یکشنبه ، ژانویه 14، 2024
"زیرا خداوند چنانکه انسان می بیند نمی بیند. زیرا انسان به ظاهر می نگرد، اما خداوند به دل می نگرد."۔
“For the Lord seeth not as man seeth; for man looketh on the outward appearance, but the Lord looketh on the heart.”
6 اینک تو حقیقت را در باطن می‌خواهی و در پنهان مرا حکمت خواهی شناخت.
7 مرا با زوفا پاک کن تا پاک شوم، مرا بشوی و از برف سفیدتر خواهم شد.
10 په ما کې پاک زړه پیدا کړه، ای خدایه. او زما دننه صحیح روح تازه کړئ.
15 ای خداوند، لبهای مرا باز کن. و دهان من ستایش تو را خواهد گفت.
16 زیرا نمی‌خواهی قربانی کنی. در غیر این صورت آن را می دهم: تو از قربانی سوختنی راضی نیستی.
17 قربانی های خدا روح شکسته است: ای خدا دل شکسته و پشیمان را تحقیر نخواهی کرد.
14 ای خداوند، قوت من و نجات دهنده من، سخنان دهان من و تفکر قلب من در نظر تو پسندیده باشد.
6. Behold, thou desirest truth in the inward parts: and in the hidden part thou shalt make me to know wisdom.
7. Purge me with hyssop, and I shall be clean: wash me, and I shall be whiter than snow.
10. Create in me a clean heart, O God; and renew a right spirit within me.
15. O Lord, open thou my lips; and my mouth shall shew forth thy praise.
16. For thou desirest not sacrifice; else would I give it: thou delightest not in burnt offering.
17. The sacrifices of God are a broken spirit: a broken and a contrite heart, O God, thou wilt not despise.
14. Let the words of my mouth, and the meditation of my heart, be acceptable in thy sight, O Lord, my strength, and my redeemer.
د درس خطبه
12 و اکنون ای اسرائیل، یهوه خدایت از تو چه میخواهد، جز اینکه از یهوه خدایت بترسی، در تمام راههای او قدم بزنی، و او را دوست بداری، و یهوه خدایت را با تمام دل و با تمام خود عبادت کنی. روح،
13 تا اوامر خداوند و فرایض او را که امروز به تو امر می‌کنم به خاطر خیر تو نگاه کنی؟
12 And now, Israel, what doth the Lord thy God require of thee, but to fear the Lord thy God, to walk in all his ways, and to love him, and to serve the Lord thy God with all thy heart and with all thy soul,
13 To keep the commandments of the Lord, and his statutes, which I command thee this day for thy good?
11 ای خداوند راه خود را به من بیاموز. من در حقیقت تو قدم خواهم زد: قلبم را متحد کن تا از نام تو بترسم.
12 ای خداوند، خدای من، تو را با تمام قلب خود ستایش خواهم کرد و نام تو را تا ابدالاباد جلال خواهم داد.
11 Teach me thy way, O Lord; I will walk in thy truth: unite my heart to fear thy name.
12 I will praise thee, O Lord my God, with all my heart: and I will glorify thy name for evermore.
6 و یهوه خدایت قلب تو و قلب ذریت تو را ختنه خواهد کرد تا یهوه خدایت را با تمام دل و با تمام جانت محبت کن تا زنده بمانی.
6 And the Lord thy God will circumcise thine heart, and the heart of thy seed, to love the Lord thy God with all thine heart, and with all thy soul, that thou mayest live.
11 خداوند می‌گوید، من افکاری را که در مورد شما فکر می‌کنم، می‌دانم، افکار صلح و نه شرارت، تا به شما عاقبتی را بدهم.
12 آنگاه مرا بخوانی و برو و برای من دعا کن و من به تو گوش خواهم داد.
13 و شما مرا جستجو خواهید کرد و مرا خواهید یافت، آنگاه که مرا با تمام قلب خود جستجو کنید.
14 خداوند می‌گوید: و من از شما پیدا خواهم شد، و اسارت شما را برگردانم.
11 For I know the thoughts that I think toward you, saith the Lord, thoughts of peace, and not of evil, to give you an expected end.
12 Then shall ye call upon me, and ye shall go and pray unto me, and I will hearken unto you.
13 And ye shall seek me, and find me, when ye shall search for me with all your heart.
14 And I will be found of you, saith the Lord:
17 از آن زمان عیسی شروع به موعظه کرد و گفت: توبه کنید زیرا ملکوت آسمان نزدیک است.
17 From that time Jesus began to preach, and to say, Repent: for the kingdom of heaven is at hand.
1 و چون جمعیت را دید ، به کوهی بالا رفت و هنگامی که قرار گرفت ، شاگردانش نزد او آمدند:
2 و دهان خود را باز کرد و به آنها تعلیم داد و گفت:
8 خوشا به حال دلهای پاک ، زیرا آنها خدا را خواهند دید.
16 بگذارید نور شما در برابر مردم بدرخشد تا اعمال نیک شما را ببینند و پدر شما را که در آسمان است جلال دهند.
17 مپندارید که من آمده ام تا شریعت یا انبیا را از بین ببرم.
18 زیرا به راستی به شما می‌گویم، تا آسمان و زمین بگذرد، یک ذره یا یک ذرّه از شریعت نمی‌گذرد، تا زمانی که همه چیز محقق شود.
19 پس هر که یکی از این احکام کوچک را بشکند و به مردم چنین بیاموزد، در ملکوت آسمان کوچکترین خوانده خواهد شد، اما هر که آنها را انجام دهد و تعلیم دهد، در ملکوت آسمان بزرگ خوانده خواهد شد.
20 زیرا به شما می‌گویم که اگر عدالت شما از عدالت کاتبان و فریسیان بیشتر نباشد، هرگز به ملکوت آسمان وارد نخواهید شد.
1 And seeing the multitudes, he went up into a mountain: and when he was set, his disciples came unto him:
2 And he opened his mouth, and taught them, saying,
8 Blessed are the pure in heart: for they shall see God.
16 Let your light so shine before men, that they may see your good works, and glorify your Father which is in heaven.
17 Think not that I am come to destroy the law, or the prophets: I am not come to destroy, but to fulfil.
18 For verily I say unto you, Till heaven and earth pass, one jot or one tittle shall in no wise pass from the law, till all be fulfilled.
19 Whosoever therefore shall break one of these least commandments, and shall teach men so, he shall be called the least in the kingdom of heaven: but whosoever shall do and teach them, the same shall be called great in the kingdom of heaven.
20 For I say unto you, That except your righteousness shall exceed the righteousness of the scribes and Pharisees, ye shall in no case enter into the kingdom of heaven.
16 و اینک، یکی آمد و به او گفت: استاد خوب، چه کار نیکی انجام دهم تا زندگی جاودانی داشته باشم؟
17 و او به او گفت: چرا مرا نیکو می خوانی؟ هیچ خیری جز یکی نیست، یعنی خدا، اما اگر می خواهی وارد زندگی شوی، احکام را نگاه دار.
18 او به او گفت: کدام؟ عیسی گفت: قتل نکن، زنا مکن، تو نباید دزدی کنی، تو شهادت دروغ نده،
19 پدر و مادرت را گرامی بدار و همسایه خود را مانند خود دوست بدار.
20 مرد جوان به او گفت: همه این چیزها را از دوران جوانی خود حفظ کرده‌ام.
21 عیسی به او گفت: اگر می‌خواهی کامل باشی، برو و داشته‌هایت را بفروش و به فقرا بده تا گنجی در آسمان خواهی داشت و بیا و از من پیروی کن.
22 اما جوان چون این سخن را شنید، غمگین رفت، زیرا دارایی های زیادی داشت.
23 آنگاه عیسی به شاگردان خود گفت: آینه به شما می‌گویم که یک مرد ثروتمند به سختی وارد ملکوت آسمان خواهد شد.
24 و باز به شما می گویم که عبور شتر از سوراخ سوزن آسان تر از ورود ثروتمند به ملکوت خداست.
25 شاگردانش چون شنیدند، بسیار شگفت زده شدند و گفتند: پس چه کسی می تواند نجات یابد؟
26 اما عیسی آنها را دید و به آنها گفت: این برای مردم غیرممکن است. اما با خدا همه چیز ممکن است.
27 آنگاه پطرس پاسخ داد و به او گفت: «اینک ما همه را رها کرده و از تو پیروی کردیم. پس چه خواهیم داشت؟
28 و عیسی به آنها گفت: در حقیقت به شما می‌گویم که شما که از من پیروی کرده‌اید، در تجدید حیات، هنگامی که پسر انسان بر تخت جلال خود خواهد نشست، شما نیز بر دوازده تخت خواهید نشست و بر دوازده قبیله اسرائیل داوری خواهید کرد.
29 و هر که به خاطر نام من خانه ها، یا برادران، یا خواهران، یا پدر، یا مادر، یا همسر، یا فرزندان یا زمین های خود را ترک کند، صد برابر خواهد یافت و وارث حیات جاودانی خواهد شد.
30 اما بسیاری از اولین‌ها آخرین خواهند بود. و آخرین نفر اول خواهد بود.
16 And, behold, one came and said unto him, Good Master, what good thing shall I do, that I may have eternal life?
17 And he said unto him, Why callest thou me good? there is none good but one, that is, God: but if thou wilt enter into life, keep the commandments.
18 He saith unto him, Which? Jesus said, Thou shalt do no murder, Thou shalt not commit adultery, Thou shalt not steal, Thou shalt not bear false witness,
19 Honour thy father and thy mother: and, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
20 The young man saith unto him, All these things have I kept from my youth up: what lack I yet?
21 Jesus said unto him, If thou wilt be perfect, go and sell that thou hast, and give to the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come and follow me.
22 But when the young man heard that saying, he went away sorrowful: for he had great possessions.
23 Then said Jesus unto his disciples, Verily I say unto you, That a rich man shall hardly enter into the kingdom of heaven.
24 And again I say unto you, It is easier for a camel to go through the eye of a needle, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
25 When his disciples heard it, they were exceedingly amazed, saying, Who then can be saved?
26 But Jesus beheld them, and said unto them, With men this is impossible; but with God all things are possible.
27 Then answered Peter and said unto him, Behold, we have forsaken all, and followed thee; what shall we have therefore?
28 And Jesus said unto them, Verily I say unto you, That ye which have followed me, in the regeneration when the Son of man shall sit in the throne of his glory, ye also shall sit upon twelve thrones, judging the twelve tribes of Israel.
29 And every one that hath forsaken houses, or brethren, or sisters, or father, or mother, or wife, or children, or lands, for my name’s sake, shall receive an hundredfold, and shall inherit everlasting life.
30 But many that are first shall be last; and the last shall be first.
17 در روز اول عید فطیر، شاگردان نزد عیسی آمده، به او گفتند: «کجا می‌خواهی برای خوردن عید فصح برای تو آماده کنیم؟
18 و گفت: نزد چنین مردی به شهر برو و به او بگو: استاد می گوید: وقت من نزدیک است. من عید فصح را در خانه تو با شاگردانم برگزار خواهم کرد.
19 و شاگردان چنان کردند که عیسی آنها را مقرر کرده بود. و عید فصح را آماده کردند.
20 و چون شب شد، با آن دوازده نشست.
26 و چون مشغول خوردن بودند، عیسی نان را گرفت و برکت داد و پاره کرد و به شاگردان داد و گفت: بگیرید، بخورید. این بدن من است
27 پس جام را گرفت و شکر کرد و به آنها داد و گفت: همه از آن بنوشید.
29 اما من به شما می گویم که از این پس از این میوه انگور تا آن روز که آن را در ملکوت پدرم با شما نو بنوشم نخواهم نوشید.
17 Now the first day of the feast of unleavened bread the disciples came to Jesus, saying unto him, Where wilt thou that we prepare for thee to eat the passover?
18 And he said, Go into the city to such a man, and say unto him, The Master saith, My time is at hand; I will keep the passover at thy house with my disciples.
19 And the disciples did as Jesus had appointed them; and they made ready the passover.
20 Now when the even was come, he sat down with the twelve.
26 And as they were eating, Jesus took bread, and blessed it, and brake it, and gave it to the disciples, and said, Take, eat; this is my body.
27 And he took the cup, and gave thanks, and gave it to them, saying, Drink ye all of it;
29 But I say unto you, I will not drink henceforth of this fruit of the vine, until that day when I drink it new with you in my Father’s kingdom.
24 فیض خداوند ما عیسی مسیح با همه شما باد. آمین
24 The grace of our Lord Jesus Christ be with you all. Amen.
عیسی ناصری تعلیم داد و یگانگی انسان را با پدر نشان داد و به همین دلیل ما ادای بی پایانی را مدیون او هستیم. مأموریت او هم فردی و هم جمعی بود. او کار زندگی را به درستی انجام داد، نه تنها در حق خود، بلکه در رحمت به فانیان، - تا به آنها نشان دهد که چگونه کارهای خود را انجام دهند، اما نه برای آنها انجام دهد و نه برای رهایی از یک مسئولیت. عیسی، برخلاف شواهد معتبر حواس، بر خلاف عقاید و اعمال فریسایی، شجاعانه عمل کرد و با قدرت شفابخش خود همه مخالفان را رد کرد.
Jesus of Nazareth taught and demonstrated man's oneness with the Father, and for this we owe him endless homage. His mission was both individual and collective. He did life's work aright not only in justice to himself, but in mercy to mortals, — to show them how to do theirs, but not to do it for them nor to relieve them of a single responsibility. Jesus acted boldly, against the accredited evidence of the senses, against Pharisaical creeds and practices, and he refuted all opponents with his healing power.
عید فصح که عیسی با شاگردانش در ماه نیسان در شب قبل از مصلوب شدنش خورد، یک مراسم غم انگیز بود، شامی غم انگیز که در پایان روز، در گرگ و میش یک حرفه باشکوه با سایه هایی که به سرعت در اطراف فرو می ریزند، میل کرد. و این شام برای همیشه تشریفات یا امتیازات عیسی را به ماده بسته بود.
پیروان او، غمگین و ساکت، در انتظار ساعت خیانت ارباب خود، از مانا بهشتی که از قدیم در بیابان پیروان آزار و اذیت حقیقت را تغذیه می کرد، شریک شدند. نان آنها به راستی از بهشت نازل شد. این حقیقت بزرگ وجود معنوی بود که بیماران را شفا می داد و خطا را بیرون می کرد. استاد آنها قبلاً همه چیز را توضیح داده بود و اکنون این نان آنها را تغذیه و نگه می دارد.
The Passover, which Jesus ate with his disciples in the month Nisan on the night before his crucifixion, was a mournful occasion, a sad supper taken at the close of day, in the twilight of a glorious career with shadows fast falling around; and this supper closed forever Jesus' ritualism or concessions to matter.
His followers, sorrowful and silent, anticipating the hour of their Master's betrayal, partook of the heavenly manna, which of old had fed in the wilderness the persecuted followers of Truth. Their bread indeed came down from heaven. It was the great truth of spiritual being, healing the sick and casting out error. Their Master had explained it all before, and now this bread was feeding and sustaining them.
برای این حقیقت وجود معنوی، استاد آنها نزدیک بود که از خشونت رنج ببرد و جام غم خود را به خاک بکشد. او باید آنها را ترک کند. با شکوه عظیم پیروزی ابدی که بر او سایه افکنده بود، شکر کرد و گفت: "همه از آن بنوشید".
For this truth of spiritual being, their Master was about to suffer violence and drain to the dregs his cup of sorrow. He must leave them. With the great glory of an everlasting victory overshadowing him, he gave thanks and said, "Drink ye all of it."
عیسی راه زندگی را با نمایش تعلیم داد، تا بتوانیم بفهمیم که این اصل الهی چگونه بیماران را شفا می‌دهد، خطا را بیرون می‌سازد، و بر مرگ پیروز می‌شود.
معلم بزرگ، اگرچه کنترل خود را بر گناه و بیماری نشان داد، به هیچ وجه دیگران را از ارائه دلایل لازم برای تقوای خود رها نکرد. او برای راهنمایی آنها تلاش کرد تا آنها این قدرت را مانند او نشان دهند و اصل الهی آن را درک کنند. ایمان ضمنی به معلم و تمام محبت عاطفی که می توانیم به او بدهیم، هرگز ما را به تنهایی مقلد او نخواهد کرد. ما باید برویم و همین‌طور عمل کنیم، در غیر این صورت، نعمت‌های بزرگی را که استادمان برای عطا کردن ما زحمت کشیده و متحمل شده است، بهبود نمی‌دهیم. الوهیت مسیح در انسانیت عیسی آشکار شد.
Jesus taught the way of Life by demonstration, that we may understand how this divine Principle heals the sick, casts out error, and triumphs over death.
Though demonstrating his control over sin and disease, the great Teacher by no means relieved others from giving the requisite proofs of their own piety. He worked for their guidance, that they might demonstrate this power as he did and understand its divine Principle. Implicit faith in the Teacher and all the emotional love we can bestow on him, will never alone make us imitators of him. We must go and do likewise, else we are not improving the great blessings which our Master worked and suffered to bestow upon us. The divinity of the Christ was made manifest in the humanity of Jesus.
دعای شنیداری هرگز نمی تواند کارهای درک معنوی را انجام دهد، که بازآفرینی می کند. اما دعای خاموش، هوشیاری و اطاعت عابدانه ما را قادر می سازد از الگوی عیسی پیروی کنیم. دعاهای طولانی، خرافات، و عقاید، مهره های محکم عشق را می بندند و دین را در قالب های انسانی می پوشانند. هر آنچه عبادت را مادی می کند مانع رشد معنوی انسان می شود و او را از نشان دادن قدرت بر خطا باز می دارد.
Audible prayer can never do the works of spiritual understanding, which regenerates; but silent prayer, watchfulness, and devout obedience enable us to follow Jesus' example. Long prayers, superstition, and creeds clip the strong pinions of love, and clothe religion in human forms. Whatever materializes worship hinders man's spiritual growth and keeps him from demonstrating his power over error.
در حالی که دل از حقیقت و عشق الهی دور است، ما نمی توانیم ناسپاسی زندگی های نازا را پنهان کنیم.
آنچه ما بیش از همه به آن نیاز داریم دعای میل شدید برای رشد فیض است که در صبر، نرمی، محبت و کردار نیک بیان می شود. حفظ فرامین استادمان و الگوبرداری از او، بدهی شایسته ما به او و تنها دلیل شایسته سپاسگزاری ما از همه کارهایی است که او انجام داده است. عبادت ظاهری به خودی خود برای ابراز سپاس وفادار و صمیمانه کافی نیست، زیرا فرمود: "اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید".
While the heart is far from divine Truth and Love, we cannot conceal the ingratitude of barren lives.
What we most need is the prayer of fervent desire for growth in grace, expressed in patience, meekness, love, and good deeds. To keep the commandments of our Master and follow his example, is our proper debt to him and the only worthy evidence of our gratitude for all that he has done. Outward worship is not of itself sufficient to express loyal and heartfelt gratitude, since he has said: "If ye love me, keep my commandments."
یک دعای لفظی ممکن است احساس آرامی برای توجیه خود ایجاد کند، اگرچه گناهکار را ریاکار می کند. ما هرگز لازم نیست از یک قلب صادق ناامید شویم. اما امید چندانی برای کسانی وجود ندارد که فقط به صورت پرخاشگرانه با شرارت خود روبرو می شوند و سپس به دنبال پنهان کردن آن هستند. دعاهای آنها شاخصی است که با شخصیت آنها مطابقت ندارد. آنها مشارکت پنهانی با گناه دارند، و عیسی از چنین موارد بیرونی به عنوان "مثل قبرهای سفید شده ... پر ... از هرگونه ناپاکی".
ما باید خود را بررسی کنیم و بیاموزیم که محبت و هدف قلب چیست، زیرا تنها از این طریق می توانیم آنچه را که صادقانه هستیم، بیاموزیم.
A wordy prayer may afford a quiet sense of self-justification, though it makes the sinner a hypocrite. We never need to despair of an honest heart; but there is little hope for those who come only spasmodically face to face with their wickedness and then seek to hide it. Their prayers are indexes which do not correspond with their character. They hold secret fellowship with sin, and such externals are spoken of by Jesus as "like unto whited sepulchres ... full ... of all uncleanness."
We should examine ourselves and learn what is the affection and purpose of the heart, for in this way only can we learn what we honestly are.
در نماز عمومی ما اغلب فراتر از اعتقادات خود، فراتر از موضع صادقانه میل پرشور می رویم. اگر در خفا مشتاق نیستیم و آشکارا برای به انجام رساندن خواسته‌هایمان تلاش نمی‌کنیم، دعاهای ما "تکرارهای بیهوده" است، مانند استعمال بت‌ها. اگر درخواست‌های ما صادقانه باشد، برای آنچه می‌خواهیم تلاش می‌کنیم. و پدر ما که در نهان می بیند، آشکارا به ما پاداش خواهد داد. ... خدا نیاز ما را قبل از اینکه به او یا همنوعان خود در مورد آن بگوییم می داند.
In public prayer we often go beyond our convictions, beyond the honest standpoint of fervent desire. If we are not secretly yearning and openly striving for the accomplishment of all we ask, our prayers are "vain repetitions," such as the heathen use. If our petitions are sincere, we labor for what we ask; and our Father, who seeth in secret, will reward us openly. … God knows our need before we tell Him or our fellow-beings about it.
... دعا، همراه با میل شدید معمولی برای شناخت و انجام اراده خدا، ما را به تمام حقیقت خواهد آورد. چنین تمایلی نیاز چندانی به بیان شنیداری ندارد. در اندیشه و زندگی به بهترین وجه بیان می شود.
…prayer, coupled with a fervent habitual desire to know and do the will of God, will bring us into all Truth. Such a desire has little need of audible expression. It is best expressed in thought and in life.
پدر در نهان برای حواس جسمانی غیب است، اما او همه چیز را می داند و بر اساس انگیزه ها پاداش می دهد، نه بر اساس گفتار.
چنین دعایی تا جایی که ما خواسته های خود را عملی کنیم مستجاب می شود. دستور استاد این است که ما در خفا دعا کنیم و اجازه دهیم زندگی ما گواهی بر صداقت ما باشد.
The Father in secret is unseen to the physical senses, but He knows all things and rewards according to motives, not according to speech.
Such prayer is answered, in so far as we put our desires into practice. The Master's injunction is, that we pray in secret and let our lives attest our sincerity.
باشد که مسیحیان امروز واردات عملی تری از آن حرفه را در پیش بگیرند! ممکن است ، - بله ، این وظیفه و امتیاز هر کودک ، زن و مرد است - که با نشان دادن حقیقت و زندگی ، از سلامتی و قداست ، تا حدی الگوی استاد را دنبال کنند. مسیحیان ادعا می كنند كه پیرو او هستند ، اما آیا او همان راهی را كه دستور می دهد از او پیروی می كنند؟ این دستورات ضروری را بشنوید: "بنابراین کامل باشید ، همانطور که پدر شما در آسمان کامل است!" "به همه دنیا بروید و انجیل را برای هر موجودی تبلیغ کنید!" "مریض ها را شفا بده!"
May the Christians of to-day take up the more practical import of that career! It is possible, — yea, it is the duty and privilege of every child, man, and woman, — to follow in some degree the example of the Master by the demonstration of Truth and Life, of health and holiness. Christians claim to be his followers, but do they follow him in the way that he commanded? Hear these imperative commands: "Be ye therefore perfect, even as your Father which is in heaven is perfect!" "Go ye into all the world, and preach the gospel to every creature!" "Heal the sick!"
اگر همه کسانی که قبلاً قربانی این مقدسات می شدند واقعاً از مصائب عیسی مسیح و از جام او مستی یاد می کردند ، انقلابی در جهان ایجاد می کردند. اگر همه کسانی که بزرگداشت وی را از طریق نمادهای مادی به دست می گیرند ، صلیب به دست می گیرند ، بیماران را شفا می دهند ، بدی ها را بیرون می ریزند ، و مسیح یا حقیقت را برای فقرا تبلیغ می کنند ، - فکر پذیرنده ، - آنها هزاره را به ارمغان می آورند.
If all who ever partook of the sacrament had really commemorated the sufferings of Jesus and drunk of his cup, they would have revolutionized the world. If all who seek his commemoration through material symbols will take up the cross, heal the sick, cast out evils, and preach Christ, or Truth, to the poor, — the receptive thought, — they will bring in the millennium.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6