یکشنبه، سپتامبر 14، 2025
زیرا به فیض و از طریق ایمان نجات یافته‌اید؛ و این از خودتان نیست، بلکه موهبت خداست.۔
“For by grace are ye saved through faith; and that not of yourselves: it is the gift of God.”
13 ای برادران، من گمان نمی‌کنم که خود را دریافته باشم، بلکه تنها یک کار می‌کنم، و آن اینکه آنچه در پشت سر است را فراموش می‌کنم و به سوی آنچه در پیش است دست دراز می‌کنم،
14 من به سوی هدف می‌کوشم تا جایزه دعوت والای خدا را در مسیح عیسی به دست آورم.
16 با این حال، به هر کجا که رسیده‌ایم، بیایید با همان قانون گام برداریم، بیایید به همان چیز بیندیشیم.
20 زیرا گفتگوی ما در آسمان است؛ و از آنجا نیز به دنبال نجات‌دهنده، خداوند عیسی مسیح، می‌گردیم.
6 از هیچ چیز نگران نباشید؛ بلکه در هر چیزی با دعا و تضرع و شکرگزاری، درخواست‌های خود را به خدا ابراز کنید.
7 و آرامش خدا که فراتر از درک بشر است، قلب‌ها و ذهن‌های شما را در مسیح عیسی حفظ خواهد کرد.
8 در پایان، برادران، هر آنچه راست است، هر آنچه صادقانه است، هر آنچه عادلانه است، هر آنچه پاک است، هر آنچه دوست‌داشتنی است، هر آنچه نیک‌نام است؛ اگر فضیلتی هست و اگر ستایشی هست، در آنها تأمل کنید.
20 حال، خدا و پدر ما را تا ابد جلال باد. آمین.
13. Brethren, I count not myself to have apprehended: but this one thing I do, forgetting those things which are behind, and reaching forth unto those things which are before,
14. I press toward the mark for the prize of the high calling of God in Christ Jesus.
16. Nevertheless, whereto we have already attained, let us walk by the same rule, let us mind the same thing.
20. For our conversation is in heaven; from whence also we look for the Saviour, the Lord Jesus Christ.
6. Be careful for nothing; but in every thing by prayer and supplication with thanksgiving let your requests be made known unto God.
7. And the peace of God, which passeth all understanding, shall keep your hearts and minds through Christ Jesus.
8. Finally, brethren, whatsoever things are true, whatsoever things are honest, whatsoever things are just, whatsoever things are pure, whatsoever things are lovely, whatsoever things are of good report; if there be any virtue, and if there be any praise, think on these things.
20. Now unto God and our Father be glory for ever and ever. Amen.
د درس خطبه
19 و شاگردان همانطور که عیسی به آنها دستور داده بود، عمل کردند.
31 آنگاه عیسی به ایشان گفت: «امشب همه شما به سبب من لغزش خواهید خورد. »
33 پطرس در جواب او گفت: اگر همه به خاطر تو لغزش بخورند، من هرگز لغزش نخواهم خورد.
34 عیسی به او گفت: هر آینه به تو می‌گویم که همین امشب، پیش از بانگ خروس، سه بار مرا انکار خواهی کرد.
35 پطرس به او گفت: اگر با تو بمیرم، انکارت نخواهم کرد. سایر شاگردان نیز همین را گفتند.
59 پس کاهنان اعظم و مشایخ و تمام شورا به دنبال شهادت دروغ علیه عیسی بودند تا او را به قتل برسانند.
60 اما هیچ شاهدی نیافتند. آری، اگرچه شاهدان دروغین بسیاری آمدند، اما هیچ شاهدی نیافتند.
63 اما عیسی سکوت کرد. کاهن اعظم در جواب به او گفت: تو را به خدای زنده قسم می‌دهم که به ما بگویی آیا تو مسیح، پسر خدا هستی
64 عیسی به او گفت: تو گفتی، با این حال به شما می‌گویم، از این پس پسر انسان را خواهید دید که بر دست راست قدرت نشسته و بر ابرهای آسمان می‌آید.
65 آنگاه کاهن اعظم جامه خود را چاک زد و گفت: کفر گفته است.
66 نظر شما چیست؟ آنها در جواب گفتند: او مستوجب مرگ است.
69 و پطرس بیرون در قصر نشسته بود که دختری نزد او آمد و گفت: تو نیز با عیسی جلیلی بودی.
70 اما پطرس در حضور همه انکار کرد و گفت: نمی‌دانم چه می‌گویی.
71 و چون به ایوان رفت، کنیزی دیگر او را دید و به حاضران گفت: این مرد نیز با عیسی ناصری بود.
72 و باز قسم خورد که من آن مرد را نمی‌شناسم.
73 و پس از مدتی، حاضران نزد او آمدند و به پطرس گفتند: بی‌شک تو نیز یکی از آنها هستی، زیرا سخنانت تو را لو می‌دهد.
74 پس شروع به لعن و قسم خوردن کرد و گفت: من آن مرد را نمی‌شناسم. و در همان لحظه خروس بانگ زد.
75 و پطرس سخن عیسی را به یاد آورد که به او گفته بود: پیش از بانگ خروس، سه بار مرا انکار خواهی کرد. و بیرون رفت و زار زار گریست.
19 And the disciples did as Jesus had appointed them;
31 Then saith Jesus unto them, All ye shall be offended because of me this night:
33 Peter answered and said unto him, Though all men shall be offended because of thee, yet will I never be offended.
34 Jesus said unto him, Verily I say unto thee, That this night, before the cock crow, thou shalt deny me thrice.
35 Peter said unto him, Though I should die with thee, yet will I not deny thee. Likewise also said all the disciples.
59 Now the chief priests, and elders, and all the council, sought false witness against Jesus, to put him to death;
60 But found none: yea, though many false witnesses came, yet found they none.
63 But Jesus held his peace. And the high priest answered and said unto him, I adjure thee by the living God, that thou tell us whether thou be the Christ, the Son of God.
64 Jesus saith unto him, Thou hast said: nevertheless I say unto you, Hereafter shall ye see the Son of man sitting on the right hand of power, and coming in the clouds of heaven.
65 Then the high priest rent his clothes, saying, He hath spoken blasphemy;
66 What think ye? They answered and said, He is guilty of death.
69 Now Peter sat without in the palace: and a damsel came unto him, saying, Thou also wast with Jesus of Galilee.
70 But he denied before them all, saying, I know not what thou sayest.
71 And when he was gone out into the porch, another maid saw him, and said unto them that were there, This fellow was also with Jesus of Nazareth.
72 And again he denied with an oath, I do not know the man.
73 And after a while came unto him they that stood by, and said to Peter, Surely thou also art one of them; for thy speech bewrayeth thee.
74 Then began he to curse and to swear, saying, I know not the man. And immediately the cock crew.
75 And Peter remembered the word of Jesus, which said unto him, Before the cock crow, thou shalt deny me thrice. And he went out, and wept bitterly.
1 پطرس، رسول عیسی مسیح، به غریبانی که در پونتوس، غلاطیه، کاپادوکیه، آسیا و بیطینیه پراکنده‌اند،
3 خدا و پدر پروردگار ما عیسی مسیح مبارک باد ، که بر اساس رحمت وافر خود ، ما را با رستاخیز عیسی مسیح از مردگان ، دوباره به یک امید زنده متولد کرده است ،
4 به میراثی فساد ناپذیر ، و آلوده نشده ، و از بین نمی رود ، که در بهشت برای شما محفوظ است،
7 برای اینکه امتحان ایمان شما بسیار گرانبهاتر از طلایی باشد که از بین می رود ، اگرچه با آتش امتحان می شود ، اما در ظهور عیسی مسیح برای ستایش و افتخار و جلال یافت می شود:
23 تولد دوباره، نه از دانه فاسد، بلکه از فاسد ناپذیر، به وسیله کلام خدا که زنده و جاودان است.
1 Peter, an apostle of Jesus Christ, to the strangers scattered throughout Pontus, Galatia, Cappadocia, Asia, and Bithynia,
3 Blessed be the God and Father of our Lord Jesus Christ, which according to his abundant mercy hath begotten us again unto a lively hope by the resurrection of Jesus Christ from the dead,
4 To an inheritance incorruptible, and undefiled, and that fadeth not away, reserved in heaven for you,
7 That the trial of your faith, being much more precious than of gold that perisheth, though it be tried with fire, might be found unto praise and honour and glory at the appearing of Jesus Christ:
23 Being born again, not of corruptible seed, but of incorruptible, by the word of God, which liveth and abideth for ever.
1 اکنون پطرس و یوحنا در ساعت نماز ، ساعت نه ، با هم به معبد رفتند.
2 و مردی لنگ از شکم مادرش حمل شد ، که او را هر روز در دروازه معبد که زیبا نامیده می شود گذاشتند تا از کسانی که وارد معبد شده اند صدقه بخواهند.
3 کسی که پیتر و یوحنا را در حال رفتن به معبد می دید ، صدقه می گرفت.
4 و پیتر ، با جان بر او چشمان خود را بست ، گفت: به ما نگاه کن.
5 و به آنها توجه کرد و انتظار داشت چیزی از آنها دریافت کند.
6 پطرس گفت: من نقره و طلا ندارم. اما مانند آنچه من به شما می دهم: به نام عیسی مسیح ناصری برخیزید و راه بروید.
7 و او را با دست راست گرفت و بلند کرد و بلافاصله پاها و استخوان های مچ پا قوی شد.
8 و او به سرعت پرید و ایستاد ، راه رفت ، و با آنها وارد معبد شد ، راه می رفت و می پرید و خدا را ستایش می کرد.
1 Now Peter and John went up together into the temple at the hour of prayer, being the ninth hour.
2 And a certain man lame from his mother’s womb was carried, whom they laid daily at the gate of the temple which is called Beautiful, to ask alms of them that entered into the temple;
3 Who seeing Peter and John about to go into the temple asked an alms.
4 And Peter, fastening his eyes upon him with John, said, Look on us.
5 And he gave heed unto them, expecting to receive something of them.
6 Then Peter said, Silver and gold have I none; but such as I have give I thee: In the name of Jesus Christ of Nazareth rise up and walk.
7 And he took him by the right hand, and lifted him up: and immediately his feet and ankle bones received strength.
8 And he leaping up stood, and walked, and entered with them into the temple, walking, and leaping, and praising God.
1 و چون ایشان با قوم سخن می‌گفتند، کاهنان و سردار سپاه هیکل و صدوقیان بر ایشان هجوم آوردند.
3 و بر ایشان دست گذاشتند،
7 و چون ایشان را در میان بداشتند، پرسیدند: «به کدام قدرت یا به چه نامی این کار را کرده‌اید؟»
8 آنگاه پطرس پر از روح‌القدس به ایشان گفت: ای رؤسای قوم و بزرگان اسرائیل،
10 همه شما و همه قوم اسرائیل بدانید که به نام عیسی مسیح ناصری که شما مصلوب کردید و خدا او را از مردگان برخیزانید، این مرد به نام او در حضور شما سالم ایستاده است.
11 این سنگی است که شما بنّایان آن را ناچیز شمردید و اکنون سر زاویه شده است.
12 و در هیچ کس دیگری رستگاری نیست، زیرا هیچ نام دیگری زیر آسمان به مردم داده نشده است که بدان باید نجات یابیم.
14 و چون مردی را که شفا یافته بود در کنارشان دیدند، نتوانستند چیزی علیه او بگویند.
21 پس چون ایشان را بیشتر تهدید کردند، رها کردند، زیرا به سبب قوم، چاره‌ای نیافتند که ایشان را تنبیه کنند.
23 پس چون رها شدند، نزد قوم خود رفتند و هر آنچه را که رؤسای کهنه و مشایخ گفته بودند، به ایشان بازگفتند.
24 و چون این را شنیدند، به یکدل آواز خود را به خدا بلند کردند و گفتند: خداوندا، تو خدایی هستی که آسمان و زمین و دریا و هر آنچه در آنهاست را آفریده‌ای.
29 و اکنون، ای خداوند، به تهدیدهای ایشان بنگر و به بندگانت عطا فرما تا با کمال دلیری کلام تو را بگویند،
30 با دراز کردن دست خود برای شفا دادن.
31 و هنگامی که دعا کردند، مکانی که در آن جمع بودند به لرزه درآمد. و همه از روح القدس پر شدند و کلام خدا را با دلیری بیان کردند.
32 و انبوه ایمانداران یک دل و یک جان بودند.
33 و با قدرت فراوان، رسولان را به رستاخیز خداوند عیسی شهادت دادند. و فیض عظیمی بر همه آنها بود.
34 و هیچ کس در میان آنها محتاج نبود.
36 و یوسف،
37 زمینی داشت، آن را فروخت و پول را آورد و آن را پیش پای رسولان گذاشت.
1 And as they spake unto the people, the priests, and the captain of the temple, and the Sadducees, came upon them,
3 And they laid hands on them,
7 And when they had set them in the midst, they asked, By what power, or by what name, have ye done this?
8 Then Peter, filled with the Holy Ghost, said unto them, Ye rulers of the people, and elders of Israel,
10 Be it known unto you all, and to all the people of Israel, that by the name of Jesus Christ of Nazareth, whom ye crucified, whom God raised from the dead, even by him doth this man stand here before you whole.
11 This is the stone which was set at nought of you builders, which is become the head of the corner.
12 Neither is there salvation in any other: for there is none other name under heaven given among men, whereby we must be saved.
14 And beholding the man which was healed standing with them, they could say nothing against it.
21 So when they had further threatened them, they let them go, finding nothing how they might punish them, because of the people:
23 And being let go, they went to their own company, and reported all that the chief priests and elders had said unto them.
24 And when they heard that, they lifted up their voice to God with one accord, and said, Lord, thou art God, which hast made heaven, and earth, and the sea, and all that in them is:
29 And now, Lord, behold their threatenings: and grant unto thy servants, that with all boldness they may speak thy word,
30 By stretching forth thine hand to heal;
31 And when they had prayed, the place was shaken where they were assembled together; and they were all filled with the Holy Ghost, and they spake the word of God with boldness.
32 And the multitude of them that believed were of one heart and of one soul:
33 And with great power gave the apostles witness of the resurrection of the Lord Jesus: and great grace was upon them all.
34 Neither was there any among them that lacked:
36 And Joses,
37 Having land, sold it, and brought the money, and laid it at the apostles’ feet.
1 ایمان، جوهر چیزهایی است که به آنها امید بسته‌ایم، و گواه چیزهایی است که ندیده‌ایم.
11 Now faith is the substance of things hoped for, the evidence of things not seen.
جوهر چیزی است که ابدی و ناتوان از اختلاف و زوال است. حقیقت، زندگی و عشق جوهر هستند، همانطور که کتاب مقدس در عبرانیان از این کلمه استفاده می‌کند: "جوهر چیزهایی که به آنها امید می‌رود، گواه چیزهایی که دیده نمی‌شوند."
Substance is that which is eternal and incapable of discord and decay. Truth, Life, and Love are substance, as the Scriptures use this word in Hebrews: "The substance of things hoped for, the evidence of things not seen."
در علم مسیحی، جوهر به معنای روح است، در حالی که مخالفان علم مسیحی معتقدند جوهر ماده است. آنها ماده را چیزی و تقریباً تنها چیز می‌دانند و چیزهایی را که به روح مربوط می‌شوند تقریباً هیچ یا بسیار دور از تجربه روزمره می‌دانند. علم مسیحی دقیقاً دیدگاه مخالف را دارد.
In Christian Science, substance is understood to be Spirit, while the opponents of Christian Science believe substance to be matter. They think of matter as something and almost the only thing, and of the things which pertain to Spirit as next to nothing, or as very far removed from daily experience. Christian Science takes exactly the opposite view.
شاگردان، استاد خود را بهتر از دیگران درک می‌کردند؛ اما آنها تمام آنچه را که او می‌گفت و انجام می‌داد، درک نمی‌کردند، وگرنه اینقدر از او سوال نمی‌کردند. عیسی با صبر و شکیبایی در آموزش و نشان دادن حقیقت هستی پافشاری می‌کرد. شاگردانش می‌دیدند که این قدرت حقیقت، بیماران را شفا می‌دهد، شر را بیرون می‌کند و مردگان را زنده می‌کند؛ اما حتی خودشان نیز تا پس از مصلوب شدن، به غایت این کار شگفت‌انگیز از نظر معنوی پی نبردند، زمانی که معلم معصومشان، پیروز بر بیماری، گناه، مرض، مرگ و گور، در مقابل آنها ایستاد.
The disciples apprehended their Master better than did others; but they did not comprehend all that he said and did, or they would not have questioned him so often. Jesus patiently persisted in teaching and demonstrating the truth of being. His students saw this power of Truth heal the sick, cast out evil, raise the dead; but the ultimate of this wonderful work was not spiritually discerned, even by them, until after the crucifixion, when their immaculate Teacher stood before them, the victor over sickness, sin, disease, death, and the grave.
وقتی برای اولین بار در هر عصری از حقیقت سخن گفته شد، مانند نور، "در تاریکی می‌درخشد و تاریکی آن را درک نکرد." حس کاذب زندگی، جوهره و ذهن، امکانات الهی را پنهان می‌کند و اثبات علمی را پنهان می‌سازد.
When first spoken in any age, Truth, like the light, "shineth in darkness, and the darkness comprehended it not." A false sense of life, substance, and mind hides the divine possibilities, and conceals scientific demonstration.
عظمت کار عیسی، ناپدید شدن مادی او در برابر چشمانشان و ظهور مجددش، همه به شاگردان این امکان را داد تا آنچه عیسی گفته بود را درک کنند. پیش از این، آنها فقط ایمان داشتند؛ اکنون می‌فهمیدند. ظهور این درک همان چیزی است که از نزول روح القدس مراد می‌شود - آن هجوم علم الهی که روز پنطیکاستی را چنان روشن کرد و اکنون تاریخ باستانی خود را تکرار می‌کند.
آخرین دلیل عیسی، والاترین، قانع‌کننده‌ترین و سودمندترین دلیل برای شاگردانش بود.
The magnitude of Jesus' work, his material disappearance before their eyes and his reappearance, all enabled the disciples to understand what Jesus had said. Heretofore they had only believed; now they understood. The advent of this understanding is what is meant by the descent of the Holy Ghost, — that influx of divine Science which so illuminated the Pentecostal Day and is now repeating its ancient history.
Jesus' last proof was the highest, the most convincing, the most profitable to his students.
ما که در خودیت مادی غرق شده‌ایم، جوهره حیات یا ذهن را به طور ضعیفی تشخیص می‌دهیم و منعکس می‌کنیم. انکار خودیت مادی به تشخیص فردیت معنوی و ابدی انسان کمک می‌کند و دانش نادرستی را که از ماده یا از طریق آنچه حواس مادی نامیده می‌شود، به دست می‌آید، از بین می‌برد.
Absorbed in material selfhood we discern and reflect but faintly the substance of Life or Mind. The denial of material selfhood aids the discernment of man's spiritual and eternal individuality, and destroys the erroneous knowledge gained from matter or through what are termed the material senses.
تمام طبیعت عشق خدا را به انسان می‌آموزد، اما انسان نمی‌تواند خدا را به طور مطلق دوست داشته باشد و تمام محبت خود را به امور معنوی معطوف کند، در حالی که مادیات را دوست دارد یا به آنها بیش از معنویات اعتماد دارد.
با انگیزه‌های درست کار و دعا کنید، پدرتان راه را برایتان باز خواهد کرد.
All nature teaches God's love to man, but man cannot love God supremely and set his whole affections on spiritual things, while loving the material or trusting in it more than in the spiritual.
Working and praying with true motives, your Father will open the way.
ذهن جاودانه آنچه را که چشم ندیده است شفا می‌دهد؛ اما ظرفیت معنوی برای درک اندیشه و شفا دادن با قدرت حقیقت، تنها زمانی به دست می‌آید که انسان نه در خودپرستی، بلکه در بازتاب طبیعت الهی یافت شود.
Immortal Mind heals what eye hath not seen; but the spiritual capacity to apprehend thought and to heal by the Truth-power, is won only as man is found, not in self-righteousness, but reflecting the divine nature.
تصمیمات شوراهای کلیسا با رأی خود در مورد اینکه چه چیزی باید و چه چیزی نباید به عنوان کتاب مقدس در نظر گرفته شود؛ اشتباهات آشکار در نسخه‌های باستانی؛ سی هزار قرائت مختلف در عهد عتیق و سیصد هزار در عهد جدید - این حقایق نشان می‌دهد که چگونه یک حس فانی و مادی به درون اسناد الهی راه یافته و رنگ خود را تا حدی صفحات الهام گرفته شده را تیره کرده است. اما اشتباهات نه می‌توانستند علم الهی کتاب مقدس را که از پیدایش تا مکاشفه دیده می‌شود، کاملاً مبهم کنند، نه می‌توانستند اثبات عیسی را خدشه‌دار کنند و نه شفای پیامبران را که پیش‌بینی می‌کردند "سنگی که سازندگان رد کردند" به "سر زاویه" تبدیل خواهد شد، باطل کنند.
The decisions by vote of Church Councils as to what should and should not be considered Holy Writ; the manifest mistakes in the ancient versions; the thirty thousand different readings in the Old Testament, and the three hundred thousand in the New, — these facts show how a mortal and material sense stole into the divine record, with its own hue darkening to some extent the inspired pages. But mistakes could neither wholly obscure the divine Science of the Scriptures seen from Genesis to Revelation, mar the demonstration of Jesus, nor annul the healing by the prophets, who foresaw that "the stone which the builders rejected" would become "the head of the corner."
روح، انسان را متبرک می‌کند، اما انسان نمی‌تواند "بگوید از کجا می‌آید". به وسیله آن، بیماران شفا می‌یابند، اندوهگینان تسلی می‌یابند و گناهکاران اصلاح می‌شوند. اینها اثرات یک خدای جهانی است، آن خیر نامرئی که در علم ابدی ساکن است.
Spirit blesses man, but man cannot "tell whence it cometh." By it the sick are healed, the sorrowing are comforted, and the sinning are reformed. These are the effects of one universal God, the invisible good dwelling in eternal Science.
تمام آنچه ما گناه، بیماری و مرگ می‌نامیم، یک باور فانی است. ما ماده را به عنوان خطا تعریف می‌کنیم، زیرا نقطه مقابل زندگی، جوهر و هوش است. ماده، با میرایی خود، نمی‌تواند جوهر باشد اگر روح جوهر و ابدی باشد. کدام یک باید برای ما جوهر باشد - خطاکار، در حال تغییر و مرگ، تغییرپذیر و فانی، یا خطاناپذیر، تغییرناپذیر و جاودانه؟
All that we term sin, sickness, and death is a mortal belief. We define matter as error, because it is the opposite of life, substance, and intelligence. Matter, with its mortality, cannot be substantial if Spirit is substantial and eternal. Which ought to be substance to us, — the erring, changing, and dying, the mutable and mortal, or the unerring, immutable, and immortal?
کمی خمیر مایه، کل توده را خمیر می‌کند. کمی درک از علم مسیحی، حقیقت تمام آنچه را که در مورد آن می‌گویم، ثابت می‌کند. از آنجا که نمی‌توانید روی آب راه بروید و مردگان را زنده کنید، حق ندارید قدرت عظیم علم الهی را در این جهات زیر سوال ببرید. سپاسگزار باشید که عیسی، که مظهر واقعی علم بود، این کارها را انجام داد و الگوی خود را برای ما به جا گذاشت. در علم، ما فقط می‌توانیم از آنچه می‌فهمیم استفاده کنیم. ما باید ایمان خود را با اثبات اثبات کنیم.
A little leaven leavens the whole lump. A little understanding of Christian Science proves the truth of all that I say of it. Because you cannot walk on the water and raise the dead, you have no right to question the great might of divine Science in these directions. Be thankful that Jesus, who was the true demonstrator of Science, did these things, and left his example for us. In Science we can use only what we understand. We must prove our faith by demonstration.
روح، حیات، حقیقت، عشق، در ترکیب با هم، یکی می‌شوند - و نام‌های کتاب مقدس برای خدا هستند. همه جوهر، هوش، خرد، هستی، جاودانگی، علت و معلول متعلق به خداست. اینها صفات او هستند، تجلیات ابدی اصل الهی بی‌نهایت، عشق. هیچ خردی خردمندانه نیست جز خرد او؛ هیچ حقیقتی حقیقی نیست، هیچ عشقی دوست‌داشتنی نیست، هیچ زندگی‌ای زندگی نیست جز الهی؛ هیچ خوبی‌ای نیست جز خوبی‌ای که خدا می‌بخشد.
متافیزیک الهی، آنگونه که برای فهم معنوی آشکار می‌شود، به روشنی نشان می‌دهد که همه چیز ذهن است، و ذهن همان خداست، قادر مطلق، حاضر مطلق، دانای کل - یعنی تمام قدرت، تمام حضور، تمام علم.
Spirit, Life, Truth, Love, combine as one, — and are the Scriptural names for God. All substance, intelligence, wisdom, being, immortality, cause, and effect belong to God. These are His attributes, the eternal manifestations of the infinite divine Principle, Love. No wisdom is wise but His wisdom; no truth is true, no love is lovely, no life is Life but the divine; no good is, but the good God bestows.
Divine metaphysics, as revealed to spiritual understanding, shows clearly that all is Mind, and that Mind is God, omnipotence, omnipresence, omniscience, — that is, all power, all presence, all Science.
روح، مترادف ذهن، روان یا خدا، تنها جوهر واقعی است. جهان معنوی، از جمله انسان، ایده‌ای مرکب است که جوهر الهی روح را منعکس می‌کند.
Spirit, the synonym of Mind, Soul, or God, is the only real substance. The spiritual universe, including individual man, is a compound idea, reflecting the divine substance of Spirit.
وظایف روزانه
توسط مری بیکر ادی
نماز روزانه
وظیفه هر عضو این کلیسا است که هر روز نماز بخواند: "پادشاهی تو آمده است" بگذارید سلطنت حقیقت ، زندگی و عشق الهی در من تثبیت شود و همه گناهان من را از بین ببرد. و ممکن است کلام تو محبتهای همه بشریت را غنی کند ، و بر آنها حکومت کند!
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 4
قانونی برای انگیزه ها و اعمال
نه خصومت و نه دلبستگی شخصی نباید انگیزه ها یا اعمال اعضای کلیسای مادر را تحریک کند. در علم ، عشق الهی به تنهایی بر بشر حکومت می کند. و یک دانشمند مسیحی امکانات شیرین عشق را ، در سرزنش گناه ، برادری واقعی ، خیرخواهی و گذشت ، منعکس می کند. اعضای این کلیسا باید روزانه تماشا کنند و دعا کنند تا از شر هر گونه شر ، از پیشگویی ، قضاوت ، محکومیت ، مشاوره ، تأثیرگذاری یا تأثیرگذاری اشتباه خلاص شوند.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 1
هشدار به وظیفه
این وظیفه هر عضو این کلیسا است که روزانه از خود در برابر پیشنهادات ذهنی تهاجمی دفاع کند و فراموش نشود و وظیفه خود را در قبال خدا ، رهبر خود و بشر فراموش نکند. با کارهای او قضاوت خواهد شد ، - و توجیه یا محکوم خواهد شد.
کتابچه راهنمای کلیسا ، ماده 8 ، بخش 6