یکشنبه ، آوریل 7، 2024
"چه کسی گزارش ما را باور کرده است؟ و بازوی خداوند بر چه کسی آشکار شده است؟"۔
“Who hath believed our report? and to whom is the arm of the Lord revealed?”
1 پس اکنون هیچ محکومیتی برای کسانی که در مسیح عیسی هستند، که نه بر اساس جسم، بلکه بر اساس روح رفتار می کنند، نیست.
2 زیرا قانون روح حیات در مسیح عیسی مرا از شریعت گناه و مرگ آزاد ساخته است.
6 زیرا جسمانی بودن مرگ است. اما داشتن فکر معنوی زندگی و آرامش است.
14 زیرا همه کسانی که توسط روح خدا هدایت می شوند، فرزندان خدا هستند.
16 خود روح با روح ما شهادت می دهد که ما فرزندان خدا هستیم.
38 زیرا من متقاعد شده‌ام که نه مرگ، نه زندگی، نه فرشتگان، نه حکومت‌ها، نه قدرت‌ها، نه چیزهای حاضر و نه چیزهای آینده،
39 نه ارتفاع و نه عمق و نه هیچ موجود دیگری نمی تواند ما را از محبت خدا که در خداوند ما مسیح عیسی است جدا کند.
1. There is therefore now no condemnation to them which are in Christ Jesus, who walk not after the flesh, but after the Spirit.
2. For the law of the Spirit of life in Christ Jesus hath made me free from the law of sin and death.
6. For to be carnally minded is death; but to be spiritually minded is life and peace.
14. For as many as are led by the Spirit of God, they are the sons of God.
16. The Spirit itself beareth witness with our spirit, that we are the children of God:
38. For I am persuaded, that neither death, nor life, nor angels, nor principalities, nor powers, nor things present, nor things to come,
39. Nor height, nor depth, nor any other creature, shall be able to separate us from the love of God, which is in Christ Jesus our Lord.
د درس خطبه
11 و موسی به خدا گفت: من کیستم که نزد فرعون بروم و بنی اسرائیل را از مصر بیرون بیاورم؟
11 And Moses said unto God, Who am I, that I should go unto Pharaoh, and that I should bring forth the children of Israel out of Egypt?
2 و خداوند به او گفت: این چه چیزی است که در دست توست؟ و او گفت: یک میله.
3 و او گفت: آن را بر زمین بینداز. و آن را بر زمین انداخت و مار شد. و موسی از مقابل آن فرار کرد.
4 و خداوند به موسی گفت: دستت را دراز کن و از دم آن بگیر. و دست خود را دراز کرد و گرفت و در دستش عصایی شد.
5 تا ایمان بیاورند که یهوه خدای پدرانشان، خدای ابراهیم، خدای اسحاق، و خدای یعقوب، بر تو ظاهر شده است.
6 و خداوند نیز به او گفت: اکنون دست خود را در آغوش خود بیاور. و دست خود را در آغوش خود فرو برد و چون آن را بیرون آورد، اینک دستش مانند برف جذامی بود.
7 و گفت: دوباره دستت را در آغوشت بگذار. و دوباره دستش را در آغوشش گذاشت. و آن را از آغوش خود درآورد و اینک مانند گوشت دیگر او تبدیل شد.
8 و اگر به تو ایمان نیاورند و به صدای نشانه اول گوش ندهند، به صدای نشانه دوم ایمان خواهند آورد.
12 پس اکنون برو و من با دهان تو خواهم بود و آنچه را که خواهی گفت به تو خواهم آموخت.
31 و مردم ایمان آوردند و چون شنیدند که خداوند بنی اسرائیل را ملاقات کرده و مصیبت آنها را دیده است، سرهای خود را خم کردند و عبادت کردند.
2 And the Lord said unto him, What is that in thine hand? And he said, A rod.
3 And he said, Cast it on the ground. And he cast it on the ground, and it became a serpent; and Moses fled from before it.
4 And the Lord said unto Moses, Put forth thine hand, and take it by the tail. And he put forth his hand, and caught it, and it became a rod in his hand:
5 That they may believe that the Lord God of their fathers, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob, hath appeared unto thee.
6 And the Lord said furthermore unto him, Put now thine hand into thy bosom. And he put his hand into his bosom: and when he took it out, behold, his hand was leprous as snow.
7 And he said, Put thine hand into thy bosom again. And he put his hand into his bosom again; and plucked it out of his bosom, and, behold, it was turned again as his other flesh.
8 And it shall come to pass, if they will not believe thee, neither hearken to the voice of the first sign, that they will believe the voice of the latter sign.
12 Now therefore go, and I will be with thy mouth, and teach thee what thou shalt say.
31 And the people believed: and when they heard that the Lord had visited the children of Israel, and that he had looked upon their affliction, then they bowed their heads and worshipped.
2 من یهوه خدایت هستم که تو را از سرزمین مصر و از خانه بندگی بیرون آوردم.
3 تو جز من خدای دیگری نخواهی داشت.
2 I am the Lord thy God, which have brought thee out of the land of Egypt, out of the house of bondage.
3 Thou shalt have no other gods before me.
1 و روز سوم در قنای جلیل ازدواج شد. و مادر عیسی در آنجا بود:
3 و چون شراب خواستند، مادر عیسی به او گفت: شراب ندارند.
4 عیسی به او گفت: ای زن، من با تو چه کار دارم؟ ساعت من هنوز نرسیده است
5 مادرش به غلامان می گوید: هر چه او به شما می گوید، آن را انجام دهید.
7 عیسی به آنها گفت: ظروف آب را پر از آب کنید. و آنها را تا لبه پر کردند.
8 و او به آنها گفت: اکنون بیرون بیایید و برای والی عید بیاورید. و آن را برهنه کردند.
9 هنگامی که حاکم جشن از آبی که شراب شده بود چشید و ندانست از کجاست: (اما غلامان که آب را کشیدند می دانستند؛) والی عید داماد را صدا زد.
10 و به او گفت: هر کس در آغاز شراب خوب می‌فرستد. و هنگامی که مردم مست می شوند، بدتر است. اما تو شراب خوب را تا کنون نگه داشته ای.
11 این آغاز معجزات عیسی در قنای جلیل انجام داد و جلال خود را آشکار ساخت. و شاگردانش به او ایمان آوردند.
1 And the third day there was a marriage in Cana of Galilee; and the mother of Jesus was there:
3 And when they wanted wine, the mother of Jesus saith unto him, They have no wine.
4 Jesus saith unto her, Woman, what have I to do with thee? mine hour is not yet come.
5 His mother saith unto the servants, Whatsoever he saith unto you, do it.
7 Jesus saith unto them, Fill the waterpots with water. And they filled them up to the brim.
8 And he saith unto them, Draw out now, and bear unto the governor of the feast. And they bare it.
9 When the ruler of the feast had tasted the water that was made wine, and knew not whence it was: (but the servants which drew the water knew;) the governor of the feast called the bridegroom,
10 And saith unto him, Every man at the beginning doth set forth good wine; and when men have well drunk, then that which is worse: but thou hast kept the good wine until now.
11 This beginning of miracles did Jesus in Cana of Galilee, and manifested forth his glory; and his disciples believed on him.
1 وقتی از کوه پایین آمد، جماعت بسیار به دنبال او رفتند.
2 و اینک یک جذامی آمد و او را پرستش کرد و گفت: خداوندا، اگر بخواهی، می‌توانی مرا پاک کنی.
3 و عیسی دست خود را دراز کرده، او را لمس کرده، گفت: می‌خواهم. پاک باش و بلافاصله جذام او پاک شد.
4 عیسی به او گفت: به کسی نگو. اما برو، خودت را به کاهن نشان ده، و هدیه ای را که موسی امر کرده است، تقدیم کن تا شهادتی برای ایشان باشد.
14 و چون عیسی به خانه پطرس آمد، مادر زنش را دید که دراز کشیده بود و تب داشت.
15 و دست او را لمس کرد و تب او را رها کرد و او برخاست و به آنها خدمت کرد.
16 چون غروب فرا رسید، بسیاری از شیاطین را نزد او آوردند و او ارواح را با کلام خود بیرون کرد و همه بیماران را شفا داد.
18 وقتی عیسی جمعیت زیادی را در اطراف خود دید، دستور داد که به سوی دیگر بروند.
24 و اینک طوفان بزرگی در دریا برخاست، به طوری که کشتی را امواج فراگرفتند، اما او خواب بود.
25 و شاگردانش نزد او آمدند و او را بیدار کردند و گفتند: خداوندا، ما را نجات بده.
26 و به آنها گفت: ای کم ایمانان چرا می ترسید؟ سپس برخاست و بادها و دریا را ملامت کرد. و آرامش بزرگی حاکم شد.
1 When he was come down from the mountain, great multitudes followed him.
2 And, behold, there came a leper and worshipped him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.
3 And Jesus put forth his hand, and touched him, saying, I will; be thou clean. And immediately his leprosy was cleansed.
4 And Jesus saith unto him, See thou tell no man; but go thy way, shew thyself to the priest, and offer the gift that Moses commanded, for a testimony unto them.
14 And when Jesus was come into Peter’s house, he saw his wife’s mother laid, and sick of a fever.
15 And he touched her hand, and the fever left her: and she arose, and ministered unto them.
16 When the even was come, they brought unto him many that were possessed with devils: and he cast out the spirits with his word, and healed all that were sick:
18 Now when Jesus saw great multitudes about him, he gave commandment to depart unto the other side.
24 And, behold, there arose a great tempest in the sea, insomuch that the ship was covered with the waves: but he was asleep.
25 And his disciples came to him, and awoke him, saying, Lord, save us: we perish.
26 And he saith unto them, Why are ye fearful, O ye of little faith? Then he arose, and rebuked the winds and the sea; and there was a great calm.
4 و عیسی پاسخ داد و به آنها گفت: مواظب باشید که کسی شما را فریب ندهد.
5 زیرا بسیاری به نام من خواهند آمد و خواهند گفت: من مسیح هستم. و بسیاری را فریب خواهد داد.
6 و در مورد جنگها و شایعات جنگ خواهید شنید، مراقب باشید که مضطرب نشوید، زیرا همه اینها باید واقع شود، اما پایان هنوز فرا نرسیده است.
7 زیرا قومی بر قوم و پادشاهی بر مملکت برخواهد خاست و قحطی و طاعون و زلزله در جاهای گوناگون خواهد بود.
10 و آنگاه بسیاری آزرده خاطر خواهند شد و به یکدیگر خیانت خواهند کرد و از یکدیگر متنفر خواهند شد.
11 و بسیاری از پیامبران دروغین ظهور خواهند کرد و بسیاری را فریب خواهند داد.
12 و چون گناه زیاد خواهد شد، محبت بسیاری سرد خواهد شد.
13 اما کسی که تا آخر صبر کند، نجات خواهد یافت.
14 و این انجیل ملکوت در تمام جهان موعظه خواهد شد تا شاهدی برای همه ملتها باشد. و سپس پایان فرا خواهد رسید.
4 And Jesus answered and said unto them, Take heed that no man deceive you.
5 For many shall come in my name, saying, I am Christ; and shall deceive many.
6 And ye shall hear of wars and rumours of wars: see that ye be not troubled: for all these things must come to pass, but the end is not yet.
7 For nation shall rise against nation, and kingdom against kingdom: and there shall be famines, and pestilences, and earthquakes, in divers places.
10 And then shall many be offended, and shall betray one another, and shall hate one another.
11 And many false prophets shall rise, and shall deceive many.
12 And because iniquity shall abound, the love of many shall wax cold.
13 But he that shall endure unto the end, the same shall be saved.
14 And this gospel of the kingdom shall be preached in all the world for a witness unto all nations; and then shall the end come.
7 ...ذهن نفسانی دشمنی با خداست، زیرا نه تابع قانون خداست و نه می تواند باشد.
8 پس کسانی که در جسم هستند نمی توانند خدا را خشنود سازند.
7 ...the carnal mind is enmity against God: for it is not subject to the law of God, neither indeed can be.
8 So then they that are in the flesh cannot please God.
2 و با این جهان متشکل نشوید، بلکه با تجدید ذهن خود دگرگون شوید تا ثابت کنید که آن اراده خوب و پسندیده و کامل خدا چیست.
2 And be not conformed to this world: but be ye transformed by the renewing of your mind, that ye may prove what is that good, and acceptable, and perfect, will of God.
موسی قومی را به سوی پرستش خدا در روح به جای ماده سوق داد و ظرفیت های عظیم بشری را که توسط ذهن جاودانه اعطا شده است، به تصویر کشید.
Moses advanced a nation to the worship of God in Spirit instead of matter, and illustrated the grand human capacities of being bestowed by immortal Mind.
قانونگذار عبری که سخنش کند بود، از اینکه مردم را بفهمد که چه چیزی باید بر او آشکار شود، ناامید شد. هنگامی که با هدایت حکمت برای انداختن عصای خود، دید که عصای او تبدیل به مار شده است، موسی از مقابل آن فرار کرد. اما حکمت به او دستور داد که برگردد و مار را به دست بگیرد و سپس ترس موسی از بین رفت. در این حادثه واقعیت علم دیده شد. نشان داده شد که ماده فقط یک باور است. مار شیطانی به فرمان حکمت با درک علم الهی نابود شد و این دلیل عصایی بود که بر آن تکیه کرد. توهم موسی قدرت خود را برای هشدار دادن به او از دست داد، وقتی متوجه شد که آنچه ظاهراً می بیند واقعاً مرحله ای از باور فانی است.
از نظر علمی ثابت شد که جذام مخلوق ذهن فانی است و نه یک وضعیت ماده، زمانی که موسی برای اولین بار دست خود را در آغوش خود گرفت و با بیماری وحشتناک آن را مانند برف سفید کرد و در حال حاضر دست خود را به حالت طبیعی بازگرداند. همان فرآیند ساده خداوند با این دلیل در علم الهی از ترس موسی کاسته بود و صدای باطن برای او صدای خدا شد که می فرماید: «اگر به تو ایمان نیاورند و صدای اولی را نشنوند چنین خواهد شد. نشان دهید که صدای علامت دوم را باور خواهند کرد.» و در قرون آینده نیز چنین بود، زمانی که عیسی علم هستی را نشان داد، او با تبدیل آب به شراب به شاگردانش قدرت ذهن را نشان داد و به آنها آموخت که چگونه با مارها بدون آسیب رفتار کنند، تا بیماران را شفا دهند و بدی ها را بیرون کنند. در اثبات برتری ذهن
The Hebrew Lawgiver, slow of speech, despaired of making the people understand what should be revealed to him. When, led by wisdom to cast down his rod, he saw it become a serpent, Moses fled before it; but wisdom bade him come back and handle the serpent, and then Moses' fear departed. In this incident was seen the actuality of Science. Matter was shown to be a belief only. The serpent, evil, under wisdom's bidding, was destroyed through understanding divine Science, and this proof was a staff upon which to lean. The illusion of Moses lost its power to alarm him, when he discovered that what he apparently saw was really but a phase of mortal belief.
It was scientifically demonstrated that leprosy was a creation of mortal mind and not a condition of matter, when Moses first put his hand into his bosom and drew it forth white as snow with the dread disease, and presently restored his hand to its natural condition by the same simple process. God had lessened Moses' fear by this proof in divine Science, and the inward voice became to him the voice of God, which said: "It shall come to pass, if they will not believe thee, neither hearken to the voice of the first sign, that they will believe the voice of the latter sign." And so it was in the coming centuries, when the Science of being was demonstrated by Jesus, who showed his students the power of Mind by changing water into wine, and taught them how to handle serpents unharmed, to heal the sick and cast out evils in proof of the supremacy of Mind.
ما گاهی اوقات به این باور می رسیم که تاریکی به اندازه نور واقعی است. اما علم تأیید می کند که تاریکی فقط یک حس فانی از فقدان نور است که در آمدن آن تاریکی ظاهر واقعیت را از دست می دهد. پس گناه و اندوه، بیماری و مرگ، غیبت مفروض زندگی، خداست و به عنوان شبهات گمراهی در برابر حقیقت و عشق می گریزند.
We are sometimes led to believe that darkness is as real as light; but Science affirms darkness to be only a mortal sense of the absence of light, at the coming of which darkness loses the appearance of reality. So sin and sorrow, disease and death, are the suppositional absence of Life, God, and flee as phantoms of error before truth and love.
مسیحیت همانطور که عیسی تعلیم داد نه یک عقیده بود، نه یک نظام تشریفات، و نه هدیه خاصی از سوی یهوه مناسکی. اما این تظاهرات عشق الهی بود که خطا را بیرون می‌زد و بیماران را شفا می‌داد، نه صرفاً به نام مسیح یا حقیقت، بلکه در نشان دادن حقیقت، همانطور که باید در چرخه‌های نور الهی باشد.
Christianity as Jesus taught it was not a creed, nor a system of ceremonies, nor a special gift from a ritualistic Jehovah; but it was the demonstration of divine Love casting out error and healing the sick, not merely in the name of Christ, or Truth, but in demonstration of Truth, as must be the case in the cycles of divine light.
فلسفه بشری خدا را انسان کرده است. علم مسیحی انسان را خداگونه می کند. اولی خطا است. دومی حقیقت است
Human philosophy has made God manlike. Christian Science makes man Godlike. The first is error; the latter is truth.
ما در اشتباه (خطا در این باور که ماده می تواند برای خیر یا شر، هوشمند باشد)، تنها زمانی که مه ها پراکنده می شوند، یا زمانی که مه ها به قدری نازک می شوند که تصویر الهی را در سخنی یا عملی درک می کنیم، می توانیم نگاه های روشنی از خدا ببینیم. که بیانگر ایده واقعی است، - برتری و واقعیت خوب، نیستی و غیر واقعی بودن شر.
Befogged in error (the error of believing that matter can be intelligent for good or evil), we can catch clear glimpses of God only as the mists disperse, or as they melt into such thinness that we perceive the divine image in some word or deed which indicates the true idea, — the supremacy and reality of good, the nothingness and unreality of evil.
کتاب مقدس دلالت دارد که خدا همه چیز است. از این جا نتیجه می شود که چیزی جز ذهن الهی و اندیشه های او دارای واقعیت و وجود نیست. کتاب مقدس همچنین اعلام می کند که خدا روح است. بنابراین در روح همه چیز هماهنگ است و هیچ اختلافی وجود ندارد. همه چیز زندگی است و مرگی وجود ندارد. همه چیز در عالم خدا بیانگر اوست.
The Scriptures imply that God is All-in-all. From this it follows that nothing possesses reality nor existence except the divine Mind and His ideas. The Scriptures also declare that God is Spirit. Therefore in Spirit all is harmony, and there can be no discord; all is Life, and there is no death. Everything in God's universe expresses Him.
خدا خالق یک ذهن شیطانی نیست. در واقع، شیطان ذهن نیست. باید بیاموزیم که شر همان فریب دهشتناک و غیر واقعی بودن هستی است. شر برتر نیست. خوب درمانده نیست؛ همچنین قوانین ماده اولیه و قانون روح ثانویه نیستند. بدون این درس، ما پدر کامل یا اصل الهی انسان را از دست می دهیم.
نه بدن اول است و روح آخر و نه شر قویتر از خیر است. علم هستی محالات بدیهی، مانند ادغام حقیقت و خطا در علت یا معلول را رد می کند. علم در زمان برداشت، گندم و گز را از هم جدا می کند.
God is not the creator of an evil mind. Indeed, evil is not Mind. We must learn that evil is the awful deception and unreality of existence. Evil is not supreme; good is not helpless; nor are the so-called laws of matter primary, and the law of Spirit secondary. Without this lesson, we lose sight of the perfect Father, or the divine Principle of man.
Body is not first and Soul last, nor is evil mightier than good. The Science of being repudiates self-evident impossibilities, such as the amalgamation of Truth and error in cause or effect. Science separates the tares and wheat in time of harvest.
علم ذهن همه بدی ها را دفع می کند. حقیقت، خدا، پدر خطا نیست. گناه، بیماری و مرگ باید به عنوان آثار خطا طبقه بندی شوند.
The Science of Mind disposes of all evil. Truth, God, is not the father of error. Sin, sickness, and death are to be classified as effects of error.
برای درک واقعیت و نظم وجود در علم آن، باید با حساب کردن خدا به عنوان اصل الهی هر آنچه واقعاً هست شروع کنید. روح، زندگی، حقیقت، عشق، به عنوان یکی ترکیب می شوند - و نام های کتاب مقدس برای خدا هستند. همه جوهر، هوش، حکمت، هستی، جاودانگی، علت و معلول از آن خداست. اینها صفات اوست، مظاهر ابدی اصل لایتناهی الهی، عشق. هیچ حکمتی جز حکمت او نیست. هیچ حقیقتی درست نیست، هیچ عشقی دوست داشتنی نیست، هیچ زندگی ای جز زندگی الهی نیست. هیچ خیری نیست، اما خیری که خدا عطا می کند.
To grasp the reality and order of being in its Science, you must begin by reckoning God as the divine Principle of all that really is. Spirit, Life, Truth, Love, combine as one, — and are the Scriptural names for God. All substance, intelligence, wisdom, being, immortality, cause, and effect belong to God. These are His attributes, the eternal manifestations of the infinite divine Principle, Love. No wisdom is wise but His wisdom; no truth is true, no love is lovely, no life is Life but the divine; no good is, but the good God bestows.
خدا همان چیزی است که کتاب مقدس او را اعلام می کند - زندگی، حقیقت، عشق. روح اصل الهی است و اصل الهی عشق است و عشق ذهن است و عقل هم خوب و هم بد نیست زیرا خدا ذهن است. بنابراین در واقعیت تنها یک ذهن وجود دارد، زیرا یک خدا وجود دارد.
God is what the Scriptures declare Him to be, — Life, Truth, Love. Spirit is divine Principle, and divine Principle is Love, and Love is Mind, and Mind is not both good and bad, for God is Mind; therefore there is in reality one Mind only, because there is one God.
فقط یک راه به بهشت وجود دارد، هماهنگی، و مسیح در علم الهی این راه را به ما نشان می دهد. این است که هیچ واقعیت دیگری را نشناسیم - به جز خیر، خدا و انعکاس او، هیچ آگاهی دیگری از زندگی نداشته باشیم، و برتر از به اصطلاح درد و لذت حواس باشیم.
There is but one way to heaven, harmony, and Christ in divine Science shows us this way. It is to know no other reality — to have no other consciousness of life — than good, God and His reflection, and to rise superior to the so-called pain and pleasure of the senses.
ایگوی واحد، ذهن یا روح واحدی که خدا نامیده می شود، فردیت نامتناهی است که هر شکل و زیبایی را تامین می کند و واقعیت و الوهیت را در انسان معنوی و اشیاء منعکس می کند.
The one Ego, the one Mind or Spirit called God, is infinite individuality, which supplies all form and comeliness and which reflects reality and divinity in individual spiritual man and things.
باورهای رنج، گناه، مرگ غیر واقعی است. وقتی علم الهی به طور جهانی درک شود، هیچ قدرتی بر انسان نخواهند داشت، زیرا انسان فناناپذیر است و با حجت الهی زندگی می کند.
Suffering, sinning, dying beliefs are unreal. When divine Science is universally understood, they will have no power over man, for man is immortal and lives by divine authority.
واقعیت معنوی حقیقت علمی در همه چیز است.
The spiritual reality is the scientific fact in all things.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6