3 گوش خود را متمایل کن و نزد من بیا، بشنو تا جان تو زنده شود. و من با تو عهد ابدی خواهم بست.

6 تا زمانی که خداوند پیدا می شود، او را بطلبید، تا زمانی که او نزدیک است، او را بخوانید.

7 شریر راه خود را ترک کند و انسان ناراست افکار خود را: و به سوی خداوند بازگردد، و او بر او رحم خواهد کرد. و به خدای ما، زیرا او بسیار خواهد بخشید.

8 خداوند می‌گوید که افکار من افکار شما و راههای شما راههای من نیستند.

9 زیرا همانطور که آسمانها از زمین بالاتر است راههای من نیز از راههای شما و افکار من از افکار شما بالاتر است.

10 زیرا همانطور که باران و برف از آسمان می‌بارد و به آنجا باز نمی‌گردد، بلکه زمین را سیراب می‌کند و آن را می‌باراند و جوانه می‌دهد تا بذر افشان و نان به خورنده بدهد.

11 کلام من نیز چنین خواهد بود که از دهانم بیرون می‌آید: بیهوده به من باز نمی‌گردد، بلکه آنچه را که بخواهم به انجام می‌رساند و در چیزی که برای آن فرستادم موفق خواهد شد.

12 زیرا با شادی بیرون خواهید رفت و با سلامتی هدایت خواهید شد.

1 . زبور 139: 23، 24

23 خدایا مرا جستجو کن و قلبم را بشناس: مرا بیازمای و افکارم را بشناس.

24 و ببین که آیا راه بدی در من هست یا نه، و مرا به راه ابدی هدایت کن.

1. Psalm 139 : 23, 24

23     Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:

24     And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.

2 . 2 تواریخ 33: 1، 2، 9-13، 15، 16

1 منسی دوازده ساله بود که به سلطنت رسید و پنجاه و پنج سال در اورشلیم سلطنت کرد.

2 اما آنچه را که در نظر خداوند بد بود، مانند کراهت‌های امت‌هایی که خداوند از پیش روی بنی‌اسرائیل بیرون رانده بود، انجام داد.

9 پس منسی یهودا و ساکنان اورشلیم را گمراه کرد و بدتر از امت‌هایی که خداوند از پیش روی بنی‌اسرائیل هلاک کرده بود، عمل کردند.

10 و خداوند با منسی و قومش سخن گفت، اما آنها گوش ندادند.

11 بنابراین خداوند سرداران لشکر پادشاه آشور را بر آنها آورد، که منسی را در میان خارها گرفتند و او را با زنجیر بستند و به بابل بردند.

12 و هنگامی که او در رنج بود، به خداوند خدای خود التماس کرد و در برابر خدای پدرانش بسیار فروتن شد.

13 و نزد او دعا کرد. و او از او پذیرفته شد و التماس او را شنید و او را دوباره به اورشلیم به پادشاهی خود بازگرداند. آنگاه منسی دانست که خداوند، خود خداست.

15 و خدایان بیگانه و بت را از خانه خداوند و تمام قربانگاه‌هایی را که در کوه خانه خداوند و در اورشلیم ساخته بود، بیرون آورد و آنها را از شهر بیرون انداخت.

16 و قربانگاه خداوند را تعمیر کرد و بر آن قربانی‌های سلامتی و شکرگزاری تقدیم نمود و به یهودا فرمان داد که خداوند، خدای اسرائیل را عبادت کنند.

3 . اشعیا 54: 11، 13، 14، 17

11 ای رنج‌دیده، آشفته از طوفان، و تسلی نیافته، اینک من سنگ‌های تو را با رنگ‌های زیبا بنا خواهم کرد و پایه‌های تو را با یاقوت کبود خواهم نهاد.

13 و همه فرزندان تو از خداوند تعلیم خواهند یافت. و آرامش فرزندانت بزرگ خواهد بود.

14 در عدالت استوار خواهی شد. زیرا که نخواهی ترسید. زیرا به تو نزدیک نخواهد شد.

17 هیچ سلاحی که علیه تو ساخته شده باشد، موفق نخواهد شد. و هر زبانی را که بر ضد تو قیام کند محکوم خواهی کرد. خداوند می گوید این میراث بندگان خداوند است و عدالت ایشان از من است.

4 . متی 11: 1

1 و چون عیسی این وصیت را به دوازده شاگرد خود به پایان رساند، از آنجا روانه شد تا در شهرهای ایشان تعلیم دهد و موعظه کند.

5 . متی 12 : 22-25، 30-33، 35-37

22 آنگاه مردی دیوزده، کور و گنگ را نزد او آوردند و او را شفا داد، به طوری که آن کور و گنگ هم سخن می‌گفت و هم می‌دید.

23 و همه مردم شگفت‌زده شدند و گفتند: آیا این پسر داوود نیست؟

24 اما وقتی فریسیان این را شنیدند، گفتند: این مرد دیوها را بیرون نمی‌کند، مگر به یاری بعلزبول، رئیس دیوها.

25 عیسی افکار آنها را درک کرد و به آنها گفت: هر پادشاهی که بر ضد خود تجزیه شود، ویران خواهد شد؛ و هر شهر یا خانه‌ای که بر ضد خود تجزیه شود، پایدار نخواهد ماند.

30 کسی که با من نیست، بر ضد من است؛ و کسی که با من جمع نمی‌کند، پراکنده می‌کند.

31 بنابراین به شما می‌گویم: هر نوع گناه و کفر برای مردم بخشیده می‌شود، اما کفر به روح‌القدس برای مردم بخشیده نخواهد شد.

32 و هر که سخنی بر ضد پسر انسان گوید، آمرزیده شود، اما هر که بر ضد روح القدس گوید، نه در این دنیا و نه در دنیای آینده آمرزیده نخواهد شد.

33 یا درخت را نیکو گردانید و میوه‌اش را نیکو؛ یا درخت را فاسد گردانید و میوه‌اش را فاسد، زیرا درخت از میوه‌اش شناخته می‌شود.

35 مرد نیک از خزانه نیکوی دل، چیزهای نیکو برمی‌آورد و مرد بد از خزانه بد، چیزهای بد.

36 اما به شما می‌گویم، هر سخن بیهوده‌ای که مردم بگویند، در روز داوری حساب آن را خواهند داد.

37 زیرا به سخنان خود تبرئه خواهی شد و به سخنان خود محکوم خواهی شد.

5. Matthew 12 : 22-25, 30-33, 35-37

22     Then was brought unto him one possessed with a devil, blind, and dumb: and he healed him, insomuch that the blind and dumb both spake and saw.

23     And all the people were amazed, and said, Is not this the son of David?

24     But when the Pharisees heard it, they said, This fellow doth not cast out devils, but by Beelzebub the prince of the devils.

25     And Jesus knew their thoughts, and said unto them, Every kingdom divided against itself is brought to desolation; and every city or house divided against itself shall not stand:

30     He that is not with me is against me; and he that gathereth not with me scattereth abroad.

31     Wherefore I say unto you, All manner of sin and blasphemy shall be forgiven unto men: but the blasphemy against the Holy Ghost shall not be forgiven unto men.

32     And whosoever speaketh a word against the Son of man, it shall be forgiven him: but whosoever speaketh against the Holy Ghost, it shall not be forgiven him, neither in this world, neither in the world to come.

33     Either make the tree good, and his fruit good; or else make the tree corrupt, and his fruit corrupt: for the tree is known by his fruit.

35     A good man out of the good treasure of the heart bringeth forth good things: and an evil man out of the evil treasure bringeth forth evil things.

36     But I say unto you, That every idle word that men shall speak, they shall give account thereof in the day of judgment.

37     For by thy words thou shalt be justified, and by thy words thou shalt be condemned.

6 . روميانو 12: 1، 2، 9، 10، 16، 21

1 پس ای برادران، به رحمت خدا از شما خواهش می‌کنم که بدن‌های خود را قربانی زنده، مقدس و پسندیده خدا، که خدمت معقول شماست، تقدیم کنید.

2 و با این جهان متشکل نشوید، بلکه با تجدید ذهن خود دگرگون شوید تا ثابت کنید که آن اراده خوب و پسندیده و کامل خدا چیست.

9 بگذار عشق بدون تقلب باشد. از آنچه بد است بیزار باشید; به آنچه خوب است بچسب

10 با محبت برادرانه به یکدیگر محبت کنید. به افتخار ترجیح یکدیگر;

16 نسبت به دیگری هم فکر باشید. به چیزهای بلند توجه نکنید، بلکه نسبت به افراد کم ارزش تسلیم باشید. در غرور خود عاقل نباشید.

21 بر بدی چیره نشوید، بلکه با نیکی بر بدی غلبه کنید.

6. Romans 12 : 1, 2, 9, 10, 16, 21

1     I beseech you therefore, brethren, by the mercies of God, that ye present your bodies a living sacrifice, holy, acceptable unto God, which is your reasonable service.

2     And be not conformed to this world: but be ye transformed by the renewing of your mind, that ye may prove what is that good, and acceptable, and perfect, will of God.

9     Let love be without dissimulation. Abhor that which is evil; cleave to that which is good.

10     Be kindly affectioned one to another with brotherly love; in honour preferring one another;

16     Be of the same mind one toward another. Mind not high things, but condescend to men of low estate. Be not wise in your own conceits.

21     Be not overcome of evil, but overcome evil with good.

1 . 472: 24 (همه) -30

تمام واقعیت در خدا و خلقت اوست، هماهنگ و ابدی. آنچه او می‌آفریند نیکوست، و او هر آنچه را که آفریده می‌شود، می‌سازد. بنابراین، تنها واقعیت گناه، بیماری یا مرگ، این واقعیت وحشتناک است که امور غیرواقعی برای باور خطاآمیز انسان، واقعی به نظر می‌رسند، تا زمانی که خدا نقاب از چهره آنها بردارد. آنها حقیقت ندارند، زیرا از جانب خدا نیستند.

2 . 490: 3-11

اراده چیزی جز محصول باور نیست، و این باور به هماهنگی آسیب می‌رساند. اراده انسان یک تمایل حیوانی است، نه یک قوه روح. از این رو نمی‌تواند انسان را به درستی اداره کند. علم مسیحی حقیقت و عشق را به عنوان نیروهای محرک انسان آشکار می‌کند. اراده - کور، لجوج و سرکش - با اشتها و اشتیاق همکاری می‌کند. شر آن از این همکاری ناشی می‌شود. ناتوانی آن نیز از این ناشی می‌شود، زیرا تمام قدرت متعلق به خداست، خیر.

3 . 277: 7 (به عنوان خدا) -12

همانطور که خود خدا خیر و روح است، خیر و معنویت نیز باید جاودانه باشند. متضادهای آنها، شر و ماده، خطای فانی هستند و خطا خالقی ندارد. اگر خیر و معنویت واقعی هستند، شر و مادیت غیرواقعی هستند و نمی‌توانند نتیجه‌ی یک خدای بی‌نهایت، خیر، باشند.

4 . 396: 14-20 (به ،)، 22-28 (به ؛)

رد شهادت حس مادی با توجه به نادرستیِ پذیرفته‌شده‌ی این شهادت، کار دشواری نیست. این رد، نه به این دلیل که شهادت گناه یا بیماری درست است، بلکه صرفاً به دلیل سرسختیِ باور به حقیقت آن، به دلیل نیروی آموزش و وزنِ طاقت‌فرسایِ عقایدِ طرفِ اشتباه، دشوار می‌شود.

در زمان مناسب، قدرتی را که باورهایشان بر بدنشان اعمال می‌کند، برای بیماران توضیح دهید. به آنها فهم الهی و سالمی بدهید تا با آن با حس نادرست خود مبارزه کنند و بدین ترتیب تصاویر بیماری را از ذهن فانی پاک کنید. به طور واضح در نظر داشته باشید که انسان فرزند خداست، نه فرزند انسان؛ انسان روحانی است، نه مادی؛

5 . 327: 1-13 (به 2)، 22-24

اصلاح با درک این نکته حاصل می‌شود که هیچ لذت پایداری در شر وجود ندارد، و همچنین با کسب علاقه به خیر طبق علم، که این واقعیت جاودانه را آشکار می‌کند که نه لذت و نه درد، نه اشتها و نه شور و شوق، نمی‌توانند در ماده یا از آن وجود داشته باشند، در حالی که ذهن الهی می‌تواند و باورهای نادرست لذت، درد یا ترس و تمام اشتهای گناه‌آلود ذهن انسان را نابود می‌کند.

چه منظره‌ی رقت‌انگیزی است کینه‌توزی، لذت بردن از انتقام! گاهی اوقات شر، والاترین تصور انسان از حق است، تا زمانی که درک او از خوبی قوی‌تر شود. سپس لذت شرارت را از دست می‌دهد و شرارت به عذاب او تبدیل می‌شود. راه فرار از بدبختی گناه، ترک گناه است. راه دیگری وجود ندارد.

ترس از مجازات هرگز انسان را واقعاً صادق نکرده است. شجاعت اخلاقی برای مقابله با خطا و اعلام حق ضروری است.

5. 327 : 1-13 (to 2nd .), 22-24

Reform comes by understanding that there is no abiding pleasure in evil, and also by gaining an affection for good according to Science, which reveals the immortal fact that neither pleasure nor pain, appetite nor passion, can exist in or of matter, while divine Mind can and does destroy the false beliefs of pleasure, pain, or fear and all the sinful appetites of the human mind.

What a pitiful sight is malice, finding pleasure in revenge! Evil is sometimes a man's highest conception of right, until his grasp on good grows stronger. Then he loses pleasure in wickedness, and it becomes his torment. The way to escape the misery of sin is to cease sinning. There is no other way.

Fear of punishment never made man truly honest. Moral courage is requisite to meet the wrong and to proclaim the right.

6 . 291: 1-9

این فرضیات که گناه تا زمانی که ترک نشده بخشیده می‌شود، اینکه خوشبختی می‌تواند در بحبوحه گناه واقعی باشد، اینکه به اصطلاح مرگ بدن را از گناه آزاد می‌کند، و اینکه بخشش خدا چیزی جز نابودی گناه نیست، - اینها اشتباهات بزرگی هستند. ما می‌دانیم که همه چیز "در یک چشم به هم زدن" تغییر خواهد کرد، زمانی که آخرین شیپور به صدا درآید؛ اما این آخرین ندای حکمت نمی‌تواند فرا برسد تا زمانی که انسان‌های فانی در رشد شخصیت مسیحی خود به هر ندای کوچکتری تسلیم نشده باشند.

7 . 4 :3-9

آنچه ما بیش از همه به آن نیاز داریم، دعایی است که اشتیاق وافر برای رشد در فیض الهی را در خود داشته باشد و در صبر، فروتنی، عشق و اعمال نیک ابراز شود. پیروی از فرامین استادمان و پیروی از الگوی او، دین شایسته ما به اوست و تنها گواه شایسته قدردانی ما از تمام کارهایی است که او انجام داده است.

8 . 6: 3 (الهی) -7

عشق الهی انسان را اصلاح و هدایت می‌کند. انسان‌ها ممکن است ببخشند، اما این اصل الهی به تنهایی گناهکار را اصلاح می‌کند. خدا از خردی که عطا می‌کند جدا نیست. استعدادهایی که او عطا می‌کند باید بهبود یابند.

9 . 5: 3-11، 29-32

اندوه برای خطاکاری تنها یک گام به سوی اصلاح و آسان‌ترین گام است. گام بعدی و بزرگی که خرد می‌طلبد، آزمون صداقت ماست - یعنی اصلاح. برای این منظور، ما تحت فشار شرایط قرار می‌گیریم. وسوسه ما را به تکرار خطا فرا می‌خواند و در ازای آنچه انجام می‌شود، وای بر ما نازل می‌شود. اوضاع همیشه همین خواهد بود، تا زمانی که یاد بگیریم در قانون عدالت هیچ تخفیفی وجود ندارد و باید «تاوان نهایی» را بپردازیم.

یکی از حواریون می‌گوید که پسر خدا [مسیح] آمده است تا "اعمال شیطان را نابود کند." ما باید از الگوی الهی خود پیروی کنیم و نابودی همه اعمال شیطانی، از جمله خطا و بیماری را بطلبیم.

10 . 103: 6-17

نابودی ادعاهای ذهن فانی از طریق علم، که به وسیله آن انسان می‌تواند از گناه و مرگ و میر فرار کند، تمام خانواده بشری را برکت می‌دهد. با این حال، مانند آغاز، این رهایی از نظر علمی خود را در شناخت خیر و شر نشان نمی‌دهد، زیرا دومی غیر واقعی است.

از سوی دیگر، علم ذهن کاملاً از هرگونه دانش بی‌ربط و نیمه‌مرتبه‌ای جداست، زیرا علم ذهن از جانب خداست و اصل الهی را نشان می‌دهد و فقط اهداف خیر را محقق می‌کند. حداکثر خیر، خدای بی‌نهایت و ایده او، یعنی کل در همه چیز، است. شر یک دروغ فرضی است.

11 . 458: 32-8

مسیحیت باعث می‌شود که انسان‌ها به طور طبیعی از ماده به روح روی آورند، همانطور که گل از تاریکی به نور روی می‌آورد. سپس انسان چیزهایی را تصاحب می‌کند که "چشم ندیده و گوش نشنیده است". پولس و یوحنا درک روشنی داشتند که همانطور که انسان فانی جز با فداکاری به هیچ افتخار دنیوی دست نمی‌یابد، باید با ترک تمام دنیویات به ثروت‌های آسمانی دست یابد. آنگاه او هیچ وجه مشترکی با عواطف، انگیزه‌ها و اهداف دنیوی نخواهد داشت.

12 . 22: 11-12

"نجات خود را به دست خود به دست آور"، این خواست زندگی و عشق است، زیرا برای این منظور خداوند با شما همکاری می‌کند.