یکشنبه، ماه اوت 4، 2024
زیرا من برای شما مثالی زدم تا همانطور که من با شما کردم، رفتار کنید. - مسیح عیسی۔
“For I have given you an example, that ye should do as I have done to you.”— Christ Jesus
1 روح خداوند یهوه بر من است. زیرا خداوند مرا مسح کرده است تا فروتنان را بشارت دهم. او مرا فرستاد تا شکسته‌دلان را ببندم، تا اسیران را به آزادی و گشایش زندان را برای زندانیان اعلام کنم.
2 ... برای تسلی دادن به همه عزاداران.
3 ... زیبایی را به جای خاکستر، روغن شادی را برای ماتم، جامه ستایش را برای روح سنگینی به آنها بدهم. تا آنها را درختان عدالت و کاشت خداوند نامیده و او را جلال دهند.
14 به همین دلیل در برابر پدر خداوند ما عیسی مسیح زانو می‌زنم.
15 که نام تمام خاندان در آسمان و زمین از اوست.
17 تا مسیح با ایمان در دلهای شما ساکن شود. که شما که ریشه در عشق دارید،
18 ممکن است بتواند با همه مقدسین بفهمد که عرض و طول و عمق و ارتفاع چیست.
19 و محبت مسیح را که فراتر از معرفت است بشناسید تا از تمام پری خدا پر شوید.
1. The Spirit of the Lord God is upon me; because the Lord hath anointed me to preach good tidings unto the meek; he hath sent me to bind up the brokenhearted, to proclaim liberty to the captives, and the opening of the prison to them that are bound;
2. ... to comfort all that mourn;
3. ... to give unto them beauty for ashes, the oil of joy for mourning, the garment of praise for the spirit of heaviness; that they might be called trees of righteousness, the planting of the Lord, that he might be glorified.
14. For this cause I bow my knees unto the Father of our Lord Jesus Christ,
15. Of whom the whole family in heaven and earth is named,
17. That Christ may dwell in your hearts by faith; that ye, being rooted and grounded in love,
18. May be able to comprehend with all saints what is the breadth, and length, and depth, and height;
19. And to know the love of Christ, which passeth knowledge, that ye might be filled with all the fulness of God.
د درس خطبه
1 در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خدا بود.
2 در ابتدا با خدا همینطور بود.
3 همه چیز توسط او ساخته شد. و بدون او هیچ چیز ساخته نشد.
4 در او زندگی بود. و زندگی نور انسانها بود.
5 و نور در تاریکی می درخشد. و تاریکی آن را درک نکرد.
12 اما هر که او را پذیرفت، به آنها قدرت داد تا پسران خدا شوند، حتی به کسانی که به نام او ایمان دارند.
13 که نه از خون، نه از اراده جسم و نه از اراده انسان، بلکه از خدا متولد شدند.
1 In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.
2 The same was in the beginning with God.
3 All things were made by him; and without him was not any thing made that was made.
4 In him was life; and the life was the light of men.
5 And the light shineth in darkness; and the darkness comprehended it not.
12 But as many as received him, to them gave he power to become the sons of God, even to them that believe on his name:
13 Which were born, not of blood, nor of the will of the flesh, nor of the will of man, but of God.
7 … و هر که دوست دارد از خدا زاده شده و خدا را می شناسد.
8 ... زیرا خدا عشق است.
20 اگر کسی بگوید من خدا را دوست دارم و از برادر خود متنفر باشد، دروغگو است، زیرا کسی که برادر خود را که او را می بیند دوست ندارد، چگونه می تواند خدایی را که ندیده است دوست بدارد؟
21 و این فرمان را از او داریم که هر که خدا را دوست دارد برادر خود را نیز دوست بدارد.
7 ... and every one that loveth is born of God, and knoweth God.
8 ... for God is love.
20 If a man say, I love God, and hateth his brother, he is a liar: for he that loveth not his brother whom he hath seen, how can he love God whom he hath not seen?
21 And this commandment have we from him, That he who loveth God love his brother also.
9 سپس عیسی گفت…
32 ... اگر آنها را که شما را دوست دارند دوست بدارید، چه سپاسی خواهید داشت؟ زیرا گناهکاران نیز کسانی را دوست دارند که آنها را دوست دارند.
37 قضاوت نکنید و مورد قضاوت قرار نخواهید گرفت: محکوم نشوید و محکوم نخواهید شد: ببخشید و بخشیده خواهید شد.
47 هر که نزد من بیاید و سخنان مرا بشنود و آنها را به جا آورد، به شما نشان خواهم داد که او به چه کسی شبیه است.
48 او مانند مردی است که خانه ای بنا کرد و عمیق کند و شالوده را بر صخره گذاشت و چون سیل برخاست، نهر به شدت بر آن خانه کوبید و نتوانست آن را تکان دهد، زیرا بر صخره ای بنا شده بود.
9 Then said Jesus ...
32 ... if ye love them which love you, what thank have ye? for sinners also love those that love them.
37 Judge not, and ye shall not be judged: condemn not, and ye shall not be condemned: forgive, and ye shall be forgiven:
47 Whosoever cometh to me, and heareth my sayings, and doeth them, I will shew you to whom he is like:
48 He is like a man which built an house, and digged deep, and laid the foundation on a rock: and when the flood arose, the stream beat vehemently upon that house, and could not shake it: for it was founded upon a rock.
36 و یکی از فریسیان از او خواست که با او غذا بخورد. و به خانه فریسی رفت و به صرف غذا نشست.
37 و اینک زنی در شهر که گناهکار بود، چون دانست که عیسی در خانه فریسی بر سر غذا نشسته است، جعبه ای از مرهم آورد.
38 و پشت پاهایش ایستاد و گریه کرد و شروع به شستن پاهایش با اشک کرد و با موهای سرش پاک کرد و پاهایش را بوسید و با مرهم مسح کرد.
39 فریسی که او را دعوت کرده بود، وقتی این را دید، در خود گفت: اگر این مرد نبی بود، می‌دانست که این زن کیست و چه زنی است که او را لمس می‌کند، زیرا او گناهکار است.
40 عیسی در جواب او گفت: شمعون، من چیزی برای گفتن به تو دارم. و او گفت: استاد، بگو.
41 طلبکار خاصی بود که دو بدهکار داشت: یکی پانصد پنی بدهکار بود و دیگری پنجاه.
42 و وقتی چیزی برای پرداخت نداشتند، او رک و پوست کنده هر دو را بخشید. پس به من بگو کدام یک از آنها او را بیشتر دوست خواهند داشت؟
43 شمعون پاسخ داد و گفت: گمان می‌کنم که او را بیشتر بخشید. و او به او گفت: تو به حق قضاوت کردی.
44 پس رو به آن زن کرد و به شمعون گفت: این زن را می بینی؟ من به خانه تو وارد شدم، تو برای پاهایم به من آب ندادی، اما او پاهای مرا با اشک شست و با موهای سرش پاک کرد.
45 تو مرا نبوسی، اما این زن از زمانی که من وارد شده ام دست از بوسیدن پاهایم بر نداشته است.
46 سرم را با روغن مسح نکردی، اما این زن پاهایم را با مرهم مسح کرد.
47 از این رو به تو می گویم، گناهان او که بسیار است بخشیده شده است. زیرا او بسیار محبت می کرد، اما هر که اندک بخشیده می شود، همان کم محبت می کند.
48 و به او گفت: گناهان تو آمرزیده شد.
36 And one of the Pharisees desired him that he would eat with him. And he went into the Pharisee’s house, and sat down to meat.
37 And, behold, a woman in the city, which was a sinner, when she knew that Jesus sat at meat in the Pharisee’s house, brought an alabaster box of ointment,
38 And stood at his feet behind him weeping, and began to wash his feet with tears, and did wipe them with the hairs of her head, and kissed his feet, and anointed them with the ointment.
39 Now when the Pharisee which had bidden him saw it, he spake within himself, saying, This man, if he were a prophet, would have known who and what manner of woman this is that toucheth him: for she is a sinner.
40 And Jesus answering said unto him, Simon, I have somewhat to say unto thee. And he saith, Master, say on.
41 There was a certain creditor which had two debtors: the one owed five hundred pence, and the other fifty.
42 And when they had nothing to pay, he frankly forgave them both. Tell me therefore, which of them will love him most?
43 Simon answered and said, I suppose that he, to whom he forgave most. And he said unto him, Thou hast rightly judged.
44 And he turned to the woman, and said unto Simon, Seest thou this woman? I entered into thine house, thou gavest me no water for my feet: but she hath washed my feet with tears, and wiped them with the hairs of her head.
45 Thou gavest me no kiss: but this woman since the time I came in hath not ceased to kiss my feet.
46 My head with oil thou didst not anoint: but this woman hath anointed my feet with ointment.
47 Wherefore I say unto thee, Her sins, which are many, are forgiven; for she loved much: but to whom little is forgiven, the same loveth little.
48 And he said unto her, Thy sins are forgiven.
1 سپس به شاگردان گفت:
10 ... هنگامی که همه چیزهایی را که به شما دستور داده شده است انجام دادید، بگویید، ... ما آنچه را که وظیفه خود بود انجام دادیم.
1 Then said he unto the disciples,
10 ... when ye shall have done all those things which are commanded you, say, ... we have done that which was our duty to do.
16 بگذارید نور شما در برابر مردم بدرخشد تا اعمال نیک شما را ببینند و پدر شما را که در آسمان است جلال دهند.
20 زیرا به شما می‌گویم که اگر عدالت شما از عدالت کاتبان و فریسیان بیشتر نباشد، هرگز به ملکوت آسمان وارد نخواهید شد.
23 پس اگر هدایای خود را به قربانگاه بیاوری و در آنجا به یاد بیاوری که برادرت علیه تو کاری دارد.
24 هدایای خود را آنجا در مقابل مذبح بگذار و برو. ابتدا با برادرت آشتی کن و سپس بیا و هدیه خود را تقدیم کن.
44 … من به شما می گویم، دشمنان خود را دوست بدارید، آنها را که شما را نفرین می کنند، برکت دهید، به کسانی که از شما متنفرند نیکی کنید، و برای آنها که شما را مورد آزار و اذیت قرار می دهند، دعا کنید.
45 تا فرزندان پدر خود که در آسمان است باشید.
16 Let your light so shine before men, that they may see your good works, and glorify your Father which is in heaven.
20 For I say unto you, That except your righteousness shall exceed the righteousness of the scribes and Pharisees, ye shall in no case enter into the kingdom of heaven.
23 Therefore if thou bring thy gift to the altar, and there rememberest that thy brother hath ought against thee;
24 Leave there thy gift before the altar, and go thy way; first be reconciled to thy brother, and then come and offer thy gift.
44 ... I say unto you, Love your enemies, bless them that curse you, do good to them that hate you, and pray for them which despitefully use you, and persecute you;
45 That ye may be the children of your Father which is in heaven:
2 و در محبت قدم بردارید، چنانکه مسیح نیز ما را محبت کرده است،
8 مانند فرزندان نور راه بروید:
2 And walk in love, as Christ also hath loved us,
8 ... walk as children of light:
1 پس اگر با مسیح برخاسته اید، آنچه را که در بالاست، جایی که مسیح در سمت راست خدا نشسته است، جستجو کنید.
12 پس به عنوان برگزیدگان خدا، مقدّس و محبوب، رحمت، مهربانی، فروتنی، فروتنی، بردباری بپوشید.
14 و بالاتر از همه اینها صدقه بپوشید که پیوند کمال است.
1 If ye then be risen with Christ, seek those things which are above, where Christ sitteth on the right hand of God.
12 Put on therefore, as the elect of God, holy and beloved, bowels of mercies, kindness, humbleness of mind, meekness, longsuffering;
14 And above all these things put on charity, which is the bond of perfectness.
4 صدقه رنج طولانی می کشد و مهربان است. خیریه حسادت نمی کند; صدقه خود را فخر نمی کند، متکف نمی شود،
7 همه چیز را تحمل می کند، همه چیز را باور دارد، به همه چیز امیدوار است، همه چیز را تحمل می کند.
8 صدقه هرگز شکست نمی خورد:
4 Charity suffereth long, and is kind; charity envieth not; charity vaunteth not itself, is not puffed up,
7 Beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things.
8 Charity never faileth:
بخش حیاتی، قلب و روح علم مسیحی، عشق است.
The vital part, the heart and soul of Christian Science, is Love.
کلیسای ما بر اساس اصل الهی، عشق ساخته شده است. ما می‌توانیم با این کلیسا متحد شویم که از روح تازه متولد شده‌ایم، زیرا با به بار آوردن میوه‌های عشق، به زندگی که حقیقت است و حقیقتی که زندگی است می‌رسیم - دفع خطا و شفای بیماران.
Our church is built on the divine Principle, Love. We can unite with this church only as we are newborn of Spirit, as we reach the Life which is Truth and the Truth which is Life by bringing forth the fruits of Love, — casting out error and healing the sick.
خواهید آموخت که در علم مسیحیت اولین وظیفه این است که از خدا اطاعت کنید، یک ذهن داشته باشید، و دیگری را مانند خودتان دوست داشته باشید.
از خود بپرسید: آیا من زندگی ای دارم که به خیر عالی نزدیک می شود؟ آیا من قدرت شفابخش حقیقت و عشق را نشان می دهم؟
You will learn that in Christian Science the first duty is to obey God, to have one Mind, and to love another as yourself.
Ask yourself: Am I living the life that approaches the supreme good? Am I demonstrating the healing power of Truth and Love?
عشق به خدا و انسان مشوق واقعی هم در شفا و هم در تعلیم است. عشق الهام می بخشد، روشن می کند، تعیین می کند و راه را هدایت می کند. انگیزه های درست به اندیشه و قدرت و آزادی بیان و عمل می بخشد. عشق کشیش در قربانگاه حقیقت است.
Love for God and man is the true incentive in both healing and teaching. Love inspires, illumines, designates, and leads the way. Right motives give pinions to thought, and strength and freedom to speech and action. Love is priestess at the altar of Truth.
در فصل هفتم انجیل لوقا نقل شده است که عیسی زمانی میهمان ارجمند یکی از فریسی ها به نام شمعون بود، اگرچه او کاملاً شبیه شمعون شاگرد بود. در حالی که آنها در حال خوردن گوشت بودند، یک حادثه غیرعادی رخ داد که گویی می خواست صحنه جشن شرقی را قطع کند. یک "زن عجیب" وارد شد.
It is related in the seventh chapter of Luke's Gospel that Jesus was once the honored guest of a certain Pharisee, by name Simon, though he was quite unlike Simon the disciple. While they were at meat, an unusual incident occurred, as if to interrupt the scene of Oriental festivity. A "strange woman" came in.
در اینجا یک سؤال جدی پیشنهاد می شود، سؤالی که یکی از نیازهای این عصر را نشان می دهد. آیا دانشمندان مسیحی همانطور که سیمون به دنبال نجات دهنده بود، از طریق محافظه کاری مادی و برای ادای احترام شخصی، به دنبال حقیقت هستند؟ ... اگر دانشمندان مسیحی مانند سیمون هستند، پس باید در مورد آنها نیز گفت که آنها کم عشق هستند.
از سوی دیگر، آیا آنها مانند این زن با توبه واقعی خود، با قلب های شکسته خود که با فروتنی و محبت انسانی ابراز می شوند، توجه خود را به حقیقت نشان می دهند یا مسیح؟ اگر چنین است، می توان در مورد آنها گفت، همانطور که عیسی در مورد مهمان ناخواسته گفت که آنها واقعاً بسیار دوست دارند، زیرا بسیار آنها بخشیده شده است.
Here is suggested a solemn question, a question indicated by one of the needs of this age. Do Christian Scientists seek Truth as Simon sought the Saviour, through material conservatism and for personal homage? ... If Christian Scientists are like Simon, then it must be said of them also that they love little.
On the other hand, do they show their regard for Truth, or Christ, by their genuine repentance, by their broken hearts, expressed by meekness and human affection, as did this woman? If so, then it may be said of them, as Jesus said of the unwelcome visitor, that they indeed love much, because much is forgiven them.
برخی از افراد حقیقت را آسان تر از دیگران جذب می کنند، اما هر دانش آموزی که به قوانین الهی علم مسیحیت پایبند باشد و روح مسیح را بنوشد، می تواند علم مسیحی را نشان دهد، خطا را بیرون کند، بیماران را شفا دهد، و پیوسته به ذخیره معنوی خود بیفزاید. درک، قدرت، روشنگری و موفقیت.
Some individuals assimilate truth more readily than others, but any student, who adheres to the divine rules of Christian Science and imbibes the spirit of Christ, can demonstrate Christian Science, cast out error, heal the sick, and add continually to his store of spiritual understanding, potency, enlightenment, and success.
اگر شفای مسیحی در علم مورد سوء استفاده قرار گیرد، به یک شیطنت خسته کننده تبدیل می شود. به جای اینکه به طور علمی درمان را انجام دهد، آتش متقابل کوچکی را بر سر هر معلول و ناتوان شروع می کند و آنها را با این ادعای سطحی و سرد که "هیچ چیز شما را ناراحت نمی کند" به هم می زند.
If Christian healing is abused by mere smatterers in Science, it becomes a tedious mischief-maker. Instead of scientifically effecting a cure, it starts a petty crossfire over every cripple and invalid, buffeting them with the superficial and cold assertion, "Nothing ails you."
قلب رنجور فقیر به تغذیه مناسب خود نیاز دارد، مانند آرامش، صبر در مصیبت، و احساس بی‌ارزش مهربانی پدر عزیز.
The poor suffering heart needs its rightful nutriment, such as peace, patience in tribulation, and a priceless sense of the dear Father's loving-kindness.
طبیبی که نسبت به همنوع خود دلسوزی ندارد، در محبت انسانی کم است، و ما حکم رسولی داریم که بپرسیم: "هر که برادر خود را که او را دیده دوست نداشته باشد، چگونه می تواند خدایی را که ندیده است، دوست بدارد؟" پزشک بدون داشتن این عاطفه معنوی، فاقد ایمان به ذهن الهی است و آن شناخت عشق بیکران را ندارد که به تنهایی قدرت شفابخشی را می بخشد. این به اصطلاح دانشمندان، پشه‌ها را از بین می‌برند، در حالی که آنها شترهای متعصب را می‌بلعند.
اگر بخواهیم درهای زندان آنها را به روی بیماران باز کنیم، ابتدا باید بیاموزیم که دل شکسته ها را به بند بکشیم. اگر بخواهیم به وسیله روح شفا دهیم، نباید استعداد شفای معنوی را زیر دستمال شکل آن پنهان کنیم، و روحیه علم مسیحیت را در لباس قبر نامه آن دفن نکنیم. کلام لطیف و تشویق مسیحی یک شکیبایی بی‌اعتبار و رقت‌انگیز در برابر ترس‌هایش و حذف آنها، بهتر از هکاتوم‌های تئوری‌های جوشان، سخنرانی‌های کلیشه‌ای وام‌گرفته‌شده، و طرح استدلال‌هایی است، که جز اینهمه تقلید از علم مسیحی مشروع نیست، شعله ور از عشق الهی.
The physician who lacks sympathy for his fellow-being is deficient in human affection, and we have the apostolic warrant for asking: "He that loveth not his brother whom he hath seen, how can he love God whom he hath not seen?" Not having this spiritual affection, the physician lacks faith in the divine Mind and has not that recognition of infinite Love which alone confers the healing power. Such so-called Scientists will strain out gnats, while they swallow the camels of bigoted pedantry.
If we would open their prison doors for the sick, we must first learn to bind up the broken-hearted. If we would heal by the Spirit, we must not hide the talent of spiritual healing under the napkin of its form, nor bury the morale of Christian Science in the grave-clothes of its letter. The tender word and Christian encouragement of an invalid, pitiful patience with his fears and the removal of them, are better than hecatombs of gushing theories, stereotyped borrowed speeches, and the doling of arguments, which are but so many parodies on legitimate Christian Science, aflame with divine Love.
دانشمندان مسیحی باید تحت فشار دائمی فرمان رسولان برای بیرون آمدن از دنیای مادی و جدا شدن زندگی کنند. آنها باید از تجاوز، ظلم و غرور قدرت دست بردارند. مسیحیت با تاج عشق بر پیشانی خود، باید ملکه زندگی آنها باشد.
Christian Scientists must live under the constant pressure of the apostolic command to come out from the material world and be separate. They must renounce aggression, oppression and the pride of power. Christianity, with the crown of Love upon her brow, must be their queen of life.
هر چیزی که فکر انسان را در راستای عشق بی خود نگه دارد، مستقیماً نیروی الهی را دریافت می کند.
Whatever holds human thought in line with unselfed love, receives directly the divine power.
اگر دانشمند از طریق عشق الهی به بیمار خود برسد، کار شفا در یک ملاقات انجام می شود و بیماری مانند شبنم قبل از آفتاب صبح به نیستی بومی خود محو می شود. اگر دانشمند آنقدر محبت مسیحی داشته باشد که عفو خود را به دست آورد، و مانند مجدلیه از عیسی ستایش کرد، آن قدر مسیحی است که بتواند علمی تمرین کند و با بیمارانش دلسوزانه رفتار کند. و نتیجه با نیت معنوی مطابقت خواهد داشت.
If the Scientist reaches his patient through divine Love, the healing work will be accomplished at one visit, and the disease will vanish into its native nothingness like dew before the morning sunshine. If the Scientist has enough Christly affection to win his own pardon, and such commendation as the Magdalen gained from Jesus, then he is Christian enough to practise scientifically and deal with his patients compassionately; and the result will correspond with the spiritual intent.
عشق قانون علم مسیحی را برآورده می کند و چیزی جز این اصل الهی که درک و نشان داده شده است، نمی تواند چشم انداز آخرالزمان را فراهم کند، هفت مهر خطا را با حقیقت بگشاید، یا توهمات بی شمار گناه، بیماری و مرگ را آشکار کند.
Love fulfils the law of Christian Science, and nothing short of this divine Principle, understood and demonstrated, can ever furnish the vision of the Apocalypse, open the seven seals of error with Truth, or uncover the myriad illusions of sin, sickness, and death.
"خدا عشق است." بیشتر از این نمی‌توانیم بخواهیم، نمی‌توانیم به بالاتر نگاه کنیم، نمی‌توانیم دورتر برویم.
"God is Love." More than this we cannot ask, higher we cannot look, farther we cannot go.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6