یکشنبه، سپتامبر 29، 2024
او صخره است، کارش کامل است، زیرا همه راههای او داوری است. او خدای راستی و بی گناه، عادل و درست است.۔
“He is the Rock, his work is perfect: for all his ways are judgment: a God of truth and without iniquity, just and right is he.”
17 زیرا اینک من آسمانهای جدید و زمینی جدید می آفرینم و اولی به یاد نخواهد آمد و به ذهن نخواهد آمد.
18 اما شما از آنچه من می آفرینم شاد باشید و تا ابد شاد باشید زیرا اینک اورشلیم را برای شادی و قومش را شادی می آفرینم.
9 خداوند با همه نیکوکار است و رحمت او بر تمامی اعمالش است.
10 ای خداوند، تمامی اعمال تو تو را ستایش خواهد کرد. و قدیسانت تو را برکت خواهند داد.
11 آنها از جلال پادشاهی تو سخن خواهند گفت و از قدرت تو سخن خواهند گفت.
12 تا اعمال قدرتمند خود و شکوه و عظمت پادشاهی خود را به پسران مردم بشناساند.
13 پادشاهی تو پادشاهی جاودانی است و سلطنت تو در تمام نسل‌ها پابرجاست.
17. For, behold, I create new heavens and a new earth: and the former shall not be remembered, nor come into mind.
18. But be ye glad and rejoice for ever in that which I create: for, behold, I create Jerusalem a rejoicing, and her people a joy.
9. The Lord is good to all: and his tender mercies are over all his works.
10. All thy works shall praise thee, O Lord; and thy saints shall bless thee.
11. They shall speak of the glory of thy kingdom, and talk of thy power;
12. To make known to the sons of men his mighty acts, and the glorious majesty of his kingdom.
13. Thy kingdom is an everlasting kingdom, and thy dominion endureth throughout all generations.
د درس خطبه
1 در ابتدا خداوند آسمان و زمین را آفرید.
2 و زمین بی شکل و پوچ بود. و تاریکی بر چهره اعماق بود. و روح خدا بر روی آبها حرکت کرد.
3 و خدا گفت: بگذار نور باشد و نور شد.
26 و خدا گفت: بیایید انسان را به صورت خود و به شباهت خود بسازیم و آنها بر ماهیان دریا و بر پرندگان آسمان و بر چهارپایان و بر تمامی زمین و بر همه مسلط شوند. خزنده ای که روی زمین می خزد.
27 پس خدا انسان را به صورت خود آفرید، به صورت خدا او را آفرید. نر و ماده آنها را آفرید.
28 و خدا آنها را برکت داد و خدا به آنها گفت: بارور شوید و زیاد شوید و زمین را پر کنید و آن را مسلط کنید و بر ماهیان دریا و بر پرندگان آسمان و بر هر موجود زنده ای که روی زمین حرکت می کند
31 و خدا هر چه ساخته بود دید و اینک بسیار خوب بود.
1 In the beginning God created the heaven and the earth.
2 And the earth was without form, and void; and darkness was upon the face of the deep. And the Spirit of God moved upon the face of the waters.
3 And God said, Let there be light: and there was light.
26 And God said, Let us make man in our image, after our likeness: and let them have dominion over the fish of the sea, and over the fowl of the air, and over the cattle, and over all the earth, and over every creeping thing that creepeth upon the earth.
27 So God created man in his own image, in the image of God created he him; male and female created he them.
28 And God blessed them, and God said unto them, Be fruitful, and multiply, and replenish the earth, and subdue it: and have dominion over the fish of the sea, and over the fowl of the air, and over every living thing that moveth upon the earth.
29 And God said, Behold, I have given you every herb bearing seed, which is upon the face of all the earth, and every tree, in the which is the fruit of a tree yielding seed; to you it shall be for meat.
30 And to every beast of the earth, and to every fowl of the air, and to every thing that creepeth upon the earth, wherein there is life, I have given every green herb for meat: and it was so.
31 And God saw every thing that he had made, and, behold, it was very good. And the evening and the morning were the sixth day.
12 و واقع شد که چون در شهری بود، مردی پر از جذام را دید که با دیدن عیسی به روی خود افتاد و او را التماس کرد و گفت: خداوندا، اگر بخواهی، می توانی مرا پاک کنی.
13 و او دست خود را دراز کرده، او را لمس کرد و گفت: می‌خواهم، پاک باش. و بلافاصله جذام از او دور شد.
14 و به او دستور داد که به کسی نگوید، بلکه برو، و خود را به کاهن نشان ده، و برای تطهیر خود، چنانکه موسی امر فرموده بود، برای شهادت به ایشان تقدیم کن.
15 اما شهرت او بیشتر شد و جماعت زیادی گرد آمدند تا بشنوند و از ناتوانی های خود توسط او شفا یابند.
16 و خود را به بیابان کشاند و دعا کرد.
12 And it came to pass, when he was in a certain city, behold a man full of leprosy: who seeing Jesus fell on his face, and besought him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.
13 And he put forth his hand, and touched him, saying, I will: be thou clean. And immediately the leprosy departed from him.
14 And he charged him to tell no man: but go, and shew thyself to the priest, and offer for thy cleansing, according as Moses commanded, for a testimony unto them.
15 But so much the more went there a fame abroad of him: and great multitudes came together to hear, and to be healed by him of their infirmities.
16 And he withdrew himself into the wilderness, and prayed.
35 و واقع شد که وقتی به اریحا نزدیک شد، مردی نابینا در کنار راه نشسته بود و التماس می کرد:
36 و با شنيدن عبور جمعيت، پرسيد منظورش چيست؟
37 و به او گفتند که عیسی ناصری از آنجا می گذرد.
38 و فریاد زد و گفت: عیسی پسر داوود، بر من رحم کن.
39 و پیشینیان او را سرزنش کردند که سکوت کند، اما او بیش از پیش فریاد می زد که ای پسر داوود، به من رحم کن.
40 و عیسی ایستاده دستور داد که او را نزد او بیاورند و چون نزدیک شد از او پرسید:
41 گفت: چه می خواهی با تو بکنم؟ و گفت: خداوندا، تا بینایی خود را باز کنم.
42 عیسی به او گفت: بینا شو، ایمانت تو را نجات داد.
43 و فوراً بینا شد و به دنبال او رفت و خدا را تمجید می کرد و همه مردم چون این را دیدند خدا را ستایش کردند.
35 And it came to pass, that as he was come nigh unto Jericho, a certain blind man sat by the way side begging:
36 And hearing the multitude pass by, he asked what it meant.
37 And they told him, that Jesus of Nazareth passeth by.
38 And he cried, saying, Jesus, thou Son of David, have mercy on me.
39 And they which went before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried so much the more, Thou Son of David, have mercy on me.
40 And Jesus stood, and commanded him to be brought unto him: and when he was come near, he asked him,
41 Saying, What wilt thou that I shall do unto thee? And he said, Lord, that I may receive my sight.
42 And Jesus said unto him, Receive thy sight: thy faith hath saved thee.
43 And immediately he received his sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw it, gave praise unto God.
31 و دوباره از سواحل صور و صیدون حرکت کرد و از میان سواحل دکاپولیس به دریای جلیل رسید.
32 و كسی را نزد او آوردند كه ناشنوا بود و در گفتار او مانعی داشت. و از او التماس می کنند که دست خود را بر او بگذارد.
33 و او را از جمعیت جدا کرد و انگشتانش را در گوشهایش گذاشت و تف کرد و زبانش را لمس کرد.
34 و به آسمان نگاه کرد، آهی کشید و به او گفت: اففتا، یعنی باز شو.
35 و بی درنگ گوشهایش باز شد و رشته زبانش باز شد و به زبان ساده سخن گفت.
36 و او به آنها دستور داد که به کسی نگویند، اما هر چه بیشتر آنها را سفارش می کرد. هر چه بیشتر آن را منتشر کردند.
37 و بی اندازه متحیر شدند و گفتند: او همه چیز را به خوبی انجام داده است: او هم کر را به شنیدن و هم لال را به صحبت می کند.
31 And again, departing from the coasts of Tyre and Sidon, he came unto the sea of Galilee, through the midst of the coasts of Decapolis.
32 And they bring unto him one that was deaf, and had an impediment in his speech; and they beseech him to put his hand upon him.
33 And he took him aside from the multitude, and put his fingers into his ears, and he spit, and touched his tongue;
34 And looking up to heaven, he sighed, and saith unto him, Ephphatha, that is, Be opened.
35 And straightway his ears were opened, and the string of his tongue was loosed, and he spake plain.
36 And he charged them that they should tell no man: but the more he charged them, so much the more a great deal they published it;
37 And were beyond measure astonished, saying, He hath done all things well: he maketh both the deaf to hear, and the dumb to speak.
12 گوش شنوا و چشم بینا، خداوند هر دو را آفریده است.
12 The hearing ear, and the seeing eye, the Lord hath made even both of them.
16 زیرا که همه چیز در آسمان و زمین و مرئی و نادیدنی به وسیله او آفریده شد، خواه تاج و تخت باشد، خواه سلطنت، خواه حاکمیت، یا قدرت.
17 و او قبل از همه چیز است و همه چیز به وسیله او است.
18 و او سر بدن یعنی کلیسا است. تا در همه چیز او برتری داشته باشد.
19 زیرا پدر پسندیده بود که تمام پری در او ساکن شود.
20 و از طریق خون صلیب خود صلح کرد تا به وسیله او همه چیز را با خود آشتی دهد. به وسیلۀ او می گویم، چه در زمین باشند و چه در آسمان.
16 For by him were all things created, that are in heaven, and that are in earth, visible and invisible, whether they be thrones, or dominions, or principalities, or powers: all things were created by him, and for him:
17 And he is before all things, and by him all things consist.
18 And he is the head of the body, the church: who is the beginning, the firstborn from the dead; that in all things he might have the preeminence.
19 For it pleased the Father that in him should all fulness dwell;
20 And, having made peace through the blood of his cross, by him to reconcile all things unto himself; by him, I say, whether they be things in earth, or things in heaven.
14 می‌دانم که هر چه خدا انجام دهد تا ابد خواهد بود و هیچ چیزی را نمی‌توان گرفت و چیزی از آن گرفت و خدا آن را انجام می‌دهد تا مردم از او بترسند.
15 آنچه بوده است اکنون است. و آنچه باید باشد قبلا بوده است.
14 I know that, whatsoever God doeth, it shall be for ever: nothing can be put to it, nor any thing taken from it: and God doeth it, that men should fear before him.
15 That which hath been is now; and that which is to be hath already been;
48 پس کامل باشید همانطور که پدر شما که در آسمان است کامل است.
48 Be ye therefore perfect, even as your Father which is in heaven is perfect.
واقعیت روحانی، هماهنگ، تغییر ناپذیر، جاودانه، الهی، ابدی است. هیچ چیز غیر معنوی نمی تواند واقعی، هماهنگ یا ابدی باشد. گناه، بیماری و فناپذیری پادپایان فرضی روح هستند و باید با واقعیت تضاد داشته باشند.
Reality is spiritual, harmonious, immutable, immortal, divine, eternal. Nothing unspiritual can be real, harmonious, or eternal. Sin, sickness, and mortality are the suppositional antipodes of Spirit, and must be contradictions of reality.
زمان هنوز به ابدیت، جاودانگی، واقعیت کامل نرسیده است. همه چیزهای واقعی ابدی هستند. کمال زیربنای واقعیت است. بدون کمال، هیچ چیز کاملا واقعی نیست. همه چیز به ناپدید شدن ادامه خواهد داد، تا زمانی که کمال ظاهر شود و واقعیت حاصل شود.
Time has not yet reached eternity, immortality, complete reality. All the real is eternal. Perfection underlies reality. Without perfection, nothing is wholly real. All things will continue to disappear, until perfection appears and reality is reached.
تمام عبارات متنوع خدا منعکس کننده سلامتی، قدوسیت، جاودانگی - زندگی نامحدود، حقیقت و عشق است.
اصل الهی یا روح، همه چیز را درک می کند و بیان می کند، و بنابراین همه باید به همان اندازه کامل باشند که اصل الهی کامل است. هیچ چیز جدیدی برای روح نیست. هیچ چیز نمی تواند برای ذهن ابدی، نویسنده همه چیز، که از ابدیت ایده های خود را می شناسد، بدیع باشد. الوهیت از کار او راضی بود. چگونه او می تواند غیر از این باشد، زیرا آفرینش روحانی زاییده، نشأت گرفته از خویشتن داری نامحدود و خرد فناناپذیر او بود؟
All the varied expressions of God reflect health, holiness, immortality — infinite Life, Truth, and Love.
The divine Principle, or Spirit, comprehends and expresses all, and all must therefore be as perfect as the divine Principle is perfect. Nothing is new to Spirit. Nothing can be novel to eternal Mind, the author of all things, who from all eternity knoweth His own ideas. Deity was satisfied with His work. How could He be otherwise, since the spiritual creation was the outgrowth, the emanation, of His infinite self-containment and immortal wisdom?
به آرامی از ماده به روح ظهور کنید. فکر نکنید که غایت معنوی همه چیز را خنثی کنید، بلکه به طور طبیعی از طریق سلامتی و اخلاق بهتر و در نتیجه رشد معنوی به روح بیایید. نه مرگ، بلکه درک زندگی انسان را جاودانه می کند. این باور که زندگی می تواند در ماده یا روح در بدن باشد، و انسان از خاک یا از تخم بیرون می آید، نتیجه خطای فانی است که مسیح، یا حقیقت، با اجرای قانون روحانی وجود، که در آن انسان است، از بین می برد. کامل، حتی همانطور که "پدری که در آسمان است کامل است." اگر اندیشه تسلط خود را به قدرت های دیگر بسپارد، نمی تواند تصاویر زیبای خود را بر بدن ترسیم کند، بلکه آنها را محو می کند و عوامل بیگانه را به نام بیماری و گناه ترسیم می کند.
Emerge gently from matter into Spirit. Think not to thwart the spiritual ultimate of all things, but come naturally into Spirit through better health and morals and as the result of spiritual growth. Not death, but the understanding of Life, makes man immortal. The belief that life can be in matter or soul in body, and that man springs from dust or from an egg, is the result of the mortal error which Christ, or Truth, destroys by fulfilling the spiritual law of being, in which man is perfect, even as the "Father which is in heaven is perfect." If thought yields its dominion to other powers, it cannot outline on the body its own beautiful images, but it effaces them and delineates foreign agents, called disease and sin.
بینایی، شنوایی، همه حواس روحی انسان جاودانه است. آنها را نمی توان از دست داد. واقعیت و جاودانگی آنها در روح و درک است، نه در ماده - از این رو ماندگاری آنها. اگر اینطور نبود انسان به سرعت نابود می شد. اگر حواس پنج گانه جسمانی وسیله ای برای درک خدا بود، فلج، نابینایی و ناشنوایی انسان را در موقعیتی وحشتناک قرار می داد، جایی که او مانند کسانی بود که "بی امید و بی خدا در دنیا". اما در واقع، این بلاها اغلب انسان ها را به جستجو و یافتن احساسی بالاتر از خوشبختی و هستی سوق می دهد.
زندگی بی مرگ است زندگی مبدأ و غایت انسان است که هرگز از طریق مرگ به دست نمی‌آید، بلکه با قدم گذاشتن در مسیر حقیقت، چه قبل و چه بعد از آن که مرگ نامیده می‌شود، به دست می‌آید. مسیحیت در دیدن و شنیدن معنوی بیشتر از مادی است. در تمرین دائمی قوای ذهنی بیش از از دست دادن آنها، علم وجود دارد. آنها نمی توانند گم شوند، در حالی که ذهن باقی می ماند. درک این امر قرنها پیش به نابینایان بینایی و ناشنوایان شنوایی داد و شگفتی را تکرار خواهد کرد.
Sight, hearing, all the spiritual senses of man, are eternal. They cannot be lost. Their reality and immortality are in Spirit and understanding, not in matter, — hence their permanence. If this were not so, man would be speedily annihilated. If the five corporeal senses were the medium through which to understand God, then palsy, blindness, and deafness would place man in a terrible situation, where he would be like those "having no hope, and without God in the world;" but as a matter of fact, these calamities often drive mortals to seek and to find a higher sense of happiness and existence.
Life is deathless. Life is the origin and ultimate of man, never attainable through death, but gained by walking in the pathway of Truth both before and after that which is called death. There is more Christianity in seeing and hearing spiritually than materially. There is more Science in the perpetual exercise of the Mind-faculties than in their loss. Lost they cannot be, while Mind remains. The apprehension of this gave sight to the blind and hearing to the deaf centuries ago, and it will repeat the wonder.
ذهن به تنهایی دارای تمام قوا، ادراک و درک است. از این رو مواهب ذهنی در اختیار سازماندهی و تجزیه نیستند، در غیر این صورت همین کرم ها می توانند انسان را از مد بیاندازند. اگر ممکن بود حواس واقعی انسان آسیب ببیند، روح می توانست آنها را در کمال خود بازتولید کند. اما آنها را نمی توان آشفته و نابود کرد، زیرا در ذهن جاودانه وجود دارند، نه در ماده.
Mind alone possesses all faculties, perception, and comprehension. Therefore mental endowments are not at the mercy of organization and decomposition, — otherwise the very worms could unfashion man. If it were possible for the real senses of man to be injured, Soul could reproduce them in all their perfection; but they cannot be disturbed nor destroyed, since they exist in immortal Mind, not in matter.
برای شفا دهنده علوم مسیحی، بیماری رویایی است که بیمار باید از آن بیدار شود. بیماری نباید برای پزشک واقعی جلوه کند، زیرا قابل اثبات است که راه درمان بیمار این است که بیماری را برای او غیرواقعی نشان دهد. برای انجام این کار، پزشک باید غیرواقعی بودن بیماری در علم را درک کند.
To the Christian Science healer, sickness is a dream from which the patient needs to be awakened. Disease should not appear real to the physician, since it is demonstrable that the way to cure the patient is to make disease unreal to him. To do this, the physician must understand the unreality of disease in Science.
عیسی در علم انسان کامل را دید، که در جایی که انسان فانی گناهکار برای فانیان ظاهر می شود، بر او ظاهر شد. در این انسان کامل، ناجی شباهت خود خدا را دید و این دیدگاه صحیح نسبت به انسان، بیماران را شفا داد. بنابراین عیسی تعلیم داد که ملکوت خدا دست نخورده، جهانی است و انسان پاک و مقدس است.
Jesus beheld in Science the perfect man, who appeared to him where sinning mortal man appears to mortals. In this perfect man the Saviour saw God's own likeness, and this correct view of man healed the sick. Thus Jesus taught that the kingdom of God is intact, universal, and that man is pure and holy.
انکار ادعای ماده گامی بزرگ به سوی شادی های روح، به سوی آزادی انسان و پیروزی نهایی بر بدن است.
فقط یک راه به بهشت وجود دارد، هماهنگی، و مسیح در علم الهی این راه را به ما نشان می دهد. این است که هیچ واقعیت دیگری را نشناسیم - به جز خیر، خدا و انعکاس او، هیچ آگاهی دیگری از زندگی نداشته باشیم، و برتر از به اصطلاح درد و لذت حواس باشیم.
Denial of the claims of matter is a great step towards the joys of Spirit, towards human freedom and the final triumph over the body.
There is but one way to heaven, harmony, and Christ in divine Science shows us this way. It is to know no other reality — to have no other consciousness of life — than good, God and His reflection, and to rise superior to the so-called pain and pleasure of the senses.
وقتی به حقیقت هستی بیشتر ایمان داریم تا به خطا، ایمان به روح بیشتر از ماده، ایمان به زندگی بیشتر از مردن، ایمان به خدا بیشتر از انسان است، آنگاه هیچ فرض مادی نمی تواند مانع ما شود. شفای مریض و از بین بردن خطا.
When we come to have more faith in the truth of being than we have in error, more faith in Spirit than in matter, more faith in living than in dying, more faith in God than in man, then no material suppositions can prevent us from healing the sick and destroying error.
خطای فانی در شیمیایی شدن اخلاقی ناپدید خواهد شد. این تخمیر ذهنی آغاز شده است و تا زمانی که همه خطاهای اعتقادی به درک تسلیم نشوند ادامه خواهد داشت. باور قابل تغییر است، اما درک معنوی تغییر ناپذیر است.
Mortal error will vanish in a moral chemicalization. This mental fermentation has begun, and will continue until all errors of belief yield to understanding. Belief is changeable, but spiritual understanding is changeless.
تمام واقعیت در خدا و خلقت او هماهنگ و جاودانه است. آنچه را که او می آفریند نیکو است و هر چه را که ساخته می شود می سازد. بنابراین، تنها واقعیت گناه، بیماری یا مرگ، این واقعیت وحشتناک است که باورهای نادرست انسان واقعی به نظر می رسد، تا زمانی که خدا لباس مبدل آنها را از بین ببرد. آنها حقیقت ندارند، زیرا آنها از خدا نیستند. ما در علوم مسیحی می آموزیم که تمام ناهماهنگی ذهن یا بدن فانی توهم است، نه واقعیت دارد و نه هویت، اگرچه به نظر واقعی و یکسان است.
All reality is in God and His creation, harmonious and eternal. That which He creates is good, and He makes all that is made. Therefore the only reality of sin, sickness, or death is the awful fact that unrealities seem real to human, erring belief, until God strips off their disguise. They are not true, because they are not of God. We learn in Christian Science that all inharmony of mortal mind or body is illusion, possessing neither reality nor identity though seeming to be real and identical.
حقیقت هستی را به خاطر بسپار، که انسان تصویر و تشبیه خداست که در او همه هستی بی درد و ماندگار است. به یاد داشته باشید که کمال انسان واقعی و غیر قابل ایراد است.
Keep in mind the verity of being, — that man is the image and likeness of God, in whom all being is painless and permanent. Remember that man's perfection is real and unimpeachable.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6