یکشنبه ، فوریه 4، 2024
"بنگر که پدر چه محبتی را به ما ارزانی داشته است، ما را پسران خدا می نامیم."۔
“Behold, what manner of love the Father hath bestowed upon us, that we should be called the sons of God.”
7 ای فرزندان، هیچ کس شما را فریب ندهد: کسی که عدالت را انجام می دهد عادل است، همانطور که عادل است.
6 ما از خدا هستیم.
7 ای عزیزان، بیایید یکدیگر را محبت کنیم زیرا که محبت از خداست. و هر که دوست دارد از خدا زاده شده و خدا را می شناسد.
8 کسی که دوست ندارد خدا را نمی شناسد. زیرا خدا عشق است
9 در این امر محبت خدا نسبت به ما آشکار شد، زیرا خدا پسر یگانه خود را به جهان فرستاد تا به وسیله او زندگی کنیم.
10 عشق در اینجاست، نه اینکه ما خدا را دوست داشتیم، بلکه او ما را دوست داشت و پسرش را فرستاد تا کفاره گناهان ما باشد.
11 عزیزان، اگر خدا ما را اینگونه محبت کرد، ما نیز باید یکدیگر را دوست داشته باشیم.
7. Little children, let no man deceive you: he that doeth righteousness is righteous, even as he is righteous.
6. We are of God.
7. Beloved, let us love one another: for love is of God; and every one that loveth is born of God, and knoweth God.
8. He that loveth not knoweth not God; for God is love.
9. In this was manifested the love of God toward us, because that God sent his only begotten Son into the world, that we might live through him.
10. Herein is love, not that we loved God, but that he loved us, and sent his Son to be the propitiation for our sins.
11. Beloved, if God so loved us, we ought also to love one another.
د درس خطبه
16 و ما عشقی را که خدا به ما دارد، شناخته و باور کرده ایم. خدا عشق است؛ و کسی که در عشق ساکن است در خدا ساکن است و خدا در او.
17 محبت ما در اینجا کامل شده است تا در روز داوری جسارت داشته باشیم، زیرا همانطور که او هست، ما در این دنیا نیز هستیم.
19 ما او را دوست داریم ، زیرا او ابتدا ما را دوست داشت.
20 اگر کسی بگوید من خدا را دوست دارم و از برادر خود متنفر باشد، دروغگو است، زیرا کسی که برادر خود را که او را می بیند دوست ندارد، چگونه می تواند خدایی را که ندیده است دوست بدارد؟
21 و این فرمان را ما از او گرفته ایم که کسی که خدا را دوست دارد برادر خود را نیز دوست دارد.
16 And we have known and believed the love that God hath to us. God is love; and he that dwelleth in love dwelleth in God, and God in him.
17 Herein is our love made perfect, that we may have boldness in the day of judgment: because as he is, so are we in this world.
19 We love him, because he first loved us.
20 If a man say, I love God, and hateth his brother, he is a liar: for he that loveth not his brother whom he hath seen, how can he love God whom he hath not seen?
21 And this commandment have we from him, That he who loveth God love his brother also.
37 عیسی گفت ... تو باید یهوه خدای خود را با تمام قلبت و با تمام جان و با تمام ذهنت دوست داشته باشی.
38 این حکم اول و اعظم است.
39 و دومی مانند آن است، همسایه خود را مانند خود دوست بدار.
40 تمام شریعت و انبیا بر این دو فرمان آویزان است.
37 Jesus said ... Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.
38 This is the first and great commandment.
39 And the second is like unto it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
40 On these two commandments hang all the law and the prophets.
1 و چون جمعیت را دید، به کوهی رفت و چون غروب کرد، شاگردانش نزد او آمدند.
2 و دهان خود را گشود و به آنها تعلیم داد و گفت:
43 شنیده اید که گفته شده است، همسایه خود را دوست بدار و از دشمن خود متنفر باش.
44 اما من به شما می گویم: دشمنان خود را دوست بدارید، آنها را که شما را نفرین می کنند برکت دهید، به کسانی که از شما نفرت دارند نیکی کنید و برای کسانی که شما را مورد آزار و اذیت قرار می دهند دعا کنید.
45 تا فرزندان پدر آسمانی خود باشید زیرا او خورشید خود را بر شرور و نیکو طلوع می‌کند و بر عادلان و ظالمان باران می‌بارد.
46 زیرا اگر کسانی را که شما را دوست دارند دوست بدارید، چه پاداشی دارید؟ آیا حتی باجگیران هم همینطور نیستند؟
47 و اگر فقط به برادران خود سلام کنید، چه کاری بیشتر از دیگران انجام می دهید؟ آیا حتی باج گزاران هم چنین نیستند؟
48 پس کامل باشید همانطور که پدر شما که در آسمان است کامل است.
1 And seeing the multitudes, he went up into a mountain: and when he was set, his disciples came unto him:
2 And he opened his mouth, and taught them, saying,
43 Ye have heard that it hath been said, Thou shalt love thy neighbour, and hate thine enemy.
44 But I say unto you, Love your enemies, bless them that curse you, do good to them that hate you, and pray for them which despitefully use you, and persecute you;
45 That ye may be the children of your Father which is in heaven: for he maketh his sun to rise on the evil and on the good, and sendeth rain on the just and on the unjust.
46 For if ye love them which love you, what reward have ye? do not even the publicans the same?
47 And if ye salute your brethren only, what do ye more than others? do not even the publicans so?
48 Be ye therefore perfect, even as your Father which is in heaven is perfect.
1 مردی در قیصریه بود به نام کورنلیوس، یک صدساله از گروه به نام گروه ایتالیایی،
2 مردی عابد و از خدا می ترسید با تمام خانه اش که صدقه زیادی به مردم می داد و همیشه با خدا دعا می کرد.
3 در رؤیایی ظاهراً در ساعت نهم روز، فرشته خدا را دید که نزد او آمد و به او گفت: کورنلیوس.
4 و چون به او نگریست، ترسید و گفت: خداوندا این چیست؟ و او به او گفت: دعا و زکات تو برای یادگاری در حضور خدا آمده است.
5 و اکنون مردانی را به یافا بفرست و یکی از شمعون را که نام خانوادگی او پطرس است، بخوان.
7 و چون فرشته ای که با کورنلیوس صحبت می کرد رفت، دو تن از خادمان خانه خود و یک سرباز عابد از آنانی را که پیوسته منتظر او بودند، فرا خواند.
8 و چون همه اینها را به آنها اعلام کرد، آنها را به یافا فرستاد.
9 فردای آن روز در حالی که به سفر خود می رفتند و به شهر نزدیک می شدند، پطرس بر بام خانه رفت تا حدود ساعت ششم را دعا کند:
10 و او بسیار گرسنه شد و می خواست غذا بخورد، اما در حالی که آنها آماده شدند، او به حالت خلسه افتاد.
11 و آسمان را دیدم که گشوده شد و ظرفی بر او فرود آمد، چنانکه ورقه ای بزرگ بود که از چهار گوشه آن گره خورده بود و به زمین فرود آمد.
12 در آن همه جانوران چهارپای زمین و وحشی و خزنده و پرندگان آسمان بودند.
13 و آوازی به او رسید که پطرس برخیز. بکش و بخور
14 اما پطرس گفت: خداوندا چنین نیست. زیرا هرگز چیز معمولی یا ناپاک نخورده ام.
15 و آن صدا بار دیگر با او گفت: آنچه را که خدا پاک کرده است، تو آن را معمولی نخوان.
19 در حالی که پطرس در مورد رؤیا فکر می کرد، روح به او گفت: اینک سه مرد تو را می جویند.
20 پس برخیز و فرود آی و با آنها برو و هیچ شکی نداشته باش، زیرا من آنها را فرستاده ام.
23 سپس آنها را فرا خواند و در خانه به سر برد. و فردای آن روز، پطرس با ایشان رفت و برخی از برادران یافا او را همراهی کردند.
24 و فردای آن روز به قیصریه وارد شدند.
25 و چون پطرس وارد می شد، کورنلیوس او را ملاقات کرد و به پای او افتاد و او را پرستش کرد.
26 اما پطرس او را بلند کرد و گفت: برخیز. من خودم هم مرد هستم.
28 و او به آنها گفت: شما می‌دانید که برای مردی که یهودی است همنشینی یا آمدن به یکی از قوم دیگر امری غیرقانونی است. اما خدا به من نشان داده است که هیچ کس را عادی یا ناپاک نخوانم.
34 آنگاه پطرس دهان خود را گشود و گفت: به راستی می‌دانم که خدا هیچ‌کس را نمی‌پذیرد.
35 اما در هر قومی کسی که از او بترسد و عمل صالح انجام دهد، نزد او پذیرفته شده است.
1 There was a certain man in Cæsarea called Cornelius, a centurion of the band called the Italian band,
2 A devout man, and one that feared God with all his house, which gave much alms to the people, and prayed to God alway.
3 He saw in a vision evidently about the ninth hour of the day an angel of God coming in to him, and saying unto him, Cornelius.
4 And when he looked on him, he was afraid, and said, What is it, Lord? And he said unto him, Thy prayers and thine alms are come up for a memorial before God.
5 And now send men to Joppa, and call for one Simon, whose surname is Peter:
7 And when the angel which spake unto Cornelius was departed, he called two of his household servants, and a devout soldier of them that waited on him continually;
8 And when he had declared all these things unto them, he sent them to Joppa.
9 On the morrow, as they went on their journey, and drew nigh unto the city, Peter went up upon the housetop to pray about the sixth hour:
10 And he became very hungry, and would have eaten: but while they made ready, he fell into a trance,
11 And saw heaven opened, and a certain vessel descending unto him, as it had been a great sheet knit at the four corners, and let down to the earth:
12 Wherein were all manner of fourfooted beasts of the earth, and wild beasts, and creeping things, and fowls of the air.
13 And there came a voice to him, Rise, Peter; kill, and eat.
14 But Peter said, Not so, Lord; for I have never eaten any thing that is common or unclean.
15 And the voice spake unto him again the second time, What God hath cleansed, that call not thou common.
19 While Peter thought on the vision, the Spirit said unto him, Behold, three men seek thee.
20 Arise therefore, and get thee down, and go with them, doubting nothing: for I have sent them.
23 Then called he them in, and lodged them. And on the morrow Peter went away with them, and certain brethren from Joppa accompanied him.
24 And the morrow after they entered into Cæsarea.
25 And as Peter was coming in, Cornelius met him, and fell down at his feet, and worshipped him.
26 But Peter took him up, saying, Stand up; I myself also am a man.
28 And he said unto them, Ye know how that it is an unlawful thing for a man that is a Jew to keep company, or come unto one of another nation; but God hath shewed me that I should not call any man common or unclean.
34 Then Peter opened his mouth, and said, Of a truth I perceive that God is no respecter of persons:
35 But in every nation he that feareth him, and worketh righteousness, is accepted with him.
2 از این طریق می دانیم که فرزندان خدا را دوست داریم، هنگامی که خدا را دوست داشته باشیم و احکام او را نگاه داریم.
3 زیرا این عشق به خداوند است که ما اوامر او را نگه داریم و احکام او سخت نیست.
4 زیرا هر آنچه از خدا متولد شده است بر جهان غلبه می کند: و این پیروزی است که بر جهان غلبه می کند ، حتی بر ایمان ما.
2 By this we know that we love the children of God, when we love God, and keep his commandments.
3 For this is the love of God, that we keep his commandments: and his commandments are not grievous.
4 For whatsoever is born of God overcometh the world:
28 و ما می دانیم که همه چیز برای آنها که خدا را دوست دارند، برای کسانی که بر اساس هدف او خوانده شده اند، با هم در جهت خیر است.
31 پس به این چیزها چه بگوییم؟ اگر خدا با ما باشد، چه کسی می تواند علیه ما باشد؟
35 چه کسی ما را از عشق مسیح جدا خواهد کرد؟ آیا مصیبت، یا پریشانی، یا جفا، یا قحطی، یا برهنگی، یا خطر، یا شمشیر؟
37 نه، ما در همه این چیزها به واسطه او که ما را دوست داشت، فاتحان بیشتر هستیم.
38 زیرا من متقاعد شده‌ام که نه مرگ، نه زندگی، نه فرشتگان، نه حکومت‌ها، نه قدرت‌ها، نه چیزهای حاضر و نه چیزهای آینده،
39 نه ارتفاع و نه عمق و نه هیچ موجود دیگری نمی تواند ما را از محبت خدا که در خداوند ما مسیح عیسی است جدا کند.
28 And we know that all things work together for good to them that love God, to them who are the called according to his purpose.
31 What shall we then say to these things? If God be for us, who can be against us?
35 Who shall separate us from the love of Christ? Shall tribulation, or distress, or persecution, or famine, or nakedness, or peril, or sword?
37 Nay, in all these things we are more than conquerors through him that loved us.
38 For I am persuaded, that neither death, nor life, nor angels, nor principalities, nor powers, nor things present, nor things to come,
39 Nor height, nor depth, nor any other creature, shall be able to separate us from the love of God, which is in Christ Jesus our Lord.
"یکدیگر را دوست داشته باشید" (1 یوحنا 3: 23)، ساده ترین و عمیق ترین توصیه نویسنده الهام گرفته شده است.
عشق قانون علم مسیحی را برآورده می کند،
"Love one another" (I John, iii. 23), is the most simple and profound counsel of the inspired writer.
Love fulfils the law of Christian Science,
"خدا عشق است." بیشتر از این نمی‌توانیم بپرسیم، نمی‌توانیم به بالاتر نگاه کنیم، نمی‌توانیم دورتر برویم.
"God is Love." More than this we cannot ask, higher we cannot look, farther we cannot go.
عیسی با دادن حس واقعی عشق به انسان، یعنی اصل الهی تعالیم عیسی، به آشتی انسان با خدا کمک کرد، و این حس واقعی عشق، انسان را از قانون ماده، گناه و مرگ به وسیله قانون روح نجات می‌دهد. قانون عشق الهی
Jesus aided in reconciling man to God by giving man a truer sense of Love, the divine Principle of Jesus' teachings, and this truer sense of Love redeems man from the law of matter, sin, and death by the law of Spirit, — the law of divine Love.
خداوند همه چیز را به مثابه خود می سازد. زندگی در هستی منعکس می شود، حقیقت در صداقت، خدا در نیکی، که آرامش و دوام خود را می بخشد. عشق، غرق در بی خودی، همه را غرق در زیبایی و نور می کند.
God fashions all things, after His own likeness. Life is reflected in existence, Truth in truthfulness, God in goodness, which impart their own peace and permanence. Love, redolent with unselfishness, bathes all in beauty and light.
همانطور که فقط یک خدا وجود دارد، می تواند فقط یک اصل الهی برای همه علوم وجود داشته باشد. و باید قوانین ثابتی برای نشان دادن این اصل الهی وجود داشته باشد. نامه علم امروز به وفور به بشریت می رسد، اما روح آن فقط در درجات کوچکی می آید. بخش حیاتی، قلب و روح علم مسیحی، عشق است. بدون این، نامه فقط بدن مرده علم است، بی نبض، سرد، بی جان.
As there is but one God, there can be but one divine Principle of all Science; and there must be fixed rules for the demonstration of this divine Principle. The letter of Science plentifully reaches humanity to-day, but its spirit comes only in small degrees. The vital part, the heart and soul of Christian Science, is Love. Without this, the letter is but the dead body of Science, — pulseless, cold, inanimate.
عشق بر تخت نشسته است.
عشق به خدا و انسان مشوق واقعی هم در شفا و هم در تعلیم است. عشق الهام می بخشد، روشن می کند، تعیین می کند، و راه را هدایت می کند. انگیزه های درست به اندیشه و قدرت و آزادی بیان و عمل می بخشد. عشق کشیش در قربانگاه حقیقت است. صبورانه منتظر باشید تا عشق الهی بر روی آبهای ذهن فانی حرکت کند و مفهوم کامل را شکل دهد. صبر باید "کار کامل خود را داشته باشد."
Love is enthroned.
Love for God and man is the true incentive in both healing and teaching. Love inspires, illumines, designates, and leads the way. Right motives give pinions to thought, and strength and freedom to speech and action. Love is priestess at the altar of Truth. Wait patiently for divine Love to move upon the waters of mortal mind, and form the perfect concept. Patience must "have her perfect work."
محبت انسانی بیهوده سرازیر نمی شود، هرچند که بازگشتی نداشته باشد. عشق طبیعت را غنی می کند، آن را بزرگ می کند، پاک می کند و آن را تعالی می بخشد. طوفان های زمستانی زمین ممکن است گل های محبت را ریشه کن کند و به بادها پراکنده کند. اما این قطع پیوندهای جسمانی در خدمت اتحاد بیشتر فکر با خداست، زیرا عشق از قلب مبارز حمایت می کند تا زمانی که از آه کشیدن بر جهان دست بردارد و شروع به بازکردن بال های خود برای بهشت کند.
Human affection is not poured forth vainly, even though it meet no return. Love enriches the nature, enlarging, purifying, and elevating it. The wintry blasts of earth may uproot the flowers of affection, and scatter them to the winds; but this severance of fleshly ties serves to unite thought more closely to God, for Love supports the struggling heart until it ceases to sigh over the world and begins to unfold its wings for heaven.
آیا وجود بدون دوستان شخصی برای شما خالی است؟ آنگاه زمانی خواهد رسید که تنها خواهید ماند و بدون همدردی رها خواهید شد. اما این خلاء ظاهری از قبل با عشق الهی پر شده است. هنگامی که این ساعت رشد فرا می رسد، حتی اگر به احساس شادی های شخصی بچسبید، عشق معنوی شما را مجبور می کند آنچه را که به بهترین وجه رشد شما را تقویت می کند، بپذیرید. دوستان خیانت خواهند کرد و دشمنان تهمت خواهند زد، تا زمانی که درس برای تعالی تو کافی باشد. زیرا "اخر انسان فرصت خداست". نویسنده پیشگویی فوق و برکات آن را تجربه کرده است. بنابراین او به فانیان می آموزد که جسم خود را بگذارند و معنویت به دست آورند. این از طریق انکار نفس انجام می شود. عشق جهانی راه الهی در علم مسیحیت است.
Would existence without personal friends be to you a blank? Then the time will come when you will be solitary, left without sympathy; but this seeming vacuum is already filled with divine Love. When this hour of development comes, even if you cling to a sense of personal joys, spiritual Love will force you to accept what best promotes your growth. Friends will betray and enemies will slander, until the lesson is sufficient to exalt you; for "man's extremity is God's opportunity." The author has experienced the foregoing prophecy and its blessings. Thus He teaches mortals to lay down their fleshliness and gain spirituality. This is done through self-abnegation. Universal Love is the divine way in Christian Science.
عشق به خود از یک بدن جامد مبهم تر است. در اطاعت صبور از خدای صبور، بیایید تلاش کنیم تا با حلال جهانی عشق، قاطعانه خطا، - اراده، توجیه خود، و عشق به خود - را که با معنویت می جنگد و قانون گناه و گناه است حل کنیم. مرگ.
Self-love is more opaque than a solid body. In patient obedience to a patient God, let us labor to dissolve with the universal solvent of Love the adamant of error, — self-will, self-justification, and self-love, — which wars against spirituality and is the law of sin and death.
هر چیزی که الهام‌بخش حکمت، حقیقت یا عشق باشد - اعم از سرود، موعظه یا علم - خانواده بشری را با خرده‌های آسایش از سفره مسیح برکت می‌دهد، گرسنگان را سیر می‌کند و به تشنگان آب زنده می‌دهد.
ما باید با نیکی بیشتر آشنا شویم تا با بد، و مراقب باورهای نادرست باشیم، همانطور که درهای خود را در برابر نزدیک شدن دزدان و قاتلان مسدود می کنیم. ما باید دشمنان خود را دوست داشته باشیم و بر اساس قانون طلایی به آنها کمک کنیم. اما از ریختن مرواریدها در برابر کسانی که آنها را زیر پا می گذارند، بپرهیزید و بدین وسیله هم خود و هم دیگران را غارت می کنند.
Whatever inspires with wisdom, Truth, or Love — be it song, sermon, or Science — blesses the human family with crumbs of comfort from Christ's table, feeding the hungry and giving living waters to the thirsty.
We should become more familiar with good than with evil, and guard against false beliefs as watchfully as we bar our doors against the approach of thieves and murderers. We should love our enemies and help them on the basis of the Golden Rule; but avoid casting pearls before those who trample them under foot, thereby robbing both themselves and others.
تمام طبیعت محبت خدا را به انسان می آموزد، اما انسان نمی تواند خدا را عالی دوست داشته باشد و تمام محبت خود را معطوف به امور معنوی کند، در حالی که مادیات را دوست داشته باشد یا به آنها اعتماد کند تا معنوی.
اگر می‌خواهیم مسیح را به‌عنوان تنها نجات‌دهنده خود به‌دست آوریم، باید پایه‌های نظام‌های مادی را، هر چند که در زمان‌شان به آن افتخار می‌کنند، رها کنیم.
All nature teaches God's love to man, but man cannot love God supremely and set his whole affections on spiritual things, while loving the material or trusting in it more than in the spiritual.
We must forsake the foundation of material systems, however time-honored, if we would gain the Christ as our only Saviour.
دوست داشتن همسایه مانند خویشتن، اندیشه ای الهی است. اما این ایده هرگز از طریق حواس فیزیکی قابل مشاهده، احساس و درک نیست.
To love one's neighbor as one's self, is a divine idea; but this idea can never be seen, felt, nor understood through the physical senses.
ثروت، شهرت و سازمان‌های اجتماعی را که در ترازوی خداوند وزنی ندارند، بردارید و دیدگاه‌های روشن‌تری از اصل پیدا کنیم. دسته‌ها را بشکنید، ثروت را با صداقت سطح کنید، بگذارید ارزش‌ها بر اساس خرد قضاوت شود، و ما دیدگاه‌های بهتری نسبت به انسانیت پیدا می‌کنیم.
برای اطمینان از پیشرفت خود، باید یاد بگیریم که محبت های ما در کجا قرار می گیرد و چه کسی را به عنوان خدا می شناسیم و از آنها اطاعت می کنیم. اگر عشق الهی به ما نزدیک‌تر، عزیزتر و واقعی‌تر می‌شود، ماده تسلیم روح می‌شود. اشیایی که دنبال می‌کنیم و روحیه‌ای که نشان می‌دهیم دیدگاه ما را آشکار می‌کند و نشان می‌دهد که چه چیزی برنده می‌شویم.
Take away wealth, fame, and social organizations, which weigh not one jot in the balance of God, and we get clearer views of Principle. Break up cliques, level wealth with honesty, let worth be judged according to wisdom, and we get better views of humanity.
To ascertain our progress, we must learn where our affections are placed and whom we acknowledge and obey as God. If divine Love is becoming nearer, dearer, and more real to us, matter is then submitting to Spirit. The objects we pursue and the spirit we manifest reveal our standpoint, and show what we are winning.
خداوند تصور کوچکتر از خود را برای پیوند به بزرگتر می دهد و در مقابل، بالاتر همیشه از پایین تر محافظت می کند. ثروتمندان از لحاظ روحی به فقرا در یک برادر بزرگ کمک می کنند، که همه از یک اصل یا پدر برخوردارند. و خوشا به حال کسی که نیاز برادر خود را ببیند و آن را برآورده کند و خیر خود را در دیگری بجوید. عشق به کمترین ایده معنوی، جاودانگی و خوبی می بخشد، که در همه جا می درخشد همانطور که شکوفه از طریق جوانه می درخشد. تمام عبارات متنوع خدا منعکس کننده سلامتی، قدوسیت، جاودانگی - زندگی نامحدود، حقیقت و عشق است.
God gives the lesser idea of Himself for a link to the greater, and in return, the higher always protects the lower. The rich in spirit help the poor in one grand brotherhood, all having the same Principle, or Father; and blessed is that man who seeth his brother's need and supplieth it, seeking his own in another's good. Love giveth to the least spiritual idea might, immortality, and goodness, which shine through all as the blossom shines through the bud. All the varied expressions of God reflect health, holiness, immortality — infinite Life, Truth, and Love.
منزه است خدا و آرامش بر دلهای مبارز! مسیح سنگ را از درگاه امید و ایمان انسان دور ریخته و از طریق مکاشفه و نمایش زندگی در خدا، آنها را به یکپارچگی ممکن با ایده روحانی انسان و اصل الهی او، عشق ارتقا داده است.
Glory be to God, and peace to the struggling hearts! Christ hath rolled away the stone from the door of human hope and faith, and through the revelation and demonstration of life in God, hath elevated them to possible at-one-ment with the spiritual idea of man and his divine Principle, Love.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6