یکشنبه، جولای 20، 2025
خداوند نور و نجات من است؛ از که بترسم؟ خداوند قوت جان من است؛ از که بترسم؟۔
“The Lord is my light and my salvation; whom shall I fear? the Lord is the strength of my life; of whom shall I be afraid?”
3 اگرچه لشکری بر من اردو زند، دلم نخواهد ترسید؛ اگرچه جنگ بر من برخیزد، در این مطمئن خواهم بود.
4 یک چیز از خداوند خواسته‌ام و آن را خواهم طلبید؛ که تمام روزهای زندگی‌ام در خانه خداوند ساکن باشم، تا زیبایی خداوند را ببینم و در معبد او پرسش کنم.
5 زیرا در زمان سختی، مرا در سایبان خود پنهان خواهد کرد؛ در نهان خیمه خود، مرا پنهان خواهد کرد؛ مرا بر صخره‌ای برپا خواهد داشت.
8 هنگامی که گفتی: روی مرا بجویید، دلم به تو گفت: روی تو را ای خداوند، خواهم جست.
11 ای خداوند، راه خود را به من بیاموز و مرا به خاطر دشمنانم در راه راست هدایت کن.
13 اگر باور نمی‌کردم که نیکویی خداوند را در سرزمین زندگان ببینم، خسته می‌شدم.
6 مطمئناً نیکویی و رحمت تمام روزهای زندگی‌ام مرا دنبال خواهد کرد و من تا ابد در خانه خداوند ساکن خواهم بود.
3. Though an host should encamp against me, my heart shall not fear: though war should rise against me, in this will I be confident.
4. One thing have I desired of the Lord, that will I seek after; that I may dwell in the house of the Lord all the days of my life, to behold the beauty of the Lord, and to inquire in his temple.
5. For in the time of trouble he shall hide me in his pavilion: in the secret of his tabernacle shall he hide me: he shall set me up upon a rock.
8. When thou saidst, Seek ye my face; my heart said unto thee, Thy face, Lord, will I seek.
11. Teach me thy way, O Lord, and lead me in a plain path, because of mine enemies.
13. I had fainted, unless I had believed to see the goodness of the Lord in the land of the living.
6. Surely goodness and mercy shall follow me all the days of my life: and I will dwell in the house of the Lord for ever.
د درس خطبه
28 در طریق عدالت، حیات است و در گذرگاه‌های آن، مرگ نیست.
28 In the way of righteousness is life; and in the pathway thereof there is no death.
1 و این برکتی است که موسی، مرد خدا، بنی‌اسرائیل را با آن برکت داد...
12 محبوب خداوند نزد او در امنیت ساکن خواهد بود؛ و خداوند تمام روز او را خواهد پوشانید، و او بین شانه‌های او ساکن خواهد بود.
25 نعل‌های تو از آهن و برنج خواهد بود؛ و مانند روزهایت، قدرت تو نیز خواهد بود.
27 خدای ابدی پناهگاه توست، و در زیر آن بازوهای جاودانی است:
29 خوشا به حال تو، ای اسرائیل! کیست مانند تو، ای قومی که توسط خداوند نجات یافته‌اید، سپر یاری توست، و کیست شمشیر جلال تو! و دشمنانت نزد تو دروغگو خواهند شد؛ و تو بر مکان‌های بلند آنها قدم خواهی گذاشت.
1 And this is the blessing, wherewith Moses the man of God blessed the children of
Israel …
12 The beloved of the Lord shall dwell in safety by him; and the Lord shall cover him all the day long, and he shall dwell between his shoulders.
25 Thy shoes shall be iron and brass; and as thy days, so shall thy strength be.
27 The eternal God is thy refuge, and underneath are the everlasting arms:
29 Happy art thou, O Israel: who is like unto thee, O people saved by the Lord, the shield of thy help, and who is the sword of thy excellency! and thine enemies shall be found liars unto thee; and thou shalt tread upon their high places.
1 و خداوند به موسی خطاب کرده، گفت:
2 کسانی را بفرست تا سرزمین کنعان را که به بنی‌اسرائیل می‌دهم، تفتیش کنند. از هر قبیله‌ای از پدرانشان، یک نفر را بفرستید، هر کدام یک رهبر در میان آنها.
25 و پس از چهل روز از تفتیش زمین بازگشتند.
26 و رفتند و نزد موسی و هارون و تمام جماعت بنی‌اسرائیل به صحرای فاران، به قادش، آمدند و برای ایشان و تمام جماعت خبر آوردند و میوه زمین را به ایشان نشان دادند.
27 و به او خبر دادند و گفتند: ما به زمینی که ما را فرستادی رسیدیم، و مطمئناً به شیر و عسل جاری است. و این میوه آن است.
28 با این حال، مردمی که در آن سرزمین ساکنند، قوی هستند و شهرها حصاردار و بسیار بزرگ هستند.
33 و در آنجا غول‌ها، یعنی پسران عناق را که از نسل غول‌ها هستند، دیدیم. و ما در نظر خود مانند ملخ بودیم، و همچنین در نظر آنها نیز چنین بودیم.
1 And the Lord spake unto Moses, saying,
2 Send thou men, that they may search the land of Canaan, which I give unto the children of Israel: of every tribe of their fathers shall ye send a man, every one a ruler among them.
25 And they returned from searching of the land after forty days.
26 And they went and came to Moses, and to Aaron, and to all the congregation of the children of Israel, unto the wilderness of Paran, to Kadesh; and brought back word unto them, and unto all the congregation, and shewed them the fruit of the land.
27 And they told him, and said, We came unto the land whither thou sentest us, and surely it floweth with milk and honey; and this is the fruit of it.
28 Nevertheless the people be strong that dwell in the land, and the cities are walled, and very great:
33 And there we saw the giants, the sons of Anak, which come of the giants: and we were in our own sight as grasshoppers, and so we were in their sight.
6 و یوشع بن نون و کالب بن یفنه که از کسانی بودند که زمین را جستجو کردند، لباس‌های خود را دریدند.
7 و به تمام جماعت بنی‌اسرائیل گفتند: سرزمینی که برای جستجو از آن عبور کردیم، سرزمینی بسیار نیکو است.
8 اگر خداوند از ما خشنود باشد، ما را به این سرزمین خواهد آورد و آن را به ما خواهد داد؛ سرزمینی که به شیر و عسل جاری است.
9 اما از خداوند سرپیچی نکنید و از مردم زمین نترسید، زیرا آنها نان ما هستند. دفاع آنها از آنها سلب شده است و خداوند با ماست. از آنها نترسید.
20 و خداوند گفت:
22 زیرا همه کسانی که جلال و معجزات مرا که در مصر و بیابان انجام دادم دیده‌اند و ده بار مرا وسوسه کرده‌اند و به صدای من گوش نداده‌اند.
23 مطمئناً آنها سرزمینی را که برای پدرانشان قسم خورده بودم، نخواهند دید.
24 اما بنده‌ام کالیب، چون روح دیگری با خود داشت و کاملاً از من پیروی کرده است، او را به سرزمینی که به آن رفته بود، خواهم آورد و نسل او آن را تصرف خواهند کرد.
36 و مردانی که موسی برای جاسوسی زمین فرستاده بود و بازگشتند و با آوردن تهمت بر زمین، تمام جماعت را بر ضد او به شکایت واداشتند،
37 حتی آن مردانی که خبر بد را در مورد زمین آورده بودند، در حضور خداوند از طاعون مردند.
38 اما یوشع پسر نون و کالیب پسر یفنه که از مردانی بودند که برای جاسوسی زمین رفته بودند، زنده ماندند.
6 And Joshua the son of Nun, and Caleb the son of Jephunneh, which were of them that searched the land, rent their clothes:
7 And they spake unto all the company of the children of Israel, saying, The land, which we passed through to search it, is an exceeding good land.
8 If the Lord delight in us, then he will bring us into this land, and give it us; a land which floweth with milk and honey.
9 Only rebel not ye against the Lord, neither fear ye the people of the land; for they are bread for us: their defence is departed from them, and the Lord is with us: fear them not.
20 And the Lord said,
22 Because all those men which have seen my glory, and my miracles, which I did in Egypt and in the wilderness, and have tempted me now these ten times, and have not hearkened to my voice;
23 Surely they shall not see the land which I sware unto their fathers,
24 But my servant Caleb, because he had another spirit with him, and hath followed me fully, him will I bring into the land whereinto he went; and his seed shall possess it.
36 And the men, which Moses sent to search the land, who returned, and made all the congregation to murmur against him, by bringing up a slander upon the land,
37 Even those men that did bring up the evil report upon the land, died by the plague before the Lord.
38 But Joshua the son of Nun, and Caleb the son of Jephunneh, which were of the men that went to search the land, lived still.
6 آنگاه بنی‌یهودا در جِلجال نزد یوشع آمدند و کالب پسر یِفُنّه قِنِزّی به او گفت: تو سخنی را که خداوند به موسی، مرد خدا، درباره من و تو در قادِش بَرنیع گفت، می‌دانی.
7 چهل ساله بودم که موسی، بنده خداوند، مرا از قادش برنیع فرستاد تا زمین را جاسوسی کنم؛ و من همانطور که در دلم بود، خبر را برایش بازگو کردم.
8 با این حال، برادرانم که با من رفتند، دل قوم را گداختند، اما من از یهوه خدای خود پیروی کامل کردم.
9 و موسی در آن روز سوگند یاد کرد و گفت: مطمئناً زمینی که پای تو بر آن گذاشته شده است، میراث تو و فرزندانت برای همیشه خواهد بود، زیرا تو از یهوه خدای من پیروی کامل کردی.
10 و اکنون، اینک، خداوند، همانطور که گفته بود، مرا در این چهل و پنج سال زنده نگه داشته است، حتی از زمانی که خداوند این کلام را به موسی گفت، در حالی که بنی‌اسرائیل در بیابان سرگردان بودند. و اکنون، اینک، من امروز هشتاد و پنج ساله هستم.
11 امروز نیز به اندازه روزی که موسی مرا فرستاد، قوی هستم. همانطور که قدرت من در آن زمان بود، اکنون نیز قدرت من برای جنگ، چه برای خروج و چه برای ورود، همچنان است.
12 پس اکنون این کوه را که خداوند در آن روز درباره آن فرمود، به من بده.
13 و یوشع او را برکت داد و حبرون را به کالب بن یفنه به ارث داد.
14 بنابراین حبرون تا به امروز میراث کالب بن یفنه قنزی شد، زیرا او کاملاً از خداوند، خدای اسرائیل، پیروی کرد.
15 و سرزمین از جنگ آرام گرفت.
6 Then the children of Judah came unto Joshua in Gilgal: and Caleb the son of Jephunneh the Kenezite said unto him, Thou knowest the thing that the Lord said unto Moses the man of God concerning me and thee in Kadesh-barnea.
7 Forty years old was I when Moses the servant of the Lord sent me from Kadesh-barnea to espy out the land; and I brought him word again as it was in mine heart.
8 Nevertheless my brethren that went up with me made the heart of the people melt: but I wholly followed the Lord my God.
9 And Moses sware on that day, saying, Surely the land whereon thy feet have trodden shall be thine inheritance, and thy children’s for ever, because thou hast wholly followed the Lord my God.
10 And now, behold, the Lord hath kept me alive, as he said, these forty and five years, even since the Lord spake this word unto Moses, while the children of Israel wandered in the wilderness: and now, lo, I am this day fourscore and five years old.
11 As yet I am as strong this day as I was in the day that Moses sent me: as my strength was then, even so is my strength now, for war, both to go out, and to come in.
12 Now therefore give me this mountain, whereof the Lord spake in that day;
13 And Joshua blessed him, and gave unto Caleb the son of Jephunneh Hebron for an inheritance.
14 Hebron therefore became the inheritance of Caleb the son of Jephunneh the Kenezite unto this day, because that he wholly followed the Lord God of Israel.
15 And the land had rest from war.
1 ای خدا، مرا حفظ کن، زیرا به تو توکل می‌کنم.
5 خداوند نصیب و قسمت میراث من است. تو سهم مرا نگاه می‌داری.
6 نصاب‌ها در جاهای دلپذیر به من رسیده‌اند؛ آری، من میراث خوبی دارم.
8 خداوند را همیشه پیش روی خود قرار داده‌ام: چون او در دست راست من است، لغزش نخواهم خورد.
11 تو راه زندگی را به من نشان خواهی داد: در حضور تو کمال شادی است؛ در دست راست تو لذت‌ها تا ابد.
1 Preserve me, O God: for in thee do I put my trust.
5 The Lord is the portion of mine inheritance and of my cup: thou maintainest my lot.
6 The lines are fallen unto me in pleasant places; yea, I have a goodly heritage.
8 I have set the Lord always before me: because he is at my right hand, I shall not be moved.
11 Thou wilt shew me the path of life: in thy presence is fulness of joy; at thy right hand there are pleasures for evermore.
زندگی همیشه مستقل از ماده بوده، هست و خواهد بود؛ زیرا زندگی خداست، و انسان ایده خداست، نه به صورت مادی، بلکه به صورت معنوی شکل گرفته است، و در معرض پوسیدگی و گرد و غبار نیست.
Life is, always has been, and ever will be independent of matter; for Life is God, and man is the idea of God, not formed materially but spiritually, and not subject to decay and dust.
خون، قلب، ریه‌ها، مغز و غیره هیچ ارتباطی با زندگی، یعنی خدا، ندارند. هر عملکرد انسان واقعی توسط ذهن الهی اداره می‌شود. ذهن انسان هیچ قدرتی برای کشتن یا درمان ندارد و هیچ کنترلی بر انسان خدا ندارد. ذهن الهی که انسان را آفریده، تصویر و شباهت خود را حفظ می‌کند.
The blood, heart, lungs, brain, etc., have nothing to do with Life, God. Every function of the real man is governed by the divine Mind. The human mind has no power to kill or to cure, and it has no control over God's man. The divine Mind that made man maintains His own image and likeness.
انسان آونگ نیست که بین شر و خیر، شادی و غم، بیماری و سلامتی، زندگی و مرگ در نوسان باشد. زندگی و استعدادهای آن با تقویم‌ها سنجیده نمی‌شوند. کامل و جاودان، تصویر ابدی خالق خود هستند. انسان به هیچ وجه یک جوانه مادی نیست که از نقص برمی‌خیزد و تلاش می‌کند به روح فراتر از منشأ خود برسد. نهر از منبع خود بالاتر نمی‌رود.
اندازه‌گیری زندگی با سال‌های خورشیدی، جوانی را از بین می‌برد و به پیری زشتی می‌بخشد. خورشید درخشان فضیلت و حقیقت با هستی همزیستی دارد. انسانیت، ظهر ابدی آن است که با خورشیدی در حال زوال، تاریک نمی‌شود. همانطور که حس گذرای زیبایی فیزیکی و مادی محو می‌شود، درخشش روح باید با شکوه‌های درخشان و جاودانه بر حس مسحور شده طلوع کند.
به جز خطای اندازه‌گیری و محدود کردن همه چیزهای خوب و زیبا، انسان بیش از شصت و ده سال لذت می‌برد و همچنان قدرت، طراوت و نوید خود را حفظ می‌کند. انسان، تحت فرمان ذهن جاودان، همیشه زیبا و باشکوه است.
هر سال بعدی، خرد، زیبایی و تقدس را آشکار می‌کند. زندگی جاودانه است. ما باید این را دریابیم و اثبات آن را آغاز کنیم. زندگی و خوبی جاودانه هستند. پس بیایید دیدگاه‌های خود را نسبت به هستی به زیبایی، تازگی و تداوم شکل دهیم، نه به کهنگی و زوال.
Man is not a pendulum, swinging between evil and good, joy and sorrow, sickness and health, life and death. Life and its faculties are not measured by calendars. The perfect and immortal are the eternal likeness of their Maker. Man is by no means a material germ rising from the imperfect and endeavoring to reach Spirit above his origin. The stream rises no higher than its source.
The measurement of life by solar years robs youth and gives ugliness to age. The radiant sun of virtue and truth coexists with being. Manhood is its eternal noon, undimmed by a declining sun. As the physical and material, the transient sense of beauty fades, the radiance of Spirit should dawn upon the enraptured sense with bright and imperishable glories.
Except for the error of measuring and limiting all that is good and beautiful, man would enjoy more than threescore years and ten and still maintain his vigor, freshness, and promise. Man, governed by immortal Mind, is always beautiful and grand. Each succeeding year unfolds wisdom, beauty, and holiness.
Life is eternal. We should find this out, and begin the demonstration thereof. Life and goodness are immortal. Let us then shape our views of existence into loveliness, freshness, and continuity, rather than into age and blight.
جاودانگی، فارغ از پیری یا زوال، شکوه خاص خود را دارد - درخشش روح. مردان و زنان جاودانه الگوهایی از حس معنوی هستند که توسط ذهن کامل ترسیم شده‌اند و آن مفاهیم والاتر زیبایی را منعکس می‌کنند که فراتر از تمام حس‌های مادی است.
Immortality, exempt from age or decay, has a glory of its own, — the radiance of Soul. Immortal men and women are models of spiritual sense, drawn by perfect Mind and reflecting those higher conceptions of loveliness which transcend all material sense.
مردان و زنانی که در سنین پختگی و درس‌های بزرگتری هستند، باید به جای فرو رفتن در تاریکی یا ظلمت، به سلامت و جاودانگی برسند. ذهن جاودان، بدن را با طراوت و زیبایی آسمانی تغذیه می‌کند، تصاویر زیبای اندیشه را در اختیار آن قرار می‌دهد و رنج‌های حسی را که هر روز به گور نزدیکتر می‌شود، از بین می‌برد.
Men and women of riper years and larger lessons ought to ripen into health and immortality, instead of lapsing into darkness or gloom. Immortal Mind feeds the body with supernal freshness and fairness, supplying it with beautiful images of thought and destroying the woes of sense which each day brings to a nearer tomb.
اگر توهم می‌گوید: "من حافظه‌ام را از دست داده‌ام"، آن را نقض کنید. هیچ قوه‌ی ذهنی از بین نمی‌رود. در علم، تمام موجودات جاودانه، معنوی، کامل و در هر عملی هماهنگ هستند. بگذارید الگوی کامل در افکارتان حضور داشته باشد، نه متضادِ بی‌روح آن. این روحانی‌سازیِ فکر، نور را به درون می‌فرستد و ذهن الهی، زندگی، نه مرگ، را به آگاهی شما می‌آورد.
If delusion says, "I have lost my memory," contradict it. No faculty of Mind is lost. In Science, all being is eternal, spiritual, perfect, harmonious in every action. Let the perfect model be present in your thoughts instead of its demoralized opposite. This spiritualization of thought lets in the light, and brings the divine Mind, Life not death, into your consciousness.
...فرسودگی نه قانونی دارد و نه ضرورت طبیعت، بلکه یک توهم است.
…decrepitude is not according to law, nor is it a necessity of nature, but an illusion.
خداوند ثروت عشق خود را در فهم و عواطف جاری می‌کند و به ما قدرت می‌دهد، متناسب با روزمان.
God pours the riches of His love into the understanding and affections, giving us strength according to our day.
قوانین فرضی که منجر به خستگی و بیماری می‌شوند، قوانین او نیستند، زیرا تنها عمل مشروع و ممکنِ حقیقت، ایجاد هماهنگی است. قوانین طبیعت، قوانین روح هستند؛ اما انسان‌های فانی معمولاً چیزی را که قدرت روح را پنهان می‌کند، به عنوان قانون می‌شناسند. ذهن الهی به درستی اطاعت، محبت و قدرت کامل انسان را می‌طلبد. هیچ قید و شرطی برای وفاداری کمتر قائل نمی‌شود. اطاعت از حقیقت به انسان قدرت و نیرو می‌دهد. تسلیم شدن در برابر خطا، به طور خودکار باعث از دست دادن قدرت می‌شود.
The supposed laws which result in weariness and disease are not His laws, for the legitimate and only possible action of Truth is the production of harmony. Laws of nature are laws of Spirit; but mortals commonly recognize as law that which hides the power of Spirit. Divine Mind rightly demands man's entire obedience, affection, and strength. No reservation is made for any lesser loyalty. Obedience to Truth gives man power and strength. Submission to error superinduces loss of power.
علم ذهن می‌آموزد که انسان فانی نباید "در انجام کارهای نیک خسته شود". این علم خستگی انجام کارهای نیک را از بین می‌برد. بخشش ما را در خدمت به خالقمان فقیر نمی‌کند، و دریغ کردن نیز ما را غنی نمی‌کند. ما به نسبت درکمان از حقیقت، قدرت داریم و قدرت ما با بیان حقیقت کاهش نمی‌یابد.
Mind-science teaches that mortals need "not be weary in well doing." It dissipates fatigue in doing good. Giving does not impoverish us in the service of our Maker, neither does withholding enrich us. We have strength in proportion to our apprehension of the truth, and our strength is not lessened by giving utterance to truth.
ضرب‌المثل است که فلورانس نایتینگل و دیگر نیکوکارانی که در کارهای بشردوستانه مشارکت داشتند، توانسته‌اند بدون خستگی و سختی‌هایی که مردم عادی نمی‌توانستند تحمل کنند، تحمل کنند. توضیح این موضوع در حمایتی است که آنها از قانون الهی، که فراتر از انسان است، دریافت می‌کردند. نیاز معنوی، با فرونشاندن نیاز مادی، انرژی و استقامتی فراتر از همه کمک‌های دیگر فراهم می‌کند و از مجازاتی که باورهای ما برای بهترین اعمال ما در نظر می‌گیرند، جلوگیری می‌کند. به یاد داشته باشیم که قانون ابدی حق، اگرچه هرگز نمی‌تواند قانونی را که گناه را مجری خود قرار می‌دهد، لغو کند، انسان را از همه مجازات‌ها، جز مجازات‌های ناشی از گناه، معاف می‌کند.
رنج مداوم، محرومیت‌ها، سختی‌ها و همه شرایط نامطلوب، اگر بدون گناه باشد، می‌تواند بدون رنج تجربه شود. هر کاری که وظیفه شماست، می‌توانید بدون آسیب به خودتان انجام دهید. اگر عضلاتتان پیچ بخورد یا بدنتان زخمی شود، درمان شما در دسترس است. ذهن تصمیم می‌گیرد که آیا رنگ بدن تغییر کند، دردناک، متورم و ملتهب شود یا خیر.
It is proverbial that Florence Nightingale and other philanthropists engaged in humane labors have been able to undergo without sinking fatigues and exposures which ordinary people could not endure. The explanation lies in the support which they derived from the divine law, rising above the human. The spiritual demand, quelling the material, supplies energy and endurance surpassing all other aids, and forestalls the penalty which our beliefs would attach to our best deeds. Let us remember that the eternal law of right, though it can never annul the law which makes sin its own executioner, exempts man from all penalties but those due for wrong-doing.
Constant toil, deprivations, exposures, and all untoward conditions, if without sin, can be experienced without suffering. Whatever it is your duty to do, you can do without harm to yourself. If you sprain the muscles or wound the flesh, your remedy is at hand. Mind decides whether or not the flesh shall be discolored, painful, swollen, and inflamed.
ماده نمی‌تواند ملتهب شود. التهاب، ترس است، حالت برانگیخته‌ی فانی که طبیعی نیست. ذهن جاودانه تنها علت است؛ بنابراین بیماری نه علت است و نه معلول. ذهن در هر صورت خدای ابدی و نیکو است. گناه، بیماری و مرگ هیچ ریشه‌ای در حقیقت ندارند.
Matter cannot be inflamed. Inflammation is fear, an excited state of mortals which is not normal. Immortal Mind is the only cause; therefore disease is neither a cause nor an effect. Mind in every case is the eternal God, good. Sin, disease, and death have no foundations in Truth.
عضلات خود به خود عمل نمی‌کنند. اگر ذهن آنها را به حرکت در نیاورد، بی‌حرکت می‌مانند. از این رو این واقعیت بزرگ وجود دارد که تنها ذهن است که انسان را از طریق فرمان خود - به دلیل تقاضا و عرضه قدرت - بزرگ و توانمند می‌کند. نه به دلیل ورزش عضلانی، بلکه به دلیل ایمان آهنگر به ورزش، بازوی او قوی‌تر می‌شود.
Muscles are not self-acting. If mind does not move them, they are motionless. Hence the great fact that Mind alone enlarges and empowers man through its mandate, — by reason of its demand for and supply of power. Not because of muscular exercise, but by reason of the blacksmith's faith in exercise, his arm becomes stronger.
ما حیات را در علم الهی تنها زمانی درک می‌کنیم که فراتر از حس جسمانی زندگی کنیم و آن را اصلاح کنیم. پذیرش متناسب ادعاهای خیر یا شر توسط ما، هماهنگی وجود ما، سلامت ما، طول عمر ما و مسیحیت ما را تعیین می‌کند.
We apprehend Life in divine Science only as we live above corporeal sense and correct it. Our proportionate admission of the claims of good or of evil determines the harmony of our existence, — our health, our longevity, and our Christianity.
هستی، تقدس، هماهنگی و جاودانگی است. پیش از این ثابت شده است که آگاهی از این امر، حتی به میزان کم، استاندارد جسمی و اخلاقی انسان‌های فانی را ارتقا می‌دهد، طول عمر را افزایش می‌دهد، شخصیت را پاک و متعالی می‌کند. بدین ترتیب، پیشرفت سرانجام همه خطاها را نابود می‌کند و جاودانگی را آشکار می‌سازد.
Being is holiness, harmony, immortality. It is already proved that a knowledge of this, even in small degree, will uplift the physical and moral standard of mortals, will increase longevity, will purify and elevate character. Thus progress will finally destroy all error, and bring immortality to light.
یقیناً خیر و رحمت در تمام روزهای عمرم در پی من خواهد بود و تا ابد در خانه [آگاهی] [عشق] ساکن خواهم بود.
Surely goodness and mercy shall follow me all the days of my life; and I will dwell in the house [the consciousness] of [love] for ever.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6