یکشنبه، مه 25، 2025
جان من خداوند را ستایش می‌کند، و روح من در خدا، نجات‌دهنده‌ام، شادی می‌کند.۔
“My soul doth magnify the Lord, And my spirit hath rejoiced in God my Saviour.”
8 ای مردم، خدای ما را ستایش کنید و صدای ستایش او را به گوش جهانیان برسانید:
9 که جان ما را در زندگی نگه می‌دارد و نمی‌گذارد پاهای ما تکان بخورد.
16 ای همهٔ شما که از خدا می‌ترسید، بیایید و بشنوید، تا آنچه را که او برای جان من انجام داده است، اعلام کنم.
17 با دهانم به درگاه او فریاد زدم و او با زبانم ستایش کرد.
18 اگر گناه را در دل خود بپذیرم، خداوند مرا نخواهد شنید.
19 اما به راستی خدا مرا شنیده است؛ او به صدای دعای من توجه کرده است.
20 متبارک باد خدایی که دعای مرا و رحمت خود را از من برنگردانیده است.
8. O bless our God, ye people, and make the voice of his praise to be heard:
9. Which holdeth our soul in life, and suffereth not our feet to be moved.
16. Come and hear, all ye that fear God, and I will declare what he hath done for my soul.
17. I cried unto him with my mouth, and he was extolled with my tongue.
18. If I regard iniquity in my heart, the Lord will not hear me:
19. But verily God hath heard me; he hath attended to the voice of my prayer.
20. Blessed be God, which hath not turned away my prayer, nor his mercy from me.
د درس خطبه
1 ای هر که تشنه است، به آب بیاید و هر که پول ندارد. بیایید، بخرید و بخورید. آری، بیا، شراب و شیر را بدون پول و بدون قیمت بخر.
3 گوش خود را متمایل کن و نزد من بیا، بشنو تا جان تو زنده شود. و من با تو عهد ابدی خواهم بست، حتی رحمتهای مطمئن داود.
1 Ho, every one that thirsteth, come ye to the waters, and he that hath no money; come ye, buy, and eat; yea, come, buy wine and milk without money and without price.
3 Incline your ear, and come unto me: hear, and your soul shall live; and I will make an everlasting covenant with you, even the sure mercies of David.
20 جان ما منتظر خداوند است: او یاور و سپر ماست.
21 زیرا دل ما در او شادمان خواهد شد، زیرا به نام مقدس او توکل کرده‌ایم.
22 ای خداوند، رحمت تو بر ما باد، چنانکه به تو امید بسته‌ایم.
20 Our soul waiteth for the Lord: he is our help and our shield.
21 For our heart shall rejoice in him, because we have trusted in his holy name.
22 Let thy mercy, O Lord, be upon us, according as we hope in thee.
1 و عیسی پر از روح القدس از اردن بازگشت،
33 و در کنیسه مردی بود که روح شیطان ناپاک داشت و با صدای بلند فریاد زد:
34 گفتن ما را رها کن. ای عیسی ناصری، ما با تو چه کار داریم؟ آیا آمده ای که ما را نابود کنی؟ من تو را می شناسم که هستی. مقدس خدا
35 و عیسی او را ملامت کرد و گفت: سکوت کن و از او بیرون بیا. و چون شیطان او را در میان افکند، از او بیرون آمد و به او آسیبی نرساند.
36 و همگی متحیر شده، میان خود می گفتند: این چه حرفی است! زیرا او با قدرت و قدرت به ارواح ناپاک فرمان می دهد و آنها بیرون می آیند.
37 و آوازه او در هر نقطه از اطراف آن کشور منتشر شد.
1 And Jesus being full of the Holy Ghost returned from Jordan,
33 And in the synagogue there was a man, which had a spirit of an unclean devil, and cried out with a loud voice,
34 Saying, Let us alone; what have we to do with thee, thou Jesus of Nazareth? art thou come to destroy us? I know thee who thou art; the Holy One of God.
35 And Jesus rebuked him, saying, Hold thy peace, and come out of him. And when the devil had thrown him in the midst, he came out of him, and hurt him not.
36 And they were all amazed, and spake among themselves, saying, What a word is this! for with authority and power he commandeth the unclean spirits, and they come out.
37 And the fame of him went out into every place of the country round about.
19 آنگاه عیسی در جواب ایشان گفت: آمین، آمین، به شما می‌گویم که پسر از خود هیچ نمی‌تواند کرد، مگر آنچه می‌بیند که پدر به عمل می‌آورد. زیرا هر آنچه او می‌کند، پسر نیز همچنین می‌کند.
19 Then answered Jesus and said unto them, Verily, verily, I say unto you, The Son can do nothing of himself, but what he seeth the Father do: for what things soever he doeth, these also doeth the Son likewise.
1 در این میان، هنگامی که تعداد بیشماری از مردم دور هم جمع شده بودند، به گونه ای که بر یکدیگر پایکوبی کردند،
13 ...یکی از اعضای گروه به او گفت: استاد، با برادرم صحبت کن که او ارث را با من تقسیم کند.
14 و به او گفت: ای ای مرد، چه کسی مرا بر تو قاضی یا جداکننده قرار داد؟
15 و او به آنها گفت: مواظب باشید و از طمع برحذر باشید، زیرا زندگی انسان به فراوانی چیزهایی که در اختیار دارد نیست.
16 و برای ایشان مَثَلی زد و گفت: زمین مردی ثروتمند به وفور بیرون آورد.
17 و در درون خود فکر کرد و گفت: چه کنم، زیرا جایی برای دادن میوه ندارم؟
18 و او گفت: من چنین خواهم کرد: انبارهای خود را خراب خواهم کرد و بزرگتر خواهم ساخت. و همه ثمرات و اموال خود را در آنجا عطا خواهم کرد.
19 و به جان خود خواهم گفت ای جان، تو اموال زیادی برای سالیان دراز داری. آسوده باش، بخور، بیاشام و شاد باش.
20 اما خدا به او گفت: ای احمق، این شب از تو خواسته می شود. پس آن چیزهایی که تو فراهم کرده ای کیست؟
21 کسی که برای خود گنج جمع می کند و نزد خدا ثروتمند نیست نیز چنین است.
22 و او به شاگردان خود گفت: بنابراین به شما می گویم: به زندگی خود فکر نکنید که چه خواهید خورد. نه برای بدن، چه بپوشید.
23 جان بیش از گوشت است و بدن از لباس.
24 کلاغ ها را در نظر بگیرید، زیرا نه می کارند و نه درو می کنند. که نه انبار دارند و نه انبار. و خدا به آنها غذا می دهد. شما چقدر بهتر از پرندگان هستید؟
28 اگر خدا علف‌ها را که امروز در مزرعه است و فردا در تنور می‌اندازند، چنین می‌پوشاند. ای کم ایمانان چقدر بیشتر شما را می پوشاند؟
29 و نطلبید که چه بخورید، یا آنچه می نوشید، شک نکنید.
30 زیرا امتهای جهان در پی همه این چیزها هستند و پدر شما می داند که شما به این چیزها نیاز دارید.
31 بلکه بیشتر به دنبال ملکوت خدا باشید. و همه این چیزها به شما اضافه خواهد شد.
1 In the mean time, when there were gathered together an innumerable multitude of people, insomuch that they trode one upon another,
13 …one of the company said unto him, Master, speak to my brother, that he divide the inheritance with me.
14 And he said unto him, Man, who made me a judge or a divider over you?
15 And he said unto them, Take heed, and beware of covetousness: for a man’s life consisteth not in the abundance of the things which he possesseth.
16 And he spake a parable unto them, saying, The ground of a certain rich man brought forth plentifully:
17 And he thought within himself, saying, What shall I do, because I have no room where to bestow my fruits?
18 And he said, This will I do: I will pull down my barns, and build greater; and there will I bestow all my fruits and my goods.
19 And I will say to my soul, Soul, thou hast much goods laid up for many years; take thine ease, eat, drink, and be merry.
20 But God said unto him, Thou fool, this night thy soul shall be required of thee: then whose shall those things be, which thou hast provided?
21 So is he that layeth up treasure for himself, and is not rich toward God.
22 And he said unto his disciples, Therefore I say unto you, Take no thought for your life, what ye shall eat; neither for the body, what ye shall put on.
23 The life is more than meat, and the body is more than raiment.
24 Consider the ravens: for they neither sow nor reap; which neither have storehouse nor barn; and God feedeth them: how much more are ye better than the fowls?
28 If then God so clothe the grass, which is to day in the field, and to morrow is cast into the oven; how much more will he clothe you, O ye of little faith?
29 And seek not ye what ye shall eat, or what ye shall drink, neither be ye of doubtful mind.
30 For all these things do the nations of the world seek after: and your Father knoweth that ye have need of these things.
31 But rather seek ye the kingdom of God; and all these things shall be added unto you.
24 آنگاه عیسی به شاگردان خود گفت: اگر کسی می‌خواهد به دنبال من بیاید، خود را انکار کند و صلیب خود را بردارد و به دنبال من بیاید.
25 زیرا هر که جان خود را نجات دهد، آن را از دست خواهد داد و هر که جان خود را به خاطر من از دست بدهد، آن را خواهد یافت.
26 زیرا انسان چه سودی دارد که تمام دنیا را به دست آورد و جان خود را از دست بدهد؟ یا انسان در ازای جان خود چه خواهد داد؟
24 Then said Jesus unto his disciples, If any man will come after me, let him deny himself, and take up his cross, and follow me.
25 For whosoever will save his life shall lose it: and whosoever will lose his life for my sake shall find it.
26 For what is a man profited, if he shall gain the whole world, and lose his own soul? or what shall a man give in exchange for his soul?
28 و از کسانی که بدن را می کشند، اما نمی توانند جان را بکشند، بترسید، بلکه از کسی که می تواند روح و بدن را در جهنم هلاک کند، بترسید.
28 And fear not them which kill the body, but are not able to kill the soul: but rather fear him which is able to destroy both soul and body in hell.
6 آیا این روزه ای نیست که من انتخاب کرده ام؟ باندهای شرارت را باز کنید، بارهای سنگین را باز کنید، و ستمدیدگان را آزاد کنید، و هر یوغی را بشکنید؟
8 آنگاه نور تو مانند صبح می درخشد و سلامتی تو به سرعت ظهور می کند. و عدالت تو پیش روی تو خواهد رفت. جلال خداوند پاداش تو خواهد بود.
9 آنگاه صدا خواهی کرد و خداوند اجابت خواهد کرد. تو گریه خواهی کرد و او خواهد گفت: اینجا هستم. اگر یوغ و بیرون آوردن انگشت و بیهودگی را از میان خود برداری.
10 و اگر جان خود را به سوی گرسنه بکشی و رنجیده را سیر کنی. آنگاه نور تو در تاریکی طلوع خواهد کرد و تاریکی تو مانند ظهر خواهد بود.
11 و خداوند تو را پیوسته راهنمایی خواهد کرد و جان تو را در خشکسالی سیر خواهد کرد و استخوانهایت را فربه خواهد کرد و تو مانند باغی پرآب و مانند چشمه آبی خواهی بود که آبهایش کم نمی شود.
6 Is not this the fast that I have chosen? to loose the bands of wickedness, to undo the heavy burdens, and to let the oppressed go free, and that ye break every yoke?
8 Then shall thy light break forth as the morning, and thine health shall spring forth speedily: and thy righteousness shall go before thee; the glory of the Lord shall be thy rereward.
9 Then shalt thou call, and the Lord shall answer; thou shalt cry, and he shall say, Here I am. If thou take away from the midst of thee the yoke, the putting forth of the finger, and speaking vanity;
10 And if thou draw out thy soul to the hungry, and satisfy the afflicted soul; then shall thy light rise in obscurity, and thy darkness be as the noonday:
11 And the Lord shall guide thee continually, and satisfy thy soul in drought, and make fat thy bones: and thou shalt be like a watered garden, and like a spring of water, whose waters fail not.
23 و خودِ خدای آرامش، شما را کاملاً تقدیس فرماید؛ و از خدا می‌خواهم که تمام روح و جان و بدن شما تا آمدن خداوند ما عیسی مسیح بی‌عیب محفوظ بماند.
23 And the very God of peace sanctify you wholly; and I pray God your whole spirit and soul and body be preserved blameless unto the coming of our Lord Jesus Christ.
روح، یا جان، خداست، تغییرناپذیر و جاودان؛ و انسان با روح، خدا، همزیستی دارد و آن را منعکس می‌کند، زیرا انسان تصویر خداست.
Soul, or Spirit, is God, unchangeable and eternal; and man coexists with and reflects Soul, God, for man is God's image.
روح، جوهر، حیات و هوش انسان است که فردیت یافته است، اما نه در ماده. روح هرگز نمی‌تواند چیزی فروتر از روح را منعکس کند.
انسان تجلی روح است. سرخپوستان وقتی دریاچه‌ای زیبا را "لبخند روح بزرگ" نامیدند، نگاهی اجمالی به واقعیت بنیادین انداختند. روح، جدا از انسان، که تجلی روح است، یک عدم وجود خواهد بود؛ انسان، جدا از روح، موجودیت خود را از دست خواهد داد. اما چنین جدایی وجود ندارد، نمی‌تواند وجود داشته باشد، زیرا انسان با خدا همزیستی دارد.
Soul is the substance, Life, and intelligence of man, which is individualized, but not in matter. Soul can never reflect anything inferior to Spirit.
Man is the expression of Soul. The Indians caught some glimpses of the underlying reality, when they called a certain beautiful lake "the smile of the Great Spirit." Separated from man, who expresses Soul, Spirit would be a nonentity; man, divorced from Spirit, would lose his entity. But there is, there can be, no such division, for man is coexistent with God.
ذهن الهی، روح انسان است و به انسان بر همه چیز تسلط می‌دهد. انسان نه از پایه مادی آفریده شده و نه موظف به اطاعت از قوانین مادی است که روح هرگز آنها را وضع نکرده است؛ قلمرو او در قوانین معنوی، در قانون برتر ذهن است.
The divine Mind is the Soul of man, and gives man dominion over all things. Man was not created from a material basis, nor bidden to obey material laws which Spirit never made; his province is in spiritual statutes, in the higher law of Mind.
ما به همان نسبت که ذات الهی را درک می‌کنیم و او را با درک دوست می‌داریم، اطاعت و پرستش خواهیم کرد، دیگر بر سر مادیات نمی‌جنگیم، بلکه از فراوانی خدای خود شادمان خواهیم بود. آنگاه دین از قلب خواهد بود و نه از سر.
ما از نظر معنوی عبادت می‌کنیم، تنها زمانی که از پرستش مادی دست برداریم. پارسایی معنوی روح مسیحیت است.
We shall obey and adore in proportion as we apprehend the divine nature and love Him understandingly, warring no more over the corporeality, but rejoicing in the affluence of our God. Religion will then be of the heart and not of the head.
We worship spiritually, only as we cease to worship materially. Spiritual devoutness is the soul of Christianity.
دانشمندان مسیحی باید تحت فشار مداوم فرمان رسولان برای بیرون آمدن از دنیای مادی و جدا شدن زندگی کنند.
دانشجویان علوم مسیحی، که با حروف آن شروع می‌کنند و فکر می‌کنند بدون روح موفق می‌شوند، یا ایمان خود را غرق در کشتی می‌کنند یا به طرز غم‌انگیزی منحرف می‌شوند. آنها نه تنها باید بجویند، بلکه باید تلاش کنند تا وارد مسیر باریک زندگی شوند، زیرا "درگاهی که به هلاکت منتهی می‌شود، فراخ و راهی که به سوی آن می‌رود، وسیع است و بسیاری هستند که از آن عبور می‌کنند." انسان در جهتی که به آن نگاه می‌کند، گام برمی‌دارد و هر جا که گنج او باشد، قلب او نیز آنجا خواهد بود. اگر امیدها و عواطف ما معنوی باشند، از بالا می‌آیند، نه از پایین، و مانند گذشته میوه‌های روح را به بار می‌آورند.
Christian Scientists must live under the constant pressure of the apostolic command to come out from the material world and be separate.
Students of Christian Science, who start with its letter and think to succeed without the spirit, will either make shipwreck of their faith or be turned sadly awry. They must not only seek, but strive, to enter the narrow path of Life, for "wide is the gate, and broad is the way, that leadeth to destruction, and many there be which go in thereat." Man walks in the direction towards which he looks, and where his treasure is, there will his heart be also. If our hopes and affections are spiritual, they come from above, not from beneath, and they bear as of old the fruits of the Spirit.
ما باید این باور غلط را که حیات و هوش در ماده هستند، از بین ببریم و خود را بر آنچه خالص و کامل است، بنا کنیم. پولس گفت: "به روح راه بروید و شهوت جسم را برآورده نخواهید کرد." دیر یا زود خواهیم آموخت که قید و بندهای ظرفیت محدود انسان، توسط این توهم ساخته شده‌اند که او به جای روح، در جسم و به جای روح، در ماده زندگی می‌کند.
We must destroy the false belief that life and intelligence are in matter, and plant ourselves upon what is pure and perfect. Paul said, "Walk in the Spirit, and ye shall not fulfil the lust of the flesh." Sooner or later we shall learn that the fetters of man's finite capacity are forged by the illusion that he lives in body instead of in Soul, in matter instead of in Spirit.
روح منابع بی‌پایانی دارد که می‌تواند بشریت را برکت دهد، و اگر در روح جستجو شود، خوشبختی آسان‌تر به دست می‌آید و در حفظ ما امن‌تر خواهد بود. تنها لذت‌های والاتر می‌توانند هوس‌های انسان جاودان را برآورده کنند. ما نمی‌توانیم خوشبختی را در محدوده حس شخصی محدود کنیم. حواس هیچ لذت واقعی نمی‌دهند.
خیر در عواطف انسانی باید بر شر و معنویت بر حیوان غلبه داشته باشد، وگرنه خوشبختی هرگز به دست نخواهد آمد.
Soul has infinite resources with which to bless mankind, and happiness would be more readily attained and would be more secure in our keeping, if sought in Soul. Higher enjoyments alone can satisfy the cravings of immortal man. We cannot circumscribe happiness within the limits of personal sense. The senses confer no real enjoyment.
The good in human affections must have ascendency over the evil and the spiritual over the animal, or happiness will never be won.
قوانین به اصطلاح ماده و علم پزشکی هرگز انسان‌های فانی را کامل، هماهنگ و جاودان نکرده‌اند. انسان وقتی توسط روح اداره می‌شود، هماهنگ است. از این رو اهمیت درک حقیقت هستی، که قوانین وجود معنوی را آشکار می‌کند، آشکار می‌شود.
The so-called laws of matter and of medical science have never made mortals whole, harmonious, and immortal. Man is harmonious when governed by Soul. Hence the importance of understanding the truth of being, which reveals the laws of spiritual existence.
استاد با دانستن اینکه روح و ویژگی‌های آن برای همیشه از طریق انسان آشکار شده‌اند، بیماران را شفا داد، به نابینایان بینایی، به ناشنوایان شنوایی، به لنگان پا بخشید و بدین ترتیب عملکرد علمی ذهن الهی را بر ذهن و بدن انسان آشکار کرد و درک بهتری از روح و رستگاری ارائه داد.
Knowing that Soul and its attributes were forever manifested through man, the Master healed the sick, gave sight to the blind, hearing to the deaf, feet to the lame, thus bringing to light the scientific action of the divine Mind on human minds and bodies and giving a better understanding of Soul and salvation.
عیسی هرگز نیاموخت که داروها، غذا، هوا و ورزش می‌توانند انسان را سالم کنند یا اینکه می‌توانند زندگی انسان را نابود کنند؛ و همچنین این خطاها را با عمل خود نشان نداد. او هماهنگی انسان را به ذهن ارجاع می‌داد، نه به ماده، و هرگز سعی نکرد حکم خدا را که محکومیت گناه، بیماری و مرگ را از سوی خدا مهر و موم کرده بود، بی‌اثر جلوه دهد.
Jesus never taught that drugs, food, air, and exercise could make a man healthy, or that they could destroy human life; nor did he illustrate these errors by his practice. He referred man's harmony to Mind, not to matter, and never tried to make of none effect the sentence of God, which sealed God's condemnation of sin, sickness, and death.
عیسی گفت: "از او بترسید که قادر است هم روح و هم بدن را در جهنم نابود کند." مطالعه دقیق این متن نشان می‌دهد که در اینجا کلمه روح به معنای حس کاذب یا آگاهی مادی است. این دستور هشداری برای احتیاط بود، نه از روم، شیطان و نه از خدا، بلکه از گناه. بیماری، گناه و مرگ ملازم زندگی یا حقیقت نیستند. هیچ قانونی از آنها پشتیبانی نمی‌کند. آنها هیچ ارتباطی با خدا ندارند که با آن قدرت خود را برقرار کنند.
"Fear him which is able to destroy both soul and body in hell," said Jesus. A careful study of this text shows that here the word soul means a false sense or material consciousness. The command was a warning to beware, not of Rome, Satan, nor of God, but of sin. Sickness, sin, and death are not concomitants of Life or Truth. No law supports them. They have no relation to God wherewith to establish their power.
زندگی قانون روح است، حتی قانون روح حقیقت، و روح هرگز بدون نماینده خود نیست. وجود فردی انسان نه می‌تواند بمیرد و نه در بیهوشی ناپدید شود، همانطور که روح نمی‌تواند، زیرا هر دو جاودانه هستند. اگر انسان اکنون به مرگ اعتقاد دارد، باید هنگام یادگیری اینکه هیچ واقعیتی در مرگ وجود ندارد، به آن ایمان نیاورد، زیرا حقیقت هستی بی‌مرگ است. این باور که وجود وابسته به ماده است، باید توسط علم برآورده و بر آن تسلط یابد، قبل از اینکه زندگی قابل درک و هماهنگی باشد.
Life is the law of Soul, even the law of the spirit of Truth, and Soul is never without its representative. Man's individual being can no more die nor disappear in unconsciousness than can Soul, for both are immortal. If man believes in death now, he must disbelieve in it when learning that there is no reality in death, since the truth of being is deathless. The belief that existence is contingent on matter must be met and mastered by Science, before Life can be understood and harmony obtained.
علم مسیحی رابطه ظاهری روح و بدن را معکوس می‌کند و بدن را تابع ذهن قرار می‌دهد. در مورد انسان نیز همینطور است، انسانی که چیزی جز بنده فروتن ذهن آرام نیست، هرچند که برای حس محدود به نظر غیر از این می‌رسد. اما ما هرگز این را درک نخواهیم کرد در حالی که می‌پذیریم روح در بدن یا ذهن در ماده است و انسان در غیر هوش گنجانده شده است.
Christian Science reverses the seeming relation of Soul and body and makes body tributary to Mind. Thus it is with man, who is but the humble servant of the restful Mind, though it seems otherwise to finite sense. But we shall never understand this while we admit that soul is in body or mind in matter, and that man is included in non-intelligence.
آیا "خداوند خدای خود را با تمام قلب و با تمام روح و با تمام ذهن خود دوست داری"؟ این دستور شامل چیزهای زیادی می‌شود، حتی تسلیم تمام احساسات، محبت و پرستش صرفاً مادی. این الدورادوی مسیحیت است. این علم شامل علم زندگی است و فقط کنترل الهی روح را به رسمیت می‌شناسد، که در آن روح ارباب ماست و حس مادی و اراده انسانی جایی ندارند.
Dost thou "love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind"? This command includes much, even the surrender of all merely material sensation, affection, and worship. This is the El Dorado of Christianity. It involves the Science of Life, and recognizes only the divine control of Spirit, in which Soul is our master, and material sense and human will have no place.
همچنان که اندیشه انسان از یک مرحله به مرحله دیگر درد و بی‌دردی آگاهانه، غم و شادی - از ترس به امید و از ایمان به فهم - تغییر می‌کند، تجلی قابل مشاهده سرانجام انسانی خواهد بود که توسط روح اداره می‌شود، نه توسط حس مادی.
As human thought changes from one stage to another of conscious pain and painlessness, sorrow and joy, — from fear to hope and from faith to understanding, — the visible manifestation will at last be man governed by Soul, not by material sense.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6