — the realm of God.
بیایید چیزهای واقعی و ابدی را بیاموزیم و برای سلطنت روح، پادشاهی بهشت آماده شویم - سلطنت و حکومت هماهنگی جهانی، که نه از دست می رود و نه برای همیشه نادیده می ماند.
Let us learn of the real and eternal, and prepare for the reign of Spirit, the kingdom of heaven, — the reign and rule of universal harmony, which cannot be lost nor remain forever unseen.
وقتی به حقیقت هستی بیدار شویم، همه بیماری ها، دردها، ضعف ها، خستگی ها، غم ها، گناهان، مرگ ها ناشناخته خواهند بود و رویای فانی برای همیشه متوقف خواهد شد.
When we wake to the truth of being, all disease, pain, weakness, weariness, sorrow, sin, death, will be unknown, and the mortal dream will forever cease.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6