فهرست مطالب

داستان زندگی مارتا ویلکوکس، علوم مسیحی.

خاطرات ماری بیکر ادی

تصدیق

اتحادیه

بدن (مقاله اول)

بدن (مقاله دوم)

کسب و کار

آموزش کلاس

هوشیاری

تعریف هوش

انحراف

متافیزیک الهی

شر منسوخ شده (یادداشت های اتحادیه 1936)

التیامبخش

من هستم

آرمان گرایی و واقع گرایی

خدمات فردی و عشق

قصور

هزاره "آثار بزرگتر"

پول

نه قصور

مأموریت ما در جهان فردی است

عملکرد ما با نظر ما اداره می شود

غلبه بر اطاعت

قدرت یک ایده درست

تمرین

کتاب مقدس

ترجمه های علمی

عرضه

عرضه - ایده های بی نهایت

جنگ (آدرس اتحادیه 1941)

گوشت ساخته گوشت

داستان زندگی مارتا ویلکوکس، علوم مسیحی.

توسط خواهرش، آلتا م. مایر، برای دانشجویان مارتا د. ویلکوکس، علوم مسیحی گردآوری و منتشر شده است. مطابق با تصویب هیئت اجرایی دانشجویان علوم مسیحی اتحادیه از مارتا د. ویلكاكس.

1958

یک روز صبح اواخر پاییز 1902، خانم ویلکوکس در دفتر دبیر هیئت مدرسه در کانزاس سیتی، میسوری نشسته بود. او به آنجا رفته بود تا دفتردار، جیمز بی. جکسون، را امضا کند که می تواند برای یک پول املاک پول بدست آورد. وی توضیح داد كه به پول احتیاج دارد زیرا شوهرش را از اتاوا، كانزاس برای درمان بیماری به اصطلاح لاعلاج آورده بود. آقای جکسون مبایعه نامه را امضا کرد، و سپس پرسید: "خانم ویلکاکس، آیا شما هیچ وقت فکر کردید که شوهرتان را در علوم مسیحی معالجه کنید؟" وی به او پاسخ داد: "نه. علوم مسیحی چیست؟ من هرگز در مورد آن چیزی نشنیده ام." آقای جکسون با مهربانی درباره برخی اصول این دین، تأکید بر قدرت شفابخشی آن، توضیح داد و در پایان گفتگو، میز کار خود را باز کرد و یک کتاب سیاه کوچک بیرون آورد و آن را با این جمله به او داد: "من همیشه در نسخه ای از این کتاب "علم و سلامت همراه با کتاب مقدس" نوشته مری بیکر ادی را تحویل بگیرید تا در اختیار کسی قرار دهد که علاقه مند به مطالعه آن باشد. این بارها به من کمک کرده و اطمینان دارم که به شما کمک خواهد کرد."

خانم ویلكاكس كتاب كوچك سیاه را با خود به محل اقامت خود برد. آنچه او خواند نظر او را جلب کرد و او به معنای واقعی کلمه حقیقت یافت شده در صفحات آن را بلعید و نتیجه آن شد که پس از مدت کوتاهی خود را از یک اختلال جسمی طولانی مدت بهبود می یابد.

تمایل به کسب دانش از ویژگیهای اصلی خانم ویلکوکس بود. او در مزرعه ای در نزدیکی همپتون، آیووا به دنیا آمد و بعداً پدرش خانواده اش را به مزرعه ای در نزدیكی اتاوا، كانزاس منتقل كرد. مزایای آموزشی آن روزها در یک مزرعه بسیار محدود بود، اما در خانه همیشه کتاب و مجله وجود داشت، همراه با انگیزه ای فوری برای پیشرفت. همچنین، تأثیر یک زندگی خانوادگی مذهبی وجود داشت. هر روز با پرستش خانوادگی آغاز می شد و عشق عمیقی به کتاب مقدس پرورش می یافت. کلیسای روستایی با فعالیت های خود پایه و اساس همه زندگی اجتماعی بود و حضور در کلیسا یک وظیفه شرعی بود. از اوایل کودکی، به خانم ویلکوکس ارزش نماز آموختند و نماز در همه کارهایی که انجام می داد تأثیر حیاتی داشت.

وی پس از اتمام دوره دبیرستان، به طور خصوصی برای مدرک معلمی تحصیل کرد و بعداً در مدارس کشور و شهر در نزدیکی خانه خود تدریس کرد. کم کم از طریق مشارکت فعال در کلیسای متدیست و در کار تدریس، آرزوی دانش و پیشرفت خود را پیشرفت داد.

در سال 1895، قبل از ترک مزرعه، با لین والیس، فارغ التحصیل کالج منهتن، منهتن، کانزاس، ازدواج کرد. آنها خانه خود را در اتاوا، کانزاس، جایی که آقای والیس در آنجا مشغول به کار بود تأسیس کردند، اما در عرض شش ماه، آقای والیس هنگام سفر کاری غرق شد. سپس خانم والیس مجدداً به امر امرار معاش روی آورد و به مدت سه سال در مدارس اوتاوا تدریس کرد. در سال 1899، او با دویت دی ویلکوکس، پدر دانش آموزی در یکی از کلاسهای خود ازدواج کرد.

در اواخر پاییز 1902، آقای ویلکوکس به شدت بیمار شد و پزشک توصیه کرد که او را برای مداوا ویژه به کانزاس سیتی ببرند و برای همین منظور در حالی که در کانزاس سیتی بود، اولین بار مسیحیان ساینس به خانم ویلکوکس ارائه شد.

خانم ویلكاكس هنگامی كه از طریق مطالعه كتاب درسی توسط مری بیكر ادی، بیدار شد و از قدرت درمانی كرسچن سائنس بیدار شد، بلافاصله شروع به استفاده از این حقیقت علمی در مورد نیازهای روزمره خود كرد.

آقای ویلکوکس دو پسر داشت. پسر بزرگ خود حمایت می کرد، اما آموزش پسر کوچکتر ضروری بود. و به منظور تخفیف از بار مالی، خانم ویلکوکس خانه ای در یک ساختمان آپارتمانی تأسیس کرد و هزینه پرداخت به مهمانان را پذیرفت. در همان زمان او بخشی از هر روز را به کار درمانی کرسچن سائنس اختصاص می داد. بسیاری از موارد شدید در این سالهای شکل گیری به او وارد شدند و از طریق حقیقت مندرج در کتاب درسی، "علم و سلامتی با کلید کتاب مقدس" نوشته مری بیکر ادی، که خانم ویلکوکس آنرا پذیرفت و آنرا فعال کرد، بسیاری شفا یافتند۔

خانم ویلکوکس که همیشه به کارهای کلیسایی علاقه داشت، خیلی زود به عضویت کلیسای دوم مسیح، دانشمند، کانزاس سیتی، میسوری درآمد و خود را با فعالیت های آن مرتبط کرد. در ژانویه 1904، فرصت تدریس کلاس ابتدایی برای او پیش آمد و آرزوی فوری برای اختصاص کار زندگی خود به هدف کرسچن سائنس پیدا شد.

بعداً در سال 1904، آقای ویلکوکس کار خود را ادامه داد و از این زمان تمام فکر او این بود که در درک کرسچن سائنس پیشرفت کند و سرانجام، تمام وقت و انرژی خود را صرف کارهای درمانی آن کند. بعداً خانه ای در 2812 خیابان هریسون، کانزاس سیتی، میسوری خریداری کرد و سالها کار خود را در کرسچن سائنس ادامه داد.

در تاریخ 10 فوریه 1908، فقط شش سال از زمانی که اولین بار در مورد کرسچن سائنس شنید، خانم ویلکوکس از جیمز اے۔ نیل تماسی دریافت کرد که برای خدمت به خانم ادی در خانه اش در چستن هیل، ماساچوست به بوستون بیاید. خانم ادی تنها دو هفته قبل در 26 ژانویه 1908 از نمای دلپذیر نقل مکان کرده بود. خانم ویلكاكس تا ژوئیه همان سال در خانه خدمت می كرد. بعداً به تپه چستن بازگشت و تمام سالهای 1909 و 1910 را در خانه با ظرفیتهای مختلف در خدمت خانم ادی بود.

در این مدت، خانم ویلکوکس امتیاز تدریس در کلاس را زیر نظر خانم ادی داشت. زمانی او به مدت هفت هفته تحت آموزش شخصی خانم ادی بود. در طول این دوره از آموزش، هر زمان که وحی بالاتری از حقیقت ارائه می شد، در همان زمان، نیاز به استفاده فوری و نشان دادن این حقیقت برای برخی از نیازها وجود داشت. این نیاز به کاربرد فوری و نشان دادن حقیقت علمی برای یک نیاز موجود، تأثیر زیادی در رشد خانم ویلکوکس در کرسچن سائنس داشت.

بعداً، خانم ادی تصمیم گرفت كه خانم ویلكاكس از روز چهارشنبه، 7 دسامبر 1910، با تدریس بیكنل یانگ، در کالج متافیزیكال در بوستون، ماساچوست، كلاسهای عادی را دریافت كند. قرار شد که خانم ویلکوکس برای یک بازدید کوتاه به کانزاس سیتی و سپس برای کلاس قبل از بازگشت به تپه چستنوت به بوستون برگردد. در کانزاس سیتی، هنگام شرکت در مراسم یکشنبه در کلیسای دوم مسیح، ، اطلاعیه مربوط به درگذشت مری بیکر ادی در روز گذشته، شنبه 3 دسامبر 1910، از روی میز خوانده شد. روز بعد، خانم ویلکوکس عازم بوستون شد تا روز چهارشنبه، در افتتاحیه کلاس در کالج متافیزیکال، که در عمارت کلیسای مادر برگزار شد، در آنجا حضور داشته باشد. اندکی پس از کلاس، خانم ویلکوکس به کانزاس سیتی بازگشت.

در اوایل سال 1911، کارت خانم ویلکاکس در مجله کرسچن سائنس به عنوان معلم و مربی کرسچن سائنس، در کانزاس سیتی، میسوری ظاهر شد. در طول این سال، او کلاس اول خود را برگزار کرد، و در سال 1912، او اولین کرسچن سائنس دانشجو' اتحادیه خود را خطاب قرار داد.

در سال 1919، هیئت مدیره كرسچن سائنس كلیسای مادر كمیته ای را ایجاد كرد كه كمیته رفاه عمومی نامیده می شد. خانم ویلکوکس، منتخب کلیساهای کانزاس سیتی، همراه با شش دانشمند مسیحی دیگر که از شهرهای ایالات متحده و لندن، انگلیس انتخاب شده بودند، قرار بود به عنوان اعضای این کمیته عمل کنند. گزارش تهیه شده توسط این کمیته در مارس 1920 تکمیل شد، اما خانم ویلکوکس برای کمک به توزیع گزارش در بوستون ماند تا پس از نشست سالانه در ژوئن. او سپس به کانزاس سیتی بازگشت تا کار خود را به عنوان معلم و تمرین دهنده کرسچن سائنس از سر بگیرد.

خانم ویلکوکس، در کارهای زندگی منتخب خود، همیشه به تعالیم رهبر محبوب ما، مری بیکر ادی وفادار بود، و او با جدیت سعی در ابراز این وفاداری از طریق خدمات شایسته و ارزشمند به جامعه ای که در آن زندگی می کرد، داشت. خانم ویلکوکس همچنان علاقه مندی خود را به کرسچن سائنس ادامه داد تا اینکه در ژوئیه 1948 منتقل شد.

صفحات زیر گزیده ای از نوشته های مارتا د. ویلكاكس، کرسچن سائنس است.

"هیچ کس در تمام جهان از کلماتی با اهمیت معنایی مانند ماری بیکر ادی استفاده نکرده است. او دانشجوی فرهنگ لغت بود. و هنگام مطالعه ادبیات کرسچن سائنس، باید از فرهنگ لغت و معیارها استفاده کنیم. با انجام این کار، در می یابیم که معنای معنوی که از طریق کلمات آشکار می شود، دانه ای در درون خود دارد و هنگامی که به عنوان فکر ما فعال باشد، تفکر و دنیای ما را متحول می کند."

"اگر ما، در اندیشه خود ،" یک انسان فانی گناهکار "را مشاهده می کنیم، جایی که، طبق علم الهی، یک انسان فانی گناهکار حضور ندارد، پس ما باید نجات دهنده یا آگاهی الهی را که در شباهت خدا به انسان است، در درون خود به دست آوریم، حال و بی نقص."

"هیچ فعالیت مادی وجود ندارد. برای مری بیکر ادی، هر آنچه لازم بود انجام شود، حتی اگر جوراب ساق بلند باشد یا نامه ای بنویسد، اگر خوب انجام شود، این فعالیت علمی بود. به ما علمی داده شده است که باید در هر جنبه از زندگی روزمره عملی شود."

"از نظر عیسی، زندگی یک واقعیت ابدی بود. عیسی این واقعیت از زندگی ابدی را فعال کرد زیرا شعور خود را نشان داد و شواهد عینی این واقعیت از زندگی به عنوان زندگی لازار ظاهر شد."

"هر خیری که ما به خدا نسبت دهیم، ممکن است بلافاصله خود را به عنوان انعکاس خدا توصیف کنیم. هر آنچه در مورد خدا صادق نیست، به هیچ وجه وجود ندارد."

"دانشمندان مسیحی در درجه اول درگیر تظاهرات گناه، بیماری و مرگ نیستند، اما آنها با جدیت تلاش می کنند تا اصل علم الهی را که در آن چنین تصورات غلطی وجود ندارد، به عنوان فکر خود ایجاد کنند."

از نامه ای به یک دانشجو:

"من با شما خوشحالم که می دانید شوهر شما تجربه جدیدی از زندگی را تجربه کرده است. او می داند که زندگی نمی میرد و نمی تواند بمیرد. او می داند که حقیقت از طریق تجربه واقعی واقعیت دارد و از این زمان به بعد، او خیلی سریعتر پیشرفت خواهد کرد تا اگر این تجربه را نداشته باشد، نه از مرگ، بلکه از بیدار شدن در جدیدی از زندگی."

"اگر از طریق آموزش های قدیمی ارتدوکس، ما خود را انسانی فکر می کنیم که برای دستیابی به ایده های معنوی تلاش می کنیم، یک مبارزه بی پایان را تجربه می کنیم. اما وقتی این واقعیت علمی را بپذیریم، که با تأمل، ما ایده های معنوی خداوند هستیم، شواهد عینی این عقاید را در زندگی روزمره تجربه می کنیم."

"ما جهان خود را در شعور فردی بنا می کنیم."

"در تمرین کراچچن سائنس خیلی دور نمی شویم، اگر در تفکر خود مانند یک آونگ از واقعیت چیزها به عقیده چیزها عقب و جلو برویم. دانشمندان مسیحی اجازه می دهند انعطاف پذیری قانون الهی چنان اندیشه آنها محکم شود که هیچ چیز نمی تواند آن را متزلزل یا از بین ببرد."

"نماز صالح فعالیت افکار صالح در آگاهی فردی است. هر روز، یک دانشمند مسیحی، بارها و بارها خیر خوبی را که قبلاً تثبیت شده است، فعال می کند و تفکر خود را با یک چیز خوب و بی نهایت مطابقت می دهد. همانطور که او این کار را انجام می دهد، بیشتر و بیشتر این خوبی که مایند دارد به عنوان لوازم روزمره او ظاهر می شود."

"بزرگترین خوبی که می توانیم برای خود انجام دهیم، کسب درک معنوی و استفاده از این درک در اندیشه است تا زمانی که در زندگی روزمره حاصل شود. با این روش کار می کنیم، ما هم اکنون با جاودانگی خود زندگی می کنیم."

خاطرات ماری بیکر ادی

هر وقت نام مری بیکر ادی بر زبان می آید، همه شنوندگان به "زنی غیرمعمول و درخشان" فکر می کنند. آقای کلمنز، مارک تواین محبوب ما، در صحبت از خانم ادی گفت: "وی که به دقت مورد بررسی و بررسی دقیق قرار گرفته است، به راحتی جالب ترین فرد روی کره زمین است و از چند جهت به راحتی فوق العاده ترین زنی که در آن زمان متولد شده است." چارلز فرانسیس پاتر، در كتاب خود با عنوان "داستان دین در زندگی رهبران آن" گفته است: "مری بیکر ادی جذاب ترین شخصیت در تاریخ مذهبی آمریکا است." شاید آقای اورکات، که با خانم ادی در تجارت مطبوعات دانشگاه شرکت می کرد، به بهترین شکل ظاهر و خصوصیات خود را بیان کرده است. او می گوید: "او یک زن خفیف، بی ادعا، بسیار واقعی، بسیار انسانی، بسیار جذاب، بسیار سرشناس در شناخت خود بود که، هر کس دیگری فکر کند، او پیام خود را به جهان می رساند." این برداشت ها از خانم ادی در مقالات تاریخی و بیوگرافی کلیفورد پی. اسمیت آورده شده است و این برداشت ها برای همه ما که شخصاً خانم ادی را می شناختیم بسیار برجسته بود. اما خصوصیاتی که او را برای هر یک از اعضای خانواده اش دوست داشت مادرانه بودن بود. در واقع، اعضای خانواده اش تقریباً همیشه او را "مادر" خطاب می کردند.

ما هرگز از حضور او احساس هیبت نکردیم، اما هرگز یک دقیقه اجازه نگرفتیم که تفکر ما بر شخصیت او باشد. ما فهمیدیم که این مانعی برای او خواهد بود. این دستورالعمل های او به ما بود که از اهمیت بالاتری برخوردار بود، به طوری که می توانستیم هفته ها در خانه باشیم و به شخصیت او فکر نکنیم. ما به خواسته ها و ملزومات او رسیدگی می کردیم، اما چیزی که او برای نشان دادن به ما داده بود همیشه در ذهن ما بود. در واقع، همه ما نه تنها برای کمک به رهبر خود، بلکه برای یادگیری نحوه نشان دادن کرسچن سائنس آنجا بودیم. از صبح تا شب، ما مشغول استفاده از دستورالعمل هایی بودیم که او به ما داد و در حال تلاش برای نشان دادن حقیقت کرسچن سائنس. (مراجعه کنید به. 229: 9-18 من)

اعضای خانواده وی قرار نبود درمورد میز یا بین خود درمورد کرسچن سائنس صحبت و بحث کنند. ما باید کرسچن سائنس زندگی کنیم و فقط نامه را صحبت نکنیم. این یکی از مکانهای جهان بود که صدای پچ پچ درباره کرسچن سائنس شنیده نمی شد.

از من خواسته شده است که برخی از تجربیات شخصی خود را با خانم ادی در حالی که یکی از اعضای خانواده اش بود، بگویم. این خاطرات ممکن است فوق العاده شخصی به نظر برسد زیرا من فقط تجربه شخصی خودم با خانم ادی را برای شما بازگو می کنم. اما تجربه من به شما ایده ای می دهد که سایر اعضای خانواده با توجه به شرایط رشد فردی خود در درجات مختلف تجربه می کنند. لطفاً بخاطر داشته باشید که من دانش آموز بسیار جوانی در کرسچن سائنس، تازه شروع سال ششم بودم. و گرچه اثبات اصل كرسچن سائنس برای همه اعضای خانواده یكسان بود، اما دستورالعمل هایی كه خانم ادی به من داد از نظر درجه با كسانی كه در عمل كرسچن ساكنس باتجربه ترند متفاوت بود و فقط منصفانه است خانم ادی و دیگران این را مورد توجه قرار دهید. خانم ادی به تاریخ 26 ژانویه 1908 به چستنوت هیل آمد و من، فقط دو هفته بعد، صبح روز دوشنبه، 10 فوریه 1908، به عضوی از خانواده وی درآمدم. خانم سارجنت پس از برداشتن پوشش من، مرا به مطالعه خانم ادی برد و مرا به عنوان "خانم ویلکاکس از شهر کانزاس. " خانم ادی به من گفت: "صبح بخیر، خانم ویلکوکس، من حضور شیرین شما را در خانه احساس کردم." سپس او مرا روبروی خود نشاند و پرسید: "چه کاری می توانی انجام دهی؟" من پاسخ دادم که تقریباً هرکاری که خانه را نگه داشته و خانواده ای برای مراقبت داشته باشد، می توانم انجام دهم. سپس او از من پرسید: "مایل به چه کاری هستی؟" من در جواب گفتم که من حاضر هستم هر کاری را که او می خواهد انجام دهم. سپس او گفت: "خانه دار من به دلیل بیماری پدرش مجبور شده است به خانه خود برود و من دوست دارم فعلاً جای او را بگیرم."

سپس او شروع به صحبت با من در مورد سو رفتار ذهنی کرد. در واقع، این چیزی است که او گفت:

گاهی اوقات احساس شخصیت قبل از فکر شما بوجود می آید و شما را به این باور سوق می دهد که شخصیت چیزی خارج و جدا از فکر شماست که می تواند به شما آسیب برساند. او به من نشان داد که خطر واقعی هرگز این حمله تهدیدآمیز از بیرون فکر من نیست، جایی که شخصیت به نظر می رسد، بلکه خطر واقعی همیشه در ذهن من است. وی به صراحت بیان کرد که احساس شخصیت من ذهنی است، تصویری ذهنی در به اصطلاح ذهن فانی من شکل گرفته و هرگز بیرونی و جدا از ذهن من نیست. این ذهن فانی شیطانی خود را با اعتقاد به یک شخصیت مادی، با شکل و شرایط و قوانین و شرایط ترسیم می کرد. در حقیقت، با همه پدیده هایی که در آنچه زندگی مادی یا شخصیت خوانده می شود، پذیرفته می شوند. و سپس او به من نشان داد که هیچ واقعیت انفرادی در این کل شیطان شیاف وجود ندارد. او به من نشان داد كه من باید دریابم كه همه این پدیده های ذهنی فقط یك پیشنهاد ذهنی تهاجمی است كه به من وارد می شود تا آن را به عنوان اندیشه خودم بپذیرم.

او به من نشان داد که، چون سو رفتار ذهنی ذهنی است، تنها مکانی که می توانستم از پس آن برآیم در ذهنیتی است که به نظر می رسید. و تنها راهی که می توانستم به آن برسم این بود که اعتقاد به قدرت و حضوری غیر از خدا یا حقیقت را کنار بگذارم. او به من نشان داد که اگر در ظاهر حقیقت را بیدار باشم و در حقیقت فعال باشم، این ظاهر در درون دشمن هرگز نمی تواند به من آسیب برساند. و او این جمله را با بیان اینکه مار مار کبرا (مار کبری)، بسیار سمی، هرگز به قربانی خود حمله نمی کند، مگر اینکه قربانی آن در خواب باشد.

این درس سو o رفتار ذهنی کاملاً مناسب برای شخصی بود که وارد خانه می شد و هرگز از هفده و حداکثر بیست و پنج شخصیت تشکیل نشده بود. بعد از این صحبت درباره سو رفتار ذهنی، خانم ادی کتاب مقدس خود را باز کرد و از لوقا 16: 10-12 برای من خواند:

کسی که در کمترین چیز وفادار است در خیلی چیزها نیز وفادار است: و کسی که در کمترین چیز ظالم باشد در بسیاری از موارد نیز بی انصاف است. بنابراین اگر در مامون ناصالح وفادار نبوده اید، چه کسی ثروت واقعی را به اعتماد شما متعهد می کند؟ و اگر در آنچه که مربوط به مرد دیگری است وفادار نبوده اید، چه کسی مال شما را به شما می دهد؟

خانم ادی، بدون شک، فهمید که من در مرحله رشد خود، به خلق کردن، یعنی همه چیز، به دو گروه تقسیم شده ام: یک گروه معنوی، و گروه دیگر مواد گروه، و به نوعی باید خلاص شوم گروهی که من آنها را مواد خواندم. اما در طی این درس، اولین نگاه اجمالی خود را به این واقعیت فهمیدم که همه چیزهای مفید و مفیدی که من آنها را "مامان ناصالح" می نامیدم، ذهنی بودند و ایده های معنوی بودند. او به من نشان داد که اگر من نسبت به اشیا ازحس وفادار و منظم نباشم، که حالت آگاهی فعلی من را تشکیل می دهد، هرگز نمی توان "ثروت واقعی" یا افشاگری های بالاتر مترقی ماده و چیزها را برای من آشکار کرد.

دو درسی که صبح اول آن گرفتم اساساً درسهای عالی بود:

1. من باید ذهنیت خودم را بدرفتاری ذهنی می کردم.

2. که "اشیا ازحس"، اگر درست درک شوند، واقعاً "ایده های روح" هستند. و اینکه دو گروه از خلقت وجود ندارد، بلکه فقط یک گروه وجود دارد.

وقتی کار را تمام کرد، وی گفت: "اکنون، فرزند خود را به مصر برده و بگذارید تا آنقدر بزرگ شود که به تنهایی قدرتمند باشد." منظور او از این کار این بود که من قرار نیست با کسی درمورد آنچه به من داده شده صحبت کنم تا وقتی که این موضوع را در اندیشه خودم جنجالی کردم.

سپس خانم ادی به من گفت: "دوست دارم امروز برای شام من یک پودینگ درست کنی، یک پودینگ بتی سیب. به نظر نمی رسد که کسی مانند زمانی که من در لین زندگی می کردم مزه پودینگ را می چشید. " به نظر می رسید او خیلی نگران پودینگ نیست، و سرانجام من فکر او را گرفتم که آنچه او واقعاً می خواست این بود که من ببینم طعم در پودینگ نیست، که پودینگ هیچ ارتباطی با حس چشایی . او از من می خواست اثبات كنم كه ذائقه در ذهن، یا آگاهی است و با گذشت زمان یا سال بدون تغییر است. می توانم به شما اطمینان دهم که این دستورالعمل کافی کافی برای یک روز بود. من پودینگ را درست کردم و وقتی او را سرو کردند، او به خدمتکار گفت: "به مارتا بگویید که پودینگ خیلی خوب بود، اما چیزی بهتر از اینکه خانم اسکات دیروز درست کرد." سپس می دانستم که دیگران نیز در حال یادگیری هستند که حواس چیست و کجا هستند.

دقت و نظم

همه با دقت و نظم اندیشه و عمل خانم ادی آشنا هستند. او به درجه غیرمعمولی دقت و نظم الهی خدا، ذهن خود را نشان داد. و او به فکر کمال فکر و عمل اهل خانه اش بود. او، خود، هرگز حرکتی دروغین انجام نداد. حتی طول های مختلف سنجاق ها گوشه های مربوط به آنها در بالشتک سنجاق او بودند و او سنجاق مورد نیاز خود را بدون برداشتن و بازگرداندن طول های مختلف بیرون آورد. هیچ کس به فکر تغییر سوزن در بالشتک او نبود. خانم ادی معتقد بود که اگر اندیشه فرد در مواردی که هوشیاری فعلی را تشکیل می دهند منظم و دقیق نباشد، برای درمان یا استفاده از یک علم دقیق، همان فکر دقیق نخواهد بود. این خصوصیات در ذهن خانم ادی بسیار فراتر از آن چیزی بود که ذهن به اصطلاح انسانی من می توانست درک و درک کند. او به من آموخت كه ذهني كه در آن زمان داشتم خدا بود و من بايد نظم و دقيق و كمال خود را به ذهن خدا نشان دهم. مدتها بود که آنجا نبودم تا اینکه او از من خواست هر ماه صبح هر روز رختخوابش را مرتب کنم و ورق فوقانی را دقیقاً دو و نیم اینچ پایین بیاورم. از آنجا که به نظر می رسید فکر من برای اندازه گیری دقیق کافی نیست، من یک نوار اندازه گیری کردم و یک علامت مداد درست کردم که ورق را باید برگرداند، تا بتوانم مطیع باشم، و در همان زمان تشکر کردم که او به ما آموخته است در علم و بهداشت که خداوند، ذهن ما، ما را به استفاده درست از ابزارهای موقتی و همیشگی راهنمایی می کند.

او نیاز داشت که ما مبلمان را دقیقاً به همین ترتیب قرار دهیم. و برای اینکه آن را در زاویه مناسب قرار دهم، تکی در فرش قرار دادم. اما من اعتراف می کنم که نگه داشتن موارد بیشمار در مورد "چه" نه فقط در زاویه مناسب تقریباً واترلو من بود. ما باید "سلطه انسان" را در همه چیز بیان کنیم. چه سیب زمینی هایی که باید پخته شوند چه بزرگ و چه کوچک، در زمان مناسب نه زیاد کار می کردند و نه کم کار می شدند و زمان غذا هرگز یک دقیقه در خانه او متفاوت نبود. وعده های غذایی دقیقاً به موقع بود.

خانم ادی مانند هر زن دیگری لباس جدید را دوست داشت. و از بانوی کوچکی که لباس های خود را درست می کرد، در حالی که از فرم لباس استفاده می کرد، انتظار می رفت که این لباس ها بدون اتصالات عالی باشد. اگر آنها یک شانزدهم اینچ از خطوط کاف یا گردن یا هر جای دیگر خلاف واقع بودند، خانم ادی از آن آگاه بود. خانم ادی می دانست که کار ذهن و ذهن همیشه متناسب است، آنها یکی هستند. و احساس بزرگ یا خیلی کوچک بودن هر چیزی در ذهن یافت نشد. بنابراین، بهانه ها و ادله توهین با خانم ادی فایده ای نداشت.

شاید کسی از خود بپرسد که چه اتفاقی افتاده است اگر فردی کمال و دقت را به طور مشخص نشان ندهد. خانم ادی به وضوح فهمید که آیا کسی در تلاش برای نشان دادن خدا، ذهن درست خود، در و مانند همه چیز است. اما اگر فردی از نظر معنوی آنقدر فکر نکرده باشد که بتواند هدف واقعی خانم ادی را از این نیازها تشخیص دهد، یا آنها را غیرضروری می داند، یا فکر می کند که خانم ادی فقط دقیق است و فقط نگران موارد به اصطلاح مادی است، یا ضرورتی نمی بیند مطیع بودن، چنین شخصی مدت زیادی در خانه نماند.

در یک زمان او مرا صدا کرد تا کنیز شخصی اش باشم، و چون من چیزی درباره نیازهای چنین موقعیتی نمی دانستم، هفت صفحه ریز نوشته شده با بیان کارهایی که باید انجام شود به من داد. این اقدامات بدون حرکات کاذب یا فراموشی را ضروری می دانست.

وقتی شب فرا رسید او را در رختخواب فرو بردم و گفتم: "مادر، من یک بار فراموش نکردم و اشتباهی نکردم؟" او از روی بالش به من لبخند زد و پاسخ داد، "نه، تو این کار را نکردی. شب و شب. " آن شب حدود نیمه شب، او زنگ من را زد. به سمتش رفتم و پرسیدم چه می خواهد. او گفت: "مارتا، آیا هیچ وقت فراموش می کنی؟" من پاسخ دادم، "مادر، ذهن هرگز فراموش نمی کند." سپس او گفت، "به رختخواب برگرد." خانم ادی همیشه ما را ملزم می کرد، در صورت لزوم، به س او با بیانیه مطلق ساینس پاسخ دهیم. صبح روز بعد، بعد از نشستن در اتاق مطالعه، گفت: «مارتا، اگر دیشب اعتراف می کردی که کسی می تواند فراموش کند، خودت را مسئول فراموشی می کردی. هر خطایی را که در خود واقعی یا خطایی دیگر اعتراف می کنید، خود را مسئول این خطا می کنید. پذیرش خطا به عنوان واقعی باعث ایجاد خطا می شود و آنچه در آن وجود دارد وجود دارد. "

حادثه دیگری رخ داد در حالی که من به عنوان خدمتکار خانم ادی عمل کردم که درس بزرگی برای من بود. در آن زمان بود که خانم ادی دو خط پایین صفحه 442 را نوشت و به علم و بهداشت اضافه کرد: او تقریباً به طور مداوم به مدت سه روز نوشت. وی از فرهنگ لغت، دستور زبان مشورت کرد، مترادف و متضاد را مطالعه کرد و هنگامی که کار خود را تمام کرد، این خطوط را برای افزودن به علم و بهداشت داشت. من از استقامت و زمانی که برای نوشتن دو سطر صرف کرد تعجب کردم. اما او بیانیه ای علمی برای دانشجویان کرسچن سائینس تهیه کرده بود که در طول عمر باقی خواهد ماند. بعد از سه روز نوشتن، او دو خط به ما داد. اما چه کسی از ما می تواند ارزش این دو خط را تخمین بزند؟

کسانی که از نزدیک با خانم ادی در ارتباط بودند، می دانستند هنگام تولد، برخی تصمیمات مهم مانند تغییر در کلیسا، یا ایجاد آیین نامه جدید، یا چیزی در ارتباط با نوشته های او. بسیاری از اوقات به نظر می رسید که دردسر بزرگی هنگام تولد این روحیه ایجاد شده است. من چنین زمانی را به یاد می آورم که او فصل ارتباط کلیسای مادر را لغو کرد، و دوباره هنگامی که آیین نامه های خاصی ارائه شد.

در صفحه 242 کتاب اولین کلیسای مسیح، دانشمند و متفرقه، خانم ادی به ما دستورالعمل هایی برای تمرین کرسچن سائنس داده است. این دستورالعمل در سال 1910، درست کمی قبل از ترک ما، داده شد و کیفیت و نشاط اندیشه او را در نودمین سال زندگی خود نشان می دهد.

او به شرح زیر نوشت: "شما هرگز نمی توانید معنویت را نشان دهید تا زمانی که خود را نامیرا معرفی کنید،" و غیره (م. 242: 3-7)

غالباً خانم ادی به برخی از اعضای خانواده اش می گفت، "حالا به یاد بیاور چه هستی"، به این معنی که اگر به نظر می رسد که ما انسان هستیم، در عوض ما الهی هستیم، حتی اگر "از یک لیوان تاریک دیده شود." منظور او این بود که اگر حس نادرست مربوط به خودمان را از بین ببریم، اکنون فقط نومنون و پدیده ها، یا خدا و انسان را به عنوان یکی باقی می گذاریم.

من بسیار تحت تأثیر حالات فکری خانم ادی قرار گرفتم. گاهی اوقات خودانگیختگی او تقریبا نفس من را می گرفت. یک روز، هنگام بازگشت او از رانندگی، از همه ما خواسته شد که وارد اتاق مطالعه او شویم. همانطور که درمورد او ایستادیم، آقای دیکی گفت: "مادر، این خامه کشور است." بلافاصله او برگشت، "کرم؟ من می خواهم آنها کره باشند! "

خانم ادی انتظار داشت که من بدانم همه چیز در خانه کجاست، حتی اگر او خودش آن را چهل سال نداشت. و چرا که، وقتی آگاهی همه را در بر می گیرد؟ او به من آموخت که فقط یک آگاهی وجود دارد، و این آگاهی آگاهی من است و شامل همه عقاید موجود و در دسترس است. و او انتظار داشت که من آن را نشان دهم.

او در دستورالعملهای شخصی خود چیزی به من نداد جز آنچه در كتابهای خود به همه دانشجویان كرسچن سائنس داده بود. اما آنچه دستورات وی را به ذهن من تحت تأثیر قرار داد این بود که او از من درخواست فوری و نشان دادن آنچه را که آموخته بود، می طلبید. بدون این برنامه و نمایش مورد نیاز، خانم ادی می دانست که دستورالعمل هایی که ارائه داده برای من ارزش کمی دارد.

زمانی من تحت آموزش شخصی او بودم و هفت هفته کارگر روان بودم. یک روز عصر او به من مشکلی برای کار داد و البته من تمایل زیادی به اثبات واقعیت داشتم. بنابراین قسمت بیشتری از شب را کار کردم. صبح او مرا به نزد خود فرا خواند و گفت: "مارتا، چرا کار خود را انجام ندادی؟" من پاسخ دادم، "مادر، من کردم." او گفت: "نه، تو نکردی. شما صحبت خوبی با شیطان داشتید. چرا تو را به خدا نگریستی؟ " من گفتم: "مادر، من سعی کردم." و پاسخ او این بود: "خوب، اگر عیسی فقط تلاش می کرد و شکست می خورد امروز هیچ علمی نداشتیم." سپس او یک کارت در داخل اتاق من آویزان کرد که روی آن با حروف بزرگ چاپ شده بود، "ایمان بدون کار مرده است." دو هفته نگاه می کردم

روز دیگر او گفت: "حالا، مارتا، شما می روی طبقه بالا و یک درمان برای باران را می نویسی. ما به باران احتیاج داریم. " و در آن روز خاص در حالی که بسیار هوس آلود بود، خورشید هرگز روشن تر نمی تابید. من به سختی خودم را نشسته بودم که بتوانم درمان را بنویسم، وقتی شماره ام زنگ خورد و مجبور شدم پیش او بروم. او گفت، "خوب، به من درمان کن." من گفتم: "مادر وقت نداشتم آن را بنویسم." او گفت: "خوب، فقط آن را به من بگو." بنابراین من شروع کردم به نشان دادن کبدی خدا، و غیره. اما او خیلی زود من را متوقف کرد و گفت: "حالا، مارتا، از قایقرانی آن طرف پایین بیا. باران است که ما نیاز داریم بیایید باران داشته باشیم. " با بیشترین احساس فروتنی و گریه، گفتم: "مادر، من نمی توانم این کار را انجام دهم." سپس او گفت: "برای انجام این کار مدت زیادی به کالوین فرای و لورا (منظور خانم سارجنت) طول کشید. اما می بینید که این کار باید انجام شود و تا حدودی یاد بگیرید که چگونه این کار را انجام دهید. "

سپس او در مورد هوا با من صحبت کرد و وقتی کارش تمام شد، من به اتاقم رفتم و برخی از چیزهایی را که به من گفته بود تقریباً به یاد آوردم و فهمیده بودم. در اصل، او گفت: "خدا هوا را نمی گیرد. و اگر از طریق اعتقاد آب و هوای شنیع داریم، باید آن را بسازیم. خدا بر آب و هوا حاکم است. او بر عناصر حکومت می کند و هیچ باد ویرانگر و صاعقه ای وجود ندارد. عشق همیشه از ابرها نگاه می کند. " و سپس وی افزود، "اعتقادات مربوط به هوا آسان تر از بیماری است."

وقتی افراد خانواده اش نتوانستند تظاهرات کنند، روحیه توجیه شخصی وجود نداشت. ما احساس بسیار زیادی را داشتیم همانطور که من معتقدم شاگردان هنگام آموزش توسط استاد احساس می کردند. بسیاری از تظاهرات ها بود که ما برگزار کردیم و بسیاری از آنها که ما انجام ندادیم.

در طول مدتی که تحت دستور شخصی خانم ادی و یک کارگر ذهنی بودم، او دو درس از کتاب مقدس به ما داد که بسیار بسیار تحت تأثیر من قرار گرفت. یکی مغناطیسی حیوانات، مبتنی بر مردی که نابینا متولد شد. او خیلی واضح به ما نشان داد که "نه این مرد گناه کرده است و نه والدینش"، زیرا آنها هر دو مرد الهی بودند. برای مدت طولانی من به وضوح دیدم که چیزی به نام "انسان فانی گناهکار" وجود ندارد، بلکه فقط "انسان کامل" است که نیازی به بهبودی ندارد. من دیدم که انسان به اصطلاح ماده من در جهت بازگشت الهی است، یا همانطور که سنت پل می گوید "از یک لیوان به تاریکی دیده می شود". درس دیگر "پاسخ به دعا" بود که از فصل اول جیمز و هشت آیه اول گرفته شده بود. وقتی او خواند، "اما بگذارید با ایمان از او س ال کند، هیچ چیزی متزلزل نمی شود"، من به وضوح دیدم که یک مرد دو فکر نمی تواند انتظار دریافت چیزی از خداوند را داشته باشد.

دروس کتاب مقدس خانم ادی فوق العاده بود. او معمولاً هر روز صبح آموزش را با درسی از کتاب مقدس شروع می کرد. او که کتاب مقدس خود را بین دو دستش نگه داشته بود، اجازه داد آن را در جایی که باز می شود باز کند، و شروع به کار با چشمانش شد. بسیار شگفت انگیز به نظر می رسید که کتاب مقدس همیشه در مکان مناسب باز می شود.

وقتی خانم ادی این دستورالعمل شخصی را می داد، مانند کلاس به دانشجویان داده نمی شد و برای مدت زمان مشخصی نیز مداوم نبود. وقتی خانم ادی به میل خود رسید، دانشجویی را نزد خود فراخواند، یا گروهی از کارگران ذهنی خود را، گاهاً چند بار در روز، به نزد خود فرا خواند. و هر دانش آموز یا گروهی از کارگران ذهنی همیشه در حالی که او به آنها آموزش می داد ایستادند.

خانم ادی گاهی اوقات برای شام، ساعت دوازده شام میهمان می داشت. و در حالی که او همیشه جای خود را روی میز داشت، شام او معمولاً به طور خصوصی در اتاقش سرو می شد. او دوست داشت افرادی مانند را که خیلی دوستشان داشت، خانم نات، آقای دیکسون و دیگران که با آنها مصاحبه کرده بود شام بخورد. آقای بیکنل یانگ برای شام بیرون بود و مدت کوتاهی قبل از تدریس کالج متافیزیک در سال 1910 با خانم ادی مصاحبه داشت. و وقتی به خانم ادی گفت که "این بهترین شامی است که من خورده ام"، به همان اندازه رضایت هر زن انسانی دیگر.

خانم ادی گاهی معاملات تبلیغاتی را در روزنامه بوستون می خواند. او همیشه به امور روز علاقه مند بود و به خصوص به همه اختراعات علاقه داشت. از نظر او این چیزها "گسترده و رشد دهنده ذهن فانی از خود بود." فکر می کنم تابستان سال 1908 بود که برادران رایت نمایشگاهی از پرواز در نزدیکی بوستون را ارائه دادند. معمولاً خانم ادی نمی خواست که اعضای خانه اش دور باشند، اما به همین مناسبت اصرار داشت که چند نفر از ما به دیدن این پروازها برویم. به طور مقایسه ای، این نمایشگاه خیلی نمایشگاه نبود، اما در آن روز فوق العاده بود. و از نظر خانم ادی، این یک فکر پیشرفته بود و او به همه جزئیات نمایشگاه علاقه داشت.

نشانه های کوچک تقدیر

خانم ادی از خاطرات اندک دوستانش قدردانی کرد. او و مادر فارلو، مادر آلفرد فارلو، که در فاصله کمی از املاک خانم ادی زندگی می کردند، گاهی از باغ های خود برای یکدیگر گل می فرستادند. مادر فارلو یک بار در روز تولد واشنگتن، برای خانم کمی نشانه ارزان قیمت، یک درخت گیلاس مینیاتوری در یک سطل کوچک سبز ارسال کرد. خانم ادی این هدیه را بسیار ارزشمند دانست. ماهها روی میز او بود و من معتقدم اکنون چه چیزی روی او است.

عشق او به کودکان

خانم ادی علاقه زیادی به کودکان و جوانان داشت. شاید بعضی از شما آقای و خانم کلارک را به یاد بیاورید، که در شمال غربی زندگی می کردند و در حین آتش سوزی جنگل به طرز معجزه آسایی از آنها مراقبت می کردند. آن زمان گزارشی از پرونده خاص آنها در منتشر شد. این آقای و خانم کلارک، به همراه پسر بچه یک ساله خود، از خانه خانم ادی دیدن کردند و در حالی که آنها در مصاحبه با آقای دیکی در کتابخانه بودند، من مسئولیت کودک را بر عهده گرفتم. وقتی خانم ادی شنید که بچه ای در خانه وجود دارد، بلافاصله برای من فرستاد تا کودک را نزد او بیاورم. من او را جلوتر از او نگه داشتم و او به پاهای کوچک چاقش زد و نوازشش کرد، اما کودک علاقه زیادی به برش کاغذ نقره ای و جعبه تمبر داشت. بنابراین او آن را برد، محکم در مشت چاق خود نگه داشت، خیلی بیشتر به جعبه تمبر علاقه داشت تا به میزبان برجسته اش! بدون شک او اکنون به سوغات خود بسیار جایزه می دهد. یک هفته بعد، خانم ادی می خواست از کرایه مونتانا مطلع شود. او می خواست که آنها دوباره کودک را بیاورند.

نوه هایش

به اعتقاد من، در تولد او در ژوئن 1909، دو نوه خانم ادی از او دیدار کردند. آنها جوانانی حدود بیست و بیست و دو ساله بودند. یکی از این پسران در کلیسای خانگی کوچک خود قاری بود. خانم ادی از او بسیار راضی بود و می خواست آنها در تپه چستنوت بمانند. پسر بزرگتر گفت: "مادربزرگ، ما دوست داریم که بمانیم، اما در مزرعه به ما احتیاج داریم." او به هر كدام يك علم و بهداشت داد و من مي توانم به شما اطمينان دهم كه براي اين پسران كيك و بستني خانگي بسياري وجود داشت كه آنها عدالت كامل را انجام دادند. اتفاقاً خانم ادی علاقه زیادی به بستنی داشت. او همیشه دو بار در روز، برای شام و شام خود آن را می خورد.

وظایف اعضا

اعضای خانواده خانم ادی تقریباً همه تمرین کنندگان و معلمان باتجربه بودند. گروهی بودند که کارهای ذهنی انجام می دادند، به کارهای دبیرخانه رسیدگی می کردند و از همه نامه نگاری ها مراقبت می کردند. سپس گروهی از زنان بودند که معمولاً پنج نفر بودند و عملاً همه آنها خانه های خود را ترك می كردند، برخی از آنها مشق بودند و هر یك دانشجوی خوبی در كرسچن سائنس بود كه از كل منزل خانم ادی در سی اتاق مراقبت می كرد. و ده حمام. ما همه پرده های توری را شسته و کشیده و وسایل شخصی خانم ادی را شسته و اتو کرده ایم. دو زن رنگارنگ، دانش آموزان کرسچن سائنس، که لباسشویی خانه را انجام می دادند، وجود داشتند.

هر اتاق خانه فرش شده بود و بسیاری از آنها فرش های مخملی داشتند. اینها با جاروها در شرایط عالی نگهداری می شدند. جاروبرقی نبود تا اینکه من چند ماه آنجا بودم. من فکر می کنم ما تقریباً اولین موردی را پیدا کردیم که بیرون آمد. سپس تمام پخت و پزها و برنامه ریزی های وعده های غذایی برای یک خانواده هفده نفری به طور مرتب انجام می شد که گاهاً تا بیست و پنج نفر انجام می شد. من معمولاً هر هفته دو بار برای خرید گوشت و ماهی به بازار تالار می رفتم. بیشتر مواد غذایی در oo خریداری شده است. و در ماههای تابستان یک پسر یونانی هر روز با میوه و توت و سبزیجات به خانه می آمد.

در طول بهار سال 1908 خانم ادی مجموعه اتاق های خود را تغییر شکل داد. یک شیفت مرد در روز کار می کرد و یک شیفت دیگر در شب کار می کرد. این امر خانه داری را کاملاً دشوار می کرد. سرانجام، او دوباره در محل تحصیل خود ساکن شد و همه چیز به پایان رسید اما سالن صورتی. این مردان از بوستون بیرون می آمدند تا فرشها را بگذارند و آنها را باید در حالی که او برای رانندگی بیرون بود، زمین گذاشت. کف آن با گچ تازه پوشانده شده بود. جان (سالچو؟) معمولاً به چنین مشاغلی رسیدگی می کرد، اما او آن روز غایب بود. بنابراین من کف و کاغذ فرش را تمیز کردم و آن را گذاشتم و اتاق را آماده کردم تا مرد فرش بگذارد، اما من خودم چشمم به چشم می خورد. تا بازگشت کالسکه مردها کارشان تمام شده بود و آنها رفته بودند و من چند دقیقه فرصت داشتم که خودم را تازه کنم.

در مدت بسیار کوتاهی، خانم سارجنت پایین آمد و گفت: "مارتا، مادر تو را می خواهد." هرگز فراموش نخواهم کرد که چقدر سپاسگزار بوده ام که فرصتی برای معرفی خود فراهم کردم، زیرا هنگام تماس او مجبور شدم بروم. وقتی وارد شدم، کارگران ذهنی همه در اتاق ایستاده بودند. به سمتش رفتم و گفتم: "مادر چه می خواهی؟" وی در حالی که اشک از گونه هایش حلقه زده بود، پاسخ داد: "من دعا کرده ام که خدا هر کسی که بایستد، شخصی را بفرستد و او به من گفته که با تو تماس بگیرم. اکنون هر روز با کارگران ذهنی وارد شوید و درس های خود را بخوانید و کارهای ذهنی خود را انجام دهید. " در این زمان بود که نزدیک به هفت هفته هر روز تحت دستورات شخصی او بودم.

من به هیچ وجه شما را به این باور نمی رسانم که من، بیش از بقیه اعضای خانواده اش، بسیار برکت داشته ام. اما فقط به نظر می رسد که فقط اجازه می دهد هر یک از افراد در خانه از تجربه شخصی خود بگویند. کاملاً غیرممکن بود که خانم ادی کسانی را که به عنوان خدمتکار نامیده می شوند از خانه خود مراقبت کنند. بنابراین این وظیفه به عهده ما قرار گرفت که مایل به خدمت به او در این ظرفیت هستیم. من در اینجا سعی کردم چیزی از آنچه در خانه بودیم نشان دهیم و از صبح زود تا اواخر شب مشغول بودیم. خانه خانم ادی خانه ای بسیار کاربردی بود. هیچ چیز مرموزی در جریان نبود، اما وجود کسانی که می توانستند به طریقی کوچک رسالت او را در جهان درک کنند، در اطراف او وجود داشت.

حدود دو هفته قبل از آنكه ما را ترك كند، حدود ساعت پنج شب مرا به مطالعه دعوت كرد. او مثل همیشه قبل از وعده عصرانه روی کاناپه خود استراحت می کرد. ای کاش شاید ابراز قدردانی او از خانه اش و قدردانی او از کسانی که از خانه اش مراقبت می کردند را می شنیدید. او درمورد اینکه ما چگونه آن را تمیز و زیبا نگه داشتیم و داشتن چنین مکانی برای انجام کار و انجام جنبش کرسچن سائنس برای او چه معنی داد. او گفت: "شما دختران بسیار خوب هستید که این کار را برای من انجام می دهید." سپس او گفت: "مارتا، آیا دلیلی دارد که شما نباید برای همیشه با من بمانید؟" من پاسخ دادم: "مادر، من تا زمانی که تو به من نیاز داشته باشی با تو خواهم ماند."

بعداً از آقای فرای فهمیدم که چرا خانم ادی اطمینان من را از ماندن با او می خواهد. خانم ادی تصمیم گرفت که من باید در مدت بسیار کوتاهی کالج متافیزیک را بگذرانم، و او فکر کرد که من ممکن است آرزو کنم به خانه بروم و تدریس کنم. وقتی به او اطمینان دادم تا زمانی که او به من احتیاج داشته باشد در کنار او خواهم ماند، او بازوی من را زد و گفت: "اوه مارتا، من دوست ندارم چاق باشم." سپس او گفت: "خوب، من یک بار صد و چهل پوند وزن داشتم." این فقط یکی از نمونه های زیاد مادرانه بودن اوست.

شاید خانم ادی در " o ستایش" در اولین کلیسای مسیح، دانشمند و متفرقه، که می خواهم آن را ببندم، احساسات خود را در مورد خانه و اعضای خانواده اش به بهترین وجه بیان کرده است: (نامه 355: 18 به 356: 9)

"پشت یک مشیت اخمو، او چهره ای درخشان را پنهان می کند." و غیره.

تصدیق

در حالی که تصدیق یکی از گفته های مثبت خاص حقیقت با توجه به ادعا یا پیشنهاد نادرست است، اما باید آن چنان جهانی باشد که احساس کنید همه از این طریق برکت دارند.

تأیید حقیقت به روشی محدود برای یک موقعیت خاص به معنای مجاز بودن ادعای دروغین به معنای جهانی و فرضی آن است.

وقتی نتایج خوب به سرعت حاصل نشوند، باید به طور خاص انکار کرد، حتی اگر چنین انکاری یک کمکی صرفاً انسانی باشد.

کارکرد انکار خاص این است که فکر را به حالتی هدایت کند که در آن جنبه انسانی از بین رفته و موجود پاک باقی مانده است. (علم و بهداشت 454: 31)

با این حال، اگرچه به نظر می رسد شخصی منکر ادعا است، اما "من" الهی موجود هرگز با انکار شناخته نمی شود. انکار خطای انکار حقیقت نیست؛ این انکار خود خطا است.

حتی اگر به نظر می رسد کسی ضمن انکار خطا از "من" الهی استفاده می کند، اما هنوز "من" الهی نیست. با این وجود، چنین انکارهایی تداوم تحقق الهی را قطع نمی کند. در همان لحظه یکی منکر خطا است، در همان لحظه حقیقت بدون وقفه خود را اعلام می کند. ذهن هرگز از آگاهی از خود دست نخواهد کشید.

مطلق همیشه صحیح است، نه نسبی. نمی توان خیلی مطلق بود. اگر کسی به بیش از حد مطلق بودن متهم شود، این چیزی نیست جز حس شخصی. احتمالاً شما در بیان خود فاقد خرد بوده اید.

ریشه ای فکر کنید عاقلانه صحبت کنید (ب. جوان)

فعالیت ذهن الهی، یعنی انسان، هیچ محدودیتی ندارد. کار عیسی مسیح صرفاً فعالیت قدرت الهی بود که هرگاه انسان خود را با امر الهی یکی کند، در دسترس او قرار می گیرد و به طور الهی عمل می کند. او شخص نیست. ما باید خدا را به عنوان فعالیت در نظر بگیریم، نه اینکه از اسامی ثابت استفاده کنیم بلکه از فعل برای توصیف او استفاده کنیم.

جنگ و همچنین بریدگی انگشت فرد، تلاشی از جانب ذهن فانی است تا درک شخص از بدن، "لوح وجود خود" را مختل کند. (علم و بهداشت 227: 26)

بدن مادی مفهوم ذهن فانی از "من" جعلی است. این همچنین مفهوم آن از خود به عنوان ماده است. بدن واقعی شادی، زیبایی، زیبایی است. ذهن الهی بدن خود را تشکیل می دهد، تفکر، که توسط احساس شخصی به عنوان تفکر خود، بدن اشتباه ارائه می شود.

فرد به طور ذهنی به جهان نگاه نمی کند، بلکه شامل جهان معنوی به عنوان بدن خودش است.

در تجربه یا بدن من هیچ چیز غیر ارادی وجود ندارد.

تجارت: این تقریباً یک باور رایج است که فعالیتهای تجاری ما به فعالیت افراد دیگر یا به دولت این کشور یا سایر کشورها وابسته است و تجارت ما از دست خدا خارج است. همانطور که هماهنگی کارها را می فهمیم، باید خود را از این مسخره های جمعی خلاص کنیم.

افسران کلیسا را مانند افرادی که با اصل الهی هدایت می شوند، تصور نکنید، بلکه عملکرد کاملاً غیر قابل تقسیم خود اصل هستند.

برای کمک به جنبش، باید آن را بی شخصیت ببینید. بزرگترین خطر برای جنبش کرسچن سائنس یک رویکرد کلامی نادرست به کرسچن سائنس از طرف اعضای جنبش است که مایل نیستند از شخصی سازی خدا و خانم ادی خودداری کنند.

کلیسای مادر تحقق ذهنی وجود است.

چگونه می توان برای بهبود کلیسا، افزایش حضور در کلیسا و غیره کار کرد؟ ما باید روش شناخت حقیقت را کاملاً بنیادی تغییر دهیم. اصلاحات در کرسچن سائنس ناشی از از بین بردن یک احساس وجودی شخصی است، که به نوبه خود به عنوان یک حرکت کلیسایی بهتر ظاهر می شود. در تحلیل نهایی، کلیسا به عنوان یک نهاد تأثیری است که در تجربه انسان از تحقق اولین تعریف از کلیسا در واژه نامه وجود دارد.

روزانه اعلام کنید که همه اقدامات عملی الهی است.

همه اعمال خداست. فقط مثل خدا رفتار کن، خوب. (ب. جوان)

معراج وقتی شروع می شود که فرد فکر خود را به عنوان یک شخص متوقف کند. یکی صعود می کند در حالی که می فهمد هیچ چیز به معراج احتیاج ندارد. تا آنجا که فکر می کنم شخص دیگری صعود نکرده و نباید صعود کند، من خودم صعود نکرده ام.

بار اثبات معراج بر دوش شخصی نیست که گویا می میرد، بلکه بر عهده خود ماست که گویا باقی مانده است.

اتحادیه خود را به عنوان یک ایده درست که شامل آن است، تصور کنید. نه به عنوان یک سازمان انسانی که به آن تعلق دارید. این مفهوم سود بیشتری برای شما خواهد داشت.

وقتی باور فانی را تجزیه و تحلیل می کنید، به نوعی به آن واقعیت می بخشید. پیام 1901، ص. 12: 27-2 نمونه ای از دست زدن به شر است، اگرچه کلمه "دست زدن" بد است زیرا احساس دوگانگی را در فرد ایجاد می کند.

استفاده از زبان به درستی و صحیح بودن بیان کرسچن سائنس از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. (علم و بهداشت 283: 24) از طرف دیگر، فرد باید اصطلاحات را متناسب کند، در عین حال فکر خود را روشن نگه دارد.

زنای زنا از ریشه لاتین "تغییر دهید" به معنی "دیگری از دو" گرفته شده است. در مورد زن زنا، عیسی با امتناع از پذیرفتن پیشنهاد صحیح دروغ درباره زن، کار مسیح را انجام داد. او با نشان دادن ماهیت دروغین متهم، محکومیت و اتهام کسانی را که شخص گناه را شخصی می کردند، خاموش کرد. سپس او، به عنوان "من"، با آگاهی از کمال محبت آمیز خود، نمی توانست او را محکوم کند. به عبارت دیگر، او ابتدا جنبه اتهام گناه را بهبود بخشید و سپس جنبه قربانی گناه را شفا داد.

در معیاری که ما همه شمول الهی را زندگی می کنیم، تغییرات بیشتری وجود خواهد داشت.

"حس مقدس خدا همه و عشق است، و ذهن دیگری برای ارسال افکار وجود ندارد. در اینجا بهترین راه برای رسیدن به مغناطیس حیوانات مخرب است. " (مری بیکر ادی به آقای تاملینسون)

روش مناسب برای مقابله با سو رفتار همیشه بی شخصیت است. این امر امکان مشاهده غیر واقعی بودن آن را فراهم می کند، زیرا هیچ کانال و یا رسانه ای برای آن وجود ندارد. سو رفتار با ایده خود و مطابق قانون خودش بیان می شود.

هدف شیطان این است که شما را آشفته کند، نه اینکه دلیل را که شما را سرگرم می کند ببیند یا تصدیق کند یا در آن نفوذ کند. مردی سنگی به سمت شما پرتاب می کند. شیطان مردی را به سمت تو پرتاب می کند. مرد را تنها بگذارید و به دنبال شیطان بروید. ممکن است نتوانیم قصور را متوقف کنیم، اما می توانیم به جایی برسیم که دست ما را لمس نکند. (الف. ګرینګو)

همانطور که هیپنوتیزم (مغناطیس حیوانات) مبتنی بر شر است، نمی تواند علمی باشد و بنابراین نمی تواند آن را کنترل کند. با این حال، باید به طور خاص انکار شود. چنین انکارهایی فقط وقتی از دیدگاه در عمل فعال انجام می شوند که خود را به صورت قانونی بیان کنند و نه از دیدگاه شخصی که تحت معالجه قرار می گیرد. نوع درست انکار منجر به اوج معنوی وجود خالص می شود جایی که خود وجود جایگزین انکار می شود. اگر فکر می کنید یک دانشمند مسیحی هستید، یکی از بزرگترین افراد در دنیای میلیون ها انسان، گم شده اید و شروع به مسحور شدن می کنید. برای جلوگیری از هیپنوتیزم شدن، باید اعلام کنید که هرگز خواب ندارید، مخصوصاً صبح بعد از بلند شدن. اما این اعلامیه باید در مورد "من" وجود شما باشد و نه در مورد یک دانشمند مسیحی.

ما باید حس مادی زمین و جهان را انکار کنیم. ما در آن نیستیم و در ما نیست. نباید در انکار خطا اکراه داشت. عدم تمایل به انکار خطا، خطایی را برای کنترل شما فراهم می کند.

فقط تصدیق از دیدگاه ذهن باعث بهبود می شود و این نوع تصور بهترین انکار را شامل می شود.

با پذیرفتن احتمال بوجود آمدن شرایط دشوار، ایجاد این شرایط در تجربه شماست.

با آگاهی از اینکه نیازی به بلند شدن نیستید، بلكه همین هست، به آن آگاهی بالاتر بروید. آگاهی باید جهانی باشد.

با اشاره به اول یوحنا 3: 1-3، تعبیر زیر اعمال می شود: "اکنون ما درک خدا هستیم."

هدیه دادن همیشه متضمن دوگانگی است. خدا هرگز چیزی نمی دهد. حقیقت بی نهایت خود را در تجلی بروز می دهد.

دردسر واقعی نه زمانی که آدم طبق تمثیل در سفر پیدایش سیب را از حوا گرفت و آن را خورد، بلکه هنگامی که حوا ایجاد شد، بدین ترتیب برای اولین بار حس دوگانگی را در داستان کتاب مقدس وارد کرد.

ما نمی توانیم بدن خود را از دست بدهیم، زیرا باید همیشه تجسم ذهن داشته باشیم یا باشیم. تنها چیزی که می توانیم از دست بدهیم، احساس شخصی مادی بدن است.

این باور که بدن جسمی است، خود مرگ است. ما فقط می توانیم با دانستن اینکه هرگز در آن نبوده ایم از آن خارج شویم.

دوستان سعی کردند لازاروس را به احساس زندگی در ماده برگردانند و موفق نشدند. با این حال، وقتی اعتقاد به زندگی در ماده به حقیقت پیوست، برای مادی گرایان پیرامون زنده كردن مردگان آشكار شد.

آرزوی بازگرداندن زندگی به ماده، به استثنای چند مورد برجسته، بی نتیجه ماند. درعوض، پیوسته تر درک کنید که زندگی هیچ ارتباطی با مرگ یا ماده ندارد. عقیده تولد و مرگ را همانطور که در مورد شخص اعمال می شود، اداره کنید. آدم نباید به این فکر کند، وگرنه درب مرگ را برای خودش باز می کند. هر بیماری علامت مرگ است. بنابراین، غلبه بر بیماری کاهش باور مرگ است.

حقیقت نمایش خود با حقیقت بودن است.

پیش شرط شیمیایی شدن، احساس دوگانگی است.

مسیح درک آن چیزی است که الهی است، همانطور که من الهی هستم.

کرسچن سائنس ابتدا یک علم است و یک فرقه مسیحی نیست.

علت خداست، اصل ؛ تأثیر ایده است، انسان با این حال، تمایز بین علت و معلول در ذهن نیست بلکه یک تمایز انسانی است.

محکومیت باید متوقف شود، زیرا با محکومیت خود را با ادعا معرفی می کنید. با اعتراف به نقص در دیگران، فرد خود را محدود می کند، زیرا با دیدن آنها، در واقع نقص ها را برای خود می پذیرد، از طریق اینکه آن را شخص دیگری بخواند. انتقاد و شایعه گواه حس شخصی شخص منتقد یا شایعه است.

این پیشنهاد را قبول نکنید که شخص به دلیل انجام کار اشتباه محکوم به رنج است. هیچ واقعیتی برای شر وجود ندارد. بنابراین چیزی برای مجازات وجود ندارد.

هیچ تضادی بین خدا، خوب و بد وجود ندارد. تنها درگیری تعارض بین شرایط بدتر و بهتر باورهای فانی است. تا زمانی که شما اعتقاد دارید که بین خیر و شر درگیری دارید، درگیر یک دعوا هستید. با کاهش باور جنگیدن، شما راحت تر پیشرفت خواهید کرد.

شما نمی توانید از هر تعارضی بین احساس "خودم" و احساس دیگری آگاه شوید. این تنها به حس شخصی امکان پذیر است و الهی نیست.

با نزدیک شدن به درک خداوند به عنوان افراد خوبی که با شر مبارزه می کنند، مسیحیان اولیه شهادت را تجربه کردند. هرگز باور نکنید که خطاهای زیادی در خارج از شما در حال وقوع است، زیرا این امکان را برای شما فراهم می کند که تمام خطایی را که قبلاً در خارج از خود می پذیرید تجربه کنید.

"وقتی بودن درک می شود" (علم و بهداشت 76: 6)، این "وجود" به معنای وجود شما، موجود روزمره شما است. هیچ فرایندی وجود ندارد که بتواند به تجلی الهی تبدیل شود. انسان مظهر الهی یا خودشناسی الهی است. به طور مداوم از تجمل یا وضعیت موجود خود آگاه باشید. وجود فردی فرد بالاتر از یک احساس فانی بودن است. هیچ چیز خارج از من، یعنی خارج از "من" وجودم جریان ندارد. بدون وجود هیچ احساسی از شخص، به دنبال احساس وجود ناب باشید. هیچ تداخلی از خارج وجود ندارد زیرا هیچ چیزی در وجود الهی وجود ندارد.

ما باید از کمال وجود بودن، که در آن تحقق وجود الهی، خستگی ناپذیر تصورات انسانی را از بین می برد، خوشحال شویم و ما باید علم الهی را زندگی کنیم تا اینکه در مورد آن چشم اندازی داشته باشیم.

"ذهنی باش که هرگز خطا نشنیده ای." (مری بیکر ادی به جوزف دی. مان)

بدن آگاهی و تجربه است. بنابراین تنها آن چیزی است که آگاهی الهی را تشکیل می دهد بدن من است و نه پیشنهادی است که پیشنهاد می کند. ایده بدن است. هر آنچه در این باره مادی است، باور نادرست درباره آن است. بدن خصوصی وجود ندارد، اما یک بدن بیکران وجود دارد، بدن من، و بدن هرگز با هیچ چیزی لمس نمی شود، اما اصل الهی همیشه بدون تلاش حفظ می شود.

فکر یا دانستن من شعور، بدن و هیچ چیز دیگری نیست. اگر مطلبی در مورد ذهن الهی درست نباشد، در مورد هر چیزی درست نیست، شامل بدن.

تنها جسمی که وجود دارد، کرسچن سائنس است. هرگز خارج از ذهن نیست و چیزی از ذهن دریافت می کند. این شعور الهی در فراگیر بودن آن است. بدن جهانی بودن هستی است. ذهنی بودن، در آغوش گرفتن یا تجسم در خود داشتن تمام شناخت واقعی خود را.

بنابراین، در برخورد با بدن، با ماده برخورد نکنید. دریابید که بدن مادی را در اختیار ندارید، همانطور که ذهن به این واقعیت پی می برد و مطمئن باشید که هیچ جسم مادی شما را تصرف نمی کند. ادعای عدم رابطه جنسی کنید.

هدف از جنبش کرسچن سائنس کمک به دانشمندان مسیحی در داشتن روحیه بیشتر است، نه تداوم جنبش.

در فعالیت های کلیسا باید پرسید، "آیا این فعالیت می تواند به اثبات علوم الهی کمک کند؟"

ارزش ما در کار در تیراژ نهفته در کارهایی است که می دانیم.

وقتی تشخیص دهیم که آگاهی عملکرد اصل الهی است، قانونی است که برای وضعیت انسان وضع می شود، و به ارتقا کارآمد گردش و توزیع ادبیات کمک می کند. عقاید الهی به گردش در نمی آیند و به دور خود نمی روند. این کاری است که کمیته ها انجام می دهند.

یک اتاق مطالعه را اتاقی پر از افرادی که به دنبال درک معنوی هستند، تصور نکنید. ذهن آدمی وجود ندارد که روشن شود. ذهن الهی کاملاً بیان شده و خود را درک می کند.

حقیقت این باور را که اتاق مطالعه به درستی کار نمی کند از بین خواهد برد. مفید بودن یک ایده نمی تواند خدشه دار شود. آنچه در جریان است ذهن الهی است که خود را بیان می کند. وقتی حقایق الهی تقریب می یابند، اتاق مطالعه این وسیله است.

خاک را برای افراد انسانی آماده نکنید. از اشخاص دور شوید. اگر کسی در مورد اتاق مطالعه آشفته باشد، مانع تظاهرات می شود. با بی میلی ظاهری افراد برای تبدیل شدن به دانشمندان مسیحی برخورد کنید. همچنین با تنبلی و ترس از دست دادن چیز دلپذیر کنار بیایید.

پیروی از خانم ادی فقط تا جایی که از مسیح پیروی می کند، باید نگرش ما نسبت به هیئت مدیره کرسچن سائنس باشد. مشكل جنبش ما این است كه جنبش بیش از حد به عنوان یك فرقه مسیحی ادامه دارد و نه به عنوان علم مسیحیت.

وقتی در یک کلیسا جناح وجود دارد، آن چیزی نیست که به نظر می رسد. بلکه تلاشی شیطانی برای برهم زدن احساس واقعی شما در کلیسا است. با پذیرفتن پیشنهاد نادرست به عنوان فکر خود یا فکر دیگران، اختلافات جناحی را ادامه ندهید.

به نقل از خانم ادی

"مرگ یک توهم است. این خاتمه دروغ جهانی است که می گوید انسان متولد شده است. هیچ کس هرگز بیش از آنچه در بدو تولد است، نسبت به مرگ آگاه خواهد بود. هر چیزی که یک آغاز داشته باشد باید یک ضرورت داشته باشد. مرگ پایان آغاز است که تولد نامیده می شود. مرگ در قربانی نیست که بگوییم مرده است بلکه در ماست. این ما هستیم که دوستانمان را در زمین می گذاریم و آنها را می پوشانیم و پس از آن اعلام می کنیم که آنها از بین رفته اند. همه پدیده ها در ما هستند و در آنها نیستند.

"حکم مرگ ما در دوستان ما هیچ یک از آنها را تغییر نمی دهد. عیسی پس از مرگ و دفن آشکار همان حالت قبلی بود. باز هم می گویم، هیچ کس هیچ وقت از مرگ آگاه نخواهد شد. این کاملاً هیچ چیز نیست و هشیار بودن از هیچ چیز غیرممکن است. انسان موجودی مشترک با خالق خود است. انسان همیشه وجود داشته است و اگر هیچ یک از ما تا به حال از مرگ آگاه نبوده ایم، این شواهد خوبی است که نشان می دهد هرگز از آن آگاه نخواهیم بود. کسی که می گوید، "من در حال مرگ هستم" فقط یک اتومات درمانده است که ناخواسته قربانی نظرات پیش فرض می شود و اوج خطا را اعلام می کند. اگر حواس در مورد زندگی دروغ بگویند، در مورد مرگ نیز دروغ می گویند. ما با تغییر عقیده، دوستان خود را از دست می دهیم. اعتقاد قوی تر نسبت به حضور جهانیان نسبت به حکم دنیا، حضور آنها را از بین می برد و اعتقاد از دست رفته را در جای خود باقی می گذارد.

"ما برای آنها وجود خواهیم داشت مگر اینکه آنها نیز اعتقاد دیگری را بپذیرند که به طور مشابه تصور آنها از ما را از بین ببرد. شاگردان پس از مرگ آشکار عیسی همانند قبل بودند. ما (به عنوان ماده) در ذهن یکدیگر وجود داریم و همه آنچه از دوستانمان می دانیم تصورات فانی ما از آنهاست. این مفهوم باقی می ماند تا زمانی که ما آن را با مفهوم دیگری جابجا کنیم، زمانی که آخرین باور مسلط شود. با انتظار در انتظار مرگ هیچ چیز بدست نمی آید زیرا هرگز نخواهد آمد. ما باید به طور جداگانه خود را بالاتر از ادعاهای حواس قرار دهیم."

مری بیکر ادی

"من فکر می کنم این آرزوی بزرگ من بوده است که موج خطا، که خود را مرگ می نامد، نباید از من عبور کند. من امروز صبح می بینم که این آرزو، این فکر از خودش اشتباه است، از این جهت که این باور را تقویت می کند که چیزی برای جنگیدن وجود دارد، و چیزی برای غلبه بر آن، بنابراین باعث ایجاد ترس می شود. "اگر به نظر برسد که این موج مرا در خود فرو ببرد، واقعیتی که برعکس نیست، واقعیت است و به نظر می رسد من تغییر نمی کنم، و صدمه ای نمی بینم، زیرا هیچ کس هیچ وقت نمی تواند قدرت تأثیرگذاری بر ما را داشته باشد. این دیدگاه ترس را برطرف می کند و آرزو را برطرف می کند و به ما نشان می دهد که من بیشتر برای تسخیر تلاش می کنم، بیشتر برای جلوگیری از موج وقتی برای ما روشن است که سایه است، نباید اسلحه برداریم."

مری بیکر ادی

چیزی به عنوان یک فرد زنده وجود ندارد. آدم بودن مردن است. با تبرئه اینکه شما یک شخص هستید، حکم اعدام خود را می پذیرید. دیدن یک شخص پذیرفتن مرگ برای خود با شناسایی شخصیت خود با شخصیت انسان است. نگران حقایق الهی باشید و نه شواهد انسانی. تمام پیشنهادهای اجتناب ناپذیر مرگ را کاملاً رد کنید، زیرا زندگی ابدی هرگز از طریق مرگ حاصل نمی شود. تنها مرگ، مرگ مفهوم شخصی مادی انسان است. (دکتر ڈی لینج)

هر بیماری علامت مرگ است. بنابراین غلبه بر بیماری کاهش اعتقادی به نام مرگ است. باور تولد و مرگ را همانطور که در مورد شخص اعمال می شود، اداره کنید. نباید فکر کرد که در مورد خودش یا دیگری دریچه مرگ را باز می کند. (دکتر ڈی لینج)

برای دستیابی به نتیجه، اظهارات زیر لازم است: "آنچه در ذهن من است این است که ذهن الهی بی نهایت خود را نشان می دهد."

این استدلال که یکی انسان است باید خاموش شود.

ما باید روز را با شناخت این واقعیت شروع کنیم که "من" وجود من هرگز نخوابید و بیهوش نبود. نه از نظر فضا محدود است و نه به عنوان یک شخص وجود دارد، بلکه همیشه به عنوان یگانگی و اتحاد وجودی الهی وجود دارد.

هرگز خود زندگی است که در اعلام زندگی بودن خود مردد است. فکر کردن به عنوان زندگی بیان زندگی است، زندگی خودش را بیان می کند. (دکتر ڈی لینج)

"من" الهی هرگز از دیروز ظهور نمی کند و به فردا نمی رود. اگر قدرت را به شر نسبت دهید، این "شما" "شما" جهل است، نه "من" موجود واقعی. (دکتر ڈی لینج)

انسان عام مفهوم درستی است در مورد مفهوم انسانی انسان است، زیرا اصطلاح "انسان عام" به مفهوم جهانی بودن، شخصیت جهانی انسان اشاره دارد. (دکتر ڈی لینج)

خوب چه به نظر خوب شما بیاید و چه خوب من، هنوز خوب است، خدا. خیر همیشه مظهر مستقیم خداوند است، اما از طریق شخص انسانی ابراز نمی شود. (دکتر ڈی لینج)

همه ذهن الهی است، بنابراین ادعای دروغین نمی تواند خود را پنهان کند و بنابراین آشکار می شود.

خوشبختی یگانگی خداوند است که به عنوان یگانگی بدن خود فرد تجربه شده است. گسترش واقعیت الهی که به عنوان منیت شخصی خود تجربه می شود، خوشبختی است، خوشبختی نیست.

هر آنچه دلالت بر سعادت به معنای الهی و نه شخصی آن دارد، تمامیت خدای، ماهیت، جوهر و کیفیت آن را توصیف می کند. ذهن، سعادت برتر است. در عالی ترین معنای آن سعادت، کامل بودن الهی به مثابه یگانگی است. این شرایط شخصی نیست. هیچ وابستگی به شرایط خارج وجود ندارد، زیرا ذهن در بیان خود، موجودیت و عملکرد خود را پیدا می کند.

این بدان معنا نیست که فرد باید از داشته های مادی خلاص شود، بلکه به این نکته یادآوری می شود که اگر دارایی مادی برای شخص ضروری به نظر برسد، به معنای محدودی از چیزهایی سرگرم می شود که برای خوشبختی واقعی مفید نیست.

ما باید خودمان را از این پیشنهاد که سعادت هدفی است که باید به آن برسیم، رها کنیم. چنین پیشنهادی حاکی از واقعیت نقص است، در حالی که خوشبختی را فقط می توان از نقطه نظر کمال دید.

این یک چیز خوب است که روزانه به خود یادآوری کنید خدا از نظر اخلاقی، معنوی و جسمی تنها قانونگذار برای انسان است.

هیچ آینده ای در ذهن ابدی بی انتها وجود ندارد، از این رو هیچ آینده ای نیست که بتواند حقیقت را بشناسد، یا خدا را بشناسد، یا به کمال برسد، و هیچ تظاهراتی برای انجام وجود ندارد زیرا تنها نمایشی که بود، یا بود همیشه خواهد بود، خداست و ساخته شده است، و انسان دانش این واقعیت است. (ای۔ کمبال)

حقیقت نمایش خود با حقیقت بودن است.

کارهای بزرگی که عیسی به آنها اشاره کرده است به خوبی می تواند جلوگیری از بروز مشکلات باشد. مطمئناً بهترین تظاهرات جلوگیری از ایجاد وضعیت است. اختصاص دادن تلاش بیش از حد به حل مسئله خود، به استثنای مشکلات جهانی، محدود کردن نمایش خود است.

تأثیرگذارترین انکار این است که "هیچ ذهن فانی وجود ندارد". روش مناسب برای رسیدگی به آن همیشه غیر شخصی است. از طرف دیگر اگر به طور معمول به عنوان یک شخص در مورد خود فکر می کنید، دیگر قادر به کنترل آن نیستید.

اگر کسی خطا را انکار کند و این انکار فقط مربوط به خود شخص یا بیماران باشد، انکار ناقص است، زیرا شما به استنباط شما واقعیت خطا را برای دیگران اعتراف می کنید. انکار خطا از دیدگاه شخصی که منکر را انجام می دهد نیز یک انکار کامل نیست. (دکتر ڈی لینج) با قدردانی مداوم از کمال فرد، شرایط ناسازگار کاهش می یابد. این تمرین سلطه است.

انسان زمین را به عنوان یک ایده معنوی شامل می شود. او نه به عنوان کره مادی در زمین است و نه در زمین. برتری خدا در انسان ابراز شده و به عنوان یک قدرت مسلط است. (دکتر ڈی لینج)

"التماس می کنم که اجازه ندهید هیچ حسادت یا ریشه ای از تلخی بین شما پدید آید بلکه" که یکدیگر را دوست داشته باشید، همانطور که من شما را دوست داشته ام "و لطف خدا و معاشرت عشق برای شما باد و برای همیشه بماند "

مری بیکر ادی

کرسچن سائنس نگهبان، جلد 38، ص. 22

اتحادیه

هدف از نشست اتحادیه ما

آیا می توانم دوباره هدف خانم ادی را از تأسیس اتحادیه دانش آموزان کرسچن سائنس به عنوان فعالیتی در جنبش کرسچن سائنس یادآوری کنم.

یک جلسه اتحادیه کاملاً متفاوت از یک سخنرانی است. یک سخنرانی کرسچن سائنس را به مخاطبان در تمام ایالت ها و مراحل رشد ارائه می دهد. این اثر هم به ذهن روشن و نه روشن داده می شود، در حالی که این کار در اتحادیه فقط به دانش آموزان کلاس ارائه می شود یا به ذهن روشن فکر و تحصیل کرده دانشمندان مسیحی.

هدف یک نشست اتحادیه، پیشرفت در آموزش کلاس و توضیح در مورد متافیزیک عمیق در کتاب مقدس، در کتاب درسی ما، و در سایر نوشته های خانم ادی است.

هر جلسه پی در پی اتحادیه باید با پیشرفت جنبش کرسچن سائنس همگام باشد. یا به عبارت دیگر، دانشجویان اتحادیه باید از رشد مداوم فکر، که گسترش آشکار شدن علوم الهی در آگاهی انسان است، مطلع شوند. کار باید در نوع آموزش و روشنگری باشد و در کاربرد آن برای مشکلات ساعت اساسی باشد.

بنابراین امروز ما برای تجدید یا احیای حقیقت وجود خود و آموزش معنوی بیشتر در مورد جاودانگی خود هستیم. ما نمی توانیم کلمات حقیقت را خیلی زیاد بشنویم. اگر به دلیل خطای فشرده این زمانها مات و مبهم شده باشیم، کلمات حقیقت این مسحور را قطع می کنند و به تفکر ما در مورد واقعیات معنوی بودن و قدرت ذهن اطمینان می بخشند.

کلمات حقیقت فقط تکرار نیستند، بلکه تکرار مداوم هستند.

"دانستن ما از حقیقت" تکرار مداوم حقیقت است که به آن چسبیده و مورد اعتماد است. و کلمه حقیقت چه کاری انجام می دهد جز این که فکر را کم رنگ جلوه دهد و جاودانگی حال انسان را به معرض نمایش بگذارد؟

تا زمانی که زندگی برای ما واضح تر و غنی تر نشود، ما آنطور که باید پیشرفت نمی کنیم. و امروز من اطمینان دارم که ما فکر خود را برای ریختن بیشتر نامه و روح حقیقت باز خواهیم کرد، تا بتوانیم فکر خود را از اعتقاد آن به مرگ فاسدپذیر آزاد کنیم، و آن را محکم تر در حقیقت جاودانگی خود بکاریم.

رویدادهای کنونی

ما بسیار آگاه هستیم که در این زمان کنونی کل جهان تجربه ای از اهمیت فراوان را تجربه می کنند، که از زمان ظهور عیسی مسیح هیچ کس با آن تجربه نکرده است. با توجه به شیمیایی سازی شدیدی که امروزه در جهان در جریان است، مهم است که ما به عنوان دانشمندان مسیحی آنچه را که اتفاق می افتد درک کنیم و از طریق این درک "نور جهان، شهری که پنهان نمی شود" باشیم.

خانم ادی می گوید، "علم فقط می تواند عناصر خوب و بد باورنکردنی را که اکنون به سطح زمین آمده اند، توضیح دهد". و او اضافه می کند، "فانی ها باید برای نجات از خطای این روزهای آخر به حقیقت پناه ببرند." (علم و بهداشت 83: 6)

او همچنین می گوید، "علم ذهن باید درک شود. تا زمانی که درک شود، انسانها کم و بیش از حقیقت محروم می شوند. " (علم و بهداشت 490: 12)

دانشمندان مسیحی باید ارتفاع فکری بیشتری نسبت به استفاده از نظرات شخصی به عنوان سلاح خود داشته باشند. خانم ادی می گوید، "هیچ چیز با اعتقاد کورکورانه و بدون درک نسبت به کرسچن سائنس خصمانه نیست، زیرا چنین اعتقادی حقیقت را پنهان می کند و باعث ایجاد خطا می شود." (علم و بهداشت 83: 9)

وقایع این زمان کنونی از جنبه جنبش کرسچن سائنس از اهمیت بسیاری برخوردار است، زیرا برخی از پیشگویی های کتاب مقدس و برخی پیشگویی ها در نوشته های خانم ادی در پدیده های عینی آشکار می شوند.

واقعه این روز، آمدن پسر خدا است که از نظر انسانی به عنوان پسر انسان، با قدرت و شکوه عظیم قابل مشاهده است. واقعه این روز ظهور الهی بودن ما است که به عنوان انسانیت پاک تر قابل مشاهده است. رابطه فردی ما با این واقعه این است که ما خود واقعه هستیم. مسیح فردی، یا واقعیت فرد فردی، به عنوان "مردانگی واقعی" ما قابل توجه جهانیان است. به عبارت دیگر، الوهیت ما، که همیشه در قدرت و شکوه عظیم است، در جلوه های انسانی نمایان می شود.

رویداد حاضر چیزی غیر از هجوم بزرگ مسیح غیرشخصی یا فهم در آگاهی زنان و مردان نیست. و نتیجه قطعی این هجوم مسیح یا درک غیرشخصی، که یک قدرت زنده، آگاهانه و مقاومت ناپذیر است، آشوب و آشفتگی بزرگی است که همزمان با پاکسازی جو ذهنی انسان، در آگاهی انسان در حال وقوع است.

بیاد داشته باشیم که هر فرد انسانی یک نوع آگاهی است، یا او یک دنیای ذهنی است. و این آشفتگی که در درون او یا در دنیای ذهنی او اتفاق می افتد، نتیجه درگیری است که بین خود واقعی او، درک مسیح و اعتقادات نادرست تعلیم یافته وی در جریان است.

خوب است به یاد داشته باشیم که همه پدیده هایی که امروز در جهان ما مشاهده می شود، در آگاهی خود ما شکل گرفته و کاملاً ذهنی هستند. همه گناهان، جنگ و حرص و آز و زمین لرزه هایی که به نظر می رسد در این زمان تجربه می کنیم، پدیده هایی هستند که توسط ذهن انسان شکل گرفته و در آگاهی انسان از فرد رخ می دهد.

آشفتگی و آشفتگی این روز امروز نتیجه لرزش بشر و پاکسازی عقاید نادرست وی است. این انحلال اعتقادات نادرست تحصیل کرده قرن ها است، اعتقاداتی که بیشتر فضای انسان ها را تشکیل داده است.

گفته می شود در مواقعی که افشاگری بزرگ حقیقت در آگاهی خانم ادی ظاهر می شد، او صدای رعد و برق را می شنید. سپس او دانست که اعتقادات تثبیت شده در ذهن انسان در حال ریشه کن کردن و آواره شدن است.

مسئولیت ما

مسئولیت ما در حال حاضر این است که درک معنوی پسر خدا را داشته باشیم، که واقعیت همه چیز در دست داشتن است، حتی "هرچند از یک لیوان به تاریکی دیده می شود" و مسحور سر و صدا و سردرگمی نشویم. از بین رفتن آن چیزی است که فقط باور نادرست است.

ما به عنوان دانشمندان مسیحی می فهمیم که واقعیت یگانگی خدا و انسان در تجربه بشری نشان داده شده است. این یکپارچگی بدان معناست که خدا و انسان یک آگاهی هستند که همیشه نسبت به خود آگاهی دارند. این بدان معنی است که همه چیز اکنون در هوشیاری است، اکنون اینجاست. هیچ آگاهی نمی تواند وجود داشته باشد.

هیچ چیز خارجی از آگاهی نیست که تغییر کند یا با آن کنار بیاید یا از آن بترسد. هیچ وقت، هیچ انتظار برای بهتر شدن اوضاع، هیچ فرایندی وجود ندارد که بتواند آنها را بهتر کند. هیچ چیزی خارج از هوشیاری اتفاق نمی افتد و همه آنچه که به عنوان آگاهی در جریان است این است که ذهن آگاهانه انسان و جهان است.

همه چیزهایی که به نظر می رسد به عنوان جهان یا آگاهی ما در حال انتقال هستند، چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور، خواه امور کشورها، ملی یا بین المللی، خارج از ما نیستند که اداره آنها دشوار است، اما ما (آنها) همه اینجا هستیم در آگاهی به عنوان واقعیت ها و باید آنها را در واقعیت آنها درک کرد.

در آگاهی بی نهایت "هیچ یهودی و یونانی وجود ندارد، هیچ بند و آزادی وجود ندارد، نه مرد و نه زن وجود دارد، زیرا همه شما در مسیح عیسی یک هستید." (غلاطیان 3:28)

این بدان معناست که هیچ یهودی، یونانی، پیوندی، فاقد مجانی در هیچ کجا وجود ندارد، زیرا در شعور بی نهایت وجود ندارد. همه اینها در تصویر واقعی خود پسران و دختران خدا هستند، که به دلیل حس مادی توسط ما ناقص شناخته شده اند. خانم ادی می گوید، "حس مادی همه چیز را از نظر مادی تعریف می کند." (علم و بهداشت 208: 2)

مسیحیت علمی ایجاب می کند که ما نه تنها تأیید کنیم که آنچه از نظر انسانی مشاهده می کنیم واقعیت است یا پسر خدا، اینجا و اکنون، بلکه این حقیقت را نشان دهیم، نه اینکه فقط به آن ایمان داشته باشیم. و نشان دهید که این یک واقعیت فعلی در اینجا و اکنون است. این مسئولیت ما به عنوان دانشمندان فردی مسیحی است.

پیشگویی های کتاب مقدس

بسیاری از مردان بینا و متفکران بزرگ این عصر در اواخر قرن اخیر برخی از پیشگویی های کتاب مقدس نشانه های تحقق را می بینند. یکی از این پیشگویی ها در فصل بیستم هجرت ثبت شده است. این مقاله به شرح زیر است: "شش روز زحمت می کشید و تمام کارهای خود را انجام می دهید: اما روز هفتم روز شنبه خداوند، خدای شما است: در آن هیچ کاری انجام نمی دهید."

در این پیشگویی، که مربوط به آغاز تاریخ است، شش روز به انسان اختصاص داده شده است که در آن حس تاریکی را که خود ایجاد کرده است، هنگامی که به اشتباه گسست از خدا جدا شد و دور از آگاهی واقعی بود، از بین برد. "برای کار کردن و انجام همه کارهای خود"، بیانگر این است که انسان در طی این مدت شش روز باید جهل و عقاید نادرست را که به اصطلاح ذهن فانی یا مادی را تشکیل می دهند، از بین ببرد و با این کار او دوباره بازگردد، یا دوباره احیا شود، به خانه پدرش یا شعور واقعی او

سنت پیتر، در رساله دوم خود، بر این واقعیت تأکید کرد که "یک روز هزار سال با خداوند است." بنابراین، در حدود 4000 سال از زمان این پیشگویی در آغاز تاریخ کتاب مقدس تا ظهور حضرت عیسی (ع) بر روی زمین و تقریباً 2000 سال از زمان مسیح عیسی هجوم نور و روشنایی معنوی گذشته است که به بشر کمک می کند تا از نجات، بدیهی است که 6000 سال یا شش روزی که در این پیشگویی از آن صحبت شده است، با قرن بیستم کنونی ما یا با پایان سال 1999 پایان می یابد.

روز هفتم یا روز سبت فرا می رسد، روز استراحت از زحمات ما، که هزاره نامیده می شود. به ویژه در طول چند سال گذشته، از زمان آمدن کرسچن سائنس، تعداد زیادی از آموزه های عیسی را پذیرفته و زندگی می کنند و خوبی هایی را که متعلق به حق الهی است، عملی می کنند. ما در حال بیدار شدن از این واقعیت هستیم که هیچ چیز ما را از آنچه که هستیم، پسران و دختران خدا تغییر نداده است. آیا این زمان شادی نیست؟

پیشگویی عیسی لوقا 21

در این روزگار بسیاری از افراد که دارای درک معنوی هستند، تحقق نبوت عیسی را در مورد این روزهای اخیر مشاهده می کنند و تجربه می کنند. عیسی این اوقات پر دردسر را پیشگویی کرد. او گفت، "بر روی زمین ملتهای پریشانی و گیج خواهند شد. قلب مردان از ترس و مراقبت از این چیزهایی که روی زمین می آیند آنها را از کار می اندازد. زیرا قدرتهای آسمان متزلزل خواهد شد. "

باید مشاهده کرد که کلمات "قدرتهای بهشت متزلزل خواهند شد" مربوط به بهشت واقعی نیستند، بلکه فقط به معنای کاذب امنیت هستند که بشر برای خود ساخته است و اکنون کاملا ناپایدار است. ما در حال یادگیری هستیم که یک مفهوم مادی از چیزها همیشه یک مفهوم ناامن است.

نگرش ما نسبت به این روزهای آخر چیست؟ مطمئناً هیچ کس از ترس، اضطراب و گیجی نیست. نه وی در رابطه با این پیشگویی گفت: "با صبر و شکیبایی روح خود را تسخیر کنید" و "هیچ موی سر شما از بین نخواهد رفت"

وعده عیسی مسیح برای این اوضاع ناخوشایند این بود: "پس آنها پسر انسان را می بینند که در ابر شکوه و عظمت آمده است." وی همچنین این توصیه علمی را برای ما به یادگار گذاشت: "و وقتی این اتفاقات افتاد، به بالا نگاه کن و سرهای خود را بلند کن (فهم)، زیرا فدیه تو نزدیک است." بله، ما اطمینان بی وقفه در مورد استراحت و رهایی از آنچه که به نظر می رسد آشوب و فاجعه است، داریم.

پسر انسان چیست و در ابر با قدرت و شکوه فراوان می آید؟ پسر انسان پسر خداست که از نظر انسانی درک شده است. خانم ادی می گوید، "جلوه انسانی پسر خدا پسر انسان یا پسر مریم نامیده شد." (نوشته های متفرقه 84:16)

پسر خدا و پسر انسان دو موجود جداگانه نیستند، بلکه یک واحد هستند. پسر انسان پسر خدا است که به طور ناقص شناخته شده است، زیرا از دریچه حس مادی دیده می شود. پسر انسان و پسر خدا همان تصادف انسانی و الهی است که در انسان عیسی دیده شده است.

آنچه به نظر ما یک انسان است، در شخصیت واقعی او ذلیل است و پسر خداست. و اگر ما کاملاً خود و دیگران را به عنوان پسر خدا درک کنیم، همه ما دارای قدرت و جلال بزرگی هستیم که عیسی داشت و ما آن را نشان خواهیم داد.

عیسی از شاگردان خود پرسید، "اما چه کسی می گویید من پسر انسان هستم؟" و سیمون پیتر باهوش جواب داد و گفت، "تو مسیح، پسر خدای زنده هستی."

این واقعیت معنوی برای ما آشکار شده است و آیا ما حداقل در مقیاسی نشان می دهیم که "اکنون فرزندان خدا هستیم"؟ آیا ما نشان می دهیم که هر یک از ما اکنون خود مسیحی هستیم که از نظر انسانی دیده می شود یا در انسانیت واقعی او دیده می شود؟

"آمدن پسر انسان در ابر، با قدرت و شکوه" به تظاهرات کرسچن سائنس اشاره دارد که این تظاهرات پسر انسان است. ورود به ابر نشان دهنده این است که این تظاهرات اغلب برای ذهن فانی مرموز است و با این وجود قدرت و شکوه آن شناخته شده است.

بیماری و گناه وخیم تر

اگر به نظر می رسد بیماری در این روزها وخیم تر شده است، به این دلیل است که ما ساعتی را که بیمار خواهیم بود پشت سر می گذاریم و باید به شفای ساعتی بپردازیم که پسر خدا، واقعیت همه چیز، چنان هوشیاری را به خود مشغول کند که نیاز به شفابخشی به عنوان ایده های الهی آشکار می شود که همیشه کامل و کامل بوده اند.

آیا امروز آماده نیستیم که باور بیماری را ترک کنیم بدون اینکه به نوعی تلاش کنیم آن را التیام بخشیم یا آن را نابود کنیم؟ اگر آنچه را که در حال حاضر کامل است مشاهده کنیم چگونه می توانیم آن را بهبود دهیم؟ بیایید سخنان عیسی را بخاطر بسپاریم: " این بدان معنی است که ما با دیدن کاملاً واقعیتی که هنوز ناقص به نظر می رسد، تحقق می یابیم.

اگر به نظر می رسد گناه در این روزها وخیم تر شده است، به این دلیل است که رویای جسمانیت و مادیات، رویای اشتباهات و ضعف ها و نقص ها و ناکامی ها و رنج همه آنها در حال حل شدن است. اینها فقط اعتقادات است. به دلیل مکاشفه اینکه "اکنون ما فرزندان خدا هستیم"، آیا ما آماده نیستیم که این باورها را بدون تلاش برای بازسازی و نابود کردن چیزی که هیچ چیز نیست، کنار بگذاریم؟

اگر در خواب مفهوم مادی، "گناهان ما مانند قرمز باشد" چه می شود؟ در حقیقت، و این همان چیزی است که تاکنون برای ما وجود داشته است، ما "سفید مانند برف" بوده و هستیم. چه می شود اگر، در خواب، گناهان و شکست ها و اشتباهات ما "قرمز مانند زرشکی" باشد؟ هیچ وقت یک لحظه از ابدیت اتفاق نیفتاد که پسران و دختران خدا "به اندازه پشم سفید" نباشند.

مهم نیست که رویا چه ماهیتی داشته باشد یا به نظر می رسد چه زمانی ادامه داشته باشد، این فقط یک رویا است که بدون رویاپرداز است. ساعتی می گذرد که ما آرزو می کنیم شرایط رویای خود را درست کنیم و سپس رویاهای خود را ادامه دهیم. ساعتی فرا رسیده است که در حال بیدار شدن از احساس کامل بودن خود هستیم. ما در حال قدم برداشتن از رویا هستیم، نه فقط رفع آن.

در این ساعت از آمدن پسر انسان با قدرت و شکوه و عظمتش، مردان و زنان، دانشمندان مسیحی، با شناخت حالت واقعی وجودشان، هرگز برخاسته اند. همانطور که پسر ولخرج "به خودش آمد"، ما نیز داریم به خود می آییم، خود را پیدا می کنیم، خودمان را می شناسیم.

زمانی فرا رسیده است که ما می توانیم خود را در بالاترین جلوه انسانی پسران و دختران خدا، که پسر انسان یا انسانیت واقعی ما خواهد بود، به جهانیان ارائه دهیم. و واقعیت ما، پسر خدا یا مسیح فردی، خود را در شخصیت الهی، قدرت و شکوه عظیم خود اثبات خواهد کرد.

رویا، چیزی که هیچ چیز نیست، ما را تغییر نداده و نمی تواند ما را از این که هستیم و آنچه هستیم تغییر دهد. حتی پسران و دختران خدا و وراث مشترک با عیسی مسیح. "شما همه فرزندان نور و فرزندان روز هستید: ما نه شب هستیم و نه تاریکی." (اول تسالونیکیان 5: 5)

پیشگویی های خانم ادی

در نوشته های خانم ادی پیشگویی های بسیاری در مورد سالهای پایانی قرن بیستم پیدا می کنیم. وی در (ص 23:18) می نویسد، "تاریخ این واقعیت عجیب را نشان می دهد که سالهای پایانی هر قرن، سالهای زندگی شدیدتر هستند، که در ناآرامی یا آرزو آشکار می شوند. و محققان تحقیقات ویژه، مانند پروفسور ماکس مولر، اظهار داشتند که پایان یک چرخه، همانطور که قسمت آخر قرن حاضر است، با تعبیرهای عجیب و غریب از زندگی جاودانه انسان مشخص شده است. "

در این روزها چیزهای زیادی درباره زندگی جاودانه می شنویم. دانشمندان مسیحی باید هوشمندانه استدلال کنند که به عنوان یک واقعیت علمی زندگی بدون بیماری و بی پیر، بی پایان و بدون مرگ است. اتفاقاً چنین گفته هایی از حقیقت بیان نمی شوند. آنها ذهن شخصی نیستند، اما به نظر می رسد پسر خدا، به عنوان پسر انسان، در آگاهی انسان است.

خانم ادی پیشگویی قابل توجهی در مورد کلیسای این قرن بیستم ارائه می دهد. او می گوید، "اگر زندگی دانشمندان مسیحی وفاداری خود را به حقیقت اثبات کند، پیش بینی می کنم که در قرن بیستم هر کلیسای مسیحی در سرزمین ما، و تعداد کمی از آنها در سرزمین های دور، درک کرسچن سائنس را به اندازه کافی برای بهبودی به نام او بیمار است مسیح نام جدید خود را به مسیحیت خواهد نهاد و مسیحیت در زمره دانشمندان مسیحی قرار خواهد گرفت. " (پول. 22: 9)

این یک پیش بینی قابل توجه است. ممکن است کسی بگوید، "الان خیلی شبیه نیست". اما باید به یاد داشته باشیم که نبوت پیشگویی ظهور آن چیزی است که از قبل به پایان رسیده و کامل است.

خانم ادی پیشگویی مهم دیگری را بیان می کند، تحقق آن در حال حاضر ظاهر می شود. این پیشگویی مربوط به "زن جدید" است. (پل 81: 9)

قبل از زمان عیسی زنان نسبت به مردان دارای درجه پایین و هوش کمتری بودند. همه پیرغلامان و پیامبران بینا بودند و قرار بود که به خرد بسیاری دست یابند و این خرد به عنوان عنصر مردانه آگاهی شناخته شد. سپس طبق پیشگویی، زنی ظاهر شد، مریم باکره، آنچه را که حتی از خرد یا عنصر مردانه بیشتر بود، برای بشر آورد. او "نور جهان" را برای بشر آورد که عنصر زنانه آگاهی را نشان می دهد، عشق است.

جهان این زمان حال را "روز زن" می نامد. از زمان آغاز دوران مسیحیت، زن بطور پیوسته به ارتفاعاتی که اکنون در آن قرار دارد صعود می کند. امروز زن توجه جهانیان را مجبور می کند، زیرا او تقریباً در هر کاری به طرف مرد رسیده است و تقدیر می شود که در این قرن کاملا موفق شود.

قبل از پایان این شش روز که ما باید کار کنیم و همه کارهای خود را انجام دهیم، زن را می بینیم که کنار مرد ایستاده، حق او برابر است، زیرا او چنین آفریده شده است.

اما در پیشگویی خانم ادی در مورد زنان، "روز زن" روز پر بودن عشق را نشان می دهد. منظور خانم ادی به یک زن یا جنس مادری نیست. زن عنصر زن را در هوشیاری، ماده آفریننده خدا، پر بودن عشق را مشخص می کند. عنصر زن در آگاهی این است که عشقی مقاومت ناپذیر که به جنگها پایان می دهد، همه سو تفاهم ها را لغو می کند، از همه ترس ها و محدودیت ها عبور می کند، ارتفاعات را مقیاس می کند و به کوه خدا می رسد که خود عشق است.

"روز زن" حالتی از هوشیاری را نشان می دهد که در آن زندگی و عشق، زن و مرد، به عنوان یک موجود دیده می شوند، نه دو. و وضعیت جدیدی از زندگی آغاز می شود. خانم ادی پیش بینی کرده است که در این زمان حاضر خصوصیات زنانه اندیشه، ویژگی عشق اندیشه که عیسی را به دنیا آورد و بعداً وحی کرسچن سائنس، آشکار خواهد شد.

عشق، یا عنصر زنانه در آگاهی، بالاتر از عنصر مردانه است و بنابراین مردانه را شامل می شود که توسط ماری و عیسی نشان داده شده است. مریم باکره (زن) عیسی (مرد) را به دنیا آورد. این روزی است که عشق، عنصر زنانه، مردانه را در بر می گیرد، و به بیان انسانی، آنها یک خواهند بود. زن تصور می کند که خود را به عنوان یک مرد، نماینده کامل خدا، ببیند و فقط یک فرد کامل وجود دارد.

هنگامی که این تصور غلط از زن و مرد برای اولین بار در اندیشه انسان ظاهر شد، این عقیده بود که عناصر مردانه و زنانه آگاهی به جای واحدی که در آن و زندگی و عشق با یکدیگر ترکیب می شوند، دو حالت جداگانه هستند. هرگز نباید تصور شود که زن و مرد آفریننده خدا گویی دو موجود هستند، یکی از دیگری متمایز، اما باید همیشه آنها را به عنوان یک موجود جدا ناپذیر دید.

این روزی است که ویژگی های زنانه اندیشه، خود فرد مسیحی او را درک کرده و می شود و او همه مردان و زنان و همه چیز را به عنوان خود مسیحی خود دوست خواهد داشت. این حالت فکری کاملاً غیرخودخواهانه است و عشقی است که "هیچ بدی نمی اندیشد".

این جمله قدیمی، "فقط آن روزی که ما بیدار شویم" درست است، و در این زمان فعلی باید بسیار بیدار و هوشیار باشیم که در واقع در دنیای ذهنی ما رخ می دهد. کسی که چشم دارد، یعنی درک معنوی، می بیند که غبار باورهای مادی در حال حل شدن است، و پادشاهی آسمان روی زمین می آید.

بدن

(مقاله اول)

دانش آموز کرسچن سائنس ارزش والای بدن خود را تشخیص می دهد، زیرا بدن ذهن وی را شناسایی یا شواهد می کند. ذهن فرد بدون بدن او بیان نشده یا ناشناخته خواهد بود.

بدن فیزیکی، بدن شخص، به سادگی اندیشه فردی است که آشکار می شود. بدن یا بیان ذهن همانند ذهن است و با ذهن همزمانی است.

خانم ادی می گوید، "تمام تأثیرات جسمی قبل از آشکار شدن در ماده از ذهن آنها ناشی می شود." (هی. 12:10) او همچنین می گوید، "ذهن فانی شرایط جسمی خود را ایجاد می کند." (علم و بهداشت 77: 8)

بسیاری از حرفه های پزشکی متقاعد شده اند که ناهماهنگی های جسمی عمدتاً بیانگر ناسازگاری های ذهنی است. اتفاق نظر نمایندگان حاضر در اتحادیه پزشکی جان هاپکینز اخیراً این بود که فشار خون بالا کاملاً روانی است، فشار خون بالا که با طلسم های مکرر هیجان ذهنی، عاطفی یا عصبی ایجاد می شود. آنها این بیماری را به عنوان یک واکنش جسمی یا یک واکنش بدنی به یک حالت ذهنی یا روحی خلاصه کردند و گفتند که عصبانیت، عصبانیت اخلاقی و نگرانی، هرچند موجه باشد، تأثیر مضر بر عملکرد قلب دارد و منجر به فشار خون مزمن یا افزایش خون می شود فشار.

اکنون ما که دانشجویان متافیزیک هستیم، می فهمیم که بدن توسط بدن اداره می شود، نه به طور جزئی بلکه به طور کامل، و تنها راهی که می تواند ذهن را بهبود بخشد و از این طریق بدن را بهبود بخشد، دانستن حقیقت در مورد ذهن و بدن است.

وقتی بدن را می فهمیم، خدا یا ذهن را درک می کنیم. بدن بی نهایت خدا یا ذهن است که بیان می شود. بدن تجسم ایده های معنوی بی نهایت ذهن و علم الهی آن است. انسان علم الهی است، بنابراین انسان بدن خدا یا ذهن است. اصل، ذهن، روح، روح، زندگی، حقیقت، عشق: موجودی واحد، با اثبات خود به عنوان ایده بی پایان، به خود بدن می بخشد.

یک بدن وجود دارد، بدون قطعات. این یک کل است، همانطور که ذهن بدون قطعات است و کامل است. فقط یک جسم وجود دارد زیرا فقط یک ذهن وجود دارد و دانستن وجود یک جسم بی نهایت به همان اندازه مهم است، همانطور که دانستن وجود یک ذهن بی نهایت نیز مهم است.

فقط یک بدن وجود دارد، اما این یک بدن برای همه کافی است. همانطور که پوست درخت برای تمام شاخه های درخت کافی است. این یک بدن به عنوان یک بی نهایت بدن به حس انسان منعکس می شود، و ضروری است که درک کنیم ذهن و بدن هر فرد بیان فردی یا ادامه دهنده یک ذهن و بدن جدا نشدنی است، همانطور که هر شاخه جداگانه درخت یک درخت است. ادامه زندگی درختی جدا نشدنی و پوست یا بدن آن.

انسان بدن ندارد، انسان بدن است. هر فرد ذهن و بدن به عنوان یک واحد است، و بیان فردی از ذهن واحد است که به عنوان بدن بیان می شود. جسمی که من در اینجا و اکنون هستم، و از آن به عنوان "بدن من" یاد می کنم، کاملاً خوب و معنوی است، زیرا مظهر یک ذهن است، یک ذهن کاملاً خوب.

در کرسچن سائنس، ما از این نقطه نظر تمرین می کنیم که همه چیز خلقت معنوی است، بنابراین هر چیزی که بدن به اصطلاح مادی یا مادی را تشکیل می دهد، وقتی درست فهمیده شود، خلقت معنوی است.

بیشتر کارهای ما در تمرین کرسچن سائنس بدست آوردن برآورد واقعی از بدن انسان است. "ما" هر اندیشه، یعنی هر عضوی از بدن را "مطیع مسیح" می کنیم، یا واقعیت آنچه را که به نظر ما انسانی یا مادی است، می یابیم.

ما اثبات می کنیم که دو گروه خلقت وجود ندارند، مادی و معنوی. فقط یک گروه وجود دارد، معنوی. ما اثبات می کنیم که آنچه به نظر ما خلقت انسانی یا مادی است، تنها خلقت معنوی در دست است که به طور ناقص شناخته می شود زیرا از دریچه حس مادی کاذب دیده می شود. وقتی یک بار بدن به اصطلاح انسانی را بدن الهی ارزیابی کنیم، بدن ما دیگر از نظر انسان بودن ما نیست و الهی است.

بسیاری از دانشجویان کرسچن سائنس، هنوز از نظر علمی و هوشمندانه و با توجه به حقایق خلقت معنوی با بدن های فعلی خود فاصله دارند. آنها هنوز نمی دانند که هیچ عضو یا عملکردی به اصطلاح بدن آنها چیزی از خلقت الهی است و باید در واقعیت آن دیده شود.

خانم ادی می گوید، "آفرینش متشکل از گسترش ایده های معنوی و هویت آنهاست که در ذهن بی نهایت پذیرفته شده و برای همیشه منعکس می شوند." (علم و بهداشت 503: 1-2) بنابراین هر عضوی از بدن فعلی من یا هر عملکردی از بدن فعلی من، گسترش ایده معنوی و هویت متناظر آن است.

یک ایده نامحدود، آگاهانه و معنوی در اینجا و در هوشیاری که من از نظر انسانی به عنوان قلب خود می شناسم، خودش و هویت آن را آشکار می کند. این ایده آشکار آگاهانه همیشه از خود به عنوان یک عمل آگاه است و این عمل آگاهانه همان چیزی است که من به عنوان ضربان قلبم از نظر انسانی تجربه می کنم. این ایده آشکار آگاهانه، از آنجا که بی نهایت است، از خود به عنوان ماده، شکل، ماندگاری نیز آگاه است و همان چیزی است که من از نظر انسانی به عنوان قلب خود می شناسم. این قلب است که اینجاست و همه چیز خداوند است، مهم نیست که چگونه به نظر من می رسد.

همانطور که در قلب است، در معده، کبد، ریه ها، کلیه ها، غدد، غشاها، اعصاب، خون و غیره نیز وجود دارد. همه در حال افشای ایده های معنوی آگاهانه، نامحدود و هویت متناظر آنها هستند. اینها در اینجا به عنوان فراگیر بودن ذهن وجود دارد، مهم نیست چطور برای ما ظاهر می شوند.

بسیاری از دانشجویان بدن فعلی خود را مادی می دانند و سپس اعلام می کنند که هیچ مشکلی وجود ندارد. این یک فکر خود تخریبی است. بدن فعلی ما درست است، درست همانطور که خدا یا ذهن آن را ساخته است. این احساس مادی کاذب بدن ما است که اشتباه است و نیاز به اصلاح دارد.

بسیاری از دانش آموزان معتقدند که بدن فعلی آنها مادی است و به نوعی باید آنها را خلاص کنند. این فکر همچنین خود تخریبی است و ادعای نابودی است. بدن ما هویت ذهن است و مانند ذهن ابدی است. هیچ تفکیکی از ذهن و بدن وجود ندارد.

بدن انسان به اصطلاح فقط ماده به نظر می رسد. هنگامی که به درستی درک شود، این بدن روحانی است، تنها جسمی است که به طور ناقص شناخته شده است زیرا از دریچه حس مادی کاذب دیده می شود. ما باید درک کنیم که بدن انسان به اصطلاح و همه عملکردهای آن واقعیت های الهی است که بیان می شود و به دلیل ناآگاهی از واقعیت معنوی برای ما انسانی یا مادی به نظر می رسد.

درست جایی که بدن به نظر می رسد ماده است، بدن روحانی است که به عنوان رئوس مطالب، فرم، رنگ، ماده، عملکرد و ماندگاری برای آگاهی ما قابل مشاهده است. من می خواهم تکرار کنم که ما هرگز نباید این بدن، جسمی را که اکنون داریم، به عنوان یک بدن مادی تصور کنیم و سپس سعی کنیم آن را خلاص کنیم یا آن را تغییر دهیم. این یک تأثیر مخرب است. تنها چیزی که می خواهیم از آن خلاص شویم اعتقاد به مادی بودن بدن است. فقط در اعتقاد است که به نظر می رسد بدن انسان به اصطلاح مادی است، و این باور غلط است که قبل از فکر عینیت می یابد.

ماده یا اصطلاحاً بدن مادی، فقط یک حس کاذب از بدن معنوی موجود است. از طریق معنوی شدن، نه از بدن، بلکه از اندیشه ما درباره بدن است که به واقعیت بدن به اصطلاح خود و همه عملکردهای آن دست می یابیم. بدن هرگز ماده نیست، اما همیشه یک حالت آگاهی است.

بدن همیشه در ذهن الهی یک ایده است و قبل از ذهن الهی به عنوان یک شکل یا شی قابل مشاهده است. بدن فعلی من ماده نیست بلکه حالت آگاهی واقعی است. بدن فعلی من در اندیشه من به صورت ذهنی نگه داشته می شود و قابل مشاهده است، یا قبل از فکر من به عنوان یک تصویر، یا یک شی، یا به عنوان بدن من عینیت یافته یا مشخص می شود. بدن به اصطلاح مادی یا انسانی من یا ایده های زیادی در خدا-آگاهی عینیت یافته است، یا بسیاری از حالات اعتقادات بشری عینیت یافته است. هرچه می دانم ذهنی است. همه چیز در واقعیت خود یک ایده معنوی است که عینیت یافته است، نه به عنوان ماده، بلکه به عنوان یک تفکر عینیت یافته یا شناسایی شده است.

یک بدن سازمان یافته

ادعای غلط حس مادی می گوید که بدن انسان یک بدن سازمان یافته و متشکل از اندام های مادی است. و به دلیل این ادعا که بدن من منظم است، این ادعا نیز وجود دارد که بدن من می تواند در مرگ بی نظم شود. ادعای غلط حس مادی همچنین می گوید اعضای بدن من به یکدیگر وابسته اند. چنان که اگر یک عضو رنج ببرد، همه اعضا رنج می برند.

اکنون حقیقت این است که بدن من به اصطلاح انسانی منظم نیست. این ماده از اندامهای مادی تشکیل نشده است و هر عضوی به تنهایی فعالیت می کند. هر یک از اعضای بدن من یک ایده آگاهانه بی نهایت از ذهن الهی است و فقط به ذهن وابسته است و نه به ایده دیگری. خانم ادی می گوید، "تصور اینکه زندگی یا مادی است یا از لحاظ ارگانیک معنوی است، برخلاف کرسچن سائنس است." (علم و بهداشت 83:21)

باز کردن ایده ها

این عقاید معنوی و هویت آنها و نه اعضای بدن است که تعیین کننده ظاهر و واقعی بدن به اصطلاح انسانی فعلی من است. این عقاید معنوی در حال گسترش بر اساس باورهای غلط در اندیشه من در مورد بدن عمل می کنند تا زمانی که این باورهای نادرست به حقیقت ایده های آشکار تسلیم شوند.

ایده های آشکار آگاهانه ماده قلب من و معده من و هر عضوی است که بشر می شناسم. و ظاهری و واقعی بدن انسان من است، وقتی توسط این ایده های آشکار تعیین می شود، و نه توسط اعتقادات مادی.

همانطور که در بدن انسان به اصطلاح وجود دارد، بنابراین این ایده های آشکار آگاهانه نمایانگر ظاهر و واقعی تجارت، کلیسا، خانه، ملت، کارایی انسان یا هر چیز دیگری هستند که من آگاه هستم. خوب است به یاد داشته باشید که عقاید معنوی همیشه "ظاهر و امر واقعی را تعیین می کنند" و معنوی "بر همه امور مسلط است". (مراجعه کنید به علم و بهداشت 254: 22 ؛ 97:18)

هر آنچه از آن آگاه هستم واقعیت معنوی است که اعتقاد در مورد آن وجود دارد. ایده آشکار پدیده است و با عمل به اعتقادات انسان، پدیده های انسانی را تعیین می کند. همانطور که ایده درست بر اساس باورهای انسان عمل می کند، به دلیل اعتقادات بهتر، پدیده های بهتری را به وجود می آورد.

گسترش آگاهانه ایده های صحیح، کیفیت حیاتی بدن فعلی من است. گسترش ایده های معنوی محرک و ماده بدن فعلی من است. بدن فعلی من جسمی قابل تغییر نیست، زیرا ماده آن ماده ایده های معنوی تغییرناپذیر است و نه ماده ماده. تشخیص اندیشه های معنوی جوهره آگاهی من با خدا است و بدن من است. تحقق بخشندگی روح، انرژی، نشاط و ذکاوت بدن به اصطلاح انسانی من است. بدن من یک بدن جاودانه است زیرا هویت آگاهانه و جاودانه ذهن الهی است. تجسم ایده معنوی، شناوری، تقارن، قدرت و قدرت بدن به اصطلاح انسانی من است.

خدا، یا ذهن الهی، همیشه بدن من را با لباسهای فکری بهتری که به صورت ظاهری و واقعی آشکار می شوند، تغذیه و می پوشاند. خانم ادی می گوید، "ذهن الهی، که جوانه و شکوفا می کند، برای بدن انسان مراقبت خواهد کرد، حتی اگر لباس سوسن را بپوشاند." (علم و بهداشت 62:22)

بدن فعلی من "گوشت ساخته شده گوشت" است. واقعیت گوشت و استخوان در ذهن الهی وجود دارد، بنابراین ما هیچ تضادی با گوشت و استخوان نداریم. ما باورهای عادی مانند غذا خوردن، خوابیدن، نفس کشیدن، شنیدن و غیره را تا زمانی که ایده های معنوی به طور کامل و کامل برای ما نمایان شوند، گوشت می بندیم.

وضعیت هوشیاری فعلی ما عمدتا از عقاید خدا و برخی از باورهای غلط تشکیل شده است. و همینطور که بیشتر عقاید خدا آشکار می شود و برای ما آشکار می شود، آگاهی فعلی ما اعتقادات کاذب کمتری در آن خواهد داشت تا اینکه سرانجام آگاهی فعلی ما آگاهی خدا است.

در بدن خدا هیچ اعتقاد غلطی وجود ندارد، هیچ دردی، التهاب، یا بی عملی، و بیش فعالی وجود ندارد که بتوان آن را عینیت بخشید. بدن خدا کامل است. هیچ چیز به آن اضافه نمی شود و هیچ چیز نمی توان از آن گرفت.

شعور بیکران، یا بدن خدا، فاقد هرگونه ویژگی های مردانه و زنانه است. این همه چیز کامل است. این تمام زندگی، لذت، خلوص، رضایت و فراوانی را در خود مجسم می کند.

تجسم بدن خدا بدن فردی من است، یا بدن خدا چیزی است که من به عنوان یک فرد فردی هستم.

ارگان

همانطور که قبلاً گفتیم، طبق اعتقاد بدن به اصطلاح بدن انسان از اندامهای زیادی تشکیل شده است و قرار است هر اندام عملکرد خاصی را به خودی خود انجام دهد. به نظر می رسد که اندام های زیادی داریم زیرا یک عضو به طور بی نهایت منعکس می شود. تعدد اندامها فقط در این پدیده مشاهده می شود.

اندامهای به اصطلاح ما ایجاد نشده اند بلکه بازتابی از یک عضو هستند و این یک عضو کافی است زیرا بی نهایت است و بی نهایت بازتاب می یابد. هر اندام منعکس شده یک اندام صوتی است زیرا انعکاس ذهن خدا است که یک اندام است.

این یک اندام بی نهایت هرگز خیلی بزرگ یا خیلی کوچک نیست و هرگز به طور ناقص عمل نمی کند. نمی تواند بیماری باشد زیرا ماده مهم نیست. اندام به اصطلاح انسانی تنها چیزی است که موجود زنده، آگاهانه، فعال، ایده حقیقت است و این حقیقت ماده یا موجودیت تمام اندام های منعکس شده است.

کارکرد

به نظر انسان، به نظر می رسد که هر عضوی خودش عمل می کند یا کار خاصی را انجام می دهد، اما ما در کرسچن سائنس یاد می گیریم که خدا-ذهن تنها یک عضو است و همه عملکردها را در خود و خودش انجام می دهد. ذهن خدا عضوی است که به عنوان بینایی، شنیدن، احساس و تفکر در درون خودش عمل می کند و نه به وسیله هر چیزی.

از آنجا که خدا یا ذهن کار می کنند، چیزی که من از آن به عنوان "بدن من" یاد می کنم، که بازتاب یا هویت ذهن است، به طور تصادفی عمل می کند. اما هرگز به خودی خود یا هر آنچه در "بدن من" جریان دارد بازتاب آنچه ذهن الهی انجام می دهد یا هستی است. حتی بدن فعلی من همان کاری را می کند که الان خدا، ذهن من انجام می دهد و هست.

معده، روده، ریه ها، قلب، کلیه ها، هرگز به تنهایی کاری انجام نمی دهند. کاری که به نظر می رسد آنها به خودی خود انجام می دهند، در عوض، ذهن الهی آگاهانه ای است که در همان مکان کار می کند، و به عنوان عملکرد ذهن خدا ظاهر می شود، که بی نهایت منعکس می شود. این یک منظره است، یک شنوایی است، یک تفکر است، یک عمل است که بی نهایت منعکس یا آشکار می شود.

ما اتفاقاً فقط به اصطلاح بدن انسان نداریم و بدن انسان به اصطلاح ما هم اتفاقاً فقط به شکلی عمل نمی کند که به نظر می رسد کار می کند. ما فقط نمی بینیم، می شنویم، نفس می کشیم، هضم می کنیم، از بین می بریم یا تولید انسانی می کنیم. ما این ارگان ها و عملکردها را داریم، یا بهتر بگوییم، به صورت جداگانه و انسانی وجود دارند، زیرا آنها سازمان الهی هستند و عملکرد الهی "از طریق یک لیوان به تاریکی دیده می شوند."

"حس مادی همه چیز را از نظر مادی تعریف می کند، و حس محدودی از بی نهایت دارد." (علم و بهداشت 208: 2) (نوشته های متفرقه 359: 11) هنگامی که دانش آموز، از طریق عقل و وحی، متقاعد می شود که جسمی که اکنون دارد، یا بهتر بگوییم، نه انسان است و نه مادی، بلکه الهی و معنوی است، و وقتی متقاعد شد که به اصطلاح عملکردهای بدن او نه در اندامهای مادی است و نه در بدن، اما این عملیات ذهنی الهی یا عملیات عقاید معنوی است که عینیت یافته یا شناسایی شده است، سپس او به بدن هماهنگ و نامیرا اثبات خواهد کرد، اینجا و الان.

بنابراین، هرگز لازم نیست از اینکه قلب، ریه ها یا کلیه های فعلی مانع از انجام کارهایی که هرگز نکرده اند، بشویم. و ما ممکن است مطمئن باشیم که ذهن الهی، مجری تمام عملکردهای به اصطلاح انسانی، عملکرد ابدی خواهد داشت.

کلیه ها، به عنوان ایده، باید از بین ببرند. مغز، به عنوان ایده، باید هوش را آشکار کند. روده ها، به عنوان ایده، باید عمل کنند. قلب، به عنوان یک ایده الهی که هست، همیشه باید بتپد و به گردش در بیاید. چرا؟ زیرا این عملکردها برای همیشه منعکس کننده یک سازمان بیکران و تنها، ذهن الهی و عملکردهای آن است.

تمام اعضای به اصطلاح انسانی از طریق هیچ ذهنی خاص خود عمل نمی كنند، بلكه به این دلیل عمل می كنند كه به عنوان هویت یا مظهر ذهن الهی وجود دارند و به این دلیل كه برخی از فعالیتهای علمی ذهن الهی را منعكس می كنند.

بسیاری از دانشجویان برخی عملکردها را خوب، و برخی عملکردها را بد می نامند. آنها می خواهند برخی عملکردها را متوقف کنند، یا سرکوب کنند، یا بی تفاوت باشند و می خواهند عملکردهای دیگر را تداوم بخشند. اما همه آنها موافقند که ضربان قلب و تنفس باید دائماً ادامه یابد. و آنها برای همیشه ادامه خواهند یافت اما به اشکال تغییر یافته، زیرا اعتقاد به درک تغییر می یابد و ذهن الهی حاکم بر ارگان ها و عملکردهای کل سیستم است. (مراجعه کنید به علم و بهداشت 124: 32 ؛ 384: 30)

هر اندام یا عملکردی که برای بدن انسان طبیعی باشد لازم است. قلب، ریه ها، کبد و کلیه ها لازم هستند. و ترشحات غدد، ترشحات کبد و ترشحات غشای مخاطی نیز به وضعیت موجود فعلی ما نیاز دارند.

هر آنچه به اصطلاح وجود انسانی ما طبیعی است، یک واقعیت الهی است که به طور ناقص شناخته شده است. این چیست که می گوید برخی از قسمت های بدن و عملکرد آنها معمول است یا زیبا؟ این صرفاً جهل ما از واقعیت الهی موجود است.

در o. 12:23، می خوانیم، "آن اعضای بدن، که فکر می کنیم از افتخار کمتری برخوردار هستند، به آنها افتخار بیشتری می دهیم. و قطعات ناخوشایند ما از آرامش بیشتری برخوردار است. " وقتی جهل به درک در می آید و حقایق الهی خلقت را می بینیم، آنگاه هر اندام و عملکردی در تصویر آن دیده می شود.

از کاری که به نظر می رسد بدن فعلی شما انجام می دهد نترسید. هر سلول، فیبر، بافت، غده، عضو یا عضله بدن انسان در حال حاضر در یک ذهن به عنوان ایده وجود دارد و هر ایده اعلام می کند، "من خدا را منعکس می کنم، من خدا را بیان می کنم" هر سلول و فیبر وجودی من حاکمیت خدا را بیان می کند، یا اعلام می کند، "من هستم". (مراجعه کنید به علم و بهداشت 162: 12)

خانم ادی می گوید، "ذهن جاویدان، حاکم بر همه، باید در عرصه جسمی، اجتماعی و همچنین معنوی به عنوان عالی شناخته شود." (علم و بهداشت 427: 23)

همه حقایقی که ما به طور انسانی می دانیم در درک یک واقعیت خلاصه می شود که وقتی چیزی را مشاهده می کنیم، می دانیم یا می فهمیم که مربوط به بدن انسان ما یا دنیای کنونی ما است، این بیان عقاید معنوی و هویت آنهاست.

بدن

(مقاله دوم)

در اتحادیه سال گذشته مقاله ای درباره موضوع بدن خوانده شد و در مورد آن بحث شد و از آن زمان بارها از من خواسته شده است که آن مقاله را بخوانم یا در مورد همان موضوع چیز دیگری ارائه دهم.

من در ارائه درس مربوط به بدن در سال گذشته، امیدوارم که برای کسانی که در حال تنظیم ذهنیت هستند از مفهوم غلطی که بدن فعلی آنها انسانی یا مادی است، درک این که بدن فعلی آنها الهی و معنوی است، مفید واقع شود .

و امروز امید من این است که این درس در مورد بدن به همه ما کمک کند تا برخی از سو تفکراتی را که در مورد بدن به اصطلاح انسانی و عملکردهای آن داریم، کنار بگذاریم و به ما کمک کند تا در آگاهی خود ایده های معنوی را ایجاد کنیم حقایقی در مورد اندامهای به اصطلاح مادی ما و عملکرد آنها.

ما باید هوشیار باشیم و فکر روزمره خود را در مورد بدن کنونی معنوی کنیم، زیرا این عقیده که بدن جدا از ذهن است و بدن به خودی خود همه عملکردها را انجام می دهد بسیار رایج است. در حالی که این ذهن خدا است که آگاهانه همه کارکردهایی را که در ظاهر ما به عنوان عملکردهای بدنی ظاهر می شوند، انجام می دهد. به عنوان مثال، وقتی معده، مثانه یا قلب عملکردهای طبیعی خود را انجام نمی دهند، از این باور که این اندام ها به خودی خود عمل می کنند، به این واقعیت تبدیل می شوم که فقط ذهن آگاه عمل می کند.

بسیاری از ما نتوانیم این واقعیت را عملی کنیم که ذهن فعلی ما در بدن ما نیست، اما بدن فعلی ما در ذهن ما پذیرفته شده است. ما نمی توانیم این واقعیت را تشخیص دهیم که بدن کنونی ما یا پدیده ایده های درست است، یا پدیده اعتقادات نادرست است و ما نمی توانیم این واقعیت را تشخیص دهیم که ما به تنهایی بدن خود را اداره می کنیم و بر اساس آن ایده های درست یا غلط ترسیم می کنیم اعتقادات، هر کدام از آنها در هوشیاری سرگرم می شوند.

خانم ادی می آموزد که وقتی رابطه جاویدان یگانگی ذهن و بدن را کاملاً درک کنیم، بر گناه، بیماری و مرگ غلبه خواهیم کرد اما برای رسیدن به این غلبه باید واقعیت الهی ذهن و بدن فعلی خود را به عنوان یک موجودیت درک کنیم.

دانش آموز کرسچن سائنس ارزش عالی احساس درست بدن فعلی خود را تشخیص می دهد. او می داند که بدنش به ذهن او شهادت می دهد. که ذهن او بدون بدنش بیان نشده یا ناشناخته خواهد بود، که بیانگر ذهن او است. مانند ذهن او ذهنی است. و با ذهن او مصادف است.

انسان بدن ندارد، انسان بدن است. انسان بدن یک ذهن است. انسان ذهن و بدن به عنوان یک موجود واحد است، و اگر به درستی درک شود، انسان یا بدن نامیرا و معنوی است. جسمی که من در اینجا و اکنون هستم، که به عنوان بدن خود از آن یاد می کنم، اگر به درستی درک شود، کاملاً خوب و معنوی است زیرا تجسم خدای واحد - ذهن است.

بسیاری از دانشجویان بدن فعلی خود را به عنوان ماده در نظر می گیرند و سپس اعلام می کنند که هیچ مسئله ای وجود ندارد. یا آنها معتقدند که بدن فعلی آنها مادی است و به همین دلیل سعی در خلاص شدن از آن دارند. اما آنچه به نظر ما یک بدن ماده است، یک واقعیت معنوی است که به طور ناقص شناخته شده است. ما نمی خواهیم بدن را خلاص کنیم اما آن را همانطور که هست می دانیم. بدن فعلی ما اکنون دقیقاً همانطور که خدا آن را ساخته است، و ذهنی و معنوی است. بدن فعلی ما خدای ذهن ما را شناسایی می کند و مانند ذهن ابدی است. این فقط احساس نادرست و مادی بدن ماست که باید اصلاح شود.

بدن انسان به اصطلاح ما محدود و مادی به نظر می رسد، اما وقتی طبق مکاشفه علوم الهی به درستی درک شود، بدن انسان به اصطلاح ما روحانی است و تنها بدن موجود است. ما می فهمیم که بدن انسان به اصطلاح و همه عملکردهای آن واقعیت های الهی است و عملیات الهی بیان شده است، و اگر به نظر ما انسانی یا مادی است، به این دلیل است که از دریچه حس مادی کاذب دیده می شوند یا به دلیل ناآگاهی از واقعیت های معنوی و عملیات معنوی در دست انجام است.

ما در کرسچن سائنس می فهمیم که هر چیزی که وجود دارد هرگز نمی تواند ماده باشد، زیرا ماده به عنوان چیزی وجود ندارد بلکه فقط به صورت ظاهری کاذب وجود دارد. ماده هرگز ماهوی نیست و فضا را نیز پر نمی کند. اصطلاحاً ماده فقط تصور غلط یا باور است. وقتی به درستی فهمیده شود، هر چیزی که فضا را پر کند و ماهوی باشد، ذهن یا روح است و ظاهر نادرست آن چیز، که ماده نامیده می شود، تخمین دروغین ذهن فانی از آن چیز است. آنچه به نظر می رسد بدن مادی است، اصطلاحاً حس غلط ذهن فانی یا کاریکاتور بدن الهی است و تنها جهل ما نسبت به واقعیت معنوی بدن موجود است.

به دلیل حس مادی، واقعیت بدن را در کمال و کامل بودن آن نمی بینیم. ما واقعیت معنوی بدن را آنچنان که واقعاً است می بینیم، تا حدی که فکر خود را معنوی کرده ایم. به عبارت دیگر، با توجه به درک فعلی ما از واقعیت بدن، واقعیت بدن را می بینیم. این درجات مختلف درک، مفاهیم انسانی ما از واقعیت بدن هستند. و ما همیشه عالی ترین مفهوم انسانی خود را از واقعیت الهی خواهیم دید، تا زمانی که فکر خود را برای دیدن بدن روحانی به اندازه کافی معنوی کنیم. ماده هرگز چیزی جز ظاهر فریبنده نیست؛ در حالی که بالاترین مفهوم انسانی ما از بدن، نتیجه درجاتی از تفکر معنوی است.

در کرسچن سائنس، عالی ترین مفهوم انسانی یا بدن فعلی ما همیشه بر این واقعیت استوار است که بدن فعلی ما ریشه در ذهن الهی دارد و هویت ذهن است، مهم نیست که چگونه ظاهر می شود. از این رو یک بدن روحانی است، و تنها بدن در دست است، و هرگز نمی تواند نابود شود.

ما هرگز بدن انسان به اصطلاح فعلی خود را منشأ و ریشه در ذهن انسان نمی دانیم، اما مفهوم بدن فعلی خود را از طریق معنویت بخشیدن به اندیشه، که بدن الهی به عنوان بدن بهتر انسانی برای ما ظاهر می شود، تحقق می بخشیم تا اینکه معنویت کامل حاصل می شود و بدن در تصویر واقعی خود شناخته شده است.

عیسی دست پژمرده را نابود نکرد. او ثابت کرد که این ایده الهی موجود و قادر به نابودی نیست. بدن انسان ما هرگز غیر از بدن الهی موجود نیست، اما ما آن را بهتر می شناسیم و می بینیم وقتی فکر خود را معنوی می کنیم و حس مادی یا جهل از بدن را انکار می کنیم.

ما از نظر انسانی بدن داریم زیرا بدن به طور الهی در این مکان وجود دارد. و همانطور که واضح تر می فهمیم آنچه در مفهوم انسانی ما از بدن وجود دارد ایده الهی یا واقعیت موجود است، بدن انسان ما با وضوح بیشتری حقایق الهی بدن را تقریب می بخشد.

اگر ما هرگز بدن فعلی خود را از منشأ آن، ذهن الهی جدا نکردیم و همیشه آن را واقعیت الهی در نظر گرفتیم صرف نظر از ظاهر مادی آن، هیچگاه قوانین ماده نمی توانند بدن فعلی ما را لمس کنند. هرگز بیمار یا آسیب نبینید. هرگز ناقص نباش یا بمیر

درست در جایی که بدن به نظر می رسد ماده است، بدن روحانی است که به عنوان رئوس مطالب، فرم، رنگ، ماده، عملکرد و ماندگاری در معرض آگاهی خداوند است.

از طریق معنوی شدن، نه از بدن، بلکه از اندیشه ما درباره بدن است که واقعیت، واقعیت معنوی بدن و همه عملکردهای موجود را درک می کنیم. بدن فعلی ما هرگز ماده نیست، بلکه یک حالت هوشیاری واقعی است، ایده ای است که در ذهن الهی برگزار می شود و همه عملکردها عملکرد ذهن الهی هستند و عملکرد اشکال مادی یا اندامها نیستند. اساس همه تظاهرات در کرسچن سائنس توجه به این واقعیت است که بدن فعلی ما بدن روحانی و تنها بدن موجود است.

بیشتر کارهای ما در تمرین کرسچن سائینس شامل بدست آوردن برآورد واقعی از بدن به اصطلاح انسانی ما یا درک واقعیت چیزی است که به نظر ما یک بدن انسانی یا مادی است. و در این کار عملی ما باید خوشحال باشیم که این یک واقعیت قابل اثبات است که هر یک از ما بدن الهی است، جسمی معاف از سن، تغییر شکل و نقص. بدني كه شادابي و انصاف ماورايي را ابراز مي كند، سلامت، تماميت، فعاليت نامحدود، قدرت و چابكي.

این خصوصیات زیبا واقعیت فعلی انسان یا بدن است. هیچ چیز زشت، فانی و مادی در بدن خدا وجود ندارد که آن بدن انسان باشد.

در فصل اول پیدایش از "چیزهای خزنده که روی زمین می خزند" می خوانیم که خدا آنها را خوب می دید و به آنها انسان تسلط یافته است. اما انسان فانی از این چیزهای خزنده خوب که انسان بر آنها تسلط دارد، سو تعبیر کرده است و غالباً این چیزهای خزنده را به عنوان شرایط شیطانی تعیین می کند که به آرامی و یواشکی بر ما می دزدند، شرایطی که خوب نیستند و هیچ کنترلی بر آنها نداریم.

برخی از چیزهای خزنده ذهن انسان در بدن مادی مانند سن، چاقی، کم خونی، ناشنوایی، ضعف بینایی، چین و چروک، کم پشتی موها، کند شدن اعضای بدن و بسیاری دیگر از شرایطی که حتی دانشمندان مسیحی نیز آنها را اجتناب ناپذیر می دانند، بیان می شوند. هیچ کنترلی اعمال نکنید

سلطنت ما کجاست که به ما ارزانی داشتیم و دوست داریم به آن مباهات کنیم؟ چرا ما، به عنوان دانشمندان مسیحی، اجازه می دهیم این چیزهای به اصطلاح خزنده بر سر ما بیایند، یا اینکه آنها را خارج از کنترل خود بپذیریم؟ و در آینده قصد داریم در مورد آنها چه کنیم؟

این شرایط ظاهری مربوط به خدا نیست و واقعیت انسان و بدن نیست. آنها در اعتقاد انسان، یا آنچه که ذهن فانی نامیده می شود، وجود دارند یا از آن تکامل یافته اند. و منظور آن نظرات مادی بشر است. اگر بخواهیم خود را از شر این شرایط نامطلوب خلاص کنیم، دلیل بر این است که ما باید با این عقاید بشریت مخالفت و غلبه کنیم تا اینکه آنها را بپذیریم و تنها جایی که می توانیم بر آنها غلبه کنیم تفکر فردی ماست. ما، به عنوان دانشمندان مسیحی، هنگامی که به این چیزهای خزنده ذهن فانی اجازه می دهیم آنچه را که می خواهند با ما انجام دهند، از بخش مهمی از کار خود غافل می شویم.

این روزها توجه زیادی به رژیم گرفتن، کاهش و ورزش بدن مادی توجه می شود. آرزوی بهبود آن همیشه ستودنی است. اما در نوشته های متفرقه، صفحه 47: 6، خانم ادی یک صفحه کامل در مورد این موضوع مهم به ما داده است. او می گوید، "معنی ماده بیشتر از ماده است: این شکوه و دوام روح است." روح تنها ماده است و انسان یا بدن روحانی است، نه مادی. این حقیقت بزرگ همزیستی معنوی انسان با سازنده اش را اثبات می کند.

اگر می خواهیم وزن اضافه کنیم یا وزن کم کنیم، یا به هر طریقی بدن به اصطلاح مادی را بهبود ببخشیم، روی افزایش یا کاهش یا بهبود کار نمی کنیم. چرا؟ پاسخ بسیار ساده است. هیچ ماده ای وجود ندارد و هرچقدر هم که سخت تلاش کنیم، در صورت عدم وجود ماده، نمی توانیم ماده را به دست بیاوریم یا کاهش دهیم. کار ما، به عنوان دانشمندان مسیحی، یادگیری واقعیت بدن، و استفاده از این واقعیت در تفکر ما و ادامه این تمرین واقعی است تا زمانی که بدن ما در تصویر خود ظاهر شود.

یک بار از خانم ادی س ال شد، "آیا می توان بدون عبور از تغییر مرگ، فرم پیر را به جوانی و زیبایی تغییر داد؟" (از سری کرسچن سائنس) در اصل جواب او این بود که این امکان وجود دارد. همانطور که اجازه می دهیم واقعیت معنوی بدن در آگاهی ما حاصل شود، تصورات غلط از بدن به عنوان ماده، به این واقعیت جای می دهد. از آنجایی که تصور غلط از بدن به عنوان ماده توسط یک فعالیت فکری واقعی حل می شود، احساس جدیدتر و بهتری از بدن ظاهر می شود.

من می خواهم مطلبی را بخوانم که بیکنل یانگ محبوب ما در این مسیر جایگزینی مفهوم مادی با واقعیت معنوی بودن به دانش آموزان خود کرد. "سه چیز وجود دارد که باید در هر اعتقاد یا موردی رعایت کنید: اول، اعتقاد به ماده ماده. دوم، اعتقاد به علت مادی؛ سوم، اعتقاد به قانون ذهن مادی یا فانی.

"هر معالجه ای باید بداند که دولت اصول فعالیت عملیاتی است. این انرژی ناشی از تفکر درست است.

"جهان معنوی است زیرا همه علتها روح یا ذهن هستند. گل، پرنده، درخت، چشم انداز، سنگ، خانه، معده، چشم، دست، بازو، سر و ... همه معنوی هستند. بنابراین، افراد فطری که ماده، علت، قانون را به عنوان ماده و ماده قرار می دهند، از دیدگاه مادی به امور نگاه می کنند. و این تنها چیزی است که باعث می شود آنها مادی، بیمار، پوسیده یا در حال مرگ باشند. وقتی انسان ها دیدگاه خود را تغییر می دهند، گل هایی خواهیم داشت که محو نمی شوند. پرندگان، حیوانات و مردی که نمی توانند بیمار شوند، پیر شوند یا بمیرند. و معده هایی که نمی توانند مزاحم شوند. ما مردی خواهیم داشت که نمی تواند لنگ، نابینا یا محدود شود.

"همانطور که ماده، پرندگان، حیوانات، درختان، گلها، معده و انسان فقط به اصطلاح قوانین ماده، عقاید اداره می شوند، که اگر با درک روح و قانون معنوی شکسته نشوند، به اشتباه و تا اختلاف نهایی پیش می روند و تخریب

"گل، پرنده، حیوان، معده و انسان، به عنوان ماده، شر هستند. به عبارت دیگر، آنها حس شیطانی گل، پرنده و غیره را بیان می کنند. آیا شر به ماده ای نیاز دارد که از طریق آن خود را بروز دهد؟ نه. این فقط به اعتقاد نیاز دارد، که تمام شرایط آن را برآورده می کند. رئوس مطالب خاص خود را ایجاد می کند اندام خود را تغییر شکل می دهد. همه مطابق با اعتقادات آن در ماده به عنوان ماده، ذهن به عنوان فانی، علت به عنوان ماده و قانون به عنوان فعالیت ذهن فانی است. " (انتهای سخنان آقای جوان) خانم ادی می آموزد که تمام شرایط جسمی مردانه است -

شرایط بیان شده او می گوید، "همه تأثیرات جسمی قبل از آنكه در ماده ظاهر شوند، در ذهن منشا می گیرد." او همچنین می گوید، "ذهن فانی شرایط جسمی خود را ایجاد می کند." (هی. 12:10 ؛ علم و بهداشت 77: 8)

یک دانشمند مسیحی می داند که شرایط جسمی دیده شده در بدن او توسط ذهن او شکل می گیرد و برای داشتن جسمی هماهنگ، باید ذهنی هماهنگ داشته باشد. آیا ما می دانیم که چه مدت از وقت ذهن ما خود را خسته می کند، یا در حالت ترس یا فکر مضطرب است؟ چه مدت از زمان به اصطلاح ذهن ما آشفته و ناراضی است؟ ذهن ما چقدر از واقعیت های معنوی که موجود کنونی ما را تشکیل می دهند غافل است؟ همه این شرایط روحی در ظاهر به عنوان شرایط جسمی یا بدنی بیان می شوند.

دانش آموزان کرسچن سائنس بسیار مستعد هستند که سعی کنند هماهنگی های شخصی خود را با اصلاح آنها در بدن درست مانند ماده مادیا اصلاح کنند. آنها معتقدند که هماهنگی های جسمی آنها در بدن و بدن شکل گرفته است زیرا آنها تصاویر ذهنی را در بدن خود می بینند و فکر می کنند این تصاویر به جای ذهن در بدن منبع دارند. به اصطلاح آگاهی فانی، بدن احساس زندگی را به او تحمیل می کند، اما در مفهوم دروغین فانی که ما آن را بدن می نامیم، زندگی وجود ندارد.

زندگی ما همان چیزی است که برای آن زنده هستیم و برای آنچه که از آن آگاه هستیم زنده هستیم. اگر ما از دیدن، احساس، شنیدن، بوییدن و چشیدن چیزهای مادی آگاه باشیم، پس فقط به شهادت حواس پنجگانه و اندیشه های مربوط به چنین شهادت، زنده هستیم. اما وقتی می فهمیم و اثبات می کنیم که فقط افکار خودمان را می بینیم، می شنویم، می بویم و می چشیم، در این صورت می توانیم آگاهی خود را کنترل کرده و زندگی حسی خود را کنترل کنیم و از این طریق بر تمام شرایط به اصطلاح جسمی، حتی تا غلبه بر مرگ، غلبه کنیم.

فقط یک راه وجود دارد که می تواند هوشیاری فعلی ما را بهبود ببخشد، و به طور تصادفی بدن فعلی ما را بهبود بخشد، و آن این است که حقیقت را در مورد ذهن و بدن بدانیم. همانطور که چشم انداز عظمت واقعیت را در اختیار داریم، بدن ما را با تغییر شکل ذهن خود تجدید می کنیم. زندگی یا ذهن آگاهانه همیشه از خود به عنوان ایده عمل، همه چیز، عمل همیشگی، عملی بدون متغیر یا سایه چرخش آگاه است. این ایده آگاهانه عملی است در آنچه من از نظر انسانی تجربه می کنم به عنوان ضربان قلبم، یا به عنوان عملکرد به اصطلاح بدنی.

این زندگی یا ذهن آگاهانه همچنین در اینجا به عنوان ایده های جوهر، شکل، دوام، آشکار می شود و همان چیزی است که من از نظر انسانی به عنوان قلب خود می شناسم. آنچه که من از نظر انسانی به عنوان قلب می دانم وجود دارد: قادر مطلق، همه چیز، همه چیز دانایی ذهن یا آنچه ذهن آگاه خودش را در این مکان می داند وجود دارد.

این ایده بی نهایت و خاص، که زندگی یا ذهن آگاهانه است، همانطور که خودش، قلب یگانه است. قلب هر فردی در بیان یک قلب واحد است. بنابراین آنچه من قلب خود می نامم قلب خدا است، تنها قلب است و نمی تواند از کار بیفتد. این قلب در ذهن خداست که در انسان یا بدن تجلی می یابد.

اگر كاملاً بفهمیم كه آنچه به نظر ما اندامهای مادی است و به خودی خود عمل می كنند، در عوض عقاید الهی در عمل هستند، دیگر هرگز نمی توانیم حس مادی بدی از معده خود داشته باشیم، به عنوان خلا، محدود، محدود محدود.

ما معده را به عنوان آنچه ذهن آگاهانه دارد، و به عنوان ایده درک می کنیم. این عملکردها یا عملکردهای آگاهانه ذهن مانند قدرت، کنش، شکل، ماده را آشکار می کند.

آنچه ما ترشحات معده می نامیم همان چیزی است كه ذهن آگاه نسبت به خودش دارد. این ترشحات هرگز موضوعی غیرهوشمندانه نیستند و هیچ چیز مورد نیاز کم نیست.

معده به طور خاص یک موجود قادر مطلق، قادر و قادر مطلق است.

همانطور که در معده و قلب است، در کبد، ریه ها، کلیه ها، غدد، غشاها، اعصاب، خون و ... نیز وجود دارد. همه ایده های معنوی بی نهایت ذهن الهی هستند و در انسان یا بدن تجلی می یابند.

وقتی قلب، معده یا هر چیز دیگری که بدن را تشکیل می دهد از منبع وجودی خود، که منبع الهی است، خارج کنیم و آن را از نظر ماده یا اعتقاد ذهن فانی در نظر بگیریم، پس این عقاید را از ذهن الهی و از شریعت الهی، و آنها به عنوان مادی، فانی، تخریب پذیر، بیمار و در حال مرگ در نظر ما ظاهر می شوند.

"ناراحتی قلبی یا معده به ماده ای نیاز ندارد که بتواند خود را بروز دهد. این فقط اعتقاد دارد. اعتقاد فانی مطابق با اعتقاد به ماده به عنوان ماده، ذهن به عنوان فانی، علت به عنوان ماده و قانون به عنوان فعالیت ذهن فانی، همه شرایط خاص خود را برآورده می کند. " (آقای جوان)

خانم ادی می گوید، "این (باور فانی) افکار خودش را احساس می کند، می شنود و می بیند." (علم و بهداشت 86:30)

به اصطلاح بدن مادی یا بدن انسان من یا ایده های بسیاری در خدا-آگاهی عینیت یافته است، یا بسیاری از ایالات اعتقاد انسان عینیت یافته است.

اگر تمام اعضای به اصطلاح مادی که بدن فعلی من را تشکیل می دهند به عنوان ایده های الهی شناخته شوند و چنین ثابت شوند، کمال و جاودانگی برای همه آنها قانون خواهد بود و به اصطلاح قوانین اعتقادی جایگاه قانون الهی است .

هر مشکل فیزیکی به اصطلاح، تصور غلط یا محاسبه غلط ذهن انسان در رابطه با منبع و منشأ هر چیزی است که ما به طور انسانی می شناسیم. اگر چیزی برای ما از نظر انسانی وجود داشته باشد، به این دلیل است که در حقیقت وجود الهی دارد و مهم نیست که مفهوم انسانی من از یک ایده الهی چیست، ایده الهی همان چیزی است که در مفهوم انسانی من وجود دارد. اگر من معتقدم که چیزی که در دست است مادی است، یا حتی یک اعتقاد بهبود یافته است، پس من قادر به تلاش برای تغییر آن یا بهبود آن هستم. بنابراین بنابراین، از طرف من شناختی از ماده یا انسان به عنوان مثال، هرگونه آرزو یا تمایل به ساختن چیزی بهتر یا بهتر وجود دارد، پس من آن چیز را به عنوان ایده الهی یا تنها خلقت در نظر نمی گیرم.

برای حل مشکلات جسمی یا جسمی، باید کاملاً از درک اشتباه یا مادی چیزها و شرایط دور شویم. کاملاً از باورهای بهبود یافته و مفاهیم انسانی دور شوید و درباره واقعیت فکر کنید. به بی نهایت ذهن به عنوان بی نهایت ایده های الهی فکر کنید.

ما نمی توانیم به چیزی خارج از بی نهایت نامشخص فکر کنیم، و اگر فکر خود را بر این نکته معطوف کنیم که همه چیز در بینهایت در وجود ابدی کامل است، و در تجلی ابدی کامل است، این حقیقت بزرگ فکر ما را معنوی می کند و عقاید الهی برای ما ظاهر می شود به اشکال کاملی که می توانیم در حالت هوشیاری فعلی و با توجه به نیازهای فعلی خود درک کنیم. به این ترتیب بر سن و مرگ غلبه می کنیم و اثبات می کنیم که موجودات نامیرایی در اینجا روی زمین هستیم، حتی همانطور که در بهشت ​​هستیم.

از آنجا که عملکردهای ذهن خدا وجود دارد، بدن من یا هر قسمت از بدن من، که تجلی یا هویت ذهن است، باید به همین ترتیب عمل کند. عملکرد ذهن خدا توانایی تفکر، شناخت و تحقق آن است. بنابراین، ذهن فردی من، با تأمل، فکر می کند، و می داند و می فهمد. اندام های مولد، با تأمل، ایجاد می کنند زیرا عملکرد ذهن خدا ایجاد است. معده، با تأمل، کاری را انجام می دهد که ما هضم می کنیم، نه به این دلیل که معده به خودی خود کاری انجام می دهد، بلکه به این دلیل که عملکرد ذهن خدا یک عملکرد بی نهایت است و همه کارها را انجام می دهد.

اگر به درستی درک شود، معده یک ایده در حال گسترش است. منشأ وجود آن در ذهن خداست و عملکرد آن عملکرد ذهن خداست. هضم این ادعای انسان است که معده، به خودی خود، مواد غذایی را هضم می کند. و سو هاضمه ادعای انسان است که معده، به خودی خود، نمی تواند غذای مواد را هضم کند. اما معده، ایده ای در ذهن الهی است، باید با تأمل هضم و عملکرد کاملاً خوبی داشته باشد. به همین ترتیب، ما می دانیم که سو هاضمه تنها بازتاب این باور انسان است که معده مادی است و به خودی خود عمل می کند.

عملکردهای طبیعی بدن من فقط بالاترین مفاهیم من درباره ایده های آشکار خدا-ذهن هستند. عملکردهای طبیعی بدن من پدیده های ایده های آشکار در آگاهی من است و مصادف با عملکردهای انسانی با عملکردهای الهی است. عملکردهای غیر طبیعی بدن من، پدیده های اعتقادات غلط من است، که معکوس ایده های آشکار در آگاهی من است. به عنوان مثال، درد پدیده اعتقادات غلط من است که به جای سرگرمی از ایده، هماهنگی، ذهن خدا، با آگاهی از آن لذت می برم.

ترشحات

از آنجا که فقط یک اندام وجود دارد، تنها یک ترشح وجود دارد و این ترشح به اصطلاح ترشحات بدنی منعکس می شود. ترشحات غدد، کبد، غشای مخاطی و ... برای وجود انسان ما بسیار ضروری است. این ترشحات مختلف، تجلیات مختلفی از یک ترشح است که، اگر به درستی فهمیده شود، همان ذهن خدا است که به طور بی نهایت به عنوان یک ایده معنوی بی نهایت در حال گسترش است.

وقتی کاملاً بفهمیم که آنچه از نظر انسانی ترشح می دانیم یک ایده الهی است که همیشه کاملاً عمل می کند، آنگاه دیگر به نظر نمی رسد که به دنبال کلیه ها، کبد یا غشاهای مخاطی هستیم که کاری به خودی خود انجام می دهند، ترشح زیاد یا خیلی کم

به بیان انسانی، عملکرد کبد، غدد و غشای مخاطی ترشح است، و وقتی می فهمیم که این ترشحات ماده نیستند یا از نظر ماده مهم نیستند، بلکه ایده های آگاهانه معنوی در حال گسترش هستند، هرگز زیاد نخواهد بود یا ترشح خیلی کم اصطلاحات ترشحات بدنی ما کامل هستند و مطابق با ایده الهی عمل می کنند. این واقعیت فهمیده شده، قانونی برای پدیده ظاهری و واقعی ترشح است.

ترشحات بیمارگونه

ترشحات غدد و غشاهای مخاطی برای وجود انسان فعلی ما ضروری است. امروزه در مورد ترشحات بیمارگونه و اینکه چگونه ترشحات بیمار اعصاب را ملتهب کرده و عملکردهای بدن را غیرفعال می کند، چیزهای زیادی گفته شده است. اما باید بخاطر بسپاریم که فقط یک ترشح وجود دارد و این یکی ایده آشکار خدا-ذهن است و ادعای ترشح بیمارگونه را نمی توان با این ذهن آگاه شکل داد.

ترشح بیمارگونه هرگز ادعایی در مورد فعالیت یک ترشح نیست، بلکه ادعای اعتقادات غلط سرگرم کننده ما، شرایط اندیشه بیمارگونه یا تفکری است که به عنوان حقیقت فعال نیست. این ادعای عدم توانایی مشاهده ایده خدا است. این حالت فکری بیمارگونه معمولاً نتیجه انتقاد، محکومیت، نگرانی، ترس در درون اندیشه ماست و به عنوان یک حالت غیرفعال یا بیمارگونه وجود منعکس می شود.

جریان

گردش خون از عملکرد حیاتی بدن فعلی ما محسوب می شود زیرا قرار است خون تمام قسمت های بدن انسان را تغذیه و حفظ کند. خون باید به صورت انسانی گردش کند، زیرا خون، وقتی به درستی فهمیده شود، ماده آگاهانه و عملکرد همه تشکیل دهنده بدن است.

وقتی به خون درست فکر می کنیم، تصور می کنیم که این همه وجود آگاهانه ذهن یا زندگی است، ماده فعال و آگاهانه همه چیز. آنگاه خون در حالت جدایی نمی تواند خود را بشناسد. قسمتی از خون که به آن پیوند قرمز گفته می شود، نمی تواند به داخل بدن برود و خون را در وضعیت تخلیه شده مانند کم خونی مخرب رها کند. پیکرهای قرمز به خون تعلق دارند و خون به عنوان یک ایده معنوی بی نهایت، همیشه تا ابد سالم است. خون نمی تواند خود را قابل تقسیم بداند و از دست دادن بخشی از خود را مانند خونریزی یا جریان بیش از حد تجربه کند.

خون به عنوان ایده معنوی منعکس کننده عشق و هماهنگی بی نهایت است، و در ادعای خونریزی، باید بدانیم که تنها جاری در آنجا وجود عملیات دائمی یا جاری شدن عشق الهی است. اعتقاد به اندیشه من، اینکه عشق آگاهانه می تواند از کار بیفتد یا جریان یابد، این باور را می دهد که خون، به عنوان ماده، شروع به جریان کرد و اکنون در حال از بین رفتن است.

دانشکده

همه ما کاملاً علاقه مند به عملکردی هستیم که به آن دانشکده می گوییم. و وقتی این عملکرد را در پرتو واقعی آن می بینیم، به لذت امروز ما افزوده است. ما می دانیم که فقط یک دانشکده وجود دارد که آن خدا یا دانشکده ذهن است. این دانشکده، به عنوان تفکر، دیدن، شناخت، اثبات خود، درک خود، دیدن خود، این دانشکده برای همه کافی است. اما اعتقاد به ادعای پنج دانشکده است. این تعدد دانشکده یک پدیده است.

ایده آشکار یا دانشکده یک به عنوان دیدن، شنیدن، احساس، چشیدن، بو دادن عینی می شود. و چون دانشکده خداست، غیر قابل تخریب است زیرا بینش خدا از خودش، بینش او از بی نهایت اوست.

انسان برای همیشه همان چیزی است که خداست. انسان خدا را منعکس می کند یا یک قوه بیکران را منعکس می کند. آنچه ذهن خدا باز می کند، دیدن، شنیدن و غیره است. ذهن می بیند، بنابراین بینایی من با تأمل ابدی است. اگر من معتقدم که بینایی من مادی است، این عقیده یک دانشکده ناقص یا یک ذهن خدا ناقص است و یک باور از بین بردن خود است.

تنها دلیلی که به نظر می رسد هر دانشکده ای ناقص است، این است که ما معتقدیم این ماده به جای ذهن خدا، در ماده و ماده است.

ما معتقدیم که بینایی ما در یک امر مهم و چشم است. ما اعتقاد داریم که شنوایی ما به گوش موضوعی بستگی دارد. و اینکه احساس ما به عصب بستگی دارد اما وقتی فهمیدیم که دیدن، شنیدن، احساس کردن، بوییدن فردی ما با دیدن، احساس، شنیدن، بوییدن ذهن منطبق است، این برای بهبود اعتقاد به توانایی های ناقص کافی است.

آنچه خدا-ذهن می بیند همان چیزی است که من از نظر انسانی می بینم و بی نهایت است. خدا ایده هایی را که به نظر می رسند، به عنوان اشیایی می بیند که از نظر انسانی مشاهده می کنیم. همه چیز برای ذهن خدا قابل مشاهده است و بنابراین برای ما قابل مشاهده است. نابینایی این اعتقاد است که عقاید برای ما آشکار نیستند، اعتقاد به مادی بودن بینایی است. چشم ها به عنوان ماده نمی بینند، اما به عنوان ایده ها یک ماده بینایی هستند.

کانال ها

امروز صحبت های زیادی درباره کانال ها یا رسانه ها می شنویم. ذهن خدا از طریق چشم نمی بیند. ذهن به کانال یا رسانه ای که از طریق آن ببیند نیاز ندارد. باور همیشه کانالی دارد که از طریق آن عمل می کند یا وسیله ای برای عملکرد، و ادعا می کند که از شعور من برای تولید پدیده بینایی استفاده می کند. اعتقادی که از چشمانم می بینم اعتقادی به نام متوسط ​​گرایی است، به یک معنی کلی.

این باور وجود دارد که عصب کانال یا واسطه ای است که از طریق آن فعالیت یا احساس، وسیله ای برای دیدن، شنیدن و احساس وجود دارد. اعصاب خودشان را نمی بینند و احساس نمی کنند. اعصاب به عنوان ایده وجود دارند. فلج عصب صرفاً پدیده این باور است که اعصاب مادی هستند و به خودی خود احساساتی دارند. خدا چیزی جز کار با ایده ها ندارد و از آنها به عنوان کانال یا وسیله استفاده نمی کند. او ایده های خود را به ما منتقل می کند.

طبق باور انسان، اعصاب کانال ها یا واسطه همه فعالیت ها، همه عملکردها، همه احساسات هستند. اعتقاد این است که یک عصب از مغز و از مغز منشأ گرفته است. اما واقعیتی که ما از نظر انسانی به عنوان عصب می شناسیم، نشات گرفته از ذهن خدا است و فعالیت و احساسات ذهن بی نهایت را بیان می کند. اعصاب خودشان را احساس نمی کنند. وقتی واقعاً به یک عصب فکر می کنیم، به ایده حضور در همه جا، کنش آگاهانه و احساساتی که ذهن خدا در آن وجود دارد فکر می کنیم.

چنین ادعاهایی با حضور ایده معنوی در حال گسترش، فعال در آگاهی ما، بهبود می یابند. همه واقعیت ها در ادراک یک واقعیت خلاصه می شود، که ما چیزی را نمی بینیم، نمی دانیم یا نمی فهمیم، مگر اینکه به عنوان ایده آشکار شود.

درد، بیماری، سم، فقط باورهایی درباره یک بدن هستند و هرگز شرایط بدن فعلی ما نیستند. آنها پدیده های اعتقادات کاذب هستند که به دید و حس ما عینیت یافته اند.

احساسات و شرایط همیشه خوب و هماهنگ هستند و تنها احساسات یا شرایط موجود هستند.

خودانگیختگی

پی بردن به حقیقت همیشه خود به خود اتفاق می افتد، بنابراین هر اصطلاحاً عضوی باید خود به خود عمل کند. قلب خود به خود می تپد. قلب خود به خود، و با حرکتی بدون کار می تپد. ضربان قلب من و همه عملکردهای دیگر عملکرد خود به خودی این درک من است که عملکرد خود به خود ذهن عملکرد خودجوش بدن فعلی من است.

امیدوارم این درس در مورد بدن برای کسانی مفید باشد که در حال اصلاح ذهنی از مفهوم بدن فعلی خود به عنوان انسان، و واقعیت معنوی بدن فعلی خود به عنوان ایده الهی هستند. به عبارت دیگر، ممکن است برای کسانی که در حال یادگیری تصادف بدن انسان با بدن الهی هستند مفید باشد.

امیدوارم این درس به ما کمک کند بسیاری از باورهای غلطی را که در مورد بدن انسان داریم، به اصطلاح، و عملکردهای آن، ارائه دهیم و ایده های معنوی را که حقایقی در مورد اعضای به اصطلاح مادی و عملکرد آنها هستند، برای ما ایجاد کنیم. ما باید هوشیار باشیم و فکر خود را روزانه در مورد بدن فعلی خود معنوی کنیم، زیرا این عقیده بسیار پایدار است که ما از نظر ذهن و بدن جدا هستیم و بدن به خودی خود همه عملکردها را انجام می دهد.

بسیاری از ما موفق به عملی شدن این واقعیت بزرگ نمی شویم که ذهن فعلی ما در بدن ما نیست، بلکه بدن فعلی ما در ذهن ما پذیرفته شده است و این پدیده ایده های درست است، یا پدیده باورهای غلط، هر کدام از ما سرگرم کننده در آگاهی؛ و اینکه ما به تنهایی با ترسیم ایده های صحیح یا باورهای غلط بر بدن خود حکومت می کنیم.

ما فقط از طریق این درک از بدن انسان خود، به عنوان یک واقعیت الهی از بدن، به انسانیت کامل خود دست می یابیم. و وقتی می فهمیم که ما به عنوان هویت آگاهانه آگاهی واحد وجود داریم، پس هیچ حسی از بدن مادی وجود نخواهد داشت، پس حجاب از بین خواهد رفت و توانایی زندگی بدون آن را نشان خواهیم داد.

بت پرستی و الهیات کاذب ما را به این باور رسانده است که به اصطلاح بدن انسان مادی است. این عقیده تقریباً رایج است که می توان ذهن و بدن را از هم جدا کرد و بدن می میرد، اما ذهن و روح زنده می مانند. این مبنای فلسفه "تناسخ" است که امروزه چنان قاطعانه در اندیشه مردم است.

همانطور که توسط نویسنده ای در این زمینه بیان شده است، "تناسخ به معنای صرفاً تولد دوباره روح در بدن انسان دیگر است." تناسخ نه تنها این اعتقاد است که می توان ذهن و بدن را از هم جدا کرد و بدن را از بین برد، بلکه همچنین این اعتقاد است که روح در مدتی بعد با تولید نسل آدم در بدن انسان دیگری دوباره متولد می شود.

چه واگرایی گسترده ای بین اعتقاد اشتباه به تناسخ و حقیقت درمورد انسان همانطور که در کرسچن سائنس ارائه شده است. خانم ادی می آموزد که، وقتی رابطه ابدی یگانگی ذهن و بدن را کاملاً درک کنیم، بر گناه، بیماری و مرگ غلبه خواهیم کرد. و تنها راهی که می توانیم به این مهم دست پیدا کنیم این است که واقعیت الهی به اصطلاح ذهن و بدن انسان خود را درک کنیم، همانطور که در اینجا و اکنون وجود دارد.

خانم ادی می گوید، "فکر شبانه، متشکرم، باید تا حدی واقعیت های روز را باز کند، و درهای زندان را باز کند و مشکل کور ماده را حل کند. افکار شبانه باید به ما نشان دهد که حتی انسانها نیز می توانند در ارتفاع از زمین بالاتر بروند. با بالاتر رفتن، انسانها فانی نخواهند شد. مسیح "به اسارت اسیر خواهد شد" و جاودانگی برملا خواهد شد." (110: 20 من)

کسب و کار

شما ممکن است در حال فکر باشید و کاملاً طبیعی است که او می تواند به غیر از چند بیانیه علمی ، که بیشتر فرض هایی از طرف او است ، در زمینه تجارت چه چیزی به ما بدهد. او هرگز تجارت نکرده است. اما نه عیسی هرگز کارخانه تولید کفش ، فروشگاه خشکبار ، کنسرو فروشی ، آسانسور غلات یا مزرعه را اداره کرد ، با این وجود وی بزرگترین مرد تجارت جهان بود.

جهان هرگز یک مدیر تجارت بزرگتر از عیسی را نخواهد شناخت. هیچ نوار قرمز مانع از تحویل نان و ماهی ، شراب در جشن عروسی و پول مالیات بلافاصله شد. عیسی از تأخیر یا زایمان در آینده چیزی نمی دانست. عیسی همه چیز را در دسترس خوب و تنها چیزی که در دست بود تشخیص داد.

از آنجا که عیسی همیشه درگیر تجارت پدرش بود ، تجارت عیسی چه بود؟ کار عیسی بیان یا نشان دادن همه واقعیتهای بیکران ، همه عملکردهای آگاهانه ذهن پدرش به جهانیان بود. همه چیزهایی که او از آن آگاه بود برای او یک واقعیت بود ، یکی با ذهن پدرش. همه چیز ، همه واقعیت ها چیزی بود که او می توانست استفاده کند و مطابق خواست خود نشان دهد و عمل کند.

هر فعالیت ذهن الهی در درجه اول یک فعالیت تجاری است و کاملاً ذهنی است. به بیان انسانی ، هر فعالیت ذهن الهی به منظور تأمین نیازها و نیازهای بشریت است. در دنیا ، کل دنیا هیچ چیزی اتفاق نمی افتد ، اما فعالیت تجاری است. تجارت با هر نام و طبیعت فعالیت بی نهایت است. واقعیتهای بی نهایت ذهن الهی به صورت انسانی بیان می شود و مانند عیسی مسیح ، کار هر یک از ما استفاده ، نشان دادن و فعالیت فعلی ذهن الهی است.

از نظر عیسی ، همه فعالیتهای تجاری با اراده الهی تکامل یافته و حتی با کمترین جزئیات نیز توسط ذهن الهی اداره می شدند. به عیسی مسیح همه فعالیتهای تجاری بدون وقفه و به ترتیب الهی ادامه داشت. از آنجا که ذهن الهی تجارت بی نهایت بود ، عیسی مسیح ، بیان کامل ذهن الهی ، تجارت بی نهایت را بیان کرد.

از آنجا که ما از خدا ، ذهن خود جدا نیستیم ، بنابراین چیزی جدا از تجارت خود نیستیم. آنچه در ذهن ماست وجود ذهن الهی است که به عنوان تجارت بیان می شود. ماهیت و موجودیت ما سلطه است ، تصرف است ، بیان است ، دلیل است. ما مجال ، ظرفیت ، توانایی را مجسم می کنیم. از آنجا که ما بی نهایت ذهن الهی را بیان می کنیم ، پس هرگاه تحقق بالاتری از تجارت به عنوان آگاهی ما ظاهر می شود ، شواهد آگاهانه اجتناب ناپذیری از یک تجارت بهتر نیز ظاهر می شود.

طبق شهادت حس ، و به ویژه با توجه به واقعیت ، تفکر کاملاً ناتوان درباره تجارت در بین دانشمندان مسیحی وجود دارد. برای ما آسان تر است که "در جریان تجارت فکری یا با جریانات فکری" در مورد تجارت خود باشیم ، از این که این تفکر فاجعه بار و ناتوان را که در واقع فکر فکری فانی است ، در درون خود سرنگون کنیم.

ما سلطه ای هستیم که ذهن الهی در حال وجود آن است و باید مراقب آن باشیم که ذهن الهی در تحقق کسب و کار ما فعالیت کند. تنها راهی که می توانیم شرایط تجاری را تغییر دهیم تغییر تفکر خودمان است. تفکر و تجارت ما یکسان است. ما شرایط تجارت خود را فقط در اندیشه خود تغییر می دهیم. این تنها مکانی است که ما درباره تجارت می دانیم. بنابراین بسیاری از تفکرات ضعیفی که توسط دانشمندان مسیحی انجام می شود باید برای ما "جرم" باشد. ما به عنوان دانشمندان مسیحی باید "بیدار شویم و ارث ببریم".

طبق اعتقاد ، یا به طور کلی ، تجارت بیان تفکر جمعی انسان است. انسان و تجارت او یکی است. تجارت بیان اندیشه انسان است. آنچه ما تجارت می نامیم بسیار انسانی ، بسیار احساسی به نظر می رسد. به نظر می رسد قلب و روح دارد. به نظر می رسد زندگی می کند و می میرد. طبق اعتقاد ، تجارت کاملاً به انسانی بستگی دارد که فکر می کند. تجارت نسبت به تفکر خوب یا بد فرد تاجر بسیار حساس است. تجارت خوب یا بد در تفکر ما ، از قضاوت های ضعیف ، از ترس ذهنی ، و به ویژه از سو رفتار ذهنی و آزار و اذیت ذهنی ما در مورد تجارت خود ، جوانه می زند. تجارت خوب با تفکر خوب جهانی غالب است. تفکر علمی خوب در مورد خودمان ، در مورد تجارت خود ، باعث رشد امنیت می شود و از نظر انسانی خواسته ها و نیازهای درست و قانونی را برای ما فراهم می کند.

بالاترین احساس تجارت ما این است که خواسته ها و نیازهای مشروع ما را تأمین می کند. تا زمانی که انسان متمدن باقی بماند و از ذهن خود برای فکر کردن در مورد خواسته ها و نیازهای مردم استفاده کند ، شواهدی وجود دارد که فعالیت تجاری آن را می نامیم. در این لحظه ایالات متحده چنان نگران و از نظر ذهنی درگیر حوادث جهانی است که از نیازها و نیازهای عادی بشری دور می شود. وقتی مردم در تفکر خود عادی می شوند ، تجارت خیلی سریع عادی می شود. در طول تاریخ هرگز زمانی نبوده است که وحدت اندیشه در میان مردان بیش از امروز مورد نیاز باشد. هرگز زمانی نبوده است که تفکر سازنده قوی از هر انسانی که می داند چگونه اندیشه واقعی را منعکس کند ، بسیار مورد نیاز باشد.

عشق الهی چیزهایی را به معنای معمول کلمه "بخشش" به ما نمی دهد. ما در حال حاضر همان چیزی هستیم که عشق الهی وجود دارد. اعتقاد به اینکه عشق الهی به آنچه ما آرزو می کنیم دلگرم کننده است ، اما صرفاً یک نگاه انسانی است و فقط نسبتاً درست است. واقعیت این است که ما حتی نمی توانیم تمایل داشته باشیم. قبل از اینکه خواسته ای گفته شود ، ما همین چیزها را داریم.

خداوند با تجلی خود ، انسان را به همه آنچه که هست نشان می دهد. کار ما استفاده و نشان دادن این واقعیتهای بینهایت ذهن الهی به جهانیان است که به موجب یگانگی ما با ذهن الهی از قبل ما هستند. همانطور که تفکر ما مانند اصل الهی می شود ، یا همان تفکری است که اصل الهی وجود دارد ، پس این اصل الهی در درون ما ، همانند ما ، خود را به عنوان یک تجارت بی نهایت یا تجارت خوب اثبات می کند.

آیا تا به حال سعی کرده اید که فکر خود را با یک اصل الهی حاکم ، به مدت سه روز متوالی حفظ کنید؟ کاش هرکدام از شما آن را امتحان می کرد. در ابتدا ممکن است دشوار به نظر برسد ، اما هنگامی که شما واقعاً برای خانه پدر (آگاهی واقعی در مورد تجارت) شروع می کنید ، آگاهی واقعی به ملاقات شما می آید و شما را در آغوش می گیرد ، و جشن خوبی از چیزهای خوب ، چیزهای ملموس ، چیزهای مطابق درک بالاتری از آنچه که باید به عنوان تجارت داشته باشند.

هنگامی که برای تجارت خود کار می کنیم ، آنقدرها درباره راهها و روشهای تجاری فکر نمی کنیم ، اما به اصل فکر می کنیم. یعنی ما فکر خود را به عنوان یک حقیقت الهی فعال نگه می داریم. این حقیقت فعال در آگاهی ما از راه ها و روش هایی در تجارت ما مراقبت می کند. ذهن فردی ما یک ذهن واحد است ، یک اصل واحد است و در حال حاضر در بیان و عملکرد آگاهانه به عنوان اصطلاحاً راهها و روشهای مادی است. مانند عیسی ، کار ما شناخت این واقعیت از اصل الهی ، استفاده از آن و اجازه دادن به خود است.

ما در تجارت خلاصه نمی کنیم. ما غالباً احساس می کنیم که برخی موارد خاص در تجارت ما باید به روشی خاص رخ دهد که کم و بیش آنها را ترسیم کنیم. اما اصل ، حقیقت ، به تنهایی فعالیت ها و عملیات خاص خود را مشخص می کند ، و اینها تا ابد ادامه دارند. و هنگامی که ما به عنوان اصل فکر می کنیم ، یا فکر می کنیم مثل اینکه ما اصل هستیم ، خودمان ، مشغول انجام این تفکر هستیم ، پس در تجارت خود نمایش واقعی داریم ، نمایشی که بیش از آنچه ما ترسیم می کنیم ، است.

اما تنها با تفکر نیست که بر مشکلات انسانی در تجارت غلبه می کنیم. ما فکر می کنیم حقیقت مربوط به تجارت ماست و سپس باید این حقیقت را اجرا کنیم. تفکر و شواهد عینی یک واحد است. عیسی همیشه شواهد عینی ، انسانی یا مادی ، از حقیقت را در تمام تظاهرات خود ارائه می داد.

ما ممکن است اصل یا حقیقت را در تمام طول روز اعلام کنیم ، اما اگر این اصل یا حقیقت در مدارک انسانی یا انسانی به اثبات نرسد ، ما در تجارت خود پیشرفت زیادی نخواهیم کرد. فقط گفتن بسیاری از جملات حقیقت کافی نیست. ما باید حقیقت را با اعتقاد کامل به حقیقت واقعیت اعلام کنیم و سپس این حقیقت باید در تجارت ما شکل بگیرد. از این طریق فقط حقیقت به قانونی برای تجارت ما تبدیل می شود.

این وظیفه ماست که کار خود را پرداخت کنیم و این کار را با رعایت دقیق اصل الهی انجام می دهیم. به اصطلاح تجارت انسانی در واقع تجارت الهی است که از نظر انسانی ظاهر می شود. پس به دلیل منبع الهی آن ، تجارت انسانی ما باید هر روز بهتر شود. هر دانشمند مسیحی باید ثروتمند شود ، نه به این دلیل که ما به دنبال ثروت های مادی هستیم ، بلکه به این دلیل که بیکرانی را نشان می دهیم. و بی نهایت محدودیتی ندارد.

تقریباً تمام تجارت برای داشتن درآمد انجام می شود و این همانطور است که باید باشد. و طبیعی است که ما بیش از آنکه به ذهن بی نهایت بپردازیم ، به دنبال درآمد خود هستیم. اما وقتی مطمئن شویم که تجارت ما بی نهایت ذهن خود را بیان می کند بی نهایت به عنوان درآمد ما ممکن است مطمئن باشیم که تجارت ما درآمد بهتری خواهد داشت. تجارت ما واسطه ای برای درآمد ما نیست ، اما تجارت ما درآمد ماست.

خانم ادی مقاله زیر را با عنوان:

درآمد من

"درآمد من زندگی و عشق و حقیقت است. برابر است با تمام خواسته های مطرح شده از آن. این درآمد مالکیت مسلم من است ، از هیچ منبع زمینی تأمین نمی شود ، از طریق هیچ کانال مادی تأمین نمی شود ، وابسته به هیچ شخصیت یا تلاش شخصی ، حتی خودم نیست ، اما مستقیماً از طرف خدا به من می رسد. مال من برای دریافت ، تصرف ، استفاده ، اما هرگز هدر دادن و احتکار نیست. بدون ترس و نگرانی ، بدون شک و تردید ، باید دریافت شود که ممکن است تمام عرضه از بین برود. ‘همه چیزهایی که پدر از آن من است.’ اینها به من می آیند و درآمد من را بی وقفه ، فراوان و به اندازه کافی برای هر خواسته ای که می توان از آن درخواست کرد ، تشکیل می دهند.

مردان تجاری معمولاً فکر می کنند که تجارتشان توسط دولت تنظیم می شود یا شرایط نامساعدی بر آنها حاکم نیست. اما در واقعیت ، تجارت فقط با اصل الهی اداره می شود. ما تجارت خود را در فکر خود گنجانده و به آگاهی که در مورد آن سرگرم می کنیم بستگی دارد. ما در کار خود نیستیم ، تجارت ما در ماست. تجارت نمی تواند به خوب یا بد بودن آن فکر کند ، بلکه کاملاً با اندیشه ما که اصل است اداره می شود یا فکر ما اعتقاد است. هیچ چیز توسط شرایط خارجی وضع نشده است که بتواند در تجارت ما اختلال ایجاد کند.

شرایط نامساعد ، حتی شرایط شدید مرگ و فساد ، در کار عیسی در نشان دادن شواهد عینی از زندگی و یکپارچگی همیشگی که لازار بود ، دخالتی نداشت. از نظر عیسی ، زندگی یک واقعیت بود. این از ذهن الهی ناشی شده است. توسط ذهن الهی اداره و کنترل می شد و برای همیشه با زندگی لازاروس بیان می شد. عیسی می دانست که زندگی واقعیتی در اصل الهی است. بنابراین او این واقعیت را فعال کرد همانطور که آگاهی و شواهد زندگی او ظاهر شد.

اصل الهی کاملاً و ضروری بر تجارت ما حاکم است. نشان دادن آن واقعیت بلافاصله ممکن است برای ما دشوار باشد ، اما وقتی به یاد بیاوریم که اصل الهی واقعیت های خود را نشان می دهد ، مشکلات کمتری را تجربه خواهیم کرد. وقتی باورهای غلط ، پیشنهادات ذهنی پرخاشگرانه ، و انعکاس واقعیت ها را از تفکر خود پاک کنیم ، حقایق معنوی تجارت را در دسترس خواهیم یافت ، به همان روشی که عیسی واقعیت زندگی را در دست داشت. ما هرگز نباید اجازه دهیم که تفکر ما "در جریان یا با جریانات فکری فانی" در مورد تجارت تجدید قوا شود. فکر ما باید مطابق با حقایق اصل الهی باشد و این حقایق باید به عنوان آگاهی ما فعال نگه داشته شوند.

هر مرد تجاری باید تجارت خود را تا کوچکترین جزئیات درک کند. او باید تجارت خود را طبق عالی ترین اصول تجارت اداره کند. او باید خود را برای رهبری متناسب کند و با جدیت در تلاش است تا کنترل تجارت خود را بهبود بخشد. هنگامی که دیگران را در استخدام خود دارد ، باید بتواند به آنها آموزش دهد که چه کاری باید انجام دهند و چگونه باید این کار را انجام دهند و سپس ببیند که کار به درستی انجام شده است.

هنگامی که یک دانشمند مسیحی ، خود و کارمندانش و فعالیتهایش را مطابق با حقایق اصل الهی می کند ، او کارهای دیگری بیش از ایجاد فعالیت صحیح در تجارت خود انجام داده است. چنین دانشمند مسیحی به تأسیس کلیسا کمک می کند. او ثابت می کند که تجارت وی کلیسایی است "زیرا بر اصل الهی تکیه می کند و از آن ناشی می شود." تجارت وقتی درست فهمیده شود هرگز مادی نیست بلکه از نظر الهی معنوی است.

ماهیت فعالیت تجاری ما هرچه باشد ، باید همیشه عملی باشیم. ما باید در کار خود مهارت ، تمرین و باتجربه شویم. عیسی عملی بود و همیشه موفق بود. آنچه ما برای عملی ساختن تجارت خود نیاز داریم عشق و عشق بیشتر است. اما هیچ چیز نرم و نرم در عشق وجود ندارد. عشق به ذوب آهن است. عشق یک اصل است و اصل از ما می خواهد که فکر خود را نظم دهیم و از سلطنت خیرخواه خود در تجارت خود استفاده کنیم.

گاهی اوقات یک دانشمند مسیحی که درک او تا حدی محدود است می گوید "همه عشق است" ، و اجازه می دهد تجارت خود به بهترین شکل ممکن از خودش مراقبت کند. از طریق این حس اشتباه عشق ، تجارت او بسیار مناسب است که از دست برود. فقط گفتن "همه عشق است" ، بدون مدرک مشخصی از حضور عشق ، کافی نیست. دانشمندان مسیحی باید هوشیار ، باهوش ، سریع و با بهره گیری و نشان دادن حقایق عینی اصل ، عشق در تجارت خود باشند.

به نظر می رسد در دنیای تجارت امروز با تبلیغات شخصی بسیار زیاد ، خودخواهی و حرص و آز ، عدم صداقت و عدم همکاری روبرو هستیم. همه اینها جادوگری حیوانات و سو رفتار ذهنی است ، اما آیا به عنوان دانشمندان مسیحی ، ما از این باورهای زندگی و هوش در ماده ، این تغییر شکل واقعیت ها می ترسیم؟ جنجالی حیوانات و سو رفتار ذهنی چیزی نیست که ادعا کند چیزی است. و خانم ادی می گوید ، "چرا باید از هیچ چیز مبهوت ماند؟" ما نباید اجازه دهیم این پیشنهادات غلط در تجارت ما فریب دهد. ما می دانیم که کجا با آنها تماس می گیریم و کجا آنها را نابود می کنیم. ما تجارت خود را از طریق درک اینکه تجارت ذهنی و معنوی است و توسط ذهن الهی اداره می شود ، کنترل می کنیم یا تجارت ما از طریق اعتقاد به اینکه جدا از ماست و مادی است و توسط بسیاری از ذهن ها اداره می شود ، ما را کنترل می کند. ما کسب و کار خود را با حقیقتی که به آن سرگرم می کنیم کنترل می کنیم یا تجارت ما از طریق اعتقاداتی که به ما تحمیل می کند ، ما را کنترل می کند.

یکی از اولین اصول علمی که یک دانشمند مسیحی در دنیای تجارت عملی می کند این واقعیت است که وقتی چیزی را از نظر انسانی می داند ، واقعیت آن وجود دارد. دانشمند مسیحی شروع به درک ، ایمان داشتن و نشان دادن این نکته می کند که واقعی بودن تجارت وی از لحاظ انسانی در تجارت او وجود دارد. و او ثابت می کند که نه تنها شکم ، قلب و ریه ها ، بلکه سهام ، پول ، نیروی دفتری و فروشندگانش فعالیت های الهی است ، اگرچه توسط او ناقص دیده شده است. واقعیت ها فقط در دسترس هستند. مفهوم انسان ، مانند دریاچه سراب ، نه به واقعیت می افزاید و نه از واقعیت می گیرد. فقط فعلیت الهی وجود دارد.

آنچه که سهام و اوراق قرضه می نامیم ، انواع و اقسام اوراق بهادار و تجارت ما تنها چیزی است که وجود الهی دارد. در واقعیت آنها ، اینها چیزی است که ذهن الهی آگاهانه دارد. آنها بنیان و ایمنی و ماندگاری در ایده مرکب دارند ، انسان. مفهوم انسانی سهام و اوراق قرضه ، اوراق بهادار و تجارت این است که آنها مادی هستند ، جدا از خدا هستند و از آگاهی ما جدا هستند. که ارزش آنها ممکن است نوسان داشته باشد یا اینکه بطور کلی از بین بروند. چه مفهومی خلاف واقع از واقعیت! چه مفهوم خلاف واقعي از خدا و انديشه مرکب او ، انسان است.

ممکن است این باشد که ما در سهام ، اوراق قرضه یا تجارت خود احساس ضرر کرده ایم. اما سهام ، اوراق قرضه یا تجارت ، حتی از نظر اعتقادی هیچ ارتباطی با حس ضرر ما ندارد. این حس ظاهری از دست دادن کاملاً توسط ذهن فانی شکل می گیرد. ذهن فانی این قانون را وضع کرده است که اگر سهام ، اوراق قرضه یا تجارت داشته باشیم ، امکان احساس ضرر برای ما وجود دارد. اما سهام و اوراق قرضه و تجارت هیچ ارتباطی با تشکیل آن نداشت و انسان با تشکیل آن کاری نداشت. حس از دست دادن کاملاً ذهن فانی است. هیچ کس یا هیچ چیز باعث آن نشده است. مسحور است؛ انحرافی از یک واقعیت.

وقتی قطار دیگری از آنجا رد شد ، همه ما در قطاری بوده ایم که ایستاده است و همه این احساس را داریم که قطار ما در حال حرکت است. حالا حس حرکت کاملاً در درون ما بود. اما ذهن فانی به تنهایی حس حرکت است. ما حس حرکت نداریم ، نه ما و نه قطار حرکت نمی کنیم.

در مورد احساس از دست دادن ما حقیقت بیشتری نسبت به حس حرکت ما وجود ندارد. ما هر حس کاذب را کنترل می کنیم ، بدون هیچ معنا ، خواه درد باشد ، یا بیماری باشد یا از دست دادن. ما درد یا بیماری را از بدن جدا می کنیم ، به همین ترتیب ضرر را از سهام و اوراق قرضه و تجارت خود جدا می کنیم و می فهمیم که این حس غلط توسط ذهن ما شکل نگرفته و اصلاً شکل نگرفته است.

وقتی می فهمیم بدون دلیل است ، کاملاً جدا از خودمان است و کاملاً با سهام و اوراق قرضه و تجارت ارتباط دارد ، حس ضرر را پیدا می کنیم. ما در درون خود این پیشنهاد را می یابیم که احساس از دست دادن وجود دارد یا احساس از دست دادن همیشه بوده است. وقتی می فهمیم که احساس ضرر هرگز حس ما نیست و هرگز واقعیت ندارد ، در این صورت سهام و اوراق قرضه و تجارت واقعی خود را تثبیت می کنیم و در کمال آن تزلزل نمی دهیم.

تنها مردی که وجود دارد ، یعنی مرد واقعی ، هیچ بورسی با نوسانات نمی شناسد. مرد واقعی فقط واقعیت ها را می داند. تنها چیزی که نماینده خداست ، خود خداست. هیچ ارزشی خارج از بی نهایت خدا وجود ندارد. خوب بینهایت ، توسط تأمل ، توسط هر یک از ما در اختیار است ، و اگر این حسن بیکران به عنوان سهام و اوراق قرضه یا تجارت برای آگاهی ما ظاهر شود ، پس آنها باید از واقعیت یا کیفیت فعلیت برخوردار باشند. آنها نمی توانند نوسان داشته باشند یا از بین بروند زیرا واقعیات هستند ، حتی اگر توسط ما به طور ناقص دیده شده باشند و فقط می توانند برای ما به عنوان کالای بالاتر ظاهر شوند.

ذهن ظاهری فانی که به نظر می رسد اینجا است و می گوید چیزی وجود دارد که می تواند از دست برود ، اینجا نیست. ذهن فانی وجود ندارد. نمی توان تجارت را از دست داد زیرا یک واقعیت است. اگر به نظر می رسد که در گذشته زیان دیده ایم ، باز هم می توانیم اثبات کنیم آنچه به نظر می رسید از دست رفته است ، در کمال کامل خود همچنان دست نخورده است. و اگر آن را به شکلی که به نظر می رسد از دست رفته است تولید نکنیم ، آن را به شکل کالای بالاتر پیدا خواهیم کرد. این چطور می تواند درست باشد؟ درست است زیرا مفهوم انسانی ما مرتباً بالاتر می رود و به واقعیت تبدیل می شود. برای درک حس از دست دادن و دفع علمی آن هرگز دیر نیست.

اصل علمی دیگری که عیسی در تجارت خود انجام می داد ، قانون متقابل هستی است که روابط انسان را کنترل می کند. طبق حس انسان ، تجارت شامل بسیاری از ذهن ها ، نظرات بسیاری ، درجات زیادی از تحصیلات و غیره است. اما در همه این موارد عیسی روابط علمی را انجام می داد. رابطه ای که روحی و روانی بود و اصلاً رابطه ای شخصی نبود.

روابط در تجارت همیشه "بر اصل الهی تکیه می کند و از آن ناشی می شود." اصل الهی راهها و روشهای بی شماری برای تأمین مرد تاجر دارد. این راه ها و روش ها باز ، آزاد و بدون مانع است. آنها به عنوان قوانینی متقابل از بودن عمل می كنند كه هماهنگ هستند و به طور كاملی به هم پیوسته اند. آنچه در اندیشه بشر به عنوان یك فرد یا یك چیز كه نیاز شخص یا چیز دیگری را تأمین می كند ، آشكار است ، قانون متقابل بودن هستی است كه تمامیت خود را به هر بیان فردی از خود بازتاب می دهد. ما باید ، بیشتر و بیشتر ، این قانون متقابل وجود را که همیشه به نفع ما و به نفع کسانی که با آنها سر و کار داریم ، عملی سازد ، تشخیص و استفاده کنیم.

درک این چیزهای عمیق ذهن همیشه آسان نیست ، اما برای کسانی که چشم به دیدن و گوش دارند می شنوند. امروزه برخی از افراد در اینجا هستند که برای یک فصل دیگر در شیارهای معمول فکر فانی می روند ، اما در اینجا تعداد زیادی هستند که قبل از ناشناخته شدن به ارتفاعات می رسند.

آموزش کلاس

ذهن خود شما خداست ، تنها خدایی که می شناسید یا دارید. برای یافتن خدا ، هرگز نیازی به دورتر رفتن از ذهن خود نخواهید داشت. هوش ذهن خود شما تنها مردی است که تا به حال خواهید بود. خدا و انسان ، ذهن و هوش ، با هم و در وحدت به عنوان یک موجود برای همیشه ادامه می یابند.

یک واقعیت:

خدای یگانه مظهر بیکران ایزد من هستم که هستم

من هستم ، ذهن هستم ، هوش هستم علت ، معلول ، خدا ، خوب است

بخش 1

علوم مسیحی یک علم است. علم یک حقیقت غیرقابل تغییر است. تفکر باید حقیقت باشد. یک علم: خدا. خدا: حقیقت غیرشخصی ، غیرقابل تغییر ، بی تغییر. خدا: حقیقت ، همه افکار واقعی.

هر چیز خوب ، مفید یا طبیعی ، اندیشه ای است که خداوند در ذهن ما ، همیشه در درون خود شکل داده است. افکار و اشیا یکی هستند. تقصیر در نحوه مشاهده و شناختن مسائل است.

یک مشکل: افکار اشتباه درباره یک چیز درست.

ذهن شخصی که به درستی درک شود ، ذهن الهی است.

خدا ذهن ماست. خدا و انسان یک موجود هستند.

ذهن خود شخص خداست. تنها خدایی که می شناسید یا خواهید داشت.

تفکر انسان هنگامی که درست و خوب است ، تفکر الهی است ، هنگامی که خوب و مفید و طبیعی و واقعی است ، از مغز ذهن فانی ظاهر می شود.

هرچه تفکر ما بهتر باشد ، خداوند بیشتر به نظر می رسد. فکر کردن به افکار واقعی زندگی است. ذهن فانی جهل است. دیگر باور نکنید ذهن ما ذهن کمتری از خداست. تظاهرات ذهن حضور دارد. برای نشان دادن هر چیز خوب ، ما از طریق معالجه یا دعا خلق نمی کنیم. ذهن تمام شد من خالق نیستم معالجه یا دعا به شما کمک می کند تا آنها را همانطور که هست مشاهده کنید.

انسان همیشه آن خوبی است که خدا دارد. از طریق تفکر صحیح و زندگی صحیح ، فکر می کنم و رفتار می کنم مثل اینکه همان چیزی باشم که هستم. حتی همان خیری که خدا هست. خوب خارج از ذهن ما نیست. هر درجه درک بالقوه همه است ، زیرا بلوط همه یک بلوط است.

بخش 2

ج: ضرورت معنویت بخشیدن به اندیشه.

ب: شخصی سازی علوم الهی ، جهل در کتاب مقدس به عنوان حجاب یا ابر نامیده می شود. برای نازک شدن ابر یا غبار از طریق معنویت ، تفکر یا درک واقعی بر حسب درجه ظاهر می شود. هر درجه نادانی را می بلعد.

برای شخصی سازی حقیقت ، هر فرد به طور فعال و آگاهانه به آن حقیقت تبدیل می شود. در کتاب درسی ما قوانین دقیق وجود دارد که به ما نشان می دهد چگونه در هر صفحه قوانین را به صورت فردی تنظیم کنیم. کار طبق قاعده ضروری است. قاعده یک روش فکری تعیین شده است که تفکر فرد را مطابق با یک علم هدایت می کند. هر ارزش یا واقعیتی که هرگز خواهیم فهمید در ذهن ما است. حقایق معنوی ملموس و غیرقابل تغییر است.

بخش 3

قوانین: (علوم و سلامتی 149: 11 ؛ 123: 12) - سه مرحله.

این قانون اساسی است.

ماده فکر اشتباهی است.

ماده یک حالت روانی است.

ماده یک سو برداشت در مورد برخی از اشکال فکری است. در مورد یک چیز درست

وقتی ماده را می بینم ، یک چیز درست را از راه غلط می بینم. ماده در ذهن من توهم است. وقتی ماده را کنار می گذارم ، حس اشتباه خود را در مورد بدن و چیزها از تفکرم خارج می کنم. آب در بزرگراه ، آنجا نیست. ما از شر بدن خود خلاص نمی شویم ، آنها را بهبود نمی بخشیم و آنها را نجات نمی دهیم. ما یاد می گیریم همه چیز را همانطور که در حقیقت هستند ببینیم و بدانیم. همه چیز را به افکار حل کنید ، یک نوع فکر. اشیا حس را با ایده های معنوی جایگزین کنید. (صفحه 208: 12) (123: 1215)

از نظر خود ما یک مشکل ذهنی است. درگیری ذهنی بین حقیقت و خطا. دانستن حقیقت شامل حقیقت زیستن است. ما ملزم به اصلاح و نجات جهان نیستیم. دنیای ما در ماست. همه انسانها نجات پیدا می کنند همانطور که خدا نجات داده است. نه مادی بلکه معنوی. یوغ آسان است و بار آن سبک است. دانه به خودی خود است. قدرت بودن و انجام آن در ذهن است. ذهنی

دستورالعمل کلاس: برای آموزش نحوه استفاده از حقیقت و نحوه ارائه این حقیقت به دیگران. راهنما ، صفحه 86. معلمان کلاس ابتدایی. (فقط خلاصه کردن)

آنچه ذهن به عنوان خودش از آن آگاه است؛ انسان آن است که انسان ایده ذهن یا آگاهی از خودش است: انسان عقلانیت ذهنی و معنوی ذهن است.

بدن

کلمه بدن به معنای بودن است: آنچه ذهن آگاهانه وجود دارد ، آن بدن است. بدن همیشه بیانگر ذهن است ، بنابراین انسان یا هوش بدن ذهن است. ذهن و بدن یکی و جدا نشدنی هستند. به اصطلاح ذهن و جسم فانی مفهومی غلط از ذهن و جسم نیست و یک افسانه است.

هر آنچه برای خدا ممکن است برای انسان ممکن است. چشم انداز ما یک علم دقیق است. چشم انداز ما حقیقت مطلق است. هر جا بینشی نباشد ، آنها از بین می روند. ایمان لازم ، اعتقاد به یک حقیقت مطلق. هرچه از نظر انسانی ممکن است ، موقتی است ، ابدی در حالی که فکر ما را معنوی می کند. هر مشکلی یک راه حل دارد و ما آماده هستیم که به راه حل برسیم وگرنه مشکلی نداریم.

هدف از درس

یگانگی

برای ایجاد یک حس علمی صحیح از خداوند ، یگانگی ، انسان به عنوان یک موجود واحد. رابطه انسان با خدا یگانگی یا وحدت است. انسان به ذهنش نگاه می کند ، خدا ، نه به خدا. خداشناسی (روح) و انسان ، جهان (ماده) کلام نادرستی است. هیچ چیز در مورد انسان درست نیست که در مورد خدا صدق نکند. خورشید و همه اشعه های آن. همه مردان فردی و معنوی هستند. مهم است که بدانید من شخصیت نیستم بلکه یک فرد هستم تا اینکه بدانید هیچ بیماری یا کمبودی وجود ندارد.

انسان همه ذهن ها را مانند خدا ندارد ، بلکه همه خداست همانطور که ذهن است. ما هر دو نومنون و پدیده هستیم ، خدا و انسان ، یک موجود. انسان هرگز خدا نیست. انسان هرجا باشد ، نومنون و پدیده است. همه اندیشه ها خدا یا ذهن را تشکیل می دهند و در بیان گشوده می شوند. علوم و سلامتی 502: 29. این من هستم هویتی آگاهانه است. نور خود را به عنوان نور ساطع می کند. قدرت خود را به عنوان قدرت ساطع می کند.

علت و معلول

تأثیر آن به علت بستگی دارد. جایی نیست که خدا پایان یابد و انسان شروع کند. خدا ، ذهن ، با تجلی ، هوش یا انسان خود شناخته می شود. چيزي جز خدا نيست.

ما هرگز خدا را فقط همانطور که یکدیگر را می شناسیم خواهیم شناخت. جمع بندی: گزاره ای خلاصه یا مختصر. این فصل: حقیقت مطلق تنظیم شده است. اهمیت زیادی در درک مترادف ها ، خصوصیات یا خصوصیات دارد. هر چیز خوبی که به درستی مشاهده شود ، برخی از شواهد عینی خداوند است. خدا به عنوان یک کل یا وحدت خوب ، به عنوان خودآگاه بودن. خدا بودن برای خودش همان چیزی است که هست. خداوند هرچه هست را برای خود آشکار کرد و آن مظهر یا انسان است. چه ایده خارق العاده ای (انسان) برای خودش است. برای نشان دادن علوم مسیحی ، باید یک حس معنوی از خدا داشته باشیم.

: . 4. هفت مهر خطا را باز کنید ، . 5. دفتر مطابق ذهن ندارد. هر مترادف دارای یک تفاوت معنایی مشخص است.

خدا ، ذهن: شخصیت واقعی را به انسان ، به ذهن انسان منتقل کن.

بدن: وجود یا تأثیر.

انسان بدن است یا ذهن ، انسان بدن ندارد. همیشه هوش ذهنی ، معنوی. انسان مانند ذهن بی روح است. ما ایده همه قدرت را نداریم ، ما همه ، قدرت ، ظرفیت ، توانایی و کارایی هستیم. هیچ چیز خارج از شعور نیست و خارجی نیست. این همه نامحدود ساختن آگاهی است. هیچ چیز نمی تواند مانع یا مانع آنچه خداست باشد.

خدا یا ذهن در اختیار انسان نیست ، خدا به اندازه کافی کافی است

خدا خود پایدار خدا خود را درک کرد خدا خود را درک کرد

همه آفرینش ها هرگز مادی ، همیشه کاملاً ذهنی و معنوی نیستند. ذهن بیان شده به عنوان انسان در جهان هستی وجود دارد. هر ایده یک ایده بی نهایت است. آفرینش همیشه ابتدا به عنوان ماده ، اشیا، ، حس محدود و محدود به نظر می رسد. بنابراین واقعیت به دلیل غبار ظاهر می شود. همه چیزهای به اصطلاح مادی ذهنی هستند که در ذهن خودشان نگهداری می شوند. سپس ایده های معنوی اما همیشه یک واقعیت خوب است. هر چیز خوب و مفید موجود در جهان یک واقعیت معنوی است. ما آنها را به گونه ای متفاوت می بینیم که فکر خود را معنوی می کنیم ، نه بهبودی یا ترمیم ، اما آنها را همانطور که در تصویر واقعی خود هستند می بینیم. ماده در مورد برخی از واقعیت ها یا ارزش های معنوی که در این مکان وجود دارد یک حس اشتباه است. وقتی ماده را می بینم ، یک واقعیت معنوی را در وارونگی می بینم. هرچیزی که من داشته باشم یا از نظر انسانی داشته باشم ، دارم زیرا به طور الهی در اینجا وجود دارد. دید خود را حفظ کنید. ما هرگز هیچ چیز مادی را از بین نمی بریم. هرگز تخریب ، همیشه بی خطر ، همیشه درک واقعی. اثبات می شود که مار بی ضرر است ، نابود نمی شود. خانم ادی گفت: "کودک خردسال خود را به مصر ببرید و در آنجا نگه دارید تا بزرگ شود." این درک جدید از اینکه خدا چیست محافظت کنید. در مورد آن بحث نکنید

خدا ، خوب ، ذهن ، جان ، روح

هر چیزی که در آگاهی انسان است هویت و واقعیت خود را در ذهن الهی ، خدای خوب ، دارد.

اتفاقاً ، انسان الهی است ، فقط یک اتفاق نمی افتد. همیشه واقعیت از طریق غبار ظاهر می شود. همیشه ذهنی است. همزمانی همیشه در هستی آشکار می شود. تصادف یعنی همان ، در همان زمان ، در همان مکان. انسان ، آگاهی ، نمی تواند شکست بخورد زیرا خدا یا خیر نمی تواند شکست بخورد ، همیشه ثابت است. در اینجا خوب است آگاهانه همه چیز حاضر است.

سعی نکنید واقعیت را ترسیم کنید. ذهن چقدر گسترده است

انسان چقدر گسترده است بدن چقدر گسترده است

روح: ماده (ماده مهم نیست) علوم و سلامتی 93:21.

روح به عنوان یک اسم خاص. نه بدون فرم چون همه چیز شکل خود را دارد ، بلکه بدون همراهی های مادی مانند تراکم ، استحکام ، محدود یا محدود است. روح همه چیزهایی را که در حال حاضر وجود دارند روح دهید. زمین همان ماده بهشت ​​است. ماده هرگز ماهوی نیست. هر چیزی که فضا را پر کند چیزی است که ذهن یا روح در آن وجود دارد. ما یک باره چیز واقعی را یک باره نمی بینیم ، اما همیشه آن را با وضوح بیشتری می بینیم. ما بالاترین مفهوم انسانی خود را از واقعیت مشاهده می کنیم. مفهوم انسانی ما همیشه واقعیت واقعی الهی است که ظاهر می شود. هرگز به چیزی غیر از واقعیت الهی در آنجا باور نکنید که بهترین چیزی است که می توانید آن را بشناسید. من حقیقت همه هستم. "من آمده ام تا آنها زندگی کنند و به وفور بیشتری داشته باشند." یوحنا 10:10. مفهوم انسانی ایده الهی است و هیچ چیز دیگری ، همیشه تصادف الهی نیست.

ما همیشه درک بهتری از دنیای خود خواهیم داشت ، تغییری از شکوه به جلال ، تا زمانی که به واقعیت دست پیدا کنیم. در علم ما فقط واقعیت الهی را پذیرفته ایم. هیچ کاریکاتوری را که ذهن فانی کشیده است بپذیرید. یک مشکل برداشت غلط از یک واقعیت موجود است.

هواپیماها

1. همراهی ماده

2. مفهوم انسانی بدون همراهی ماده

3. شعور معنوی

روح خدا

روح: بدن ، حس واقعی بدن است. ایده ای از رابطه واقعی روح و بدن. تا زمانی که درک درستی از این رابطه نداشته باشیم ، هرگز نمی توانیم بر گناه ، بیماری و مرگ غلبه کنیم.

روح به خودی خود یک قدرت آگاه است و حیوان است که خودش را در بدن گسترش می دهد. اعتقاد به نفس خودمان ؛ این ریشه جذابیت حیوانات ، ادیان دروغین و .. است که همه برای نجات روح تلاش می کنند. این باور بدترین خرافات است. روح یک خدا نامحدود است. خورشید در بسیاری از اشعه ها خود را به بیرون می فرستد ، اما بسیاری از خورشیدها را نمی فرستد. (هر شعاع از تمام خصوصیات خورشید برخوردار است.) قبل از ظهور علوم مسیحی ، هیچ کس کسی جسم و روحی که اکنون دارد را مشاهده نمی کند ، تجلی یک روح یا ذهن است. علم مسیحی تنها دینی است که به یک روح و یک بدن تعلیم می دهد.

بدن: کاملاً ذهنی و معنوی. ما باید حس بدن خود را بزرگ و معنوی کنیم. حس ما همه اشتباه است. روح یا ذهن را فقط می توان از طریق تجلی بدن ، بدن شناخت. انسان بدن ندارد ، انسان بدن است. انسان هر دو یک ذهن و بدن است ، نومنون و پدیده است. هر چیزی که بدن را تشکیل می دهد معنوی است. هفت مترادف به خود بدن می بخشد. هر فردی بدن ندارد. هر فرد بدن است. واقعیت در مورد بدن به منزله یک درمان است. (انسان مظهر تمام ایده های درست است.)

اولین حقیقت یا اصلی که باید بفهمیم تصادفی است که بین انسان و الهی وجود دارد. همان چیز ، در همان مکان ، در همان زمان است. انسانیت واقعی ، با توجه به درک ما قابل مشاهده است. این بدن در اینجا هرگز متولد نشده و نخواهد مرد. همزمانی بین الهی و انسانی را همیشه بخاطر بسپارید. فقط باید از حس کاذب روی آورد تا بدن را آگاهی ببیند. خصوصیات زنانه و مردانه انسان همان حیات الهی است. همه عملکرد عملکرد الهی است. این ذهن است که می شنود ، می بیند ، احساس می کند ، مزه می کند و بو می کشد. حواس پنجگانه انسان الهی است ، نمی تواند شکست بخورد! از آنجا که خداوند دانا ، بیننده ، شنوا و غیره است ، ذهنی در بهترین چیزی که می توانیم ببینیم ، آشکار می شود. از آنجا که بیشتر افکار خدا در تجربه ما آشکار می شود ، ما انسانیت واقعی داریم. خانم ادی از واقعیت الهی که کاملاً بهتر درک شده صحبت می کند ، ممکن است به عنوان یک باور بهبود یافته ظاهر شود ، اما این دنیای کنونی ما در درون آگاهی ما است. نباید بدن را به عنوان یک ماده تصور کنید و بخواهید از آن خلاص شوید. ما می خواهیم بدن خود را همانطور که هست ببینیم. انسانیت من وقتی به درستی مشاهده شود حضور خداست. هر چیزی که به عنوان خوب و مفید از آن آگاه باشیم از شر آن خلاص نمی شویم. هود هود (وحدت خیر ، صفحه 49: 8) "هرچه بیشتر بشر را درک کنم ، بیشتر بی گناه بودن آن را می بینم ، همانطور که از گناه به عنوان سازنده کامل بی اطلاع است."

بخش 4

ما انسان یا اعضای بدن یا هر چیز دیگری را معنوی نمی کنیم ، بلکه افکار خود را در مورد انسان و چیزهای دیگر معنوی می کنیم. اوضاع آنطور که به نظر می رسد نیست. آنها چهره های واقعی هستند. اگر ایمان ما ساده تر بود ، آنها را همانگونه که بود می دیدیم ، عبارات الهی در اشکالی که ما آنها را ماده می نامیم. برای ما این امکان وجود دارد که فقط محتوای ذهن خود را ببینیم و احساس کنیم. نه تو زندگی می کنی ، نه من. اما زندگی آگاهانه مانند شما و مثل من زندگی ابدی دارد.

آفرینش (علوم و سلامتی 262: 24-32)

کیفیت اولیه و ثانویه ، نور نور ساطع می کند.

عناصر و خصوصیات موجود در ذهن در هویت آنها آشکار می شود.

شعور

خدا ، خوب ، ذهن: انسان ، بدن ، هویت

من و تو

اقدام: عمل سلامت: سلامتی

قدرت: قدرت نشاط: نشاط

ماده: ماده

جاودانگی: جاودانگی همه چیز در همه

"مارتا ، ما باید یکدیگر را برای همیشه بشناسیم." (خانم

گردابی)

آغاز یعنی خدا خودش را آشکار کرد.

خدا ذهن من است. هرچه در بدن من است همانطور که خداست (ذهن من است) است.

تفاوت فاحشی بین آنچه هست و آنچه ما اعتقاد داریم است. عیسی در زمان معراج انسانیت واقعی را بیان کرد.

ذهن و بدن یک موجود هستند. آنچه عناصر اصلی آگاهانه وجود دارند ، آن بدن است که از ذهن الهی سرچشمه می گیرد. فقط یک بدن و یک بدن ، بدن همه است. مهم نیست که وضعیت فعلی بشریت ما چگونه باشد ، باید ارزش واقعی آن را به آن بدهیم. ما باید مثل آنچه که هستیم فکر کنیم و رفتار کنیم.

آنچه به عنوان بهبود یا بهبود باور به نظر می رسد ، واقعیت الهی است که به وضوح درک شده است. بشریت فعلی نه فانی. "من هستم" در اینجا ، در اصطلاحات واقعی آن آشکار شده است.

همه چیز باید دارای بدن ، بیان ، بیان ملموس باشد. ذهن همیشه بدن را نشان می دهد. سلامتی یا تجربه انسانی من خدا را شناسایی کرد. سلامتی فعلی من به طور ذهنی به عنوان خدا ، یکسان یا یکرنگی است. ذهن هویت خود را حفظ می کند. هویت ابتدا انسانیت واقعی و سپس امری واقعی جلوه می کند. خدا را نمی توان از هویت خود جدا کرد. بدن ضروری است.

بازتاب

تصویر همیشه همان چیزی را که هستم به من برمی گرداند. بازتاب همیشه دریافت می کند. بازتاب همیشه در آینه برمی گرداند. آینه همه چیز شما را دریافت می کند ، و آنچه را که هستید باز می گرداند. جسمی که اکنون دارم باید بدن واقعی باشد. وضعیت فعلی ذهن من باید در مفهوم فعلی من اصلاح شود. همیشه با ذهنم شروع کن ، هیچ وقت بدن اگر اشتباهی دید باید خودش را اصلاح کند. من این کار را با دانستن اینکه ذهن خدا چیست ، انجام می دهم. (علوم و سلامتی 400: 20،23). من با ذهنم همه کارها را برای بدنم انجام می دهم. ذهن بر بدن فعلی من حاکم است. جسمی که اکنون دارم بدن خدا است. و من همیشه یک بدن ، بدن خدا خواهم داشت. خصوصیات فعالی واقعی که خداوند را تشکیل می دهند بدن ما هستند. اگر اعتقاد داشته باشیم که بدن فعلی ما فانی و مادی است ، دچار انحطاط و مرگ خواهیم شد.

اصل و عشق همان معنی است

اصل: چیزی که همه چیز از آن بیرون می رود ، و نتیجه همه چیز از آن است. هر یک از ما از اصل الهی ، عشق پیش می رویم. خدا همانطور که خورشید می درخشد دوست دارد. حقیقت در مورد همه و همه چیز عشق است. عشق بی انتهاست. بدون محکومیت مدارا کنید. درک اینکه عشق بی نهایت است ، التیام می بخشد.

زندگی

زندگی: (صفحه 59) "زندگی یک اصطلاح است" ابدی آگاهانه ، همیشه آگاهانه مانند همه ویژگی های خوب زندگی می کند. همانقدر که زندگی برای زندگی طبیعی است تا آفتاب بدرخشد. هیچ چیز نمی تواند بیهوش شود یا بمیرد. عمل آگاهانه به عملی خاص موسوم به روده یا قلب انجام می شود. زندگی یا عمل مداوم جوهر همه چیز است. اقدام این است سعی نکنید آن را تجربه کنید. زندگی آگاهانه ، نه از خود بلکه یک زندگی بی نهایت. هیچ بی عملی ، بیش فعالی ، و یا عمل بیماری. زندگی ، عملکرد آگاهانه ، هرگز تغییر نمی کند. همه چیز ابدی است ، پس جاودانگی آگاهانه اکنون اینجاست. زندگی ای که اکنون در گوشت زندگی می کنم همان زندگی ابدی است که مانند من زندگی می کند. هر زندگی بینهایت کمی آن زندگی ابدی است. آنچه که تا به حال زندگی کرده است هرگز درگذشته است ، اما زندگی ابدی دارد. زندگی ای که اکنون زندگی می کنم زندگی ابدی است. زندگی آگاهانه مانند من و تو زندگی می کند. زندگی هرگز جوان و پیر نیست ، همیشه در بلوغ است.

بالاترین تصور ما از انسان را به جای مرده بودن ، زنده بودن ثابت کنیم. ذهن ، عشق ، به عنوان معکوس حقیقت نمی تواند به معنای معکوس عمل کند. مرگ توهم است. هیچ کس هرگز بیش از تولد نسبت به مرگ آگاه نخواهد بود. مرگ در قربانی نیست که بگوییم مرده است بلکه در ماست. همه پدیده ها در ما هستند. حکم مرگ ما در دوستان ما هیچ یک از آنها را تغییر نمی دهد. عیسی پس از مرگ مانند گذشته بود. اگر حواس در مورد زندگی دروغ بگویند ، در مورد مرگ نیز دروغ می گویند. ما باید خود را بالاتر از شواهد حواس قرار دهیم.

بخش 5

خوب: هوشیاری ، هویت ، بدن ، انسان. خوب ریه خوب معده خوش دست خوش خون نان های خوب گوشت خوب

پاساژهای مورد علاقه خانم ادی: علوم و سلامتی 368: 10؛ 369: 13

ما تا معراج خود انسانیت واقعی خود را خواهیم داشت.

حقیقت خداست

خدا به عنوان موجودیت در حقیقت یک حقیقت است. حقیقت در غیب یا نامرئی خداست. حقیقت در دیده یا قابل مشاهده مسیح است. هیچ تفاوتی نمی کند که من چگونه انسانها را ببینم. هیچ چیز وجود ندارد ، اما حقیقت وجود دارد. افشای حقیقت نامحدود است ، حقیقتی که توسط شخصی که به حقیقت فکر می کند به وجود نیامده است. حقیقت همان چیزی است که خداوند است. هر یک از ما می تواند بگوید "من حقیقت هستم". حقیقت به ما می آید تا خود و همه چیز را همانگونه که هستیم به ما نشان دهد. هر زمان که فکر ما فکر واقعی باشد ، آن خدا ، ذهن است که به حقیقت فکر می کند. خدایا ، فکر کن که من و شما آگاهانه و فعالانه فکر کنید. این حقیقت بیماران و گناهکاران را شفا می دهد. حقیقتی را که خدا می دانیم تشخیص دهید. اگر واقعاً حقیقت را می دانیم ، ما حقیقت را زندگی می کنیم ، زیرا دانستن زندگی حقیقت را نیز در بر می گیرد.

تمامیت ، ذات و ماهیت خدای ، الوهیت یک کل زنده و آگاه همیشه است ، همه آنچه هست. بی نهایت در وحدت. "وحدت خوب". خانم ادی شاهکار خود را در نظر گرفت که بین ساعات 3 تا 5 صبح نوشته شده است. هرچه من از نظر انسانی می دانم چیزی از این کل است. همه چیز از کیفیت جدایی ناپذیری و تقسیم ناپذیری برخوردار است. هر فرم فکری دارای هر کیفیتی است. خودش را در بیان همه خوبی ها باز کند. هر کیفیتی که ذهن من را دربرمی گیرد ، بی نهایت و در همه جا است. هر هویتی همیشه با خصوصیات اصلی ، اصل آن یکی است. کل کیفیت

تمام ایده هایی که از نظر انسانی آگاهی من را تشکیل می دهند ، نمی توانند شکست بخورند. هر ایده هر آنچه برای کامل بودن آن لازم است را با خود به همراه دارد. اگر خدا به من خانه ای بدهد ، تمام آنچه برای حفظ آن لازم است با آن همراه است. وحدت بزرگ خیر آگاهانه و هویت آن ، انسان ، اکنون ، اکنون وجود دارد. هیچ جایی نیست که خیر بی نهایت در آن نباشد ، جوهر و موجودیت ما ، هیچ کس از یگانگی و تمامیت جدا نباشد.

طبیعت و ویژگی خدای

چیزی که طبیعی است. در معنای واقعی آن طبیعت معبود است. خدای یا طبیعت در همه پدیده ها و همه چیزهای مادی خود را نشان می دهد. ایجاد یا تولید نمی کند. (نوشتن متفرقه صفحه 217: 13 ؛ ص 331: 25)

خدای وقتی شخصیت خود را در انسان و جهان گسترش می دهد شخصیت الهی خود را بیان می کند. شخصیت خدای ، کمال ابدی. خلاقیت برای همیشه دست نخورده به پایان رسیده است. همه خوبی هایی که من از نظر انسانی می دانم واقعیت الهی موجود است. هیچ چیز در جهان هرگز شکست خورده ، گم نشده یا از دنیا نرفته است.

ذات الوهیت

ماهیت هر چیز خاص ، خصوصیات اساسی آن چیز خاص است که به آن ویژگی و ماهیت می بخشد. رطوبت ، ویژگی آب است.

زندگی

غذائیت - جاودانگی خدای بودن - خدایی بودن

هوشیاری یا هوش شخصیت خدا یا ذهن ، ویژگی های اساسی است. همه آنچه که خداوند را در بر می گیرد شعور یا هوش است. هر اتمی از خودش آگاه است. ما هرگز نمی توانیم دورتر از هوشیاری یا شعور ، که ذات خدا و انسان است ، برگردیم. (صفحه 24:12). "همه آگاهی ها ذهن هستند." هر فرد ذات ، جوهر یا ویژگی خود را دارد ، جوهر ، جوهر ، هوش یا شخصیت یک فرد است. هر کس باید محتوای آگاهی خود را احساس کند.

وقتی کسی دیگری را می بیند ، فقط خودش و مفهوم خودش را از دیگری می بیند. یکی بر اساس هشیاری روشن یا بدون نور خود در مورد همه و همه چیز قضاوت می کند. (علوم و سلامتی 573: 5) وقتی کسی آب را می بیند ، هیدروژن و اکسیژن را نمی بیند ، خصوصیات غیبی که باعث می شود

آب بالا (2) اما عبارت مشاهده شده ، آب است. جایی نیست که هیدروژن و اکسیژن پایان یابد و آب شروع شود ، اما ماده اصلی ، عناصر اصلی آن که به عنوان بیان آن دیده می شود ، در آب پخش می شود. مربوطه دیده شده و احساس شده است

اصطلاحات. هیچ جایی که ویژگی های غیبی پایان یابد و انسان آغاز شود ؛ اما همان شخصیت الهی است. دیده شده غیب است. و غیب دیده یا معبود است؛ فقط یکی. (علوم و سلامتی 512: 21)

ذهنی هم در درجه اول و هم در درجه دوم. صفات دیده شده ذهنی و معنوی ، یک ذات و جوهر یکسان و دارای ویژگی یکسانی هستند. استخوان ها ، گوشت ، همه خوبی های انسان همان عنصر اصلی آنها است. غذا و لباس موقت که هرگز نمی توانیم از آن بی بهره باشیم ، همیشه احساس بالاتری از آنها است. خورشید گرما ، رنگ و غیره تولید نمی کند. ماهیت و کیفیت خورشید را تشکیل می دهد. فقط هنگامی که خورشید در خاصیت خود می تابد ، خود را تابش دهید.

همه چیز خوب است؛ خوب در ابتدایی و ثانویه ، دیده و غیب تمام شده است. ما باید همه خوبی ها را به عنوان یک خوب تشخیص دهیم. ما بینهایت از خیرات بشری داریم زیرا همه خوبیها بینهایت است. (علوم و سلامتی 275) هر کجا صفات را می بینیم:

بشریت بیانگر خرد است. بشریت بیانگر عدالت است. بشریت ابراز رحمت می کند.

"خدا یا حکمت به نظر من از نظر انسانی به نظر می رسد به عنوان آنچه که بالاترین احساس انسان در مورد آنچه درست است و بهتر است انجام شود ، در شرایط کنونی بشر." (خانم ادی)

اگر شک دارید ، منتظر خرد باشید تا راه را به شما نشان دهد. عدالت از نظر انسانی بیشترین نگرانی را برای ما ایجاد می کند. (مطالعه همسان.) آگاهی انسان ما وقتی به درستی فهمیده شود ، واقعی و تنها یک واقعیت است که در تمام صفات تشکیل دهنده انسان ادامه خواهد یافت. ذهن راه رفتن ، ایده آگاهانه قدم زدن ، مصادف با الهی ، یکسان. با علم به اینکه روح ، خداوند ، توانایی های بزرگ ، به عنوان یک انسان ادامه دارد.

هیچ ایده یا تجربه ای که از نظر انسانی شناخته شده باشد ، هرگز نیاز به اصلاح ندارد. فقط باید درک شود. این برای همیشه با کل آن در وحدت است. ما در اعتقاد غلط آموزش دیده ایم. ما راه رفتن ، نفس کشیدن ، خوابیدن و غیره را از خارج کرده ایم و آنها را در معرض توهم قرار داده ایم. آنها را در انسان منبع خود قرار دهید. انسان شخصی مادی فقط اعتقاد است. انسان علمی و سازنده اش اینجا هستند. مطالعه فصل جمع بندی.

اصل و ایده آن یکی است

(علوم و سلامتی 465: 17)

• اصل و ایده آن یکی است.

• این یکی خداست.

• هستی قادر مطلق ، قادر مطلق ، همه چیز حاضر.

• بازتاب او انسان و جهان است.

(1)

در جهان هیچ گزاره ای به معنای این جمله وجود ندارد: "اصل و ایده آن یکی است." خدا و ایده او از خودش ، انسان و جهان یک است. نه اینکه انسان تصوری از خدا داشته باشد ، بلکه خدا از خودش تصوری دارد و این ایده انسان و جهان است. خدا ، اصل ، خودش را در همه عقاید ، انسان و جهان گسترش می دهد. همانطور که اصل موسیقی در زنگ های آن آشکار می شود. ذهن همه چیز را از طریق بازتاب یا ایده خود می بیند. اصل آگاهانه است ، او از همه آنچه که هست ، مانند انسان و جهان ، آگاهی دارد ، یک ، نه دو. آگاهی ما از همه خودمان یکی است ، نه اینکه آگاهی دیگری ایجاد کنیم. آگاهی ما از خود ، کار یا نشستن باعث ایجاد آگاهی دیگری نمی شود ، بلکه فقط است.

تمام جنبش علوم مسیحی برای نشان دادن جهان ذخیره شده در هوشیاری است.

(2)

فقط "خدا" بگویید ؛ فکر کنید خدا چگونه با خودش است. یکی ، آگاهانه ، همه خوب است. چیزی در کنار او یا خارج از او نیست. "خداوند ، هیچ کس دیگری در کنار او نیست." (نخستین سفر 4:35) "خداوند" ایده خدا درباره خودش. خدا همانطور که هست برای خودش در آنجا باشد ، هیچ مشکلی وجود ندارد. آنچه خدا آگاهانه در حال وجود است ، همان چیزی است که من هستم. اینجا چیزی جز خدا وجود ندارد ، همه خوب است.

(3)

هستی قادر مطلق ، قادر مطلق ، همه چیز حاضر. قادر مطلق ، خداوند "که خود او را می شناسد" و یا تصوری از خودش به عنوان "موجودی دانای کل" دارد. خداوند قادر مطلق است ، همه قدرت است. انسان قادر مطلق است. ایده ، همه قدرت موجود در این زمینه وجود خواهد داشت. قدرت ، توانایی ، ظرفیت و توانایی در انسان به عنوان ایده همه قدرت وجود دارد. عیسی گفت: "تمام قدرت به من داده شده است" زیرا این ایده با اصل الهی آن یکی است. علم و دانش: انسان؛ همه می دانند ، همه آنچه در جریان است.

همه جا حضور: انسان.

(4)

"بازتاب او انسان و جهان است." خدا ، و تصویر و مثل آن در خداست. علوم مسیحی تنها آئینی است که تعلیم چیست را تعلیم می دهد. خدا مسئول آنچه انسان است است. تصویر هرگز یکی دیگر. انسان هرگز غیر از خدا نیست. ما بخاطر تصور خودمان ، خود را در آینه می بینیم. خدا یا موجود فقط می تواند خودش را به وسیله انسان و جهان بشناسد. انسان و جهان ، واقعیت خدا یا وجود. بنابراین ایده مرکب از خودش برای همیشه یک موجود تثبیت شده است. این انعکاس همیشه آنچه خدا برای خودش است پاسخ می دهد و مطابقت دارد. خدا خودش را به وسیله بدن یا تجلی خود در کل می شناسد.

بخش 6

عشق

(صفحه من 117: 19) "این حقیقت بزرگ شخصیت و شخصیت فردی خدا و انسان در شکل و شمایل او ، فردی است ، اما نه شخصی ، پایه و اساس علم مسیحی است."

(نه و بله. صفحه 19:15) "خدا فردی است و انسان ایده فردی اوست."

(. . . صفحه 2:18) "علم فردیت خدا را به عنوان خیر برتر ، زندگی ، حقیقت ، عشق تعریف می کند." پس انسان به عنوان ایده منحصر به فرد باید یکی از بهترین چیزهای عالی ، زندگی ، حقیقت ، عشق باشد.

(بازدید 73: 1-24)

(نه و بله. 26: 19-25)

(نوشتن متفرقه 104: 22-23)

(علوم و سلامتی 491: 25-26)

همه چیز خوب هرگز خارج از آگاهی نیست. برخی از خوبی های بی نهایت خود را به عنوان آنچه پول ، خانه ، دوستان نامیده می شود ، گسترش داده است ، اما همه اینها آگاهی انسان را تشکیل می دهد. هر کجا که شعور وجود دارد ، خوبی هم هست. همه چیز در هوشیاری است ، و همیشه در دسترس است. هیچ وقت چیزی از هوشیاری غایب نیست. فقط باور غلط باعث می شود برخی از چیزها مبهم باشد. این یک باور نادرست آموزش دیده است که به نظر می رسد هر چیزی را پنهان می کند. اعتقاد شیطانی ، باور نادرست است. خدا در آگاهی ما فراوانی است. ما همان خوبی هایی هستیم که ذهن آگاهانه است. ذهن خودش را به خوبی انسان باز می کند. ما همان خوبی هایی هستیم که خدا هست. واقعیت موجود بودن ما این واقعیت است که ما به همان خوبی وجود داریم. ما باید اعتقادات نادرستی را که واقعیت ما را پنهان می کند تسلیم کنیم. ما باید درجه آن را تسلیم کنیم ، زیرا واقعیت را درک می کنیم. ما باید از دروغ به حقیقت وجود تبدیل شویم. تسلیم مطلق اعتقاد غلط منجر به معجزه می شود ، چیزی که به عنوان معجزه برای دیگران ظاهر می شود ، اما معجزه چیزی بود که همیشه درست و در دست بود. نارسایی ، عذاب آور ، هرگز یک وضعیت واقعی ، همیشه یک باور نادرست است.

تغذیه 5000

مریدان به نارسایی اعتقاد داشتند و این امر خوب خارجی بود. عیسی به آسمان نگاه کرد ، به واقعیت نگاه کرد. نان و ماهی ایده های بی نهایت بودند. بدترین اعتقادی که می توانیم داشته باشیم این است که مواردی وجود دارد که باید از آنها آگاه بود و از آنها آگاهی نداریم. الیشا 100 را با چند نان جو و مقداری ذرت تغذیه کرد. همه چیزهای خوب و مفید از قبل در آگاهی او و آگاهی همه موجود بود. ما می توانیم به طور مداوم از عدد 2 استفاده کنیم و هرگز از آن استفاده نکنیم. کجا دنبال خوب خود می گردیم؟ در آگاهی پادشاهی حسن همیشه آگاهی ما را تشکیل می دهد و تشکیل می دهد. هیچگاه شخصیتی یا آگاهی از خود ما وجود ندارد. پول چیزی است که خدا هست. ما همه آن را در هوشیاری داریم. ما آن را به عنوان بازتاب هستیم زیرا ذهن ما را به چنین چیزی تبدیل می کند.

عملکرد انسان

انسان ایده خدا از خودش است. برای خدا لازم است که از خودش تصوری داشته باشد. کارکرد و اهمیت انسان بسیار عالی است. او برای این منظور ساخته شده است ، وگرنه خدایی وجود نخواهد داشت. هدف الهی ما از موجودیت این است که بتوانیم آنچه را که خداوند است به او بازگردانیم یا تأمل کنیم.

مرد عمومی: همه زنان و مردان به طور کلی. انسان فردی ایده فردی است ، یا ایده فردی خدا در مورد خودش در جهان است.

مرد

مرد عمومی مساوی است با مسیح ، برابر است با نام خانوادگی ، برابر است با همه مردان ، نمایندگی کامل به عنوان حقیقت. در معنای علمی نیز همین است. همه پسران و دختران خدا که از نظر انسانی به عنوان زن و مرد ظاهر می شوند. نه جسمی بلکه ذهنیت های فردی که جلوه کامل انسان را تشکیل می دهد. تمام ذهنیت های موجود در جهان کلیسا است. انسان در سیمای خدا و مانند او به معنای بی نهایت است. انسان-مسیح-پسر خدا. هر یک ذهنیتی است شامل همه ذهنیت ها. یک جلوه متشکل از همه ذهنیت های فردی. یک ذهنیت متمایز شامل همه ذهنیت ها (پسر خدا) ، یک نمایش کامل که از تمام ذهنیت های دیگر تشکیل شده است و همه این ذهنیت ها شامل ذهنیت فردی عیسی از جمله جهان است. "من مسیح هستم." مسیح همه زنان و مردان یا تمام ذهنیت هایی است که به طور جمعی گرفته شده اند. یک قطره شبنم خورشید را منعکس می کند. هر یک از ما بی نهایت را منعکس می کند ، تمام آن ذهن بی نهایت است. هر یک از ما منعکس کننده یک مسیح است ، اما نه مسیحیان بسیاری از خورشیدها را که هر قطره شبنم کل خورشید را منعکس می کند ، نشان می دهد.

رز - مسیح

همه گلبرگ ها مخفف مرد عام یا مسیح است. هر گلبرگ مخفف فردی منفرد است. هر گلبرگ به عنوان یک ذهنیت. مسیح در کل حقیقت است. هر گلبرگ خود گل رز است. در هر نقطه گلبرگ که گل رز زندگی خود را آگاه می کند. آنجا که خدا خودآگاه است ، همه خوبی ها وجود دارد. تمام آگاهی شامل جهان است. هر ذهنیت فردی شامل یک جهان آگاه ، یک کلیت ، یک کلیت است. درست در نقطه بیان ، همه خدا وجود دارد. می تواند بگوید "من تمام خورشید را در خود دارم." هر فرد نمایشی کامل از خدا یا مسیح است. یک مسیح جهانی ، مسیح فردی در هر یک از ماست. هر یک از ما واقعیت یا همه چیز را در درون هر یک از ما داریم. درون هر یک از ما یک پادشاهی بهشتی است. هر کدام همه را دارد ، و همه دارای هر کدام است. شخصیت دو برابر انسان.

پسر خدا

پسر انسان ، شعور عیسی

(پیام 1901 صفحه 20: 8) "دانشمند مسیحی با وجود خودش و با واقعیت چیزها تنها است." ما باید جهان را در تفکر خود بگنجانیم. بسیاری از ذهنیت ها در مجموع هنوز یک انسان هستند. انسان یا مسیح به عنوان تعداد نامحدودی از پسران و دختران دیده می شود ، پدیده های دیده شده با یک تجلی منافات ندارد. ساختن همه ذهن بشر را تقسیم نمی کند. یک ذهن وجود دارد ، مظهر او یک شخصیت واحد مسیح است ، همه زنان و مردان. هر کجا زن و مرد می بینید این یک مرد را می بینید. اگر به درستی ببینیم ذهنیت های الهی را می بینیم ، نه جسمانیت ها را. آیا من چیزی غیر از این یک حضور هستم؟ یک ذهنیت بی نهایت ، شامل همه ذهنیت های دیگر. فقط یکی وجود دارد ، اما هر یک از ما این یکی را داریم. ما نمی توانیم جلوی آن را بگیریم زیرا این ماهیت و ویژگی واقعیت است.

انسان فردی با یک شخصیت ، یک شخصیت جسمی متفاوت است. در علم ، انسان فردی مانند خداست ، یکسان با خدا است. فردیت یعنی بی نهایت. فردیت خدا و انسان بنیان علم مسیحی است. شخصیت جسمی متناهی است. انسان به طور فعال و آگاهانه همان خیر بی نهایت برتر خداست. شخصیت ، فردیت انسان نیست. وقتی انسان یاد بگیرد که شخصی و مادی نیست ، می بیند که از گناه ، بیماری و مرگ معاف است. معنوی همان چیزی است که وجود دارد. وقتی این را بفهمیم احساس روشن و تغییر یافته ای از خود و دیگران خواهیم داشت.

انسان ، شخصیت الهی خدا! باور شخصیت را رها کنید! آن را کاملاً از ذهن دور کنید. الگوی مناسب را پیش روی ما قرار دهید. ما با ایمان به این باور که کسی می تواند تسلط یابد ، سرکوب کند یا دیکته کند ، ما را مصلوب می کنند. بدون به دست آوردن آگاهی ای که عیسی داشت ، هیچ یک از ما نمی تواند یک مورد را بهبود بخشد.

فردیت: بی نهایت انسان

حس عملی فردیت. ما معتقدیم (اعتقاد غلط) که شخص دیگر می تواند ما را از بیان فردیت مانع کند. اما همه ما یکی هستیم که زندگی از آن رونمایی کرده است. هر كدام ، خدا انجام می دهد و هست.

شخصیت و هویت انسان

فعالانه و آگاهانه تمام خصوصیات خدا را در یک بیان خاص نشان دهد. فردیت در خدا و انسان یکسان خواهد بود ، بی نهایت. همه خصوصیات اصلی خدا را موجودی می کند ، بنابراین انسان هویت آگاهانه آنچه خداست ، است. ذاتاً همه مردان ، پسران و دختران خدا ، شبیه هم هستند. با این وجود راهی وجود دارد که هر فرزند خدا با هر فرزند دیگر خدا متفاوت است ، در بیان کاملاً متفاوت است. یک زندگی و ماده در بیان غلتید. از آنجا که بدن خدا بی نهایت است ، انسان بی نهایت است. خدا هرگز دو برابر نیست. نویسنده کتاب؛ شخصیت های متفکر ذهن خودش با عبارات مختلف بیان می شود. در کتاب زندگی ، فقط یکی با عبارات بی نهایت او وجود دارد. هر شخصیت بیان بی انتهای ذهن نویسنده است. خدا بدون هیچ یک از ما یا آگاهی کامل و کامل نخواهد بود. این شخصیت ها در کتاب درباره خودشان فکر نمی کنند و کارهایی انجام نمی دهند. این ذهن نویسنده است که به عنوان شخصیت در آنجا آشکار می شود. فقط یک چیز وجود دارد که می تواند فکر کند ، یک عامل تفکر ، خدا یا ذهن. یک نویسنده در فکر یا انجام آن است ، به ویژه بیان ذهن پدر.

خدا همه چیز من است. ذهن آگاه ، خدا ، همانطور که در اینجا با این بیان خاص وجود دارد. هر مرد ، زن و کودک به عنوان یک عضو ذهنی ، معنوی خاص از یک بدن ، مسیح ، شناخته می شوند. تمام ذهنیت هایی که وجود دارد ، این است که خدا وجود دارد ، کلیسا است. وقتی شخصیت ها (ذهنیت ها) را به درستی در کتاب زندگی می بینیم ، خدا را همانطور که هست می بینیم و فکر می کند.

فرزندان خدا همان کسی هستند که به عنوان شخصیتهای بیکران ، فردی و الهی بیان می شوند. ماده از همان منبع است. هر شخصیت هویت آگاهانه یک نویسنده است ، برای همیشه حفظ شده ، ابدی ، جاودانه است. شخصی که خودش را بیان می کند. علم مطلق به هیچ وجه فردیت و هویت فرد را از بین نمی برد ، بلکه عدم امکان از دست دادن آنها را نشان می دهد. عیسی برای ما اثبات کرد که انسان حقیقی ، واقعیت الهی اش جاودانه است. مأموریت او این بود که به هر یک از ما نشان دهد که فردیت الهی چیست ، به هر یک از ما. ما می توانیم خود را به عنوان حضور خدا ، موجودی آسمانی در جهان خدا تشخیص دهیم. به همان اندازه که خداوند نویسنده جهان و همه شخصیت ها است ، در آنجا چیزی جز شادی ، آرامش و هماهنگی ابدی نوشته نشده است.

به بیان انسانی ، ما شخصیت را به جای فردیت می بینیم. فردیت شخصی نیست ؛ یک خدا سرانجام حقیقت همه باورها را از بین می برد و انسان خود را موجودی بی تولد و بی مرگ می یابد.

فردیت من

گناه و بیماری هیچ بخشی از فردیت نیست. هر یک از ما تفکر متمایز و متمایزی داریم و خدا در اینجا ادامه دارد. اینکه هر یک از ما مستقل از هر بیان دیگری از تفکر ذهن یا خدا بودن است. کاملاً تحت امر خداوند ، ذهن اداره می شود. نه تنها آنچه من هستم ، بلکه آنچه دیگران هستند نیز در حال گسترش است.

(اول قرنتیان 12: 4-31)

از خداوند تمام فردیت ، همه موجودات حاصل می شود. همه ما یک بی نهایت ، یک واقعیت هستیم. اما ما یک حس فردی از زندگی داریم ، زندگی یک موجود است. یک قانون خدا وجود دارد که نمی توان آن را کنار گذاشت. از آنجا که ما هر فردی هستیم ، بنابراین هر یک باید شخصیت فردی خود را بیان کنیم. هر کدام یک تماس دارند ، هیچ کس دیگری نمی تواند آن را پر کند. شما نمی توانید کار دیگری را انجام دهید ، همچنین دیگری نمی تواند کاری را که شما باید انجام دهید انجام دهد. همه ما در حال تحقق برنامه عالی خداوند هستیم. ما در این طرح متمایز هستیم. باید بی نهایت باشد. خدای وجود فردی باید مجاز به ابراز وجود باشد. هیچ فردی نمی تواند کاری از خودش انجام دهد. بگذاریم که خودمان خدای بزرگ جلال خود باشد ، همان شخصی است که به عنوان فردیت من بیان می شود. بگذارید او برنامه و هدف الهی خود را برآورده کند.

یک منبع ، یک علت ، یک منبع ، این یکی خداست. با چه شادی باید زندگی کنیم زیرا او زندگی می کند. "آیا شما والای امید خود را می دانید ؛ ظرفیت بی نهایت وجود شما ؛ عظمت چشم انداز خود ، اجازه می دهید خطا خودش را بکشد. خطایی برای شما به زندگی وارد می شود و شما تمام عمر را به آن می دهید. " (ماری بی. ادی ، مجله علوم مسیحی ، 1912 ، مقاله "بدون قدرت شیطانی") چه چیزی خطا را از بین می برد؟ "عدم باور به خطا خطا را از بین می برد." (علوم و سلامتی 346: 15).

مغناطیس حیوان باور شیطانی قصور ذهنی

کاتولیک رومی

بر این باور غلبه کنید که چیزهای زیادی وجود دارد که باید بر آنها غلبه کرد. مغناطیس حیوانات ، احساس غلط ذهن و بدن از یک شخص تشکیل می شود. تنها عملی که وجود دارد ، عمل یک ذهن است. جوهر و جوهر واحد ، جوهر و ذات ذهن و بدن واحد است. حقیقت بی نهایت است. علاوه بر حقیقت ، هیچ چیز دیگری وجود ندارد. اگر چیزی با حقیقت مطابقت نداشته باشد ، وجود ندارد. دست زدن به مغناطیس حیوان دور انداختن چیزی است که به نظر من درست است ، فقط مراقبت از اعتقادات غلط من است. اگر همه حقیقت را می دانستم ، همه اعتقادات را پاک می کنم. ما با از بین بردن جهل ، حقیقت را دریافت می کنیم. تا زمانی که ما به واقعیتی اعتقاد داریم که واقعیت ندارد ، باید از این عقیده که ذهن و بدن بسیاری وجود دارد ، رها شویم. (علوم و سلامتی 472: 26)

علوم مسیحی برای خانم ادی به عنوان یک روش علمی برای از بین بردن باورها آشکار شد. اگر یک غیر واقعی یا اعتقادی را واقعی کنم ، آنگاه باور برای من به واقعیت تبدیل می شود. ما آموزش دیده ایم که به این واقعیت باور داشته باشیم که درست نیست. اعتقاد اصلی که باید مورد استفاده قرار گیرد این اعتقاد است که انسان شخصیت است. حس شخصی خود و دیگران غیر واقعی است.

انسان کاملاً شبیه شخص یا انسان فانی است. یک باور نادرست از شخصیت ، ابتدای تولد را از ما می رباید. به نظر می رسد احساس کاذب شخصیت واسطه ای برای دیدن گناه ، بیماری و مرگ است. جایگزینی این حس غلط با واقعیت معنوی انسان ضروری است. پشت همه ظاهرها واقعیت است ، همه آنچه در واقع وجود دارد.

با جایگزین کردن حقیقت ، حقیقت در مورد انسان یا مسیح ، خود را از این احساس دروغین خود و دیگران خلاص کنیم.

این را با درجه تجدید انجام دهید: این آگاهی را جایگزین و جایگزین می کند و من مثل همیشه به تدریج خودم را اینجا می بینم و شخصیت و مرگ و میر همراه آن حل می شود.

حس شخصی مانند سایه است. نور کافی یا حقیقت همیشه سایه را به خود می گیرد. من عقیده و بدن متناهی بدن واقعی را جایگزین می کنم. همانطور که می فهمیم چیست ، که نیست ناپدید نمی شود. انسان بی نهایت است و در تمام فضا زندگی می کند. انسان همه شمول ، آگاهی است. (علوم و سلامتی 293: 6)

وقتی خود را از ذهن و جسم فانی خلاص می کنیم ، از شر چیزی خلاص نمی شویم ، فقط باور یک نماینده دروغین از انسان است. من شخصاً سعی نمی کنم حتی از یک باور خلاص شوم. ذهن هوش من است. درک کردن ، خود واقعی من است. مسیح یا حقیقت خود واقعی من است. شر نه از بدن بلکه از ذهن فانی. بدن هرگز عمل نمی کند ، تمام بدی که توسط ذهن فانی شکل گرفته است. (علوم و سلامتی 393: 4)

ما هرگز بدن را اصلاح نمی کنیم. ذهن فانی این باورهای غلط را طرح ریزی می کند ، سپس خودفریبی خود را احساس می کند و می بیند. همیشه از بدن یا ماده خود برگردید و تشخیص دهید که در باور ، این ذهن فانی است که همه این باورها است. کنترل مغناطیسی حیوانات برداشتن تمام احساس درد یا استرس از بدن است. بیماری را از بدن خارج کنید. تمام عملی است که وجود دارد و طبیعی است و خداوند در آن جا نمی تواند کمتر از هماهنگی و کامل باشد. (علوم و سلامتی 114: 12-17 ؛ 29-31)

این اعتقاد وجود دارد که اقشار فانی می توانند هم خوب و هم بد باشند. شر از هر نوع و ماهیتی نه قدرت و نه واقعیت دارد ، نه در جهان خیر بی نهایت. از این عقیده خلاص شوید که شر چیزی است که می توان آن را شفا داد یا از بین برد. سو رفتار ذهنی را در خودم ، در نقطه آگاهی انجام دهم. در درون خودم هستم که این باور را که شر در آگاهی هرکسی وجود دارد ، محو می کنم. واقعیت آگاه زنده که مانند من زندگی می کند ، این باور را از بین می برد که شر می تواند مانند آگاهی زندگی کند. انسان را فردی نگه دارید ، و با داشتن تمام آنچه خدا وجود دارد.

بخش 7

"عیسی ذهن دانش آموزان خود را خواند و گناهان آنها را دید اما اعتقاد نداشت که ذهن آنها است و این باعث بهبودی شد." (خانم ادی)

کار محافظتی

"اگر ما از طریق درک معنوی بودن داشته های خود کنترل نکنیم ، آنها با اعتقاد به مادی بودن آنها ، ما را کنترل خواهند کرد." (خانم ادی)

همه چیز عشق است و افکار نفرت و کینه زندگی نیستند ، زیرا آنها هیچ زندگی یا قدرت انگیزشی ندارند که بتوانند به من برسند یا به مقصد برسم.

مغناطیس حیوانات مخرب و سو رفتار ذهنی

دین مسیحی مسیحی تنها دینی است که از مغناطش حیوانات مخرب و سو رفتار ذهنی استفاده می کند. این حقیقت را جایگزین آگاهی فانی می کند ، این باور که انسان فانی است و شخصی است ، این حقیقت را دارد که انسان نامیرا و بی شخصیت است. چیزی در اینجا وجود دارد که انسان است و شخصی نیست. حقیقت در مورد خدا و انسان وارد آگاهی انسان شده است. یک شخصیت بازگشت انسان است. همه ادیان دیگر معتقدند که یک شخصیت یا فانی انسان است ، چیزی که باید تحقق یابد و خداگونه باشد. شخصیت فانی یک تصویر نادرست است. عیسی ثابت کرد که مرد در دسترس ، انسان الهی است. اما راهی که به نظر می رسید تصور ذهن جسمی از انسان بود. ماتریا مدیکا در تلاش است تا بدن را نجات دهد. من برای دیدن انسان الهی به مسیح یا ناجی در خودم احتیاج دارم. انسان فانی با الهی مشارکت ندارد. شخصیت فانی توهم است. اعتقادی که باید منحل شود ، نه اینکه به یک جاودانه تبدیل شود. انسان در حال حاضر جاودانه است. خود واقعی یا الوهیت ما درست در اینجا است ، و ما آن را انسانیت واقعی خود خواهیم دید.

مغناطیسی حیوانات نام خانوادگی همه چیزهای شیطانی است. شر در کل. اصطلاحات جادوگری حیوانات و سو رفتار ذهنی از فرهنگ لغت خارج شده اند ، توسط خانم ادی ساخته نشده است. دانش آموزان به ندرت از این اصطلاحات استفاده می کنند ، زیرا تصور می کنند چیزی مرموز است. کاتولیک رومی پنج یا شش بار توسط خانم ادی استفاده شد. مغناطیس حیوانات در هفت صفحه در علوم و سلامتی بحث شده است. سو رفتار ذهنی یک پاراگراف در صفحه 113: 21 آورده شده است.

اصطلاحات بسیاری با مترادف بودن حیوانات مترادف هستند: خطا ، شر ، باور غلط ، ادعا ، نفی ، تصور غلط ، اظهار نادرست. هنگام گفتگو با دانشجویان جوان باید مشخص باشیم. به بیمار کمک کنید تا بجای اعتقاد ، ببیند که توسط خدا اداره می شود. و این حقیقتی است که رایگان می کند. مغناطیسی حیوانات برعکس وارونه همه چیز در شعور الهی است. ما آن را با آگاهی خودمان اداره می کنیم. از نظر مسیحی ، مشاهده بیماری بیش از تجربه آن علمی نیست. وقتی دیگری را می بینم ، فقط خودم را می بینم ، باید همان چیزی باشد که می تواند آن را ببیند ، همان ذهن فانی است. یک شر و آن یکی فقط در اعتقاد.

دروغ در مورد بی نهایت خوب ، مغناطیسی حیوانات است. هرگز شخصاً به مغناطیسی حیوانات بپردازید این علم ، حقیقت ، مسیح زنده است که از مغناطش حیوانات استفاده می کند ، نه من شخصاً. درک این مسئله که خطای دیگران را برطرف می کند. ما نباید هیچ اشتباهی مرتکب شویم. با جایگزینی باورها با حقیقت ، ما پوشش ، حجاب را برای همه جهان برداشته و حجاب باور غلط را که واقعیت را در آنجا پنهان می کند ، نازک می کنیم. خطا را پیدا کنید که هیچ چیز نیست ، و فقط در این صورت است که آن را کنترل می کنیم.

این عقیده یا پیشنهادی را که احتمالاً می توانید خطایی را احساس کنید یا ببینید ، مدیریت کنید. آنچه شما دیده اید یا احساس کرده اید هرگز یک شرط نبوده است ، یک عکس. باور غلط را کنار بگذارید و بهبودی فوری است. اعتقاد کاذب وقتی یک بار اعتراف شود فقط یک باور است و نه یک وضعیت بدن ، خود را در هوشیاری ادامه می دهد و نمی تواند. هر چیز ناقص به ظاهر از قبل کامل است. اعتقاد غلط نمی تواند ما را از دانستن چیزهایی که واقعی هستند ، موجود واقعی ما ، در اینجا باز داشته باشد. بگذارید شروع به شادی کنیم. ما نمی توانیم چیزی را ببینیم و احساس کنیم جز آنچه در آگاهی ما است. (بازوی پژمرده زن.) اولین قدم او این بود که تصمیم گرفت دیگر به آن اعتراف نکند. بدن هرگز به ما نمی گوید که چه کاری باید انجام دهیم.

وحی بزرگی که خانم ادی آموزش داده ، غیر واقعی بودن زندگی و هوش در بدن بوده و هست. مترادف خداوند محدود نیست ، و نه زندگی در یک شخصیت. گناه ، بیماری و مرگ ، یک تصویر ذهنی فانی ذهنی ، بدن هیچ ارتباطی با آن ندارد. تمام خانواده اشتباهات ، توهمات فانی ، به عنوان واقعیت وجود ندارد ، اما تصاویر ذهن فانی ، تصور غلط است. یک حسن بیکران شامل شر ، استخوان شکسته ، یا هر چیز اشتباهی نیست (حتی یک ذره نقص ، عدم هماهنگی یا مادی بودن). ذهن ما اکنون خداست. اینکه خلاف آن را باور کنیم ، قصور ذهنی در ماست ، اگر آن را در خود یا دیگران ببینیم. عیسی می دانست که شر یک ظاهر یا احساس فریبنده است. خانم ادی فریبکاری شر را تا حدی که فوراً بهبود یافت ، درک کرد. او خدا را شناخت. خوب بی نهایت است. بیکنل یانگ به من (خانم ویلکوکس) در کالج متافیزیک گفت: "اگر باور داشته باشی که آنها می توانند بمیرند ، هرگز نمی توانی یک پرونده لاعلاج را درمان کنی." بگذارید الوهیت ما بشریت ما شود. تا حدی از طریق استدلال ، از طریق تأیید حقیقت و انکار خطا بهبود می یابند. خطای خاص باید با حقیقت خاص جبران شود. ذهن خود را حفظ کنید

از مبارزه و مقاومت در برابر شر.

سو رفتار ذهنی

این بدن نیست ، بلکه ذهنی است که ما از عهده آن برمی آییم. افراد معتقدند ذهن یک شخصیت مرکز یک نیروی فکری است و می تواند به دیگری آسیب برساند. همه چیز در شی است که ذهن فانی شخصیت می نامد. هیچ کس دیگری نمی تواند به ما آسیب برساند. ذهن یک شخص بر دیگری حکمرانی نمی کند و بر او تأثیر نمی گذارد. هیچ گونه انتقال اندیشه فانی وجود ندارد. هر كسی مسئول عقاید خود ، همه آشفتگی های جهان است ، یك باور ، اساساً فعالیت ذهنی غلط است. تصاویر ذهن فانی. هرگز یک خطا یا یک شر را نادیده نگیرید ، اما درک کنید که چرا شر نمی تواند وجود داشته باشد. یک قدرت قادر مطلق. تا زمانی که به آنها اعتقاد داشته باشیم شرایط غلطی داریم. خطا را می توان از بین برد ، زیرا در ذهن فانی ذهنی است. مهم: "واقعیت علمی مسیحی ، حسی غیر واقعی است." (علوم و سلامتی 353: 1) "بزرگترین اشتباه این است که مخالف شیعی بالاترین حق باشد." (علوم و سلامتی 368: 1) ذهن جسمی از ابتدا قاتل است. ذهن جسمی دروغ است و هیچ حقیقتی در آن نیست. هرگز در نظر گرفته نشده بود که ما باید بر شر غلبه کنیم.

شر همیشه غیرشخصی است ، بنابراین می توان در خود و دیگران غلبه کرد. فقط یک چیز وجود دارد که فکر می کند ، مگر اینکه خدا چیز نفرت انگیزی را فکر کند هیچ کس نمی تواند آن را فکر کند. با اشتباهات به عنوان اشتباه مقابله کنید ، اما نه شخصی ، مال من یا کسی. بر این باور غلبه کنید که بر هر غلبه ای می توان غلبه کرد. در آگاهی من یا هیچ آگاهی نمی توان شخصیت های ناعادلانه ای داشت. نه اشخاصی که فکر می کنند. فقط ذهن تأثیر می گذارد. فقط ذهن نفسانی در ما وجود دارد که می بیند این بسیاری از ذهن ها چه کاری انجام می دهند. اصلاح در خود ماست. (علوم و سلامتی 220: 18).

انسان فانی آنچه را در آگاهی خودش است می بیند ، اما آن را وارونه می بیند. هرگز اشخاص را اصلاح نکنید و یا شخصی خود را اصلاح نکنید. این حقیقت آگاهانه در ماست که می بیند باورهای غلط هیچ می شوند. حقیقت ، برتری و تمامیت خیر. (364: 15 من: مرد. 84) وقتی فکر می کنم برادرم از من متنفر است ، من برادر و خودم را بد قول می کنم. این دین مسیحی است ، درک این دین است که بهبود می یابد ، نه من شخصاً.

کاتولیک رومی

کاتولیک های رومی کسانی هستند که حس شخصی انسان و اشیا را پذیرفته اند. آنها دین خود را بر این حس شخصی انسان بنا نهاده اند. کاتولیک های روم فکر می کنند خدا روح است ، اما انسان از خدا جدا شده ، مادی و گناهکار است و باید فقط از طریق کلیسای کاتولیک روم نجات یابد.

دانشمندان مسیحی کسانی هستند که حس معنوی انسان و اشیا را پذیرفته اند. یگانگی خدا و انسان است. انسان نه شخصی بلکه فردی و کل است. کاتولیک رومی: تصور غلط تقریباً جهانی از انسان و کلیسا. علوم مسیحی: عملکرد صحیح کلیسا.

حس شخصی و کاتولیک رومی مترادف یکدیگر هستند. حالتهای مخالف تفکر. حقیقت شخصی شیطانی و غیر شخصی. ذهن نفسانی و ذهن جاودانه. کاتولیک رومی برای هر مورد باید رسیدگی شود. شیطان او را مقید کرده است.

در بیان خاص چیزی جز خدا وجود ندارد. حس شخصی همیشه غیرشخصی است. ذهن نفسانی بودن یک حس شخصی است. با فکر کردن از طرف شخصی ، هرگز نمی توان شرایط ناهماهنگ را از بین برد. منشأ آن شخص نیست ، بلکه برخلاف آنچه درست است ، فقط سو رفتار ذهنی در ذهن خودمان است.

به نظر می رسد حس شخصی ، کاتولیک رومی ، در آگاهی من وجود دارد. من می توانم اشیا یا شخص را با فردی من که در آن موجود است جایگزین کنم. همانطور که فهمیدم ، کاتولیک رومی یا حس شخصی نمی تواند آگاهی من باشد. خدا ذهن آنها و ذهن من است.

همه خطاها تصاویر ذهنی از ذهن فانی هستند. آن را از شخص دور کن این توهم است. نه شخصی که در امور کلیسا خطا می گذارد. ذهن کاملاً فانی ، به عنوان ذهن آنها و به عنوان ذهن ما. اما خدا تنها ذهن است.

حقیقت به آنچه در گامهای انسان تحت هر شرایطی لازم است ، به درستی سفارش خواهد داد. اجازه دهید ذهن همه موارد آزار دهنده در آگاهی ما را به درستی حذف کند. انسان توسط یک ذهن اداره می شود. شخصیت های ناتوان در عمل. تصاویر شخصیت برای زندگی به ما می رسند و ما تمام زندگی را که به آن می دهیم می بخشیم. ببینید که من طبق خدا و انسان زندگی می کنم و فکر می کنم. من این اعتقاد را دارم که ذهن شخصی وجود دارد.

بسیاری از صحبت های کاتولیک رومی فقط خرافات و جادوگری است. همه اقدامات عمل یک ذهن بینهایت است. کاتولیک رومی داشتن فعالیت یا قدرت غیرممکن است. همه قدرت یا عمل خدا یا ذهن است. مخالفت با تلاش درست نیست. مخالفت و رنج بردن از دیگران نیست.

حس شخصی خود از بین می رود. جنگ بین شخصیت و فردیت است.

ماتریا مدیکا

به طور خاص قوانین ماتریا مدیکا را کنترل کنید. همه باورها نه توسط .. بلکه توسط ذهن فانی شکل گرفته است. بازگشت قانون نیست. پزشکان ماده ماتریا مدیکا نمی سازند ، ذهن فانی مقصر است. پزشکان همان عقیده ما را دارند ، ذهن الهی. این مجموعه بزرگ اعتقادی شخصی نیست. باورهای اساسی ذهن فانی. قلب ، کبد و معده ایده های الهی هستند. همه باید از طریق نفوذ سلطه ذهن فانی به روشی علمی مسیحی آزاد شوند. پزشکان ، پرستاران و دانشمندان مسیحی هیچ وقت از قانون و نفوذ تنها قانون الهی مستثنی نیستند.

اندیشه صالح علم مسیحی در دانشمندان مسیحی حتی درباره پزشکان نیز قضاوت نمی کند. پزشکان طبقه بندی ذهن فانی را می پذیرند. اما در حقیقت هیچ بیماری در روح وجود ندارد. ما باید چنان پر از اندیشه صالح علم مسیحی باشیم که بتوانیم خطا را در نقطه آگاهی لغو کنیم. پزشکان ، پرستاران ، بیماران با خودمان خارجی نیستند. رستگاری ما از ماده مادیا پزشکی این است که پزشکان را شل کنیم. ذهن فانی را ببندید تا زمانی که دیگر به عنوان ماتریا مدیکا عمل نکند. ذهن ، همه چیز عالی قادر به انجام است.

کاتولیک رومی کاملاً یک احساس شخصی نسبت به انسان و یک مادی کلیسایی دارد. حس شخصی نمی تواند در آگاهی ما مسلط شود. همه بدقولی ها ذهنی است. هیچ نیرویی و حضوری غیر از خدا نیست.

التیامبخش

(علوم و سلامتی 493: 17) (علوم و سلامتی 253: 18-31)

گاهی اوقات بهبود در علوم مسیحی تقریباً به سطح ماتریا مدیکا کاهش می یابد. کسانی که به ماتریا مدیکا اعتقاد دارند دارو می خواهند و کسانی که دانشمندان مسیحی هستند درمان می خواهند. بدن جسمی هرگز نمی تواند مستقل از ذهن فانی بیمار باشد. بدن جسمی ، عقلی است که در بیان بیان می شود. (علوم و سلامتی 208: 25) هر کجا بیماری به نظر می رسد فقط فکر می شود. "خیلی زود ما نمی توانیم از بیماری در بدن برای یافتن بیماری در ذهن فانی ، و درمان آن ، در کار برای خدا استفاده کنیم. باید اندیشه بهتر و زندگی انسان پربارتر شود تا انرژی الهی آن را به سمت جلو و بالا ببرد. " (نوشتن متفرقه 343: 5) این ذهن مادی و فانی است که باید بهبود یابد. بهبود با ترمیم بدن حاصل نمی شود بلکه با بازیابی ذهن انسان از باور به درک حاصل می شود.

این حقیقت است ، مسیح زنده است که ذهن انسان را از خود خارج می کند. بهبود با درک یک بدن بیکران ، کاملاً ذهنی و معنوی ، همانطور که هست و انسان تجلی آن حاصل می شود. هنگام معالجه می بینم که کاملاً خوب هستم. این نقطه شروع من است ، خدا در آنجاست ، به طور خاص ذهن و بدن. از آنجا که این در واقع آگاهانه ذهن من است ، این درک باورهای وجود ذهن فانی را می بلعد. آنچه دیگری نامیده می شود فقط خود شخص است. همه در حال حاضر کامل هستند. کسانی که به نظر می رسد از نظر روحی یا جسمی ناهماهنگی دارند ، آنها معتقدند که به بهبودی احتیاج دارند ، اما به بهبودی احتیاج ندارند ، بلکه درک اینکه از قبل کامل هستند. آنچه واقعاً به آن نیاز داریم ، هیچ درمانی نیست ، بلکه بیداری برای این واقعیت است که ما موجودی تغییرناپذیر و دارای ماده روح هستیم.

ما باید بیدار شویم تا ببینیم که این واقعیت واقعی بودن اکنون را به عنوان واقعی بودن پذیرفته ایم. آن را در تفکر و زندگی واقعی بیان کنید. بهبودی با کامل کردن کسی یا چیزی حاصل نمی شود بلکه با دیدن کامل بودن وی حاصل می شود. "شفا" از نظر علمی یک کلمه صحیح نیست ، اما به دلیل فقدان واژه بهتر ، مجبور به استفاده از آن هستیم. این کلمه خوبی نیست ، بنابراین فکر خود را در مورد آن درست نگه دارید.

عیسی مفهوم واقعی انسان ، انسانی را که همیشه می دید ، انسانی شبیه به خدا و مانند او بود. او مردی بیمار ، مردی فانی را ندید. او واقعیتی را دید که در پس همه ظاهرها نهفته است. در این واقعیت او همه چیز حضور خداوند را دید ، و این باور بیماری را در آگاهی انسان بیمار از بین برد. خلاقیت های یک فرد بیمار کاملاً ذهنی است ، او آنها را با ذهن خود یا ذهن فانی می سازد. فقط با اعتقاد داشتن ، آنها هیچ چیز نیستند.

عیسی دید درستی داشت. او همه چیز را طبق حقیقت تفسیر کرد. عیسی همیشه با مرد کامل صحبت می کرد وقتی به او می گفت بلند شود و راه برود. او به یک مرد لنگ خطاب نمی کرد. در حالی که اطرافیان اعتقادات خود را می دیدند ، هرگز انسان را نمی دیدند.

او می دانست که تصاویر یا باورهای غلط چیزی نیستند. اما باید درک کنیم که آنها هیچ هستند. عیسی گفت ، "هیچ چیز به هیچ وجه به شما آسیب نمی رساند." (لوقا 10:19) دانستن اینکه همه اصطلاحات شر هیچ چیز نیست ، این چیزی است که مار را از بین می برد.

اگر دنیای دانشمندان مسیحی بخاطر روبرو شدن ماده از بین می برد ، می بینیم که همه مشکلات اجتماعی ، اقتصادی و صنعتی متوقف شده اند. حتی مرگ نیز از آگاهی انسان محو خواهد شد. در فصل 9 لوقا ، عیسی به شاگردان خود قدرت تسلط بر همه عقاید شیطانی را داد. شفا یکی از نیازهای اصلی پیروان او بود. وقتی ما به طور فعال و آگاهانه به شخصیت الهی تبدیل شدیم ، مانند او عمل خواهیم کرد. جنبش علوم مسیحی بر اساس شفابخشی مسیحی بنیان نهاده شده است. شفابخشی کاملاً ذهنی و معنوی است. (علوم و سلامتی 11: 9) "ترمیم جسمی ..." علوم مسیحی شفابخش معنوی است و اثر ظاهری آن در بدن جسمی و در شخصیت تغییر یافته دیده می شود. بدن انسان نیازی به بهبودی ندارد ، اما باید روان را تنظیم کرد تا مشکل برطرف شود. دو حالت بهبودی:

1. بهبود معنوی: از طریق عشق انجام می شود. عشق به هیچ بدی فکر نمی کند. عشق دوگانه نیست. هنگام شفابخشی از طریق عشق ، چیزی برای بهبودی نخواهیم داشت.

2. شفابخشی متافیزیکی: درجه خوبی را که از من برخوردار است ، می گیرد و اجازه می دهد تا با اعتقاد متناظر ، اعتقادات خود را از بین ببرد یا خنثی کند. با انکار خطا و تأیید حقیقت ، اندیشه انسان معنوی می شود. "در فکر انسان قدرت معنوی کافی برای شفای بیماران یا گناهکاران وجود ندارد. از طریق انرژی های الهی به تنهایی باید یا از خود خارج شد و به خدا رفت تا جایی که شعور او انعکاس الهی است ، یا باید از طریق استدلال و آگاهی انسانی از شر و خیر بر شر غلبه کند. " (نوشتن متفرقه 352: 21)

خانم ادی در کارهای منتشر شده خود ، هر مرحله از ذهن فانی را برای ما اداره کرده است ، واقعاً فقط در یک فصل "علم علوم مسیحی". گاهی اوقات تجزیه و تحلیل خطا لازم است. اما هر چند بار که خطا را تکرار کنیم ، بهتر است. پذیرش خطا باعث ایجاد تصویر در حال انجام می شود. پذیرش وجود خطا در این مسئله وجود دارد. اعتراف در آنجا چیزی غیر از خدا وجود دارد ، زمانی که یک شخص یا کانال برای داشتن آن وجود داشت.

هنگام تجزیه و تحلیل خطا ، رد ادعای نادرست است. در تجزیه و تحلیل خطا ، گاهی اوقات خطاهای بزرگی از شخصیت مشخص می شود. این فقط کشف این چیزها به عنوان هیچ است. کشف فقط برای ناپدید شدن ، باید انکار شود زیرا درد رد می شود. تأخیر در بهبودی اغلب به دلیل نقص در بیمار است که وی از روی ناآگاهی یا لجاجت خود را حفظ کرده است. نه شخصاً ، بلکه ناآگاهانه. اما برای دستیابی به هماهنگی باید بر نادانی غلبه کرد. همه این خطاها فقط باورهای غلط است. نگذارید آنها را بسازیم. آنها نمی توانند ما را مقید کنند زیرا از ویژگی های خدا یا ذهن نیستند. اما باید دیده شود و اثبات شود هیچ. باورمان نمی شود. برای خود عذری نگذاریم و چیزهای مالی نپذیریم و بیمار را متهم کنیم. خطاهای ذهن فانی را هرگز شخصی نکنید. "خطای اصلی یا ترس حاکم را برطرف کنید." (علوم و سلامتی 377: 20) برای کمک به بیمار ، پرتو باید از چشم پزشک خارج شود. اگر بیمار موفق به بهبودی نشد ، آن را یک خطا ببینید و درست نیست. هنگامی که بیمار به سرعت بهبود نمی یابد ، یکی از این دو دلیل وجود دارد ، یا برخی از گناهان درب منزل است و یا برخی از قوانین جهانی اعتقاد به کار گرفته نشده است.

معمولاً دومی است ، بنابراین او را شل کنید.

زندگی آگاهانه قاعده همه اعمال یا قانون است. نگرش پزشک بسیار مهم است. هرگز شخصی سازی نکنید. عشق آزاد کننده است. عشق به هیچ بدی فکر نمی کند. تفکر یا صحبت درباره هر نوع خطایی از نظر متافیزیکی نادرست است. بنابراین هرگز یک خطا را باور نکنید یا اینکه سو رفتار ذهنی یک واقعیت است. شر به هر شکل هرگز در اندیشه خود ما نیست. ذهن فانی مقصر است. ذهن فانی اصلاً ذهن نیست. اصطلاحاً فکر غلط فکر کردن اصلاً نیست ، بلکه تفکر درست در برگشت است.

ذهن واحد هوش بی نهایت است. هوش شیطانی اعتقادی است که نیازمند توجه ما به عدم دیدن آن است. ذهن فانی مرد نیرومندی است که باید مقید باشد. حقیقت یک هوشیاری در ما است. قدرت درک ، مسیح در ماست و این خطا را از بین می برد. ذهن فانی با رضایت خودش باید تسلیم حقیقت شود.

پزشک علوم مسیحی

یک پزشک علوم مسیحی حضور خداست. بیمار حضور خداست.

خود خدا در اینجا متجلی است. هیچ کانال و رسانه ای برای بیان خدا وجود ندارد. کلمه "کانال" ممکن است به معنی جدایی باشد. پزشک و بیمار خود خدا هستند ، در همه جا حضور دارند. یک تمرین کننده یک فرشته واقعی از نور است. اجتناب ناپذیر است که همه ما همیشه تمرین کنیم.

تمرین پزشک کیفیت تفکر ، شعور ، یعنی آنچه در جریان است است. تمایل یک تمرین کننده برای انجام کار خوب کافی نیست ، باید توانایی ، هرگز شخصی بودن ، حضور خدا باشد. این توانایی مطابق با مسیح درون او خواهد بود ، نه از جانب خودش ، بلکه از خداوند حاضر. به نظر می رسد درک پزشک واقعیت بیمار وی است. تمایل به انجام کار خیر اغلب او را از انجام آن کار خوب بازمی دارد ، او بشر را از خدا جدا می کند ، چیزی که نیاز به درمان دارد و او مجرای ایجاد خیر است.

اگر تمرین کننده به جای تمایل ، درک داشته باشد ، کمال تمام شده را می بیند ، خلقت را تمام شده. منبع اندیشه او باید آگاهانه در ذهن الهی باشد. اندیشه واقعی همیشه پیشنهادهای باورهای غلط را رد می کند. این به طور معمول به حقیقت فکر می کند. به عنوان یک پسر خدا ، کار درمانی را با بیمار از قبل کامل شروع کنید. ماهیت معنوی هر بیمار به اصطلاح را حفظ کنید. ماهیت معنوی هر آنچه در محدوده آگاهی اوست را حفظ کنید. این را بفهمید که خدا آنجاست. خطا را به عنوان خطا تشخیص دهید ، نه به عنوان چیزی. ذهن الهی ذهن خودش است. بعضی اوقات تمرین کنندگان بدنبال نتیجه و نشانه می گردند. نتایج در حال حاضر ، قبل از شروع درمان او است. وقتی می دانیم نتایج از قبل وجود دارد ، بهترین نتیجه را می گیریم. یک پزشک فکر خود را به بیمار نمی فرستد ، تا ذهن بیمار را تغییر دهد یا بدنش را بهبود بخشد. اما درست در اینجا ، در آگاهی خودش ، می داند چه چیزی در آنجا وجود دارد. وظیفه یک تمرین دهنده شناخت حقیقت است. او ذهن الهی را ذهن خود قرار داده و همه را شامل می شود. هرگز بیمار را سرزنش نکنید. تمام آنچه بیمار به نظر می رسد انجام می دهد شر غیر شخصی است ، نه بیمار. اگر ما آن را به عنوان بیمار ببینیم ، این قصور ذهنی است. به نظر می رسد ذهن فانی ، شر ، که ذهن بیمار است ، به عنوان بد قضائی و منشأ آن در بیمار ، اداره شود. این همیشه انکار حقایق ذهن فجیع حقیقت است. آنچه بیمار دارد آنچه هست وجود دارد و در همانجا نیز هست. خداوند. ذهن فانی یک ذره قدرت یا حضور ندارد.

بیماران

یک بیمار سهم بزرگی در بهبودی دارد. مطیع بودن ، مطالعه کردن و پایبندی به حقیقتی که به او داده شده است. هرگز اجازه ندهید سو رفتار ذهنی مسلط باشد. اگر به نظر می رسد بیمار واقعاً رنج می برد ، زیاد به او احتیاج نداشته باشید یا زیاد صحبت کنید. اما واقعیت را حفظ کنید. انسان فردی در وحدت با ذهن الهی است. درک یگانگی وجود نیاز به بهبودی را منتفی می کند. بنابراین فقط ذهن الهی در اینجا وجود دارد که همه را می بیند و همه را می داند ، هیچ تمرین کننده یا بیمار حاضر نیست. یک موجود فراگیر همه است. بیمار نیاز دارد بینایی خود را از باور به حقیقت بازگرداند. خانم ادی گفت ، "به بیماران بیاموزید که مریض بودن را دوست نداشته باشند."

دستورالعمل کلاس بزرگترین رویداد در تجربه انسانی ما است. (خانم ویلکاکس)

بخش 8

تظاهرات شواهد عینی است. بالاترین جلوه انسانی شواهد عینی است. بالاترین بیان قابل مشاهده از آنچه می توانیم انسانی بدانیم. (وحدت خوب ، صفحه 11) ما بر اساس درجه نشان می دهیم. ما شواهد عینی خود را داریم زیرا درک می کنیم. ما باید فکر خود را معنوی کنیم تا بدانیم همه چیز در اینجا است. ما کاتولیک رومی را ملاقات می کنیم ، هرگز در شخص دیگری یا در یک کلیسای مادی ، اما در تفکر خود ، هیچ جای دیگری. خدا همه چیز هر فرد است. او همه جا خودش را بیان می کند. این تصاویر ذهنی فانی به ما می آیند تا به آنها حیات بخشند ، اما خدا همه چیز هست. هر حس شخصی ، کاتولیک رومی است. همیشه آنچه ذهن الهی به ما می گوید انجام دهید ، ما خدا را اداره می کنیم ، بیانگر برنامه الهی است. در واقع هیچ حسی از شخص وجود ندارد. این فقط یک تصویر ، یک تصویر ، کاریکاتور است. ما باید آن را به عنوان ذهن الهی در اینجا ببینیم ، درست در اینجا ، آن را می بیند. این به ما بستگی داره. ذهن الهی در همه جا حضور دارد. ذهن الهی واقعیت است.

پسر ولخرج

، چیزی که رضایت بخش نیست ، اعتقاد بسیاری در ذهن است. خانه پدر ، شعور الهی ، پادشاهی بهشت ​​درون ما. او به خودش آمد ، خود را یافت ، نه با رفتن به جایی ، اما خود را در فکر فرو برد ، بیدار شد و خود را پیدا کرد. داشتن دید صحیح نسبت به خودش ، زندگی در حد واقعی. اکنون هیچ کس از ما فانی نبوده و نبوده است. ما فرد را از یک فانی به یک فناناپذیر تبدیل نمی کنیم. اما فرد را از اعتقاد تا درک بیدار کنید و گواهی بر این حقیقت که ما اکنون نامیرا هستیم قرار دهید.

خود واقعی ما تنها خود من است. تصویر دروغین اصلاً خود نیست. تصویر غلط ، خود دیگری ایجاد نمی کند. دروغ باور غلط را به حقیقت وجود تبدیل کنید. اما انگار دروغ چیزی بوده با آن مبارزه نکنید. فریب کاری نیست. به نظر می رسد که به نظر می رسد فرد برای چیزهای بیشتری تلاش می کند ، اما شخص واقعاً بدنبال وجود واقعی او است ، احساس بالاتر از زندگی و خدا. ذات او ، ذات فرد ، با ذهن بیکران من-خدا-بی حد و مرز یکی است. انسان فردی به همان اندازه که خدا فراگیر است همه کاره است. این یکپارچگی ذهن ، فراوانی را بیمه می کند. این از بیرون نیست ، بلکه از درون است. در آگاهی خداوند فراگیر ذهن ماست.

مفهوم انسان نمادها یا چهره های واقعی است. "اما من ، وقتی بیدار می شوم ، از مثل تو راضی خواهم شد." (ص 17:15) الوهیت ما قابل درک است. دیر یا زود انسان را خواهیم شناخت. در ما و به عنوان ما. یک فرد خانواده ، اقوام و دوستان خود را دوست دارد و آنها خود او هستند. او عاشق همه چیزهایی است که خودش یا جهان واحد را تشکیل می دهد. جهانی. همه موجودات زنده از آزادی لذت می برند. هر فردی آزاد و بدون محدودیت است. او عاشق جاودانگی است. خدا یا زندگی تمام زندگی را در درون خود دارد. زندگی انسان خداست ، در انسان به عنوان انسان زندگی می کند. انسان نمی تواند بیماری ، گناه و مرگ را به نمایش بگذارد.

حقیقت در درون خود دانه ای دارد که بزرگ می شود و به خوبی تبدیل می شود. خدای جهانی همه چیز است. علم مسیحی بزرگترین چیزی است که احتمالاً می تواند به یک انسان برسد. و این به عنوان مسیحی که در آگاهی ما ظاهر می شود به ما رسیده است. ظاهر حقیقت همان مسیحی است که در درون ما وجود دارد. نگرش ما باید قدردانی و سکوت مقدس نسبت به این حقیقت یا حضور فرشته باشد ، خداوند به عنوان انسانیت واقعی ما به نظر می رسد ، یک امر مقدس و شگفت انگیز است که می توانیم با خدا صحبت کنیم و با او ارتباط داشته باشیم. این درک یا مسیح در درون ماست.

هرگز از علوم مسیحی صحبت نکنید. بحث فقط مفهوم ما از علم مسیحی است. آن را زندگی کنید و آن را نشان دهید.

1908: خانم ویلکوکس با خانم ادی زندگی می کرد. کریستین ساینس هرگز در خانواده اش صحبت نشد اما او انتظار داشت همه آنها زندگی کنند و آن را به نمایش بگذارند. کتابهای خود را بردارید و با خدا صحبت کنید. خلاصه مطالعه و عمل علمی مسیحی. درس روزانه به اندازه غذا ضروری است.

بخشها:

1. بیان مطلق حقیقت ، واقعیت معنوی.

2. (و گاهی اوقات 3.) باور ذهن فانی را درباره این موضوع کشف می کند.

بعدی ها موضوع را روشن و رسیدگی کنید. آخر. موضوع را جمع بندی و خلاصه می کند.

وحدت خیر ، شاهکار خانم ادی. نوشته های متفرقه بسیار مهم است.

ذهن الهی ، خدایا. ذهن بی نهایت و تنها.

ذهن فانی ، آن چیزی که هیچ موجودی ندارد. نادانی ، یا نداشتن ذهن ، کاملاً خارج از خود تحصیل کرده است. نمی تواند خودش را از خودش تربیت کند. هوش این کار را می کند.

ذهن انسان تا حدودی روشنگری دارد. در حالات و مراحل بهبود اعتقاد است. یک تجربه انتقالی. حالتی ذهنی که عنصر خوب روی آن بزرگتر شود. در فعالیتهای کلیسا صلح جو باشید. همه آنجا هستند

خدا ، همان جا ، نه مصالح ظاهری.

عرضه

خدا یا ذهن چیزهای مادی ما یا چیزهای آگاهانه ما را نمی دهد ، اما ذهن ایده های معنوی به ما می دهد و این ایده ها برای ما شناخته شده اند ، هنوز از نظر مادی یا انسانی چیزی نیستند که ما آن را خیر انسان می نامیم. عقاید معنوی به عنوان چیزهای مادی به نظر ما می رسند زیرا ذهن انسان به اندازه کافی معنوی نیست که بتواند چیزها را همانطور که هست درک کند. همه چیزهای خوبی که ما داریم یا آرزو می کنیم اکنون واقعیت های معنوی است که از طریق ذهن ذهن فانی ظاهر می شود. و ما باید درک کنیم که بالاترین مفهوم انسانی ما از این چیزها ، واقعیت موجود است. و از آنجا که همه چیز واقعیتی است که در دسترس است ، همه چیز نمی تواند ناپدید شود ، از بین برود ، یا غایب باشد ، یا کاهش یابد. اما ما با توجه به درجات بالاتر و واقعی درک و درک موجودیت ، چیزها را در عبارات بالاتر و واقعی تشخیص می دهیم. مواهب خدا به عنوان ایده های معنوی ، همیشه با وضعیت فعلی ما روبرو هستند ، زیرا حسنات خدا همیشه برای ما به گونه ای قابل لمس و عملی است که برای شرایط فوری روزمره ما قابل لمس و عملی است.

هر یک از ما مستحق نگهداری مشروع و کافی است ، زیرا هر یک از ما پادشاهی خدا یا پادشاهی حسن را در آگاهی خود دارد. همانطور که جستجو می کنیم ، این پادشاهی واقعیت ها را در آگاهی خودمان پیدا خواهیم کرد ، آگاهی که اکنون داریم. و ما هرگز هیچ آگاهی دیگری جز هوشیاری بخشیده به خدا که اکنون داریم ، نخواهیم داشت. و این واقعیت ها در سطح درک فعلی ما به عنوان بالاترین خوبی که می توانیم درک کنیم ظاهر می شوند. خدا بیشتر از آنچه بخواهیم یا فکر کنیم برای ما انجام می دهد. و او راهها و وسایلی را تعیین کرده است که از طریق آنها عنایت بخشنده خود به نظر ما می رسد. این راهها و روشها از نظر انسانی به عنوان راهها و روشهای انسانی در نظر ما ظاهر می شود. هنگامی که به درستی مشاهده و درک شود ، فقط راهها و روشهای خداوند وجود دارد که ایده یا انسان می تواند به طور فعال و بطور مشخص ، وجوه فراوان خیر را بیان کند.

این واقعیت بزرگ وجود در ذهن فانی جعل می شود ، زیرا این پیشنهاد تهاجمی است که همه انسانها از یکدیگر جدا شده اند و حکومت خدا و کنترل همه بشریت را غصب می کنند.

وقتی هرگونه بیان ذهن الهی در آگاهی من ظاهر می شود ، این عبارت آگاهی من است و ذهن الهی است که آگاهانه وجود دارد. این چیزی خارجی و جدا از من نیست ، و نیست و نمی تواند توسط دیگری اداره و کنترل شود.

همه راه ها و روش ها فعالیت الهی است. انسان راه و روش خود را به وجود نمی آورد ، بلکه انسان به عنوان ایده یا تأمل ، آگاهانه راه ها و وسایلی را که فعالیت الهی است تکرار می کند.

از آنجا که خدا منشأ یا منشأ همه چیز است و انسان منعکس کننده خداست ، بنابراین همه راهها و روشهای به اصطلاح انسانی با راهها و روشهای خدا مطابقت دارد و یکی است ، و همه شعورها با آنها همزمان است و یکسان است. زیرا ، آگاهی واحد و بنابراین نمی تواند با آن تداخل کند. مهم نیست که این نبرد برای داشتن شخصی مکان و قدرت و چیزها به سختی انجام می شود ، به یاد داشته باشیم که درگیری همیشه در درون خود شخص است.

این تعارض ذهنی همچنین از این اعتقاد ناشی می شود که دو مجموعه خوب و جداگانه وجود دارد ، یکی معنوی و دیگری ماده. وقتی درک کنیم که خوب به عنوان واقعیت ، و مفهوم انسانی از خیر ، یک حسن است ، پس انسان خود را در اختیار همه خوبی ها می یابد.

این درگیری ذهنی همچنین از همین اعتقاد سرسختانه حاصل می شود که خیرات انسان از خودش جدا و بیرونی است. اما ما می دانیم که همه خوبی ها آگاهی خود فرد از خوب است و فقط باید تفسیر صحیح شود. به نظر می رسد همه ما با اعتقادات چنان مقید هستیم که از وفور نیکی خود جدا شده ایم. خانم ادی می گوید: "فانی ها روزی آزادی خود را به نام خدای متعال ابراز می کنند." (علوم و سلامتی 228: 14) و هر چه بیشتر آزادی خود را به نام خداوند متعال ابراز می کنیم ، نیکی خود را بدون زحمت و زحمت و محدودیت در دسترس خواهیم یافت. ما درک بالاتری از آنچه "زندگی خود را تأمین می کنیم" خواهیم داشت. ما قادر خواهیم بود عرضه خود را به سادگی با رسیدن به آگاهی معنوی وجود نشان دهیم.

بهشت یک حالت هوشیاری واقعی است که در آن همه چیز خوب است ، و اگر ما ، مانند پسر ولگرد ، به کمال آگاهی برگردیم ، باید ظهور کنیم و به خود بیاییم و ببینیم و ثابت کنیم که از قبل آن حالت کامل و کامل هستیم آگاهی

در استفاده از این حقیقت در مورد مشکلات ظاهری تجربه روزمره ، درک و تحقق تفسیرهای صحیح "زمان" و "مکان" و "شخصیت" بسیار مفید است.

بگذارید "زمان" را در نظر بگیریم. فرد اغلب احساس می کند که هفته آینده یا سال آینده چیزهای بیشتری نسبت به امروز خواهد داشت. این آسان است که تصور کنیم ممکن است در آینده فراوانی از کالاها به وجود بیاید ، اما درک این واقعیت که اکنون کالا در دست است بسیار دشوار است. اما اگر بتوانم کالای خاصی را هفته آینده یا سال آینده دریافت کنم ، هزار سال است که همان کالای دریافتی را دریافت می کنم.

ابدیت اینجا و نزدیک است ، "همان دیروز ، و امروز ، و برای همیشه". آنچه روز ، ماه ، سال نامیده می شود ، صرفاً مفهوم انسانی از ابدیت غیرقابل تقسیم است. از نظر حواس مادی ما "زمان" داریم ، اما باید حس "زمان" را با درک بالاتر از ابدیت از دست بدهیم.

سپس "مکان". به نظر می رسد که فراوانی بیشتر کالا به مکان یا مکان بستگی دارد. و گرچه به نظر می رسد مکان یا مکان با قدم های انسانی ما همراه باشد ، لازم است تفسیر صحیح "مکان" یا اصطلاحاً ذهن فانی شما را گول بزند. مکان ، مانند زمان ، باور غلط در جداسازی یا تقسیم بینهایت است ، اما بی نهایت را نمی توان تقسیم کرد. هرچه در مکان ما باشد به همین ترتیب در مکان دیگری قرار دارد زیرا آنجا یا اینجا یا همه جا است.

و آخرین ، "شخصیت". ما باید اعتقاد نداشتن این باور را که خوب بودن ما به شخصیت بستگی دارد ، ببینیم و دریابیم که اثبات حسن فرد به شخص دیگری بستگی ندارد. در مراحل اولیه رشد ما اغلب احساس می کنیم که باید با دوستان خاص یا افرادی که در راه سعادت و سعادت به ما کمک می کنند ، ملاقات کنیم و به نظر می رسد این قدم های لازم در این زمان باشد. اما اساساً ما در جهت نادرستی هستیم. ما از تفسیر درست تمرین نمی کنیم. ما بیشتر به خارج نگاه می کنیم تا درون.

با نگاه به درون ، همیشه می بینیم که وجودی وجود دارد. و او می بیند که او و هر فردی این است که یک موجود ، توسط ذهن در ارتباط ، همبستگی و ارتباط متقابل صحیح با هر فرد دیگر نگه داشته می شود. او خودش را همه انسانها یا همان مسیح واحد می داند و می فهمد. وقتی او آنچه را دیگران می خواند می بیند ، فقط خود و همه دیگران را یک انسان می بیند ، که توسط یک ذهن اداره می شود و همه دارای همه هستند.

ما باید بینش داشته باشیم و باید دید خود را تمرین دهیم تا بتوانیم عرضه را نشان دهیم.

حقیقت غیر شخصی خداست؛ وقتی به خدا فکر می کنید ، خدا را به عنوان حقیقت فکر کنید ، به این حقیقت فکر کنید که خدا یا ذهن است. خدا یا حقیقت ذهن فردی است. خدا یا حقیقت منیت فردی ، اصل الهی فردی ، موجود فردی است (سرمایه .) ذهن درست شما خداست. تنها مردی که شما همیشه خواهید بود. و این ذهن و هوش با هم در یک وحدت و برای همیشه ادامه می یابد.

حقیقت را شناختن حقیقت بودن است. ما حقیقت را اعلام می کنیم که ممکن است ماهیت واقعی و موجودیت خود را حقیقت پیدا کنیم.

اعلام كمالات فرد حقيقت است ، اما اين بيانيه به هيچ وجه به شرايط مرگباري كه فرد در آن قرار دارد اشاره ندارد. این اعلام حقیقت به خودخواهی واقعی فرد اشاره دارد که خداوند پدرش است.

دستورالعملی که حقیقت است ، پیامی الهی برای انسان است. حقیقت در افشاگری خود خدا یا ذهن است. حقیقت ، خود خداست. حقیقت "من" هر فرد است.

در حالی که روش تفکر علمی ما فرد را قادر می سازد ببیند چه چیزی در حال حاضر کامل است ، اما این تفکر یا تفکر نیست که ما را کامل می کند. نه دانستن حقیقت ، حقیقت خودش است و کمال است. حقیقت دانستن حقیقت ، حقیقت بودن است.

کمال و هماهنگی ، سلامتی و تأمین فردی فرد از طریق هیچ یک از روشهای تفکر ایجاد یا کسب نمی شود. قطعا نه! اما از طریق تفکر علمی ، ما خود را در حال حاضر کامل می یابیم ، کمالی که خیر خوب ، هماهنگی ، سلامتی ، تأمین ، اینجا و اکنون را در بر می گیرد.

دستورالعملی که حقیقت است ذهن انسان را تربیت می کند تا همانطور که در واقعیت مشاهده می شود ، آنگونه که باید مشاهده شود. حقیقت زندگی ماست ، ذهن ماست.

تفکر علمی ما را قادر می سازد تا بدانیم که ایده الهی یا چیزی که در بهشت ​​است همان چیزی است که در روی زمین وجود دارد. یعنی کمال ، هماهنگی ، سلامتی ، بینایی ، شنوایی و تأمین ما که واقعیت هایی در غیب یا بهشت ​​هستند ، همان هماهنگی ، سلامتی ، بینایی ، شنوایی ، تأمین است که در وجود زمینی خود تجربه می کنیم. این واقعیت هایی که در ذهن یا بهشت ​​وجود دارند به عنوان تجارب انسانی ما در زمین بیان می شوند. اگر این واقعیت ها در بهشت ​​وجود داشته باشد ، لازم نیست که با وجود تفکر در وجود انسان وارد شده و یا به زمین بیایند. زمین بیان بهشت ​​است ، بنابراین آنچه در وجود انسان است بیانگر واقعیت است. آنها یک چیز واحد هستند.

آیا حقیقت غیر شخصی ، "من هستم" هر یک از ما نمی گوید ، آیا من آسمان و زمین را پر نمی کنم؟ آیا من در زمین مانند آسمان بیان نمی شوم؟ آیا عبارات قابل مشاهده ذهن و ذهن یکسان نیستند؟ آنچه ما تجربیات روزمره خود می نامیم همه منبع آن در بهشت ​​است. سلامتی ، هماهنگی ، خوشبختی و تأمین ما همیشه در خدا ، ذهن خود یا موجود خودمان ماندگار هستند و در زندگی روزمره تحقق می یابند. در واقعیت فراگیر هیچ شر ی وجود ندارد ، زیرا "تاریکی و نور (مفهوم انسانی واقعیت) هر دو با تو یکسان هستند." (مزامیر 139: 12)

همه خوبی های انسان و خوبی هایی که واقعیت است ، یک چیز خوب است. مفهوم انسانی ما از خیر ، به نسبت درک ما از این واقعیت معنوی ، که یکی از خوبی های انسانی ماست ، یک حسن را تقریب می بخشد. "ما را قادر سازد که مانند زمین و آسمان بدانیم." (علوم و سلامتی 17: 2) تفکر علمی ، یا دانستن حقیقت ، خود تجربه است که برای درک ما ممکن است به عنوان یک کل مطلوب ، اشتغال مطلوب به نظر برسد. انسان فردی ، ایده خدا یا ذهن بودن از خود ، به همان اندازه کامل ، فعال و به اندازه خدا ، ذهن او کار می کند. پس بگذارید به صورت جداگانه فکر کنیم و رفتار کنیم ، مثل اینکه همان چیزی که هستیم هستیم.

مغناطیس حیوانات

مهم نیست که این شرایط ناهماهنگ چه بزرگ و چه کوچک ، وحشتناک یا صرفاً آزار دهنده باشد ، دلیل آن فقط اعتقاد ما به آن یا مغناطیس حیوانات است.

وقتی می فهمیم که همه انواع و مراحل شیطانی ، صرف نظر از اینکه چه تجربه ای باشد ، فقط مغناطیس حیوانات یا اعتقاد کاذب است ، ما نمی توانیم در بند باشیم وقتی غیرممکن بودن و فقدان باور غلط را درک کنیم ، نمی توانیم در بند باشیم.

ما مجبور نیستیم که از یک بیماری یا یک تجربه ناهماهنگ صرف نظر کنیم ، اما باید این باور را که ممکن است بیماری یا تجربه ناهماهنگی وجود داشته باشد ، کنار بگذاریم. همین که دروغ دروغ شناخته شود ، قدرت و موجودیتی ندارد. هر چقدر هم که به نظر می رسد جالوت بزرگ باشد ، شناخت تمامیت خدا و نبودن هیچ قدرتی جدا از او ، همه چیزهایی است که برای از بین بردن باورهای نادرست یا مغناطش حیوانات لازم است.

مغناطیس حیوانات غیر شخصی

مغناطیس حیوانات نمی تواند به طور مستقیم یا به تنهایی عمل کند. این به پشتیبانی نیاز دارد و با اعتقاد کسی به آن وجود دارد و ادامه می یابد. مغناطش حیوانات باید همیشه کانال یا کسی را پیدا کند که به آن اعتقاد داشته باشد تا بتواند وجود داشته باشد.

اما شخصی که به خطا یا مغناطیس حیوان اعتقاد دارد ، هرگز مبدع خطا نیست. خطا از ذهن فانی نشات می گیرد ، بنابراین همه خطاها غیر شخصی هستند. باید ادعا کرد که خطا شخصی است و در نتیجه شخصی را که به نظر می رسد ادعا در آن عمل می کند آزاد کند.

یک دانشجوی علوم مسیحی تلاش می کند تا آن ارتفاع معنوی را بدست آورد و حفظ کند که استاد هنگام گفت: "زیرا شاهزاده این دنیا می آید و در من چیزی ندارد." (یوحنا 14:30) حقیقت بینهایت هیچ خلاف و شر ی را نمی پذیرد ، و ما باید از نظر ذهنی ، سریع و مداوم با شر مخالفت کنیم ، هر زمان که خود را برای پذیرش نشان داد.

وقتی علم مسیحی برای خانم ادی آشکار شد ، او دید که شر یک وضعیت کوری ذهنی است ، مسخره ای ناشی از تفکر ذهن فانی. او دید که این نابینایی ذهنی امری جدی است زیرا انسان را قادر به تشخیص درست نمی کند ، در مورد آنچه واقعی و غیر واقعی است ، و انسان را از دیدن ضرورت توسل به ذهن الهی برای ایجاد نابودی نابینا می کند. از آنچه که انسان را فریب می دهد تا به حس محدود و انسانی از خودش بچسبد ، زیرا معتقد است که آن حس وجود واقعی است.

تعالیم علوم مسیحی اندیشه را به ماهیت واقعی بیکران بیدار می کند و این ما را قادر می سازد تا تلاش کنیم تا هیچ چیز ، هر آنچه ادعای وجود دارد غیر از خدا است ، یا غیر از حقیقت و خوب است ، نبینیم.

شر و عملکرد ظاهری آن فقط کسانی را تحت تأثیر قرار می دهد که نسبت به غیر واقعی بودن آن بی اطلاع هستند. به این دلیل است که انسان از این واقعیت که شر فقط اعتقاد است ، بی اطلاع است و بر او تأثیر می گذارد. او هرگز نمی تواند این واقعیت را که خانم ادی به ما نشان داده و به ما ثابت کرده است که شیطان فقط یک باور نادرست است ، به اندازه کافی درک کند.

وقتی دنیا از کار شگفت انگیزی که خانم ادی در کشف همه بدی ها به عنوان مغناطیس حیوانات یا اعتقادات غلط انجام داده است ، قدردانی خواهد کرد ، رشد معنوی زیادی برای بشر خواهد داشت.

انسان و بدن

یک چیز وجود دارد که ما از آن آگاه هستیم و برای ما مهم است و باید همیشه آن را در تصویر واقعی خود آگاه کنیم. این چیز مهم انسان یا بدن است. و هر یک از ما انسان یا بدن هستیم.

اصطلاحات انسان یا بدن اصطلاحات مترادف هستند. رابطه آنها با خدا یا ذهن یکسان است ، از این نظر که ذهن را بیان می کنند. بیان کامل ذهن ، به عنوان همه ایده ها ، انسان است یا بدن ذهن. ذهن و انسان یک موجود هستند ، یا ذهن و بدن یک موجود است. انسان یا بدن شاهد این است که خدایی وجود دارد. انسان یا بدن خدا را به نمایش می گذارد یا به نمایش می گذارد. یک بدن بینهایت وجود دارد و آن بدن انسان است ، یا بدن شما اکنون هستید ، مهم نیست که چه اعتقادات غلطی نسبت به آن دارید. یک بدن معنوی وجود دارد و آن بدن شما هستید.

علمی است که اعلام کنیم انسان از نقطه نظر بدن وجود دارد ، انسان بدن است. نفوذ در این مکان که به نظر می رسد باور نادرست انسان یا بدن وجود دارد ، در این مکان است ، اما محدود به آن نیست ، تنها انسان یا بدن موجود است. ذهن ، به صورت انسان یا بدن بیان می شود ، این مکان را پر می کند. اگر این درست نبود ، هیچ اعتقادی غلطی در مورد آنها وجود نداشت.

این صحیح است که اعلام شود من ، منظور این مرد یا بدن در اینجا ، روحانی هستم ، اگر وقتی می گویید "این مرد یا بدن" منظور شما تنها مرد یا بدن در اینجا است ، و آن عقیده نادرست را در ذهن ندارید ، افسانه ، کاملا توهم ، هیچ.

یک ذهن نامحدود وجود دارد ، و یک انسان یا بدن وجود دارد و هر فردی همین انسان یا بدن است. از آنجا که انسان یا بدن کاملاً ذهنی و معنوی است ، اعلام حقیقت در مورد انسان یا بدن از اهمیت بالایی برخوردار است ، تا با واقعیات واقعی انسان یا بدن آشنا شوید.

این تقریباً یک تصور غلط جهانی است که انسان کاملاً از خدا جدا شده است ، و بدن ویژه ای از خودش دارد که به نظر می رسد منشا یا واسطه همه مشکلات او باشد. من از شما می خواهم که مرتباً حقایق مربوط به بدن خود را اعلام کنید ، تا ایده معنوی بدن بدن را خاموش کرده و مفهوم مادی یا عقاید نادرست درباره بدن شما را جابجا کند. از اعلام حقیقت در مورد بدن خود نترسید.

همه چیزهایی که در تجسم ذهن یا یک بدن وجود دارد ، ابدی ، کامل و دائماً فعال هستند ، به عنوان ایده ، و قانون ذهن حاکم بر تجسم او ، قانون عمل هماهنگ همیشگی است.

تجسم یا بدن همیشه خواهد بود و هیچ تصوری از این بدن نمی تواند از کار بیفتد یا بیمار باشد ، یا تغییر کند ، یا از هم بپاشد یا مرده باشد. هر چیزی که بدن را به عنوان نشاط ، نشاط ، قدرت ، قدرت ، انگیزه کامل ، تقارن ، زیبایی تشکیل می دهد ، یک حالت آگاهانه وجود است و اگر ما از بدن آنطور که واقعاً آگاه هستیم ، هیچ جسمی وجود ندارد که ماده یا متناهی باشد ، یا بیمار ، یا ممکن است بیمار باشد.

آگاهی واقعی بدن به عنوان روحانی و جاودانه ، ما را قادر می سازد که این باور غلط را که بدن جسمی خصوصی برای یک مرد یا زن فانی است ، از بین ببریم.

یک مورد بهبودی

اخیراً یک مورد جالب از بهبودی به من گفته شد. زنی وجود داشت که کمک زیادی به علوم مسیحی کرده بود و از خیلی چیزها شفا یافته بود ، اما اعتقاد به بینی بیمار نتیجه نداد. او به پزشک خود گفت ، "من نمی توانم درک کنم که چرا بینی من خوب نشده است. من مطمئناً حقیقت را در مورد آن می دانم. " تمرین کننده گفت ، "خدا یا حقیقت چیست؟" او پاسخ داد ، "خدا یا حقیقت همه چیز است." تمرین کننده گفت: "خدا یا حقیقت کجاست؟" او پاسخ داد ، "خدا یا حقیقت همه جا است."

وقتی تمرین کننده از او پرسید ، "همه جا کجاست؟" او پاسخ داد ، "همه جا اینجاست." سپس تمرین کننده گفت ، "خوب ، اگر خدا یا حقیقت همه است و در اینجا درست است ، پس بینی شما همین جا خداست." به این زن پاسخ داد ، "اوه ، نه ، بینی من ماده است." این تمرین کننده گفت: "پس شما اظهاراتی را که اخیراً بیان کرده اید باور نمی کنید. شما گفتید که خدا یا حقیقت همه است و دارد این مکان را پر می کند ، اما معتقدید یک بدن مادی این مکان را پر می کند. به جای دیدن این ادعا به عنوان یک باور نادرست ، شما آن را به عنوان یک بدن مادی با بینی بیمار می بینید. مطمئناً این یک احساس آگاهی کاذب است. "

زن دید که خدا یا حقیقت را به صورت انتزاعی و جدا از بدن حفظ کرده است. او دید که اعتقاد ندارد گفته های او درباره خدا یا حقیقت خود اوست ، به عنوان ایده های درست در آن مکان. او دید که اصلاً خدا یا حقیقت را نشناخته است. او بیدار شد که دید خدا یا حقیقت همه است و دارد آن مکان را پر می کند ، بدن یا بینی او ، همان چیزی که خدا همانجاست ، نیازی به بهبودی ندارد. خدا و بدن یک موجود بودند. وقتی او حقیقت را در مورد خدا و بدن دید ، این حقیقت باور غلط او در مورد بدن و بینی را از بین برد و به سرعت بهبود یافت.

من می خواهم در مورد یک مورد بهبودی فوری صحبت کنم که نشان دهنده کنار گذاشتن باورهای غلط است. باور غلط وقتی پذیرفته می شود که فقط یک باور است و نه شرایطی از بدن ، خود را در هوشیاری ادامه می دهد و نمی تواند.

یک زن بازوی پژمرده و ناتوانی ناشی از تصادف داشت. او منابع تمام پزشکان محلی را به اتمام رسانده بود و هر وقت یک سخنران به شهر می آمد با آنها صحبت می کرد و معالجه می کرد ، اما نتیجه ای نداشت. او با شوهرش بسیار سفر می کرد ، و هر وقت آنها به یک شهر بزرگ می آمدند ، بلافاصله یک تمرین کننده را شکار می کرد ، به سراغ او می رفت ، همه چیز را در مورد این بازو تمرین می کرد و کمک می کرد ، اما بی فایده بود.

سرانجام ، آنها به شهر نیویورک رسیدند ، و به محض اینکه در هتل خود مستقر شدند ، او ژورنال خود را بیرون آورد ، زیرا بیش از هر چیز او می خواست آن بازو بهبود یابد. او یک اسم پیدا کرد و قرار ملاقات گذاشت. اما در حالی که منتظر نشسته بود ، با خود گفت: "من دیگر بار در مورد این بازو نمی گویم. من از تکرار آن بارها و بارها خسته شده ام ، و به هر حال این فقط اعتقاد است ، "جمله ای که برای او معنای کمی داشت.

او به تمرین دهنده گفت: "شما می دانید خدا شفا می دهد ، نه؟ شما می دانید که او می تواند هر چیزی را درمان کند؟ " تمرین کننده به او پاسخ داد ، "چرا بله ، خدا با فاش کردن به ما که هر چیز ناقص به ظاهر همیشه کامل است ، شفا می دهد و اعتقاد نادرست نمی تواند ما را از شناخت کامل و کامل چیزها باز دارد."

او به زن معالجه کرد و او را بیرون از مطب نشان داد. هنگامی که یک بار در خارج از خانه بود ، او بازوی خود را از نظر اندازه و فعالیت بازسازی کرد ، همانند بازوی دیگرش. او اعتقاد غلط خود را رها کرده بود و اولین قدم در این راستا زمانی برداشته شد که تصمیم گرفت دیگر اعتراف نکند. هرگونه باور غلط را می توان "بدون مانع از بدن" کنار گذاشت. (علوم و سلامتی 253: 23)

بدنه ماده به اصطلاح

به اصطلاح ذهن و جسم مادی تنها یک مفهوم اشتباه از یک ذهن و بدن بیکران است ، و این ذهن و بدن فانی نامیده شده یک افسانه ، یک توهم است. بدن مادی مشترک چیزی نیست که فضا را پر کند بلکه اعتقادی در مورد تنها جسمی است که فضا را پر می کند. فقط یک بدن نامحدود وجود دارد و اعتقاد به این بدن نوع دیگری از بدن نیست ، بلکه فقط باور است. اعتقاد چیزی نیست ، بلکه اعتقاد به چیزی است. تنها جایی که ما با آن روبرو می شویم در قلمرو اندیشه فانی است. اگر دو بار باور دارم که دو برابر با پنج است ، باید این باور در اندیشه فانی را داشته باشم. این باور هرگز خارج از اندیشه نیست. باور جدا از اندیشه فانی ادامه نمی یابد و نمی تواند ادامه دهد. بگذارید سو هاضمه را در نظر بگیریم. سو هاضمه هویت اعتقاد است ، یعنی سو هاضمه و اعتقاد یکسان هستند. سپس سو هاضمه را بعنوان یک اعتقاد کنترل و یا برآورده می کنم و باید آن را در قلمرو اندیشه فانی برآورده کنم ، زیرا باور هرگز با فکر خارجی نیست و از آن جدا نیست.

بدن هیچ ارتباطی با سو هاضمه ندارد ، مگر اینکه بیان آشکاری از آنچه در اندیشه فانی وجود دارد باشد. همه اعتقادات بدون مومن است. خدا یا ذهن یک حقیقت نامحدود است و ذهن نمی تواند مخالف حقیقت باشد و اعتقاد داشته باشد. ذهن بازتاب حقیقت نمی تواند شامل باور باشد. در واقع هیچ نوع آگاهی به عنوان اعتقاد وجود ندارد. از آنجا که بدن مادی فقط اعتقاد به فکر فانی است ، کاری که باید انجام دهیم این است که اعتقاد خود را در مورد بدن بهبود ببخشیم و این با کسب درک بالاتر از بدن واقعی انجام می شود. احساس بد بدن باید با احساس واقعی بدن جایگزین شود.

همانطور که در درک علم مسیحی پیشرفت می کنیم ، پیشرفت ما بدن مادی را از بین نمی برد. نه ، این فقط این باور را از بین می برد که جسمی که اکنون داریم ، فانی و مادی و ارگانیک و ساختاری است.

همانطور که باورهای خود را پاک می کنیم ، در برابر دید و حس ما دیده می شود ، جسمی باشکوه و باشکوه همیشه ، جسمی که در کوه تغییر شکل دیده شده است.

همانطور که در علوم مسیحی پیشرفت می کنیم ، هر مرحله علمی باید شرایط بدنی به طور مشخص و بهتری را نشان دهد و این امر نه با از بین بردن آنچه فضای را پر نمی کند ، بلکه با هوشیاری بدن روحانی همیشه حاضر ما حاصل می شود.

ما باید اهمیت زیادی را ببینیم که هرگز تخریب ذهنی ، گسترش تدریجی آنچه که به نظر می رسد بدن یا هر قسمت از بدن ما است ، از بین نرود ، اما باید تا زمان ورود انسانیت کامل ما بهبودی علم مسیحی بیانگر اعتقادی بهتر درباره بدن است. وقتی حقایق راجع به خدا را اعلام می کنیم ، باید بدانیم که این حقایق درباره خدا انسان است ، بدن است. خدا یا ذهن انسان است. خدا یا ذهن بدن است.

خانم ادی می گوید ، (علوم و سلامتی 167: 26 ؛ 111: 28 ؛ 248: 8) "دولت علمی بدن باید از طریق ذهن الهی محقق شود." "ذهن نه به طور جزئی بلکه به طور کامل بر بدن حاکم است." "ذهن جاویدان ، بدن را با طراوت و انصافی خارق العاده تغذیه می کند و تصاویر زیبایی از اندیشه را در اختیار او قرار می دهد."

بدن همیشه بیان قابل رویت ذهن است. هر تصویری از فکر که در ذهن ما نگه داشته می شود ، این تصاویر به وضوح در بدن دیده می شود که بیانگر ذهن است.

هرگاه بدن ما تصویر معینی از ناسازگاری را در اندیشه خود به ما نشان می دهد ، پس باید بلافاصله این تصویر نادرست در اندیشه را با عکس مقابل یا حقیقت جایگزین کنیم. این فرایند سلامتی و هماهنگی را به ذهن ما برمی گرداند که به نوبه خود در بدن ما آشکار می شود.

همیشه به نظر ما می رسد که این بدن است که پیر می شود و پیر می شود ، مستقل از ذهن ، اما بدن یا مظهر انسان جز لباس اندیشه او نیست. بدن همیشه ذهنی را که از آن تکامل یافته است به وضوح نشان می دهد.

یک بار از خانم ادی (سری علوم مسیحی) س ال شد "آیا می توان بدون تغییر به نام مرگ ، فرم پیر را به جوانی ، زیبایی و جاودانگی تغییر داد؟"

وی پاسخ داد ، "متناسب با آنچه قانون حقیقت درک و پذیرفته می شود ، این ویژگی در شخصیت و شخصیت نیز حاصل می شود. ناهنجاری ها و همچنین بیماری ها ، گفته می شود که نتایج اجتناب ناپذیر سن است ، تحت تأثیرات ذهنی مخالف ، ناپدید می شوند. "

"شما تظاهرات جسمی را متناسب با تفکر تغییر یافته خود درباره تأثیر سالهای انباشت تغییر می دهید. انتظار افزایش سودمندی و نشاط از پیشرفت در سالها با همان ایمانی که بدنبال زشتی و زشتی هستید ، مطمئناً نتیجه مطلوبی به دنبال خواهد داشت. " خرد و سن اضافه شده در قدرت ، قدرت است نه ضعف ، و ما باید این را درک کنیم ، انتظار داشته باشیم و بدانیم که چنین است. سپس به نظر می رسد

هوشیاری

باید در ذهن هر دانشجوی علوم مسیحی کاملاً ثابت شود که هیچ چیز نمی تواند آگاهی ایجاد کند. هرگز نمی توان فراتر از هوشیاری به عقب بازگشت زیرا هیچ چیز دیگری وجود ندارد. هوشیاری است. برای خدا و انسان چیزی جز هوشیاری وجود ندارد.

خدا یا ذهن ، شعوری نامتناهی ، تجزیه ناپذیر در نقطه ی علیت است و او شعوری نامتناهی ، تجزیه ناپذیر در نقطه ی تأثیر است و علت و معلول یکی است.

خدا یا ذهن نامی است که به بی نهایت خوبی از خودآگاهانه داده شده است ، و از آنجا که خدا یا خوب آگاه است ، این منجر به ایده آگاهانه بی نهایت از خود او می شود که انسان است. اگر ذهن خودآگاه نبود ، او هیچ تصوری از خودش نداشت و هیچ هوش و مردی وجود نداشت.

وحدت خوب (24:12). یک پزشک و بیمار این بند را تقریباً به طور انحصاری در حین کار با ادعای شدید استفاده کرد. هر دو به این واقعیت اعتقاد داشتند که تمام آگاهی ها خداست ، آگاهی بی نهایت ، و این آگاهی های بیکران خدا در آگاهی فردی آنها منعکس می شود. هر دو به این واقعیت اعتقاد داشتند که از آنجا که آگاهی فردی آنها از خدا سرچشمه می گیرد ، بنابراین می توانند فقط از خیرات بی نهایت آگاه باشند. با پذیرفتن این آگاهی به عنوان تنها آگاهی و به عنوان آگاهی آنها ، باورهای نادرست جای واقعیت را بخشیدند و بیمار بهبود یافت.

ما فقط آنچه را در آگاهی خود داریم می دانیم و شعورمان خدا یا خوب است. ایده واقعی خدا که انسان است ، نه تنها در آگاهی است ، بلکه خود آگاهی است و کل آگاهی است. این خداآگاهی شعوری بود که عیسی بود و همچنین آگاهی از "انسان کامل علم" بود که عیسی دید. اگر فقط می دانستیم که یک شعور بی نهایت همیشه هوشیاری بیمار و بیمار است ، پس ما نیز "انسان کامل" را می دیدیم. عیسی انسان را به عنوان یك زندگی آگاهی ازلی و زنده ، همانطور كه ​​یقیناً خدا را به عنوان یك حالت زنده و ابدی آگاهی می فهمید ، درک كرد. عیسی ابدی از رابطه خدا و انسان آگاه بود.

چهار روز پس از درگذشت لازاروس ، عیسی مسیح به مقبره آمد ، زیرا باورهای مرگ ، و زمان و از هم پاشیدگی را از آگاهی خود کنار گذاشته بود. عیسی می دانست که چنین تجربه هایی برای خدا یا شعور واقعی ناشناخته است ، بنابراین برای لازاروس ناشناخته بودند. عیسی می دانست که لازاروس ، به عنوان ایده ، هرگز در ماده یا بدن مادی زندگی نکرده است و هرگز در اثر آن نمرده است. عیسی می دانست که لازاروس بیش از خدا آگاهی از ماده یا مرگ ندارد.

بنابراین عیسی به لازاروس دستور داد که بیرون بیاید. او می دانست که چیزی در آگاهی لازاروس نیست که بتواند بگوید: "من مرده ام و نمی توانم بیرون بیایم." لازاروس و خدا آگاهی یکسانی بودند ، و لازاروس بیرون آمد و آن آگاهی را به نمایش گذاشت ، زیرا درک انسان به عنوان ظاهر طبیعی انسان تلقی می شود. شعور بی نهایت هرگز در هر چیزی یا در هر شخصی گنجانده نمی شود ، اما آگاهی همیشه شامل همه چیز و همه است. هوشیاری همیشه حتی در برابر بادها و امواج و آسمان های پرستاره همه کاره است. هر چیزی و هر چیز مربوط به یک شخص یا چیزی واقعی یا اساسی است ، هوشیاری الهی شامل آن می شود.

زمانی دانشجویی از علوم مسیحی وجود داشت که ضروری می دانست سفر به دور دنیا را انجام دهد. او با ابراز ترس از بیماری دریا ، طوفان و خطرات سفر به اقیانوس ، از این موضوع بسیار مشتاق و خوشحال نبود. این دانش آموز یادآوری نمی کرد که باورهای مربوط به انسان ، درباره کشتی ، اقیانوس و طوفان ها همه در درون اوست و از آنجا که این باورها هرگز خارج از شعور او نبود ، بنابراین ، بر آنها تسلط داشت. پزشک به دانش آموز یادآوری کرد که تمام شعور خداست و شعور همه چیز خوب است ، هوشیاری همیشه سلطه دارد ، کشتی ، بیماری دریا و هوا نمی توانند درباره او فکر کنند ، اما او ، ایده واقعی آگاهی ، این چیزها را فقط در آگاهی او داشت ، همانطور که اساساً وجود دارد. این درک که شعور فراگیر است با اعتقادات نادرست مرد مطابقت دارد و همچنین ثابت کرد که باورهای غلط نمی توانند بر واقعیت ها تأثیر بگذارند.

هر آنچه خدا یا ذهن شکل گرفته در آگاهی من است. شعور بی نهایت همیشه از همه ایده های خود آگاه است و به همین دلیل ، همه ایده ها در آگاهی من هستند.

اگر به ایده ای نیاز داشته باشم ، آن را دارم و حتی قبل از تصور اینکه به آن احتیاج دارم ، آن را دارم. هوشیاری هرگز مجبور نیست چیزی را به یاد بیاورد و هرگز چیزی را از دست نمی دهد. هر چیز مفید یا مطلوبی که تا به حال به آن احتیاج داشته ایم یا می دانسته ایم ، همیشه در آگاهی ما وجود داشته است. بگذارید تصور کنیم که من می خواهم به نام یک شخص خاص فکر کنم. درک اینکه شعور من به همان اندازه که شعور خدا فراگیر است فراگیر است ، این باور در آگاهی من را از بین می برد که وقتی چیزی به آن نیاز پیدا کردم چیزی از بین می رود یا غایب است.

نام این شخص برای من کاملاً واضح خواهد بود ، وقتی بفهمم شخصی در آگاهی من وجود دارد به نام "پسر خدا". متوجه شدن که اسم این شخص "پسر خدا" است باعث می شود که یادم بیاید اسم او جیمز براون است.

شعور نامحدود همیشه از همه ایده های خود آگاه است همانطور که در واقعیت وجود دارد. و شعوری که شما الان دارید و من الان دارم ، این شعور بی نهایت است.

شعور انسانی ما با توجه به درک ما از شعور علمی یا مطابق با شعور ما به عنوان یک باور غلط ، درست یا نادرست است. اگر می فهمیدیم که آگاهی که اکنون هستیم ، آگاهی واحد را منعکس یا نشان می دهد ، آگاهی ما درست است. اما اگر اعتقاد داشته باشیم که شخصیتی هستیم و آگاهی از خود را شامل می شویم ، آگاهی ما نادرست است.

در دوم پادشاهان 4:42 ، ما برای استفاده خود مثالی از آگاهی را که به عنوان درک عمل می کند و شعوری دیگر را به عنوان یک باور نادرست بیان کرده ایم ، قرار داده ایم. این مثال آگاهی درست و دروغ هنگامی بیان می شود که الیشع به بنده خود دستور داد تا صد نفر را با بیست نان جو و مقداری ذرت تغذیه کند. از نظر الیشع ، که شعور او درک علمی بود ، همه چیزهای مفید و چیزهای ضروری هرگز خارج از شعور او نبودند ، بلکه همیشه در هوشیاری او بودند و او همیشه از آنها آگاه بود. همه چیز همیشه دست نخورده ، تمام نشدنی و همیشه در دسترس همه بود.

الیشع از آن دسته افرادی نبود که از طریق برخی موارد قصد داشت چیزهای خوب را به وجود بیاورد یا در آینده ای آگاه از امور خوب برخوردار باشد. الیشع می دانست که اگر هر خیری می تواند از نظر انسانی وجود داشته باشد ، به این دلیل است که این خیلی خوب از قبل در آگاهی او از نظر الهی یا در واقعیت موجود بوده است.

از نظر الیشع ، همه چیزهای خوب و مفید از قبل در آگاهی او بود. آنها دست نخورده و در دسترس بودند ، و او همیشه از آنها آگاه بود. تا آنجا که به الیشع مربوط می شد ، همه در جهان جهان می توانستند روز به روز نان جو و ذرت بخورند بدون اینکه آنها را خسته کنند ، زیرا الیشع می دانست که ایده نان جو و ذرت در آگاهی فردی هنوز سالم ، خرج نشده یا باقی خواهد ماند. منسوخ نشده

عدد 2 را در نظر بگیرید. هرکسی در دنیا ممکن است همزمان از عدد 2 استفاده کند ، اما با استفاده از آن دیگر این میزان مصرف نمی شود. ایده ها در آگاهی به دلیل استفاده از آنها در معرض تخریب یا انقراض قرار نمی گیرند.

هیچ وقت برای همه ما کمتر از همه چیز خوب نیست. و کجا به دنبال خیر خود هستیم؟ در آگاهی این جایی است که ما همیشه آن را پیدا خواهیم کرد. پادشاهی خیر در درون ماست و شعور ما را تشکیل می دهد. شعور بنده الیشع مطابق با اعتقاد غلط بود. او خود را شخصیتی با آگاهی از خود و همه چیز خارج از آگاهی خود می دانست. اعتقاد او به ضعف ، نارسایی ، ناکافی بودن ، فقدان بود ، اعتقاد به این که هر چیزی می تواند در دامنه خود مصرف شود یا محدود شود.

شعور بنده الیشا تصور غلط ذهن انسان از خوب و کجا بودن آن بود. آگاهی کاذب ظاهری او تنها روش معکوس ذهن انسانی او برای دیدن و دانستن آنچه که واقعاً واقعیتهای معنوی در دست و آگاهی خودش است بود.

همانطور که در زمان الیشع ، امروز نیز ، ما می توانیم این دلیل ثابت را به جهانیان بدهیم که عقاید یا واقعیت های زنده ، کنشگرانه ، معنوی و هوشیاری ما را تشکیل می دهند ، اگر توسط ما شناخته شده و به کار گرفته شوند ، می توانند اعتقادات نادرست در مورد این حقایق را لغو کنند و یا هوشیاری شیاف را لغو کنید.

از آنجا که الیشع شعوری را درک می کند که علمی است ، و این را به جهانیان اثبات کرد که خیر موجود در آگاهی همیشه در دسترس فرد است و همیشه فراوان و بی وقفه است. و امروز ، همانند زمان الیشع ، حقیقت به هر قلب گرسنه ای می گوید: "شما باید غذا بخورید و از آن خارج می شوید."

به اصطلاح بدن مادی چیزی نیست که فضا را پر کند. فقط یک جسم نامحدود وجود دارد و اعتقاد به این بدن جسم دیگری نیست ، بلکه فقط باور است. اعتقاد چیزی نیست ، بلکه اعتقاد به چیزی است. تنها مکانی که می توانیم با آن روبرو شویم ، قلمرو اندیشه فانی است. اگر دو بار باور دارم که دو برابر با پنج است ، باید این باور در اندیشه فانی را داشته باشم. این باور هرگز خارج از اندیشه نیست. بگذارید سو هاضمه را در نظر بگیریم. سو هاضمه هویت باور است. یعنی سو هاضمه و اعتقاد یکسان است. سپس سو هاضمه را به عنوان اعتقاد کنترل و یا ملاقات می کنم و باید آن را در قلمرو اندیشه فانی برآورده کنم ، زیرا باور هرگز از اندیشه خارج نیست. بدن هیچ ارتباطی با سو هاضمه ندارد ، مگر اینکه بیان آشکاری از آنچه در اندیشه فانی وجود دارد باشد.

همه اعتقادات بدون مومن است. خدا یا ذهن یک حقیقت نامحدود است و ذهن نمی تواند مخالف حقیقت باشد و اعتقاد داشته باشد. انسان ، انعکاس حقیقت است ، نمی تواند شامل باور باشد. در واقع هیچ نوع آگاهی به عنوان اعتقاد وجود ندارد.

از آنجا که بدن مادی فقط اعتقاد به فکر فانی است ، کاری که باید انجام دهیم این است که اعتقاد ما در مورد بدن را بهبود ببخشیم و این با کسب درک بالاتر از بدن واقعی انجام می شود. احساس بد بدن باید با احساس واقعی بدن جایگزین شود.

پیشرفت یک جسم مادی را از بین نمی برد ، بلکه فقط این باور را که بدن ما اکنون فانی و مادی و ارگانیک و ساختاری است از بین می برد. همانطور که اعتقادات خود را پاک می کنیم ، به نظر و حس ما ، بدن با شکوه همیشه حاضر ما ، جسمی که در کوه تغییر شکل دیده می شود ، ظاهر می شود.

بهبودی علم مسیحی بیانگر اعتقادی بهتر در مورد بدن است. وقتی حقایق راجع به خدا را اعلام می کنیم ، باید بدانیم که این واقعیات یا حقیقت در مورد خدا ، انسان است و بدن است. خدا یا ذهن انسان است؛ خدا یا ذهن بدن است. بدن همیشه بیان قابل رویت ذهن است. هر تصویری از فکر که در ذهن ما نگه داشته می شود ، این تصاویر به وضوح در بدن دیده می شود که بیانگر ذهن است.

هر زمان که بدن ما به ما نشان دهد که تصویر مشخصی از ناهماهنگی در اندیشه ما وجود دارد ، پس باید بلافاصله این تصویر نادرست در اندیشه را با عکس مقابل یا حقیقت جایگزین کنیم. این روند سلامتی و هماهنگی را به ذهن ما برمی گرداند ، که به نوبه خود در بدن ما آشکار می شود.

به نظر ما می رسد که این بدن است که مستقل از ذهن پیر می شود یا پیر می شود ، اما بدن یا مظهر انسان جز لباس اندیشه او نیست. بدن همیشه ذهنی را که از آن تکامل یافته است به وضوح نشان می دهد.

تعریف هوش

مقدمه

موضوع بعدی ما "تعریف هوش" است. ما در حال مطالعه علمی هستیم که به هوش نیاز دارد. هوش علت و منبع و مظهر همه موجودات است. هوش الهی است؛ این بدون محدودیت است و این طبیعی ترین چیز برای وجود ماست. هیچ چیز در کل دنیا به اندازه هوش او برای فرد ارزش ندارد. آیا ارزش آن را تشخیص می دهیم؟ آیا منبع آن را می شناسیم؟ آیا ما به اندازه کافی در مورد آن فکر می کنیم تا سپاسگزار باشیم؟ در تعریفی دیگر وجود ندارد که برای دانشجو به اندازه تعریف هوش باشد. آیا ما آن را مطالعه کرده ایم؟ آیا ما فکر کرده ایم؟ بسیاری از ما بسیار مطالعه می کنیم اما اندیشه بسیار کمی داریم. همانطور که هوش خود را برای آنچه واقعاً است درک می کنیم ، قادر خواهیم بود چیزهایی را بیان کنیم و کارهایی را انجام دهیم که قبلا هرگز نتوانسته ایم انجام دهیم. ما وارد عصر جدیدی شده ایم و این عصر جدید به عنوان دوره ای از هوش الهی ، ظهور قدرت ذهنی و زیبایی ذهنی در تاریخ ثبت خواهد شد. از آنجایی که بشر با منبع الهی و منشأ و شخصیت به اصطلاح هوش انسانی او بیدار می شود ، این عصر جدید با قدرت ذهنی و پدیده های معنوی مشخص می شود.

ماهیت هوش

ماهیت هوش چیست؟ هوش به خودی خود یکی از موارد زیادی نیست. هوش ، از نظر خودش ، آگاهانه یک چیز است. یعنی خدا ، یک وحدت زندگی ، حقیقت و عشق. هوش خود را یک کل می بیند ، هم سوژه و هم شی. این خود را تمام هوش می داند و می داند. جهان الهی خود را می بیند و می داند.

درک خدا یا ذهن

تعریف هوش درک درستی از شخصیت خدا یا ذهن ارائه می دهد. شخصیت خدا یا ذهن ، هوش الهی است. همانطور که شخصیت خورشید سبک است. ما فکر نمی کنیم ذهن تولید کننده هوش باشد. ذهن هوش است.

ما از خدا ، ذهن خودمان جدا نیستیم ، ذهن ما هوش الهی است. ما از این هوش الهی جدا نیستیم. ما ذهن الهی ، هوش الهی خود را نشان می دهیم. انسان هر کجا باشد ، هوش الهی در وجود الهی و تجلی الهی است. وقتی به درستی به خدا یا ذهن فکر می کنیم ، به یک حالت بی نهایت ، زنده ، فعال ، هوشیارانه از هوش الهی فکر می کنیم. و هنگامی که ما به درستی به انسان فکر می کنیم ، به این حالت نامحدود هوش الهی در ظهور به عنوان انسان فکر می کنیم. انسان آگاهانه این حالت بی نهایت هوش الهی را شناسایی می کند.

یگانگی خدا و انسان

خدا و انسان در شخصیت و موجودیت آنها یکی است و ما این وحدت یا وحدت را به عنوان هوشمندی بیان می کنیم که به عنوان هوش است. مظهر نمی تواند جدا از مظهر باشد یا بر خلاف آن باشد. ما انسان را انسانی شخصی ، مادی ، فانی نمی دانیم. اما ما انسان را نوعی هوش (حالت وجود) ، یکتایی با هوش الهی می دانیم.

ماده همه چیز هوش است

ذهنی که امروز صبح داریم هوش الهی است. هر یک از ما در تجلی همین هوش الهی است. اگر ما امروز صبح این واقعیت را درک کنیم که ذهن خودمان هوش الهی است ، تمام گناهان ، بیماری ها ، کمبودها ، سن و مرگ ناشناخته خواهد بود. از آنجا که هوش الهی ، دانای کل ، نمی تواند آگاهانه دانش یا تجربه گناه ، بیماری ، فقدان یا مرگ باشد ، بنابراین چنین تجاربی نمی تواند به عنوان هوش یا انسان تجلی یابد. جوهر و موجودیت همه چیز در جهان ، هوش الهی است. قلب ، کبد ، ریه ها و خون موجود در ماده و موجودیت آنها حالت های زنده و هوشیارانه ای از هوش الهی هستند. از آنجا که این درست است ، بنابراین نباید قلب و کبد و ریه ها و خون را مهم بدانیم. و متناهی ، قابل تغییر و تخریب پذیر اما ما باید آنها را همانگونه که در واقعیت هستند ، مانند هوش الهی درک کنیم. و سپس فکر کنید که در واقع هوش الهی چیست.

هوش انسانی

به ما آموخته ایم که باور کنیم هر فردی ذهن خاصی از خود دارد که هوش انسانی نامیده می شود. به ما آموخته ایم که باور کنیم این هوش انسانی از خدا جدا شده و می تواند هم خوب باشد و هم شر. اما در این عصر جدید هوش الهی ، پدیده ای به بزرگی اول ظهور کرده و اثبات می کند که هوش انسان انسانی یا شخصی نیست ، بلکه در درجه اول هوش الهی است. اگر به درستی درک شود ، هوش به اصطلاح انسانی ما امری مقدس و کاملاً خوب است. به اصطلاح هوش انسانی ما وجود هوش الهی است یا هوش الهی در ظهور است. ما به عنوان دانشمندان مسیحی اثبات می کنیم که همه چیزهای خوب و مفید و طبیعی برای هوش انسان منشأ و منشأ و جوهر خود را دارند و در هوش الهی قرار دارند. در واقع ، همه چیزهای خوب و مفید و طبیعی هوش الهی هستند که در درجاتی از واقعیت آنها به صورت این چیزها ظاهر می شوند.

شر به اصطلاح در هوش انسانی

آنچه در به اصطلاح هوش انسانی شیطانی به نظر می رسد هوش نیست. شرارت ظاهری هیچ اصلی ندارد. هیچ قدرت انگیزشی برای ادامه آن ندارد. این یک باور غلط ، سو تعبیر ، برداشت نادرست ، انحراف ، انحراف از یک واقعیت خوب و ابدی در هوش الهی است. شر هیچ چیز نیست. این به خاطر وجودش به ما می رسد و ما تمام وجودی را که به آن داده ایم می دهیم. از طریق درک ما از علم الهی ، ما ثابت می کنیم که شر وجود ندارد ، و اینکه یک هوش الهی ابدی است ، تغییرناپذیر ، همه و تنها.

ارزیابی واقعی از هوش انسانی

ارزیابی واقعی هوش به اصطلاح انسانی ما به عنوان هوش الهی بودن ، به عنوان شگفتی این عصر جدید در نظم الهی ظاهر می شود. این هوش الهی به صورت انسانی و سریع به عنوان یک تنوع و تنوع بی نهایت از همه چیز ، از هر نوع و هر نوع و توصیفی ظاهر می شود. تاکنون ، ما این هوش بیکران الهی را در تجلی بیکران آن به صورت ناقص می بینیم ، یا آن را با همراهی های مادی می بینیم. اما در نسبتی که شخصیت الهی هوش انسانی خود را تشخیص می دهیم ، گسترش هوش بی نهایت و الهی برای ما بی اندازه خواهد بود.

در حال حاضر سر و صدا و آشفتگی به قدری زیاد است که ذهن بدون نور قادر به دیدن آنچه در قلمرو ذهنی و معنوی در حال وقوع است نیست. از نظر دید واضح تر ، این پدیده های ذهنی و معنوی به عنوان حالت های بالاتر و کارآمدتری از هوش به نظر می رسند که در اشکال قابل مشاهده و عملی در تمام زمینه های زندگی انجام می شوند.

یک خواسته اصرار آمیز وجود دارد که ما به عنوان انسان ، هوش بالاتری و فعال تری را بیان کنیم. ما فقط انسانهای باهوشی هستیم که هوش الهی را بیان می کنیم. و در مقیاسی که هوش الهی را بیان می کنیم ، ما انسان نیستیم بلکه موجودی الهی هستیم.

آمدن پسر انسان

هوش الهی که خدا یا ذهن بیان می کند ، انسان است. این هوش الهی پسر خداست و در درک انسان به عنوان آمدن پسر انسان به نظر می رسد. این هوش الهی یا آمدن پسر انسان ، به عنوان حالت های فكر یا هوشمندی بالاتر و واقعی در درون خودمان ظاهر می شود. و در این عصر جدید ، نمایش علوم الهی ما ، که به عنوان هوش الهی قابل مشاهده است ، نه تنها برای فرد ظاهر می شود ، بلکه به صورت جهانی نیز ظاهر می شود.

آیا ما به عنوان دانشمندان مسیحی به این خواسته اصرارآمیز از درون پاسخ می دهیم؟ آیا ما بصورت واضح و ملموس حالتهای بالاتر و آشکارتر هوش الهی را بیان می کنیم؟ یا تا زمانی که خود را دفن نکنیم در شیارهای قدیمی فکر باقی می مانیم؟ از یک چیز ممکن است یقین داشته باشیم ، یا از درون به این تماس فوری پاسخ می دهیم ، و در فکر خود فعال و هوشیارتر می شویم ، یا راکد می شویم و می میریم.

کشف مهم

از آنجا که حقایق هوش الهی بهتر درک می شود و ذهن انسان با حقایق مربوط به هوش خود روشن می شود ، کشف بزرگی از عقاید نادرست در به اصطلاح ذهن انسان اتفاق می افتد ، و میل متناظر با آن برای رهایی از آن مادیات و اسارت خود تحمیل شده. یکی از اولین باورهای غلط ذهن انسان که کشف می شود این است که همه مشکلات ظاهری خارج از ما نیستند ، بلکه کاملاً در ذهن انسان هستند. این مشکلات ظاهری کاملاً ذهنی هستند ، هرگز جسمی نیستند ، هرگز از هم جدا نیستند و از ذهن انسان خارج نیستند. عقیده غلط دیگری که در حال کشف شدن است این است که مشکلات کثرت ذهن انسان مشکلات شخصی نیستند ، بلکه بازتاب واقعیت هستند.

ویژگی های ذهنی و احساسی کشف نشده

امروزه ، بسیاری از ویژگیهای ذهنی و عاطفی ، ویژگیهای شخصیت ، نگرشهای فکری و گرایشهای طبیعی فرد کشف و مورد توجه ما قرار گرفته است. در حال حاضر همه به شدت تحت فشار قرار گرفته اند. در شرایط کنونی جهان ، فرصت کافی برای یادآوری سازگاری های ذهنی و عاطفی کاذب ، کمبود قدرت ذهنی و معنوی و نیاز شدید به صلح و هماهنگی در همه جا وجود دارد. این تجربیات اشتباه در ذهن به اصطلاح بشری کشف می شود تا بتوانیم آنها را در تفکر فردی خود اصلاح کنیم.

به عنوان مثال تحریکات ذهنی و آشفتگی هایی را که معمولاً هنگام مواجهه با برخی شرایط ناخوشایند تجربه می کنیم ، در نظر بگیرید. یا وقتی دیگران با طرز فکر و کار ما متفاوت هستند ؛ یا وقتی باید کاری را انجام دهیم که دوست نداریم انجام دهیم ؛ یا وقتی برخی از بیماری های ترسناک را می خوانیم یا می شنویم ؛ یا وقتی نتوانیم خواسته های خود را برآورده کنیم.

همه این احساسات کاذب شخصی نیستند بلکه بازتابهای تنها و تنها احساسات الهی هستند. و هنگامی که فکر خود را در رابطه با آنها اصلاح می کنیم ، باید بدانیم که آنها فقط انحراف هستند و هرگز واقعیتی از هوش الهی نیستند.

خانم ادی یک بار به گروهی از ما گفت که هرگز نباید به خود اجازه دهیم با شدت نسبت به هر چیز ناخوشایند واکنش نشان دهیم. منظور او این بود که ما باید فکر فردی خود را با حقیقت بودن انضباط دهیم ، تا زمانی که بتوانیم در برابر خطای ظاهری ، از نظر روانی بی ثبات و ثابت قدم در ایمان خود به هوش الهی بایستیم. و چرا باید تحت تأثیر آنچه فقط انحراف است تحت تأثیر قرار بگیریم؟ خانم ادی در پیش گفتار اولین کلیسای مسیح ، دانشمند و متفرقه (7: 12) می گوید: "تفكر هوشمندانه آلوده به عاطفه گرایی كه عمدتا خودبخشی است - خدمتی منطقی است كه همه دانشمندان مسیحی می توانند رهبر خود را ارائه دهند."

اثرات مضر حالتهای ذهنی و عواطف

وقتی ما به عنوان دانشجویان علوم مسیحی نتوانیم از طریق حالتهای بالاتر و واقعی هوش الهی از پس این حالتهای ذهنی کاذب و احساسات مزمن برآییم ، منجر به تأثیرات مضر بر سلامتی ما می شود. آنها ما را برای کار کارآمد ناتوان می کنند. و مانع از این می شوند که ما شهروند قدرت و سودمندی باشیم.

تقریباً هر صفحه از کتاب درسی ما ضرورت تماشای حالات روحی و روانی را به ما نشان می دهد. ما می خوانیم ، "خطای کمین ، شهوت ، حسادت ، انتقام ، کینه و نفرت باعث تداوم یا حتی ایجاد باور در بیماری می شود." (علوم و سلامتی 419: 2-3) به این موارد ممکن است تحریک پذیری ، انتقاد ، اضطراب ، بلاتکلیفی ، شک ، غرور ، خود ترحم و ترس را اضافه کنیم. اگر هر یک از این حالت های ذهنی یا عواطف را داریم ، به این دلیل است که افکار ، احساسات و اعمال ما به جای اینکه مبتنی بر هوش الهی مانند همه باشد ، مبتنی بر انحراف است.

کتاب درسی ما به ما می گوید که: "ما باید خود را مورد بررسی قرار دهیم و یاد بگیریم که عشق و هدف قلب چیست ، زیرا از این طریق فقط می توانیم آنچه را که صادقانه هستیم ، بیاموزیم." (علوم و سلامتی 8: 28-30) در نوشته های متفرقه (ص 355: 21) می خوانیم ، "بیاموزید که آنچه در ذهنیت شما شبیه" مسح شده "نیست و آن را بیرون کنید." و دوباره ، "باید فکر بهتر شود و زندگی بشر مثمر ثمر باشد ، تا انرژی الهی آن را به سمت جلو و بالا ببرد." (ص 343: 7)

کشف جهانی

این کشف حالت های کاذب هوش انسانی نه تنها برای دانشمندان مسیحی ظاهر می شود ، بلکه به طور جهانی در همه زمینه های درک ذهن انسان ظاهر می شود. در این کشف جهانی ، زمین به زن کمک می کند. (مکاشفه 12:16) منظور ما از این امر این است که بسیاری از روانشناسان ، جراحان ، پزشکان و وزرای برجسته ای شایسته وجود دارند که این فکر روشن را آموزش می دهند تا ببینند که همه علل ذهنی است و همه تأثیرات جسمی نتیجه دلایل ذهنی است. روباه های کوچکی که انگورها را خراب می کنند ، در معرض هوش انسان قرار می گیرند و در درجه ای بزرگ ، فکر بشر آماده پذیرش واقعیت یک هوش الهی به طور جهانی است.

علم روانشناسی

در صحبت از روانشناسی ، به یاد داشته باشیم که فقط یک علم روانشناسی وجود دارد. در نوشته های متفرقه (ص 3:30) ، خانم ادی می نویسد ، "از این رو تقاضای عمیق علم روانشناسی برای پاسخگویی به گناه ، و کشف آن است. بنابراین برای از بین بردن توهم. " و در کتاب درسی ما ، خانم ادی از علم روانشناسی به عنوان "علم روح ، خدا" صحبت می کند. این علم روح ، یا قوانین هوش الهی ، به اصطلاح هوش انسانی به نظر می رسد و آیا در آنجا کار م ثر خود را انجام می دهد. تنها روانشناسی ، علم روح ، توهم را در هیچ جای دیگری به غیر از هوش انسانی به اصطلاح از بین نمی برد.

علیبیس و بهانه ها

چه چیزی علم روانشناسی یا علم هوش الهی در مورد عجبا و بهانه ها کشف می کند؟ این قوانین برای ما در می یابند که عجیب و بهانه گرایشی طبیعی است که ذهن انسان ما در آن افراط می کند. عملا همه ما از عجبا و بهانه گیری و گاهی کاملا ناخودآگاه استفاده می کنیم. ما آنها را به صفحه نمایش دود برای اشتباهات ، شکست ها و نقص های خود تبدیل می کنیم. حیوانات حیوان خانگی ما عبارتند از: "این تقصیر شخص دیگر بود؛" "این یک شرایط اجتناب ناپذیر بود." یا "ما شانسی عادلانه نداشتیم."

اثرات مضر علیبیس و بهانه ها

تأثیر مضر علیبیس و بهانه گیری بر روی فرد بسیار جدی تر از آن است که ما می فهمیم. بسیاری از افراد در بیمارستانها ، حتی در بیمارستانهای مجنون به سر می برند ، زیرا تا زمانی که عقل و شعور انسانی تحت فشار قرار گرفته و دچار نقصان و عقب افتاده شود ، در پشت یک باطن یا بهانه ای پنهان شده اند. آنها به سردردها ، سوهاضمه ، اعصاب ، اعتقاد به اشخاص و شرایط اجازه می دادند که برای چیز سختی انجام شود یا کاری که نمی خواستند انجام دهند ، بهانه بگیرند یا بهانه بگیرند ، تا این که قدرت خود را در تصمیم گیری به طور واقعی از دست دادند هوشمندانه ادعای حقوقی یا بهانه نوعی فریب است که برای پنهان کردن حقایق پرونده مورد استفاده قرار می گیرد و نتایج آن برای شخصی که در آن افراط می کند بسیار فاجعه بار است.

در یک بررسی کتاب در بخش مجله مانیتور ، اظهاراتی توسط یک جراح مشهور وجود داشت. وی گفت ، به طور ماهوی ، هیچ درمان آلی نمی تواند دائمی باشد تا زمانی که راه حلی برای مشکلات روحی پیدا شود. وی گفت: عدم هماهنگی در قلمرو روحیه اغلب منجر به اختلالات عملکردی و بیماری های ارگانیک می شود و تا زمانی که تعدیل درگیری ذهنی زمینه ای ایجاد نشود ، نمی توان آنها را به طور دائم درمان کرد.

از کجا با خطا تماس بگیریم؟

کجاست که ما ، به عنوان افراد ، با هر نام و طبیعتی خطا می کنیم و از بین می بریم؟ از کجا با افرادی در خانه ، مشاغل و کلیسا تماس بگیریم که به نظر می رسد اشتباه فکر می کنند و رفتار می کنند؟ از کجا با چیزهای ناخوشایند که به این راحتی واکنش نشان می دهیم تماس بگیریم؟ خارج یا جدا از خود ما نیستیم که با آنها تماس می گیریم. ما فقط در درون خودمان و در نقطه اعتقاد خود به آنها با آنها تماس می گیریم. در هیچ نقطه دیگری به جز اعتقاد خودمان به آنها ، ما با ادعای افراد شرور و چیزهای ناخوشایند ارتباط نداریم. همه وسوسه های اعتقاد به شخصیت و چیزهای ناخوشایند در نقطه اعتقاد خود ما به آنها هستند و تنها اینجاست که می توانیم بر آنها غلبه کنیم.

تفکر و احساسات ما را اصلاح کنید

این وظیفه هر دانشمند مسیحی است که ذهن خود را بررسی کند و آنچه را در ذهنیت او می گذرد ، دقیقاً در نظر بگیرد. امروز هر یک از ما مجبور می شویم که وجود ذهنی و عاطفی خود را اصلاح کنیم. هر یک از ما مجبور می شویم تا نظرات و نگرش های خود را تغییر دهیم تا به درستی با ورود این نظم جدید زندگی ، این عصر هوش الهی ، هماهنگ شویم.

هر دانشجوی علوم مسیحی موظف است با تمایز و درک جدیدی بشنود ، و لازم است بر افکار و اندیشه های وی حاکم باشد. این نظم جدید زندگی به ترتیب الهی است و به عنوان عصری مشخص می شود که دانشمندان مسیحی باید اثبات وجود الهی و معنوی خود را به جهانیان ارائه دهند ، اثبات اینکه ما اکنون پسران و دختران خدا هستیم ، بیان هوش الهی ، معاف از کمبود ، سن ، زوال ، گناه و مرگ.

انحراف

کتاب درسی ما حاوی کلمات بسیاری است که نه تنها از نظر معنا و مفهوم حیاتی است ، بلکه دانش آن برای یک دانشجوی علوم مسیحی در زمینه کار در علم وجود ضروری است. یکی از این کلمات که امروز صبح باید در نظر بگیریم "انحراف" است. به گفته وبستر ، "انحراف" به معنای "کنار رفتن یا انحراف از یک مسیر واقعی است". در علم مسیحی ، "انحراف" اشاره به انسان فانی و همه آنچه انسان فانی را تشکیل می دهد. کتاب درسی ما می آموزد که تصویر غیر واقعی از خدا ، که در ذهن انسان است ، چیزی است که ما انسان فانی می نامیم. بنابراین حس صحیح انسان فانی ، موجودیت یا موجودیت آن نیست ، بلکه یک تصویر یا "انحراف" واقعی از انسان واقعی است.

"انحراف" وقتی نتیجه می گیرد که ظاهر واقعی انسان واقعی با اندیشه ای که از ذهن عبور می کند و توسط حقیقت روشن نمی شود ، "کنار زده شود" یا "منحرف شود". این انحراف فکر باعث می شود انسان واقعی که در آن کار است به عنوان انسان فانی گناهکار ظاهر شود. انسان واقعی تغییر نمی کند ، اما واقعیت او در بازگشت یا تغییر شکل دیده می شود.

انحراف تصویری غیر واقعی از واقعیت است ، و هنگامی که در کار عملی خود این انحراف یا تصویر غیر واقعی را برای درک واقعیت معکوس می کنیم ، ما از روند تفکر استفاده شده در کتاب درسی علوم مسیحی خود استفاده می کنیم. هنگامی که انحراف را درک کنیم ، شرایط غلطی را به انسان واقعی قائل نیستیم ، بلکه با شرایط اشتباه به عنوان یک تصویر غیر واقعی و یا انحراف کاملاً جدا و جدا از انسان واقعی برخورد می کنیم.

در روند صحیح کار متافیزیکی ، ما هرگز دو چیز نداریم. ما می فهمیم که چیز واقعی همیشه وجود دارد و ظاهر منحرف چیز دیگری ایجاد نمی کند. روح و ماده دو چیز نیستند. روح وجود واقعی است و ماده انحراف یا تصویر غیر واقعی روح است. این فقط ظاهر کاذب است. انسان واقعی و انسان فانی گناهکار با هم وجود ندارند. انسان واقعی است ، در حالی که گناه کردن انسان فانی انحراف یا ظاهر کاذب انسان واقعی است.

واقعیت ، تنها چیزی که در دسترس است ، نیازی به بهبودی ندارد. این حضور خداوند است. انحراف ، مانند دریاچه سراب یا درب آبی که از شیشه های آبی دیده می شود ، وجود ندارد و ما نمی توانیم برای آنچه که وجود ندارد کاری انجام دهیم. این فضا را پر نمی کند ، ظاهری کاملاً کاذب در ذهن بدون نور است.

از آنجا که چمنزار چمنزار هنوز چمنزار چمنزار است و دریاچه نیست ، چمنزار چمن زنی نیازی به هیچ کاری برای آن ندارد ، صرف نظر از اینکه چگونه ظاهر می شود. آنچه در دریاچه سراب وجود دارد ، چمنزارهای چمنزار است که به طور ناقصی دیده می شوند. دریاچه سراب هیچ چیز نیست. فضا را پر نمی کند و وجود ندارد.

تغییر شکل فضا را اشغال نمی کند و هرگز چیز و شرایطی نیستند. وقتی این واقعیت را واقعاً درک کنیم ، کار ما در علوم مسیحی بسیار راحت تر خواهد شد. انحرافی که افق نامیده می شود ، فضا را پر نمی کند. آنچه در افق وجود دارد ، صرفاً نامی است برای آنچه که فضا را پر نمی کند ، وجود ندارد. کمبود سن ، ترس از شرایط نیست و فضا را اشغال نمی کند. آنها تغییر شکل یا تصویر غیر واقعی از واقعیت هستند. واقعیت انسان به طور ناقص دیده شده ، ما انسان شخصی را نامگذاری کرده ایم. واقعیت جهان به طور ناقصی دیده می شود ، ما جهان شخصی را نامگذاری کرده ایم. اما نیازی نیست کاری با ذهنیت خود انجام دهیم که چیزها را آنگونه که نیست ببیند. ما باید ذهن خود را با حقیقت یا واقعیت وجود روشن کنیم. حالت ذهنی که انحراف را می بیند نیاز به روشنگری دارد.

برای خلع سلاح ادعای شخصیت ، باید انحراف یا ظاهر نادرست انسان واقعی را که شخصیت نامیده می شود ، خلع سلاح کنیم.

شخصیت نه زندگی است و نه هوش. این یک شبح یا سایه است و ما باید زندگی و هوش واقعی را به عنوان همه چیز حضور خود ذهن در جایی که به نظر می رسد شبح یا سایه است ، ببینیم. حتی اگر با چشمان بیرونی خود انسان شخصی را می بینیم ، تصویر خلاف واقع ، با بینش معنوی درونی خود ، باید انسان واقعی را ببینیم ، انسان کاملی که عیسی مشاهده کرد. با اندیشه معنوی ما باید انحراف یا توهم ماده را بررسی کنیم و ایده کامل هوش الهی را ببینیم.

خانم ادی یک بار به خواستگاری یک بیمار رفت. بعد از اینکه او به مرد بیمار نگاه کرد ، برگشت و به سمت پنجره رفت و به بیرون نگاه کرد و گفت: "پدر آسمانی عزیز ، مرا بخاطر نگاه کردن به موضوع ببخش." بیمار فوراً بهبود یافت. اگر ماده را چیزی غیر از انحراف انسان واقعی ببینیم ، از این رو موجود نیست ، ما قوانین علوم الهی را عملی نمی کنیم.

شیارهای ذهنی

تا زمانی که ما از طریق علم مسیحی تلاش جدی نکنیم تا فکر خود را معنوی کنیم و روند تفکر خود را بهبود ببخشیم و در تلاشیم تا انسان واقعی و جهان معنوی کامل را در دسترس خود ببینیم ، کاملاً مستعد این هستیم که روند تفکر معنوی را به کلی از دست بدهیم.

آقای یونگ یک بار گفت ، "ما اغلب دچار یک جنجال می شویم و درست" خراشیده می شویم "!" این ممکن است در مورد بسیاری از دانشجویان و برخی از پزشکان گفته شود. آنها وارد شیارها یا شیارهای خاصی می شوند و با این شیارهای عمیق تر و عمیق تر ، با شیارهای عمیق تر و عمیق تر ، به اطراف و اطراف می روند تا اینکه خود را از نظر روحی دفن کنند. آنها خود را به یک عادت ثابت فکر وصل کرده اند و نتوانسته اند انسان واقعی و جهان معنوی را در دست ببینند.

تظاهرات به فرآیندهای بهبود یافته بستگی دارد. نمایش علم مسیحی به درجه ای که ما به ذهن مسیح در خود دست می یابیم بستگی دارد تا واقعیت هایی را که در آن تغییر شکل یا شرایط نادرست وجود دارد ، ببینیم. مسیح درون ما شفا را انجام می دهد. این "روح حقیقت و عشق" درون خود است که بهبود می یابد. "یک ذهن یا زندگی آگاهانه ما" که در حال حاضر حضور و جوهر همه چیز است ، لازم است تا انحراف افکار فانی را بهبود بخشد و از بین ببرد. ما قرار نیست چیزی را که به نظر می رسد یک شخص شخصی است ذخیره یا اصلاح کنیم. مأموریت ما این است که ثابت کنیم انسان نه تنها در حضور خدا نیست ، بلکه این حضور نیز هست.

به عنوان دانشمندان مسیحی ، ما نباید به معنای عادی بهبودی تمایل به بهبودی داشته باشیم. تمایل به بهبود یک ادعا یا انحراف این است که چیزی غیر از واقعیت در اندیشه خود داشته باشیم. اما فقط گفتن ، "هیچ چیز برای بهبودی نیست" اثبات عدم وجود خطا یا بیماری نخواهد بود. ما باید درک واقعی باشیم که در آن هیچ ظرفیتی برای دیدن یا احساس چیزی غیر از تصویر مسیح وجود ندارد.

فقط همانطور که ذهن مسیح را داریم (هستیم) ، یا اینکه حقیقت را به صورت ذهنی معقول و منطقی در ذهن خود زندگی می کنیم ، می توانیم مسیح یا واقعیت هر کس یا هر چیزی را ببینیم.

هنگامی که پیتر به عیسی گفت ، "تو مسیح هستی" ، عیسی بلافاصله به پطرس پاسخ داد ، "گوشت و خون (به معنای ذهن شخصی) آن را به تو آشکار نکرده است." این مسیح در پیتر بود که می توانست عیسی را مسیح ببیند. (متی 16: 16-17 را ببینید)

ادعای سن

از من خواسته شده است که درمورد رسیدگی به ادعای سن مطلبی بگویم. سن چیست؟ سن کجاست؟ از یک چیز ممکن است مطمئن باشیم ، خدا هرگز پیر نمی شود ، و مظهر او ، انسان واقعی ، هرگز پیر نمی شود. سپس سن یک انحراف است ، یک تصویر غیر واقعی در ذهن انسان است. سن شرطی نیست که بتوان شفا داد ، یا با آن کنار آمد. این صفتی نیست که متعلق به خدا یا انسان باشد.

این انحراف یا تصور غیرواقعی از اندیشه ، "سن" نامیده می شود ، ادعا می کند که خود را به عنوان احساس کاهش قدرت و توانایی تمام عملکردها یا توانایی های زندگی انسان ، تصور می کند. این ماده می گوید که زوال یا انحطاط ماده ای به نام بدن انسان وجود دارد. آیا ما اعتقاد داریم که خداوند ، ذهن ، زندگی می تواند آگاهانه آنچه را که ذهن انسان "تجسم همه ایده های نامیرا" می نامد ، در درون خود ببیند ، می تواند تصویر غیرواقعی از سن را ببیند یا احساس کند ، یا نشان دهد یا نشان دهد؟

ذهن یا زندگی آگاهانه ، در وجود خود ، ویژگی های آگاهانه اشتیاق ، خودانگیختگی ، شناوری ، انعطاف پذیری ، چابکی ، نشاط ، نشاط است و این خصوصیات همیشه به عنوان یک انسان واقعی ، تنها انسان تجلی می یابد.

آیا ذهن الهی هرگز آگاهانه به عنوان انحراف از این خصوصیات عمل می کند؟ چنین اندیشه ای غیرقابل تصور ، غیرقابل مشاهده ، غیرقابل تحمل است.

کتاب درسی ما می گوید: "مردان و زنان سالهای بزرگتر و دروس بزرگتر ، به جای آنکه در تاریکی یا تاریکی فرو روند ، باید در سلامتی و جاودانگی رشد کنند." کتاب درسی ما می گوید: "ذهن جاویدان بدن را با طراوت و انصافی خارق العاده تغذیه می کند ، تصاویر زیبایی از اندیشه برای او فراهم می کند و مشکلات عقلانی را که هر روز به مقبره نزدیکتر می رساند نابود می کند." (به علوم و سلامتی 248: 5-11 مراجعه کنید)

وقتی کتاب درسی ما این جملات را بیان می کند ، این حقیقت یا ذهن است که آنها را به ما می گوید و از آنجا که حقیقت یا ذهن می گوید ما باید "بالغ شویم" ، پس می توانیم این کار را انجام دهیم ، اما با تلاش برای رسیدن یا رسیدن به جاودانگی انحرافات. انسان واقعی از نظر سلامتی و جاودانگی از قبل پخته و تمام شده است و ما نیازی به هیچ کاری برای انسان واقعی نداریم. اما باید از انحراف برگردیم و با صفات بیکران و جاودانه خداوند یکتایی پیدا کنیم.

علوم و سلامتی: "انحراف":

"گل در حال پوسیدگی ، جوانه تبخیر شده ، بلوط غرغره شده ، جانور وحشی ، مانند اختلافات بیماری ، گناه و مرگ ، غیر طبیعی است. آنها دروغهای حس ، تغییر انحرافات ذهن فانی هستند. آنها واقعیتهای ابدی ذهن نیستند. " (ص 78: 1)

"تصاویر معکوس ارائه شده توسط حواس ، تغییر شکل ماده در مقابل علم انعکاس معنوی ، همه شبیه روح ، خدا نیست." (ص 305: 20)

"از نظر معنوی ، کتاب پیدایش تاریخ تصویر خلاف واقع از خدا است ، که به عنوان یک فانی گناهکار نامیده می شود. این انحراف از وجود ، به درستی مشاهده شده ، در خدمت نشان دادن انعکاس مناسب خدا و فعلیت معنوی انسان است ، همانطور که در فصل اول پیدایش آورده شده است. حتی در این صورت ، وقتی دیدگاههای علمی مسیحیان جهان ظاهر می شوند ، اشکال خام اندیشه بشری نمادها و نشانه های بالاتری به خود می گیرند ، و زمان را با شکوه ابدیت روشن می کنند. " (ص 502: 9)

متافیزیک الهی

بیش از شصت سال پیش ، اولین کتاب در مورد متافیزیک الهی ، با کاربردی در بهبود مشکلات انسانی ، توسط مری بیکر ادی تألیف شد. این کتاب ، علوم و سلامتی ، کتاب درسی ما با موضوع متافیزیک الهی است.

بسیاری از دانشجویان علوم مسیحی نتایج خوبی از کاربرد هوشمندانه متافیزیک الهی در مشکلات روزمره خود دارند. و این دانشجویان به این علم جایگاه شایسته ای در تفکر خود می دهند. متافیزیک الهی راهی است.

متافیزیک الهی درک و کاربرد عملی مفاهیم ذهنی ، روابط ، قوانین و قوانین مندرج در علوم و سلامتی است که به کمک آنها ذهن انسان به ارتفاع علم الهی مطلق می رسد.

اگر خانم ادی فقط مکاشفه علم الهی مطلق را به ما می داد و متافیزیک الهی را به ما نمی داد ، ما بسیار شبیه یک دانشجوی جوان موسیقی خواهیم بود که سعی می کند انتخاب دشواری را انجام دهد ، بدون اینکه به درک و کاربرد عملی دست یابد. قوانین و قواعد حاکم بر علم موسیقی.

همه ما می دانیم که برای تبدیل شدن به یک نوازنده ، لازم است موسیقی را شخصی سازی کنیم. یعنی فکر ما باید فعالانه و آگاهانه قوانین و قواعد علم موسیقی باشد.

به همین ترتیب ، فقط از طریق درک و عمل به قوانین و قوانین متافیزیک الهی که در کتاب درسی ما آمده است ، فکر انسانی ما معنوی می شود. این معنویت بخشی به فکر ، قدمهای صعودی ما را تا جایی که به علم الهی می رسیم ، از طریق آن بهبود معنوی تشکیل می دهد.

عمل متافیزیک الهی نظم ذهنی یا کنترل فکری است که توسط دانش آموز اعمال می شود ، که مقدماتی برای عمل او به عنوان روح یا ذهن الهی است.

خانم ادی می گوید ، "بیان حقیقت برای سرزنش و از بین بردن خطا طراحی شده است" (علوم و سلامتی 233: 29) ، و بسیاری از ما متوجه می شویم كه برای اجرای مداوم این حقیقت و پیروی از قوانین متافیزیک الهی.

به عنوان مثال ، آیا ما مطابق قانونی هستیم که ما را ملزم به مخالفت با هر بیماری و هر هماهنگی می کند؟ آیا ما همیشه از دروغ باور غلط به حقیقت تبدیل می شویم؟ آیا ما به شدت بر این واقعیت بزرگ که کل زمین را پوشش می دهد ، اصرار داریم که خدا همه است؟ آیا حقیقت وجود را در ذهن داریم؟ آیا به یاد می آوریم که کمال انسان واقعی و غیرقابل توصیف است؟ (مراجعه کنید به علوم و سلامتی 233: 28؛ 421: 15؛ 414: 26-27)

فقط یک راه برای رسیدن به علوم الهی وجود دارد؛ همه دانشجویان علوم مسیحی از طریق نظم ذهنی و کنترل فکر که توسط متافیزیک الهی ارائه می شود ، به این سطح معنوی آگاهی می رسند.

علوم متافیزیکی مطالعه زندگی الهی ، حقیقت و عشق است که باید در زندگی انجام شود (علوم و سلامتی 202: 4) ، تجربیات روزمره خوب. اگر ما از این علم شفا و برکت می خواهیم ، باید تمایل داشته باشیم که قوانین و قوانین آن را دنبال کنیم و زندگی کنیم. دیگر هیچ راز دیگری در بهبود متافیزیک الهی وجود ندارد. اگر ما می خواهیم از طریق ذهن تنها خوب باشیم یا بخواهیم امورمان هماهنگ باشد ، باید هزینه اطاعت از متافیزیک الهی را بپردازیم.

ما باید حقیقت را بدانیم. ما باید حقیقت را زندگی کنیم ما باید حقیقت را دوست داشته باشیم. ما باید حقیقتاً فعالانه و آگاهانه حقیقت باشیم. ما باید درک کنیم و این درک را در مورد نیازهای فردی خود اعمال کنیم. این روش مطمئن و کامل در علم متافیزیک است. خانم ادی می گوید ، "متافیزیک الهی همان چیزی است که وجود خدا ، ذات ، روابط و صفات او را درمان می کند." او همچنین می گوید ، "علوم مسیحی در حال گسترش متافیزیک واقعی است. یعنی از ذهن یا خدا و صفات او. " (نوشتن متفرقه 69: 1-6)

نیمه متافیزیک

از زمان انتشار علوم و سلامتی با ارائه متافیزیک الهی ، بسیاری از نویسندگان که کتاب هایی در زمینه متافیزیک نوشته اند مورد توجه عموم قرار گرفته اند ، اما این کتاب ها نیمه متافیزیکی هستند زیرا کاملاً بر اساس حقیقت یا ذهن الهی نیستند.

خانم ادی می گوید ، "سیستم های نیمه متافیزیکی هیچ كمك قابل توجهی به متافیزیك علمی نمی كنند ، زیرا استدلال آنها بر اساس شهادت نادرست حواس مادی و همچنین بر اساس واقعیت های ذهن است." (علوم و سلامتی 268: 14)

"این سیستم های نیمه متافیزیکی یکه تازی هستند و عطر و بوی است ، خانه ای که بر ضد خودش تقسیم شده است." (علوم و سلامتی 268: 18-2)

نیمه متافیزیک امروز جهان را فرا گرفته است. هزاران هزار نفر علاقه مند به نیمه متافیزیک هستند. این به این دلیل است که همه کم و بیش آگاه می شوند که چیزهای مادی در جامعه چیزهای ذهنی یا افکار فانی هستند. نیمه متافیزیک گامی است که لزوماً باید مقبول پذیرش جهانی متافیزیک الهی باشد. خانم ادی می گوید ، "ما از افزایش دانش و پایان خطا استقبال می کنیم ، زیرا حتی اختراع بشری نیز باید روز خود را داشته باشد و ما می خواهیم که آن روز توسط علم مسیحی ، با واقعیت الهی به موفقیت برسد." (علوم و سلامتی 95:19)

بنابراین ما از این روز خوشحال می شویم ، که در آن جهان اولین قدم خود را در شناخت ذهنی همه چیز و شرایط برمی دارد ، اما صرف انتقال یک چیز به اصطلاح مادی به یک امر ذهنی مرگبار ، کسی خیلی از آن دور نمی شود چوبها. و دانشجویان علوم مسیحی باید مراقب باشند که تحت تأثیر مسحورکننده بسیاری از فرقه هایی قرار نگیرند که امروز نیمه متافیزیک را بر مردم فشار می آورند.

این نیمه متافیزیسین ها استدلال می کنند که سیستمهای متافیزیک آنها از علم مسیحی روشن تر و آسان تر است. و ممکن است درست باشد که درک مطالب ذهن خود برای ذهن فانی آسان تر از درک و به کار بردن متافیزیک الهی است.

خانم ادی می گوید ، "ما در بحبوحه یک انقلاب هستیم. فیزیک آرام آرام به متافیزیک تسلیم می شود. ذهن فانی در مرزهای خود شورش می کند. با خستگی از ماده ، معنای روح به دست می آید. " (هی. 11: 6-9)

از آنجا که این درست است ، ما به راحتی می توانیم درک کنیم که چرا بسیاری از افراد می گویند که دانش فلسفه و پزشکی و دانش به اصطلاح متافیزیک کمک به متافیزیک الهی است. و همین افراد توجه دانشمندان مسیحی را به این واقعیت جلب می کنند که هیچ یک از این موارد در عمل متافیزیک الهی یافت نمی شود.

همه این سیستمهای نیمه متافیزیکی فرض می کنند انسان ، که در درک معنوی جاودانه است ، در اعتقاد مادی فانی باشد. (مراجعه کنید به علوم و سلامتی 194: 15) عملاً همه این سیستمهای نیمه متافیزیکی نظریه تناسخ را مطرح می کنند. این نظریه نیرومند افرادی است که در متافیزیک الهی آموزش داده نشده اند.

تناسخ به معنای تجدید حیات یک روح در بدن انسان دیگری است. تناسخ نه تنها اعتقاد به جدا شدن بدن از ذهن یا روح از طریق مرگ است ، بلکه این اعتقاد است که روح در بعضی اوقات بعد در طی مراحل تولید آدم در بدن دیگری متولد می شود.

مرگ یک تناسخ نیست. از آنجا که هیچ جدایی از روح و جسم وجود ندارد ، هیچ تناسخ دیگری نیز وجود ندارد. آگاهی انسان در بدن انسان نیست ، بلکه بدن انسان را به عنوان یکی از مفاهیم مادی آن در خود دارد. ما از طریق متافیزیک الهی آموخته ایم که آگاهی ، مفهوم جدیدتر و بهتری از بدن را تشکیل می دهد ، زیرا خودش یک فعالیت فکری جدیدتر و بهتر می شود.

خانم ادی از طریق متافیزیک الهی به ما می آموزد که وقتی وحدت ابدی ذهن و بدن الهی را کاملاً درک کنیم ، باید بر همه باورهای گناه ، بیماری و مرگ غلبه کنیم. و ما این کار را از طریق درک واقعیت ذهن و جسم الهی موجود در اینجا و اکنون به عنوان آنچه که به نظر ما ذهن و بدن انسان است ، انجام می دهیم.

علاوه بر بسیاری از کتابهای نیمه متافیزیکی موجود در بازار امروز ، کتابهایی نیز وجود دارد که توسط دانشمندان مسیحی تألیف شده است و معتقدند تفسیر آنها از حقیقت بیان روشن تری از حقیقت است تا تفسیر حقیقت که توسط مری بیکر ادی در علوم و سلامتی ارائه شده است.

اگر من تحت ادعا بودم و سلامتی خود را دریافت نکرده بودم ، علوم و سلامتی را از طریق آن مطالعه می کردم و سپس اگر شفا نمی یافتم ، دوباره آن را مطالعه می کردم و سپس اگر بهبود نمی یافتم ، دوباره آن را مطالعه می کردم ؛ و من می خواهم به مطالعه حقیقت همانطور که در علوم و سلامتی ارائه شده است ادامه دهم تا اینکه اندیشه من شواهد مشخصی از حقیقت را ارائه دهد.

چرا این کار را می کنم؟ از آنجا که علوم و سلامتی با کلید کتاب مقدس کلام خدا است ، و از کتاب مقدس می خوانیم ، "او کلام خود را فرستاد ، آنها را شفا داد و آنها را از نابودی آنها نجات داد." (.107: 20) علوم و سلامتی الهی است ، ذهن شما ، بیان شده ؛ "و ذهن الهی مفسر خود است." (علوم و سلامتی 577: 21)

بسیاری از این کتاب ها حقیقت مطلقی را بیان می کنند و این کاملاً درست است ، اما آنها از بیان ضرورت قدم گذاشتن بر انسان که به موجب آن ما فکر خود را معنوی می کنیم ، غافل می شوند. اما دانشجوی علوم مسیحی ، هنوز لازم است كه ضرورت معنویت بخشیدن به اندیشه خود را از طریق روند تفكر صحیح ، تا جایی كه اندیشه او حقیقت است ، بفهمد.

شناخت حقیقت مطلق بدون معنوی سازی تدریجی اندیشه ما سود بیشتری ندارد تا شناخت ریاضیات عالی بدون ریاضی سازی تدریجی اندیشه ما. بنابراین ، ما به عنوان دانشجویان علوم مسیحی باید بیدار باشیم که ضروری است که ردپای انسان را برای بهبودی و غلبه بر آن ، در تفکر فردی و در تمام فعالیت های جنبش خود طی کنیم ، تا زمانی که آنها را در واقعیت خود تحقق بخشیم.

در این ساعت تغییر در باور از مبانی مادی به مبانی معنوی ، بیایید از ضرورت درک و تمرین متافیزیک الهی بیدار شویم ، همانطور که در کتاب درسی ما ، علوم و سلامتی با کتاب مقدس آمده است.

اتفاقاً ما فقط علوم مسیحی نداریم ، بیش از آنکه اتفاقاً علم ریاضیات یا علم موسیقی داشته باشیم. علوم مسیحی نمی تواند راهی غیر از این باشد ، بیش از این که علوم ریاضیات و علوم موسیقی غیر از آنچه هستند باشند. اساساً ، علم ریاضیات و موسیقی یک حقیقت مطلق ، تغییر ناپذیر است و آنها شامل روش یا قوانین و قوانینی است که ذهن انسان می تواند به ارتفاع این علوم برسد.

به همین ترتیب ، علم مسیحی یک حقیقت مطلق ، تغییر ناپذیر و غیرشخصی است و شامل متافیزیک الهی یا روشی است که به وسیله آن ذهن انسان از طریق اعمال هوشمندانه قوانین و قواعد خود می تواند به حقیقت مطلق یا علم الهی دست یابد.

اما اگر نتوانیم علوم و سلامتی را با كتاب مقدس به عنوان كلام خدا یا راه در نظر بگیریم ، بهتر است این تفكر را داشته باشیم كه این كارهای دیگر درباره متافیزیك حاوی چیزی با ارزش است كه در علوم و سلامتی یافت نمی شود .

علوم و سلامتی با کلید کتاب مقدس مکاشفه کامل و نهایی خدا یا ذهن است و تمام ذهن خدا و در نتیجه عدم وجود شر ، مادیات ، اختلاف و مرگ را در ذهن انسان آشکار می کند. ما در مقاله قبلی گفتیم كه علوم مسیحی از فصل اول پیدایش پدید آمده و در راه بوده است تا اینكه در این عصر حاضر علم الهی به طور كامل و كامل به عنوان علوم و سلامتی با كتاب مقدس ، آشكار می شود. و ما به عنوان دانشجویان این علوم باید این مسیح بی شخصیت را در میان خود بشناسیم و ارزیابی کنیم.

در صحبت از این روزهای آخر ، عیسی گفت: "اگر کسی به شما بگوید ، اینجا مسیح است ، یا آنجا. باور نکن زیرا مسیحیان دروغین و پیامبران دروغین ظهور خواهند کرد و نشانه ها و شگفتی های بزرگی را به شما نشان خواهند داد. به حدی که اگر ممکن بود ، افراد بسیار منتخب را فریب دهند. " (متی 24: 23-24)

نیاز امروز ما افشای بیشتر حقیقت نیست ، بلکه نمایش سازگارتر و بهتر اصل الهی و قوانین زندگی و هماهنگی آن است.

یادداشت های اتحادیه 1936

شر منسوخ شده

خانم ادی می گوید (علم و بهداشت 330 ، قرائت حاشیه ای) ، "شر منسوخ شده است" ، به این معنی که دیگر شر از این استفاده نمی شود.

کرسچن سائنس اثبات قاطعانه ای می دهد که یک ذهن وجود دارد و این ذهن حسن نامحدود است ، و برای ذهنی که خوب بی نهایت است ، هیچ شر و خلاف خیری وجود ندارد.

به دلیل پیشرفت کرسچن سائنس ، بسیاری از نظریه هایی که به نظر می رسید در گذشته درست هستند ، اکنون منسوخ شده اند و بنابراین با این نظریه که شر و گناه دارای واقعیت و هویت هستند ، منسوخ شده است.

مدت کوتاهی پیش همه وزرا و مسیحیان شیطانی را به عنوان نقطه توجه مورد توجه قرار می دادند و هرچه بارزتر ظاهر می شدند ، مسیحیان بهتری نیز بودند. امروز این نظریه ، مبنی بر اینکه شر واقعی است ، منسوخ شده است و اکنون نکته قابل توجه این است که خیر بی پایان همه است.

هرگز لحظه ای نبوده است که شر واقعی باشد و چنین لحظه ای نیز وجود نخواهد داشت. بسیاری از دانشمندان مسیحی خواستار توضیح شر هستند ، اینکه از کجا ناشی می شود و چرا به نظر می رسد. نمی توان توضیح داد که 2 x 2 برابر 5 است. فقط می توان چیزی را توضیح داد که درست است. بر شر می توان غلبه کرد و شرحی جز غلبه بر آن وجود ندارد. قبل از اینکه مطمئن شویم اشتباه یک اشتباه است ، باید چیزی از علم ریاضیات بدانیم. ممکن است بدانیم که 2 x 2 در مسئله ریاضی ما برابر 5 است ، اما در همه حال این یک اشتباه است ، هیچ چیز.

ما دانشمندان مسیحی هستیم که باید شر را رد کنیم. ما نباید از پذیرفتن وسوسه ایمان به هر نوع شر چه گناه ، بیماری ، نگرانی ، فقدان یا هر شکل دیگر خودداری کنیم. یک دانشمند مسیحی باید همیشه یک دانشمند مسیحی باشد. مانند هر علم دیگری ، ما از حقیقت به طور مداوم استفاده می کنیم ، نه فقط گاهی.

در آموزش دانش آموز در کرسچن سائنس ، اولین کاری که ما انجام می دهیم این است که به او کمک کنیم تا درک کند که شر یک چیز یا شرط نیست بلکه یک باور است. و ما به او کمک می کنیم تا حقیقت را در مورد آنچه که باور دارد ببیند. گام بعدی ما کمک به او برای درک این باور است که همیشه مسحور کننده است. منظور ما از این امر این است كه اعتقاد به اصطلاح ذهن فانی این است كه آن تشكیلات بد خود را می بیند و احساس می كند و خود را با آنها گره می زند ، بنابراین مسحور می شود. ما به او کمک می کنیم ببیند ذهن خداست و دیدن و احساس شیطانی برای ذهن غیرممکن است.

سپس این باور وجود دارد که انتقال افکار نامیده می شود. اعتقادی مبنی بر اینکه اگر یک نفر در حال دیدن و احساس شیطانی است ، به زودی به نظر می رسد همه اطرافیان او همان شیطان را می بینند و احساس می کنند. ما باید به دانش آموز کمک کنیم تا درک کند که فکر و احساسات همه از یک ذهن است و هیچ کس شر را نمی بیند یا احساس نمی کند.

هیچ مشاجره ای بیشتر از این نیست که بین درک این که 2 x 2 برابر 4 است و اعتقاد به اینکه 2 x 2 برابر 5 است ، وجود دارد. درک درک باور بد را به عنوان واقعی یا کلاً کنار می گذارد. شر به عنوان باور یا اصلا وجود ندارد.

شر نه واقعیت دارد و نه هویت

من توصیه می کنم از برای مطالعه یک موضوع در این زمینه استفاده کنید.

در آخرین انجمن ، او وقت زیادی را به این موضوع اختصاص داد. "هویت" موضوع روز بود.

دانش آموزان کاملاً مایلند بگویند که شر غیرواقعی است اما آنها بسیار مناسب هستند که آنچه را شناسایی می کند ، به واقعیت تبدیل کنند. آنها بسیار مستعد برای ادامه هویت در هوشیاری و تلاش برای بهبود آن هستند ، به جای اینکه واقعیت آن را جایگزین کنند.

واژه هویت به معنای یکسانی مطلق است. یعنی شخص و هویت او کاملاً قابل تشخیص نیستند. در کرسچن سائنس کلمه "هویت" به همان چیزی گفته می شود که خدا یا ذهن را شناسایی می کند. منظور از آن چیزی است که خدا یا ذهن را برای بینش یا درک ما آشکار می کند. هویت خدا یا ذهن توسط خلقت دیده شده او ، جهان و انسان شناسایی می شود. آنها یکسان هستند. خدا یا ذهن از عالم و انسان قابل تشخیص نیست. آنها علت و معلول هستند ، یک موجود. باید درک کنیم که همه اشکال زندگی که به عنوان خلقت می بینیم ، "من هستم" جهانی را شناسایی می کنند. وقتی به چمن ها و گل ها ، آسمان و پرندگان نگاه می کنیم ، درمی یابیم که همه این اشکال زندگی "من هستم" بزرگ را شناسایی می کنند. اینها همان خدا یا ذهن هستند. آنها نتیجه یک علت و تنها علت هستند.

آیا در رابطه با خدا یا ذهن ، آیا من به عنوان انسان یا ایده مرکب ، هویت کامل او نیستم؟ آیا من همه هویت نیستم ، بیان کامل ذهن؟ شکل زندگی را ممکن است پرنده نامگذاری کنند ، اما من همان شکل هستم ، زندگی ، شادی ، آواز و زیبایی. انسان همان چیزی است که ذهن را شناسایی می کند. این فرم ممکن است انسان نامیده شود ، اما من برای همیشه هویت آگاهانه خدا یا ذهن دارم که به عنوان قدرت و عشق و حقیقت و کمال بیان می شود. خدا یا ذهن خود را در معرض دید ، شنیدن ، دانستن ، احساس ، در همه اشکال ، رنگ ها ، زیبایی ها و زیبایی های خود نشان می دهد یا خود را به عنوان انسان معرفی می کند. خدا یا ذهن خود را به عنوان سلامتی و قدرت و قدرت و ظرفیت و آرامش و رضایت و همه آنچه که هست معرفی می کند. آن زندگی که در پرنده ، جانور یا انسان دیده می شود ، زندگی شخصی و جداگانه ای نیست ، بلکه حیات الهی را مشخص می کند ، که در طبیعت با تداوم ابدی مشاهده می شود. ایده مرکب انسان یا زمین هویت آسمان است. آسمان و زمین یکسان و یک چیز هستند. و همچنین بالاترین احساس ما در مورد حسن انضمامی انسان ، هویت واقعیت است. خیر و واقعیت انسان یکسان و یک چیز است.

بگذارید زمین و زمین را از زمین جدا کنیم و بدانیم که بهشت ​​را پیدا می کنیم همانطور که اینجا را زمین می شناسیم. بگذارید دیگر خیرات انسانی خود را از واقعیت جدا نکنیم و بدانیم که واقعیت را همانطور که در اینجا به عنوان خیر انسانی می شناسیم پیدا می کنیم. درکی از علم ذهن و شخصیت آن به عنوان قادر مطلق ، همه چیز و همه چیز وجود دارد تا ما را قادر سازد ببینیم که شر نه واقعیت دارد و نه هویت. فهمیدن یک باور "مخالف مفروض" یا به اصطلاح ذهن فانی و هویت های فرضی آن به درک و فهم نیاز دارد.

همه هویت های فرضی شرور نیستند ، زیرا آنها از خداوند ، تنها ذهن نیستند. شر و هویت آن یک چیز واحد است ، مطلقا هیچ.

فرض کنید مردی با ادعای ذات الریه به سراغ من آمده است. من چقدر مستعد هستم که باور کنم ذهن فعلی وجود دارد و به این ذهنیت یک انسان فانی مبتلا به ذات الریه داده می شود و این انسان فرض شده را وسیله ای برای بیماری یا سلامتی ، زندگی یا مرگ می کند ، چیزی برای بهبود یا ترمیم. آنچه باید بدانم این است که دقیقاً در همان مکانی که به نظر می رسد این انسان فانی در آن قرار دارد ، تنها ذهن و هویت کامل وی یا بازتاب اوست ، انسان ، ابدی در زندگی و سلامت و تمام هویت های خوب.

در مورد این مرد مبتلا به ذات الریه ، تصور کنید که اعضای خانواده بسیار نگران هستند و به نظر می رسد که واقعیت بزرگی را در مورد آنچه اتفاق می افتد ، ایجاد می کنند. همه اینها نیز باید شرور تلقی شود و این "شر باید هویت یا قدرت را انکار کند". (علم و بهداشت 479: 28)

در معالجه علیه سو قصور ، دانشمند مسیحی ، خود باید به این درک آگاهانه برسد که همه قدرت و عمل قدرت و عمل یک ذهن بیکران است و هرگز انسان یا شخص نیست.

یک بار وقتی کسی در مورد سو رفتارها به عنوان انتقام جویانه صحبت کرد ، آقای کیمبال پاسخ داد ، "خوب ، آنها فقط فکر می کنند که آنها فکر می کنند ، اما ما می توانیم فکر کنیم ، و ما با تأمل فکر می کنیم."

در انکار قصور ، باید بدانیم که آنچه حقیقت را انکار می کند ، از شخص ما و شخص دیگری نیست ، بلکه باید ببینیم آنچه حقیقت را انکار می کند ، دروغ یا ذهن فانی است. تمام سو رفتارهای ذهنی ذهن فانی است که علیه حقیقت یا ذهن درست ما آراسته شده است ، و هرگز شخص یا افراد زیادی در برابر ما آراسته نمی شوند.

هر زمان که خلاف حقیقت در تفکر خود را به شما نشان می دهد ، به این پیشنهادها فکر نکنید که باید بیان شود ، بلکه فکر کنید که آنها هرگز به هوش نیامده اند زیرا ذهن برای آنها غیرممکن است. ببینید که این پیشنهاداتی که حقیقت را انکار می کنند هیچ چیز نیستند ، زیرا ذهن آگاه نمی تواند آنها را به عنوان چیزی تکامل بخشد. هرگز در مورد آنها تصور نکنید که در واقع با حقیقت مخالفت می کند یا علیه حقیقت مبارزه می کند.

دانستن اینکه وجود یک بدن کافی است برای شکستن ادعای بیماری ناشی از اعتقاد به سو قصور ، زیرا قصور نمی تواند در مواردی که اعتقادی به یک نهاد خصوصی و مادی وجود ندارد ، عمل کند. یک درمان واقعی کرسچن سائونس لزوماً انکار خطا یا سو عملکرد نادرست است. فراگیری ، در مقیاسی که از طریق درک به دست می آید ، لزوماً انسان را در رد همه چیز بر خلاف فراگیر بودن درگیر می کند.

هیچ شخصیتی

یک دانشمند مسیحی دریافت که بزرگترین مانع پیشرفت معنوی ، احساس اشتباه او نسبت به خودش است ، یک احساس شخصی ، به جای احساس فردی از خودش. کرسچن سائنس به ما می آموزد تا آنجا که ممکن است ، احساس شخصی هر کس را از دست بدهیم ، در نتیجه چیزهای زیادی را که ممکن است باعث پرستش غیر خردمندانه از یک سو یا کینه یا نفرت از سوی دیگر شود ، از بین می برد. انسان به جای اینکه یک شخص باشد یا یک سری باشد ، مانند خداست و خدا فردی است ، انسان باید مظهر منفرد خدا باشد. و از آنجا که انسان یا مظهر آگاهانه همه خصوصیات و خصوصیاتی را که خدا دارد نشان می دهد ، این باعث می شود انسان هویت آگاهانه خدا باشد.

درک خدا به عنوان فردی و انسان به عنوان یک ایده فردی ، حس نادرست خدا به عنوان یک شخص را از بین می برد و همچنین این تصور غلط را که ما به عنوان افراد شخصی هستیم ، از بین می برد. (117: 19 من)

شخصیت دروغ در مورد فرد فردی است. شخصیت همان گونه است که در حواس ظاهری ظاهر می شود ، اما شخصیت یا فردیت همانگونه که هست انسان است.

درک فردیت و هویت بیشترین سود را برای دانش آموز دارد. اگر یک موجود همه موجود باشد و شخصیتی وجود نداشته باشد ، این فریب ها به نام بیماری ، ترس ، کمبود ، از دست دادن ، نفرت و اندوه به طور خودکار تخلیه می شود.

چشم انداز ما باید چشم انداز وجود یک باشد. در این صورت ما فقط یک خانواده بزرگ از برادران را می بینیم که هرکدام زندگی یکسانی دارند ، همان ماده اصلی ، همان موجود هستند. ما باید این بینش را تمرین کنیم و این درک را داشته باشیم.

خانم ادی در تدریس کلاس خود در کالج متافیزیک یک بار گفت ، "اگر در فکر شخصی باشید ، این امر شما را از غلبه بر شخصیت در بهبود و گناه باز دارد." وی همچنین گفت ، "هیچ شخصیتی وجود ندارد و مهمتر از این است که هیچ بیماری وجود ندارد. آن را رها کنید و به یاد داشته باشید که هرگز نمی توانید خود را از اثرات ظاهری یک شخصیت خلاص کنید در حالی که این شخصیت را در فکر دارید. راه خاموش کردن ، کاملاً از ذهن خارج کردن و مدل مناسب را پیش روی خود نگه دارید. " ما می دانیم که داشتن یک الگوی مناسب داشتن انسان به عنوان فردی است ، نه شخصی.

ذهن ساختگی و شیادی به نام ذهن فانی ، خود را به عنوان شخصیتی مادی همراه با قوانین ، اشکال ، شرایط ، شرایط ، وقایع ، همه پدیده هایی که در آنچه "وجود شخصی" خوانده می شود ، در باور خود ترسیم می کند. این باور برای ما ایجاد می شود تا ما آن را به عنوان فکر خود بپذیریم. و به نظر ما می رسد که این خود ما ، خودمان هستیم که می گوییم و فکر می کنیم و همه پدیده هایی هستیم که وجود مادی یا شخصیت را تشکیل می دهند. اگر این باور را به عنوان فکر خودمان بپذیریم ، ذهن فانی از ما استفاده می کند و ما شخصیت و فعالیت آن هستیم. همه اینها برای یک اسم ، برای یک شاهد ، برای عمل و قدرت به ما می رسد و اگر آن را بپذیریم تمام زندگی یا قدرتی را که دارد به آن می دهیم. بگذارید همه شر ها را به عنوان دروغ ، به عنوان ذهن فانی حفظ کنیم ، پس ما به عنوان یک شخصیت شاهد شرارت نخواهیم بود. اگر ما شر زندگی را که به زندگی القا می کنیم با پیوستن آن به چیزها و افراد بدهیم ، پس چگونه باید با یک فرد شریر ، نامهربان ، بی پروا برخورد کنیم؟

کاری که باید انجام شود این است که به ظاهر شیطانی نگاه کنیم و آن را به عنوان یک ادعا ببینیم ، نه به عنوان یک واقعیت. باید درک کنیم که آنچه به نظر می رسد یک فرد شریر است ، تصویر معکوس ذهن فانی از انسان در ماست. انسانی که این تصویر نادرست از او وجود دارد ، انسان الهی است. و ما باید این انسان الهی را دوست داشته باشیم زیرا او همان چیزی است که هست ، مهم نیست که تصویر نادرست او را از چه قرار دارد. راه دیگری برای پاسخگویی به ادعای انسان شریر بودن وجود ندارد. واقعیت الهی این است که هر یک از ما در حال حاضر ، ذهن الهی متجلی است و نمی توان با این ذهن پذیرفت که هیچ تصویر نادرستی را بپذیرد. نمی توان آن را تاریک یا فریب داد.

هر یک از ما در خدا یا زندگی وجود دارد ، به عنوان زندگی ، خود. هر كدام در عشق به عنوان عشق وجود دارد. هر یک حضور همیشگی و بیان کامل ذهن الهی است. بنابراین ، هر یک از ما همیشه وجودی زنده ، آگاهانه ، هماهنگ بوده و کاملاً برای همیشه از خودخواهی فردی و واقعی خود آگاه هستیم و هستیم. ما ، هرگز برای یک لحظه ، غیر از وجود کامل نبوده ایم. هرگز از وجود کامل عود نشده است و هرگز نیازی به "بازگشت" به آن نخواهد بود.

نیاز به شخصیت پردازی خوب و بد وجود دارد. ما باید منبع و علت خیر را از شخصیت ، جایی که قرار است باشد ، به ذهن یا خدا منتقل کنیم ، جایی که اکنون وجود دارد و همیشه بوده است.

برای شخصیت پردازی شر ، باید منشأ و علت همه شر ها را از اشخاص و اشخاص ، به ذهن فانی منتقل کنیم ، که منبع ظاهری و علت همه شر ها است.

وقتی به نظر می رسد نوعی شرارت را تجربه می کنیم ، ممکن است فکر کنیم که این شرارت در هوا ، غذا ، اتومبیل یا شخص دیگری نشات گرفته است ، اما این درست نیست زیرا همه تجربیات شرارت به ظاهر منشأ آن است. ذهن فانی به اصطلاح ذهن فانی همیشه مقصر است و می توان اثبات کرد که شر هیچ چیز نیست. وقتی منشأ و علت شر را از چیزها و اشخاص جدا کنیم و شر را مانند ما حفظ کنیم دروغ ، به عنوان یک ذهن فانی ، یا دروغ ، پس شر هیچ پا برای ایستادن ندارد ، و از هوش می رود ، نه قدرت و نه مکان و نه وجود.

مخالف اندیشه

در بین دانشمندان مسیحی این باور بسیار رایج وجود دارد که مخالفت فعال و مستقیمی با تلاشهای فردی آنها برای نشان دادن حقیقت وجود دارد. یک دانشمند مسیحی غالباً این عقیده را دارد که بعضی از اعضای خانواده وی یا عضو کلیسا یا عضو دیگری از مشاغل تجاری عقیده مخالفی دارند که مانع از تظاهرات بسیار مطلوب وی می شود. حقیقت در مورد این است که ، یک دانشمند مسیحی نمی تواند تلاش های خود را ببیند یا احساس مخالفت کند ، مگر اینکه ابتدا به شخصیت ها یا ذهن بسیاری اعتقاد داشته باشد. فرد همیشه آنچه را باور دارد می بیند و احساس می کند ، وگرنه آنچه را که در حقیقت می فهمد تجربه می کند. اگر همه مردان با تأمل فکر می کنند ، فقط یک فکر همه مردان وجود دارد. همانطور که ما به طور جداگانه خود را در حقیقت بودن درک می کنیم ، باید همه انسان ها را نیز درک کنیم.

از آنجا که برای هر یک از ما ، تنها آگاهی در جهان هستی خود ماست و ما فقط مطالب و ویژگی های آگاهی خود را می بینیم و احساس می کنیم ، بدیهی است که اگر مخالفت را ببینیم و احساس کنیم ، این ضدیت ذهن فانی با دیگران است. که احساس می کنیم ، به جای مخالفت آنها با ما.

هر زمان که شکست خود را در تظاهرات خود به عقیده مخالف دیگران نسبت دهیم ، احساس اشتباه خود را به دیگران نسبت می دهیم. مشکل واقعاً در خود ماست.

وقتی کسی شروع به دیدن همانطور که خدا می بیند ، شروع به نگاه کردن به دیگری می کند که خودش است. هر فرد شامل همه مردان است.

شعور ما پادشاهی بهشت ​​درون ماست و شامل همه انسانها به عنوان بیانگر یک ذهن است. اگر فقط یک ذهن وجود داشته باشد و همه انسانها با تأمل ذهن یکسانی داشته باشند ، هیچ تفکر مخالفی وجود ندارد. هر دانش آموز باید به قدرت عظیم تفکر خودش که از خدا و از هیچ منبع دیگری منعکس شده است ، پی ببرد. ما ، به عنوان دانشجویان کرسچن سائنس ، حقیقت علمی قادر مطلق خداوند را نشان می دهیم ، و هرگز نباید اجازه دهیم هرگونه ترس از هرگونه مخالفت به فکر ما وارد شود. اگر از برخی مخالفت ها بترسیم ، خود را به نام یک دشمن فرضی مسحور می کنیم. سپس ما اثرات ترس و بی ایمانی خود را از برتری خداوند احساس می کنیم. دانستن اینکه یک قدرت وجود دارد و این قدرت خداست ، باید برای ما یک واقعیت همیشگی باشد. تنها حس نفسانی که باید بر آن غلبه کنیم ، خود ماست. ما هرگز نیازی به احساس قدرت خارجی نداریم.

ما باید تلاش کنیم تا بدانیم که همه بشریت معنوی هستند و یک عقیده همه بشریت را بشناسیم ، بنابراین هیچ پیشنهادی برای مخالفت دیگران وجود ندارد. ما باید "با خدا یکی باشیم" ، حقیقت ، نه با جهان یا افکار فانی خودمان. همانطور که ما برتر از اعتقاد به اینکه فکر فانی می تواند بر ما تأثیر بگذارد یا مانع پیشرفت یا تظاهرات ما شود ، تغییر شکل بزرگی در زندگی خودمان شروع می شود.

التیامبخش

چندین سال پیش هنگام دیدار با آقای جوان ، او به من گفت ، "شما باید یاد بگیرید که علم و بهداشت را به درستی بخوانید تا کارهای خوب درمانی انجام دهید." و اگر ما به عنوان دانشمندان مسیحی حقایق موجود در کتاب درسی خود را با توجه به درک خانم ادی می فهمیدیم ، باید مزایای بسیار بیشتری از عملکرد کرسچن سائنس بدست آوریم.

در کار درمانی ما دو نکته اساسی وجود دارد که باید روشن شود. اولین مورد این است که فکر ما باید به ویژه در مورد معنی واقعی شفاف سازی باشد. شفابخشی به معنای معمول بهبود بخشیدن چیزی نیست ، اما بهبودی یک فرآیند تفکر است که آنچه را که در حال حاضر کامل و کامل است ، نشان می دهد. ممکن است به یک بیمار بگوییم ، "من نمی توانم شما را شفا دهم ، این شما را بازیابی می کند ، اما می توانم شما را همانطور که هستی برای خود نشان دهم."

دومین نکته اساسی در کار شفابخشی ما ارزیابی واقعی ادعاهای ذهن فانی است. تمام ادعاهای ذهن فانی ، مانند ترس ، تردید ، نگرانی ، نفرت ، عصبانیت ، کمبود و بیماری گناه است. گناه ، همانطور که در کتاب درسی ما استفاده شده است ، نامی است که نشان دهنده آن است که هرگز فعال ، هرگز هوشیار ، هرگز حضور ، هرگز وجود ندارد. همه گناهان از حقیقت بی اطلاع هستند. تمام گناهان این ادعا است که می تواند عدم ذهن یا عدم درک وجود داشته باشد.

در کار عملی ما بهبود نمی یابیم ، یعنی بازگرداندن این ادعاهای شر به خیر. نه ما این ادعاها را از بین می بریم. اما از طریق تجزیه و تحلیل شر و از طریق عقل و منطق که برای ما در کتاب درسی آورده شده است ، در می یابیم که تمام گناهان یا شر ها نه علت است و نه معلول ، و به اندازه نادانی ما از موسیقی یا ریاضیات در آسیب رساندن به ما ناتوان است.

در کتاب درسی ما خانم ادی ادعاهای ذهن فانی را بیان نکرده است تا به ما نشان دهد چگونه آنها را درمان کنیم یا از بین ببریم ، اما با تجزیه و تحلیل ادعاها و از طریق عقل ، مکاشفه و منطق ، ادعاهای ذهن فانی را به آنها کاهش داد نیستی بومی به عبارت دیگر ، او چرخ ارابه های مصری ها را برای ما برداشت. خانم ادی اهمیت ارزیابی همه ادعاهای ذهن فانی را نه به عنوان چیزی برای بهبودی یا از بین بردن ، بلکه درک آن به عنوان هیچ چیز دانست.

به طور كلی جهان و بسیاری از دانشمندان مسیحی بر این عقیده اند كه عمل كرسچن سائنس برای هدف صحیح بهبود است. یعنی بازیابی بدن بیمار و نشان دادن تأمین. اما واقعیت این است که بهبود ، همانطور که توسط کرسچن سائنس آشکار شده است ، ارتباط چندانی با بدن بیمار یا کمبود ندارد.

کرسچن سائنس علم یک ذهن نامحدود است ، ذهنی که هیچ شر و شر را شامل نمی شود. کرسچن سائنس می آموزد که ادعاهای به اصطلاح ذهن فانی به نیستی آنها تقلیل می یابد و از طریق تجزیه و تحلیل ، عقل ، مکاشفه و منطق ، که از طریق مطالعه عمیق و فشرده کتاب درسی خود به دست می آوریم ، از بین می رود.

خانم ادی می گوید ، "بهبود بیماری های جسمی کوچکترین قسمت کرسچن سائنس است. این فقط فراخوانی است که به فکر و عمل می پردازد ، در محدوده بالاتر از حسن بیکران. هدف مکد کرسچن سائنس ، بهبود گناه است. " (رود. 2: 23-27) اما بهبود گناه به این معنی نیست که ادعای گناه به عنوان یک واقعیت وجود دارد. خانم ادی ، همانطور که ادعای بیماری کرد ، با تجزیه و تحلیل ادعای گناه ، این ادعا را به عدم آن کاهش داد.

از دست دادن الزامات کرسچن سائنس

غالباً در کارهای شفابخشی ما نتوانیم الزامات کرسچن سائنس ، علم یک فکر را برآورده کنیم. در معالجه های خود ، یعنی در استفاده از تأیید حقیقت و انکار خطا ، ما اغلب تصدیق و تکذیب خود را با فرض وجود بیماری برای ریشه کن کردن ، پیش بینی می کنیم. و هنگامی که این کار را انجام می دهیم ، اجازه می دهیم درمان ما در سطح ماده مادیا باشد ، که همیشه بیماری را به عنوان موجودی یا بیماری قابل دفع تلقی می کند.

همچنین هنگامی که ما از معالجه ای برای ریشه کن کردن گناه یا شر استفاده می کنیم ، درمان کرسچن سائنس را در همان سطح الهیات اسکولاستیک قرار می دهیم ، که گناه و شر را موجوداتی می داند ، به عنوان چیزی که باید از ذهن انسان ها دور ریخته یا ریشه کن شود.

دشواری این است که ما نمی توانیم درمان خود را در سطح ذهن الهی ، جایی که فکر به عنوان فراگیر بودن عمل می کند ، حفظ کنیم. غالباً هنگام بحث ، از موضع ذهن الهی دور می شویم. اما برای اینکه علمی بودن درمان خود را حفظ کنیم ، باید از نقطه نظر همه جانبه و همه کاره بودن خدا بحث کنیم.

خانم ادی می گوید ، "نامه و استدلال ذهنی فقط كمك های بشری هستند كه می توانند اندیشه را با روح حقیقت و عشق مطابقت دهند ، كه بیماران و گناهكاران را شفا می دهد." (علم و بهداشت 454: 31)

این مسیح ، درک زنده ، آگاهانه ، مقاومت ناپذیر یا شعور واقعی است که بهبود می یابد و با حضور همه جانبه آن بهبود می یابد. این به دلیل ما یا به دلیل استدلال های انسانی نیست که ما به کار می گیریم ، شفا اتفاق می افتد ، اما این مسیح است ، حقیقت درون است که شفا می دهد.

تمرین کنندگان

در بهبودی ما به نظر می رسد که یک تمرین کننده برای شخص دیگری کاری انجام می دهد ، اما به عنوان تمرین کننده باید همیشه به خاطر داشته باشیم که شخص دیگری شخص دیگری برای خدا نیست. ما به عنوان تمرین کنندگان می فهمیم کسی که به نظر می رسد صبور است اکنون پسر خداست. آنچه به عنوان یک بیمار ظاهر می شود ، ظهور انسان ، تصادف انسانی و الهی است.

در اعتقاد ، رویا و خواب بیننده یکی است. تمرین کننده بخشی از رویاست. اما وقتی ما ، به عنوان یک تمرین کننده ، از رویا به هوش می آییم ، دیگر یک بیمار را به عنوان یک بیمار نمی بینیم ، اما "انسان کامل" را می بینیم. هرچه کمتر احساس کنیم که بیمار داریم ، در کار عملی شکست های کمتری خواهیم داشت. یک بیمار همیشه ذهن الهی است که در حال آشکار شدن است و جایی نیست که ذهن الهی خودش را به عنوان یک انسان کامل بیان نکند. هیچ بیماری برای "من همانی هستم که هستم" وجود ندارد.

روند بهبودی

روند بهبودی چگونه است؟ بهبود به جای ریشه کن کردن بیماری ، آگاهی روزافزون نسبت به کمال است. باید بدانیم که روند بهبودی به طور همزمان با آشکار شدن روحانی فرد اتفاق می افتد.

شفا یک تومور

سالها یک دانشجوی وفادار کرسچن سائنس خود را در اسارت آنچه تومور فیبروم نامیده می شود ، یافت. سالها این رشد بزرگتر شد و اگرچه او چندین پزشک داشت ، اما وضعیت به جای بهتر شدن ، بدتر شد. او را واداشتند تا از یك پزشك مقدس دیگر تقاضای كمك كند. این تمرین کننده به زن مبتلا گفت: "آیا به دنبال سهولت در امور هستید؟ آیا شما بدنبال این هستید که بیماری از بدن شما برداشته شود یا ریشه کن شود یا اینکه می خواهید خدا را با تمام قلب خود دوست داشته و برای ذهن مسیح دعا کنید؟ " این تمرینگر همچنین گفت: "تمام آنچه باید برداشته شود یا حل شود این اعتقاد شماست که شما یک خودخواهی جدا از خدا هستید و از خود اراده ، توجیه شخصی و عشق به خود تشکیل شده است. و این قاطعانه در خطا ، این باور دو ذهن ، فقط با حلال جهانی عشق قابل حذف یا حل است. " سپس او به سراغ علم و بهداشت رفت جایی که خانم ادی این س ال را می پرسد ، "آیا شما" خداوند خدای خود را با تمام قلب خود و با تمام روح خود و با تمام ذهن خود دوست دارید "؟ (علم و بهداشت 9:17)

این دانش آموز نگاهی اجمالی داشت که وقتی این عشق به خدای یکتا در محبتهایش عالی بود ، ابتدا به لحاظ ذهنی ، سپس به لحاظ جسمی ، هر آنچه را که دوست نداشت یا به مسیح در آگاهی او شباهت نداشت ، جابجا می کند یا از بین می برد. برای چندین هفته او هر دقیقه فراغت را به مطالعه دعایی کتاب مقدس و نوشته های رهبر ما می پرداخت و چنان آزادی ذهنی داشت که می توانست بگوید: "حتی اگر به نظر می رسد توموری به من متصل شده باشد ، من شناخت و عشق والای خداوند واحد. "

سرانجام ترس از رشد ناپدید شد. سپس این درک شادی آور حاصل شد که از آنجایی که خدا همه حیات ، جوهر و شعور است ، مطمئناً ماده نمی تواند وی را باور کند که این موجودی زنده ، باهوش و رو به رشد است. چند روز پس از این دیدگاه واضح و کامل درباره خدا ، او نتیجه تفکر صحیح را دید. تومور بدون درد و بدون هیچگونه عواقبی از دنیا رفت.

این دانش آموز فرآیند بهبود همه بیماری ها ، معنویت بخشی به فکر را پیدا کرده بود. همانطور که همه باید یاد بگیریم ، او از طریق این تجربه آموخت که ما باید درک خود را از خدا بدست آوریم ، همانطور که باید درک خود از ریاضیات یا موسیقی را بدست آوریم. (به شهادت خانم در سینټینیل ، 30 ژوئیه 1938 مراجعه کنید) بهبود به معنای ریشه کن کردن بیماری نیست. اگر فکر کنیم فقط با ریشه کن کردن بیماری سلامتی پیدا می کنیم ، این بیماری را ماندگار می کنیم. شناخت خدای یگانه سلامتی ماست و همان چیزی است که بیماری را به طور دائم از بین می برد. هنگامی که حقیقت از طریق کرسچن سائنس بر ما آشکار شد ، که انسان به همان کمال خداوند کامل است ، این واقعیت نیز برای ما آشکار شد که گسترش معنوی روند بهبودی است.

همه چیز اکنون کامل است

از طریق علم شفا ، آشکار می شود که همه آنچه که اکنون وجود دارد کامل است. همه ما می توانیم شفا بگیریم زیرا اکنون کامل هستیم. اگر ما یک مورد به اصطلاح ناراحتی قلبی را درمان کنیم ، به این دلیل است که تنها قلب موجود در آن نیازی به بهبودی ندارد. قلبی که اکنون داریم نشانگر یک حقیقت الهی است. این یک واقعیت الهی است ، به طور ناقص تصور شده است. آنچه به نظر ما قلب مادی می رسد ، اکنون یک ایده الهی است و اکنون نیز کامل است. از آنجا که این درک در آگاهی پذیرفته شده است ، نیازی به بهبود به اصطلاح ناراحتی قلبی را از بین می برد.

بیماری را در بدن قرار ندهید

روح به تنهایی وجود را تشکیل می دهد. روح جوهر است ، ماده بی نهایت است. پس بیماری بخشی از وجود نیست. این یک واقعیت علمی است و ما می توانیم آن را از طریق علم شفا ثابت کنیم.

دکتر مایو می گوید ، "بیماری عصیان علیه قانون و نظم اساسی است. هر رشد غیر طبیعی شورش در یک سلول است که سپس تکثیر می شود. " از این گفته دکتر مایو فکر می کند و به طور کلی دنیا فکر می کنند که این بیماری دلیل ذهنی دارد. همچنین این اعتقاد رایج وجود دارد که کرسچن سائنس می آموزد که ذهن انسان عامل همه بیماری ها است و بدن مادی را برای خوب یا بیمار تحت تأثیر قرار می دهد.

همه این اعتقادات ، که "ایسم" های جهان هستند ، البته غیر واقعی هستند. و در تضاد با این اعتقادات ، کرسچن سائنس را آموزش می دهد. این باور رایج وجود دارد که ترس ، عصبانیت ، اختلال در هضم غذا را ایجاد می کند. که نفرت سمی کشنده است؛ این فکر می تواند ضایعاتی ایجاد کند. و به اشتباه گفته شده است که با آموزه های کرسچن سائنس موافق است. اما همه این باورها گناه است و خلاف واقع است.

خانم ادی می گوید ، "چنین نظریه هایی هیچ ارتباطی با کرسچن سائنس ندارند ، که بر تصور خدا به عنوان تنها زندگی ، ماده و هوش متکی است و ذهن انسان را بعنوان یک عامل معنوی در کار شفابخشی کنار می گذارد." (علم و بهداشت 185: 17)

بدون علت در شر

اگر این اعتقاد را بپذیریم که همه گناهان ، بیماری ها ، مصیبت ها و مصیبت ها ناشی از عصیان ، نفرت ، کینه ، نگرانی ، شک و ترس است ، پس باید اعتقاد به وجود آفرینش مادی را که توسط ذهنی قادر به تفکر شیطانی اداره می شود ، بپذیریم. اما همه اینها بر خلاف آموزه های کرسچن سائنس است.

اختلالات عاطفی مانند عصیان ، مقاومت ، نگرانی ، نفرت یا ترس به خودی خود قدرت ندارند و بنابراین نمی توانند باعث اختلالات جسمی یا بیماری شوند. عاطفه گرایی به ذهن فانی تعلق دارد ، که خانم ادی می آموزد هرگز ماهیتی ندارد ، بلکه یک توهم است. فقط جهل است؛ بازنمایی کاذب انسان است.

نقل قول از کتاب درسی ما

بیشتر ضروری است که کتاب درسی ما را با ذهن درک کنید. در صفحه 411 می خوانیم ، "علت اصلی و اساسی همه بیماری ها ترس ، جهل و گناه است." از نظر فکر روشنفکر این ممکن است بیانگر این باشد که ذهن فانی باعث بیماری می شود. اما این مرجع از کتاب درسی ما بیان واقعیت نیست ، بلکه تجزیه و تحلیل بیماری به عنوان روحی و جسمی است.

در صفحه 419 جمله مخالف را پیدا می کنیم. "نه خود بیماری ، نه گناه و نه ترس قدرت ایجاد بیماری یا عود را ندارند." و در صفحه 415 می خوانیم ، "ذهن جاویدان تنها علت است؛ بنابراین بیماری نه یک علت است و نه یک نتیجه. "

باید از نظر علمی شر ها را از بین برد. ما گناه و بیماری را تجربه نمی کنیم ، ما آنها را با اعتقاد کامل احساس می کنیم ، همانطور که یک اسب سبز را به دلیل عینک سبز احساس کردیم. به همین ترتیب ، ما احساس خلقت کامل ، انسان و جهان را به عنوان ماده ، تغییر شکل یافته ، بیمار ، ناکافی یا مرده احساس می کنیم زیرا از دریچه حس مادی می بینیم. نقصهایی که احساس می کنیم دیگر شرایطی برای ریشه کنی یا حذف از خلقت کامل نیستند ، بلکه سبز بودن شرطی است که باید از اسب سفید ریشه کن شود یا از بین برود. مگر اینکه درک کنیم که اکنون خلقت کامل و معنوی است ، "هیچ اصلی برای نشان دادن نداریم و هیچ قانونی برای نمایش نداریم." (من. 242: 9-10)

بیماری را در بدن قرار ندهید

در کار شفابخشی ، بسیار ضروری است که درک کنیم هرگز بیماری را در بدن پیدا نمی کنیم. بدن کاملاً با تجربه ای که بیماری نامیده می شود کاری ندارد.

یک دانش آموز در یک شهر دوردست به پزشک خود گفت که او سی و پنج سال مشکل کبدی داشته است. این تمرین کننده اصرار داشت که نباید مشکل بدن خود را پیدا کند. این دانش آموز نامه تحویل ویژه ای را برای من ارسال کرد و از او س ال کرد که آیا او در یافتن مشکلات کبدی در کبد اشتباه کرده است؟

من با تأکید پاسخ دادم ، که او در یافتن بیماری در بدن خود اشتباه کرده است. که اگر او سی و پنج سال دردسرهای کبدی خود را حفظ می کرد و به کار خود ادامه می داد ، احتمالاً آن را برای مدت سی و پنج سال بیشتر در آنجا نگه داشت. تا وقتی که در بدنش بود نمی توانست کاری برای آن انجام دهد. من به او گفتم كه كرسچن سائنس به ما می آموزد كه همه بیماری ها تصوری در اندیشه فانی است و سپس منابع زیر را به او دادم:

"خیلی زود ما نمی توانیم از بیماری در بدن برای یافتن بیماری در ذهن فانی ، و درمان آن ، در کار برای خدا استفاده کنیم." (نوشته های متفرقه 343: 5-7) "آنچه در ذهن فانی گرامی داشته می شود زیرا شرایط جسمی بر روی بدن به تصویر کشیده می شود." (علم و بهداشت 411: 24)

"بیماری به اصطلاح احساس ذهن است ، نه ماده." (228: 4 من)

سپس سعی کردم به او نشان دهم که پس از انتقال مشکل از بدن به ذهن او ، اگر آن را به عنوان روحی در ذهن خود رها کند ، کمی بهتر از گذشته خواهد بود. اما اگر او به وضوح می فهمید که بیماری در بدن او بیماری نیست ، بلکه تصوری از فکر فانی است ، پس بر آن سلطه داشت.

من به او گفتم كه او از افكار و احساساتش بزرگتر است و بنابراین می تواند با احساس بیماری در نقطه اعتقاد خودش به آن مقابله كند. او فقط در این مرحله ذهنی می تواند با آنچه کبد نامیده می شود و این حس را دارد تماس بگیرد.

خوبی انسان

خوبی انسان مسئله وجود را حل نمی کند. ما باید مسیحی علمی باشیم. پذیرش مسیحیت بدون علم آن ، پذیرش الهیات مکتبی است که اعتقادی در دو ذهن است. کرسچن سائنس علم یک ذهن است و تنها گناه بشریت اعتقاد به آن است و از نقطه نظر دو ذهن تمرین می کند.

خانم ادی به روشنی راه نجات برای همه بشریت را بیان می کند ، وقتی می گوید: "به سوی آسمان ، هماهنگی و مسیح فقط یک راه وجود دارد و این علم را به ما نشان می دهد. شناختن هیچ واقعیت دیگری - داشتن هیچ شعور دیگری از زندگی - به جز خوب بودن ، خدا و انعکاس او ، و برتر از به اصطلاح احساس درد و لذت حواس نیست. " (علم و بهداشت 242: 9)

من هستم

تا زمانی که مری بیکر ادی "علم و بهداشت را با کلید کتاب مقدس" به ما داد ، توانستیم جمله "من همانی هستم که هستم" را درک کنیم. تفکر بدون نور هیچ درکی از یا ندارد ، غیر از شخصی.

خانم ادی از اصطلاح "من هستم" به عنوان مترادف خدا استفاده می کند ، و من را چنین تعریف می کند ، "؛ ذهن غیرتمند و ابدی؛ اصل الهی؛ تنها اگو. " (علم و بهداشت 588: 20) او می گوید خدا "همیشه من هستم و همه ، چیزی که هیچ چیز دیگری وجود ندارد." ('02 7:15) او می گوید ، خدا "من همیشه حاضر هستم و همه جا را پر می کنم." (رود 3:27)

وقتی اصطلاح من هستم را کاملاً بفهمیم ، اعتقاد ما به خدا به عنوان یک شخص از بین می رود و اعتقاد ما به یک شخص من-شخصی را می گیرد. ما اغلب عباراتی مانند "من بیمار هستم" ، "من خسته ام" ، "من فقیر هستم" یا "می ترسم" را می شنویم ، همه از دیدگاه شخصی-من.

من ابدی که هستم ، حاکم بر همه هستی است ، وجود شخصی من را برای همیشه کنار می گذارد ، و همه گناهان و رنج ها و مرگ ها را که ناشی از اعتقاد به خود من شخصی است ، کنار می گذارد. عیسی "انسان کامل" را دید یعنی در آگاهی خودش بیان فردی از خدا را دید ، من بزرگ هستم. اما کسانی که عیسی را همراهی می کردند ، در بیان هوشیاری خود ، این ابراز وجود بزرگ من را مشاهده می کنند. آنها انسان کامل را شخصی و کاملاً جدا و جدا از خدا می دانستند.

ما بسیار مستعد فکر کردن در مورد خود و دیگران به عنوان افراد خوب ، شخصی ، انسانی یا به عنوان شخصیت هایی با روحیه خوب هستیم که سعی در یافتن نور حقیقت دارند. و گرچه این یک مفهوم قابل ستایش است ، اما یک مفهوم انسانی محدود است.

وقتی به درستی درک شود ، ما به دنبال چیزی فراتر از انسانهای خوب یا شخصیت های خوب هستیم. در واقع ، ما شخصیت های روحانی درخشانی هستیم که مسیح را می سازیم. من هستم خود آشکار است ، و برای همیشه به عنوان همه مردان و زنان ، مسیح ، برای خودش آشکار می شود. وقتی به درستی تخمین زده شود ، هر یک از ما مسیح وحی است.

دید واقعی ما کجاست؟ چه فایده است که ما اعلام کنیم و تأیید کنیم که خداوند ، من بزرگ ، تنها قدرت است ، تنها زندگی است ، یک حضور است ، یک موجود بی نهایت است ، اگر ما درست ببینیم و باور کنیم که خودمان ، و هر زن و مردی شخصیتی هستند که هرکدام زندگی خود را دارند ، مطابق اراده خود فکر می کنند و رفتار می کنند؟ دید واقعی ما کجاست؟

"من این هستم" ، "من آن هستم" ، "من این کار را می کنم" ، "من آن کار را می کنم" ، "من فکر می کنم این" ، "من فکر می کنم که" ، فکر ماست و هر روز بارها و بارها روی لب های ماست ، و همیشه از نقطه نظر شخصی-من. اما علم الهی و دید خوب ما هر دو نشان می دهد که ما در ظهور هستم. این اعتقاد که ما یک شخص شخصی من هستیم ، شر اساسی است و این من نادرست است که به عنوان انحرافی از من و یک بزرگ من دیده می شود و با آن برخورد می شود.

ما به عنوان دانشمندان مسیحی باید این حس شخصیت را داشته باشیم و ادعا کنیم من همانی هستم که هستم به عنوان همه و فقط. تمام مشکلات نسل بشر به طور مستقیم یا غیرمستقیم در یک مفهوم مادی نادرست از من الهی وجود دارد. و با تصدیق و پذیرش یك الهی من كه هستم به عنوان تنها من است كه یاد می گیریم اعتقادات غلط خود را در مورد گناه ، بیماری ، فقدان و مرگ تسلیم كنیم ، كه همگی به اصطلاح من شخصی هستند.

خانم ادی در تمام نوشته های خود به سختی تلاش کرده است تا روشن و مشخص کند که تنها من هستم هرگز با متناهی ، مادی ، فانی یا شخصی بیان نمی شود. من همانی هستم که هستم به معنای فانی و مادی نیست ، به معنای کمال شخصی نیست ، به معنای هر چیزی محدود یا محدود نیست. من بزرگ همه موجودات محدود نیست ، و همچنین محدود کننده نیست. من ترس را نمی دانم و بدون ترس دانستن بی نهایت فردی و بینهایت جهانی است.

در همان لحظه ، اگر ما از خود به عنوان من همانی هستم که هستم آگاه بودیم ، چه فکری می کردیم؟ به عنوان هویت آگاهانه یا نمود من ، من فکر خواهیم کرد ، و فکر ما وجود ما خواهد بود ، ما فکر خواهیم کرد ، من ذهن بی پایان ، ذهن ابدی ، بی عفت ، جاودانه هستم. من در وجود خودم هستم. من برای همیشه ایده های خودم را می دانم. من همه را می دانم. من هماهنگ ، شاد ، آزادم.

من همانی هستم که هستم فهمیده ، به معنای یک هوش است ، هوشمندی که اکنون ما هستیم. موجود واحد ، موجودی که اکنون هستیم. زندگی یک ، زندگی که اکنون هستیم. یک اصل الهی که هرگز از آن منحرف نمی شویم و برانداز نمی شویم.

درست همان جایی که فکر می کنیم ، درست همان جایی که زندگی می کنیم ، درست جایی که آگاهی ما می گوید "من" ، درست آنجاست که من همانی هستم که هستم. چیزی که به نظر می رسد حس شخصی از نظر انسانی می داند این نیست که ما شخصاً چیزی جدا از ذهن الهی می دانیم. این ذهن الهی است ، تنها من هستم ، که آگاهانه خود به عنوان یک انسان واقعی هستم. هرگز این ما نیستیم که به عنوان شخص می گوییم "خدا تنها قدرت است ، تنها زندگی است ، تنها حضور است." این همیشه من هستم و هرگز من شخصی نیستم که قدرت و زندگی و حضور را اعلام می کند و اعلام می کند که هستم.

این رویدادی که امروز در اینجا ، انجمن ما در حال وقوع است ، یک رویداد است واقعه ای عظیم ، و هر آنچه در مورد این واقعیت صادق است ، خداست ، من هستم. اگر عصر امروز رانندگی کنیم یا صبح روز دوشنبه آینده به سراغ کار خود برویم ، من شخص دیگری نیستم جز این که من بزرگ هستم این اتفاقات است. حقیقت یا واقعیت در مورد این وقایع و همه رویدادها ، من همانی هستم که هستم.

من الهی در هر آنچه فکر می کند بیان می یابد. او در تمام آنچه می داند و انجام می دهد بیان می یابد. من الهی اساس تمام کنش ها و موفقیت های واقعی است. فقط من هستم و من هستم و این من صحبت می کنم و انجام می شود. وقتی به وضوح می فهمیم که تنها من خدا هستم ، و ما گواه یا هویت آگاهانه این خدای وجودی هستیم و وقتی می فهمیم که هرگز زمانی نبوده است که این موجود خودم وجود داشته باشد بدون اینکه او چیست ، انسان چیست ، پس ما نمی ترسیم بگوییم من هستم.

ما می دانیم که تنها چیزی که می گوید من هستم ذهن بیکران و الهی خودمان است. این هوشیاری بی نهایت خودمان است که می گوید من هستم ، و نه ما شخصاً. وقتی می گوییم من هستم ، واقعاً واقعیت الهی خود را پیدا می کنیم.

انسان ، مردی که ما الان هستیم ، گواه یا هویت آگاهانه این بزرگ من هستم. من هستم (منظور خداست) و آنچه من هستم (منظور انسان است) در وحدت ، در یگانگی است. ما بیان ، تجلی ، هویت آگاهانه من هستم ، خدا. من بی نهایت هستم ، انسان در واقع به عنوان بی نهایت است.

من هستم تنها ذهن است. دانستن همه و در مقیاسی که ما ، مظهر ذهن آگاه ، تفکر علمی ، بدون خودخواهی ، بدون حرص و آز ، بدون ترس ، بدون شک ، بدون هیچ احساس اراده یا سلطه ، فقط دانستن ، آگاهی ، که ذهن الهی ذهن ما ، ذهن انسان است ، به میزانی که ما این کار را می کنیم ، ذهن الهی است ، من هستم ، همه چیز دانا ، منعکس کننده هستی.

این من همانی هستم که هستم که بیمار و گناهکار را شفا می دهد ، که هر مشکلی را در تجارت یا امور روزمره ما به عدم خود کاهش می دهد و موفقیت و موفقیت را به ارمغان می آورد. اصطلاح من هستم مهمترین بیان در گسترش کرسچن سائنس برای آگاهی فردی است. بدون آن ، ما مناسب هستیم که خدا یا "من" را دور از ذهن بدانیم ، در حالی که اینجا مکانی است که "من" در اختیار دارد. وقتی می فهمیم که من هستم ، هستی و ابراز وجود می کنم ، یک احساس عالی از آزادی و سلطه به ما می رسد.

من همانی هستم که هستم ، ما باید آن را بگوییم ، و فکر کنیم ، و همیشه باشد. ما باید بگویم و بدانیم من همانی هستم که هستم از دیدگاه یک ذهن الهی به عنوان . غیر علمی بودن این است که بگویم از دیدگاه من شخصی باشد ، و اظهارات علمی ، من همانی هستم که هستم ، به فکر ناآماده ، راه خرد نیست.

موسی منصوب شد تا بنی اسرائیل را از بند ، یعنی از هر تاریکی ذهنی ، تردید و ترس نجات دهد. موسی با بی حالی گفت: "من كی هستم كه می خواهم بنی اسرائیل را از مصر بیرون آورم." موسی احساس کرد که برای انجام این کار بزرگ ، قدرتی بیشتر از او ، به عنوان یک شخص شخصی من ، لازم است. سپس خدا یا شعور واقعی به موسی گفت ، "من همانی هستم که هستم." موسی در این بیان شگرف برتری مطلق فهمید که این من هستم که همیشه هستم ، مسیح درون هستم و نه یک شخص شخصی هستم که بشریت را از تمام بندهای مادی نجات می دهد.

برای تأیید از دیدگاه شخصی ، بیمار هستم ، می ترسم ، دلسرد می شوم ، خسته ام ، عصبانی هستم ، فقیر هستم یا هر ادعای اشتباه دیگری که ما درمورد شخص شخصی خود بسیار مستعد انجام آن هستیم ، صرفاً جعل حلقه دیگری از زنجیره اسارت ما است. کار ما این است که این حقیقت را مانند خودمان داشته باشیم. خوب بودن بی حد و حصر فرصت؛ توانایی؛ داشته ها ؛ ظرفیتی که خداوند ، من بزرگ ، به عنوان مظهر خود بیان می کنم ، انسان. میراث ما سلطنت ، و کمال و قدرت است ، زیرا واقعیت علمی این است که اکنون هویت آگاهانه بزرگ من هستم.

خانم ادی به زیبایی افق بی حد و حصر فردی ما را به عنوان بازتاب روح ، من بزرگ ، به تصویر کشیده است. می خوانیم: «من روح هستم. انسان ، که حواسش معنوی است ، مثل من است. او درک بی نهایت را منعکس می کند ، زیرا من بی نهایت هستم. زیبایی قداست ، کمال وجود ، جلال نابود نشدنی - همه از آن من است ، زیرا من خدا هستم. من جاودانگی را به انسان می دهم ، زیرا من حقیقت هستم. من همه سعادت را در بر می گیرم و می دهم ، زیرا من عشق هستم. من زندگی را بدون آغاز و بدون پایان می دهم ، زیرا من زندگی هستم. من عالی هستم و همه را می دهم ، زیرا من ذهن هستم. من ماده همه هستم ، زیرا من همانی هستم که هستم. " (علم و بهداشت 252: 32-8)

(از دفتر خانم ویلکاکس به عنوان ادامه مقاله "من هستم")

آنچه که من را از نظر انسانی تشکیل می دهد ، اکنون واقعیت است ، اکنون الوهیت است ، اکنون من خودم هستم که این شکل گیری ها به عنوان ایده های الهی است. آنها هرگز ماده نیستند و هیچ ارتباطی به اصطلاح بینایی انسان از من هستم یا وجود ندارد که ذهن همه بیننده است.

خدا ذهن من است ، ذهن خودم خدا است. فکری که الان دارم خداست. ذهن خودم تنها خدای من است همه تا به حال داشته اند یا می دانند. من هرگز دورتر از ذهن خودم برای یافتن خدا یا یافتن همه خوبی ها نیستم. آنچه خداوند است ، ذهن خود من است ، به عنوان افکار و ایده ها ، به عنوان هوش یا شعور ، یا به عنوان تجربه ، تنها مردی است که من تا به حال خواهم بود.

آیا می فهمم که آیا همه چیزهای خوب ، هر چیز مفید ، همه چیزهای طبیعی وجود انسان من ، خداست ، ذهن خودم همین جا هست؟ این چیزها چیزهای مادی نیستند. آنها اشکال اندیشه یا عقاید الهی هستند که از نظر انسانی به نظر من چیزهای مادی است. به نظر من از نظر انسانی به عنوان چیزهای مادی به دلیل مه حس یا به دلیل تاریکی از یک لیوان دیده می شوند.

آیا می فهمید که شما ، به عنوان یک تجلی فردی از خدا یا ذهن ، از افکار ، عقاید یا هوش خود نشات نمی گیرید؟ آیا می فهمید که همه شما افکار ، عقاید و ذهنی هستید که خدا یا ذهن در حال وجود است؟ خدا ماده ، تمامیت و عمل شماست. به اصطلاح انسان یک روح و بدن است ، موجود الهی ، که درجه های آن از طریق مه پدیدار می شود

از حس مادی آنچه به نظر می رسد یک انسان است ، اگر به درستی فهمیده شود ، پسر خداست ، از لحاظ وجودی الهی و با تمام صفات و صفاتش الهی است.

هر عضوی از بدن فعلی ما یا هر عملکرد بدن ما فعالیت ابراز شده ذهن الهی است و بنابراین همیشه کامل و هماهنگ است. جسمی که به عنوان ماده در نظر گرفته می شود ، در عوض روحانی است و تنها جسم است. وقتی یک بار بدن به اصطلاح انسانی را بدن خدایی و تنها می دانیم ، بدن ما برای ما انسانی است و مانند عیسی ، الهی و معنوی بودن آن را اثبات می کنیم. بدن عیسی به نظر دیگران مادی بود ، اما بدن عیسی مسیحی روحانی بود ، در غیر این صورت نمی توانست از درهای بسته عبور کند.

"عشق الهی همیشه نیازهای بشری را برآورده کرده و می کند." مهمترین نکته در مورد این جمله "عشق الهی" است. وقتی عشق الهی به اندازه نیاز در آگاهی انسان ما وجود داشته باشد ، دیگر نیازی نخواهد بود ، همه عشق الهی خواهد بود.

نه شما و نه ما زندگی نمی کنیم ، اما زندگی آگاهانه شما و من را به طور ابدی زندگی می کند.

زندگی آگاهانه حقیقت ماده فعال زنده همه چیز است.

خود حقیقت باش.

خداوندا مرا جستجو کن و قلب مرا بشناس. مرا امتحان کن و اندیشه های من را بشناسی: و ببین آیا راهی شرورانه در من وجود دارد و مرا در راه جاودان هدایت کن. " (بخوانید علم و بهداشت 147) در پایان روزهایی که چشمهایم را به آسمان بلند کردم ،

و درک من به من بازگشت ، و من حق تعالی را برکت دادم ، و او را که تا ابد زنده است ستایش و تکریم کردم.

آرمان گرایی و واقع گرایی

مقدمه

قبل از پرداختن به موضوع "ایده آلیسم و ​​واقع گرایی" می خواهم در مورد یک نکته حیاتی صحبت کنم که به ما کمک می کند تا به اصطلاح نیازهای انسانی خود را برآورده کنیم ، خواه نیاز به سلامتی ، خانه ، موقعیت یا پول مالیات باشد. بسیار حیاتی است که ما به وضوح درک کنیم که همه ایده هایی که در ذهن انسان ما ظاهر می شوند ، فقط ایده های صرف نیستند ، بلکه واقعیت های ابدی هستند. و ما باید این ایده ها را به عنوان بی نهایت ، حقایق ابدی در دست داشته باشیم و آنها را درک کنیم.

فقط یک ذهن وجود دارد و خدا یا ذهن وجود بیکران خود را به عنوان ایده بیان می کند. این ایده ها واقعی و ملموس هستند. آنها تنها چیزهایی هستند که در دسترس هستند. هر آنچه وجود دارد ، هر آنچه برای وجود انسان خوب و مفید و طبیعی است ، به عنوان یک ایده الهی وجود دارد. این یک واقعیت یا موجودیت الهی است و کامل و تمام شده است و همیشه در دسترس است.

خطا همیشه ما را در داشتن دو ایده ، یک ایده الهی و یک مفهوم انسانی در مورد ایده الهی نگه می دارد. اما در حال یادگیری هستیم که مفهوم انسانی یا چیز مادی صرفاً برداشت ناقص ما از ایده الهی یا تنها واقعیت موجود است. ذهن ایده های کامل خود و هویت متناظر آنها را تکامل می بخشد ، و اگر حس انسانی من این عقاید الهی را درخت ، قلب ، شکم ، خانه ، پول مالیات یا شخص بنامد ، از نظر ظاهر هیچ تفاوتی نمی کند ، ایده برای همیشه یک واقعیت الهی در دسترس ، کامل ، جاودانه و نامحدود به عنوان ذهن الهی باقی می ماند. آنها پدیده های آگاهی معنوی من و خود من هستند.

اگر می خواهیم این عقاید الهی را به اشکال متناسب با نیاز ما تجربه کنیم ، باید درک کنیم که هرکدام از ما آگاهانه این مجموعه بی پایان از عقاید الهی هستیم. با این نسبت که می فهمیم عقاید الهی از ذهن الهی سرچشمه می گیرند و انسان هستند ، تمام محدودیت های انسانی از بین می روند.

آرمان گرایی و واقع گرایی

این روزها چیزهای زیادی درباره "ایده آلیسم و واقع گرایی" می شنویم. برای یک دانشمند مسیحی ایده آل گرا بودن آسان است. و اگر آرمان های ما تحقق کافی برای کنترل رفتار ما را داشته باشند ، پس ما نه تنها یک ایده آلیست نیستیم ، بلکه واقع گرایانه نیز هستیم. وقتی آرمان گرایی ما رفتار ما را کنترل می کند ، واقع گرایی می شود.

یک ایده آلیست

ما وقتی به ایده های خوب و درست بپردازیم ، ایده آلیست هستیم ، اما به ایده هایی که برای ما هنوز تفکر غیر واقعی هستند ، نظریه های صرف ، چیزهای نامشهود ، ایده هایی که هنوز در عمل انجام نشده اند ، متعهد هستیم. ما آرمان گرا هستیم فقط به این دلیل که به روشنی نمی فهمیم که همه عقاید الهی چیزهای ملموسی هستند ، واقعیت های ابدی در دست ما است.

دانشمندان مسیحی باید واقع بین باشند

همه ما به عنوان دانشمندان مسیحی باید واقع بین باشیم. یعنی ما باید به ایده ها اختصاص دهیم و در عین حال درک کنیم که همه ایده های الهی حقایق ابدی در دست ما هستند. ما باید به وضوح درک کنیم که همه ایده های ذهن ما از قبل واقعیت ها یا واقعیت های ابدی هستند و باید این عقاید را به عنوان واقعیت هایی در تفکر خود تثبیت کنیم. و گرچه این واقعیت ها ممکن است به طور کامل در ذهن ما مجسم نباشند ، اما باید ببینیم که آنها در مرحله تجسم در ذهن ما هستند و به عنوان یک واقعیت تجسم می یابند. فقط وقتی این ایده ها به یک فکر تحقق یافته یا واقعیت های مشهود مشهود تبدیل می شوند ، می توان واقع گرایانه نامید.

جمع شدن ایده های متافیزیکی

ما به عنوان دانشمندان مسیحی انبوهی از ایده های متافیزیکی داریم: ایده های خوب ، ایده های شگفت انگیز. ما این عقاید را تأیید می کنیم و حتی گاهی از آنها بهره برداری می کنیم. اما بیشتر اوقات آنها فقط ایده های انتزاعی در اندیشه ما هستند. بسیاری از ما دنیایی از ایده های متافیزیکی ایجاد می کنیم و هنوز هم در دنیایی از تفکرات غیر واقعی زندگی می کنیم. چرا اینطور است؟ به این دلیل است که ما می خواهیم به جای اینکه واقعیت های زندگی را بررسی کنیم ، به اصطلاح از مشکلات زندگی فرار کنیم و برای جلوگیری از به اصطلاح مشکلات خود ، به این ایده های متافیزیکی پناه می بریم.

هیچ مشکلی برای فرار از ما وجود ندارد. مشکل ظاهری درک ناقص ما از یک واقعیت موجود است. ما اجازه داده ایم كه اندیشه خود راجع به این برداشت ناقص صحبت كنیم ، آن را به عنوان یك واقعیت پذیرفته و آن را یك مشكل نامیده و سپس در برابر آن مقاومت كرده ایم. ما باید درک کنیم که همه مشکلات به اصطلاح برخی از واقعیتهای موجود بودن در حالت بازگشت هستند. و هنگامی که ما مشکل اجتماعی را حل می کنیم ، یک واقعیت را پیدا می کنیم و یک برکت غنی از واقعیت را می گیریم.

تکرار ایده ها

بسیاری از ما اظهارات حقیقت ، ایده های عمیق را تکرار و تکرار می کنیم و فکر می کنیم این تکرار برای ما کاری را که باید برای خود انجام دهیم انجام می دهد. یعنی این عقاید را در قالب واقعیت ها یا تجربیات عینی زندگی کنید. تکرار ایده ها به عنوان ایده های انتزاعی صرف به عنوان یک ماده مخدر ذهنی بر ذهن انسان تأثیر می گذارد و قدرت نمایش ما را ضعیف می کند. این تکرار صرف ایده ها تمایل به ایجاد یک دانش آموز ضعیف دارد ، به جای یک دانش آموز قوی. ما می توانیم بیانیه علمی وجود ، بزرگترین بیان واقعیت متافیزیکی را تکرار کنیم ، تا جایی که به جای یک واقعیت حیاتی قدرت ، فقط به یک بیان کلامی تبدیل شود.

از آنجا که ما ایده مرکب بی نهایت ذهن هستیم ، داشتن یک تعداد بی اندازه از ایده های متافیزیکی کاملاً درست است. داشتن این ایده ها خداگونه است. اما از آنجا که ایده مرکب ، انسان ، از ایده ها یا واقعیت های زنده ، آگاهانه تشکیل شده است ، پس کاملاً منطقی است که ما باید همه ایده ها را به عنوان واقعیت های آگاهانه زنده حفظ کنیم ، و نه به عنوان ایده های انتزاعی صرف.

عیسی رئالیست بود

عیسی واقع بین بود. او صاحب ایده های فراوانی بود ، اما ایده هایش برای او واقعیاتی زنده ، آگاهانه و عینی بود. وقتی عیسی گفت ، "پادشاهی آسمان درون توست" ، منظور او این نبود كه این پادشاهی فقط یك نظریه زیباست. منظور عیسی این بود كه پادشاهی آسمان به عنوان یك واقعیت آگاهانه زنده در حال حاضر در ماست و ما باید این واقعیت غیبی را تصدیق كرده و آن را به طور مشخص شناسایی كنیم. عیسی پادشاهی را نشان داد. او تجسم یا تحقق واقعیت پادشاهی آسمان بود.

گوشت ساخته گوشت

عیسی فقط نظریه هایی راجع به زندگی بیان نکرد ، بلکه زندگی را بیرون از زندگی ، خودش نشان داد. گفتار و کردار عیسی یک واحد بود. آنها "گوشت ساخته شده گوشت" بودند. عیسی نه تنها با بیان کلامی حقیقت ، بلکه با نشان دادن یا اثبات واقعیت های موجود و موجود ، نیازهای مردم را پاسخ داد.

هنگامی که این ایده ، زندگی در آگاهی حضرت عیسی وجود داشت ، شواهد مشخص یا واقعیت های زندگی به طور تصادفی وجود داشت ، به طوری که او می توانست بگوید: "او نمرده است ، بلکه می خوابد." و هنگامی که ایده ، پول به عنوان آگاهی وی ظاهر شد ، واقعیت عینی که ایده ابدی است ، بلافاصله به عنوان پول مالیات ظاهر شد.

ایده آلیسم غیر عملیاتی

آرمان گرایی در هر موضوعی هرگز به نیاز مردم پاسخ نمی دهد و هنگامی که آرمان گرایی غیرفعال در مسیحیت پاک شود ، گامی بزرگ در رشد خواهد بود. خانم ادی می نویسد ، "حقیقت حرف زد و زندگی نکرد ، روی قلب انسان سنگی غلتید." (نوشته های متفرقه 293: 27). ما باید شواهدی از حقایق الهی ارائه دهیم. آیا ما به جهانیان ثابت می کنیم که بدن ، محیط ، همه شرایط و وقایع مرتبط با زندگی ما واقعیت های الهی هستند؟ وظیفه ما این است که دلیل یا شواهد عینی را به جهانیان ارائه دهیم ، تا جهان واقعیت های معنوی زندگی را درک کند. ما باید شواهد مادی مشترک را به جهانیان ارائه دهیم ، زیرا این تنها شواهد مادی است که ذهن فانی می تواند درک کند. کلمه یا ایده باید در بالاترین شکل قابل مشاهده باشد که انسان می تواند آن را درک کند.

شرایط مادی بهبود یافته

از نظر جهانیان ، اثبات یا شواهد به عنوان شرایط مادی بهبود یافته به نظر می رسد ، اما برای ما که تظاهرات می کنیم ، شواهد ذهنی و معنوی است. از نظر ما ، شواهد ممکن است به عنوان بدنه بهتر یا تجارت بهتر ظاهر شود ، اما ما می فهمیم که شواهد تشخیص معنوی ماست که عقاید حقایق الهی هستند. آرمان گرایی ما واقع گرایی شده است و اثبات یا شواهد نتیجه فرایندهای ذهنی و معنوی ما است که از طریق آن کلمه گوشت می شود.

امتیازهای حیاتی

1. فقط این واقعاً متعلق به ماست که از گسترش حقیقت یا ایده های واقعی درون خود به دست می آوریم. به جای اینکه اجازه دهید ایده های واقعی از درون آشکار شوند ، دستیابی به ایده های بیرونی بسیار زیاد است. بگذارید حقایق یا ایده های شگفت انگیز موجود در کتاب درسی و دروس سه ماهه شما برای شما بازگو شود و آنها را نشان دهد.

2. در زندگی روزمره خود ، "شادی در خداوند" ، شادی و نشاط و رضایت واقعی را منعکس کنید. افشای ایده های واقعی در درون شما قدرت شما است و به شما کمک می کند هر کاری را که لازم است برای بشر انجام دهید.

خدمات فردی و عشق

عناصر اساسی مسیحیت

من به همین مناسبت از شما یک و همه استقبال می کنم. روز انجمن ما نه تنها باید یک تجربه شادی آور باشد ، بلکه یک تجربه بسیار مقدس است. این روز باید توسط معاشرت ما با ذهن الهی خودمان و همچنین با تداعی ارتباط ما با یکدیگر مقدس شود. و باید به یاد داشته باشیم که کسانی که آنها را "دیگران" می نامیم ذهن الهی خود ما هستند که بیان می شوند. فکر هر دانش آموز باید بدون آسیب و صدمه در این روز مصون بماند.

اولین جلسه انجمن

اولین انجمن دانشجویان ، عیسی با شاگردانش ، در اتاق فوقانی کمی در اورشلیم برگزار شد. در آنجا بود که عیسی به شاگردان خود عناصر اساسی مسیحیت را یاد داد: خدمت و عشق. و پس از امتحان قرن ها ، خدمات و عشق هنوز عناصر اساسی مسیحیت هستند.

در این اولین جلسه انجمن ، عیسی پاهای شاگردان را شست و گفت ، "من هستم در میان شما به عنوان کسی که خدمت می کند" (لوقا 22:27). او همچنین گفت ، "فرمان جدیدی به شما می دهم که اگر دوست داشته باشید" (یوحنا 13:34 ، 35) ، سپس به آنها توضیح می دهید که اگر دوست داشته باشید ، اما "همانطور که من شما را دوست دارید" دوست داشته ام ، شما هم (باید) باید دوست داشته باشید. " عیسی تحت تأثیر اندیشه شاگرد قرار گرفت که باید بطور جداگانه همه دیگران را دوست داشته باشد ، همانطور که همه دیگر در حقیقت وجود دارد. دوست داشتن دیگران همانطور که عیسی آنها را دوست داشت ، همان عشق آگاهانه ای است که چون چنان قدرتی است که باعث می شود شفا را بدهد ، گناهان را بخشد و مردگان را زنده نگه دارد.

طبیعت تغییر یافته است

دانش آموزان در این اولین جلسه انجمن نیاز به تغییر در طبیعت خود داشتند تا مانند استاد به خدمت و عشق بپردازند. در این جلسه ، قدرت حقیقت چنان مقاومت ناپذیر بود که ذات این دانشجویان تغییر کرد ، و آنها با کمال میل از فرمان پیروی کردند و برای تعلیم و شفا و تاسیس کلیسای مسیحی به آنجا رفتند.

روز دوم انجمن

قرن ها بعد ، انجمن دیگری از دانشجویان برگزار شد ، چند دانش آموز به همراه معلم خود ، مری بیکر ادی. باز هم همان عناصر اساسی مسیحیت ، خدمت و عشق به این گروه كوچك از دانشجویان اعطا شد. و به همین ترتیب ، ماهیت این دانش آموزان تغییر کرد و روح حقایقی که این طبیعت تغییر یافته را در برگرفته بود ، شامل قدرت الهی بود که این دانشجویان را قادر می ساخت برای تعلیم ، معالجه ، بخشش گناه ، زنده کردن مردگان و در جهان علم الهی یا کلیسای کرسچن سائنس ایجاد کنید.

اهمیت روز انجمن ما

در آن روز اولین انجمن ، مسیحیت از طریق عناصر خدمت و عشق به جهانیان اعطا شد. در روز دوم انجمن ، همان مسیحیت که هنوز هم به عنوان خدمت و عشق ابراز می شود ، در درجه بالاتر ، به عنوان علوم الهی ، برای جهانیان آشکار شد. و امروز ، همین مسیحیت ، از طریق خدمت و عشق ، در نمایش علوم الهی ، که آمدن پسر انسان است ، به صورت فردی و جهانی به اوج خود می رسد.

ارتباط ما با این رویداد درحال گسترش

ممکن است بپرسیم ، رابطه ما با این واقعه در حال ظهور ، آمدن پسر انسان چیست؟ امروز اگر هیچ یک از دانشجویان کرسچن سائنس نبود ، چنین رویدادی وجود نداشت. به طور جداگانه ، ما در حال آمدن پسر انسان هستیم. نمایش علم الهی یا ظهور پسر انسان ، ظهور کیفیت های بالاتر ، واقعی تر از خدمات و عشق در ذهنیت فردی است. آمدن پسر انسان ارزیابی معنوی بالاتری از خیر بیکران است که از قبل آگاهی فردی ما را تشکیل می دهد.

همه ملتها یک خون هستند

زمان فرا رسیده است که ما ، به عنوان پیروان علوم الهی ، باید جهانیان را اثبات و اثبات کنیم که همه ملتها یک خون هستند (اعمال 17:26) ، یعنی همه ملت ها و همه مردم ، وقتی به درستی درک شوند ، از ذهن واحد الهی خدا سازنده آنهاست. همه ملت ها و همه مردم یک ذهن الهی بیان شده هستند ، و ما به عنوان افراد باید همان عشق آگاهانه ای باشیم که همه ملت ها و همه مردم را همانطور که در حقیقت هستند می بیند.

کارگران مورد نیاز

وقتی این درگیری ذهنی بزرگ به نام جنگ ، خودش را خرج کرد و ما اثبات برتری قدرت روحی و معنوی بر قدرت جسمی جامعه را به جهانیان ارائه دادیم ، نیاز زیادی به کارگران آماده ، کارگرانی که می توانند به دیگران بیاموزید ، و آنها را شفا دهید و به آنها کمک کنید تا درک درستی از علم الهی ، حقیقت موجود فردی آنها را بدست آورند.

پاسخگویی به حقیقت

چگونه این قدرت معنوی به تک تک دانشجویان می رسد؟ قدرت معنوی از طریق پاسخگویی فردی ما به حقیقت حاصل می شود. به نسبتي كه ما به حقيقت پاسخگو هستيم و اجازه مي دهيم حقيقت در ما حضور داشته باشد و به عنوان ما ، قدرت معنوي فعال و فعلي نيز وجود دارد. و تمام مقاومت مادی به نسبت نسبی که ما خود را از ادعاهای غلط خطا آزاد می کنیم ، از هوشیاری ما ناپدید می شوند.

روز پنطیکاستی ما

امروز باید روز پنطیکاستی ما باشد ، روزی که در آن پر از نیروی معنوی یا پر از روح القدس شده ایم. اگر امروز صبح احساس آشفتگی در فکر ما وجود دارد ؛ اگر در همه دنیا تلخی ، یا نفرت ، یا انزجار از کسی ، یا هر چیز دیگری وجود داشته باشد ، اگر گذشته ای ابری یا نگرانی برای آینده وجود دارد ، بگذارید همه در نیستی بومی خود محو شود. و بیایید با دعای خاموش سخنان رهبر عزیزمان را نفس بکشیم ، "امروز ما را با تمام وجودت پر کن ، برای ما همیشه بمان." نکات حیاتی در این دعا چیست؟ نه تنها خدمت و عشق به بشریت ، بلکه نیاز شدید به پاسخگویی به حقیقت است. به این ترتیب ، مقاومت مادی در برابر حقیقت هیچ چیزی نمی شود ، و ما آزادیم که قدرت معنوی را منعکس کنیم.

قصور

در گذشته موارد زیادی گفته شده است ، و اکنون موارد بسیاری در مورد سو قصور گفته شده است ، که تمایل به پاک کردن اندیشه دانشمندان مسیحی در مورد ادعای سو عمل ندارد. وقت و انرژی زیادی از هدر رفتن دانشجویان جدی در تلاش برای مقابله با این خطای خاص بدتر شده است. یک روش صحیح برای رسیدگی به ادعای سو عمل وجود دارد و ما باید روش صحیح را درک کنیم و سپس آن را به طور موثر دنبال کنیم.

دو دیدگاه در مورد سو رفتار

در مورد آنچه که به عنوان سو رفتار ذهنی شناخته می شود ، دو نظر واگرا وجود دارد. از یک سو ، ما اغلب افرادی را می یابیم که اینجا و آنجا را جستجو می کنند و در تلاشند برخی چیزهای پنهان را کشف کنند ، که آنها یک باره برچسب سو عمل را می زنند. از طرف دیگر ، دانش آموزان را مستعد می دانیم كه ادعای سو قصور را كاملاً نادیده می گیرند ، درصورتی كه آنها باید آن را تشخیص دهند و به طور م ثر با آن برخورد كنند.

سو رفتار ذهنی چیست؟

تعریف خانم ادی از سو رفتار ذهنی بسیار روشنگرانه است و بیش از آنچه معمولاً به آن توجه می کنیم شایسته توجه است. او می گوید ، "سو رفتار ذهنی انکار حقیقت است و آنتی پد کرسچن سائنس است." (نوشته های متفرقه 31: 2) به عبارت دیگر ، سو رفتار ذهنی یک حالت ذهنی است که دقیقاً مخالف حقیقت یا دقیقاً مغایر ذهن الهی است. اکنون ، از آنجا که دقیقاً مغایر ذهن الهی ، به اصطلاح ذهن فانی است ، بنابراین ذهن فانی ، همه نادرست است. این بدان معنا نیست که همه انسانها عمدا سو رفتار می کنند ، بلکه اکثریت انسانها ، به جای درک روح ، به ماده اعتقاد دارند ، بیشتر اوقات به طور ناخودآگاه نسبت به خود و دیگران قصور می کنند.

دو مرحله سو رفتار ذهنی

خانم ادی دو مرحله از ذهن فانی یا سو رفتار ذهنی را تنظیم می کند. اول ، انکار کذب یا آرامش بخش حقیقت. این انکارهای ملال آور یا تسکین دهنده ذهن فانی هرگز تحریک کننده نیستند ، بلکه آیا آنها ما را در مسئله راحت می کنند. آنها ما را در وضعیت عدم مقاومت در برابر اعتقادات ذهن فانی قرار می دهند.

این حالتهای ملایم و تسکین دهنده افکار ، ویژگیهای ذهنی بی تفاوتی ، بی حالی ، بی علاقگی ، تنبلی ذهنی ، بی عملی را به ما تحمیل می کنند ، که ممکن است از همه آنها کاملاً بیهوش باشیم. آنها محدودیت های ظرفیت ، توانایی ، استقامت ، طرز تفکر را که کاملاً مخالف سلطه خدادادی انسان است ، به ما تحمیل می کنند.

نمونه انکار حقیقت پنهان

بگذارید نشان دهیم که چگونه ذهن فانی با انکارهای ملایم یا تسکین دهنده حقیقت ، همه ناخودآگاه ، ما را تصاحب کرده و ما را به خواب می برد. یک دانشجوی کرسچن سائنس بود که معکوس شدیدی در تجارت داشت. او به دهه شصت سالگی خود نزدیک می شد و ذهن فانی از طریق پیشنهادی ملایم و آرامش بخشش ، قطعاً این مرد را متقاعد کرده بود که تا آخر عمر در قفسه است. ذهن فانی گفت هیچ موقعیتی برای یک مرد شصت ساله وجود ندارد. هیچ پولی برای شروع یک کار جدید وجود نداشت. شرایط هرگز چندان نامطلوب نبود. او نمی توانست از پس راه های جدید تجارت برآید. ذهن فانی به او گفت که موفقیت دوباره برای او غیرممکن است و برای او چیزی جز انصراف از زندگی فعال و درخواست بازنشستگی پیری وجود نداشت. اکنون چنین انکارهای پنهانی حقیقت به هیچ وجه این دانشجو را تحریک نکرد ، بلکه در عوض او را خواباندند. در اینجا مردی در اوج زندگی بود که کاملاً در یک حالت عدم مقاومت در برابر اعتقادات ذهن فانی مسحور شده بود.

اما همسر کوچک او این شیوه های تفکر فانی را دقیقاً برعکس ذهن الهی یا شیوه های گسترده گسترش اندیشه تشخیص داد. او موضع ذهنی گرفت که انسان هرگز از خدا جدا نمی شود ، خوب است و سرانجام ، از طریق کرسچن سائنس ، حقیقت غالب شد. این مرد وارد یک کار کاملاً جدید شد ، کاری کاملاً ساده و ارزان ، اما کاری که به یک تجارت بسیار فعال و پاداش دهنده تبدیل شد. او اکنون خوشحال است که ثابت می کند هر عقیده ای ، هرچند کوچک تا اعتقاد فانی ، وقتی از دیدگاه روح الهی دیده می شود ، گسترده و نامحدود است.

مرحله دوم ذهن فانی یا سو رفتار ذهنی که خانم ادی مطرح می کند ، مرحله ای است که به نظر می رسد پرخاشگرانه تر ، عمدی تر ، یا با سو نیت هدایت می شود. به نظر می رسد افرادی هستند که "از نظر اخلاقی ، جسمی یا معنوی" به ما آسیب می رسانند ، اما هر نوع ظاهر باید همیشه به عنوان باور طبقه بندی شود ، و هرگز به عنوان یک واقعیت. سو رفتار ذهنی مخرب ، اصطلاحاً ، چندان اندیشه کارگردانی نیست ، زیرا ذهن شخصی وجود ندارد ، بلکه اعتقاد جهانی است ، اعتقاد جهانی وجود ذهن های بسیاری و عقاید بسیار شرور.

هیچ قدرت و واقعیتی در مورد سو رفتار ذهنی وجود ندارد

خانم ادی هرگز ، در هیچ یک از نوشته های خود ، به قصور ذهنی قدرت یا واقعیت نمی بخشد ، بلکه آن را کاملاً در قلمرو اعتقاد نگه می دارد. او می گوید ، "ادعای قدرت آن متناسب با ایمان به شر و در نتیجه عدم ایمان به خیر است. چنین ایمان نادرستی در اصل یا قوانین کرسچن سائنس جایی پیدا نمی کند و هیچ کمکی از آن نمی گیرد. زیرا این واقعیت عظیم این علم را انکار می کند ، یعنی این که خداوند خوب ، از همه قدرت برخوردار است. " (نوشته های متفرقه 31:10) او همچنین می گوید ، در زیر موضع گیری ، اگر کسی ایمان خود را به ذهن فانی و شر شخصی حفظ کند ، او در "راه گسترده ای برای نابودی" است.

شرارت ظاهری ذهن فانی را انکار کنید

مطمئناً پوچ است که دانشمندان مسیحی یا هر مسیحی دیگری از شرارت آشکار ذهن فانی و به ویژه شرارت مخرب چشم پوشی کنند. ما در کتاب درسی خود نصیحت کرده ایم که سو رفتار بد را انکار کنیم. اگر معتقدیم که هدف برخی از افکار شیطانی هستیم که از نظر ذهنی هدایت می شوند ، باید این اعتقاد را کنترل کنیم و هرگز آن را به عنوان چیزی غیر از اعتراف قبول نکنیم. ما باید این اعتقاد را داشته باشیم که یک ذهن شرور شخصی وجود دارد و آن را کاملاً در اندیشه خودمان اداره می کنیم و با درک واقعی این که "خداوند خوب ، تنها ذهن است" از عهده آن برآییم. فقط از این طریق گناه و سو رفتار در آگاهی انسان منقرض می شود.

جنگ شرارت ظاهری ذهن فانی است

جنگ شرارت آشکار ذهن فانی است ، اما وقتی "ما می دانیم که عدم وجود خطا متناسب با شرارت آن است" (علم و بهداشت 569: 10-11) ، درست است »(علم و بهداشت 368: 1-2) ، همانطور که در کتاب درسی ما گفته شده است ، پس خواهیم فهمید که جنگ و همه فعالیت های ظاهری سو رفتار ذهنی فقط در حوزه اعتقاد است.

روز سو رفتار ذهنی را مدیریت کنید

به دلیل فعالیت به ظاهر شایع ذهن به اصطلاح فانی ، در این زمان ، که خود را در مصیبت ، تصادف ، از دست دادن و نابودی بیان می کند ، باید رفتارهای نادرست را روزانه انجام دهیم. ما از عهده این کار به عنوان شخصی برنمی آییم ، اما به عنوان مخالفت یا مقاومت مادی درون آگاهی انسان نسبت به حقیقت برخورد می کنیم.

مقاومت مادی در برابر حقیقت

منظور من از دست زدن به مقاومت مادی در آگاهی انسان چیست؟ بگذارید توضیح دهم: مدتی قبل یک دانشجوی کرسچن سائنس با من تماس گرفت و برای خودش کمک خواست. او به شدت آشفته شد زیرا شوهرش به شدت مشروب می نوشید. او دانشمند مسیحی نبود. من به او گفتم ، "اجازه دهید ما مقاومت مادی در برابر حقیقت را از طریق آگاهی خود شما انجام دهیم." او گفت ، "چرا خانم ویلکاکس ، منظورت از این حرف چیست؟ من در برابر حقیقت مقاومت نمی کنم. " من گفتم ، "شما حقیقت را می دانید ، و حقیقت این است که آنچه به عنوان یک انسان به نظر شما می رسد ، مسحور گناه است ، در حقیقت پسر خدا و از نظر وجودی الهی است. اکنون ذهن جسمی یا فانی درون آگاهی شما با نشان دادن خود به عنوان یک شخص شخصی که مسحور این نوشیدنی شده است ، در برابر این حقیقت مقاومت می کند یا با این حقیقت مبارزه می کند. حقیقت یا واقعیتی که در آگاهی شما وجود دارد ، اینکه انسان حضور خداست ، در برابر تصور غلط از انسان مقاومت می کند ، که او یک انسان شخصی ، فانی و گناهکار است. "

بیایید رسیدگی کنیم ، یعنی از اعتقادات ذهن فانی و سو رفتار ذهنی چیزی تهیه نکنیم. بیایید عدم این انکارهای کذب یا تهاجمی حقیقت را در آگاهی انسان ببینیم. بگذارید با هوش و کارآیی روزافزون آنها را کنترل کنیم ، اما در عین حال ، در برخورد با اعتقادات به سو رفتار ذهنی عاقلانه عمل کنیم. در مواجهه با این واقعیت که کتابهای ما در توضیح صحیح خوب ، و تمام ذهنیت که عشق است ، عشقی که هیچ بدی نمی اندیشد ، وجود دارد ، اما ما دانشمندان مسیحی را پیدا می کنیم که در مورد شیطان صحبت می کنند ، گویی که در واقع اتفاق می افتد ، و پیدا کنید که آنها دائماً با آنچه آنها قصور می نامند درگیر می شوند ، درست مثل اینکه یک واقعیت باشد.

درمان نادرست

نادرست است که نگوییم احمقانه ، یک دانشمند مسیحی انواع و اقسام شر ها را تصور می کند و سپس بر خلاف تصورات خودش کار می کند. شر یا خطا یا اعتقاد چیزی نیست ، اما همیشه هیچ نیست. شر یا خطا یا اعتقاد چیزی نیست که فرد با آن بجنگد یا آن را رد کند یا از آن بیرون کند. اگر چیزی داریم که باید آن را رد کنیم یا برای بیرون انداختن آن تلاش کنیم ، در حال انجام آن هستیم و مشکلات بیشتری را به آنچه که در ابتدا به نظر می رسید نیاز به توجه ما دارد اضافه می کنیم.

سو رفتار ذهنی کجا عمل می کند؟

سو رفتار ذهنی از کجا عمل می کند؟ سو رفتار ذهنی ادعا می کند که فقط در حوزه اعتقادی خودش عمل می کند یا خودش را اعمال می کند. اگر ادعای وجود خدایی کنیم و هیچ احساس شخصی نسبت به خودمان را نپذیریم ، با این معیار که این کار را انجام می دهیم ، از هر گونه اجماع نظرات انسان ها یا هرگونه تلاش خاص ذهن فانی برای صدمه زدن به ما یا بیمار شدن ما معذوریم.

رنج برای حقانیت

تعجب آور است که با دانشجویان شاغل باسابقه ملاقات کنید که معتقدند آنها به خاطر "عدالت" رنج می برند. چنین نگرشی فکری برای انواع پیشنهادات دریچه باز است ، و کسی که معتقد است به دلیل اینکه او یک دانشمند مسیحی است به او حمله شده است ، باید بدقولی ها را نه به عنوان چیزی که به سمت او سوق داده می شود ، بلکه باید مسوول خود را اداره کند. اعتقاد به سو رفتار

نکته قابل توجه در مورد این ادعای خاص ، که شخص به دلیل اینکه او یک دانشمند مسیحی است رنج می برد ، این است که دانشمند مسیحی که در رنج است ، نمی تواند ببیند که باید عقاید مسخره آمیز خود را در بد قضائی اداره کند. اعتقاد مسخره آمیز وی به ندرت برای دانشمند مسیحی که تصور می کند مورد سو رفتار قرار گرفته است قابل تشخیص است.

از نظر انسانی منطقی نیست که تصور کنیم ، در اینجا و آنجا ، برخی از دانشمندان مسیحی با سو رفتار ، به عنوان قربانیان وزارتخانه های خود انتخاب می شوند. بیایید بیشتر و بیشتر ، فکر خود را از روی سو رفتار به عنوان موجودی که کاری انجام می دهد ، بگیریم و آن را به عنوان باور مسخره کاذب در آگاهی فردی درک کنیم ، یا آن را به عنوان مقاومت ذهن فانی در برابر حقیقت وجود در آگاهی فردی درک کنیم.

از طریق آتش و از طریق امواج

اگر به نظر می رسد در هر نمونه ای از میان آتش عبور کرده و از میان امواج قدم می زنیم ، حتی اکنون می توانیم واقعیت غیر واقعی همه این خواب ها را تشخیص دهیم. اگر ما ، به عنوان دانشمندان مسیحی ، همیشه سعی در نشان دادن حضور ذهن داشتیم ، به جای اینکه فقط به دنبال ایجاد خواسته انسانی باشیم ، هیچ موجی و آتشی برای عبور ما وجود نداشت. اما اگر به اندازه کافی عاقل نبودیم که از امواج یا آتش جلوگیری کنیم ، ممکن است با بیداری فعال تری که اکنون از طریق آن گرفتار نشده ایم ، خوشحال شویم.

مرد واقعی

داشتن موقعیت ذهنی کاملاً مشخص درمورد یکتایی ما با زندگی ، حقیقت و عشق ضروری است ، در غیر این صورت ذهنیت ما انکار دائمی آنچه که در واقع هستیم است ، یا یک سو قصور دائمی بر سر خود است. ویژگی بارز کار خانم ادی به نمایندگی از بشریت در درک روشن او از آنچه انسان است و یگانگی او با خدا دیده می شود.

الهیات قدیم

قبل از کشف علم ذهن ، روند همه آموزه های دینی این بود که انسان را به قلمرو حقارت و گناه سقوط دهند. نژاد بشری شهادت حواس را واقعی پذیرفت و انسان شخصی را انسان دانست. در دین ، ​​بشر به سختی می توانست کاری غیر از این داشته باشد که گناهکار و فرومایه خدا باشد. از این رو ، از نظر اعتقادی ، سو نیت سو نیت بر شخص خود در دین تثبیت شد.

گرایش کل جنبش کرسچن سائنس ، در این زمان کنونی ، این است که به الهیات قدیم بازگردد و انسان را طبق شهادت حواس ، به عنوان گناهکار و ناامیدانه شریر تصور کند. این نگرش فکری بیش از آنکه به شخص دیگری آسیب برساند به فردی که به آن فکر می کند آسیب می رساند. این یک قصور دائمی بر سر انسان است. باید موضع ذهنی مشخصی در برابر این گرایش توسط دانشمندان مسیحی وجود داشته باشد. ما ، به عنوان نمایندگان کرسچن سائنس ، باید الهیات حضرت عیسی (ع) را که "خدا کامل و انسان کامل" بود ، به عنوان اساس تفکر و نمایش خود حفظ کنیم.

یک قلمرو متوسط

اغلب اوقات ، دانشمندان مسیحی خود و دیگران را در یک قلمرو متوسط ​​نگه می دارند ، جایی که اکنون آنها فانی مادی هستند ، اما با یک روند نجات گاهی جاودانه می شوند. آنها خود را در قلمرویی نگه می دارند که در آن حقیقت را تأیید می کنند و فقط به جای خاموش کردن خطا ، مقاومت می کنند. این مسئله به ویژه در مورد این س ال که آیا ما اکنون فانی هستیم یا اکنون فناناپذیر هستیم ، بسیار درست است.

ما باید این قصور ظریف را که باعث می شود ما باور کنیم اکنون فانی و گناهکار هستیم ، قرار دهیم و رد کنیم و سرانجام باید توسط یک فرایند نجات ، نامیرا و بی گناه شویم.

موقعیت ذهنی ما چیست؟

آیا موقعیت ذهنی ما یک حقیقت در مورد خود و دیگران است ، یا یک سو رفتار است؟ آیا ما در درون خود یک موقعیت ذهنی از حقیقت مشخص و واضح داریم ، و آیا از این موقعیت فکر می کنیم و زندگی می کنیم؟ اگر فکر می کنیم که ما یک انسان گناهکار هستیم و دیگران نیز مرتکب گناه می شوند ، این فکر علیه روح القدس ، علیه علم الهی گناه است. اگر به چنین افکاری فکر می کنیم ، سو رفتارگرانه ذهنی هستیم.

ما این لحظه چیستیم؟

حال و هوای ما در آن لحظه چگونه است؟ آیا این حقیقت است یا سو رفتار ، انکار حقیقت است؟ آیا ما این انسان فوری هستیم ، یا مفهوم غلط انسان هستیم؟ آیا ما این روحانی فوری هستیم ، یا مادی؟ آیا این فوری جاودانه هستیم ، یا فانی؟ آیا ما این لحظه در خدا ، سیمای و شکل او ساکن هستیم ، یا اینکه از او جدا شده ایم و از نظر شخصیتی برخلاف او هستیم؟

آیا ما این فوری غیر جسمی هستیم ، یا جسمانی؟ آیا ما این یک لحظه جهانی هستیم ، یا محدود و محلی؟ آیا ما از نظر معنوی فوری فردی هستیم یا شخصی؟ آیا وضعیت فکری ما حقیقت است یا اینکه آن سو عملکرد است که انکار حقیقت است؟ خانم ادی می گوید ، "تا زمانی که کاملاً درک نکنید که فرزند خدا هستید ، از این رو کامل ، شما هیچ اصلی برای نشان دادن و هیچ قانونی برای نمایش آن ندارید." (من. 242: 8-10)

شر اما وجود پنهان خداست

دانشمند مسیحی که در یگانگی خدا و انسان محکم ایستاده است ، و می داند که هیچ شخصی برخلاف و غیر از خدا ، اصل الهی او وجود ندارد ، و می داند که هیچ شخصی به جز ذهن و ذهن واحد ، این دانشمند مسیحی وجود ندارد او با اندیشه ناب خود در حال جست و جو و فراتر از غبار از ظهور صرف انسان در قلمرو امر واقعی است ، و او می بیند و می داند که همه ظاهر کاذب فقط وجود پنهان خوب است ، همانطور که دریاچه سراب وجود پنهان چمنزار چمنزار

به ما در نامه و روحیه کرسچن سائنس آموزش داده شده است و ما قادر به ادامه درمانی در برابر سو رفتار هستیم. اما اگر اعتقاد داریم عقلی وجود دارد که می تواند علیه ما کار کند یا به ما آسیب برساند ، نمی توانیم درمان خوبی انجام دهیم. ما باید قصور ذهنی را صرفاً به عنوان باور تعیین کنیم و هرگز اجازه ندهیم که واقعیتی را که در ذهن ماست تصور کند. کتاب درسی ما به ما می گوید ، "تا زمانی که واقعیت مربوط به خطا - یعنی نبودن آن - ظاهر نشود ، تقاضای اخلاقی برآورده نمی شود و توانایی ایجاد هیچ خطایی مطلوب نخواهد بود." (علم و بهداشت 92:21)

کشف خطا به عنوان هیچ چیز

ما باید به خود یادآوری کنیم که خطا همیشه باید به عنوان عدم شناخته شود و تا زمانی که عدم وجود خطا مشخص نشود ، هرگز کشف نمی شود. این مسئله همان قدر که در مورد خطایی به نام سو عملکرد وجود دارد درست است و در مورد خطاهای دیگر نیز صادق است. خطا هرگز کشف نمی شود ، جز اینکه هیچ چیز نیست. تا زمانی که به نظر می رسد واقعیتی وجود دارد که ما آن را خطا می نامیم ، خطای مدتی طولانی هنوز کشف نشده است. مواقعی وجود دارد که لازم می دانیم بر خلاف ادعای شرارت بحث کنیم ، اما استدلال های مورد استفاده بی ارزش هستند ، مگر اینکه در یک درک واضح از عدم خطا حاصل شوند.

تمرین واقعی هر خطایی را کشف می کند ، یعنی تمرین واقعی باور به خطا را از بین می برد. اما نمی توانیم خیلی مداوم به خود یادآوری کنیم که فرایندی که در آن رخ می دهد باید به تدریج معنویت بیشتری پیدا کند. باید عنصر انسانی و حضور الهی در کار کشف خطا کمتر باشد. در حقیقت ، این تمامیت حقیقت است که هیچ خطایی ایجاد نمی کند. بنابراین ، به عنوان کارگران در کرسچن سائنس ، احساس آگاهانه ما از علم باید روح باشد. به عبارت دیگر ، فکر ما نباید فقط در مورد حقیقت باشد ، فکر ما باید حقیقت باشد. وقتی فکر ما حقیقت است ، خطا هیچ چیز نیست.

بیماری و شرارت خطاست

بیماری خطاست. سپس ، هنگامی که از ما خواسته می شود یک مورد بیماری را تحمل کنیم ، آن را خطا می دانیم ، نه چیزی کمتر و نه چیزی بیشتر. حتی وقتی چیزی که با ما روبرو می شود به نوعی شرور به نظر برسد ، حتی اگر به عنوان یک فکر مخرب یا شخصیت آسیب رسان ظاهر شود ، ما با آن به عنوان خطا یا نیستی برخورد می کنیم ، هیچ چیز ، هیچ شخصی راه دیگری برای مقابله موثر با خطا وجود ندارد.

خانم ادی می گوید ، "شر هیچ واقعیتی ندارد. این نه شخص ، مکان و چیزهایی است ، بلکه صرفاً یک باور ، توهم حس مادی است. " (علم و بهداشت 71: 2) او همچنین می گوید ، "قانون خدا به واسطه اتحاد خدا به شر می رسد و از بین می برد." (نه و بله 30: 7)

تنها مورد تأیید و انکار

همه تصدیق ها و انکارهایی که ما ارائه می دهیم ، هر چند مفصل ، تنها هدف آنها تحقق قدرت مطلق ، علم و همه چیز بودن خداوند ، اصل ، عشق است و ما در استفاده از این کلمات فقط با نتیجه حاصل از استفاده آنها موجه هستیم . ما ، به عنوان دانشمندان مسیحی ، باید شواهد بی چون و چرا از نتایج بهبودی و محافظتی کار خود ارائه دهیم.

کار محافظتی

بخشی از کارهای روزمره هر دانش آموز کرسچن سائنس محافظت در برابر اعتقاد احتمالی به مشکل از هر نام و طبیعت است. و این کار محافظتی کجا باید انجام شود؟ کارهای محافظتی همیشه در حوزه اعتقاد انجام می شود. باید ببینیم که ذهن فانی با تمام اعتقادات خود به تخریب ، از دست دادن و تصادف ، نمی تواند بخشی از آگاهی ما یا آگاهی کسی شود. اینکه ما باید دائماً از قدرت محافظت از قدرت مطلق آگاه باشیم و مدام اثبات کنیم ، نیازی به ذکر نیست. کارهای محافظتی ما باید به طور قطع اعتقاد به علم پزشکی ، همراه با متعهد و سایر مراحل خطا را که ادعا می کند در نهایت هر انسانی باید به دست آنها بیفتد ، از بین ببرد.

حقیقت بی نهایت است و یکی

ما ، به عنوان کارگران در کرسچن سائنس ، باید دارای هوشیاری آگاهی از جوهر و انسجام روح و در نتیجه تحقق غیر واقعی ماده و غیر واقعی بودن یک شخصیت مادی باشیم. بدون چنین تحقق ، ما الزامات متافیزیکی را برآورده نمی کنیم.

ما باید خود را با بی نهایت خوبی همراه کنیم و هرگز اعتقاد نداشته باشیم که با این کار ، در نشان دادن همه چیزهایی که برای ما و دیگران خوب است ، شکست نخواهیم خورد.

ذهن یک و نامحدود است. ذهن رقیبی ندارد. هیچ چیز با ذهن قابل مقایسه نیست ، زیرا ذهن همه است. درک این واقعیت برای رسیدگی علمی به هر مرحله از قصور ضروری است.

هزاره "آثار بزرگتر"

تحقق نبوت همیشه درست مانند روزهای آمدن عیسی مسیح از راه دور به نظر می رسد. اما اگر چشم هایی برای دیدن داشتیم ، می فهمیدیم که تحقق پیشگویی فقط ظهور در آگاهی از چیزی است که از قبل وجود دارد.

هزاره اکنون در حال ظهور است و در زمانی که نبوت برای ظهور خود تعیین کرده است ، در اهمیت کامل خود ظاهر خواهد شد. هزاره ظهور خواهد کرد ، همانگونه که مسیح عیسی در آن زمان پیشگویی کرد ، و همانطور که وحی کرسچن سائنس در زمان تحقق پیشگویی ظاهر شد.

آمدن هزاره

ما فکر نمی کنیم با شروع ساعت نیمه شب سال 1999 که باید در هزاره یا در وضعیت هوشیاری کاملاً متفاوت بیدار شویم. اما دانشمندان و اندیشمندان بزرگ مسیحی بر این باورند که هزاره اکنون ظهور کرده است و در سالهای پایانی این قرن از اهمیت بسزایی برخوردار خواهد بود.

هزاره چیست؟

طبق فرهنگ لغت ، هزاره یک دوره هزار ساله است که در آن زمان مقدس بودن باید در سراسر جهان پیروز شود. این یک دوره خوشبختی بزرگ ، دولت خوب و رهایی از شر است. برخی معتقدند که در این دوره ، مسیح شخصاً بر روی زمین سلطنت خواهد کرد.

اما همه دانشمندان مسیحی درک می کنند که مسیح یک شخص نیست ، بلکه یک حقیقت غیر شخصی در مورد همه و همه چیز است که اکنون از نظر انسانی و مادی می دانیم. هزاره آن دوره ای است که مسیح بی شخصیت یا پسر خدا در زمین یا در آگاهی انسان به عنوان پسر انسان ظاهر می شود. این یک دوره آگاهی است که در آن مردان و زنان در حال ورود به انسانیت واقعی خود هستند.

در کرسچن سائنس می آموزیم که مسیح ، پسر خدا ، فعل الهی همه افراد و اشیا موجود است. و طبق پیشگویی ها ، این فعلیت الهی همه افراد و اشیا اکنون در پدیده های انضمامی به عنوان پسر انسان با قدرت و شکوه عظیم ظاهر می شود ، این بدان معناست که واقعیت های الهی با قدرت و شکوه خود در بالاترین اشکال قابل درک برای انسان ظاهر می شوند شعور

از نظر یک دانشمند مسیحی ، هزاره وضعیت هوشیاری وی خواهد بود. این آزادی او خواهد بود که بدون محدودیت از ذهن به اصطلاح فانی فکر کند ، زیرا همانطور که فکر ما محدود است ، قدرت الهی فاقد آن مدت است. وقتی آزادیم که بدون محدودیت ذهن فانی ، خدایی فکر کنیم ، در این صورت آزاد هستیم که خدایی کنیم. بدون محدودیت سپس می توانیم از روی موج ها عبور کنیم ، طوفان را آرام کنیم و در صورت لزوم تعداد زیادی را تغذیه کنیم.

به نظر می رسد که ذهن و ذهن بیکران پنهان است زیرا به نظر می رسد که ما ذهن خودمان را داریم ، اما همانطور که اندیشه به چیزی از منشأ درست خود دست می یابد ، ذهن الهی ، قدرت ، قدرت مطلق خیر ، در دسترس ما است و طبیعتاً باید "کارهای بزرگتری" را که استاد گفت ما انجام خواهیم داد ، انجام دهید. (نگاه کنید به یوحنا 14:12)

فقط کسانی که دارای درک معنوی هستند ، می دانند چه اتفاقی می افتد و واردات زمان حال چیست. افراد با درک می فهمند که جهان در حال گذر از یک چرخه ذهنی خاص یا شیوه تفکر و زندگی است ، به چرخه دیگری از تفکر بزرگتر و زندگی بهتر و قدرت معنوی تبدیل می شود.

وقتی این شیمیایی بزرگ کار خود را انجام داد ، متوجه خواهیم شد که خطایی از بین رفته است و خواهیم فهمید که فقط کالا در دست است. و در ضمن ، باید درک کنیم که آنچه در این روز بسیار ناراحت کننده به نظر می رسد ، مصلوب شدن نیست ، بلکه قیامت است.

س ال زیر در آخرین کلاس دانشکده متافیزیکی پرسیده شد: "آیا اوضاع جهانی شیمیایی است که با افشاگری و تظاهرات کرسچن سائنس به وجود آمده است ، و آیا آنقدر شدید است که بیش از آنکه تخریب شود ، تخریب می کند؟"

پاسخ آقای جوان این بود: "ما نمی توانیم بگوییم که تظاهرات کرسچن سائنس تا حدی ظاهر می شود ، شیمیایی تولید می کند که به جای استفاده از آن ، تخریب خواهد کرد. اما ما می توانیم نگرشی را نشان دهیم که کرسچن سائنس نشان داده شده توسط من و شما بیش از توانایی ما در مراقبت از شیمیایی سازی شیمیایی نمی کند. بنابراین اگر فکر شما چیزی از عظمت و شکوه خداوند را به خود اختصاص دهد ، این امر از اوضاع مراقبت می کند. (نگاه کنید به علم و بهداشت 401: 16)

"اگر ذهن از اوضاع مراقبت کند ، می توانیم عملی عملی تر از پاسخ به سوال را انجام دهیم. با از بین رفتن وحشتی که در سایر ملل بسیار شدید به نظر می رسد ، شر نیز از بین خواهد رفت. وقتی آن را همانطور که خدا می بیند ، وحشتهای آن از بین می رود. اگر خدا این لحظه را نشان می داد ، خطا هیچ وحشتی نخواهد داشت ، زیرا ما واقعیت را می فهمیم.

"به عنوان دانشمندان مسیحی ، ما نباید شر را واقعی یا شخصی قرار دهیم ، اما نباید آن را نادیده بگیریم. دانشمندان مسیحی در این مورد مسئولیت دارند زیرا حقیقت برای آنها آشکار شده است. "

دانشمند مسیحی می فهمد که شعور او ، که دنیای اوست ، با مردمش ، و ادیانش ، و دولتهایش ، و سیاست در درون خود اوست ، و اینکه او پادشاهی آسمان است یا تصور غلطی از پادشاهی آسمان.

هر دانشمند مسیحی باید چیزی را بداند اصول فاشیسم و ​​کمونیسم ، زیرا هر دو ما را مقید می کنند تا نتوانیم فکر کنیم ، و انسانها باید آزادانه فکر کنند. هر چیزی که فکر آزاد را تهدید کند خطرناک است و ما باید عدم آن را به نمایش بگذاریم.

گذر از ماده یا ذهن فانی

طبق نبوت و تجربه واقعی ، این روزی است که بسیاری از ذهن و مادیات فانی در حال از بین رفتن است ، و با سر و صدا و آشفتگی زیادی در حال از بین رفتن است. و همه اینها در آگاهی خود فرد اتفاق می افتد ، یا او نمی تواند از آن آگاه باشد ، گرچه به نظر می رسد همه چیز در خارج از ما اتفاق می افتد.

پیتر با بصیرت این روز را پیشگویی کرد. او گفت ، "اما روز خداوند به عنوان یک دزد در شب خواهد آمد. در آن آسمانها با سر و صدا زیادی از بین می روند و عناصر با گرمای شدید ذوب می شوند ، زمین و کارهای موجود در آن سوزانده می شود. " (دوم پیتر 3:10)

جهان باید معنوی شود

دنیای ما تا حد زیادی ذهنی است؛ یعنی مردم به طور کلی معتقدند هر آنچه از آن آگاهی دارند ذهنی است. اما در هزاره یک کار بزرگتر از ذهنیت تمام می شود. سپس جهان و هر آنچه جهان متشکل از آن است ، معنوی می شوند. و این وظیفه هر دانشمند مسیحی است که ببیند این کار بزرگتر در آگاهی فردی وی در این روزگار فعال است.

ما به عنوان دانشجويان كرسچن سائنس در حال يادگيري هستيم كه دنياي خود را صرفاً با انتقال آن از جهان مادي به جهان ذهني و ذهني تغيير نمي دهيم. ما در حال یادگیری هستیم که برای اینکه دنیای خود را به جای مادی معنوی ببینیم ، باید چیزی را که باعث ایجاد مادیات دنیای ما می شود کنار بگذاریم.

چرا به نظر می رسد جهان ما مادی است

به نظر می رسد مردم ، اشیا و شرایط دنیای ما مادی هستند زیرا به اصطلاح مفهوم ذهن فانی از خود و همه آنچه که هست همیشه مهم است. ذهن فانی خود را به عنوان ماده می بیند و احساس می کند. عینیت بخشیدن به آن مهم است. جهان ظاهری مادی همانطور که برای خودش ذهن فانی است.

موضوع چیست؟

موضوع چیست؟ ماده مفهوم اولیه ذهن فانی است. ماده ، احساس فانی شدن فانی ناپذیر است. ماده یک تحریف غلط است؛ این توهم است یک توهم؛ یک فریب اما در هزاره ما مردم و همه چیزهای جهان خود را در تصویری واقعی تر خواهیم دید و خواهیم فهمید که آنها خداگونه هستند و معنوی هستند.

ما که دانشجویان کرسچن سائن هستیم ، کارهای بزرگتر را می فهمیم و نشان می دهیم. ما اثبات می کنیم که همه چیزهایی که دنیای ما از آنها تشکیل شده است ، خلق خدا هستند و همیشه واقعیت های روح بوده اند. آنها فقط مادی یا از نظر فانی به نظر می رسند زیرا ما هنوز آنها را از دریچه حس مادی کاذب می بینیم.

مادی سازی

بگذارید به وضوح درک شود که ما ماده را معنوی نمی کنیم ، زیرا ماده چیزی نیست یا شرطی است که با آن برخورد شود ، تحقق یابد یا از بین برود. ماده یک فریب است؛ این یک ظاهر نادرست از واقعیت موجود است. و فعلیت نیازی به معنویت ندارد و ماده چیزی نیست که بتوان آن را معنوی کرد. بلکه آیا روح را از بین می بریم یا با حذف ظاهر کاذب یا "همراهی های مادی" ، حس کاذب چگالی ، وزن ، ظرافت و ناپایداری ، این واقعیات را مادی می کنیم. ما به عنوان دانشمندان مسیحی تا به امروز مواد بسیار زیادی را انجام داده ایم.

ما یک راه طولانی در سفر طی کرده ایم

بله ، ما در سفر خود از حس به روح مسیری طولانی را طی کرده ایم. درک اینکه ما از "شش روز کار" خود شروع کرده ایم و تا چه حد برای انجام کارهای بزرگتر مجهز هستیم ، دشوار است.

بهبود شخصی

بیایید بررسی کنیم که چه مقدار از تقاضای "برای انجام همه کارها" برآورده شده است ، و ببینیم آیا ما صلاحیت بیشتری برای انجام کارهای بزرگتر از آنچه احساس فروتنی دروغین اجازه نمی دهد را بپذیریم ، نداریم. هنگامی که ما برای اولین بار مطالعه کرسچن سائنس را انجام دادیم ، این کار برای پیشرفت شخصی ، یا برای دستیابی به سلامتی ، هماهنگی یا تأمین بود و این در آن مرحله از رشد کاملاً مشروع بود. اما انجام کارهایی که اکنون انجام می دهیم ، اثبات یگانگی ما با خدا ، کاری بسیار بزرگتر است. یگانگی ما با خوب نشان دادن اینكه انسان به عنوان ایده یا بازتاب از قبل دارای سلامتی ، هماهنگی و تأمین است و بدون آنها نمی تواند باشد.

اندیشه برای درک واقعیت ها آموزش دیده است

اندیشه دانشمندان مسیحی در درک علم ذهن و کاربرد آن در نیازهای انسانی ما بسیار بهبود یافته است. اندیشه ما به تدریج برای درک چیزهایی که هست ، آموزش دیده است.

تصادف انسانی و الهی

در زمان ورود به کرسچن سائنس ، در مورد تنها چیزی که از آن مطمئن بودیم زنده بودن و وجود انسان بود. در آن زمان ما اعتقاد داشتیم که انسان ها فانی هستند و به نوعی از طریق کرسچن سائنس ، فانی ها جاودانه می شوند. ما معتقد بودیم که ذهن فانی موجودی است و به نوعی قرار است به یک ذهن الهی تبدیل شود. ما همچنین معتقد بودیم که "خوب و بسیار خوب" خدا به شر تبدیل شده است ، و باید احیا و احیا شود.

اما اکنون ما می فهمیم و ثابت می کنیم که آنچه به نظر می رسد خود ما به عنوان یک انسان فانی نیست ، بلکه خود خدایی ما ظاهر می شود و از آنجا که خود الهی ما ، تنها خود من در اینجا ، به طور ناقص شناخته شده است زیرا از دریچه حس مادی دیده می شود ، به عنوان یک انسان در دید و حس ما ظاهر می شود. به وضوح دیده می شود که ما برخی از واقعیت های الهی خود را درک می کنیم ، یا اینکه حتی از خود حتی به عنوان یک انسان هوشیار نیستیم.

با کمرنگ شدن غبار جهل در مورد خدا و انسان ، خود الهی ما در تصویر واقعی تر یا به عنوان حس بهتر انسان ظاهر می شود.

این "انسانیت واقعی" ما است که به عنوان هزاره یا شعور واقعی ظاهر می شود ، که در آن انسان به اندازه سازنده خود بی گناه است. "انسانیت واقعی" ما از بالاست ، هرگز ذهن فانی ندارد. انسانیت واقعی ما در هیچ مرحله ای از ظهور انسان فانی نیست. ما هرگز نباید خود را فانی بدانیم. ما هرگز غیر از این نیستیم که انسان الهی در درجه کامل تری ظاهر شود.

انسانیت واقعی یا خود الهی هرگز از بین نخواهد رفت ، بلکه از جلال تا جلال جلوه می کند تا زمانی که کمال و کمال آن آشکار شود. در اینجا تصادف انسانی و الهی است که در مسیح عیسی مثال زدنی است.

آیا شناختن الوهیت ما در دسترس بودن کار خیلی بزرگتری نیست از این که باور کنیم انسان فانی است که می تواند گناه کند ، رنج بکشد و بمیرد و باید شفا یابد و نجات یابد؟ ذهن فانی که به عنوان انسان فانی بیان می شود ، یک افسانه است ، یک حالت فریب است و موجودی نیست که بتوان آن را شفا داد یا نجات داد. و به اصطلاح انسان در حال حاضر خود الهی است و مطمئناً نیازی به شفابخشی و پس انداز ندارد. همه خوبی ها ، واقعیت ها هرگز به شر نرفته اند و نیازی به مرمت ندارند.

الوهیت به عنوان بشریت بیان شده است

آنچه که من را از نظر انسانی تشکیل می دهد وجود دارد ، اکنون الهی است ، که به طور ناقص شناخته شده است. اکنون همه واقعیت است. همه اکنون واقعیت است. همه اکنون خدای است. همه "من هستم" است ، خودش که همه شکل گیری ها به عنوان ایده های الهی است.

وی به صراحت گفت که موضوع یک گفته نادرست است ، یک برداشت نادرست است ، فقط ظاهری نادرست از واقعیت موجود است. وی تصریح کرد که با حل شدن تصور غلط ، واقعیت ، گرچه به طور ناقص دیده و شناخته می شود ، اما تنها حضور است.

خانم ادی و آقای کیم بال ، و دیگران که در کلاسهای کالج تدریس می کردند تا به کسانی که باید برای تدریس به این مناطق اعزام شوند ، آموزش دهند ، یاد دادند که هر آنچه وجود دارد هرگز نابود نمی شود بلکه تحقق می یابد.

حقیقت غیرشخصی در دوره دیگری از افشاگری کاملتر آشکار شد و معلمان خاصی اعلام کردند که اعضا و عملکردهای بدن فعلی ما معنوی هستند ، ایده های الهی است که آگاهانه در حال گسترش است. ذهن فانی چقدر در برابر گسترش واقعیت مقاومت کرد و همه کسانی که این اظهارات را مطرح کردند به معنوی سازی موضوع متهم شدند. ذهن فانی گفت که آنها در تلاشند اعضای بدن را به صورت واقعیات یا عقاید الهی درآورند.

بسیار حیرت انگیز بود و بسیار حیرت انگیز است که ببینیم چگونه ذهن فانی چسبیده و همچنان سرسختانه به عنوان ماده به خودش می چسبد. از نظر فانی ، ماده امری چیزی بود و اعتراف به اینکه این فقط یک توهم ، یک گفته نادرست یا یک فریب بود ، لغو خودش بود.

اما در این مرحله از روشنایی یا درک موجود در آگاهی انسان ، دانشجویان کرسچن سائنس دریغ نمی کنند که بگویند آنچه ماده به نظر می رسد روح است. که به اصطلاح اعضای بدن فعلی ما ایده ها ، واقعیت ها ، روح هستند ، خودشان ، تشکیلاتی روحانی هستند. ما می فهمیم و اثبات می کنیم که بدن فعلی ما و همه آنچه بدن فعلی ما را تشکیل می دهد ، حتی اگر به عنوان ماده در نظر گرفته شوند ، نشان داده شده اند که معنوی هستند یا بیانگر روح هستند.

امروز می فهمیم که آنچه به نظر می رسد ماده است ، بیان است. روح و ماده دو نیستند بلکه یکی هستند. خانم ادی می گوید ، "خوب و بد دو چیز نیستند ، بلکه یکی هستند ، زیرا شر هیچ چیز نیست ، و فقط واقعیت خوب است." (رجوع کنید به شماره 21: 7) هنگامی که شر را می بینیم ، در بازگشت عکس خوب می بینیم ، و وقتی مرگ به نظر ما می رسد ، زندگی را در حالت برگشت می بینیم.

کارهای بزرگتر

آیا ما نمی بینیم که چگونه حقیقت و تفکر واقعی به طور طبیعی در حال گسترش و صعود است ، تا زمانی که منجر به کارهای بزرگتر شود؟ این تفکر اندیشه تفکر شخصی نبوده ، بلکه گسترش مسیح به عنوان یک فرد منفرد بوده است.

کسی ممکن است فکر کند ، چگونه می توان کارهای بزرگتر از کار عیسی وجود دارد؟ آیا چیزی بیشتر از بهبودی فوری بیماران می تواند وجود داشته باشد. نابینا کردن برای دیدن ناشنوا شنیدن لنگ راه رفتن ؛ مرده برای زندگی و همه فورا؟ آیا می توان کارهای بزرگتر از اینها داشت؟ خود عیسی چنین گفت ، و ما باید آنها را انجام دهیم.

عیسی گفت: "کسی که به من ایمان داشته باشد ، کارهایی که من انجام می دهم نیز باید انجام دهد. و کارهای بزرگتر از اینها را باید انجام دهد. زیرا من نزد پدرم می روم. " (یوحنا 14:12)

این "من" که نزد پدر رفتم به معنای "من" شخصی نبود ، منافع هر کسی همیشه حقیقت است. این من یا حقیقت عیسی کاملاً به خدا روی آوردیم. این من یا حقیقت عیسی به هیچ شخص یا شخصی نرسیدم ، بلکه به سراغ پدرش ، حقیقت رفتم. بنابراین ، برای اینکه کارهای بزرگتری را انجام دهیم ، "من" ما باید کاملاً به پدر خود برویم ، حقیقت.

آثار شفابخشی احیا شد

خانم ادی در صحبت از کارهای شفابخشی می گوید: "این نمایش مطلق علم باید احیا شود. شفابخشی که حدس کار نیست - بلکه درمان فوری است. " (نوشته های متفرقه 355: 6)

در این زمان ، مطابق پیشگویی ، مسیح ، واقعیت همه زنان و مردان و همه چیز ، پسر خدا ، در آگاهی انسان ، در چنین فعالیت و قدرت مقاومت ناپذیری ، با چنین روشنایی از درک ، آن جهل از خدا ظاهر می شود و انسان و جهان در حال نابودی است و "آسمان جدید و زمین جدید آشکار می شوند."

آثار بزرگتر معادل هیچ اثری نیستند

این کارهای بزرگ معادل هیچ کاری نیست که باید انجام شود. اگر فکر خود را از موضع داشتن کاری شروع کنیم ، هرگز این کار را انجام نمی دهیم. ذهن خودش را اعلام می کند و مظهر آن ، انسان ، مانند ذهن ، خود تمام شده و کامل است. انسان ، به عنوان ایده یا تأمل ، کاری ندارد جز اینکه با سازنده خود آشکار شود.

روز هفتم هزاره است

بیایید دوباره از پیشگویی هجرت بخوانیم: "شش روز زحمت خواهی کشید ، و تمام کارهای خود را انجام می دهید: اما روز هفتم (هزاره) روز سبت خداوند پروردگار شما است: در آن هیچ کاری انجام نمی دهید." این جمله که "شما در روز سبت هیچ کاری انجام ندهید" برای ما دستور توقف کار نیست ، اما این آشکار سازی است که در هزاره یا روز سبت خداوند نیازی به کار نیست . روز هفتم یا هزاره اوج تفکر صعودی است ، جایی که ما پادشاهی تمام شده خود را درک می کنیم.

پول

شاید هیچ چیز دیگری وجود نداشته باشد که ما از آن آگاه باشیم و به اندازه پول به ما نگرانی دهد. دلیل این امر آنست که ما آموزش دیده ایم و معتقدیم تنها در صورت داشتن پول می توان خواسته ها و نیازهای ما را تأمین کرد. اما در مطالعه کرسچن مسیحی ما می فهمیم که همه چیز ، پول را در اختیار داریم ، زیرا ذهن الهی همه چیز ، همه واقعیت ها را به عنوان انسان بیان می کند. این که ما پول داریم یک واقعیت است ، همانطور که یک واقعیت داریم که غذا ، لباس یا سلامتی ، قلب ، دست یا هوا برای تنفس داریم.

پول به درستی درک شده است

وقتی به درستی درک شود ، پول یکی از ایده های الهی ذهن است. به اشتباه تصور می شود ، پول مفهوم نادرست انسانی از یک ایده الهی است. در واقع ، پول در بیان ماده یک ایده بسیار عالی است. از این رو ، در بیان ماده انسانی ما ، تمایل به داشتن پول بیش از سایر خواسته ها به نظر می رسد.

وقتی حس مادی پول را از دست دادیم و آن را بعنوان یک ایده الهی در یکتایی با ذهن الهی درک کردیم ، آنگاه می توانیم آن را همیشه در شعور خود حاضر و مستقر بدانیم. از آنجا که پول یک ایده بی نهایت در ایده مرکب است ، انسان ، اجتناب ناپذیر است که هر کس باید به نوعی پول داشته باشد و باید آن را همیشه داشته باشد. کتاب درسی ما به ما می گوید که "انسان ایده مرکب خداوند است ، شامل تمام ایده های درست". سپس ما در حال حاضر ایده درست ، پول را داریم. وقتی به وضوح درک کنیم که پول یک ایده الهی است ، و این ایده الهی را در آگاهی گنجانده ایم ، پس احساس کاذب پول جهان ، به عنوان مادی ، و جدا از ذهن الهی ، و به عنوان جدا از انسان ، ما را لمس نخواهد کرد ، و از نظر انسانی ، ما تمام پول مورد نیاز خود را خواهیم داشت.

یک موقعیت ذهنی علمی

ما ، به عنوان دانشمندان مسیحی ، باید یک موقعیت ذهنی علمی ثابت در مورد پول داشته باشیم. تا زمانی که داشتن پول از نظر انسانی ضروری به نظر می رسد ، باید در فکر خود پافشاری و پافشاری داشته باشیم که همیشه در واقعیت آن پول داریم. وقتی یک بار این واقعیت را اثبات کردیم که پول در واقع یک ایده الهی در آگاهی است ، و ما آن را قبلاً گنجانده ایم و آن را تا ابد شامل می کنیم ، آنگاه از نظر انسانی هویت متناظر آن را خواهیم داشت. هنگامی که عیسی به پول مالیات احتیاج داشت ، این پول را داشت زیرا می دانست که از قبل دارای واقعیت یا واقعیت الهی پول تا ابد است. عیسی فقط به واقعیت ها یا واقعیت ها می پرداخت و هویت مربوطه را فوراً ، از نظر انسانی یا مادی ، در اختیار داشت.

درآمد ما

خانم ادی می گوید ، "تا زمانی که دانشمندان مسیحی تمام وقت خود را به چیزهای معنوی اختصاص دهند ، بدون غذا خوردن زندگی کنند و پول خود را از دهان ماهی بدست آورند ، آنها باید این پول را بدست آورند تا به این طریق به بشر کمک کنند." با این وجود خانم ادی ، خود ثابت کرد که پول همیشه آگاهی الهی است. ثبت شده است که برای بسیاری از صبح ها ، هنگامی که نیاز او بسیار زیاد بود ، وی یک اسکناس دلار در داخل درب خود پیدا کرد ، و هیچ دست انسان آن را در آنجا قرار نداد. و امروز ما به راحتی می توانیم پول خود را بدست آوریم و درآمد آن آسان تر خواهد شد ، وقتی به وضوح درک کنیم که هم پول و هم درآمد آن ذهن الهی است که به صورت انسانی بیان می شود. دوباره ، "بگذارید بیدار شویم و ارث ببریم."

نه قصور

آیا شما چهار واقعیت علمی را در نظر خواهید گرفت که به ما در بررسی موضوع خود ، "بدون سو تعرض" کمک می کند؟

اول: از آنجا که ذهن یک موجود نامتناهی و خودآگاه است ، بنابراین همه چیز در جهان وجود دارد زیرا این ذهن خود را گسترش داده است ، در همه چیزهای موجود ، تا بی نهایت.

دوم: یک ذهن ابدی نامحدود مانع از امکان ذهن کمتری می شود. بنابراین ، ذهن به اصطلاح فانی هرگز موجودی یا ذهنی نیست ، بلکه آن چیزی است که هیچ موجودی ندارد ، فضا را پر نمی کند. این جهل است یا یک حس کاذب از همه و همه بودن خداست.

سوم: ما می توانیم چیزهایی را که تجربه نمی کنیم و ادامه ندارند ، "حس" کنیم. به عنوان مثال ، ما می توانیم احساس کنیم که در حال حرکت با قطاری هستیم که ایستاده است ، یا اینکه می توانیم خوابمان را حس کنیم. وقتی چیزهایی را که اصلاً اتفاق نمی افتند حس می کنیم ، این نشان دهنده آنچه خانم ادی اعتقاد کاذب یا حس کاذب می داند است. این همه قصور ذهنی است. سو رفتار ذهنی چیزی است که ما احساس می کنیم ، اما به هیچ وجه ادامه ندارد.

چهارم: لطفاً به خاطر داشته باشید که آگاهی بی نهایت ، آگاهی هر فردی است. ما شعور خودمان را نداریم ، بیش از آنکه تابش نور فردی از خود نور داشته باشد. نور خورشید ، نور هر پرتوی فردی است. درست همینطور است که حقیقت ، آگاهی جهانی است ، آگاهی هر فردی است.

اما بدقولی ادعا می کند که آگاهی جهانی با همه چیز به معنای برگشت است. این ادعا می کند که این شعور جهانی کاذب ، شعور کاذب هر زن و مرد است. این ادعای دروغین چیزی است که ما ، به عنوان دانشمندان مسیحی ، قرار است از آن به عنوان هیچ کس و هیچ کس کشف کنیم.

ما اغلب می شنویم که دانشمندان مسیحی کاملاً با شکوه می گویند: "چیزی به عنوان سو رفتار ذهنی وجود ندارد." اما اینکه به لحاظ نظری بدانیم که هیچ قصدی وجود ندارد ، و سپس صحبت کنیم و رفتار کنیم مثل اینکه چنین شرارت در اطراف ما رخ داده باشد ، برای دانش آموز هیچ ارزشی عملی ندارد.

تصور قصور شخصی

باید درک کنیم که قصور ذهنی فقط یک حس کاذب است و چیزی نیست که ما آن را تجربه کنیم. معمولاً ما معتقدیم که برخی از افراد در مورد شخص دیگری بد فکر می کنند و از این طریق به این شخص آسیب می رسانند.

اما قصور ذهنی کاملاً غیرشخصی است. شخص با این حس کاذب کاری ندارد و برای تأثیرگذاری با آن باید اینگونه درک شود. خانم ادی می گوید ، "اینكه درك كنید كه ادعای دروغی نادرست است ، خطر ایمان داشتن به آن است. از این رو سودمندی دانستن حق شیطانی ، سپس ادعای خود را به مخرج مناسب آن ، هیچ کس و هیچ چیز کاهش می دهد »(نوشته های متفرقه 108: 11-14) ، و" پس ما ارباب آن هستیم ، نه نوکر. " (نوشته های متفرقه 108: 24-25)

دانستن حق شیطانی

به اصطلاح ذهن فانی ، که همه چیز برای قصور وجود دارد ، یک دروغ است ، "انکار بی پروای حقیقت". (نوشته های متفرقه 31: 2) این فرض است که زندگی در ماده است و انسان شخصی و مادی است. به اصطلاح ذهن فانی ، نادانی خدا و انسان به عنوان یک موجود ، باعث ایجاد احساس خلاف حقیقت می شود یا باعث قصور می شود. و ذهن فانی یا قصور ذهنی نمی تواند ناپدید شود تا زمانی که درک ، یا واقعیت همه چیز ، در آگاهی ظاهر شود.

ذهن شخصی ندارید

ذهن شخصی یا به عنوان یک ادعا یا یک واقعیت وجود ندارد. آنچه به نظر بسیاری از ذهنات ما می رسد ، ذهن نامحدودی است که خود را بینهایت افشا می کند. ما ذهنی نداریم که به تنهایی در اختیار داشته باشیم ، اما یک ذهن جهانی واحد ، ذهن هر یک از ما است. و به دلیل ناآگاهی ما از این خدای ذهن واحد جهانی و غیرشخصی ، به نظر می رسد یک ادعای جهانی و غیرشخصی حس کاذب وجود دارد که به نظر ما بسیاری از ذهن های فانی می رسد.

آگاهی ذهنی و معنوی است

هر آنچه از آن آگاه هستیم آگاهی ما را تشکیل می دهد. همه چیز ذهنی است یا شکلی از حس معنوی است. هر آنچه از آن آگاه هستیم ، حتی از نظر اعتقادی ، یک واقعیت ذهنی و معنوی در آگاهی است. همه شهادت را حس می کنند ، به عنوان احساس درد یا لذت. تمام احساسات فرم ، رنگ ، ماده و ملموس حالت های آگاهی است و احساسات بی نهایت و معنوی ذهن واحد است. آنها ذهن خودآگاه هستند؛ آنها از ذهن خدا سرچشمه می گیرند و هرگز اهل دنیا نیستند. هرگز از شخص یا بدن ، مهم نیست که شهادت حس نادرست خلاف آن را می گوید.

دنیای ما صرفاً یک دنیای حس است. همه شرایط ، رویدادها و تجربیات دنیای ما به عنوان آگاهی نمایان می شوند. دنیای حس فعلی ما ، در واقع ، یک جهان معنوی معنوی است ، اما به دلیل اعتقاد به حس کاذب ، جهان حس کنونی ما نسبتاً حس می شود که نسبت به معنای هوشیاری ما ، معنای واقعی و واقعی تری دارد.

حالت نسبی هوشیاری

آگاهی فردی ما ، در واقعیت خود ، یک حالت از حقیقت مطلق است ، اما در حال حاضر ، به دلیل حس کاذب ، بیش از آنکه مطلق باشد ، نسبی به نظر می رسد. این به دلیل ناآگاهی ما از خدا و انسان به عنوان یک موجود است. در زمان حاضر ، از نظر اعتقادی ، همه ما نسبتاً یک احساس آگاهی محدود هستیم. در غیر این صورت ، نباید امروز از یکدیگر آگاهی داشته باشیم. ما نباید هیچ نقطه تماس داشته باشیم و نباید جهان حس مشابهی داشته باشیم.

ادعای جهانی غیرشخصی

ذهن فانی یا همان احساس کاذب جهانی نسبت به اشیا ، ظاهراً احساس نادرست فردی ما از اشیا است. به نظر می رسد که هر یک از ما درجه متفاوتی از یک احساس کاذب جهانی را داریم و این باعث می شود که من احساس کاذب ، یا مسحوریت جمعی یا قصور ذهنی باشم. به عنوان مثال: آگاهی من ، در واقع ، یک احساس زنده و آگاهانه از بی نهایت خوب است ، اما به دلیل ناآگاهی من از این واقعیت ، قصور ذهنی یا احساس محدودیت کاذب وجود دارد. من ممکن است فقط پنج دلار حس کنم ، اما از آنجا که آگاهی فردی من ، در واقعیت آن ، معنوی معنوی بی نهایت است ، من اطمینان دارم که این قصور یا حس محدودیت را می توان کنار گذاشت ، و اینکه برای من این امکان وجود دارد که بسیاری از پنج دلار

از آنجا که هر یک از ما دارای درجه متفاوتی از یک احساس کاذب جهانی واحد هستیم ، جان دی راکفلر همان محدودیت کاذبی را که من احساس می کنم ، احساس کرد. او ، بدون شک ، پنج میلیون دلار حس کرد ، اما به دلیل بی نهایت آگاهی در دست ، احساس کرد که داشتن چندین برابر پنج میلیون دلار برای او امکان پذیر است. من و جان دی راکفلر هم در درجات مختلف محدودیت حس یکسانی داشتیم. این حس محدود ، حس شخصی من نیست و این حس شخصی آقای راکفلر نبوده ، بلکه یک حس محدود کاذب و محدود برای همه ما است. این حس جمعی یا مسحوریت جمعی یا قصور ذهنی است.

آنچه به عنوان دنیای شما ظاهر می شود ، به عنوان دنیای من ظاهر می شود. آنچه به عنوان بیماری شخصی من ظاهر می شود ، بیماری شخصی نیست بلکه غیر شخصی است. آنچه به عنوان نفرت یا کینه شخصی هر کس ظاهر می شود ، یا بی عدالتی ، نفرت ، کینه یا بی عدالتی غیرشخصی است. احساس جهانیان ، کاذب نفرت ، کینه و بی عدالتی آگاهانه یا ناخودآگاه ، به عنوان حس شخصی یا قصور ذهنی عمل می کند.

هر یک به اصطلاح ذهن خود را یک جهان است

ذهن فردی من جهان من است ، اما حس کاذب من که یک حس توده ای یا مسحوریت جمعی است ، جهان فردی من را جهان همه می کند. ما در . می خوانیم ، "هیچ وسوسه ای شما را نبرد ، بلکه مواردی که برای انسان مشترک است". (اول کورس. 10:13) به همین ترتیب ، هیچ وسوسه ای برای حس جمعی یا مسحورات جمعی وجود ندارد که برای من معمول نباشد. خوب یا بد جهان فردی من همیشه غیر شخصی است. این هرگز خوب یا بد من نیست. اما خیر دنیای من خیر جهانی و غیرشخصی است که خداست. و شر دنیای من ادعای حس کاذب جهانی یا مسحوریت جمعی یا قصور ذهنی است که در درجات مختلف برای همه مشترک است.

خطایی که به عنوان غیرشخصی و در نقطه هوشیاری انجام شود

همه خطاها باید به عنوان غیرشخصی ، به عنوان حس کاذب ، به عنوان قصور ذهنی مورد استفاده قرار گیرند. اگر ما از سرقت یا قتل خبر داریم ؛ اگر بیماری یا فاجعه ای را احساس کنیم اگر احساس سلامتی محدود یا موفقیت محدود کنیم ما تا زمانی که آنها در آگاهی ما ظاهر نشوند ، از آنها آگاهی نداریم ، اما آنها در باور به عنوان حس کاذب یا حس توده ای یا قصور ذهنی وجود داشتند ، در غیر این صورت آنها نمی توانستند به عنوان جهان حس ما ظاهر شوند.

برای خودم ، من قاتل یا دزد ، یا بیمار یا فاجعه نیستم. سلامت محدود یا موفقیت محدود ؛ با این حال من این تجربه ها را با اعتقاد احساس می کنم ، و آنچه را که در جهان خود به عنوان شر احساس می کنم ، ادعای جهانی حس کاذب یا مسحوریت جمعی یا قصور ذهنی است که در نقطه آگاهی فردی من ظاهر می شود و در هیچ مکان دیگری وجود ندارد. و تا زمانی که من از واقعیت معنوی ذهن واحد بیدار نشوم ، همانطور که در کرسچن مسیحی نشان داده شده است ، جهان من کم و بیش به عنوان یک جهان از حس کاذب ، یا مسحوریت جمعی یا قصور ذهنی ادامه خواهد یافت. من به اندازه او قاتل هستم ، همانطور که اجازه می دهم این حس کاذب ، یا مسحوریت جمعی یا قصور ذهنی ، چیزی به جای هیچ چیز و هیچ کس در آگاهی من باشد. متناسب با این که من یک حس کاذب یا مسحوریت جمعی یا قصور ذهنی را به واقعیت تبدیل می کنم ، جهان حس فعلی خود را به همین ترتیب ماندگار می کنم.

اما هنگامی که به "خانه پدر" یا آگاهی واقعی خود برمی گردم ، جهان خود را نسبت به درک خود از حقیقت فرد می کنم. اما تا زمانی که احساس خطا از هر نوع دیگری داشته باشم ، باید به عنوان غیر شخصی برخورد شود. به عنوان مسحور جمعی؛ قصور ذهنی؛ به عنوان نادانی از خدا؛ به عنوان چیزی که ادعا می کند چیزی یا کسی است ، یا ادعا می کند آگاهی فردی است ، یا دنیای من نیست.

از آنجا که هیچ شروری وجود ندارد ، حتی برایم باور نیست که بتوانم آن را تجربه کنم. من فقط می توانم آن را با اعتقاد حس کنم. در واقع ، من همیشه به عنوان ذهن کار می کنم ، و فقط احساس خوبی را دارم که در حال ذهنیت است.

این وضعیت فعلی رشد ما

در این مرحله از تشخیص معنوی ، نمی توانیم بر این فرض بنشینیم که ناخودآگاهی آشکار خطا ما را از خطا محافظت می کند. همچنین نمی توانیم از هوشیاری خود استراحت کنیم زیرا به نظر می رسد خطا متعلق به شخص دیگری است. وقتی خطایی در دنیای ما ظاهر می شود ، این قصور ذهنی به عنوان فکر خودآگاه یا ناخودآگاه ما کشف می شود و این یک تقاضا برای ما است که فقط خودمان را درمان کنیم و این کار را در نقطه آگاهی فردی خود انجام می دهیم.

بشر برای اصلاح این جهان کند است

همان صفات غیر دوست داشتنی شخصیت و گرایش. همان بلاها و مصیبت ها ؛ همان محدودیت هایی که در جهان وجود داشته است ، امروز دنیای امروز ماست. و آنها همچنان دنیای ما خواهند بود تا زمانی که یاد بگیریم باورهای کاذب جهانی یا آگاهی جمعی یا قصور ذهنی ، که ادعا می کنند آگاهی کاذب فردی ما هستند ، قصور هستند و همچنین یاد بگیرند که بر همه آگاهی های کاذب ، غیر شخصی بودن ، می توان غلبه کرد. ما همانطور که خودمان را اصلاح می کنیم دنیای خود (دنیا) را نیز اصلاح می کنیم. ما احساس کاذب خود را نسبت به چیزها تغییر می دهیم فقط به این دلیل که خداپسند بودن خدا را درک و درک کنیم.

نقطه هوشیاری خودمان

تمام احساسات کاذب: جنگ ، قحطی ، سیل ، کمبود ، نفرت ، که همه پدیده های جهل ما از خدا هستند و قصور ذهنی هستند ، فقط در نقطه آگاهی فردی ما برآورده می شوند. این تنها جایی است که می توان ملاقات کرد زیرا تنها جایی است که در آن جریان است ، تا آنجا که به ما مربوط است.

وقتی می فهمیم حقیقت در حال کشف باورهای آگاهانه و ناخودآگاه است که ادعا می کنند دنیای ما هستند ، ما برای بهبود قاتلان و دزدان و عدم جنگ و زلزله و سیل که به نظر می رسد مانند ما ادامه دارد ، خارج از آگاهی خود نیستیم جهان

در واقع هیچ کار اشتباهی ، هیچ کار اشتباهی ، هیچ بیماری مریضی ، کمبودی ، جنگی ، سیلاب حتی در اعتقاد وجود ندارد. من این چیزها را با اعتقاد حس می کنم ، زیرا من ، به تنهایی ، نسبت به حقیقت در مورد این موارد بی اطلاع هستم و این ناآگاهی است که باعث می شود واقعیت هایی که همیشه وجود دارند ، در حالت برگشت یا به عنوان "انکار پنهان حقیقت" دیده شوند. (نوشته های متفرقه 31)

آنچه تو می بینی ، تو هستی

همه مواردی که ما از آنها آگاه هستیم ، حتی اگر به نظر می رسد مانند تجربه شخص دیگری است ، به همان اندازه تجربه ماست و به همان اندازه تجربه آنها که تجربه آنهاست ، بسیار کم است و باید از این طریق رفتار شود. وقتی به وضوح تشخیص دهیم که "آنچه می بینید ، باشید" ، این واقعیت همه انتقادها ، محکومیت ها و خودخواهی هایی را که ممکن است در اندیشه خود داشته باشیم التیام می بخشد.

از آنجا که همه چیز به عنوان آگاهی در حال انتقال است ، بنابراین تمام حس کاذب یا ذهنیت ذهنی در نقطه آگاهی خود ما است. افلاطون گفت: "آنچه می بینی ، هستی."

جهانی قصور

قصور یک عمل کاملاً اشتباه است. از آنجا که علم مسیحی علم یک ذهن است ، پس قصور پذیرش پیشنهاد اعتقاد دو ذهن است که نتیجه آن اعتقاد به جسم ماده و جهان ماده است. این یک عمل قصور یا اشتباه است که در همه معمول است.

این پیشنهاد یا اعتقاد نیست که قصور است ، بلکه وقتی ما با پیشنهاد یا اعتقاد دو ذهن رضایت می گیریم ، قصور می کنیم. همه جرایم ، شر ، فقدان ، بیماری و مرگ فقط به عنوان یک حالت هوشیاری وجود دارند و اینها در تجربه فردی ما به عنوان حس کاذب یا قصور ذهنی فعال هستند و به دلیل ناآگاهی از تنها یک ذهن در آگاهی ما ظاهر می شوند.

هیچ چیز خارجی نسبت به هوشیاری نیست

هیچ چیزی خارج از شعور ما نیست. اگر به نظر می رسد بیمار هستیم ، یا به نظر می رسد کم داریم ، یا نفرت داریم ، به این دلیل است که آگاهانه یا ناخودآگاه با این پیشنهاد موافقت کرده ایم که عقل جدا از خدا داریم. این همه صرفاً اعتقاد دو ذهن است. ممکن است ما آگاهانه به بیماری نپرداخته باشیم و یا آگاهانه اعتقاداتی را قبول نداشته باشیم که با وجود فانی وجود وجود داشته باشد. اما اگر آگاهانه از طریق تفكر درست و دقیق علمی ، نگرش یك ذهن همه چیز قادر و همه جانبه را تصور نكنیم ، ما قانونی برای تجربه خود و هر چیزی نیستیم كه ذهن فانی معتقد باشد كه می تواند اعتقاد ما باشد.

خارج از جهان وجود ندارد

دنیای خارج وجود ندارد. هر آنچه را که تجربه می کنیم با توجه به حقیقت ما در مورد آن در آگاهی ما وجود دارد و برای ما وجود دارد. از آنجا که درک ما از خدا انسان است و دنیای ماست ، بنابراین اگر درک ما از خدا محدود و ناقص باشد ، ما یک انسان یا جهان محدود و ناقص خواهیم بود.

بدكاری كه به نظر می رسد در خارج از خود می بینیم ، بدتر از آنچه كه شرور را رضایت می دهیم یا شرور را به رسمیت می شناسیم ، بدتر از این است كه شر را به عنوان هیچ چیز و هیچ كسی تشخیص دهیم. تنها راه کنترل موثر قصور قصور نیست. ما هرگز نباید شر را شخصی سازی کنیم زیرا شر هرگز شخص نیست ، بلکه دروغی است درباره حقیقتی که وجود دارد. این ناآگاهی ما از این حقیقت همیشگی است که قصور است. اگر حقیقت مسیح به عنوان آگاهی ما وجود نداشته باشد ، دروغ یا جهل نیز وجود دارد. هیچ کس مقصر مشکلات ما نیست. هیچ دشمنی وجود ندارد و نه به اصطلاح شر سازمان یافته. ما فقط باید جهل و نادانی یا درک محدود خودمان از ذهن واحد را که همیشه ابد است ، سرزنش کنیم حاضر و قادر مطلق

تصدیق خیر

ما یا در همه راه های خود خدا ، ذهن را تصدیق می کنیم ، یا رضایت می دهیم ، یا ناخودآگاه اعتقادات غالب جهان را می پذیریم. سپس با خود می گوییم ، "پروردگارا ، تا کی؟" و پاسخ برمی گردد ، "فقط به شرطی که همه چیز حضور من را انکار کنید." غر زدن و شکایت گویی که کاری یا کسی با ما کاری غیر مجاز و ناشناخته برای ما انجام می دهد ، فقط بر سردرگمی می افزاید. به هر حال ، ما فقط قربانی احساس نادان و محدود خود نسبت به خدا هستیم.

در میان دانشمندان مسیحی این گرایش وجود دارد که به ذهن واحد به عنوان ایده آل دوست داشتنی که باید در آینده بدست آید ، نگاه کنند و سپس صحبت کنند و طوری رفتار کنند که گویی ذهن دیگری نیز در جریان است. تمایل به پایبندی به عقیده یا پیشنهاد دو ذهن وجود دارد.

ذهن فانی یا قصور ذهنی ، همیشه ادعا می کند که یک کانال یا رسانه دارد ، همیشه کسی به اشتباه فکر می کند. اما وقتی این پیشنهاد را که ذهن فانی یک موجود یا ذهن است رد می کنیم ، کانال را به رسانه شخصی نیز رد می کنیم. یکی از خطاهای جنبش ما اعتقاد به این است که کسی در حال سو عملکرد است. اما اگر این پیشنهاد را بپذیریم ، ناخواسته به یک سو عملکرد تبدیل می شویم ، زیرا ما به دو ذهن اعتقاد داریم و این یک "انکار پنهان حقیقت" است.

قصور یک واقعیت نیست ، همیشه یک اعتقاد است و از آنجا که هیچ اعتقادی به بی نهایت وجود ندارد و بی نهایت همه است ، بنابراین ما با قصور فقط به عنوان یک اعتقاد برخورد می کنیم. اگر کسی به من بد قولی می کند ، در اعتقاد خود نسبت به من سو رفتار می کند ، بنابراین از روی خودش سو رفتار می کند زیرا که بر عقیده خودش بد قدم است.

چه فرقی می کند اگر ده هزار نفر به اصطلاح بگویند 2 و 2 5 است. این واقعیت 4 و 2 را تغییر نمی دهد. و اگر بسیاری از افراد به اشتباه کار می کنند ، چه چیزی از آن؟ آنها نمی توانند به چیزی آسیب برسانند یا تغییر دهند. چرا؟ زیرا آنها هرگز نمی توانند اندیشه خود را فراتر از باورهای خود فراتر از خود ببرند. (به علوم و سلامت 234: 31-3 مراجعه کنید) فقط یک ذهن وجود دارد و آن ذهن یک قانونگذار است ، بنابراین هیچ سو استفاده کننده ای وجود ندارد که قوانینی وضع کند که بتواند بر ما تأثیر بگذارد ، و از آنجا که فقط یک ذهن وجود دارد ، هیچ سو عملکردی وجود ندارد زیرا ذهن بسیاری وجود ندارد. ما هرگز نیازی به ترس از به اصطلاح سو رفتار نداریم زیرا فقط یک باور غلط در مورد هر فرد وجود دارد. این ترس بزرگی است که باعث ترس مردم از قصور شود. از آنجا که اعتقاد ما به قصور و یک سو عملکرد لزوماً جهل و نادانی خود را نسبت به خدا آشکار می کند ، پس هرچه کمتر درباره آنها بگوییم ، برای ما و دیگران بهتر خواهد بود.

شخصی س ال می کند ، "آیا ما ادعای قصور را بشناسیم یا فقط آن را نادیده بگیریم؟" تفاوت زیادی بین شناخت ادعا و نادیده گرفتن ادعا وجود دارد. هنگامی که ما ادعای قصور را فقط به عنوان یک باور یا حس کاذب شناختیم ، این ادعای قصور را از بین می برد. اگر متوجه شویم که ادعای قصور هیچ چیز و هیچ کس نیست ، ما همیشه باید بر اوضاع نظارت کنیم. بنابراین لازم نیست در برابر آن مقاومت کنیم. مهم نیست که ادعا چیست ، اساساً باید آن را ترس تشخیص داد. اگر از هر نوع طبیعتی می ترسیم ، به آن ایمان داریم. نکته مهم این است که نترسید. تنها ذهن وجود دارد ، ترس ندارد. و هیچ ذهن دیگری وجود ندارد که مجرای ترس باشد. ما باید با اعتماد به نفس اینکه فقط یک فکر وجود دارد با قصور کنار بیاییم و این اعتماد به نفس یا ذهنیت با آمریکا است.

آنچه که همه قصور را اداره می کند این واقعیت است که همیشه خود را بیان می کند و آنچه نمایانگر است انسان است و انسان همیشه با مطابقت دارد.

مأموریت ما در جهان فردی است

در کار امروز من ، بیشتر از افراد صحبت خواهم کرد. من بر اهمیت فرد تأکید خواهم کرد و بر نیاز فردی که کارهای متافیزیکی زیادی در درون خود و برای خود انجام می دهد تأکید خواهم کرد. از نظر علمی ، کسی غیر از خودش نیست که فرد بتواند برای او کار کند. از نظر علمی ، ما به عنوان یک فرد فردی ، جهان را در بر می گیریم ، یا همه افراد دیگر و همه چیز را در درون خود فرد خود ، و به عنوان خود فردی خود قرار می دهیم. وقتی آنچه را دیگری می نامیم می بینیم ، تا حدودی از خود می بینیم. و برای احترام گذاشتن و دوست داشتن خود یا دوست داشتن فرد فردی ، باید دیگران را احترام و دوست داشته باشیم. برای خدمت به دیگران ، ما نیز باید به خودمان خدمت کنیم. همانطور که ما به صورت جداگانه ، با حقیقت و عشق روشن می شویم ، در می یابیم که کل دنیای ما از مردم و چیزهای درون خودمان به طور خودکار روشن می شود. همه انسانها در وحدت همان مسیحی هستند که در درون ما قرار دارند ، انسانهای فردی هستند ، خود واقعی ما هستند.

ما باید نسبت به خود صادق باشیم

"اگر حقیقت را تعلیم می دهی ، باید خودت واقعی باشی. اگر به قلب دیگری می رسید ، قلب تو باید سرریز شود. " (نوشته های متفرقه 98:27) و خانم ادی با تأکید به ما می گوید که حقیقت باید "ابتدا بر روی لوح قلب خود شخص" نوشته شود ('02 2: 5) ، به منظور خدمت به خود و از این طریق ، به دیگران خدمت کنید چند سال گذشته دانشمندان مسیحی دعا می کنند ، کار می کنند و تلاش می کنند تا حقیقت علم مسیحی را در سراسر جهان پراکنده کنند ، اما امروز ما برای دستیابی به رشد معنوی سریع در خود ، هرگز دعا می کنیم و تلاش می کنیم. چرا؟ زیرا امروزه از دانشمند مسیحی خواسته شده است که او باید در ذهنیت خود چنان صریح باشد که بتواند هر مرحله از زندگی بشر را به واقعیت آن تبدیل کند و اثبات عینی شفا و نجات را به جهانی بیمار و جنگ زده ارائه دهد.

دعا

هر پزشک و دانشجوی کرسچن مسیحی باید چنان پر از روحیه خدمت و عشق باشد که بتواند فوراً به درخواست های فوری کمک کمک کند. اما چنین افرادی را نمی توان در کرسچن مسیحی ارائه داد که طبیعت آنها از طریق دعا ، نماز صالح ، دعای پرشور تغییر یافته است. دعایی که در علم مسیحی درک شده است ، که یک "ایمان مطلق است که همه چیز برای خدا ممکن است". (علوم و سلامتی 1: 2) خانم ادی با تأکید درباره نماز صحبت می کند. او می گوید ، "یک چیز من بسیار آرزو کرده ام ، و مجدداً با جدیت درخواست می کنم ، یعنی اینکه دانشمندان مسیحی ، در اینجا و جاهای دیگر ، روزانه برای خود دعا کنند. نه به صورت کلامی و نه روی زانوی خمیده ، بلکه از نظر ذهنی ، نرم و خوشبختانه. " (. 18: 4-7؛ نوشته های متفرقه 127: 7-11) آیا ما به عنوان افراد روزانه برای خود دعا می کنیم؟ نه برای شخص دیگری ، نه برای چیز دیگری ، بلکه برای خودمان؟ عیسی مثال ماست و او ساعتها به دعا می پرداخت.

دعا روانی کنید

اول: خانم ادی از ما می خواهد که نماز روحی بخوانیم. نمی دانم آیا واقعاً می فهمیم که چقدر مبارک هستیم ، که می توانیم از نظر روحی نماز بخوانیم. چقدر خوشبخت هستیم که ذهن فردی ما ، از طریق روشنگری حقیقت ، می تواند به آن حالت درک معنوی تبدیل شود که در آن مسیح یا فرد منفرد تنها انسان است.

نرم بخوان

دوم: خانم ادی از ما می خواهد که با روحیه نرم و نرم نرم دعا کنیم. یعنی ما باید دعا کنیم ، درک کنیم و درک کنیم با احساس آرامش ، آرامش و اطمینان که دیوید داشت وقتی بدون زره و شمشیر ، جالوت را کشت. داوود با حسی از نرمش گفت وقتی که گفت ، "تو با شمشیر ، نیزه و سپر به من می آیی ، اما من به نام (منظور شخصیت) پروردگار لشکر ، خدای لشکرهای اسرائیل ، که از او سرپیچی کردی. نبرد خداوند است. " (اول سموئیل 17:45 ، 47)

وقتی ما با نرمش نماز می خوانیم ، حالت روحی ما آرامش ، اطمینان و بی گناهی است. یک حالت آگاهی خالص که در آن قانون متقابل خدا بودن به صورت جهانی کار می کند. دانیل ، وقتی در شیر شیرها بود ، این قانون متقابل وجود را درک کرد. ذهنش دوگانه نبود. او اعتقاد نداشت که ذهن او حضور خدا است و همچنین معتقد است که یک پادشاه شرور و جانوران وحشی در خارج از ذهن او وجود دارد. دانیل ، به دلیل یکتایی آگاهانه و کامل بودن و کمال داشتن ذهن الهی ، می دانست که او پادشاه و شیرهای خلقت خدا را در درون خود گنجانده است. و دانیال می دانست که پادشاه و شیرها ، به دلیل یکتایی آگاهانه و کامل بودن و کمال داشتن ذهن الهی ، او را در درون خود گنجانده اند. پادشاه و شیرها در کمال و کمال دانیال بودند ، و دانیال چیزی از کمال و کمال پادشاه و شیر را ساخت.

دانیل می دانست که خدا یا ذهن در آن مکان به عنوان یک و همه تأیید شده است. او می دانست که او و پادشاه و شیرها با یکدیگر متقابل هستند و همه با قانون متقابل خدا بودن بودن اداره می شوند. اطمینان دانیل از این قانون متقابل حسن بیکران بود که شر به ظاهر را در آگاهی فردی وی ، و در آگاهی پادشاه و شیرها از بین برد.

خوشبختانه دعا کنید

سوم: خانم ادی از ما می خواهد که خوشبختانه دعا کنیم. یعنی با اصرار وقتی نیاز ما بسیار زیاد باشد ، وقتی کاملاً گیج شویم ، وقتی تمام قلب و اشتیاق ما برای بالارفتن بالاست ، باید خوشبختانه دعا کنیم. هنگامی که لازاروس از قبر بیرون آمد ، عیسی مسیح دعا کرد. خوشبختانه دعا به معنای دستیابی یا رسیدن ناامیدانه به مقداری از قدرت خارج از خود ما نیست. خوشبختانه دعا کردن ، تلاش مداوم و پافشاری خودمان است تا آن حالت حقیقت یا درک یا تحقق همان مسیح ، انسان واقعی که در حال حاضر هستیم باشد.

به همان نسبت که روزانه برای خودمان دعا می کنیم. یعنی دعا روانی ، نرم و متواضعانه و خوشبختانه به اقتضای مناسبت ، به سرعت رشد معنوی پیدا می کنیم. شاید برای امروز هر فردی خوب باشد که در قلب خود نگاه کند و ببیند آیا او واقعاً آرزوی رشد سریع معنوی را دارد یا خیر و سخت تلاش می کند و برای آن دعا می کند. اگر واقعاً آرزوی رشد سریع معنوی را داریم ، باید تلاش و دعا کنیم تا دو چیز را به انجام برسانیم. اول ، ما باید ماده را غیرمادی کنیم. ودر نتیجه ، ما باید شخصیت را غیر شخصی کنیم.

ماده را بی ماده کنید

آیا می فهمیم آنچه ما ماده می نامیم صرفاً مرحله ای از ذهن فانی است؟ آیا ما شخصیت توهمی ماده را درک می کنیم؟ آیا می فهمیم که ماده هرگز جوهر نیست ، هرگز حضور نیست و هرگز فضا را اشغال نمی کند؟ آیا می فهمیم که ماده موجود نیست ، چیزی نیست؟ آیا می فهمیم که ماده نمی تواند کاری برای ما انجام دهد و ما نمی توانیم کاری برای ماده انجام دهیم ، بیش از این که افق بتواند با ما کاری کند یا ما می توانیم هر کاری را تا افق انجام دهیم؟ ماده مانند افق است؛ این توهم ، فریب ، فقط ظاهر کاذب ، یک تصویر کاذب در ذهن انسان است. برای غیرمادی سازی ماده ، باید ببینیم که آگاهی فردی ما مانند این مراحل تفکر فانی فعال نیست. در عمل علم مسیحی ، هیچ چیز مهمتر از غیرمادی سازی ماده نیست.

کیفیت مواد

ویژگی های ذهن فانی که به نظر می رسد باعث ایجاد اهمیت می شود ، خصوصیاتی است که ما آنها را تراکم ، ظرافت ، مرز ، تقسیم پذیری ، تغییر پذیری ، تخریب پذیری ، تفکیک پذیری ، مرگ و میر می نامیم. خصوصیاتی که برای ذهن آگاه ناشناخته و غیر قابل تصور است. با مادی سازی ، یعنی با گرفتن همه این خصوصیات یا خصوصیات از شخص و اشیا ، ما فقط خصوصیات ناب ذهن آگاه را باقی گذاشته ایم. ما فقط ایده های الهی یا انسان واقعی را ترک کرده ایم.

شخصیت را شخصیت پردازی کنید

به نظر ما مهم نیست که ماده را غیرمادی کنیم ، و غیر شخصی سازی اعتقاد به شخصیت حتی بیشتر است. اما برای رشد معنوی ، باید درک کنیم که شخصیت فقط باور است ، یک مرحله کاذب از فکر فانی است. شخصیت ، مانند ماده ، وجود واقعی ندارد.

شخصیت یک دروغ یا مفهوم غلط انسانی درباره فردیت واقعی ما است.

چگونه اعتقاد خود را به شخصیت متناهی غیر شخصی کنیم؟ ما این کار را با سلب شخصیت به اصطلاح شخصیتی از کلیه خصوصیات و خصوصیاتی که به نظر می رسد یک شخصیت را تشکیل می دهد ، انجام می دهیم. خصوصیات و خصوصیات ظرافت ، جسمانیت ، جسمانیت ، مرگ و میر ، وجود آلی و غیره .

عیسی اعتقاد خود به کثرت را شخصی سازی نکرد

عیسی وقتی با انبوه مردم روبرو شد ، اعتقاد به شخصیت خود را غیر شخصی کرد. عیسی چگونه این کار را انجام داد؟ ثبت شده است که او بلافاصله به کوه یا ارتفاع زیادی از درک رسیده است که ممکن است خواسته های این بسیاری از افراد به ظاهر یا بسیاری از شخصیت ها را از بین ببرد. آیا وقتی با کثرت روبرو می شویم ، کثرت را با اعتقاداتش خارج از خود نمی بینیم؟ آیا ما بعضی اوقات برای استقبال از جمعیت بیرون نمی آییم و سعی نمی کنیم خواسته های آن را از طریق تلاش های انسانی و مسئولیت های انسانی برآورده کنیم؟ آیا ما حتی گاهی اوقات سعی در مدیریت افراد نداریم؟ عیسی چنین نکرد. او به یک باره به درک بالاتری از فرد فردی رفت و ما نیز باید همین کار را انجام دهیم. کثرت همیشه در ذهنیت ما یک مفهوم غلط است و از طریق درک حقیقت و عشق ماست که ما فرد فردی را به عنوان تنها انسان حاضر می بینیم. این مسیح درون ماست که اعتقاد به شخصیت را از بین می برد و مسیح یا انسان واقعی را در دیگران می بیند.

خیرخواهی

در صحبت از خیرخواهی ، فکر کردن برای حمایت از سازمان کلیسای ما دور از ذهن است. حفظ سازمان کلیسای کرسچن مسیحی یک وظیفه و امتیاز هر دانشمند مسیحی است ، اما از طرف دانشمندان مسیحی تمایل زیادی وجود دارد که خیرخواهی شخصی را جایگزین تظاهرات علمی کنند. نمایش علمی در امر خیرخواهی فرایندی درونی است که در آن می بینیم مسیح یا فردی به طور کامل و کامل حضور دارد. تظاهرات علمی هیچ اعتقادی به تخلیه برای هر کس یا هر چیز دیگری را مجاز نمی داند ، اما یک سیر کامل را برای کل جهان نشان می دهد.

پیتر و جان در بخشش معنوی برای همه ما الگویی هستند. آنها به مرد لنگ در دروازه معبد گفتند: «من نقره و طلا ندارم. اما آنچه من به تو داده ام: به نام عیسی مسیح ناصری برخیز و قدم بزن. " (اعمال 3: 6) پیتر و یوحنا آنچه را که هر کس به برادرش مدیون است ، حتی به رسمیت شناختن او به عنوان وجهه خود خدا ، داد. چنین ادراک مسیحی شفابخشی و پس انداز می کند و بزرگترین خیرخواهی است که وجود دارد.

تمایل قابل توجهی وجود دارد که کالاهای خود را بدون تأمین مالی مناسب برای خود به دیگران ببخشیم ، که اغلب منجر به خودکفایی خود ما می شود. غفلت از خود تحت عنوان عدم خودخواهی ، راه خرد نیست. این باعث می شود که خیرخواهی ما به سطح یک اهدا کننده شخصی و یک گیرنده شخصی کاهش یابد. این یک حس خیرخواهانه به مراتب بیشتر است که درک کنیم انسان در ارتباط متقابل با هر ایده دیگری حرکت می کند. انسان همه آنچه خدا می دهد را دریافت می کند و از طریق تأمل همه آنچه را که دریافت می کند ، می دهد. ما وقتی از قبول شهادت حس محدودیت و فقر خودداری می کنیم و می فهمیم که انسان آگاهانه در موضع نامحدود وجود دارد ، ما خیرخواهانه تریم. تأمین یا بی نهایت

انتخاب در عمل ما

بسیاری از دانشجویان در انجمن وجود دارند که به تمرین کرسچن مسیحی می پردازند. همیشه خواندن جدی نماز در رابطه با گرفتن بیماران خوب است. هرکسی که بیمار باشد برای علم مسیحی آماده نیست یا حتی آرزوی بیداری معنوی را دارد که برای بهبودی کامل لازم است. عیسی انتخاب را توصیه کرد. او به شاگردانش گفت: «به راه غیر یهودیان (یعنی کسانی که نمی خواستند خدا را پرستش کنند) نروید و به هیچ یک از شهرهای سامری (یعنی هر شعور بدی) وارد نشوید. اما بیشتر به سراغ گوسفندان گمشده خانه اسرائیل بروید (منظور کسانی است که سعی می کنند راه را پیدا کنند). " (متی 10: 5 ، 6) ما اشتباه می کنیم وقتی که انتخاب بیماران ما هدایت الهی نیست. خانم ادی می گوید ، "میلیون ها ذهن بی تعصب - جویندگان ساده حقیقت ، سرگردان خسته و خسته در صحرا - منتظر هستند و برای استراحت و نوشیدن تماشا می کنند. به آنها یک فنجان آب سرد به نام مسیح بدهید. " (علوم و بهداشت 570: 14)

امتیازهای حیاتی

مأموریت ما در جهان همانند مأموریت عیسی یا خانم ادی فردی است.

و ما باید در شناخت خود که در حال انجام مأموریت فردی خود در جهان هستیم ، بسیار راضی باشیم.

ماهیت ما فقط از طریق دعا قابل تغییر است. ما باید قانون متقابل بودن بودن را درک کرده و از آن استفاده کنیم.

ما باید ماده را غیرمادی کنیم و شخصیت را غیر شخصی کنیم.

عملکرد ما با نظر ما اداره می شود

در انجمن سال گذشته ، ما بر این فکر تأکید کردیم که هر دانشجوی کرسچن مسیحی باید دارای موقعیت ذهنی مشخصی در درون خود باشد. پیرغلامان ، پیامبران ، عیسی ، شاگردان و وحی همگی موقعیتهای ذهنی کاملاً مشخص و مشخصی داشتند که هرگز از آنها دور نمی شدند. آیا ما ، به عنوان دانشمندان مسیحی ، در مورد واقعیت الهی و هوش الهی خود که هرگز از آن دور نمی شویم ، موقعیت ذهنی خود را حفظ می کنیم؟

چشم انداز معنوی

پیرغلامان و پیامبران موقعیت ذهنی خود را بر اساس بینش معنوی بنا نهادند. آنچه که برای دیگران در آن زمان به نظر می رسید شرایط و وقایع عادی انسانی است ، این افراد مطابق بینش معنوی تفسیر می کردند ، و شرایط و وقایع را کاملاً متفاوت از عقایدی که از نظر روحی روشن نشده بود ، قرار می دادند.

این مردان بر اساس بینش معنوی خود از انسانها و چیزها زندگی می کردند و زندگی را تمرین می کردند ، در نتیجه آنها از قدرت معنوی استفاده می کردند. آنها از صخره آب آوردند. آنها گرسنه ها را با نان جو و ذرت تغذیه می کردند. و مردگان را زنده کردند. آنها اثبات یا شواهدی از قدرت معنوی خود ارائه دادند.

چشم انداز معنوی بزرگتر

این بینش معنوی در قالب روح القدس در عیسی و شاگردان به اندازه ای بزرگتر ظاهر شد و آنها از قدرت معنوی گسترده تری استفاده کردند. و امروز این بینش معنوی در شکلی گسترده تر از علوم الهی در ذهن فردی ما ظاهر می شود. و ما باید این قدرتی را که به عنوان علوم الهی یا هوش الهی به نظر می رسد ، اعمال کنیم و "کارهای بزرگتر" را انجام دهیم.

همه مشکلات از دیدگاه نادرست نتیجه می گیرند

هر یک از ما امروز زندگی خود را براساس یک دیدگاه نادرست مبتنی بر حس مادی یا طبق یک دیدگاه صحیح مبتنی بر علوم الهی می گذرانیم. تمام مشکلات و هماهنگی های به ظاهر موجود در جهان امروز ناشی از دیدگاه های نادرست است و ما این دیدگاه های اشتباه را داریم زیرا تفسیر خود را از همه و همه چیز بر اساس باورهای مادی بنا می کنیم. تفسیر اشتباه همیشه منجر به یک دیدگاه اشتباه می شود.

تفسیرهای درست دیدگاه درستی می دهند

ما همانند پدر و مادران و عیسی ، وضعیت ذهنی کاملاً مشخصی داریم ، زیرا موقعیت ذهنی خود را بر اساس یک دیدگاه معنوی بنا نهاده و انسان و جهان را طبق علم الهی تفسیر می کنیم. از طریق پایبندی دقیق به قوانین علوم الهی است که ما قادر به تفسیر صحیح هر محیط ، شرایط و واقعه از تجربه روزانه خود هستیم. عیسی دید درستی نسبت به انسان داشت. او نه تنها انسان را تعبیر کرد ، همانطور که انسان واقعاً است ، بلکه اثبات یا مدرکی فوری در مورد "انسان کامل موجود" ارائه داد. عیسی این دیدگاه صحیح راجع به انسان و اشیا داشت ، و دلیل یا شواهد فوری از کمال و کمال را ارائه داد زیرا تفسیر خود را از انسان و اشیا بر اساس واقعیات معنوی بنا نهاد.

آیا ما انسان را شخصی ، مادی و فانی تعبیر می کنیم؟ آیا جهانی که در آن زندگی می کنیم را مادی و تخریب پذیر تفسیر می کنیم؟ اگر چنین کنیم ، آنها را به اشتباه تفسیر می کنیم و زندگی خود را از منظر محدود حس مادی زندگی می کنیم. دنیای ما یا افرادی که در دنیای ما زندگی می کنند مشکلی ندارند. این تفسیر ذهنی ما اشتباه است و باعث می شود از دیدگاه های نادرست فکر و عمل کنیم.

انسان کامل و جهان کامل

هر دانشجوی کرسچن مسیحی به وضوح می فهمد که "خدا همه است" ، و اینکه آفرینش او ، انسان و جهان ، معنوی ، ابدی و کامل است. این تفسیر صحیح توسط دانشجوی کرسچن مسیحی ، همانند روزهای عیسی مسیح ، اثبات یا شواهد فوری می دهد که انسان و جهان موجود هماهنگ و ابدی هستند.

مهمترین نکته این است که ما ، به عنوان دانشمندان مسیحی ، تفسیر درستی از خود و دیگران و چیزهای جهان خود داشته باشیم. هرچه شناخت داشته باشیم و آن را به عنوان یک واقعیت بپذیریم ، این بخشی از آنچه به طور معمول شعور انسانی ما نامیده می شود ، می شود و در بدن و امور ما منعکس می شود. اگر دیدگاه ما با تفسیر نادرستی از واقعیت الهی موجود مشخص شود ، بدن و امور ما این تعبیر غلط را منعکس می کنند. اما اگر دیدگاه ما با تفسیر صحیح از وجود واقعی تعیین شود ، بدن و امور ما واقعیت های علوم الهی را منعکس می کنند.

با تفسیر صحیح ، اهداف انسانی ما عینیت بخشیدن به وجود واقعی است. برای دیدن نظم در تجارت ، در امور جهانی و در همه فعالیت ها ، باید یک موقعیت ذهنی کاملاً مشخص و مبتنی بر یک دیدگاه صحیح اتخاذ شود. در شرایط بیرونی هیچ تغییری لازم نیست ، اما باید در موقعیت ذهنی ما تغییری ایجاد شود ، قبل از اینکه بتوانیم احساس آرامش و شادی را که قدرت و قدرت است حفظ کنیم و این توانایی ما را در برآورده ساختن نیازهای بشریت فراهم کند.

وقتی تفسیرهای فردی ما مبتنی بر واقعیت های هستی است ، فکر ما هوش الهی است و مانند پدرسالاران قدیم ، آنچه را که ذهن روشنایی نمی تواند ببیند ، می بینیم ، یک جهان کامل و تجارب هماهنگ. خانم ادی می گوید ، "علم شواهد را قبل از حس مادی معکوس می کند و تفسیر ابدی خدا و انسان را ارائه می دهد." (علوم و سلامتی 461: 13)

عصر قدرت ، و عمل ، و کار می کند

همانطور که ما فکر و عمل خود را از دیدگاه مبتنی بر تفسیری که در علوم الهی ارائه شده است ، اعمال می کنیم ، این عصر جدید برای ما عصر قدرت ، عمل و سلطه و کارهای خوب خواهد بود. این عصری خواهد بود که در آن ما به عنوان افراد ، اثبات یا شواهدی فوری از انسان کامل و جهان کامل در دست ارائه می دهیم.

امتیازهای حیاتی

1. ما به درون خود نیاز داریم ، موقعیت ذهنی کاملاً مشخصی که هرگز از آن منحرف نشویم.

2. ما همیشه ، نه گاهی ، بلکه باید همیشه انسان و جهان را از نقطه نظر علم الهی تفسیر کنیم ، نه از نقطه نظر مادی.

3. دیدگاه ما در بدن ، در تجارت و در همه امور منعکس می شود.

غلبه بر اطاعت

تنها با اطاعت از حقیقت است که می توان بر تمام خطاهای اعتقادی غلبه کرد و از آنجا که ما نمی توانیم مطیع حقیقت باشیم ، مگر اینکه حقیقت را درک کنیم ، بنابراین با پیروی از درک خود بر آنها غلبه می کنیم.

در فصل شانزدهم سنت جان ، ما شگفت انگیزترین اظهارات را از عیسی مسیح در مورد پیروزی فردی خود در غلبه بر می یابیم. وی در بزرگترین مسابقه ای که در تاریخ جهان برگزار شده است ، پیروز بود.

این یک مسابقه ذهنی بود که وی گفت ، "شاد باش ، من بر جهان غلبه کرده ام." (یوحنا 16:33) منظور عیسی این بود که بر کل مفهوم مادی انسان و جهان در درون خود غلبه کرده است. این ، عیسی اوج تظاهرات خود را در نظر گرفت.

عیسی همچنین اهمیت فوق العاده ای را در نظر گرفت که هر فرد باید بر مفهوم مادی جهان فردی خود غلبه کند ، یا هر فرد باید انسان و جهان را به روح ترجمه کند. ( 209: 22) خانم ادی می گوید ، "حواس مادی و تصورات انسانی می تواند ایده های معنوی را به باورهای مادی تبدیل کند" ( 257: 15) ، و این باورهای غلط همه باید جای واقعیت های معنوی موجود باشد. ، و این از طریق پیروی از بالاترین مفهوم ما از حقیقت محقق می شود.

مسیح عیسی صریحاً اظهار داشت که ضروری ترین غلبه فرد بر مفهوم نادرست جهان اوست. در می یابیم که مسیح عیسی در مکاشفه خود به سنت جان بر این واقعیت تأکید کرده است.

و اگر می خواهیم میراث غنی را که به فردی که بر آن غلبه کرده است ، به طور واقعی تخمین بزنیم ، باید آنچه را که سنت جان برای هفت کلیسای سراسر آسیا نوشته است بخوانیم و تأمل کنیم. هیچ کس نمی تواند آنچه در این کلیساها نوشته شده است را درک کند و احساس نمی کند که ارزش دارد که مطیع باشد ، و از این طریق بر مفهوم مادی جهان غلبه می کند. پاداش ارائه شده به هفت کلیسا در کلیسای اول به اوج خود می رسد. یعنی: "کسی که پیروز شود ، همه چیز را به ارث می برد. و من خدای او خواهم بود ، و او پسر من خواهد بود. " (مکاشفه 21: 7)

طبق شواهد حواس مادی ، جهانی که عیسی در آن زندگی می کرد ، امروز به همان اندازه وجودی است که از دنیا رفت. همان تپه ها ، دریاچه ها ، کوه ها و دره ها اینجا هستند. عیسی با دینامیت تلاشی برای از بین بردن ماده انجام نداد. او از هیچ نیروی جسمی یا اراده انسانی استفاده نکرد. او همانطور که وارد جهان شد ، رئوس مطالب فیزیکی را ترک کرد ، اما بر آن غلبه کرد.

عیسی بر یک حس جعلی ، یک اشتباه غلط کاذب ، مفهوم مادی آنچه که یک واقعیت معنوی در دست است و تنها واقعیت موجود است ، غلبه کرد. حتی قبل از اینکه مسیح از این غلبه بر غلبه بر آن ، که در عروجش نمایان شد ، بر یک مسئله جهان غلبه کرده بود. او روی آب قدم زد ، پنج هزار نفر را تغذیه کرد ، پول مالیات به دست آورد ، از میان دیوارها عبور کرد.

دنیای کنونی ما خارج از ما نیست ، بلکه حالت آگاهی ما است و از همه انسانها و همه چیز تشکیل شده است. دنیای ما و همه آنچه که آن را تشکیل می دهد اکنون ذهنی و معنوی است و فقط باید درک درستی از آن داشته باشیم.

خانم ادی می گوید ، "حس مادی همه چیز را از نظر مادی تعریف می کند ، و یک احساس محدود از بی نهایت دارد" ( 208: 2) ، و این غلبه بر این ذهن جسمی یا این حس مادی اجتماعی انسان و چیزهایی است که غلبه بر جهان است.

این صعود ذهنی معنوی بالاتر از احساس محدود و مادی اشخاص و اشیا در حوزه آگاهی خود عیسی انجام شده است و همین صعود معنوی باید در قلمرو آگاهی هر فرد انجام شود.

خلقت خدا همیشه به عنوان بازتاب نامحدود مرئی او ، انسان و جهان وجود داشته است. این تنها آفرینش است ، آفرینشی که امروز شاهد آن هستیم ، حتی اگر آن را از دریچه حس مادی یا از طریق شیشه ای تاریک ببینیم و آن را ماده بنامیم. ذهن ، خدا ، ایده های بی شمار او را که بیانگر او هستند ، تکامل می دهد و آشکار می کند. خداوند خود را به عنوان انسان آشکار می کند ، بزرگترین ایده او ، برای انسان "ایده مرکب خدا ، شامل تمام ایده های درست است". (علوم و سلامتی 475: 14) انسان کاملا ذهن خلاق بی نهایت را بروز می دهد.

در آغاز همه آفرینش ها خوب ، کامل ، هماهنگ و ابدی بودند و امروز نیز باقی مانده اند. چه چیزی می تواند آن را تغییر دهد ، زیرا این خداوند بیان شده است ، و خداوند قادر مطلق است. پس چرا وقتی همه چیز خوب و بسیار خوب است ، به نظر می رسد فرایندی به نام غلبه بر وجود دارد؟

در کتاب مقدس آمده است که "از زمین مه گرفت" (پیدایش 2: 6) ، به این معنی که به نظر می رسد واقعیت همیشه سایه خود را در غیر واقعیت دارد ، و این غیر واقعیت ادعای واقعیت را برای خود دارد. از این نظر واقعی را جعل می کند.

به اصطلاح ذهن فانی به عنوان مغایر و منفی ذهن یعنی خدا ایستاده است ، اما فرضیه ای است و بدون اساس است. عیسی از ابتدا آن را دروغگو می خواند. به اصطلاح ذهن فانی ایده های ذهن را مطابق با خودش ترجمه می کند و آنها را چیزها یا اشیا ماده می نامد.

آنچه ما به عنوان اشیا ماده می بینیم تصور غلط ذهن انسان از واقعیت های معنوی موجود است. به عبارت دیگر ، ماده فقط نحوه توجه انسان است واقعی ایجاد.

حقایق معنوی در ذهن انسان ماده به نظر می رسند و ماده فقط ظاهر کاذب است. مشکل این است که ، انسانها فقط با ظاهر سر و کار دارند و نه با واقعیت های معنوی یا با اشیا آنطور که هستند. بنابراین انسان فانی با نامور ، از طریق روشنگری و پیروی از درک خود ، باید بر باورهای غلط خود از انسان و جهان غلبه کند.

انسان به اصطلاح فانی مجموع افکار مادی است که شعور شیافی یا خودخواهی مادی را تشکیل می دهد. اما خانم ادی می آموزد كه هیچ خودخواهی جدا از خدا وجود ندارد ، زیرا خدا و انسان به عنوان یك موجود با هم زندگی می كنند و اگر خودخواهی جدا از خدا وجود نداشته باشد ، خودخواهی موجود در اینجا باید خدا باشد ، مهم نیست که چگونه ظاهر می شود.

خنوخ این را ثابت کرد. خنوخ هیچ شر و گناهی ندید. او ظاهری به نام ماده و حتی مرگ را به عنوان غباری بی شکل دید که قبل از نور خورشید فرار می کند یا حل می شود. او چنان پرتوهای نافذ حقیقت قادر مطلق را بر خودخواهی مادی ظاهری خود متمرکز کرد ، که از نظر انسان حل و از بین رفت. با این کار ، خنوخ زندگی و حرکت کرد و در خدا وجود داشت و آگاهی از زندگی ابدی را تجربه کرد. بنابراین همه بشریت باید زندگی کنند.

واقعیت دو نوع نیست ، یکی باید بر آن غلبه کند و دیگری برای همیشه دوام دارد. اما از طریق درک حقیقت است که ما بر تصور غلط از یک خودخواهی ، در اینجا و اکنون غلبه می کنیم.

ما می دانیم بر چه چیزی باید غلبه کرد ، حتی مفهوم مادی کاذب انسان و جهان. ما می دانیم که چگونه بر آن غلبه کنیم ، حتی از طریق درک و پیروی از حقیقت. ما می دانیم که غلبه باید حتی در آگاهی انسان در کجا اتفاق بیفتد. اما یک چیز باقی مانده است. چه موقع باید غلبه کنیم؟

ما باید در همان لحظه غلبه کنیم که خطایی با ما روبرو شود. ما باید از همان جایی که هستیم شروع کنیم و درست در جایی که خطا با ما روبرو می شود ، برای غلبه بر حس مادی و غلط ، شروع کنیم. ما این کار را با مطیع بودن در تفکر و زندگی ، به معنای معنوی چیزهای موجود انجام می دهیم.

به نظر می رسد تمایل طبیعی از سوی انسان ها وجود دارد که زمان حال را نادیده بگیرند ، و آنچه را که مهمترین چیزهای آینده است ، مورد توجه قرار دهند ، هنگامی که ما باید تصمیم بگیریم و برای حقیقت واقعیت موضع بگیریم آن لحظه اگر بخواهیم از پاداش مومنان بهره مند شویم و همه چیز را به ارث ببریم ، فرصت های موجود باید بهبود یابد.

دانیل نمی توانست صبر کند تا از لانه شیرها بیرون بیاید تا علم و حقیقت را بداند و زندگی کند. او مجبور بود این کار را همین حالا ، آنجا و آنجا انجام دهد. اما اگر دانیل قبل از قرار گرفتن در گودال شیرها در اطاعت از واقعیت یا حقیقت انسان و شرایط زندگی نمی کرد ، شاید در آن زمان حال چندان خوبی نداشت.

اگر در هر زمان و در هر شرایطی درست فکر کنیم ، خطر کمی وجود دارد که تحت فشار قرار بگیریم ، اشتباه عمل کنیم. ما ممکن است بعضی اوقات بدون تعامل عمل کنیم ، اما اساساً اقدامات ما درست است. اما اگر به اشتباه فکر کنیم و فکرهای حسادت ، نفرت ، انتقام ، صداقت ، اشتیاق ، بیماری و غیره را داشته باشیم ، فعلاً یا هفته آینده یا هر زمان که بخواهیم درست عمل نمی کنیم ، تا زمانی که تفکر و سطح زندگی خود را تغییر دهیم . چرا اینطور است؟ زیرا تفکر صحیح امری عادت نیست بلکه مسئله انعکاس ذهن الهی است. تفکر صحیح به هیچ وجه فعالیت ذهن انسان نیست ، بلکه تفکر صحیح یک فعالیت علمی است و تفکر علمی منعکس کننده فعالیت ذهن الهی است. فقط هنگامی که ذهن الهی را منعکس می کنیم می توان بر تفکر غلط یا غیر علمی غلبه کرد.

بیایید دیوید و جالوت را در ارائه تفکر علمی و غیر علمی در نظر بگیریم. هر روز دو بار جالوت با موفقیت خود را از میزبان اسرائیل سر می زد و آنها را مسحور می کرد و فکر می کند که او ، شخصیتی است شکست ناپذیر. نمایش آمادگی ، اندازه و قدرت جالوت کاملاً تفکر آنها را به همراه داشت و "آنها مأیوس شده و بسیار ترسیده بودند." (اول سموئیل 17:11)

اما نمایش شیطانی از خود به عنوان اندازه ، قدرت ، یا ترس ، چه در لباس یک انسان و چه جانور ، هیچ وحشتی برای دیوید ایجاد نمی کند ، زیرا تفکر او تفکر علمی ، بازتاب ذهن و چنین تفکری بود و هیچ پیشنهادی از هیچ کس را نمی داد حضور یا قدرت غیر از خدا.

جولیات واقعاً چقدر بزرگ بود؟ چقدر می توان ترسید ، وقتی چنین موشک کوچکی مانند یک سنگ گرد کوچک ، که به درستی استفاده می کند ، می تواند او را نابود کند. این غول بزرگی نبود که میزبانان اسرائیل از آن می ترسیدند ، اما این تصور غلط آنها بود که قدرت متعال منبع اصلی آن غول است. آنها با تفکر اشتباه خود قدرت زندگی و هوش را شخصاً دیدند و این تفکر غلط هر دو ارتش را به مدت چهل روز کنترل کرد.

آیا واقعاً ما می دانیم که چه زمانی به زندگی و هوش در افراد می دهیم ، با توزین و ترس از اینکه شخص شخصی چه فکری می کند یا به ما می گوید یا می کند؟ این همه تفکر غیر علمی است و ما باید با انعکاس تفکری که فعالیت ذهن الهی است بر آن غلبه کنیم. در کرسچن مسیحی ، خودخواهی شخصی وجود ندارد. تنها خودخواهی خداست ، د هر مرد او را منعکس می کند.

آنچه برای نابودی میزبان اسرائیل باید نابود می شد ، پیشنهاد مسخره آمیز ذهن نفسانی بود. داوود قربانی پیشنهادهای سو نادرستی شد که صبح و عصر توسط جالوت فرستاده شد ، اما او گفت ، "خداوندی که مرا از پنجه شیر و از پنجه خرس نجات داد ، او مرا آزاد خواهد کرد از دست این فلسطینی. " (اول ساموئل 17:37)

و هنگامی که ذهن جسمی از قدرت و سلطه خود لاف زد ، و وزن و اندازه و استحکام فراوان خود را به نمایش گذاشت ، داوود در اندیشه خود مطیع حقیقت باقی ماند. بصیرت الهی داوود او را قادر ساخت تا بر ذهن نفسانی غلبه کند. ضربه مستقیم او به درک واقعی با هدف پیشانی خطا ، یا ادعای دروغین هوش در ماده یا شخص ، برای پیروزی در جنگ کافی بود.

تحقق سلطه و نفوذ تفکر علمی صحیح ، اولین گام به دور از تصورات غلط است که می گوید انسان می تواند به طور تصادفی یا شرایطی یا محیطی ، یا هر یک از اشکال مختلف ماده یا شر اداره شود. انسان ، ایده خدا درباره خودش ، در کل عمل او توسط خدا اداره می شود ، و هیچ چیز دیگری اداره نمی کند.

دیوید از رفتن به ملاقات جالوت دریغ نکرد یا ترسید ، زیرا او هیچ مکانی را که قانون خدا در آن نباشد ، تصدیق نکرد. او می دانست که خداوند ، تنها ، در بهشت ​​و زمین عالی است.

و داویدهای امروز ، ما که اراده خدا را انجام می دهیم ، نیازی به ترس از بیرون رفتن و جنگیدن برای حق نداریم ، و احساس شادی و رضایت ماندن در ما ایجاد می شود فقط به این دلیل که در انجام هر کاری که به آن ایمان داریم ، وفادار هستیم. نامیده می شوند.

هیچ کس نمی تواند یک موقعیت منسوخ شده را حفظ کند. هنگامی که وظیفه فعلی خود را صادقانه و عاشقانه انجام داده ایم ، همیشه کار بالاتری برای هر یک از ما وجود دارد. این در مورد داوود صادق بود که پس از مراقبت دقیق از گوسفندانش ، مدتها از او خواسته شد تا قوانین کشور را اجرا کند. و همانطور که در مورد داوود بود ، در مورد ما نیز چنین است.

غلبه بر معنای دیگری جز به دست آوردن منافع بیشتر نیست.

ما باید اثبات کنیم که پادشاهی ما از این جهان نیست. برای انجام این کار ابتدا باید تفکر و گفتگوی خود را سفارش دهیم و به مصاف دشمن ذهنی برویم ، که با پیروی از حقیقت ، هر آنچه در آگاهی انسان شبیه به کمال نیست ، عزم راسخ برای غلبه بر آن داشته باشیم.

کرسچن مسیحی ویژگی های خداگونه ای را برای ما آشکار می کند که انسان را به شخصیت الهی مسیح تبدیل کرده است. و به جای اینکه منتظر باشیم خدا کاری بکند ، باید خودمان کاری انجام دهیم تا به این شخصیت الهی برسیم. علم مسیحی می آموزد که اگر بخواهیم خیر و صلاح دیگری را که برای ما ذخیره شده است دریافت کنیم ، باید مجری کلمه باشیم.

اکنون برای مدتی ، برخی از گرایش های طبیعی ذهن فانی را که باید بر آنها غلبه کرد و با پیروی از درک ما از حقیقت ، برطرف می شوند ، در نظر بگیریم. یکی از ظریف ترین وسوسه هایی که فکر را از راه مستقیم و باریک سوق می دهد و به خیر بیشتر می رساند ، تمایل به بالاتر بودن از دیگران است و باید بر این خواسته انسانی غلبه کرد.

ما اغلب از داشتن امتیازاتی که دیگران مجاز به استفاده از آنها نیستند رضایت می گیریم. و حتی اگر ممکن است فرصتهایی داشته باشیم که از دیگران محروم هستند ، اما هرگونه سربلندی که در آن افراط می کنیم ، تنها دستیابی به غلبه بیشتری را که از ما انتظار می رود و از ما لازم است ، دشوارتر می کند. ما نباید خود را برتر از سایرین بدانیم كه به همان خدمات م ثر عمل می كنند ، بلكه در موقعیتهایی كه ذهن فانی از اهمیت كمتری برخوردار است. هرگز موقعیتی نیست که ما اشغال می کنیم ، بلکه غلبه بر آگاهی فردی است که نتیجه می شود.

باز هم ، وسوسه راضی بودن به شناخت و قدردانی انسان اغلب مانع تلاش صادقانه برای چیزهای روح می شود ، که برای ادامه پیشرفت در جهت پیشرفت بیشتر بسیار ضروری است.

برای تحمل موفقیت ، چه برای فرد و چه برای مسابقه ، تنها یک راه وجود دارد. این است که هر یک از ما در استفاده از آنچه که به ما سپرده شده است ، وفادار باشیم ، نه در مورد اهمیت نسبی با توجه به برآورد انسانی از کار یا موقعیت خود در مقایسه با دیگران. پاداش کارگر وفادار ، نه طبق نظرات مادی یا جبران خسارت ، بلکه طبق قانون معنوی است. و از آنجا که این درست است ، وفادار همیشه از پاداش خود مطمئن است.

در هر تلاش صالحانه ، ما نباید کم و زیاد را در نظر بگیریم ، اما هر تلاش صادقانه را در هر کجا که دیده شود تشخیص و از آن قدردانی می کنیم. برکت دادن به دیگری و نداشتن دیگری باید شعار هرکسی باشد که نگاهی اجمالی به عشق پیدا کرده باشد و فقط خدمات غیرخودخواهانه به عنوان اثبات عشق پذیرفته می شود. اگر ما می خواهیم سلامتی و آرامشی را که مسیحیان علم ارائه می دهد به دست آوریم ، این نعمت ها را فقط برای خود نمی خواهیم. چنین نگرشی از اندیشه مانع می شود که بالاتر از نامه علمی مسیحی قرار بگیریم.

اگر می دیدیم که مردی با سرما غلبه کرده و در برف در حال نابودی است ، چقدر سریع می خواهیم به نجات برسند ، اما آیا ما آن عشق الهی هستیم که به نجات می رود ، وقتی می بینیم که کسی ، آزمندی ، مجازات بر او غلبه کرده است اشتیاق ، نفرت ، یا حسادت؟

در چنین مواردی می توانیم بی صدا گرمای عشق الهی را منعکس کنیم ، تا جایی که قلب او گرمای لطیف عشق را احساس کند و او برای بیان فعالیت زندگی که عشق است برانگیخته شود.

فرصتی هر ساعت در انتظار ما است تا آن عشق را بی طرفانه نشان دهیم و به بشر برسد. چنین عشقی هدیه خداوند است ، بازتابی از آن عشق است که شامل تمام ایده های آن است و با لطافت و بی طرفی از آنها محافظت می کند.

باز هم ، از جمله اشکال انسدادی که تأثیرات مسحورانه به خود می گیرد ، بی تفاوتی ، بی علاقگی و ترس از عقاید انسان است. ما نمی توانیم یک دانشمند مسیحی باشیم و نیمه کاره ، یا بیکار باشیم ، یا اجازه دهیم که تفکر ما تحت تأثیر ملاحظه آنچه مردم فکر می کنند ، باشد.

وقتی حقیقت به فکر بازیگر ما تبدیل می شود ، اعتماد و اطمینان هم نوعان ما اطمینان می یابد. در همین حال ، خوب است که تمام نگرانی ها را در مورد انگیزه های ما که هوشمندانه مورد توجه قرار می گیرند ، یا دستاوردها یا دشواری های ما را با دلسوزی ارزیابی می کنند ، کنار بگذاریم. ما باید درک کنیم که ذهن انسان در بهترین حالت قادر به قضاوت دقیق نیست ، و باید مراقب باشیم که همه اقدامات ما نتیجه انتظار برای خدا برای هدایت ها باشد.

عیسی روش غلبه بر همه سنین را به ما داد. او گفت ، "اگر کسی به دنبال من آمد ، بگذار خود را انکار کند ، صلیب خود را برداشته و به دنبال من بیاید." (متی 16:24) انکار خود به معنای انکار خودخواهی مادی مادی برای عیسی بود. و اگر هر روز به پند و اندرز استاد توجه کنیم و خود را انکار کنیم ، به زودی آشکار خواهد شد که اراده انسان ، با تمام پرخاشگری و نارسایی ، نفوذ ظاهری خود را از دست می دهد و ذهن الهی با تمام قدرت و صلح خود حاکم است.

ما باید روزانه تلاش کنیم تا دریابیم که هیچ خودخواهی مادی فانی وجود ندارد. که هر فرد بازتاب ذهن ، زندگی ، حقیقت و عشق است. این واقعاً همه من و شما وجود دارد و این خودخواهی واقعی و واقعی با خدا همزیستی و همسویی دارد.

وقتی واقعاً خود را انکار می کنیم ، خود و همه بشریت را از نظر مادی فراموش می کنیم و فقط تصویر و مثل خدا را به یاد می آوریم. به این ترتیب علم مسیحی بهبود می یابد.

آموزه کرسچن مسیحی در مورد غیر واقعی بودن ماده به ما نمی آموزد که ماده هیچ چیزی را نشان نمی دهد ، اما می آموزد که ماده یک تصور غلط مادی از یک برداشت واقعی یا یک ایده واقعی است که در ذهن الهی نگهداری می شود. و به اصطلاح انسان ، موضوع ذهنی یا خارجی تفکر خودش است ، و صرفاً یک اثر ، با هر تغییری در ذهن خود ، که باعث ایجاد یا ایجاد اثر می شود ، تغییر کرده و تغییر می کند.

عیسی با این روند ساده انکار خود ، یعنی انکار مادیات خود ، چنان ذهن انسانی یا جسمی را نابود کرده بود که وقتی یک جذامی در راه کپرنوم به او نزدیک شد ، معنویت خودش یا مسیح دروغ ماده بیمار را رد کرد ، و تنها ایده ذهن الهی را تشخیص داد.

انسان واقعی ، سیمای و شباهت خدا ، یک ایده کاملاً معنوی بود ، از گناه ، بیماری و مرگ ناتوان بود. عیسی با دانستن این موضوع ، می دانست که دست خود را بر روی ماده جذام نمی گذارد ، زیرا تمام معنویت او قادر به تشخیص واقعی بودن ، تصویر و تشبیه خداوند بود.

و عیسی نمی توانست این حقیقت را درک کند ، و در اندیشه خود مطیع آن باشد ، بدون این که دروغ یا تصور غلطی که به او ارائه شده است ، یعنی یک انسان جذامی ، در تنها مکانی که ادعا می شود وجود دارد ، در ذهن انسان از بین برود.

از ذهن انسان رفته بود ، نه تنها برای عیسی ، بلکه برای جذامی و کشیشی که جذامی می خواست به آنجا برود و خود را نشان دهد ، از بین رفته بود. عیسی ، به طور خلاصه ، واقعیت را شناخته بود. و حقیقت دروغ یا باور غلط را نابود کرده و جذام را آزاد کرده بود. عیسی انسان کاملی را دید که در آن گناهکار بودن انسان فانی به تنهایی برای کسانی که در اطراف او بودند قابل مشاهده بود و این بیماران را شفا می داد. این نمونه ای از سادگی یک روش کرسچن مسیحی است. هیچ دانشمند مسیحی ، دانشجو ، خواننده ، تمرین کننده ، نمی تواند بیش از این که به تفکر خود ، حقیقت در مورد خدا و انسان واقعیت داشته باشد ، انجام دهد. و این حقیقت آگاهانه به عنوان ذهن شخص بر هرگونه ارائه ذهنی غلط یا رد می شود.

محافظت واقعی نه در شرایط ظاهری بلکه در تفکر معنوی است و با تلاش بی وقفه ما می توان اندیشه های خدا را در نظر گرفت و مانند مسیح بود.

دانشجویان کرسچن مسیحی به اهمیت رد پیشنهاداتی مبنی بر اینکه پیری فعالیت ها را محدود می کند یا از قدرت برخی توانایی های اخلاقی می کاهند ، پی می برند. کسی که از حقیقت بودن بیدار نیست ، ممکن است چنین پیشنهادهایی را وارد کند و آنها را نادیده بگیرد تا زمانی که در تجربه وی آشکار شود. خانم ادی هنگامی که می نویسد ، "این فکر اشتباه را باید دستگیر کرد قبل از آنکه فرصتی برای خود نشان دهد ، هشدار می دهد." (علوم و بهداشت 452: 5)

کرسچن مسیحی اثبات می کند که رد سریع افکار مزاحم ، بیمارگونه ، افکار ترسناک ، بی احساس ، خودخواهانه مانع از تأثیرگذاری آنها در تجربه فرد می شود. حقیقت ، دانشمندان مسیحی با ثابت نگه داشتن افکار خود در مورد خدا ، می توانند حفظ الهی ، صلح ، هماهنگی ، خوشبختی ، سرنوشت ، و در جلب رضایت مستمر عزیزان و دوستانشان کمک کنند. سلامتی ، هماهنگی ، خوشبختی ، فعالیت مفید ، موفقیت در دسترس همه کسانی است که شروع به استفاده از ظرفیت های مفید خود در تفکر و فعالیت معنوی سازنده می کنند. این چیزها در دسترس همه کسانی است که با پیروی از حقیقت وجود ، بر عقاید غلط انسان غلبه می کنند.

خانم ادی دستورات زیر را ارائه می دهد ، "ما باید توانایی توانایی ذهنی را برای جبران باورهای غلط انسان و جایگزینی آنها با زندگی معنوی و نه مادی ، درک کنیم." (علوم و سلامت 428: 19)

در غلبه بر اطاعت ، باید به روشنی درک کنیم که مشکل ما هرگز غلبه بر افراد و شرایط خارج از خود نیست ، بلکه مشکل ما غلبه بر این باور نادرست است که منبع قدرت و عمل در یک فرد یا شرایط است.

گرایش رایج این است که منبع و منشأ قدرت و عمل را به جای خدا و در این زمان فعلی ، در شخصیت یا شرایط قرار دهیم. به نظر می رسد شخصیت های خاصی از قدرت و نفوذ و سلطه زیادی برخوردار هستند. اما خانم ادی ، در کلاس های دانشگاهی خود گفت ، "هیچ شخصیتی وجود ندارد و دانستن این مهمتر از دانستن این است که هیچ بیماری وجود ندارد."

آنچه به نظر ذهن انسان می رسد یک فرد قدرتمند و فعال ، یک جالوت واقعی است ، در واقع بیان فردی است که قدرت و عملکرد - را بیان می کند.

هیچ خودخواهی شخصی وجود ندارد. نفسانی که در اینجا وجود دارد ، ذهنیت خدا در نمود ذهنی ، معنوی یا انسان است. هر فرد در اینجا نمایش ذهنی ، معنوی یک خودخواهی واحد است ، خدا.

برای رهایی از مشکلات خود لازم نیست که بر افراد شرور یا شرایط شیطانی غلبه کنیم ، اما با غلبه بر پیشنهادهای مسخره آمیز ذهن جسمی ، خود را آزاد می کنیم. که انسان یک شخص است و علت شرایط شیطانی است.

ما ، مانند دیوید ، نباید مجذوب ارائه های شیطانی شویم ، حتی اگر این ظاهر از یک قدرت بزرگ ، فعالیت ، سلطه ، جنگ و غیره باشد. بیشتر اوقات ، حتی دانشمندان مسیحی نیز به جالوت های امروز قدرت می بخشند ، باید از سنگ گرد کوچک یا درک واقعی برای از بین بردن مسحوریت زندگی و هوش در ماده استفاده کنید.

وقتی به نظر می رسد تصاویر ذهنی غلط با ما روبرو می شوند ، ما باید ضرورت غلبه فوری بر آنها را درک کنیم. خانم ادی می گوید ، "خطایی برای شما به وجود می آید و شما تمام عمر را به آن می دهید." (از یک ژورنال قدیمی)

برای غلبه بر خطایی که به نظر می رسد با ما روبرو می شود ، می فهمیم که این فقط یک پیشنهاد ذهنی است و سپس حقیقت یا واقعیت معنوی را جایگزین پیشنهاد می کنیم. با یک فکر صحیح ذهنی یا واقعی می توان بر یک پیشنهاد غلط ذهنی یا شیطانی غلبه کرد ، زیرا تفکر صحیح فعالیت ذهن الهی است ، که به عنوان کنش و نیرویی است که حقیقت و زندگی است. تفکر صحیح هرگز فعالیت ذهن انسان نیست ، بلکه تفکر صحیح همیشه یک ذهن الهی در عمل است و یک قدرت برتر است. کرسچن مسیحی ثابت می کند که رد سریع آگاهی از افکار مزاحم ، بیمارگونه ، ترسناک و خودخواهانه مانع از تأثیرگذاری آنها در تجربه فرد می شود.

همانطور که متوجه تأثیر غالب تفکر علمی صحیح می شویم ، بر این باور غلط غلبه می کنیم که می توانیم توسط یک شانس یا شرایط یا هر نوع شرارت اداره شویم. محافظت ما از همه بدیهای ظاهری ، در تفکر معنوی نهفته است. همانطور که به حوزه های بالاتر فکری می رسیم ، ما به طور خودکار از شرایط بد عبور می کنیم.

دنیای کنونی ما خارج از ما نیست. این یک دنیای ذهنی است ، یک حالت هوشیاری است و ما ، مانند عیسی ، باید بر کل مفهوم ذهنی آن غلبه کنیم. غلبه بر همیشه یک رقابت ذهنی در آگاهی فرد است. مسابقه ای بین درک ما از این واقعیت معنوی که خدا همه است ، و اعتقاد به این باور غلط که شر حضور و قدرت است.

دشمنان ما کاملاً ذهنی هستند. آنها افکار و ترسهای بشری ، تصورات غلط ما از انسان به عنوان شخصی و جهان ما به عنوان مادی هستند. صعود معنوی ما به بالای احساس مادی محدود یک خودخواهی شخصی و یک جهان مادی ، در قلمرو آگاهی فردی ما انجام می شود. ما فقط با اطاعت از حقیقت بودن غلبه می کنیم.

قدرت یک ایده درست

بزرگترین چیزی که احتمالاً می تواند به آگاهی انسان برسد ، در عصر حاضر به ما رسیده است. این بزرگترین چیز ایده الهی خدا و آنچه او در ظهور یا انسان است ، به عنوان یک موجود واحد است. این واقعیت معنوی یک موجود از ازلی تا ابدی وجود داشته است. این واقعیت معنوی که خدا و مظهر او ، انسان ، یک موجود جدائی ناپذیر است ، همیشه در اصل وجود داشته است ، اما برای اولین بار با تولد عیسی مسیح به شکل ملموس مشاهده شد.

هرگاه در علم مسیحی این جمله را بیان کنیم که "خدا و انسان یک موجود جدائی ناپذیر است" ، یا "اصل و ایده آن یکی است" ، این گفته ها ممکن است برای ما معنای زیادی داشته باشد ، یا ممکن است کلمات صرفاً برای ما باشد. این یگانگی خدا و تجلی او ، انسان ، به معنای این است که انسان ، به عنوان ایده خدا از خودش ، به تنهایی نمی تواند کاری انجام دهد. این بدان معناست که تنها خدا ، بدون انسان ، نمی تواند کاری انجام دهد ، حتی وجود ندارد. هر کاری که در قلمرو معنوی جهان معنوی انجام شود ، خداوند ، به تنهایی و بدون انسان ، این کار را نمی کند. در واقع ، هر کاری انجام شود ، شرایط و واقعه هرچه باشد ، خدا و انسان به عنوان تجلی ، آن را با هم به عنوان یک موجود جدا ناپذیر انجام دهند.

اگر چیزی به نام گناه در جهان وجود داشته باشد ، این خدا و انسان به عنوان مظهر ، غیرقابل تفکیک یک گناه است. اگر چیزی به نام مرگ در جهان وجود داشته باشد ، این خدا و انسان به عنوان یک موجود جدائی ناپذیر ، در حال مرگ و مرگ هستند. از آنجا که ما نمی توانیم گناه و مرگ را به خدا وصل کنیم ، نمی توانیم آنها را به انسان پیوند دهیم ، زیرا خدا و انسان یک موجود جدا نشدنی هستند. خدا ، بدون انسان ، نمی تواند جاودانه باشد ، اما خدا و انسان به عنوان یک موجود جدایی ناپذیر ، جاودانه است ، زندگی ابدی است. این اندیشه قدرتمند الهی مبنی بر اینکه خدا و انسان موجودی جدائی ناپذیر هستند که در آگاهی انسان فعال هستند ، در واقع ناجی ما است.

این مکاشفه در نتیجه ارتباط خودآگاهانه او با روح القدس یا علم وجود ، که ذهن او بود ، به آگاهی رسید. پیرغلامان و پیامبران متوجه شدند که این ایده الهی از قدرت معنوی به عنوان یک واقعیت در خدا یا روح وجود دارد و معتقد بودند که در آگاهی انسان ، در آینده ای آینده و به طریقی ناشناخته قابل مشاهده خواهد بود.

اما مریم اولین کسی بود که اثبات عینی قدرت معنوی ایده الهی خدا و انسان را به عنوان موجودی جدا نشدنی در قالب مسیح عیسی ارائه داد. ما ، به عنوان دانشمندان مسیحی ، آماده پیشرفت خواهیم بود وقتی که زندگی خود را از نقطه نظر این حقیقت آشکار زندگی کنیم که خدا و مظهر او ، انسان ، یک موجود جدایی ناپذیر است یا من همان هستم که هستم. این ایده الهی فعال در شعور انسان ، قدرت متعال است که به صورت انسانی بیان شده است.

اشعیای نبی

اشعیای نبی ظهور اندیشه الهی درباره خدا و جلوه های او ، انسان ، را به عنوان یك موجود جدایی ناپذیر ارزیابی كرد. هنگامی که این ایده برای اشعیا ظاهر شد ، وی آن را ارزیابی کرد و گفت: "برای ما کودکی متولد می شود." و ، بلافاصله ، او حتی این اولین ظاهر ضعیف از این ایده الهی را که در کمال و کامل بودن شخصیت الهی آن است ، ارزیابی کرد. وی این ایده الهی را به عنوان "شگفت آور ، به عنوان مشاور ، به عنوان خدای توانا ، به عنوان پدر ابدی ، به عنوان شاهزاده صلح" ارزیابی کرد. (اشعیا 9: 6)

اگر ما مانند اشعیا تشخیص دهیم که حتی این اولین ظاهر ضعیف یک ایده درست در آگاهی ما خدای متعال است و از قبل کامل ، کامل ، تمام شده ، کامل و دائمی است ، نتایج حیرت انگیز است. چه تعداد اندک از ایده های بیکران که در آگاهی انسان ما را می کوبند ، به عنوان خدای متعال شناخته می شوند ، و به آنها مجوز داده می شود ، و اجازه می یابد تا در کمال و کمال و دوام آنها آشکار شود. من می ترسم ، نه بسیاری از آنها. تقریباً بلافاصله فراموش می شوند.

هنگامی که اشعیا ، پیامبر بزرگ عبری ، جمله برجسته ای نوشت ، "برای ما فرزندی متولد می شود" ، این ایده الهی بسیار جلوتر از ظاهر ملموس و ملموس آن در آگاهی انسان بود. وقتی اشعیا این پیشگویی را نوشت ، منظور او کودک کوچکی نبود که در یک آخور افتاده باشد ، بلکه او به یک ایده الهی اشاره داشت که قبلاً در اصل وجود داشته است. او به این حقیقت ابدی اشاره داشت که خدا و مظهر او ، انسان ، یک موجود جدا نشدنی است.

چشم انداز اشعیا

اشعیا زندگی به اصطلاح بشری را از جانب خدا ، اصل الهی ، نه از ماده یا شخصیت ، متصور شد. اشعیا انسان را تصور کرد ، ایده بی پایان خدا ، همانطور که از یک اصل همه وجود متولد شده است. او انسان را دست نخورده از گناه و مرگ دید. او خدایی را دید که ذهن الهی است. او خدا را دید که پسر پسر قابل مشاهده است. او تصادف انسان با الهی را دید. این نیز همان بینشی بود که از طریق آگاهی انسان مریم توسط روح القدس یا علم الهی متولد شد و مری جلوه ای مشهود به آن داد.

اشعیا هنگامی که این ایده قدرتمند ، خدا و مظهر او ، انسان ، به عنوان یک موجود جدا ناپذیر ، به صورت انضمامی به جهانیان عرضه می شود ، شادی را در آسمان و زمین دید ، حتی اگر به نظر مادی این ایده الهی به عنوان یک نوزاد ظاهر شود. میلیون ها نوزاد قبل از تولد این نوزاد خاص در شهر كوچك بیت لحم به دنیا آمده بودند ، اما یكی از این میلیون ها توسط یك فرشته یا یك ستاره در شرق بشارت داده نشده بود.

منجی متولد شد که مسیح ، خداوند است

فرشته به چوپانان گفت: "نترسید. زیرا اینک ، من بشارت فراوانی می دهم که برای همه مردم خوشحال خواهد بود ، زیرا امروز برای شما در شهر داوود متولد شده است ، یک ناجی (یک ایده بی پایان) که مسیح ، خداوند است. " (لوقا 2:10 ، 11) فرشته نگفت كه فرزندی متولد شد ، اما او گفت كه ناجی متولد می شود ، و این منجی مسیح ، خداوند است ، ایده الهی است ، واقعیت زنده و آگاهانه و مقاومت ناپذیر یگانگی خدا و مردی که همه انسانها را آزاد می کند.

این یک اتفاق قابل توجه بود. قبلاً چیزی مانند آن روی زمین ظاهر نشده بود. این روایت ادامه می دهد ، "و ناگهان تعداد زیادی از میزبان آسمانی همراه با فرشته بودند كه خدا را ستایش می كنند (و نه نوزاد را ستایش می كنند) و می گویند ، سبحان الله در بالاترین سطح ، و روی زمین صلح ، خیرخواهی برای انسانها." این بازدیدکنندگان فرشته مفهوم انسانی را که کودک نامیده می شود مشاهده نکردند ، اما ایده مشهود منجی ، نجات دهنده را مشاهده کردند.

سلطنت سزار به عنوان فرماندار رم

در این زمان ، سزار آگوستوس فرماندار رم بود ، و قدرت و قانون فرضی او چنان زیاد بود که وی هر کاری را که از جان و مال سه میلیون نفر خشنود بود انجام داد. پیش از این هرگز فانی چنین نیرویی را تحت تأثیر قرار نداده است و هرگز دیگر فانی چنین قدرتی را تحت تأثیر قرار نخواهد داد. چرا؟ زیرا از نظر ما یک ایده الهی ، یک ناجی متولد شده است. و این ایده الهی یا منجی در آگاهی انسان ما ، وقتی به درستی به عنوان خدای متعال ارزیابی شود ، قدرت و قانون مقاومت ناپذیری است ، که خود را نشان می دهد. هنگامی که میزبانان بهشت ​​ظهور این ایده الهی را بشارت دادند ، این ناجی ، مسیح ، خداوند ، سزار آگوستوس فهمید که در روی زمین یک امپراتوری دائمی و با قدرت و قانون الهی پوشیده شده است ، و قدرت و قانون ظاهری او محو خواهد شد نیستی بومی آن

مفهوم مریم از عیسی

از نظر چوپانان ، عیسی ایمانوئل بود. از نظر آنها خدای به شکل گوشت و خون درآمده بود. اما مفهوم مریم از انسان بالاتر از ماده و حس مادی قرار گرفته بود ، و در حالی که دیگران ممکن است انسان را مانند گوشت و خون ببینند ، ایده ماری در مورد انسان ایده خدا در مورد خودش ، مسیح بود. حالت هوشیاری ماری حقیقت ، مسیح بود و او برداشت واقعی خود از انسان را از تولد قابل مشاهده ارائه داد.

به دلیل تصور الهی مریم و اثبات مشهود آن ، او به وضوح درک کرد که در هر نمونه ، خواه گناه باشد ، بیماری باشد یا مرگ ، مسیح عیسی قرار بود به جهانیان اثبات برتری روح ، ذهن ، بر ماده بدهد. یا ذهن فانی. این رسالت عیسی در جهان بود. و این نیز رسالت ما ، به عنوان دانشمندان مسیحی ، در جهان امروز است. ما نیز باید اثبات کنیم برتری روح یا ذهن ، نسبت به ماده یا ذهن فانی. و این را همانطور انجام می دهیم که می فهمیم ایده الهی انسان ، مسیح است و نه شخصیت.

مریم در جشن عروسی

وی گفت: "در كانای جلیل عقد بود. و مریم ، مادر عیسی آنجا بود. " (یوحنا 2: 1) در این جشن عروسی بود كه مریم از عیسی خواست كه اثبات یا شواهدی از قدرت روح یا ذهن بر ماده یا ذهن فانی ارائه دهد. مریم به عیسی گفت: "آنها شرابی ندارند." از نظر آنها شراب خود را تمام کرده بودند ، منبع شراب آنها تمام شده بود. در حقیقت ، مری درک کرد که آنها هیچ شرابی ندارند ، یعنی هیچ الهام بخشی نیستند. آنها هیچ درکی را درک نمی کردند که درک کنند واقعیت اساسی همه چیزهای قابل مشاهده پایان ناپذیر است. مریم از عیسی خواست که او اثبات یا شواهدی از این ایده اساسی ، عملیاتی ، پایان ناپذیر و خدایی که ناجی ماست از کمبودها و کمبودها است ، ارائه دهد.

عیسی به مادرش گفت: "ساعت من هنوز فرا نرسیده است." اما این برداشت مریم از ایده الهی نبود. آیا او به عنوان مسیح عیسی اثبات مشهود واقعیت نامرئی خدا را ارائه نداده بود؟ بدون شک عیسی هنوز از محدودیتهایی که به نظر می رسید پیشنهادات مادی بر او تحمیل می کردند ، صعود نکرد.

مریم می دانست که باید اثبات انسانی یا شواهدی از خدای نامرئی ، پایان ناپذیر یا خیر بی پایان وجود داشته باشد که اساس همه چیزهای مشهود است. وی می دانست که شواهد این واقعیت یا ایده الهی باید در همان ساعت به صورت ملموس ، ملموس و قابل مشاهده باشد. او درک و اعتقاد کامل داشت که خدا ، ذهن ، علت خلاق ، همیشه در حال فعالیت است و ضرورتاً باید ایده ها یا شواهد خود را ارائه دهد. بنابراین ، او می تواند در جشن عروسی بدون تردید به خادمان بگوید: "هرچه به تو می گوید ، آن را انجام بده."

عیسی می دانست كه یك ایده الهی یا یك واقعیت معنوی و پایان ناپذیر زمینه ساز احساس آب در انسان است و به همین دلیل ، او حس آب انسان را مطابق ادراك حس به شراب تبدیل كرد. یعنی او حس محدود را به یک حس تمام نشدنی تبدیل کرد و حس انسانی مهمانان راضی بود. هرگونه احساس نیاز انسان از طریق ایده الهی یا واقعیت معنوی و پایان ناپذیری زمینه ساز این نیاز تأمین می شود و این واقعیت یا ایده به شکلی برای ما ظاهر می شود که حس انسانی ما را به بهترین وجه ارضا کند. برای هر چیزی که از نظر انسانی به نظر ما می رسد یک ایده الهی یا یک پایه الهی وجود دارد.

در این جشن عروسی ، برای همه افراد در تمام اعصار نشان داده شد که هرگونه احساس نیاز انسان از طریق ایده الهی یا واقعیت معنوی و پایان ناپذیر زمینه ساز این نیاز تأمین می شود و این واقعیت یا ایده به شکلی به نظر می رسد که احساس انسانی ما را به بهترین وجه برآورده می کند ، خواه این احساس نیاز سلامت باشد ، خانه یا محل کار.

علم مسیحی به ما می آموزد که وقتی ما واقعیت الهی را فراتر از هرگونه شهادت حس فانی ، بیش از هر محدودیتی به ذهن می رسانیم ، آن را فوراً بیان می کنیم. وقتی ما به دنبال واقعیت ذهن می گردیم ، سپس ذهن خود را به عنوان این واقعیت برای پاسخگویی به نیاز فعلی ترسیم می کند. به عبارت دیگر ، عرضه به صورت خود به خودی به شکلی ظاهر می شود که درک انسانی ما از آن واقعیت را به بهترین وجه ارضا می کند. این همزمانی واقعیت الهی و نیاز انسان ، مسیح عیسی ما است که همیشه با ماست. از کتاب مقدس خود می خوانیم ، "و ، من همیشه ، حتی تا آخر دنیا با شما هستم." (متی 28: 20) نه یک منجی شخصی ، بلکه یک منجی غیرشخصی تا پایان احساس نیاز با ماست. در جشن عروسی ، ذهن عیسی مسیح صحبت کرد و انجام شد. آب به جای آب ، شراب بود. هیچ لحظه ای بین ذهن به عنوان یک واقعیت پایان ناپذیر ، نامرئی و شواهد مشهود این واقعیت دخالت نکرد.

ایده ها باید ملموس شوند

بیش از حد بسیاری از ایده های مفید و مهم در آگاهی انسان ما ظاهر می شوند و به عنوان ایده های صرف در آنجا باقی می مانند. ما قادر به ارائه این ایده ها به شکل قابل مشاهده و ملموس نیستیم. هر ایده ی درستی الهی که به آگاهی انسان ما می رسد از جانب خدا یا ذهن ساخته شده است و باید به عنوان خدای متعال شناخته شود ، که بنا به ضرورت ، آرمان ها و شواهد خود را به روشی بشری ، آشکار و مطابق نظر انسان گسترش می دهد و ارائه می دهد. احساس نیاز

اظهارات خانم ادی

خانم ادی یک بار گفت ، "تأیید آنچه درست است ، تأیید امکان آن است." وی همچنین گفت: "با تأیید صحت ، که به نظر می رسد برای همه استدلال یا بینایی انسان درست نیست ، می توانید آن را به واقعیت تبدیل کنید."

قدرت و بینهایت ذهن ، هر تصدیقی از حقیقت را فوراً در دسترس قرار می دهد. وقتی ما یک واقعیت را تأیید کنیم ، در حال اثبات یا اجرای احتمال آن هستیم. با تأیید آنچه درست است ، می توانیم آن را محقق کنیم ، زیرا "تحقق آن" صرفاً شناختی است که در آگاهی ما از آنچه در حال حاضر است ، است.

هنگامی که می فهمیم خدا و انسان ، حسن و مظهر آن ، یک موجود جدایی ناپذیر است ، چه چشم اندازی از موفقیت و موفقیت در ما آشکار می شود. چه اطمینان و اطمینان به ما می رسد ، وقتی حتی اولین ایده ای که در آگاهی ما ظاهر می شود را به عنوان یک واقعیت تمام نشدنی الهی ، به عنوان خدای متعال ، کامل ، تمام شده ، کامل و دائمی ارزیابی می کنیم.

بیشتر و بیشتر باید ما از خود می خواهیم که اثبات این ایده های اساسی ، عملی و الهی که ناجی ما هستند ، ارائه دهیم. و همینطور که این عقاید الهی را در آگاهی خود به کار می بندیم ، همزمانی انسان با واقعیت الهی را خواهیم دید.

ستاره شرق نماد علم الهی است. این ستاره علوم الهی بود که انسانهای دانا را به سمت تولد یک ایده معنوی تر ، حتی تصور بی عیب و نقاشی مادر مقدس و نمایش قابل مشاهده موجود واقعی انسان ، هدایت کرد. چنان ضروری است که اجازه می دهیم علوم الهی اندیشه خود را به سمت این ایده از خدا و انسان به عنوان یک موجود جدائی ناپذیر هدایت کنند و این ایده واقعی را در زندگی روزمره خود بپذیریم و نشان دهیم. این ایده واقعی از خدا و انسان به عنوان یك موجود جدائی ناپذیر ثابت خواهد كرد كه نجات دهنده ما از هر لحاظ شخصی ، از هرگونه نیاز ، سن ، گناه ، بیماری و مرگ است.

فرشتگان

قابل توجه است که چند بار ایده های الهی و تجربیات الهی به عنوان فرشته در آگاهی انسان ما ظاهر می شوند. و چقدر غالباً ما از آنها بعنوان فرشته غافل هستیم. به معنای کلی ، ما فکر می کنیم که فرشتگان از خدا جدا شده و از هوشیاری ما خارج هستند. اما در حقیقت ، فرشتگان برداشت های قدرتمند ذهن الهی از ظهور خوب در آگاهی انسان هستند.

فرشتگان به اندازه سایر بخشهای خلقت خدا واقعی هستند. این ذهن نفسانی است که انسان را ترکیبی از ایده های الهی یا تجربه خیر ، به عنوان "کمی پایین تر از فرشتگان" طبقه بندی کرده است. در گزارش معنوی خلقت ، انسان به عنوان بزرگترین محصول خدا نشان داده می شود. خدا فرمود: "بگذارید انسان را به شکل خود و بعد از مثل خود بسازیم." (پیدایش 1: 26) انسان از نظم پایین تر ساخته نشده است. او "کمی پایین تر از فرشتگان" ساخته نشده است. انسان عقاید الهی یا تجربیات الهی یا فرشتگان است ، همانگونه که خداوند آنها را آفریده است. این برداشت های معنوی قدرتمند از خیر که به آگاهی انسان می رسد ، انسانی است که به شکل خدا و مانند اوست.

فرشته خداوند ، یا این ایده ها یا تجربیات خوب ، هنگامی که آگاهی ما برای دریافت آنها آماده می شود ، برای ما ظاهر می شود. فرشتگان پیام های ذهن هستند ، برداشت های خوب از خوب. آنها واقعاً ذهنی هستند و باید از نظر ذهنی توسط ذهنیت فردی ما دریافت شوند. فرشتگان ، عقاید الهی یا تجارب خوب ، افکار والا ، حقایق شفابخش ، اعتقادات درست مثبت هستند که به عنوان اندیشه انسانی ما ظاهر می شوند.

این "بازدید کنندگان فرشته" به عنوان "هنوز صدای کوچک درون ما" به ما می آیند. آنها به عنوان یک روشنگری بزرگ ، به عنوان آشکاری از حقیقت می آیند. آنها به عنوان یک فکر یا اعتقاد شگفت آور ، فقط به عنوان یک حرف درست برای گفتن یا انجام دادن به دست می آیند. به طور معمول ، فرشتگان ناگهان می آیند ، اما به روشی به موقع. آنها معمولاً به عنوان انگیزه یا شهودهای بازدارنده به وجود می آیند. اشعیا ظاهر فرشتگان را به ذهنیت ما نشان می دهد ، هنگامی که او نوشت ، "گوشهای شما یک کلمه پشت سر شما را می شنوند ، می گویند ، این راه است ، در آن قدم بزنید ، وقتی که به سمت راست برگردید ، و وقتی که به سمت ترک کرد." (اشعیا 30:21) با این ذهنیت ها هماهنگ با ذهن الهی ،

این بازدید کنندگان فرشته ، ایده های الهی یا تجربیات بی شمار هستند. آنها حوادث هر ساعت هستند و امتیازات ویژه هر فرد هستند. فرشتگان جوهر و جوهر نامرئی تجارب مشهود ما هستند. از طریق آنها امر نامرئی در آگاهی انسان نمایان می شود.

پیام های فرشته ، اندیشه های الهی یا تجارب الهی از نظر آگاهی انسان قابل مشاهده نیستند ، اما به روش هایی قابل مشاهده و درک می شوند. فرشته جبرئیل ، نماینده "قدرت خدا" ، به طور نامرئی به زاخاریوس آمد. ذهنیت کشیش پیر چنان با اعتقاد راسخ پر شده بود که "با خدا همه چیز ممکن است" ، به طوری که این حقیقت خود را بیرونی کرد یا برای زاخاریوس ، به عنوان پسر موردعلاقه او که بعداً جان تعمید دهنده شد ، نمایان شد. زاخاریوس ، که آرزوی قلبی اش این بود که ممکن است صاحب پسری شود ، سخت در تلاش برای عدالت بود. تفکر درست او درباره خدا و انسان به عنوان یک موجود جدا ناپذیر بود. ذهنیت او با ذهن الهی یکرنگی داشت و کاملاً طبیعی بود که فرشته یا ایده الهی درباره قدرت مطلق خدا به یک اعتقاد ناگهانی مبنی بر اینکه "نزد خدا همه چیز ممکن است" بدل شد.

خوبی خدا بی طرفانه است. او چیزی را از ما دریغ نمی کند. این "فرشتگان حضور او" چیزی است که ما ، در نادانی خود ، از خود دریغ می کنیم. معجزه فقط اتفاق نمی افتد. هنگامی که فکر اصلی خود را مطابق با "فرشته حضور او" تغییر می دهیم ، این قانون معنوی را به کار می گیرد ، که باعث خارجی شدن آنچه از ابتدا اهدا شده است ، می شود.

زن

امروز صبح در تقویت "قدرت یک ایده درست" ، ایده خدا و انسان به عنوان یک موجود جدائی ناپذیر ، ما با اولین درخشش کمرنگی که به آگاهی انسان رسید شروع خواهیم کرد. این اولین درخشش کمرنگ قدرت ایده الهی ، که منجی بشریت است ، در آگاهی حوا در باغ عدن ظاهر شد. و ما باید در آگاهی انسان از قدرت متعالی این ایده الهی یا منجی تا عصر امروز خود پیروی کنیم ، جایی که در کل آن به عنوان علوم الهی یا علوم مسیحی به اوج خود رسیده است.

رشد ایده الهی همانطور که در تاریخ کتاب مقدس به تصویر کشیده شده است

ما که از حقایق علم مسیحی بیدار هستیم ، می دانیم که هیچ تجربه ای که از نظر انسانی آگاه باشیم ، فقط اتفاق نمی افتد. حس تجربه انسانی ما ممکن است متأسفانه نادرست باشد ، اما با این وجود ، هر آنچه از آن آگاه هستیم در جهت علوم الهی است.

از آنجا که همه چیز در نظم الهی است ، کاملاً روشنگرانه و قابل تأمل است که هفت واقعه پی در پی و کامل مسیح ، ایده الهی یا منجی ما ، از طریق هفت زنی که در کتاب مقدس به تصویر کشیده شده اند ، در معرض دید جهانیان قرار گرفته اند.

این هفت زن که مسیح را در آگاهی بشری گشودند عبارتند از:

اول: حوا ، "مادر همه زندگان" نامیده می شود. (پیدایش 3:20)

دوم: سارا ، "مادر ملل" نامیده می شود. (پیدایش 17:16) سارا مادر اسحاق ، فرزند نوید بود.

سوم: میریام ، یک پیامبر ، که در دریای سرخ ، آهنگ پیروزی برای برتری روح بر ماده و شر را خواند. (خروج 15:20 ، 21)

چهارم: دبورا ، "مادری در اسرائیل" نامیده می شود. پیشگویی که به باراک گفت: "بالا! زیرا این روزی است که خداوند سیسرا را به دست تو تحویل داده است. " (داوران 4:14)

پنجم: روت ، چشم انداز ملایم ، که گفت ، "مردم تو قوم من و خدای تو خدای من خواهند بود." (روت 1:16)

ششم: مریم مقدس ، که در مورد خودش گفت ، "زیرا ، اینک ، از این پس همه نسل ها مرا مبارک می خوانند." (لوقا 1:48)

هفتم: زنی در آخرالزمان. بدون تردید نمونه ای از زن در آخرالزمان توسط مری بیکر ادی ، که مسیح بی شخصیت و جهانی را در علوم الهی به جهانیان هدیه داده است. (مکاشفه 12)

مسیح یا ایده الهی از خدا و مرد به عنوان یک موجود جدائی ناپذیر ، فقط از طریق زن می تواند حاصل شود ، فقط از طریق شناخت پذیرفتنی زن از پدر بودن خدا و پسر شدن در کتاب مقدس انسان می تواند حاصل شود. کلمه "زن" همانطور که در کتاب مقدس استفاده شده نشان دهنده نوعی آگاهی است.

امروز ، وقتی صحبت از این هفت زن می شد ، کاملاً این نشانه را از دست می دادیم که فقط به هفت شخصیت زن فکر می کردیم. اصطلاح "زن" ، همانطور که در کتاب مقدس استفاده شده است ، به شیوه های تشخیص معنوی یا به خلوص آگاهی اشاره دارد. کیفیت معنوی بالای تفکر که توسط این هفت زن حفظ می شد واسطه ای بود که پیام های الهی از طرف خدا در معرض دید جهانیان قرار گرفت.

از آنجا که وقت ما محدود است ، امروز ، ما فقط سه مورد از این هفت زن را که ایده الهی یا منجی توسط آنها ظاهر شده است ، در نظر خواهیم گرفت: حوا ، مریم مقدس و زن در آخرالزمان ، نمونه برداری شده توسط مری بیکر ادی.

حوا

حوا ، زنی که در باغ عدن است ، ظهور مسیح یا ایده الهی خدا و مرد را به عنوان یک موجود جدائی ناپذیر که ناجی ما است ترجیح داد. حوا به معنای آغاز است؛ حوا نمونه ای از ظهور یا آغاز اندیشه صالح تری است که به آگاهی انسان رسیده است تا همه بشریت را از شر نجات دهد.

اولین درخشش کمرنگ که مسیح یا ناجی شخصیتی نبوده ، بلکه دارای ذهنی و روحی بوده است ، در آگاهی حوا در باغ عدن ظاهر شد. مدتها طول کشید تا ما درک کنیم که مسیح یا ناجی ما کاملاً در اندیشه پنهانی ما یافت می شود ، و باید به عنوان ایده الهی از خدا و انسان به عنوان یک موجود جدا ناپذیر درک شود.

با گذشت زمان ، این ایده الهی از مسیح یا ناجی که برای اولین بار به حوا ظاهر شد ، روشن تر شد و سرانجام به شکل ، که به قامت روحی و معنوی قدرت روح تبدیل شد ، به عنوان مسیح عیسی ، به شکل عینی قابل مشاهده شد. . و سرانجام در روزگار ما ، این ایده الهی از مسیح یا ناجی ، این شیوه اندیشه صالح ، به عنوان درک غیر شخصی از علوم الهی آشکار شده است.

این اولین روز بیداری بشری هنگامی به ذهن آگاه شد که حوا اندک اندک ایده الهی خدا و انسان را به عنوان یک موجود جدا ناپذیر مشاهده کرد. و آشکار شدن آگاهی ما از همین اندیشه الهی درباره خدا و انسان به عنوان یک موجود جدا ناپذیر ، ناجی ما است ، که در نهایت همه ما را به آن روز هفتم شکوفایی معنوی می کشاند ، جایی که این یکتایی تفکیک ناپذیر کاملاً درک می شود و "مار" یا حس کاذب به "دریاچه آتش" یا به حقیقت مصرف کننده بی نهایت خدا می ریزد.

یک افسانه مذهبی

در تاریخ مذهبی ، به طور کلی پذیرفته شده است که زن حوا شخصیت انسانی نبود. این روایت از باغ بهشت ​​یک تمثیل کتاب مقدس یا یک افسانه بزرگ مذهبی است. این افسانه و درسی که می آموزد نسلی به نسل دیگر ارائه می شودیون ، برای تحت تأثیر قرار دادن تفکر تمایز بین خوب و بد ، و اثرات خوب و بد. این افسانه توسط آدم و حوا و مار در باغ عدن شخصیت پردازی شده است و سخنی نادرست درباره خدا و خلقت معنوی اوست که در فصل اول پیدایش آمده است.

حالت های هوشیاری

باغ عدن ، آدم و حوا ، همراه با مار ، همه حالت ها یا حالت های هوشیاری را مشخص می کنند. حوا نوعی آگاهی بود که در آن ایده معنوی خدا و خلقت او آغاز شد. وقتی حقیقت در اندیشه حوا ظاهر شد ، این حس معنوی واقعی او را قادر ساخت مار یا دروغ حس شخصی را که به عنوان فکرش پذیرفته بود ، تشخیص دهد. حوا طبیعت ضد و نقیض خیر و شر را دید ، و حماقت اعتقاد به درست بودن هر دو را تشخیص داد.

دشمنی مار

دشمنی مار علیه زن ، که به طور خاص در اولین و آخرین کتاب های کتاب مقدس ذکر شده است ، به معنای تبعیض بنیادی بین زن و مرد نیست. این "دشمنی" علیه زن یا حالت معنوی آگاهی ، تضاد ذهن جسمی نسبت به معنویت را نشان می دهد ، خواه در آگاهی زن یا مرد باشد.

این "دشمنی" بین مار ، حس شخصی و زن ، معنوی معنوی ، تعارض ذاتی و آشتی ناپذیر بین جسم و روح یا بین عناصر معنوی و نفسانی است. یا بین حقیقت و خطا در آگاهی انسان.

مار ، حس شخصی و زن ، معنوی ، حالتهای مختلف تفکر هستند. در کنار مار یا حس شخصی همه تأثیرات فرومایه ای است که بشر را به سمت فساد اخلاقی و معنوی سوق می دهد. از جنبه زن یا حس معنوی ، هر نفوذ بالابخش و بازسازی کننده ای است که آگاهی انسان را لمس می کند. از طریق حس معنوی یا آگاهی معنوی شده ، که توسط زن مشخص می شود ، است که بشریت از ظرافت های مار یا حس شخصی رهایی می یابد و با آگاهی واقعی بیدار می شود که خدا و مرد یک موجود جدا نشدنی هستند.

امید در عدن متولد شد

هنگامی که تفکر انسان با تمایز بین خوب و بد تحت تأثیر قرار گرفت ، امید الهی در عدن متولد شد. این امید الهی وقتی متولد شد که "زن" ، شیوه تفکر صالح ، ادعاهای حس شخصی را به عنوان چیزی پذیرفتنی ، بلکه مورد نکوهش و تخریب قرار داد.

وقتی حوا فهمید که از طریق ظرافت مسخره آمیز که از او بعنوان "مار" یاد می شود ، به حالت خطا درآمده است ، تا حدودی پاکی و معنویت خلقت خدا را شناخت. و این میکروب بیداری معنوی در شعور انسان افزایش یافته و خواهد داشت ، تا زمانی که احساس بدی را در آگاهی هر انسانی جابجا کند ، و روز هفتم یا نور علم الهی در کمال آن آشکار شود.

خانم ادی در گفتگو درباره "زن" می گوید ، "حقیقت ، مردی که در مورد دانش خود از خطا سوال پرسیده است ، اولین کسی است که به تقصیر خود اعتراف می کند. او می گوید ، "مار من را فریب داد ، و من غذا خوردم ؛" تا آنجا که در توبه فروتنانه می گوید ، "نه انسان و نه خدا تقصیر من را پدر خواهد کرد." او قبلاً آموخته است که حس جسمانی مار است. از این رو او نخست باید اعتقاد به منشأ مادی انسان را کنار بگذارد و خلقت معنوی را تشخیص دهد. این آخرت زن را قادر ساخت مادر عیسی باشد و در قبر نجات دهنده قیام را ببیند ، که بزودی مرد بی مرگ خالق خدا را آشکار می کند. این امر باعث می شود تا زن بتواند ابتدا كتاب مقدس را به معنای واقعی آن تفسیر كند ، كه این منشأ معنوی مرد را نشان می دهد. " (علوم و بهداشت 533: 26)

مریم مقدس

از همان لحظه ای که اشعیا پیشگویی را بر زبان آورد ، "ای خاندان داوود ، اکنون بشنو! خداوند خودش به شما علامت می دهد. اینک ، یک باکره باردار می شود و پسری به دنیا می آورد و نام او را امانوئل می خواند. » (اشعیا 7: 13 ، 14) از همان لحظه در طول سال ها ، هر دختر اسرائیلی نه تنها آرزو داشت مادر "آن مسح" شود ، بلکه احتمال می داد که مادر "آن مسح" شود. از این رو ، مریم ، مشترکاً با همه دوشیزگان یهودی دوره خود ، امید مادر شدن برای یک نجات دهنده مورد انتظار اسرائیل را گرامی داشت.

روز جهانی روز مریم

تاریخ به ما می گوید که دنیای روز مریم غرق در تفکر کاملاً مادی گرایانه خود بود. رم ، مهمترین شهر ، پرستش امپراطور ، ستایش شخصیت یک انسان ، را به عنوان آیین خود تنظیم کرده بود. در استان جلیل ، جایی که مریم زندگی می کرد ، بسیاری از ادیان و احزاب سیاسی مستقر وجود داشتند: فریسیان ، صدوقی ها ، کاتبان ، حقوقدانان و انقلابیون ، همه منتظر ساعت اعتصاب رم بودند.

تصوری که این گروه ها در مورد رهایی اسرائیل داشتند کاملاً تصور مادی بود. آنچه از اخلاق و معنویت بنی اسرائیل باقی مانده بود ، در این زمان ، فقط در میان مردم عادی یافت شد.

گروهی از اندیشمندان متافیزیکی

و تاریخ مقدس به ما می گوید که در این استان جلیل ، و در میان عواممردم ، گروه کوچکی از متفکران متافیزیکی بودند. درست در میان این تفکر متراکم مادی گرایانه طبقه بالا ، این گروه کوچک ، این بازماندگان اسرائیل بودند که دین خالص و نجس را انجام می دادند. آنها زیباترین احکام اخلاقی را تعلیم و عمل می کردند. در واقع ، آنها در آن شب سیاه ماده گرایی پر از نور بودند. بسیاری از بهترین ادبیات نزدیک به ظهور عیسی مسیح توسط این متفکران دینی در جلیل نوشته شده است.

این بقایای کوچک اسرائیل برای رهایی اسرائیل دلسرد نشد. ایمان آنها به خدا در اثر فجایع خون روم تزلزل نکرد. آنها خدای واقعی همه ادیان آن روز را می پرستیدند. هیچ کس در خلوص آموزه یا پاکی زندگی به آیین عبری نزدیک نشده است ، همانطور که این گروه کوچک از متافیزیک نشان داده اند.

تحویل دهنده اسرائیل

بخش عمده ای از این استان جلیل ، فریسیان ، صدوقیان ، کاتبان ، حقوقدانان و انقلابیون همه به دنبال یک نجات دهنده مادی بودند تا آنها را از دست امپراطور روم نجات دهد. اما این بازمانده از اسرائیل ، این گروه از متافیزیكان ، به دنبال یک نجات دهنده بودند كه قوم خود را تطهیر كند. آنها فهمیدند که مشکلات اسرائیل نتیجه تفکر نادرست و نادرست او بود. از این رو ، این گروه كوچك بدنبال پادشاهی معنوی بودند كه اسرائیل را از طرز تفكر مادی خود نجات دهد.

طبق پیشگویی ، تحویل دهنده آنها باید متعلق به بالاترین مرتبه وجود باشد. او را شگفت انگیز ، مشاور ، خدای توانا ، پدر ابدی می نامیدند و او از یک باکره از خانواده داوود متولد می شد. (اشعیا 9: 6) مأموریت او نجات قومش و بشر خواهد بود. (اشعیا 49: 6) سلطنت ، جلال و پادشاهی ابدی به او داده می شود و همه مردم به او خدمت می کنند. (دانیال 7:14)

از نظر عبری ، اعتقاد او به نبوت کاملاً فراتر از تفسیر انسان بود. اعتقادات او عمیقا در اندیشه او فرو رفته بود. آنها توسط پیرغلامان و پیامبران پیشگویی شده و به عنوان قوانین فکری و معنوی ثابت به آنها تحویل داده شده است. از نظر عبرانیان ، پیشگویی یک واقعیت ثابت بود. و همچنین ، آنها چنان تجربه های شگفت انگیزی را به نمایش گذاشته بودند که اطمینان داشتند که یک رهایی معنوی نیز تجربه آنها خواهد بود.

از آنجا که این پیشگویی برای این بقایای کوچک اسرائیل یک قانون ثابت بود ، آنها خود را برای رهایی دهنده وعده داده شده آینده آماده کردند. آنها فکر خود را خالص و بسیاری از نمایشهای شگفت انگیز را ارائه دادند که منطقاً از تفکر معنوی آنها پیروی می کرد.

این گروه كوچك از تجربه واقعی می دانستند كه قانون معنوی كه با اندیشه پاك و معنوی به راه افتاده بسیار مثرتر از مجبور كردن مسئله سیاسی از طریق تهاجم مادی یا اراده انسانی است.

دیدگاه مریم در مورد تحویل اسرائیل

مری از این گروه بود. بنابراین طبیعتاً چشم انداز او درباره نجات دهنده یا منجی اسرائیل دور از دیدگاه یک احیاگر سیاسی صرف بود که به شکوه مادی تخت پادشاهی داوود را برپا داشته باشد. مریم می دانست که این نجات دهنده یا ناجی اسرائیل ، که نه تنها اسرائیل ، بلکه همه جهان در انتظار او هستند ، باید کسی باشد که اسرائیل را به نمایش بگذارد. یعنی کسی که انسان واقعی را به تصویر روح بکشاند. مری فهمید که هیچ چیز غیر از یک تصور ناب و یا یک پاکی عمیق از اندیشه نمی تواند به شکل مرئی انسان درآید ، موجودی که برای وظیفه پیش روی خود باید از نظر معنوی وقف شود ، همانطور که هیچ انسانی قبلاً وقف نشده است.

آماده سازی مری

مری عمیقاً مذهبی ، زنی با شخصیت قوی و دارای هوش بالا بود. او از نوع "تاک چسبنده" که بسیاری از او ناآگاهانه به او اختصاص داده اند فاصله داشت. جالب و شگفت انگیز است که یاد بگیرید چگونه ماری ، درون خودش ، برای آمدن منجی آماده شد. او با کتاب مقدس آشنا بود و می دانست که تصوری پاک و ناپاک فقط اتفاق نخواهد افتاد. او می دانست که تصوری پاک و پاک می تواند اتفاق بیفتد ، درصورتی که خلوص اندیشه باکره به اندازه کافی نشان داده شود.

مریم می دانست که فرشته پروردگار ، ایده الهی ، واقعیت وجود ، تنها وقتی می تواند به آگاهی انسانی باکره برسد که نمایشی آشکار و مشهود باشد ، فقط زمانی که این آگاهی از نظر روحی و معنوی آماده و آماده باشد. او قانون معنوی را می شناخت و حقایق معنوی نامرئی را از نظر انسانی و مادی برای بشر قابل مشاهده می کرد.

مریم با معجزات پیرغلامان و پیامبران باستان آشنا بود. او به روشنی فهمید که چرا بوته سوزانده مصرف نشده است. (خروج 3: 2) او به نوعی فهمید که "خنوخ با خدا قدم گذاشت: و او نبود. زیرا خدا او را گرفت. " (پیدایش 5:24) او می دانست چرا گلدان روغن از کار نیفتاد. (2 پادشاهان 4) او می دانست که چگونه ذهن الیشع می تواند بگوید ، "خداوند چنین می گوید ، آنها می خورند و از آنجا می روند." (دوم پادشاهان 4:43) او بدون شک فهمید که چگونه و چرا معبد توسط شاه کوروش بازسازی شد. (عزرا) چگونه و چرا در اورشلیم تحت نعمیا بازسازی شد.

بدون شک ماری دعا کرد و آوازهای داوود را خواند. از نظر او ، مزامیر همان منبع آرامش و تسلی خاطر تی بودسلام ، هم در مسیحیان و هم در یهودیان به طور یکسان بوده است. مری تظاهرات زاخاریوس و الیزابت را می دانست و می فهمید ، و او شاهد بسیاری دیگر از نمایش های معنوی بود که به بیان مشهود مشهود انجام می گرفت.

مری می دانست که با خدا ، ذهن خودش ، همه چیز ممکن است. او می دانست که در تمام این تجارب ، قدرت خدا یا ذهن به عنوان برداشت های قدرتمند از خوب به آگاهی انسان رسیده است ، و سپس این برداشت های معنوی ذهنی به شکل های مشخص و قابل مشاهده برای بشر خارجی شده است.

اتفاقات و وقایع فقط اتفاق نمی افتد

مری می دانست که همه چیز ، شرایط ، شرایط و اتفاقات فقط اتفاق نمی افتد. او به وضوح فهمید که هر اندیشه ای که در ذهنیت انجام می شود تمایل دارد که خود را به شکل ظاهری یا قابل مشاهده بیان کند. بنابراین ، مری قاطعانه اعتقاد داشت که آرزو و ایمان بی پروا به آینده حتمی نجات دهنده اسرائیل ، بعضاً بیرونی می شود.

مریم می دانست که اگر او ، یک باکره ، مادر منجی شود ، این تظاهرات را فقط می توان با درک معنوی او از پدری خدا انجام داد. تظاهرات او باعث شد که در واقع ، خدا پدر فرزندش باشد ، و فرزندش واقعاً پسر خدا باشد.

بشارت

اعلامیه ، همانطور که توسط لوقا ضبط شده است ، اعلامیه مریم به خودش و کسانی که به دنبال نجات دهنده اسرائیل بودند ، مبنی بر اینکه او مادر نجات دهنده خواهد بود ، نه تنها اسرائیل آن روز ، بلکه تمام نسل های آینده را نجات می دهد . این اعلامیه استدلال خود مری را نشان می دهد. ارتباط او با فرشته ، ارتباط او با باطن خودش بود. به تعبیری بزرگتر ، بشارت او ارتباط او با خدا ، ذهن خودش بود. این واقعاً ، قدرت و عملکرد ایده الهی در آگاهی انسان بود.

در این اعلامیه ، مری گفت: "روح من خداوند را بزرگ جلوه می دهد ، و روح من به خداوند ناجی من شاد می شود. زیرا او به کم فروشی کنیزکار خود توجه کرده است ، زیرا ، اینک ، از این پس همه نسل ها مرا مبارک می خوانند. زیرا که توانا کارهای بزرگی با من کرده است. و نام او مقدس است. و رحمت او بر کسانی است که نسلی به نسل دیگر از او می ترسند. " (لوقا 1: 46-50) این اعلامیه توسط مریم مقدس ، بزرگترین شعر در ادبیات عبری است. می گویم این بزرگترین شعری است که تاکنون سروده شده است.

مری پسر خود ، عیسی را صدا زد

از آنجا که مری ، از سلطنت سلطنتی بود ، می دانست که خدا به پسرش ، تخت داوود ، خواهد داد. ماری پسرش را "عیسی" نامید ، زیرا عیسی مترادف با جوشوا ، یک رهبر مشهور در اسرائیل بود ، و پسر ماری در واقع یک رهبر بود. نام عیسی نیز از شکل یونانی -- به معنای یهووا ، شفا دهنده است. و چرا ماری نباید آن ویژگیهایی را که در تاریخ مقدس به پسر خدا وعده داده شده بود به فرزند خود متصل کند.

هنگامی که فرشته ، آن احساس قدرتمند خوب ، به مریم ظاهر شد و به او گفت ، "روح القدس بر تو خواهد آمد ، و قدرت عالی ترین تو را تحت الشعاع قرار می دهد: بنابراین همچنین آن چیز مقدس که از تو متولد خواهد شد ، پسر خدا را صدا كرد ، "مریم جواب این فرشته را داد ، و گفت ،" طبق قول تو از آن من باش. " (لوقا 1:35 ، 38)

الهیات دروغین جهان را به این باور رسانده است كه این سخنان ماری به فرشته با روحیه صرف استعفا از روی تقوا بیان شده است و ماری كمی یا حداقل خیلی كم با دادن منجی به جهان ارتباط داشته است. اما از آنجایی که "کلید کتاب مقدس" قفل "علم ذهن" را برای ما باز کرده است ، گفته های ماری ، "طبق قول تو از آن من باش ،" فکر می کند که ماری در یک سطح عالی از قدرت معنوی و تحقق است. این بیانیه ادعایی مطمئن بود که هیچ چیز ، حتی تولد نجات دهنده اسرائیل ، در نزد خدا غیرممکن نیست. سخنان وی تصدیق قانون معنوی بود.

یک قانون اساسی در علوم مسیحی

یک قانون اساسی در علوم مسیحی برای ما آشکار شده است. این قانون این است که همه چیز صرفاً اتفاق نمی افتد. اندیشه ای که در ذهنیت ما پایدار نگه داشته می شود به سمت خارجی شدن خود به اشکال ظاهری و مشهود گرایش دارد. اندیشه کل ملت عبری ، اندیشه ای که در باغ عدن متولد شد ، ناپایدار عیسی ، ناجی بود و او را مجبور به دیدن کرد.

حالت ذهنی مریم مقدس ، خداوند متعال ، قانون علوم الهی بود. این قانون که در آگاهی مریم به حرکت درآمده است ، منجی را به ما هدیه می کند که ما را از هرگونه گناه ، بیماری ، سن ، نیاز ، جنگ و مرگ نجات می دهد. این قانون ، که در آگاهی از مریم فعال است ، اثبات آشکاری نشان می دهد که پدر انسان شخصیت مادی نیست ، بلکه یک اصل کاملاً خلاق است ، که در اسرائیل به عنوان خدای آنها شناخته می شود.

خلاصه

اجازه دهید برخی از نکات حیاتی این درس را مرور کنیم.

اول: ایده الهی یا واقعیت معنوی ، که به طور مداوم در ذهنیت نگهداری می شود ، خود را در اشکال ظاهری و مشهود ظاهر می کند.

دوم: ایده الهی ، هنگامی که به درستی به عنوان خدای توانا یا به عنوان یک کالای فعال ، قدرتمند و آگاهانه درک شود ، قدرت نشان دادن خود را دارد.

سوم: اتفاقات صرفاً نمی افتد. برای هر چیز ، شرایط ، شرایط و واقعه انسانی یک اساس الهی وجود دارد.

چهارم: این قانون معنوی است که در آگاهی انسان فعال است و باعث می شود حقایق معنوی از نظر انسانی و مادی برای بشر قابل مشاهده باشد.

پنجم: ایده یا منجی الهی تنها در صورت نمایش مشهود و آشکار آگاهی بشری ما هنگامی به وجود خواهد آمد که آگاهی ما از نظر روحی و معنوی آماده و آماده باشد.

زنی در آخرالزمان

سنت جان ، مکاشفه ، از طریق «زنی در آخرالزمان» دیدی بزرگتر ، چراغ روشن تری از درک ، یک روند تفکر معنوی بالاتر را به تصویر می کشد ، حتی آنچه توسط تفکر معنوی مریم باکره به تصویر کشیده شده است.

ارمیا ، در زمان خود ، در مورد تفکر معنوی که قرار بود آینده پیشگویی کند. او گفت ، "خداوند چیز جدیدی در زمین خلق کرده است ، یک زن باید یک مرد را قطب کند." (ارمیا 31:22) منظور او از این کار این بود که زن الهام گرفته فکر می کند سرانجام شگفتی کامل مرد خدا را درک می کند و این مرد واقعی را در آگاهی انسان نشان می دهد.

و عیسی ، در زمان خود ، پیشگویی كرد كه تفكر معنوی ، یا فهم بالاتر از ایده الهی ، در آگاهی انسان به عنوان "تسلی دهنده" ظاهر می شود. او گفت ، "من از پدر دعا خواهم کرد ، و او یک آرامش دهنده دیگر به شما خواهد داد تا برای همیشه با شما بماند. حتی روح حقیقت ؛ زیرا او با شما زندگی می کند و در شما خواهد بود. " (یوحنا 14:16 ، 17) و خانم ادی ، در زمان خود ، ما را بیشتر روشن می کند و می گوید: "این تسلی دهنده ، من می دانم که این یک علم الهی است."

چشم انداز آخرالزمان جان

دیدگاه آخرالزمانی . تصویر زیبایی از جایگاه زن در پیشگویی ها را کامل می کند. این چشم انداز هفتمین روز گسترش تفکر معنوی را به پایان می رساند. برای سنت جان: "در بهشت ​​شگفتی بزرگی ظاهر شد. زنی با خورشید و ماه در زیر پاهای او و تاجی از دوازده ستاره روی سرش پوشیده شده بود: و او پسری را بیرون آورد كه با میله ای آهنی بر همه ملتها حكمرانی می كرد: ، در مقابل زن ایستاد تا فرزند خود را ببلعد. و به آن زن دو بال عقاب بزرگ داده شد تا او بتواند به صحرائی که در آن تغذیه شده است برای مدتی پرواز کند و اژدهای بزرگ را بیرون راندند. " (مکاشفه 12)

در این چشم انداز ، سنت جان تفکر معنوی را ارائه می دهد که به عنوان "زنی با خورشید پوشیده شده است". این ایده الهی یا تفکر معنوی که توسط زن مشخص شده است ، به عنوان تابشی با نور درک معنوی ، با ماده در زیر پاهای او ، و تاج گذاری شده است با یک دیادام پیروزی. این ایده الهی یا تفکر معنوی که توسط زن مشخص شده است ، در این بینش آخرالزمانی در کمال درک معنوی ظاهر می شود.

در این چشم انداز ، زن یک فرزند پسر به دنیا آورد. زن ، كه به عنوان كامل درك معنوي به تصوير كشيده شده ، علم مسيحي را به وجود آورد ، كه بايد با ميله آهن بر همه ملتها حكومت كند. خطایی که توسط اژدهای بزرگ مشخص شده است ، در برابر این مکاشفه مقاومت می کند. به عبارت دیگر ، احساس معنوی زندگی ، حقیقت و عشق که به عنوان علم مسیحی ظاهر می شود ، با اژدها یا مار حس شخصی روبرو می شود.

اما به شعور نورانی الهی یا اندیشه زن ، دو بال عقاب بزرگ داده می شود. به او درک می شود که از همه چیز زندگی آگاهانه ، که با آن به بیابان پرواز می کند. و خانم ادی "بیابان" را چنین تعریف می کند: "دهلیزی که در آن حس مادی چیزها از بین می رود و معنای معنوی واقعیت های بزرگ وجود را آشکار می کند." (علوم و سلامتی 597: 17)

خانم ادی در کتاب درسی ما از این زن صحبت می کند. او می گوید ، "زن در آخرالزمان نماد مرد عام ، ایده معنوی خدا است. او تصادف خدا و انسان را به عنوان اصل الهی و ایده الهی نشان می دهد. " (علوم و سلامتی 561: 22)

تظاهرات کامل

باز هم ، زنی که به عنوان تفکر معنوی معرفی می شود ، در بینش آخرالزمانی جان ظاهر می شود. این بار ، او در یک کوه بلند بزرگ به عنوان "عروس" ، "همسر بره" دیده می شود. همسر بره کلام خدا است ، درک شده و نشان داده شده است. همسر بره علم مسیحی است که روش شفابخشی مسیح را توضیح می دهد ، و ارائه می دهد.

این کارها توسط مسیح عیسی است که توسط آگاهی فردی علوم مسیحی ، که توسط عیسی به ما داده شده است ، تکرار می شود. "نابینایان بینایی خود را می بینند ، و لنگ راه می رود ، جذامی پاک می شود و ناشنوایان می شنوند ، مردگان زنده می شوند و مستمندان انجیل را به آنها موعظه می کنند." (متی 11: 5)

مری بیکر ادی

بیایید اکنون رهبر محبوب خود ، مری بیکر ادی را در نظر بگیریم. بدون شک ، مری بیکر ادی نمونه ای از زن در آخرالزمان است. یعنی خانم ادی تمام خصوصیات را نمونه یا مجسم می کندزن اوره تصور می کرد که در چشم انداز سنت جان به تصویر کشیده شده است. مری بیکر ادی شعوری معنوی را که در آن چشم انداز بزرگ به تصویر کشیده شده است ، به نمایش گذاشت ، یا آن را مثال زد ، و آن را مثال زد و آن شعور معنوی را بصورت مشهود و مشهود به عنوان علم الهی به جهانیان ارائه داد.

مری بیکر ادی به معنای چیزی فراتر از یک شخصیت خوب یا یک انسان بزرگ است. وقتی به درستی تخمین زده شود ، او به معنای آشکار شدن کامل مسیح در آگاهی انسان است. او مخفف شعور خودخواهانه ، مسیح آشکار است.

مریم باکره مسیح را درک کرد و مسیح را از طریق عیسی به جهانیان ارائه داد. اما این کافی نبود. یک قدم دیگر باید برداشته شود. باید یک قاعده مثبت به بشریت داده شود که بشر از طریق آن بتواند مسیح را نشان دهد.

"علم و سلامت همراه با كتاب مقدس" كه با برداشت مری بیكر ادی از مسیح به جهانیان اعطا شده است ، علوم الهی یا آسایش دهنده ای را كه مسیح پیشگویی كرده است ، توضیح می دهد و بشریت را به سوی تمام حقیقت سوق می دهد. خانم ادی حقیقت مسیح را به آگاهی خود رساند و سپس در نوشته های خود حقیقت مسیح را به ما داد. برای هدایت ما به حقیقت ، هیچ چیز دیگری لازم نیست. ما در نوشته های او به دنبال خانم ادی هستیم که در آن مسیح آشکار پیدا می شود.

جلد اشعیا

جان در مکاشفه خود به ما می گوید ، "و من فرشته توانای دیگری را دیدم که از آسمان به پایین آمد ، و او یک کتاب کوچک در دست داشت." (مکاشفه 10: 1 ، 2) خانم ادی به ما می گوید که این "کتاب کوچک" در دست فرشته و علم و بهداشت یکی است. او به این کتاب کوچک در کتاب درسی ما اشاره می کند ، جایی که نام آن را "جلد حقیقت" گذاشت.

حقیقتی که امروز داریم ، همان حقیقتی است که در باغ عدن در آگاهی حوا آشکار شد. در تفکر معنوی مادر باکره بسیار کاملتر ظاهر شد. و همین حقیقت به عنوان علمی کامل ، کامل و الهی از طریق طهارت رهبر عزیزمان به ما رسیده است.

همه چیز فقط اتفاق نمی افتد

این مکاشفه علم الهی ، که توسط مری بیکر ادی به جهانیان داده شد ، فقط اتفاق نیفتاد. مانند مادر باکره ، مری بیکر ادی خود را برای این مأموریت الهی آماده کرد. او در کتاب درسی ما به ما می گوید که "من با وحی ، تعقل و تبیین الهی به نتیجه گیری مطلق رسیدم." (علوم و سلامت 109: 20)

خانم ادی سه سال را در مطالعه کتاب مقدس گذراند. وی پس از این مطالعه فشرده از کتاب مقدس ، برای کشف و فهم قانون معنوی ، وی یافته های خود را با شفای بیماران و گناهان ، و زنده کردن افراد سالم به زندگی و سلامتی ، در یک آزمایش جدی قرار داد. وی پس از این آمادگی فشرده ، که یک دوره چند ساله را شامل می شد ، "علم و سلامتی با کلید کتاب مقدس" را منتشر کرد که امتحان اعصار است. "علم و بهداشت" وحی خانم ادی از قانون معنوی قابل اثبات است.

با خواندن مقاله "علم و سلامت" ، هزاران هزار نفر از بیماری و گناه شفا یافته اند و زندگی شاد و مفید را برای آنها فراهم کرده اند. آیا تعجب آور است که دانشمندان مسیحی رهبر خود را دوست داشته و از او احترام می گذارند؟ آیا تعجب آور است که ما عمیقاً از او برای آشکار شدن علوم الهی سپاسگزاریم؟

خانم ادی پیشگویی کتاب مقدس را برآورده کرد. در این عصر ، او معنای واقعی زن اندیشیده شده در چشم انداز آخرالزمانی سنت جان را برای ما به ارمغان آورده است. این زن فکر می کند یک علم الهی است و خانم ادی در مورد این زن یا آگاهی ناب صحبت می کند به عنوان "ایده جاودانه حقیقت قرن ها را در می نوردد ، بیماران را زیر بال خود جمع می کند و گناه می کند." (علوم و سلامتی 55:15 ، 16)

مسیحیت عملی عملی

امروز ، یک بحران جهانی در دین وجود دارد. بسیاری از متفکران عمیق ادیان دیرینه ما را خالی از قدرت معنوی می دانند. آنها احساس می كنند كه بسیاری از كلیساها را باید در طبقه بندی فرشته های كلیسای لائودیك طبقه بندی كرد ، هنگامی كه او گفت ، "چون تو ولرم ، تو را از دهان خود بیرون خواهم زد. زیرا تو می گویی ، من ثروتمند هستم ، و با کالاها زیاد شده ام ، و به هیچ نیازی ندارم. و نمی دانید که شما بدبخت و بدبخت و فقیر و نابینا و برهنه هستید. " (مکاشفه 3:16 ، 17)

افراد متفکر می فهمند که برای نجات دنیای پس از جنگ به چیزهایی بیش از ترس یا زور ، یا حتی حسن نیت مبتنی بر تجارت بهتر نیاز داریم. آنها قاطعانه بر این باورند که آئین مبتنی بر مسیحیت عملی تنها امید تمدن است. مردم مسیحی که از این بحران جهانی در دین بیدار هستند ، برای یک مسیحیت عملی فریاد می زنند. برای نجات عملی فعال ؛ برای یک ایمان زنده برای درک عمیق تر خدا و خودشان. آنها گریه می کنند برای الهیات الهی که از طریق مسیح عیسی آشکار شد.

آیا ما از این واقعیت بیدار هستیم که در پایان این مبارزات بزرگ جهانی ، بسیاری از افراد برای کمک به علوم مسیحی خواهند آمد؟ چرا خواهند آمد؟ آنها به دلیل وعده ای کاملاً منطبق خواهند آمد که باید بهبودی و ترمیم ذهن و بدن پیدا کنند. و هنگامی که آزمایش برای تحقق این وعده فرا رسید ، بگذارید در مورد دانشمندان مسیحی گفته شود که ، "توتعادل ، و هنر یافتن مطلوب است. " (دانیال 5:27)

هدف مشخص زندگی خانم ادی

خانم ادی هدف زندگی خود را ثبت می کند. او می گوید ، "هدف زندگی من تحت تأثیر قرار دادن انسانیت با شناخت واقعی علم عملی عملی مسیحی است." و او همچنین به ما گفت ، "با من از آبهای زنده روح هدف زندگی ام بنوش." (به نوشته های متفرقه 207: 3-4 مراجعه کنید)

در ذهن خانم ادی شکی نبود که او هدف مشخصی در زندگی دارد که باید تحقق بخشد و اینکه این هدف مشخص چیست. مهم نیست که دیگران چه کاری ممکن است انجام دهند ، این هدف الهی قطعاً در اندیشه او ثابت و ثابت شده بود ، و او می دانست که برای تحقق هدف الهی خود باید این مسیر مشخص را در زندگی دنبال کند و اثبات مشهود یک عملی عملی را به بشریت ارائه دهد. علم وقتی در امور انسانی اعمال می شود.

وقتی میزان هدف وی را می دانیم ، نتایج بسیار چشمگیر تحقق این هدف است. در طول زندگی ما معنای داشتن علمی ناپایدار و فرسایشی برای اعمال در امور انسانی ما بوده است. و وقتی متوجه می شویم که تحول بزرگتری برای نسلهای آینده رقم خواهد خورد. ما ممکن است شگفت زده شویم ، و از این نعمتی که در دنیای ما برای ما ظاهر شده سپاسگزاریم.

هدف مشخص زندگی عیسی

عیسی نیز کاملاً آگاه بود که هدف مشخصی در زندگی برای تحقق دارد. وی در پاسخ به س ال پیلاطس گفت: "به همین منظور متولد شدم و به همین منظور به دنیا آمدم تا حقیقت را شهادت دهم." (یوحنا 18:37)

عیسی و خانم ادی هم درک روشنی از تجربه به اصطلاح انسانی خود داشتند. آنها تشخیص دادند که هیچ کس در موعد مقرر به دنیا نیامده است. آنها می دانستند که هدف مشخصی برای تحقق دارند و می دانستند که قدرت و ذکاوت خداوند را دارند که می توانند آن هدف را برآورده کنند.

هدف مشخص زندگی ما

آیا ما ، به عنوان دانشمندان مسیحی ، از این واقعیت که یک هدف زندگی مشخص داریم ، بیدار هستیم؟ و آیا ما برای تحقق این هدف الهی مسیر مشخصی را در زندگی دنبال می کنیم؟ امروز ، مانند هرگز ، ما باید اهمیت و ارزش وجود هر فرد به اصطلاح فردی را تشخیص دهیم. ما باید تماشا کنیم و مسحور کمبود ارزش ظاهری که در این ساعت فعلی برای فرد می شود ، نشویم. ما نباید فقط چشمان خود را ببندیم و اجازه دهیم که فکر ما در مورد این عدم قدردانی از وجود انسان خاموش باشد.

بگذارید فکر کنیم که هیچ چیزی خارج از آگاهی خود ما نیست. ذهن خود ما افکار پیش بینی شده خود را می بیند و احساس می کند. ذهن خود ما دیگری را در خارج از خود ، یا غیر خودش یا بر خلاف خودش نمی بیند یا احساس نمی کند. وقتی دیگری را می بینیم ، خودمان را می بینیم. ما فقط مطالب ذهن خودمان را می بینیم و احساس می کنیم. پاول سنت در صحبت با رومیان گفت: "در جایی که دیگری را قضاوت می کنید ، خود را محکوم می کنید. زیرا تو که قضاوت می کنی همان کارها را می کنی. " (رومیان 2: 1)

برای تحقق هدف مشخص خود و شاهدی قابل مشاهده برای حقیقت ، باید کاملاً از وجود فردی فعلی خود در جنبه های بالاتر معنوی آن آگاه باشیم. ما باید متفکرانی عمیق باشیم ، باید روزهای شادتری را برای خانواده انسانی ببینیم. ما باید ثابت کنیم که یک زندگی عملی فراوان همان زندگی ابدی است که در دست است. ما باید در تحقق فعلی این دوره آزادیبخش کنونی ، یعنی اعطای پسر انسان ، که واقعیت همه چیزهایی است که در آگاهی انسان نمایان می شود ، شرکت کرده و از آنها لذت ببریم.

ما به عنوان دانشمندان مسیحی فردی ، به عشق بیشتر به خدا و عشق به انسان بیشتر در قلب خود احتیاج داریم تا هدف متعالی زندگی ما عملی شود. هر یک از ما وظیفه متعالی برای انجام وظیفه داریم. ما باید چنان زندگی کنیم و آنقدر دوست داشته باشیم که خدا یا حقیقت برای ما قابل درک باشد و صدای او را بشنویم که می گوید: "این راه است ، در آن قدم بردار". (اشعیا 30:21)

ما باید بشریت را تحت تأثیر علم عملیاتی قرار دهیم

تحت تأثیر قرار دادن بشریت با علم عملی عملی مسیحی یعنی چه؟ کلمه "عملی" به معنای آنچه در هنگام کار ، قابل استفاده یا ارزشمند است ، است. کلمه "عملیاتی" به معنی کیفیت عمل است. این به معنای داشتن قدرت عمل در درون است که نتیجه می دهد. "اصطلاح علم مسیحی به ویژه به علمی مربوط می شود که در مورد بشریت اعمال می شود." (علوم و سلامت 127: 15 ، 16) سپس "علم مسیحی عملی و عملی" به معنای علمی است که در دسترس آگاهی انسان باشد و در تولید نتایج نیز فعال باشد ، در صورتی که به طور عملی و هوشمندانه در امور انسانی اعمال شود.

عیسی با نتایج عملی بشریت را تحت تأثیر قرار داد

عیسی ، به عنوان بازتاب یا شواهد ذهن ، هیچ عمل ، توانایی یا قدرتی از جانب خدا نداشت. عمل ، توانایی ، قدرت او عملی ، توانایی و قدرت خدا بود که همیشه به عنوان نتایج عملی عمل می کرد. عیسی در طول تجربیات هر روز خود ، با آنچه پدر ذهن از خود به او آشکار کرد ، بشریت را به او منتقل و تحت تأثیر قرار داد. او بیماران را شفا داد ، جمعیت گرسنه را سیر کرد ، چشم نابینایان را باز کرد ، بدون توقفگوش ناشنوا ، پول مالیات را تأمین کرد و مردگان را زنده کرد. مطمئناً چنین اعمالی نتایج فعال و عملی الهیات الهی او در درون خودش بود.

خانم ادی همچنین با نتایج عملی انسانیت را تحت تأثیر قرار داد

خانم ادی نیز ، به دلیل انعکاس یا شواهد ذهن ، هیچ عمل ، توانایی و قدرتی از جانب خدا نداشت. این عمل ، توانایی و قدرت خداوند بود که خانم ادی را به روشی عملی تحت تأثیر آنچه پدر ذهن از خود به عنوان علمی مسیحی برای او آشکار کرد ، تحت تأثیر قرار داد. و او این علم را از طریق زندگی روزمره و تجارب خود ، با شفای بیماران ، زنده كردن مردگان و تعهد به صفحات كتاب ، كشف عالی خود نشان داد. این ، در حقیقت ، تحت تأثیر یک علم عملی و عملی مسیحی ، بشریت را تحت تأثیر قرار داد.

هر فرد باید با نتایج عملی بشریت را تحت تأثیر قرار دهد

بنابراین ، هرکدام امروز در اینجا ، به عنوان بازتاب یا شواهد ذهن ، هیچ عمل و نیرویی از جانب خدا ندارند. ما فعل ، توانایی و قدرتی هستیم که خداوند در حال تجلی است و این عمل ، توانایی و قدرتی که خداوند در تجلی دارد ، همیشه در تولید نتایج عملی است.

هدف ما باید این باشد که بشریت را با آنچه پدر ذهن ما از علم الهی برای ما آشکار کرده است ، تحت تأثیر قرار داده و تحت تأثیر قرار دهیم و این علم را در زندگی و تجربیات روزمره خود به نمایش بگذاریم. ما از خداوند توانایی و قدرتی داریم که می توانیم بشریت را تحت تأثیر آنچه خرد الهی ، وحی و نمایش به ما داده است ، تحت تأثیر قرار دهیم.

حوزه زندگی ما هر چقدر هم که محدود باشد ، یک مسیر مشخص برای دنبال کردن ، و یک هدف زندگی برای تکمیل داریم.

در تاریخ علم مسیحی هرگز زمانی نبوده است که دانشمندان مسیحی نیاز داشته باشند که صدای درون حقیقت را به وضوح بشنوند و بدانند که هیچ چیز خارجی یا خارج از آگاهی خود آنها وجود ندارد. در درون خود فرد ما میدان جنگ است و در آنجا نیز پیروزی یافت می شود. ما باید فکر خود را تماشا کنیم که با مسائل روز اشتباه نمی شود. ما باید از نظر معنوی در تفکر خود مشتاق و هوشیار باشیم. ما باید "در میان شهادت ناخوشایند حواس مادی آشفته نشویم" و ثابت کنیم که "علم (هنوز) بر تخت سلطنت است." (علوم و سلامتی 306: 25 ، 26)

پیشگویی عیسی

در این ساعت ، بشریت در آستانه واژگونی ذهنی ایستاده است ، واژگونی بی نظیری در تاریخ بشر. عیسی این ساعت پیشگویی کرد. او گفت ، "در زمین مضطرب ملت ها ، با گیجی" وجود خواهد داشت. (لوقا 21:25) سپس پیشگویی تشویق و امید او را در این سخنان دنبال كرد ، "و سپس آنها پسر انسان را می بینند كه با قدرت و جلال زیادی در ابرها آمده است. و سپس فرشتگان خود را خواهد فرستاد ، و برگزیدگان خود را از چهار وزش باد ، از انتهای زمین تا انتهای آسمان جمع می کند. " (مارک 13:26 ، 27)

آمدن پسر انسان

این پیشگویی از مسیح عیسی ، که طبق علوم مسیحی تفسیر شده است ، معنای بسیار بیشتری از آنچه در سطح دیده می شود ، دارد. آینده پسر انسان چیست؟

پسر انسان یک شخص نیست ، بلکه بیانگر ذهن خدا در کل زندگی ، جوهر و هوش است. این بیانات زندگی ، جوهر و هوش ، در عالی ترین معنایی که برای آگاهی انسان قابل درک است ، به نظر می رسد ، آینده پسر انسان است.

در این پیشگویی آمده است: "پس او فرشتگان خود را می فرستد." این بدان معنی است که خدا یا ذهن پیام های خود را ، تأثیرات ذهنی و معنوی قدرتمند خود را در این زمان به قلب انسان ها ارسال خواهد کرد. درست همانطور که با پدران و پیامبران ، با زاخاریوس ، ماری ، مکاشفه و مری بیکر ادی کرد ، اگر ما آماده دریافت آنها باشیم و این پیام های نجات بخش را مانند آنها بخواهیم.

این فرشتگان ذهن خدائی هستند که در شعور آدمی این روز قابل درک ، عملی و قابل مشاهده هستند. چه کسی می تواند شک کند که بسیاری از آنها فرشتگان نجات دهنده ای هستند که به مردان در جبهه های جنگ ، دریا ، هوا ، همچنین مرد تاجر و همسر یا مادر در خانه می آیند ، ، به خدا یا حقیقت به عنوان تنها تحویل دهنده آنها کمک کنید.

منتخب او

در این پیشگویی آمده است: "او منتخبین خود را از چهار باد ، از انتهای زمین تا انتهای آسمان جمع خواهد کرد." برگزیدگان خدا افراد نیستند ، مقدس نیستند ، حتی کسانی نیستند که خود را به عنوان دانشمندان مسیحی طبقه بندی می کنند. نه. "برگزیدگان" مکاشفه های خدا از خود او ، مکاشفه های زندگی او ، جوهر او ، هوش او هستند که در تجربیات فردی ما ظاهر می شوند. زندگی ، جوهر و هوش از ویژگیهای اساسی خداوند یا مکاشفه اوست و برگزیده اوست.

خدا یا ذهن خود را در کیفیت اساسی زندگی خود آشکار می کند ، چیزی که به خدا ، انسان و همه چیز در جهان احساس وجود ابدی را می بخشد. خدا یا ذهن خودش را در کیفیت اساسی مواد تجزیه ناپذیر آشکار می کند ، که به ابعاد ابدی ابعاد ابدی یا حس پر شدن فضا را به خدا ، انسان و همه چیز در جهان می بخشد. خدا یا ذهن خودش را در کیفیت ذاتی هوش خود آشکار می کند ، که به خدا ، انسان و هر چیز در جهان ویژگی های آگاهانه احساس ، شناخت و بودن را می بخشد.

در این زمان ، زندگی منتخب ، هوشیارانه ، ماده آگاهانه و هوش آگاهانه خداوند ، همانطور که در واقعیت وجود دارد ، در درجات کامل و واضح تری از تجربیات انسانی ما ظاهر می شوند. این عملیات معنوی و قادر مطلق خدا یا ذهن ، که توسط چهار باد مشخص می شود ، درک معنوی است که به آگاهی انسان می رسد. این درک معنوی بصورت جهانی و عملی در حال آمدن است و آینده پسر است.

هر کجا که این عملیات معنوی و قادر مطلق خداوند در آگاهی انسان ظاهر شود ، حتی اگر در یک درجه محدود ، یا در منتهی الیه نقاط زمین ، درست در آنجا ، در آن مکان ، خدا یا ذهن در وحدت جمع می شوند ، برگزیدگان او ، بی نهایت او خصوصیات زندگی ، جوهر و هوش همانگونه که در واقعیت وجود دارد ، و او آنها را در بالاترین قسمت های آسمان بالا می برد ، یا این خصوصیات را در آگاهی انسان به بالاترین درجه واقعیت خود می رساند.

آیا تحت هر شرایطی که ممکن است خود را پیدا کنیم ، به درون خود نگاه می کنیم؟ آیا می گذاریم درک الهی سلطنت کند و همه باشد؟ آیا ما زندگی ابدی را درک و تجربه می کنیم؟ آیا ما ذات خداوند را تجربه می کنیم که عاری از اختلاف و زوال است؟ آیا هوش ما آگاهی ناب خداوند و بدون محدودیت و محدودیت است؟ اگر ما ، بعنوان دانشمندان مسیحی ، در زندگی روزمره خود تا حدی این خصوصیات را تجربه می کنیم ، پس یک علم مسیحی عملی و عملی داریم.

قدرت معنوی

اتفاقاً قدرت معنوی فقط به سراغ ما نمی آید. قدرت معنوی برای همیشه در دست است ، اما فقط هنگامی که حس مادی زندگی را کنار می گذاریم ، برای ما ظاهر می شود.

برای ما طبیعی است که گاهی اوقات آرزوی روزهای آرام گذشته را داشته باشیم. و برخی از دانشمندان مسیحی راضی هستند که در همان شیارهای ذهنی و متافیزیکی قدیمی باقی بمانند. به اصطلاح ذهن فانی سرسختانه در برابر تحریک و تغییر مقاومت می کند. با این وجود ، پیشرفت یا پیشرفتهای بالاتر در هر زمینه ای از فعالیتها ، اعم از اقتصادی ، آموزشی یا متافیزیکی ، بدون راه اندازی به شیوه های فکری جدیدتر و بالاتر حاصل نمی شود.

فکر آماده

برای دستیابی به قدرت معنوی و تحقق هدف الهی خود در زندگی ، باید اندیشه خود را آماده کنیم. ما باید ذهن انسان فانی را با آوردن هر فکر غلطی در ذهنیت خود به اسارت ، به اطاعت از حقیقت مسیح ، از خود تربیت کنیم.

خانم ادی قبل از اینکه "علم و بهداشت" را به جهانیان بدهد ، سالها در مطالعه و بهبود بیماری های صعب العلاج به سر برد. خانم ادی و عیسی هر دو کار را با انجام کار یاد گرفتند و یاد گرفتند که با بودن باشند.

خانم ادی نیازهای اجتناب ناپذیری را بیان می کند که ما به وسیله آن فکر خود را آماده می کنیم و درک بالاتری را کسب می کنیم که به ما قدرت معنوی می دهد. او می گوید ، "برای دست یابی به روح ، باید فکر را معنوی کرد. باید صادق ، غیرخودخواهانه و خالص شود ، تا کمترین درک خداوند را در علوم الهی داشته باشد. " (بازخوانی 28: 9-12) این پند و اندرز کاملاً تأکیدی است که ما دانشمندان مسیحی باید بدان توجه کنیم.

چگونه فکر را معنوی کنیم؟

فرآیندی که از طریق آن فکر معنوی می شود چیست؟ این فرایند "ترجمه انسان و جهان به روح است." (علوم و سلامت 209: 22) از طریق ترجمه ، ما شیوه تفکر مادی خود را در مورد انسان و جهان مبادله می کنیم و با این کار ، به واقعیت معنوی انسان و جهان تبدیل می شویم. پیشرفت معنوی ما به ترجمه ماده به ذهن بستگی دارد. (به نوشته های متفرقه 25:12 مراجعه کنید ؛ صفحه 74:15)

خانم ادی در کتاب درسی ما جمله زیر را بیان می کند ، "مواد معدنی مرکب یا مواد تجمع یافته زمین ، روابطی که توده های سازنده با یکدیگر دارند ، اندازه ها ، فاصله ها و چرخش های اجرام آسمانی از اهمیت واقعی برخوردار نیستند ، وقتی به یاد می آوریم که همه آنها باید با ترجمه انسان و جهان به روح تبدیل به واقعیت معنوی شوند. " (علوم و سلامت 209: 16-22) چرا این موارد از اهمیت واقعی برخوردار نیستند؟ زیرا ما این چیزها را آنگونه که در حقیقت هستند نمی بینیم. مافقط مفهوم مادی ما از آنها را ببینید. ذهن فانی یا دروغ این عقاید معنوی را به عنوان ماده یا "اشیا معنای مادی" طبقه بندی کرده است و ما ، از طریق ذهن جاودانه ، باید این اشیا حس مادی را به اصل ترجمه کنیم تا زمانی که آنها را به عنوان ایده های الهی ببینیم.

بگذارید صادق باشیم. چند نفر از ما ، چند هفته پیش ، کوه وزوو و صخره های آن را دوباره به نسخه اصلی برگردانده ایم ، به عقاید الهی ، کامل و جاودانه مانند ذهن تبدیل کرده ایم؟ کتاب درسی ما می گوید ، "کوه ها و کوه ها به معنای ایده های محکم و بزرگ است." (علوم و سلامت 511: 24) چه تعداد از ما نیروهای مخفی ، کور و مخرب ماده ای را که به کوه وزوویوس متصل شده بودند ، دوباره به اصل خود برگردانده و به نیروهای متعالی که فقط در روح می مانند ترجمه می کنیم؟ به اصطلاح ذهن فانی می گوید که مخفی ، مخرب

نیروهای متصل به کوه وزوو ، نیروهای تخریبی هستند که به دنیای امروز ما متصل هستند ، و از راه دور هستند ، و جدا از ما و آنجا نیستند. "آنجا" همیشه اینجا است. به اصطلاح ذهن فانی که آنجاست ، همان ذهن فانی است که در اینجا وجود دارد. همان نیروهای مخربی که به نظر می رسد آنجا هستند ، در اینجا در قلمرو ذهن فردی خود ما هستند. شاید درجه یکسان نباشد اما کیفیت آن یکسان باشد.

مگر اینکه ما ، از طریق ذهن الهی جاودانه خود ، آن نیروهای مخرب به ظاهر را به اصل خود برگردانیم ، و آنها را به قادر مطلق ، علم و همه چیز ذهنی الهی برگردانیم ، ما همچنان عینی ذهنیت فانی را می بینیم و احساس می کنیم. فقط از طریق ترجمه است که احساس مادی چیزها را از دست می دهیم و فکر ما معنوی می شود.

تا چه اندازه ما در حال ترجمه خود ، بدن و عملکردهای به اصطلاح آنها به اصل خود ، به عقاید الهی و عملکردهای الهی هستیم؟

ذهن فانی ما را به عنوان ماده طبقه بندی کرده و به ما حس مادی از بدن و عملکردهای آن داده است. اما از طریق ترجمه ، ذهن جاودانه اصل را به ما می دهد؛ انسان را به شکل و شکل خدا به ما می دهد ؛ بدن را به عنوان تجسم ایده های درست به ما می دهد ؛ عملکردهای دائمی ذهن برای همیشه ابدی و هماهنگ را به ما می دهد.

وقتی اشیا حس مادی ، اشیا جهان ما ، خود ما ، بدن و عملکرد آنها را به نسخه اصلی تبدیل کنیم ، با هیچ چیز خارجی یا عینی برای خودمان سروکار نداریم. نه. ما شی حس مادی و عملکردهای آن را با ایده های الهی جایگزین می کنیم ، و جایگزینی را کاملاً در حوزه فکر خود انجام می دهیم. این روندی است که از طریق آن فکر ما معنوی می شود ، بنابراین ممکن است روح را دستگیر کنیم.

این باور جهانی که ایده ها به چیزهای مادی تبدیل شده اند ، دروغ اساسی است. آنچه ممکن است به نظر برسد یا وجود هر چیز مادی است ، یک دروغ در مورد واقعیت ابدی است که وجود دارد. چیزی که بدن مادی ، یا کوه مادی ، یا جنگ جهانی یا تجارت ضعیف خوانده می شود ، یک مفهوم نادرست انسانی از یک ایده الهی است که در دست است. این اعتقاد است که ایده ها مادی شده اند و انسان باید از طریق ماده از زندگی و آگاهی برخوردار باشد. از طریق ترجمه ، ما از این باورهای غلط آزاد می شویم و حقایق الهی را در واقعیت آنها تجربه می کنیم.

ترجمه زبان جدیدی به ما می دهد

خانم ادی می گوید "مأموریت زمینی عیسی ترجمه مواد به معنای اصلی آن ، ذهن بود." (نوشته های متفرقه 74: 15-

17) او همچنین می گوید ، "ایجاد مشکل درست هنگام ترجمه اصطلاحات مادی به زبان اصلی معنوی ، ایجاد دشواری است." (علوم و سلامت 115: 9-11)

به منظور ایجاد احساس درست هنگام ترجمه اصطلاحات مادی به زبان معنوی اصلی ، باید معنای اصلی را درک کنیم. آیا می دانستیم که واقعیت معنوی ، تنها واقعیت ارتفاع را در خود داریم ، می تواند تحت تأثیر ارتفاع قرار گیرد؟ کوه ، ایده عالی و والای خدا ، خارج از ما نیست ، یا جدا از ما نیست ، اما از عقاید ایده ای است که ما هستیم.

از طریق ترجمه انسان و جهان مرئی به واقعیت معنوی انسان و جهان ، سرانجام خواهیم دید و خواهیم دانست که یک فیل ، یک سیاره یا هواپیما بزرگتر و قدرتمندتر از خود ما نیست. ما همه چیز را به صورت اشکال فکری ، یا ایده ، یا واقعیت های معنوی خواهیم دید که در درون ما گنجانده شده و دارای کلیه صفات و صفات خداوند هستند.

به عنوان دانشمندان مسیحی ، باید معنای اصلی را درک کنیم. اصل معنوی را فقط می توان از نظر معنوی تشخیص داد. ترجمه به ما حس کاملاً جدیدی از چیزها می دهد و زبان جدیدی به ما می دهد. اصطلاحات قدیمی معنای جدیدی دارند. این معنای جدید ، یا حس جدید چیزها ، توسط خانم ادی "زبان جدید" دین نامیده می شود. "(نوشته های متفرقه 25:15)

وقتی به زبان جدید ترجمه می کنیم ، آنچه را ماده یا ماده می نامیدیم ، تغییر می دهیم و به معنای اصلی معنوی تبدیل می کنیم. خانم ادی می گوید ، "" زبان جدید "معنای معنوی در مقابل مواد است. این زبان روح به جای حس است. این ماده را به زبان اصلی خود ، که ذهن است ، ترجمه می کند و روحیه می بخشدمن به جای دلالت مادی. " (هی 7: 6-10)

صداقت

همانطور که قبلاً گفته شد ، خانم ادی به ما توصیه می کند که برای درک روح باید نه تنها فکر ما معنوی شود ، بلکه باید صادقانه ، غیرخودخواهانه و خالص شود تا کمترین درک را از خدا در علوم الهی داشته باشد. (نگاه کنید به برگشت 28: 9)

همانطور که من در مورد این کلمه "صادق" تعمق کردم ، به من رسید که برای داشتن کمترین درک از خدا در علوم الهی ، ما باید همانطور که اصل الهی صادق است ، در تفکر خود صادق باشیم. صادقانه بگویم ، اعتماد ما به چیزهای مادی باید به درک و وابستگی به چیزهای معنوی منتقل شود. فقط یک صداقت وجود دارد. بنابراین ، هر درجه صداقت که از نظر انسانی می بینیم یا می شناسیم ، باید اصل الهی را شناسایی کند.

احساس صداقت شخصی همیشه بهتر از عدم صداقت است ، اما صداقت به عنوان یک فضیلت شخصی صرفاً یک حس خوب شخصی است و از اصل صداقت عاری است.

این نیاز به درک ما دارد که باید بین صداقت به عنوان ایده خدا و یک احساس کاذب صداقت که دروغی از شخصیت است و تلاش می کند خود را با خدا برابر کند ، تشخیص دهیم. یک احساس صداقت شخصی به دنبال تجلیل از شخص است ، اما در علوم مسیحی ، یکی از انگیزه های ما برای صداقت ، تسبیح و ستایش خداوند است. و ما خدا را تسبیح می گوییم و صداقت را به عنوان یک قدرت معنوی آشکار می کنیم ، فقط همانگونه که تفکر ما با اصل الهی مشخص است.

بی خود

بعد ، برای اینکه بتوانیم در علوم الهی از خدا درک کنیم ، باید خودخواه باشیم. بی خود بودن یا بی خود بودن یعنی چه؟ این به معنای فضیلت شخصی نیست. بی خودی ، خودخواهی معنوی است. برای اینکه خودخواه نباشیم ، از نظر یک ذهن ، یک انسان ، یک بدن فکر می کنیم. خودخواهی ایده مسیح است که دوست داشته شده ، درک شده و زندگی شده است. خودخواهی به عنوان یک فضیلت شخصی شامل ذهن بسیاری ، اراده های شخصی و خواسته های شخصی است. ما اغلب می بینیم که مادری و پدری انسان احساس کاذب از خودخواهی را نشان می دهد. از آنجا که انسان با خدا همذات پنداری می کند ، این واقعیت هرگونه خودخواهی جدا از خدا را مستثنی می کند. دیدن و شناختن خدا به عنوان یک و همه ، این است که در فکر خودخواهانه یا بی خود باشیم. وقتی ما احساس شخصی خود را رها کنیم و بگذاریم خدا همه باشد ، آنگاه قدرت معنوی بروز می دهیم.

قدرت

همچنین فکر ما برای درک خدا باید ناب باشد. اندیشه ناب همیشه با یک ذهن نامتناهی همراه است و هرگز در یک بدن به اصطلاح مادی با ذهن همراه نیست. اندیشه ناب از اشخاص منشأ نمی گیرد. منشأ و خاستگاه آن در خداست و برای همیشه به عنوان تفکر ، احساس و دانش ناب انسان منعکس می شود.

هرچه فکر ما معنوی می شود ، بنابراین روح را درک می کند. همانطور که صادقانه ، غیرخودخواهانه و خالص می شود ؛ تا آنجا که خداوند را در علوم الهی درک می کند ، یک قدرت معنوی متناظر در به اصطلاح وجود انسان ، بدن به اصطلاح انسانی و به اصطلاح جهان مادی ما وجود دارد.

قدرت معنوی نتیجه معنوی شدن اندیشه ماست. ایده های خدا به هیچ فرایند معنوی سازی نیاز ندارند. آنها در حال حاضر معنوی هستند. فقط مفاهیم انسانی است که باید از طریق ترجمه بهبود یافته و معنوی شوند.

خانم ادی اصل معنوی را به زبانی ترجمه کرده است که برای ما قابل درک باشد. به همین ترتیب ، ما باید تلاش کنیم که اصل همه ایده ها و ویژگی هایی را که در آگاهی ما ظاهر می شوند ، به افکار و زبانی ترجمه کنیم که برای ما و دیگران قابل درک باشد.

اغلب ما بیانیه های کتاب درسی خود را تکرار می کنیم و هیچ تلاشی برای ترجمه تفکر خود به آنها ، به روح یا زبان جدید نداریم. فقط از طریق ترجمه است که مفاهیم انسانی ما بهبود می یابند و قدرت معنوی ما افزایش می یابد. فقط از طریق ترجمه است که علائم زیر را داریم.

الهیات عیسی

خانم ادی با تأکید تأکید می کند که فکر ما باید معنوی شود. که از طریق ترجمه ، اندیشه ما باید صادقانه ، غیرخودخواهانه و ناب شود. و او حتی اصرار بیشتری دارد که همه دانشجویان علوم مسیحی باید الهیات عیسی را درک کنند ، تا به دلیل الهیات خود علائم زیر را داشته باشند.

خانم ادی می گوید ، "الهیات علوم مسیحی (که همان الهیاتی است که عیسی داشت) در جلدی با عنوان" علم و سلامتی همراه با کتاب مقدس "موجود است. او همچنین می گوید ، "این الهیات عیسی بود که بیماران و گناهان را شفا می داد. این الهیات او در این کتاب و معنای معنوی این الهیات است که بیماران را شفا می دهد و باعث می شود ستمکاران راه خود را ترک کنند و انسان ناصالح افکار خود را ترک کند. ”(علوم و سلامت 138: 30-2)

الهیات عیسی علم الهی بود

الهیات عیسی دانش علمی حقیقت بود که وی در شعور خود سرگرم کرد. الهیات وی ذهن الهی یا هوش الهی خودش بود. الهیات وی نظریه ای نبود بلکه علمی قابل اثبات بود که توسط خانم ادی ، علوم مسیحی یا علوم الهی خوانده شد. الهیاتی که عیسی استفاده کرد قابل اثبات بود و توسط عیسی در بهبود بیماران و گناهان ، زنده کردن مردگان و قدم زدن بر فرازامواج.

الهیات ادیان دیگر

تفاوت زیادی بین الهیات مسیح و الهیات بسیاری از نظامهای مختلف دین وجود دارد. دین اصطلاحی است که حوزه ای عظیم را در بر می گیرد ، از ابتدایی ترین ایمان تا عالی ترین درک معنوی را در بر می گیرد. اما دین به معنای وسیع آن ، عاطفه و رفتاری است که از طریق عالی ترین مفهوم انسانی فرد در مورد خدا ابراز می شود. الهیات همه نظامهای دین ، ​​به جز علوم مسیحی ، کم و بیش بر اساس عقاید و عقاید استوار است.

تا حد زیادی ، الهیات همه نظامهای دین ، ​​به جز علوم مسیحی ، الهیات مکتبی است. بیشتر آنچه این ادیان درباره خدا و انسان می دانند از حوزه های علمیه و مزه های عقل و خرد انسان ، مبتنی بر مفهوم انسانی از خدا و انسان بدست آمده است. الهیات مکتبی از نظر ماهیت کاملاً متفاوت با الهیات الهی است که توسط عیسی تعلیم و عمل شد.

الهیات مکتبی

نباید فراموش کنیم که الهیات مکتبی کارهای زیادی برای نژاد بشر انجام داده است. هر اعتقاد صادقانه به خدا برای بشر بسیار مفید است. الهیات مکتبی کلیسای مسیحی مسیح را زنده نگه داشته است و این تنها سهم شگفت انگیزی در رشد مذهبی داشته است. اما الهیات مکتبی که توسط کلیساهای مسیحی آموزش داده شده است ، نژاد بشر را از ماده ، گناه ، بیماری و مرگ نجات نمی دهد.

بیش از 200 دین مسیحی وجود دارد که علاوه بر بسیاری از مذاهب پیشگام مقدس ، بر اساس عقاید و آموزه ها بنا شده اند. معمولاً این س ال مطرح می شود که: "آیا همه دینها ، در آخرین تحلیل خود ، مسئله عقاید ، آموزه ها ، آیین ها و مراسم هستند؟" درست است که اهمیت دین واقعی غالباً در انبوه تفسیرهایی که بر آن وارد می شود ، از بین می رود. کلمه "دین" معمولاً با اخلاقیات جزئی ، اشکال متعارف ، ارتدوکسی های فنی ، کلیساهای مذهبی ، فرهنگ گرایی ها و دین گرایی ها مشخص می شود.

دین ناب یا مسیحیت حیاتی

اما دین واقعی یا مسیحیت حیاتی مبتنی بر عقاید یا عقاید نیست و لزوماً در کلیساهای جامع عالی یافت نمی شود. مردم مسیحی معتقدند که مسیحیت حیاتی در نجات بشر ضروری است و دین ناب امید به نجات است. هزاران نفر خواهان یک دین عملی ، یک ایمان زنده ، درک عمیق تر از خدا و انسان هستند ، و آنها آن را در الهیات الهی عیسی پیدا می کنند که در کتاب مقدس و کتاب علوم مسیحی آمده است.

دین ناب با تمام اندیشه ها و خصوصیات الهی تنها در قلب انسان یافت نمی شود. این عقاید و خصوصیاتی که دین ناب را تشکیل می دهند ، در هنر ، در علم ، در موسیقی ، در ادبیات ، در دولت داری ، در تجارت و تقریباً در هر چیز دیگری که فرد ممکن است فکر خود را وقف کند ، مورد استفاده و بیان قرار می گیرد.

به راستی افراد مذهبی بیش از آنچه در زمان پروردگار ما بودند ، کاملاً محدود به اشکال آیینی و نظریه های مکتبی نیستند. به راستی افراد مذهبی ایده ها و ویژگی های مسیح را نشان می دهند و یا شواهد آن را اثبات می کنند و امروز کل مفهوم انسانی را برای یک سبک زندگی بالاتر بازسازی می کنند. زندگی مسیحی درون فردی ، بصورت جهانی به عنوان یک کلیسای مقدس قابل مشاهده است. به عنوان یک آگاهی معنوی شده

این همان است که باید باشد. كلیساهای مسیحی به طور كلی ، هرگز در روابط خود واقعی تر از امروز مذهبی نبودند. یکی از نیازهای آنها کنترل و هدایت حقیقت مسیح در درون است ، همانطور که از طریق کرسچن مسیحی نشان داده شده است. و مگر اینکه بسیاری از نشانه ها گمراه کننده باشند ، این نور درونی درک ، این مسیح بی شخصیت در درون ، با حالت ها و روش های متعدد دوباره در حال شکسته شدن است.

رستگاری از الهیات مکتبی

هر یک از ما ، بیشتر و بیشتر ، باید از الهیات مکتبی بازخرید شود. هر یک از ما الهیات مکتبی دروغین زیادی به ما چسبیده است که عملاً از آن بی خبریم ، حتی اگر خود را به عنوان دانشمندان مسیحی طبقه بندی کنیم. این الهیات مکتبی است که مانع از بیان آن نور درونی ، آن مسیح در درون ، می شود که اجازه می دهد "نشانه های بعدی" وجود داشته باشد. ما باید خود را بررسی کنیم و ببینیم که فکر ما تا چه اندازه آموزش الهیات کاذب است.

به عنوان مثال: آیا ما معتقدیم که ما هرگز متولد شده ایم؟ آیا ما اعتقاد داریم که زندگی شخصی داریم که در بدن شخصی زندگی می کند؟ آیا ما اعتقاد داریم که به عنوان یک شخصیت ما گناهکار هستیم و باید از گناه نجات پیدا کنیم؟ آیا باور داریم که ما به عنوان یک شخصیت می توانیم بیمار شویم و بمیریم؟ آیا اعتقاد داریم که می توانیم فقیر ، بدبخت و غارت شده و تحت سلطه باشیم؟ آیا ما به شر ، جنگ ، طوفان ، غرق شدن کشتی ، کمبود مالیات اعتقاد داریم؟ به عبارت دیگر آیا غیر از خدای متعال به قدرت و حضور دیگری ایمان داریم؟ آیا اعتقاد داریم که ما به صورت جداگانه در بیان غیر از این یک خداوند متعال هستیم؟ در این صورت ، ما الهیات دروغین را به عنوان دین خود می پذیریم.

خانم ادی می گوید ، "الهیات اسكولاستیك خدا را مردانه جلوه می دهد؛ علم مسیحی (یا الهیات عیسی) انسان را خداگونه می کند. " (.’01 7: 3) او همچنین می گوید ، "الهیات عامه خدا را خراج می کندآری به انسان ، به خواست انسان می آید. در حالی که عکس این در صدق می کند. " (حكم 13: 3) كاملاً درست است كه الهیات عیسی امروزه بنیان های اعتقادی و اعتقادی را متزلزل می كند ، كه اعتقاد بر این است كه از نظر زمان و ابدیت محكم هستند.

مفهوم سابق ما از خدا

به طور کلی ، ممکن است بگوییم قبل از اینکه علوم مسیحی الهیات عیسی را آشکار کند ، مفهوم ما از خدا "خدای ناشناخته" بود که ما از روی جهالت او را می پرستیدیم. تصور ما از خدا این بود که او کاملاً جدا از ما بود و بسیار بر ما حکومت می کرد همانطور که یک مادر بر فرزند خود حکومت می کند ، و ما را با توجه به شایستگی یا عدم لیاقت پاداش می دهد.

مفهوم کنونی ما از خدا

اما اکنون ، مفهوم ما از خدا بسیار بزرگ شده است. ما خدا را به صورت عددی ، به عنوان یک موجود واحد درک می کنیم. به عنوان یک کل و همه. ما خدا را به عنوان موجودی بی بدیل بی انتها ، تنها موجود ، یعنی موجودیت هر یک از ما می پنداریم. ما خدا را تنها آگاهی می دانیم و می دانیم که آگاهی دیگری وجود ندارد. ما فکر نمی کنیم که آگاهی به عنوان تأثیر خدا یا ذهن یا به وجود آمده توسط خدا یا ذهن باشد بلکه خدا یا ذهن در حقیقت آگاهی است و شعور دیگری وجود ندارد. ما خدا یا ذهن یا آگاهی را همه جانبه می پنداریم. به عنوان یک وحدت تفکیک ناپذیر و خوب از خوب. ما فکر می کنیم خدا ، یا ذهن ، یا آگاهی این است که خودش را برای خودش آشکار می کند. از آنجا که هیچ کس خارج از خودش ، یا در کنار خودش نیست ، که بتواند خودش را برای او آشکار کند. ما خدا را مانند یك خود بی پایان می پنداریم. ما خدا را به عنوان مفسر خودش در نظر می گیریم.

مفهوم سابق ما از انسان

قبل از اینکه علم مسیحی الهیات عیسی را بر ما آشکار کند ، انسان وجودی شخصی ، مادی و فانی بود ، کاملاً جدا از خدا. ما معتقد بودیم که می توان ذهن و بدن انسان را از هم جدا کرد. ما معتقد بودیم که گناه ، بیماری و مرگ گریزناپذیر هستند.

مفهوم کنونی ما از انسان

اما اکنون ، مفهوم ما از انسان بسیار بزرگتر شده است. ما آموخته ایم که علم هستی شامل انسان می شود. به جمع کل آنچه خدا یا ذهن بیان می کند ، فکر کنید ، که انسان است. به نمایش کامل آنچه خدا یا ذهن از نظر روحی و معنوی است ، فکر کنید ، که انسان است. به این فکر کنید که خدا یا ذهن خود ، بی نهایت ، توانایی های او ، بینش همه جانبه و دانش همه جانبه او ، عملکردها و حرکات بی حد و حصر او ، آلرژی ، همه کارها را ارائه دهد. آنچه اینها آگاهانه برای او ، به عنوان خودش ، همان انسان است.

به این فکر کنید که خدا یا ذهن خود را بارها و بارها به خود معرفی کند ، هرگز دو بار به طور یکسان. ارائه حواس معنوی او ، عناصر بیکران فرم ، رنگ ، کیفیت و کمیت ، که انسان است. به خدا یا ذهن فکر کنید که بارها و بارها زیبایی او ، هنر او ، نظم او ، بی حد و حصر او را ارائه می دهد ، که انسان به عنوان انعکاس یا شواهد است.

انسان بینهایت و آگاهانه تمام آنچه خدا ، ذهن اوست ، نمایندگی یا شواهد می کند.

بیایید انسان را به عنوان هوش بی نهایت خدا یا ذهن ، مانند همه چیز ، همه چیز و قدرت مطلق خداوند در نظر بگیریم. بگذارید ما انسان را همانا ماندگاری خدا یا ذهن بدانیم. به عنوان مرکب از ایده های بیکران ساکن در آرمان خود یا اصل الهی. بیایید از انسان ، ایده مرکب معنوی ، به عنوان ذهنی بودن یا جوهر آنچه خداست ، به عنوان خودش فکر کنیم. آنچه خدا یا ذهن خودش می داند چیست ، انسان همین است.

پرتوی از نور خورشید است. پس بگذارید در اینجا هر یک از ما را درخشان خود خدا بدانیم. بیایید هر یک از ما را به عنوان آگاهی خود خدا زندگی کنیم. به عنوان هوشیاری خود خدا به عنوان آگاهی خود خدا به عنوان خلق آگاهانه خود خدا ؛ به عنوان موجود آگاه خود خدا انسان فعالیت آگاهانه خدا یا ذهن است. همه آنچه خدا یا ذهن خود را احساس می کند وجود انسان در شکل و مثل اوست.

خدا یا ذهن در این زمان خود را به عنوان انسان ، در سودمندی بسیار بیشتر ، فعالیت بسیار بیشتر ، اندازه فراوانی و تعالی بیش از آنچه قبلاً شناخته ایم ، ارائه می دهد. زندگی هرچه بیشتر ، با شناوری ، طراوت و انصاف و آزادی از محدودیت های اصلی بیان می شود.

کسی خواهد گفت ، همه اینهایی که شما در مورد انسان می گویید زیباست ، اما فراتر از آن چیزی است که ما بتوانیم در عصر حاضر خود نشان دهیم. اما ، فراموش نکنیم که خدا یا ذهن اتحاد خود را نشان می دهد. همه چیز برای خدا ممکن است. او یک قدرت آگاه زنده است که خود را نشان می دهد. او خود را در اثبات یا تظاهرات ملموس و ملموس به عنوان انسان و جهان معرفی می کند.

بخش ما ، به عنوان دانشمندان مسیحی ، پیروی از این واقعیت معنوی است که ما خدا و سیمای خدا هستیم. که ما روحانی هستیم ، نه مادی. که ما کامل و جاودانه خواهیم بود. ما نباید اجازه دهیم که متهم برای ما قانون باشد ، بلکه باید برای خود قانون باشد.

خدا و انسان به عنوان یک موجود

من می خواهم پاراگرافی را که در ابتدای درس امروز از آن استفاده کردیم تکرار کنم. هرگاه این جملات را بیان کنیم که "خدا و انسان یک موجود جدائی ناپذیر است" یا "اصل و ایده آن یکی است" ، این گفته ها ممکن است برای ما در علوم مسیحی معنای زیادی داشته باشد ، یا کلمات صرفاً برای ما باشند.

این وحدت ، طبق الهیات عیسی ، به این معنی است که انسان ، به عنوان ایده خدا از خودش ، نمی تواند کاری انجام دهد. این بدان معنی است که خدا به تنهایی ، بدون هیچ کاری نمی تواند انجام دهد ، حتی نمی تواند وجود داشته باشد هر آنچه در قلمرو جهان معنوی انجام شود ، تنها خداوند بدون انسان این کار را نمی کند. هر کاری که انجام شود ، شرایط یا واقعه ای باشد ، خدا و انسان این کار را با هم به عنوان یک موجود جدا ناپذیر انجام می دهند.

اگر چیزی به نام گناه در جهان وجود داشته باشد ، این گناه خدا و انسان است که به عنوان یک گناه جدا نشدنی است. اگر چیزی به نام مرگ در جهان وجود داشته باشد ، این خدا و انسان به عنوان یک موجود جدایی ناپذیر ، در حال مرگ و مرگ خواهند بود. از آنجا که ما نمی توانیم گناه و مرگ را به خدا وصل کنیم ، نمی توانیم آنها را به انسان پیوند دهیم ، زیرا خدا و انسان یک موجود جدا نشدنی هستند. خدا ، بدون انسان ، نمی تواند جاودانگی باشد. خدا و انسان به عنوان یك موجود جدایی ناپذیر ، زندگی جاودانه است. این درک که خدا و انسان یک موجود تفکیک ناپذیر هستند ، در واقع ناجی ما است. این الهیات الهی است که توسط عیسی تعلیم یافت و توسط مری بیکر ادی در "علم و سلامت با کلید مقدس" به عنوان علم مسیحی به جهان ارائه شد.

مقدمه

گردهمایی ما در این روزهای انجمن تکرار به معنای معمول نیست. این کار سال به سال فقط همان کار را انجام نمی دهد. هر روز انجمن ، روزی است برای آشکار کردن بیشتر ماجراهای بالاتر در شعور انسانی ما ، از آن چیزهایی که از قبل حقایق معنوی هستند. این باید برای ما یک روز الهام بخش باشد ، روزی که در آن از نظر ذهنی و روحی پیشرفت کنیم. در هر انجمن ، حداقل یک ایده برجسته وجود دارد که اگر در آگاهی پذیرفته شود ، گسترش و برکت می یابد و ما را در طول سال بهبود می بخشد. این ایده درست یک قدرت زنده ، آگاهانه و مقاومت ناپذیر است که خود را نشان می دهد و کارهای خدا را انجام می دهد. در طی سال گذشته بسیاری از دانشجویان در انجمن بهبود یافته اند که آنها یاد گرفته اند "ساکت باشند و بدانند" این ایده درست یا مسیح که در آگاهی خود اوست خود را نشان می دهد. مانند معلم استاد ، همه معلمان علوم مسیحی به دانش آموزان خود در افشای حقیقت بالاتری می رسند. بنابراین ، در طول این کار ، من وقتی یک ایده الهی را در آگاهی انسان فعال می کنم ، قدرت آن را تقویت ، بزرگ یا روشن می کنم.

قدرت ایده های درست یا الهی که امروز می بینیم و احساس می کنیم ، فردا واضح تر و واقعی تر می شود. ما با استفاده روزافزون از آنها ، از قدرت این ایده ها آگاه می شویم. گسترش در آگاهی بشری ما از قدرت ایده های الهی از حیث نامتناهی و بی حد و حصر است ، "زیرا خداوند نور آن است." این قدرت الهی در طول ابدیت ادامه خواهد یافت.

در طول تاریخ ، هرگز ذهن بشر ویژگیهای خدای را در چنین درجات غیر قابل اندازه گیری و در اشکال مشهود و مشخصی که در حال حاضر وجود دارد ، بیان نکرده است. اگر به درستی درک شود ، کیفیت قدرت ، ظرفیت ، دقت ، دقت ، هماهنگی و غیره ، که در این درگیری جهانی بسیار برجسته است ، همه توسط ذهن الهی تکامل یافته و فقط در ذهن الهی هستند.

سپس این س ال مطرح می شود که چگونه این ویژگی های الهی قدرت ، ظرفیت و هماهنگی و غیره می تواند به عنوان نیروهای مخرب در نظر ما ظاهر شود؟ به این دلیل است که به اصطلاح ذهن فانی این خصوصیات الهی و عملکردهای آنها را ویرانگر ترجمه کرده است و سپس تخریب خود را عینیت یافته می بیند و احساس می کند. ذهن فانی نادان است که خدا و مظهر او ، انسان ، یک موجود جدا نشدنی است.

ما در حال یادگیری هستیم که تمام این قدرتهای مخرب مفروض ، که در نیروهای کور ماده پنهان شده اند ، اگر به درستی درک شوند ، قدرتهای الهی هستند که فقط به روح می چسبند. از طریق درک علم مسیحی ، ما بیشتر و بیشتر ، در حال ترجمه همه قدرت ، جوهر و عمل ، و همچنین انسان و جهان هستیم که به روح بازمی گردیم. از طریق ترجمه است که خصوصیات ذهنی ذهن آشکار می شود.

تمرین

تجزیه و تحلیل باورها به طور خاص بسیار مهم است. این امر همیشه فقط وقتی امکان پذیر است که بدانیم حقیقت این باور را برملا می کند. که ذهن انسان نمی تواند خطای خودش را کشف کند.

هنگامی که شما این بیماری را مغناطیسی حیوان می نامید ، کاملاً اعتقاد به ذهنیت فانی ، آنرا با نام صحیح صدا می کنید. آنچه اعتقاد تحصیل کرده آن را می نامد ، همان چیزی نیست که هست. سرطان ، سل ، تب مخملک ، جنگ به سادگی نام هایی هستند و چیزی نیستند که اتفاق بیفتد ، پس شما مغناطیسی حیوانات را درک می کنید.

عشق نیاز انسان را برآورده می کند و یکی از نیازهای نژاد بشر این است که دریابد مغناطش حیوانات تا چه حد ادعا می کند تفکر یک شخص است.

هر تلاشی که می توانید برای خلاص شدن از شر بیماری و مرگ انجام دهید ، فقط این خطاهای اعتقادی را تداوم می بخشد ، زیرا خطا بیماری و مرگ نیست. بیماری و مرگ شواهدی از عدم ماده است ، خود نابودی ذهن فانی که به عنوان قانون تغییرناپذیر روح در جریان است. اینها یک مغناطیس حیوانی ، اعتقادی به حیات در ماده هستند و تنها با ترجمه ماده به زبان اصلی آن ، ذهن ، از بین می روند.

"بدن مادی فقط آنچه را که انسان فانی باور دارد ، اعم از شکستگی استخوان ، بیماری یا گناه ، نشان می دهد." (علوم و سلامتی 402: 18-19)

به یاد داشته باشید که چیزی که نامگذاری شده است ، نیست. بیماری هرگز شرط ماده نیست. این همیشه یک حالت ذهنی است که ماده نامیده می شود ، یک خطای خود تخریب کننده است. (علوم و سلامتی 204: 306 ؛ 227: 26-29)

هر نامی را که خطای اعتقادی پیدا کنید ، کشف کنید ، این همیشه یک خطای بیان است ، یک خطا بیانگر حقیقت در برگرداندن ، با بیان اینکه حیات ، ماده و هوش در ماده وجود دارد. تمام مواد ذهن است. بنابراین ما از خطایی به حقیقت که برای همیشه وجود دارد نگاه می کنیم. وقتی واقعاً ماده به عنوان یک مفهوم فانی ، خطای بیان و نه یک چیز مهم درک شود ، در این صورت از خطا در بیان حقیقت استفاده نمی شود.

آنچه شما در واقع شاهد هستید ، و این عقیده تحصیل کرده نام بیماری ، جنگ و غیره است ، حس نادرست خدا و انسان است که به عنوان یک فانی نامیده می شود ، در می یابد که مرگ و میر هیچ نیست.

عشق الهی نیاز انسان را برآورده می کند. نیاز انسان این است که ما باید خدایی فکر کنیم ، فقط باید از حقایق الهی آگاه باشیم ، و باید آگاه باشیم که "شرایطی که احساس رنج آور آن را خشمگین و رنج آور می داند" عشق است ، انرژی الهی روح ، گفتن ، بوجود می آید از آگاهی دروغین شما ، زیرا تنها جایی است که رنج در آن است. "انحراف از نفس ، که به وسیله آن همه را برای حقیقت ، یا مسیح ، در جنگ خود علیه خطا قرار می دهیم ، یک قانون در کرسچن سائنس است. این قاعده به وضوح خدا را به عنوان اصل الهی تفسیر می کند ، - همانطور که زندگی توسط پدر نشان داده می شود. به عنوان حقیقت ، نماینده پسر؛ به عنوان عشق ، نماینده مادر. هر انسان فانی در دوره ای ، اینجا یا آخرت باید با باور فانی به قدرتی مخالف خدا دست و پنجه نرم کند. " (علوم و سلامتی 568)

خود انکار واقعی این باور را که ما مادی ، فانی ، محدود و محدود هستیم ، در نتیجه بیماری را کنار می گذارد. انکار خودخواهی مادی از نظر علمی زمانی اتفاق می افتد که فکر از ذهن خارج شود ، تا یک فرد در ذهن.

بدن انسان بیش از یک جدول نمی تواند برای سرطان بحث کند. این باور ذهنی غلط است که همه ما را به دردسر می اندازد. کتاب درسی ما می گوید که چون این یک افسانه است ، پس باید با رضایت خودش خود را تسلیم حقیقت ابدی کند. وی افزود: "این ذهن فانی ادعا می كند كه بر هر عضوی از بدن حاكم است ، ما اثبات قریب به اتفاق داریم. اما این ذهن به اصطلاح افسانه است و باید با رضایت خودش تسلیم حقیقت شود. " (علوم و سلامتی 151: 31-2) (علوم و سلامتی 250: 25-27)

اگر بیماری خطایی در اعتقاد به بدن ، یا خدا و انسان باشد ، "در آنجا" متعلق به یک شخص نیست ، بلکه "در اینجا" است ، به عنوان اعتقاد به ذهن کاذب ، به عنوان اعتقادی به وجود آن م من به شر است. بنابراین باید با کنار گذاشتن مبانی فانی اعتقاد ، این اعتقاد را انکار کرد. (علوم و سلامتی 425: 6 ؛ 419: 28) "نه عضلات ، اعصاب ، و نه استخوان ها ، بلکه ذهن فانی باعث می شود که تمام بدن" بیمار شود و کل قلب بیهوش شود ". در حالی که ذهن الهی شفا می دهد. " (علوم و سلامتی 219: 11)

گناه ، اعتقاد به ذهنیت کاذب ، انسان فانی را تشکیل می دهد ، بنابراین بیماری ناشی از گناه نیست به گونه ای که معمولاً درباره آن فکر می کنیم ، بلکه باور به مرگ و میر تنها گناه و گناهکار است و تنها بیماری است. ذهن فانی انسان خودش را فانی می کند. برای التیام بیماری و نشان دادن جسم تجزیه ناپذیر ، بدن بی روح ، باید از حس مادی فراتر برویم. ما به عنوان دانشمندان مسیحی ، برای عبور از حس شخصی و زندگی در قلمرو معراج ، از مصلوب و معاد ، غلبه بر شر توسط خیر عبور نمی کنیم. "خطای اساسی ذهن فانی است." (علوم و سلامتی 405: 1) "نه خود بیماری ، نه گناه و نه ترس قدرت ایجاد بیماری یا عود را ندارند." (علوم و سلامتی 419: 10-12) "وجود ماده را انكار كنید ، و می توانید باور به شرایط مادی را از بین ببرید." (علوم و سلامتی 368: 2931)

"ذهن الهی تنها علت یا اصل وجود است. علت در ماده ، ذهن فانی یا اشکال جسمی وجود ندارد. " (علوم و سلامتی 262: 30-32) "ماده و آن اثرات - گناه ، بیماری و مرگ - حالاتی از ذهن فانی هستند که عمل می کنند ، واکنش نشان می دهند و سپس متوقف می شوند. آنها واقعیت های ذهن نیستند. " (علوم و سلامتی 283: 8-10)

از آنجا که پذیرش ماده ، بیماری را اجتناب ناپذیر می کند ، برای داشتن اعتقاد به بیماری ، لازم نیست آگاهانه به بیماری اعتقاد داشته باشیم. هر چیزی که ما را با اعتقاد به ذهنیت کاذب شناسایی کند ، ما را از نظر مرگ شناختی شناسایی کند و این بیماری است. کرسچن سائنس آمده است تا به ما نشان دهد که ماده یک خطای مرگ است. که همه ذهن است؛ که ما توانایی تفکر آگاهانه به عنوان ذهن را داریم و بنابراین با اعتقاد به ذهنیت کاذب که ادعا می کند تفکر آگاهانه و ناخودآگاه ماست ، روبرو می شویم.

وقتی تشخیص می دهیم که با ماده ای به نام ماده روبرو نیستیم ، بلکه صرفاً با اعتقادی کاملاً نادرست از ماده ظاهر می شویم ، هیچ بیماری به اصطلاح وجود ندارد که بتواند در نتیجه آن تفاهم مقاومت کند.

"شما می گویید ،" زحمت من را خسته می کند. "اما این من چیست؟ عضله است یا ذهن؟ کدام یک خسته است و بنابراین صحبت می کند؟ بدون ذهن ، آیا عضلات می توانند خسته شوند؟ آیا عضلات صحبت می کنند یا شما به جای آنها صحبت می کنید؟ ماده غیر هوشمند است. ذهن فانی صحبت غلط را انجام می دهد ، و آنچه خستگی را تأیید می کند ، این خستگی را ایجاد کرده است. " (علوم و سلامتی 217: 29-2) فرسودگی ، خستگی ، کمبود خواب نتیجه کار زیاد نیست. آنها محصولات اعتقاد به یک خودخواهی جدا از خدا ، محصولات غرور و ترس ، بی حوصلگی و ادعای خود هستند ، اعتقاد مغرور به یک خودخواهی جدا از خدا خسته می شود.

ذهن ، هوشیاری بودن ، نمی تواند ناخودآگاه باشد ، بنابراین هرچه خواب است ، در ذهن الهی این بیهوشی نیست. هوشیاری ذهن ، روح است و همه آنچه می توانیم آگاه باشیم از روح ، ماده تجزیه ناپذیر و �